Ψυχοφελή μηνύματα...

[toula]

Η ΜΑΚΑΡΙΑ Συγκλητική είπε στις αδελφές, πού είχαν συγκεντρωθεί κοντά της:
Υπάρχει λύπη ωφέλιμη και λύπη βλαπτική. και ωφέλιμη είναι ή λύπη, όταν ο άνθρωπος θρηνεί για τις αμαρτίες του, όταν θλίβεται για την (πνευματική) άγνοια του πλησίον, όταν ανησυχεί μήπως ξεφύγει από το σκοπό του και όταν έχει αγωνία να κατακτήσει την τέλεια αρετή. Υπάρχει όμως και ή λύπη πού υποβάλλει ο εχθρός, κι αυτή είναι εντελώς παράλογη. Από μερικούς ονομάζεται και ακηδία. Τη λύπη αυτή πρέπει να την αποδιώχνουμε με την προσευχή κυρίως και την -ψαλμωδία, κάνοντας τη σκέψη, ότι στην παρούσα ζωή κανένας ασύνετος δεν είναι χωρίς (τέτοιες) λύπες.

[toula]

Μή νομίζεις ότι ο Θεός κοιμάται!
Αν ο λαϊκός δώσει χαρτί με ονόματα υπέρ Υγείας και Αναπαύσεως για να μνημονεύθούν στη Θεία Λειτουργία, και ο ιερέας από ραθυμία δεν τα διαβάσει, τους μνημονεύει ο Θεός!
Μή νομίζεις ότι ο Θεός κοιμάται! Ο Κύριος λέει: ''Σε Μένα θα δώσουν λόγο για σας''.
Άγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν Σαλός.

[toula]

