stratos έγραψε:Με λιγα λογια ζουμε ενα τεραστιο ΨΕΜΑ που μας περνανε αιωνες τωρα οι μοναχοι στο Αγιο Ορος, οι ερευνητες και αγιογραφοι που αναφερονται για καποιες εικονες
ετσι καμια εικονα δεν ειναι παλια,και ολα αυτα τα αρχεια των Μονων ειναι παραμυθι..
Και απορω γιατι εως τωρα δεν ακουστηκε απο καποιον οτι τα πραγματα δεν ειναι ετσι οπως μας τα λενε καποιοι ;
Ο Μοναχισμος στο Ορος τελικα ειναι ανω των 1000 χρονων;
η ειναι εκει καμια 500 χρονια μονο; [και πολυ ειπα]
Hλία σε παρακαλώ, γιατί τα μπερδεύεις έτσι τα πράγματα και μπερδεύεσαι και εσύ;
Ο άγιος Αθανάσιος ο Αθωνίτης έζησε τον 10ο αιώνα, εκοιμήθηκε τη δεκαετία του 960 (μου διαφεύγει το έτος), αυτό είναι απόλυτα τεκμηριωμένο. Γνωρίζουμε από τον Βίο του, που είναι απόλυτα αξιόπιστο κείμενο, ότι βρήκε ήδη μοναχούς στο Άγιον Όρος και μάλιστα οργανωμένο μοναχισμό κατά τα σκητιώτικα πρότυπα.
Ο άγιος Αθανάσιος εισήγαγε τον οργανωμένο κοινοβιακό μοναχισμό στο Όρος (κατά τα πρότυπα των μεγάλων παλαιστινιακών και μικρασιατικών μονών), όχι τον μοναχισμό γενικά, ο οποίος μαρτυρημένα προϋπήρχε. Άρα, μιλάμε για πάνω από 1000 χρόνια κοινοβιακής μοναχικής ζωής και για ακόμη περισσότερα χρόνια μοναχικής ζωής γενικά στο Άγιον Όρος. Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο ιστορικά.
Τώρα, ως προς το αν μία ευσεβής παράδοση για μία εικόνα ευσταθεί ή όχι, αυτό δεν έχει καμία απολύτως σημασία από την άποψη της πίστης (και εκεί βρίσκεται και το ένα από τα σημεία της ουσιαστικής διαφωνίας μου με τον Κωνσταντινουπολίτη, που μιλάει για "ανορθόδοξες παραδόσεις", πράγμα που μου θυμίζει περισσότερο τον σχολαστικισμό και την υπερκριτική τάση ρ/καθολικών και προτεσταντικών κύκλων παρά Ορθοδοξία).
Ούτε η χρονολόγηση της εικόνας έχει σχέση με τη Χάρη που μπορούμε να λάβουμε προσκυνώντας την, για όνομα του Θεού! Αντίγραφα της Πορταίτισσας στη Ρωσία θαυματουργούσαν και ανέφερα και σύγχρονες εικόνες στην Αμερική, έργα αγιογράφων που είναι ακόμα εν ζωή, οι οποίες μυρόβλησαν στην πραγματικότητα. Γνωρίζω δύο ακόμα περιπτώσεις πρόσφατες στην Ελλάδα, μία με εικόνα της Παναγίας σε ενορία της Αττικής, δυτικά των Αθηνών, και μία με εικόνα του αγίου Νεκταρίου σε μονή της Βοιωτίας, αλλά επειδή τόσο ο εφημέριος της ενορίας όσο και η αδελφότητα της μονής δεν θέλουν να δοθεί καμία δημοσιότητα στο θέμα, δεν αναφέρω παραπάνω στοιχεία.
Θα πω κάτι πολύ απλό, που θα γίνει κατανοητό από όλους, για το πώς δημιουργείται μία παράδοση σχετικά με τη χρονολογηση μίας εικόνας: Έρχεται μία παλαιά και σεβάσμια εικόνα ως δώρο σε μία μονή. Υπάρχουν περιπτώσεις θεοσημιών που συνδέονται με την εικόνα. Δημιουργείται εντός της μονής μία σχετική παράδοση ή συχνά η παράδοση αυτή έρχεται μαζί με την εικόνα:Δηλαδή, ότι η εικόνα είναι πολύ παλιά (πόσο παλιά; άγνωστο, αφού θα ήταν παράλογο να απαιτούσαμε από μοναχούς του 17ου ή 18ου ή 19ου αιώνα κριτήρια χρονολόγησης με βάση τα δεδομένα της ιστορίας της τέχνης!!!). Με τη λογική αυτή, μία εικόνα που θεωρείτο - και ήταν όντως - πολύ παλιά, μπορούσε από κάποιο λόγιο μοναχό της μονής να θεωρηθεί ίσως ακόμη και προεικονομαχική, άρα φτάνουμε στον 8ο αιώνα! Ἃυτό δεν είναι αποτέλεσμα κάποιας δόλιας σκοπιμότητας

ούτε βέβαια έχει σχέση με τα αρχεία της μονής. Στα αρχεία της μονής το πολύ πολύ να αναφέρεται πότε η εικόνα έφτασε στη μονή και ποιός ήταν ο δωρητής, όχι το πότε χρονολογείται η εικόνα. Τόσο απλά είναι τα πράγματα, δεν χρειάζεται αυτἐς οι ευσεβείς παραδόσεις να γίνονται αιτία σκανδαλισμού.
Ας μην ξεχνάμε ότι ο αγιορείτης μοναχός και αγιογράφος και συγγραφέας του 18ου αιώνα Διονύσιος ο εκ Φουρνά θεωρούσε τον κρητικό ζωγράφο Θεοφάνη μαθητή του Πανσέληνου και αυτό το επαναλάμβανε ο διαπρεπής γάλλος βυζαντινολόγος Gabriel Millet στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα. Αλλά ο Θεοφάνης έζησε τον 16ο αιώνα, ενώ ο ζωγράφος που εργάστηκε στο Πρωτάτο, γνωστός (στην παράδοση) με το όνομα Μανουήλ Πανσέληνος, έζησε στα τέλη του 13ου και αρχές του 14ου αιώνα,
δηλαδή δύο αιώνες πρίν από τον υποτιθέμενο μαθητή του!!!
Ηλία, η αλήθεια που απορρέει από την πίστη μας και η Χάρη που δίνει ο Θεός, μέσω και των αγίων εικόνων, είναι πολύ πιο ουσιαστική, πολύ πιο αληθινή, για να το πω έτσι, από οποιαδήποτε χρονολόγηση ή εργαστηριακή εξέταση. Αυτή την αλήθεια την έχεις βιώσει σίγουρα και ο ίδιος.
Η Χάρη του Θεού καταργεί τον χρόνο και τις κατηγορίες της ανθρώπινης λογικής και μωραίνει την σοφία του κόσμου τούτου. Για εμένα, ως πιστό, δεν έχει καμία μα καμία απολύτως σημασία αν η εικόνα του αγίου Στεφάνου της Κωνσταμονίτου είναι βυζαντινή του 8ου αιώνα ή ρωσική του 16ου αιώνα ή ελληνική μεταβυζαντινή του 18ου αιώνα. Θα την προσκυνήσω με την ίδια ευλάβεια όποιας εποχής και να είναι.