Παράκλητε αγαθέ, άς προσευχηθούμε, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν.....
Ο πρώτος λόγος, ευλογημένοι μας Χριστιανοί, για το Άγιον Πνεύμα γίνεται στην Παλαιά Διαθήκη.
Εκτός του ότι ενεφυσήθη στο πρόσωπο του Αδάμ και μετεποίησε το χώμα σε ζωντανή πνευματική ύπαρξη, μεγάλες προφητικές φυσιογνωμίες από την έμπνευσή του, προείπαν τόσα για την γέννηση του Κυρίου. Η δωρεά όμως του Αγίου Πνεύματος με όλη την πληρότητα του πλούτου των χαρισμάτων του αποκαλύπτεται στη νέα εποχή της χάριτος. Η δωρεά αυτή είναι μία από τις μεγαλύτερες επαγγελίες της Καινής Διαθήκης. Και η μεγάλη αυτή υπόσχεση του Κυρίου δεν άργησε να εκπληρωθεί. Ηταν η ημέρα της Πεντηκοστής.
Το Πνεύμα το Άγιο ήρθε στον κόσμο. Επεφοίτησε στους μαθητές. Συμφιλίωσε τον άνθρωπο με το Θεό. Δίδαξε το θέλημά Του και έθεσε τα θεμέλια καθορίζοντας τα πλαίσια της βασιλείας του Θεού επί της γής. Από την ώρα εκείνη οι μαθητές ζουν σαν πολίτες του Ουρανού. Απο εκεί δέχονται εντολές και εξαγγέλουν στους ανθρώπους, εμπνευσμένοι από το Άγιο Πνεύμα, τον Ουρανό. Οι απλοί και αγράμματοι δειλοί ψαράδες γίνονται οι αγωνιστές της πίστεως, οι λαμπροί φωστήρες της Χριστιανικής ζωής, οι συντελεστές της εγκαθιδρύσεως της Βασιλείας του Θεού, οι στυλοβάτες και τα εδραιώματα της Εκκλησίας. Με τον πύρινο λόγο τους, με τα γραπτά τους, συνεγείρουν, μεταφέρουν νέα πνοή στις ανθρώπινες σκέψεις και σχέσεις. Μεταλαμπαδεύουν το Ευαγγέλιο του Χριστού στο νωθρό ειδωλολατρικό κόσμο και του δίνουν νέα ζωή.
Αυτή η καινούργια ζωή είναι το χαρακτηριστικό της καταστάσεως που δημιουργεί η παρουσία του Αγίου Πνεύματος. Μιά ζωή πέρα από τις ανθρώπινες δυνατότητες. Έντονα βλέπουμε τις συνέπειες αυτής της νέας πνοής στη ζωή των πρώτων Χριστιανών. Ειρήνη, αγάπη, θάρρος, ηρωϊσμός, προφητικότητα, δημιουργία σε συνδυασμό με αυτοθυσία μας έδωσαν ένα ζωντανό και έμπρακτο Ευαγγέλιο. Ένα Χριστιανισμό ελπιδοφόρο και καθοδηγητικό. Η συντροφιά των πρώτων χριστιανών μαγνήτιζε και ενέπνεε. Θεμελίωνε και οικοδομούσε μιά καταπληκτική κοινωνία. Ο άνθρωπος μέσα σ΄αυτή, ήταν ο επίγειος άγγελος. Τη φλογερή δυναμικότητα των λόγων του που έχυναν βάλσαμο στις καρδιές την ολοκλήρωνε και την επισφράγιζε με το ίδιο του το αίμα. Με τη ζωή και με το θάνατό του κήρυξε την αλήθεια που ο Κύριος Ιησούς φανέρωσε.
Η συνέπεια και η αυτοθυσία των χριστιανών των πρώτων αιώνων κατέχει τη θέση του ιδανικού στη σκέψη της ανθρωπότητας. Είναι ένα πρότυπο ζωής. Ομως αληθινή εξέλιξη και δημιουργική πορεία είναι το προγραμματισμένο ανέβασμα σε μιά ατμόσφαιρα ηθική. Η προσπάθεια για την εξουδετέρωση του κακού που ορθώνεται μέσα μας. Η επιστράτευση των ψυχικών μας δυνάμεων, των υλικών μας δυνατοτήτων για την οικοδομή ενός καλύτερου κόσμου για μάς και τους γύρω μας. Τη ζούμε αυτή την ανάγκη. Να νιώσουμε ξαλαφρωμένη την ψυχή μας. Να δούμε ένα ξανάνιωμα των ελπίδων μας. Μιά καινούργια κατάσταση να πλημμυρίζει με φώς και αγαλλίαση εσωτερικά τη ζωή μας.
Μα πώς θα πετύχουμε αυτό το ωραίο όραμα να το κάνουμε πραγματικότητα; Μιά ολοκάρδια και ειλικρινής στροφή πρός το πνεύμα που ενέπνεε τους πρώτους χριστιανούς θα μας ανοίξει το δρόμο.
Το Άγιο Πνεύμα θα αναπλάσει τα αισθήματα, θα φωτίσει το νού, θα δυναμώσει τη θέληση. Ας το ζητήσουμε σήμερα, που γιορτάζουμε την κάθοδό Του στον κόσμο μας προπαντός, να το δώσει και στις δικές μας ψυχές ο Κύριος.Αυτό το
«Παράκλητον Πνεύμα», που κατευθύνει τη ζωή της Εκκλησίας, είναι πανταχού παρών και πληροί τα πάντα. Όταν αισθανθούμε την ανάγκη Του, θα είναι ο συμπαραστάτης και ο στηριγμός της ζωής μας. Ας αφήσουμε ανοιχτή την είσοδό Του στην ψυχή και τη ζωή μας. Αυτό θα δημιουργήσει τους φλογερούς ιερείς,τους πειστικούς και οικοδομητικούς κήρυκες, τους διδασκάλους που θα καθοδηγούν σωστά τους νέους, τους συνεπείς γονείς, τους τίμιους εργάτες, τους φωτισμένους πνευματικούς ηγέτες, τους εμπνευσμένους στυλοβάτες της κοινωνικής μας ζωής, οποιαδήποτε και άν είναι η θέση τους, όποιο επάγγελμα κι άν έχουν.
Ο σύγχρονος πολιτισμός μας είναι στην ουσία του αντιπνευματικός. Γι' αυτό και ο ορθολογιστής άνθρωπος της εποχής μας αρνείται πεισματικά να παραδεχθεί την αλήθεια του Τριαδικού Θεού. Με την ηθική αταξία της ζωής του φυγαδεύει τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος την αληθινή αγάπη, την πραγματική χαρά, την βαθειά ειρήνη, την μακροθυμία, και την πηγαία καλοσύνη. Αποθεώνει το πρόσκαιρο, το επιφανειακό, το φανταχτερό. Δεν θέλει να διακρίνει το σημαντικό από το ευτελές, το ορθό από το εσφαλμένο. Με αλαζονεία ισχυρίζεται ότι όλα είναι σχετικά και το μόνο που αξίζει να επιδιώκει κάποιος είναι το χρήσιμο και το ιδιοτελές. Χωρίς την πνοή και τον φωτισμό τού Αγίου Πνεύματος όσο και αν προσπαθεί μόνος του δεν μπορεί να απελευθερωθεί απὸ την θολή σύγχυση και τον παραλογισμό στον οποίο ζεί. Μιλά για την ενότητα αλλά ζεί την διαίρεση, τον διχασμό και την διάσπαση. Διακηρύττει ότι βρίσκεται στην εποχή της επικοινωνίας που καταργεί σύνορα και φραγμούς και όμως εγκλωβίζεται στην απομόνωση την μοναξιά, την πλήξη και την κατάθλιψη.
Η αναγέννηση που θα συντελέσει του Αγίου Πνεύματος η παρουσία, θα μας γεμίσει με ικανοποίηση. Την περιμένουμε. Δεν θα έρθει μόνη της. Εμείς θα κάνουμε το πρώτο βήμα. Θα προσφέρουμε τον εαυτό μας στην υπηρεσία του Αγίου Πνεύματος, που απεργάζεται τη σωτηρία και την ευτυχία μας.
Παράκλητε αγαθέ, άς προσευχηθούμε, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν.
Η Εκκλησία, το Έθνος, η Κοινωνία περιμένουν. Κάνε μας εργάτες και δημιουργούς της καινούργιας ζωής. Να ξεριζωθεί κάθε σάπιο από τη ζωή μας. Να ανανεωθούν τα ιδανικά και οι πόθοι μας. Να νιώσουμε την ανάγκη της νέας πορείας. Να απολαύσουμε τη γλυκύτητα και να ευφρανθούμε μέσα στο λουτρό και στην ατμόσφαιρα του Αγίου Πνεύματος. Αυτό θα είναι το πλήρωμα, η ολοκλήρωση της χαράς μας. Η ολοκλήρωση της προσωπικότητάς μας. Η δικαίωση των ελπίδων μας. Η πραγμάτωση των πόθων μας. Αμήν.
Αρχιμ. Θεόφιλος Λεμοντζής

[toula]

τότε γνωρίζουμε με ενάργεια και αισθητά την αγάπη- τότε γινόμαστε όμοιοι με τον Κύριο...
"Πολύ μας αγαπάει ο Κύριος- αυτό το έμαθα από το Άγιο Πνεύμα, που μου έδωσε Εκείνος κατά το μέγα Του έλεος. Γέρασα και ετοιμάζομαι για το θάνατο και γράφω την αλήθεια από αγάπη για τους ανθρώπους.
Το Άγιο Πνεύμα, που μου έδωσε ο Κύριος, θέλει να σωθούν όλοι, να γνωρίσουν όλοι το Θεό.
Ήμουνα χειρότερος κι από έναν βρωμερό σκύλο, εξαιτίας των αμαρτιών μου- σαν άρχισα όμως να ζητώ συγχώρηση από το Θεό, Αυτός μου έδωσε όχι μόνο τη συγχώρηση αλλά και το Άγιο Πνεύμα. Έτσι, εν Πνεύματι Αγίω, γνώρισα το Θεό.Βλέπεις αγάπη που έχει ο Θεός για μας; Ποιος, αλήθεια, θα μπορούσε να περιγράψει την ευσπλαχνία Του;
Αδελφοί μου, πέφτω στα γόνατα και σας παρακαλώ, πιστεύετε στο Θεό, πιστεύετε πως υπάρχει το Άγιο Πνεύμα, που μαρτυρεί για το Θεό σ' όλες τις εκκλησίες μας, αλλά και στην ψυχή μου.
Το Άγιο Πνεύμα είναι αγάπη. Και η αγάπη αυτή πλημμυρίζει όλες τις ψυχές τω νουρανοπολιτών αγίων. Και το ίδιο Άγιο Πνεύμα είναι στη γη, στις ψυχές όσων αγαπούν το Θεό. Εν Πνεύματι Αγίω οι ουρανοί βλέπουν τη γη, ακούνε τις προσευχές μας και τις προσκομίζουν στο Θεό.
Ζούμε στη γη και δεν βλέπουμε το Θεό, δεν μπορούμε να Τον δούμε. Αλλά σαν έρθει το Άγιο Πνεύμα στην ψυχή, τότε θα δούμε το Θεό. Η ψυχή και ο νους αναγνωρίζουν αμέσως με το Άγιο Πνεύμα ότι Αυτός είναι ο Κύριος. Έτσι ο άγιος Συμεών ο Θεοδόχος, με το Άγιο Πνεύμα, αναγνώρισε στο μικρό Βρέφος τον Κύριο (Λουκ. 2:25-32).
Έτσι και ο άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής, με το Άγιο Πνεύμα επίσης, αναγνώρισε τον Κύριο και Τονυπέδειξε στους ανθρώπους.
Και στον ουρανό και στη γη ο Θεός γνωρίζεται μόνο με το Άγιο Πνεύμα, όχι με την επιστήμη. Και τα παιδιά που δεν σπούδασαν καθ λου, γνωρίζουν τον Κύριο με το Άγιο Πνεύμα. Χωρίς το Άγιο Πνεύμα κανείς δεν μπορεί να γνωρίσει το Θεό και πόσο πολύ μας αγαπάει. Ακόμα κι αν διαβάζουμε ότι μας αγάπησε και έπαθε από αγάπη για μας, σκεφτόμαστε γι' αυτά μόνο με το νου, αλλά δεν καταλαβαίνουμε όπως πρέπει, με την ψυχή, την αγάπη του Χριστού.
Όταν όμως μας διδάξει, τότε γνωρίζουμε με ενάργεια και αισθητά την αγάπη- τότε γινόμαστε όμοιοι με τον Κύριο..."
ΆΓΙΟΣ ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ Ο ΑΘΩΝΙΤΗΣ

[toula]

Είσαστε ή τρελοί ή ψεύτες - δεν υπάρχει άλλος τρόπος να αποτιμηθεί η κατάσταση σας....
Στο ευαγγέλιο του Μάρκου αναφέρεται ότι, μολονότι κάθε βλασφημία εναντίον του Χριστού μπορεί να συγχωρηθεί, η βλασφημία εναντίον του Αγίου Πνεύματος όχι. Ο Χριστός μπορεί να παρερμηνευτεί. Μπορεί να μην Τον αναγνωρίσουμε. Μπορεί να κρίνουμε λανθασμένα. Μπορεί να μην είμαστε αρκούντως ώριμοι για να Τον αποδεχτούμε, καθότι είναι έξω από εμάς και για να σχετιστούμε μαζί Του θα πρέπει να διανυθεί μία απόσταση από εμάς προς Εκείνον και από Εκείνον προς εμάς. Όμως δεν μπορούμε να αρνηθούμε κάποια εμπειρία μας πού συνδέεται με το Άγιο Πνεύμα, διότι είναι δική μας εμπειρία.
Θα σας δώσω ένα παράδειγμα: Κάποιος στέκεται στον δρόμο, παγωμένος από το κρύο και κοιτάζει μέσα από ένα παράθυρο τις φλόγες πού τρίζουν σε ένα αναμμένο τζάκι. Αν είναι η πρώτη φορά πού βλέπει και αποκτά εμπειρία της φωτιάς, και αν του έχουν πει ότι η φωτιά είναι κάτι πού σε ζεσταίνει μέχρι το κόκκαλο, τότε αυτός θα ανασηκώσει τους ώμους του και θα πει «όχι, δεν σε ζεσταίνει - οι φλόγες χορεύουν μέσα στο τζάκι, αλλά εγώ έχω ξεπαγιάσει». Αντιθέτως, αν βρεθείτε σε ένα δωμάτιο, όπου δεν βλέπετε πουθενά φωτιά (ή έστω βλέπετε στο τζάκι φωτιά) και έχετε ζεσταθεί για τα καλά, αλλά παρόλα αυτά επιμένετε να αρνείστε πώς η φωτιά σας προξένησε ζεστασιά, τότε δεν υπάρχει τρόπος να ελευθερωθείτε από το λάθος, διότι αρνείστε όχι ένα αντικειμενικό γεγονός έξω από εσάς, αλλά ένα πραγματικό γεγονός εντός σας. Είσαστε ή τρελοί ή ψεύτες - δεν υπάρχει άλλος τρόπος να αποτιμηθεί η κατάσταση σας.
Το πρώτο συνεπώς μπορεί να είναι μια λανθασμένη κρίση, ένα σημάδι άγνοιας, μια ανικανότητα να σχετιστείς με ένα αντικειμενικό, εξωτερικό γεγονός. Το δεύτερο, όμως, είναι μια άρνηση, μια απόρριψη αυτού πού γνωρίζεις ότι είναι αλήθεια.
π.Anthony Bloom

[toula]

Ἀλλοίμονο σέ μᾶς, οἱ ὁποῖοι φέρομε τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ.....
Τήν ζωή μας τήν ἔχουμε κάνει παιδικό παχνίδι· ὄχι ὅμως ἀθῶο, ἀλλά ἁμαρτωλό. Γιατί, ἐνῶ γνωρίζουμε τόν σκοπό τῆς ζωῆς μας, τόν παραμελοῦμε καί ἀσχολούμαστε μέ μάταια καί ἄσκοπα ζητήματα.
Παραδινόμαστε στήν ἀπόλαυση τῶν ἐνδυμάτων, ἀντί νά σκεπάζουμε ἄνετα καί εὐπρεπῶς τό σῶμα μας· καί ἔτσι νά τό προστατεύουμε ἀπό ἐπιβλαβεῖς ἐπιδράσεις.
Παραδινόμαστε στήν ἀπόλαυση τοῦ χρυσοῦ καί τοῦ ἀργύρου, θαυμάζοντάς τα στά θησαυροφυλάκια. Ἀντί νά τό χρησιμοποιοῦμε μόνον γιά τίς πραγματικές μας ἀνάγκες καί νά δίνουμε τά τυχόν περισσεύματα σέ ὅσους ἔχουν ἀνάγκη.
Παραδινόμαστε στήν ἀπόλαυση τῶν κατοικιῶν μας. Ἀντί νά ἔχουμε ἁπλῶς ἀσφαλῆ, ἄνετη καί εὐπρεπῆ στέγη γιά τήν προστασία μας ἀπό τά στοιχεῖα τῆς φύσης.
Παραδιδόμαστε στήν ἀπόλαυση τῶν διανοητικῶν μας χαρισμάτων, τοῦ νοῦ καί τῆς φαντασίας· καί τά μεταχειριζόμαστε γιά νά ὑπηρετήσουμε ἁπλῶς τήν ἁμαρτία καί τήν ματαιότητα τοῦ κόσμου τούτου. Ἀντί νά χρησιμοποιήσουμε αὐτά, πρό παντός, γιά νά γνωρίσουμε τόν Πάνσοφο Δημιουργό τοῦ σύμπαντος κόσμου· γιά προσευχή· γιά ἱκεσία· γιά δοξολογία τοῦ Θεοῦ· καί γιά νά ἐξωτερικεύσουμε ἀμοιβαία ἀγάπη καί σεβασμό.
Παραδινόμαστε στήν ἀπόλαυση τῆς γνώσεως τῆς κοσμικῆς ματαιότητας· καί γιά τήν ἀπόκτηση τῆς γνώσεως αὐτῆς δαπανοῦμε πολύτιμο καιρό, ὁ ὁποῖος μᾶς δόθηκε γιά νά ἑτοιμασθοῦμε γιά τήν αἰωνιότητα.
Παραδινόμαστε στήν ἀπόλαυση ὡραίων ἀνθρωπίνων προσώπων καί πολλές φορές τά μεταχειριζόμαστε γιά ἱκανοποίηση τῶν παθῶν μας.
Παραδινόμαστε, τέλος, στήν ἀπόλαυση τῶν ἑαυτῶν μας, μέ τό νά θεωροῦμε
εἴδωλα τούς ἑαυτούς μας, ἐνώπιον τῶν ὁποίων ὑποκλινόμαστε (καί θαυμάζουμε!). Καί, ἐπιπλέον,περιμένουμε (καί κάποτε ἀπαιτοῦμε!) καί οἱ ἄλλοι νά ὑποκλίνονται(!)
Ποιός μπορεῖ, μέ τρόπο ἱκανοποιητικό, νά περιγράψει καί νά θρηνήσει τήν μεγάλη ματαιότητα καί ἀθλιότητα, στίς ὁποῖες ἑκούσια ρίχνουμε τούς ἑαυτούς μας;
Ποιά ἀπάντηση θά δώσουμε στόν ἀθάνατο Βασιλέα Χριστό, τόν Θεό μας, ὁ Ὁποῖος θά ἔλθει πάλιν γιά νά κρίνει ζῶντες καί νεκρούς; Καί νά ἀποκαλύψει τίς κρυμμένες σκέψεις ὅλων τῶν καρδιῶν καί νά λάβει ἀπό μᾶς ἀπάντηση καί ἀπολογία γιά κάθε λόγο καί ἔργο μας;
Ἀλλοίμονο σέ μᾶς, οἱ ὁποῖοι φέρομε τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, δέν ἀκολουθοῦμε ὅμως τήν διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου!
Ἄς εἶναι εὐλογημένο τό ὄνομα τοῦ Σωτήρα μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ Ὁποῖος μᾶς προσκαλεῖ συνεχῶς κοντά του καί μᾶς ἐνισχύει ποικιλοτρόπως σ᾿ αὐτή μας τήν πορεία.
Ἁγίου Ἰωάννου Κρονστάδης
“Ἡ ἐν Χριστῷ Ζωή”

[toula]

Ἀρχὴν νόμιζε τῶν ὅλων εἶναι Θεόν.
Βέβαιον οὐδὲν ἐν βίῳ δόκει πέλειν.
Γονεῖς τιμῶν μάλιστα Θεὸν φοβοῦ.
∆ίδασκε σαυτὸν μὴ λαλεῖν ἃ μὴ θέμις.
Ἔργοις δ' ἀρέσκειν σπεῦδε καὶ λόγοις Θεῷ.
Ζωὴν πόθησον τὴν ἔχουσαν μὴ τέλος.
Ἡττῶν σεαυτὸν τοῖς φίλοις νικῶν ἔσῃ.
Θνητὸς δ' ὑπάρχων μηδόλως μέγα φρόνει.
Ἰχνηλάτει μὲν τῶν σοφῶν ἀεὶ θύρας.
Καὶ νοῦν δὲ καλλώπιζε τῆς μορφῆς πλέον.
Λόγῳ Θεοῦ ἄνοιγε σόν, τέκνον, στόμα.
Μνήμης δὲ αὐτοῦ μηδαμῶς λάθῃ ποτέ.
Νήφων προσεύχου τῷ Θεῷ καθ' ἡμέραν.
Ξένους ξένιζε, μὴ ξένος γένῃ Θεοῦ.
Ὁρμὰς χαλίνου τῶν παθῶν ψυχοφθόρους.
Πέδαις τὸ σῶμα ἀσφαλίζου σωφρόνως.
Ῥάβδον σεαυτῷ τὴν συνείδησιν φέρε.
Σαφῶς σχόλαζε ἐν Γραφαῖς ταῖς ἐν θέοις.
Τὰς τῶν πενήτων ψυχαγώγησον λύπας.
Ὑπὲρ σεαυτὸν τοὺς πέλας καλῶς θέλε.
Φίλους ἔχειν σπούδαζε, ἢ πλοῦτον πολύν.
Χρυσοῦ γὰρ αὐτοὶ εὐκλεέστεροι λίαν.
Ψεῦδος μίσησον, τὴν δ' ἀλήθειαν φίλει.
Ὦ παῖ, φυλάσσων ταῦτα σώζῃ ἐνθέως.
Ἀλφαβητάριον παραινέσεων - Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου

[toula]

Το να εφαρμόζεις όσα διδάσκεις, αυτό είναι σαν να ανεβάζεις.....
Το να διδάσκεις τους άλλους είναι τόσο εύκολο, όσο το να ρίχνεις πέτρες από ένα καμπαναριό! Το να εφαρμόζεις όμως όσα διδάσκεις, αυτό είναι σαν να ανεβάζεις τις πέτρες εκεί πάνω... Τόσο διαφέρει η διδασκαλία, από την εφαρμογή...
Αγίου Σεραφείμ του Σαρώφ

[toula]

Ένα «καλώδιο υψηλής τάσεως»
Τέτοιος οφείλει να είναι ο χριστιανός. Ένα «καλώδιο υψηλής τάσεως», πάνω στο οποίο μπορεί να καθίσει ένα πουλάκι χωρίς να πάθει την παραμικρή ζημία, αλλά μέσα από το οποίο περνά ενέργεια ικανή να κάνει ολόκληρο τον κόσμο να εκραγεί. Ιδού με ποιόν τρόπο εγγίζουμε την αιώνια Βασιλεία του Χριστού.
Γέρων Σωφρόνιος του Έσσεξ

[toula]

Ὅλες μας οἱ φροντίδες στό τέλος θά μείνουν ἐδῶ.....
«Ὅλες μας οἱ φροντίδες γιά τά βιοτικά, στό τέλος θά μείνουν ἐδῶ. Ἡ προσευχή ὅμως, θά ἑνωθεῖ μέ τήν ψυχή καί θά τήν ἀκολουθήσει καί πέρα ἀπό τόν τάφο».
Ἱερομόναχος Δοσίθεος
Ἀπό τό βιβλίο τοῦ μοναχοῦ Παταπίου: Ἁγιασμένες μορφές τῶν Καυσοκαλυβίων, σελ. 268.