"Δημοψήφισμα κατά των εκτρώσεων"... ξεκίνησε!!!

[sakis_]

ΜΙΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΕΜΒΡΥΟ

Τα νέα ζευγάρια που παντρεύονται και σκέπτονται να δημιουργήσουν οικογένεια... και επιθυμούν να φέρουν στον κόσμο παιδιά υγιή, όμορφα, χαρούμενα, έξυπνα και δημιουργικά...αναρρωτιώνται:
— Από πότε άραγε πρέπει να ασχοληθούμε με την καλή υγεία τους και την σωστή διαπαιδαγώγηση τους;

— 9 μήνες πριν από τη γέννηση του παιδιού σας, απαντούν ομόφωνα η σύγχρονη επιστήμη αλλά και... ο Σωκράτης και οι αρχαίοι Ελληνες φιλόσοφοι!



Ήδη από τη σύλληψη, το ζευγάρι και προπαντός η έγκυος, στους 9 μήνες της κυοφορίας, σ' αυτήν την περίοδο της αρχικής διάπλασης του οργανισμού του παιδιού τους, πρέπει να του προσφέρουν τα καλύτερα φυσικά και ψυχικά υλικά για την ορθή διάπλαση όλων των οργάνων του σώματος του, καθώς και για την αρμονική δόμηση των ιδιοτήτων της ψυχής του... Πρέπει να του δώσουν τις καλύτερες συνθήκες για τον αρμονικό του σχηματισμό.
Μετά τη γέννηση είναι ήδη πολύ αργά... Το παιδί, μ' όλα του τα όργανα είναι ήδη σχηματισμένο...
Το παιδί που γεννιέται έχει ήδη ένα παρελθόν 9 μηνών θεμελιώδες για τη ζωή του...
Είναι ήδη 9 μηνών!

Οι Κινέζοι μετρούν από τη σύλληψη την ηλικία του ανθρώπου!
Στην Κίνα, πριν 1000 χρόνια, οι εγκυμονούσες γυναίκες αποσύρονταν σε ειδικά προετοιμασμένα οικήματα, κι εκεί ζούσαν την εγκυμοσύνη τους μέσα στη μουσική, τα όμορφα φωτεινά χρώματα, τους μαγευτικούς περιπάτους, κοντά στη φύση, στο άκουσμα του τρεχούμενου νερού, στο θαυμασμό της ανθισμένης άνοιξης και της ανατολής του ήλιου, στο τραγούδι, την ποίηση, την προσευχή, τις διαφωτιστικές ομιλίες, το δέος μπροστά στην ομορφιά και τη σοφία του σύμπαντος, την έμπνευση.
Τα παιδιά που γεννούσαν έφεραν επάνω τους αυτή την αρμονία, σαν αρμονική, φυσική και ψυχική διάπλαση.
Ολα πλάθουν το σώμα και την ψυχή του μελλοντικού ανθρώπου, όλα διαμορφώνουν τον χαρακτήρα του και τις αυριανές κλίσεις του...
Γι' αυτό και ο Αγγλος Βιολόγος sir Frederick Truby King απάντησε προς τους πολιτικούς της πατρίδας του:
«Αν θέλετε να βελτιώσετε την σωματική και ψυχική υγεία του λαού, ασχοληθείτε με την εγκυμονούσα γυναίκα».

Η επιστήμη διδάσκει ότι: το έμβρυο είναι μια έλλογη συνειδητή ύπαρξη ήδη από την πρώτη γονιμοποίηση του ωαρίου από το σπερματοζωάριο... Έχει αισθήσεις... συναισθήματα... μνήμη... Όλα όσα σκέπτεται, αισθάνεται και δέχεται μέσα της η έγκυος μητέρα, το έμβρυο τα αισθάνεται και τα ζει την ίδια στιγμή μαζί της!

Η υγεία του μελλοντικού ανθρώπου ή οι ασθένειες που θα έχει αργότερα, αλλά και η ψυχοπνευματική του ιδιοσυστασία, οι χάρες του, οι αρετές του εξαρτώνται, σε μεγάλο βαθμό, από το πώς η μητέρα έζησε την εγκυμοσύνη της, πώς δέχθηκε το παιδί της, ως έμβρυο, στη μήτρα της... δηλ. στις ρίζες, τα θεμέλια της ζωής του. (dr Michel Odent, drThomas Verny).
Γιατί το παιδί μέσα στη μήτρα της μητέρας τρέφεται και διαπλάθεται όχι μόνο μεσ' από την τροφή της και το αίμα της, αλλά και από τις ενέργειες της, που συνεχώς παράγονται από τις εναλλασσόμενες εντυπώσεις της (ήχους, μουσική, φως, χρώματα, εικόνες, ευωδιές) και από τις σκέψεις της και τα συναισθήματα της... Όλα επηρεάζουν και ενεργοποιούν το έμβρυο, θετικά (αν είναι αρμονικά) ή αρνητικά (αν είναι δυσαρμονικά).
Οι μέλλοντες γονείς πρέπει να ξέρουν ότι έχουν, στους 9 μήνες, τη μοναδική ευκαιρία, καθώς το παιδί είναι σε άμεση αποκλειστική σχέση με τη μητέρα και μόνον μ' αυτήν και έμμεσα και με τον πατέρα, - χωρίς άλλες επιρροές, στις οποίες αργότερα, μετά τη γέννηση του, τυχόν θα υπόκειται - να του διαπλάσουν για πάντα γερά τα θεμέλια του σώματος του και να εγγράψουν στην κυτταρική του μνήμη βαθιές εγγραφές καλού χαρακτήρα... και τους νόμους μιας αρμονικής, τίμιας, χαρούμενης και αισιόδοξης ζωής, μεσ' από τις σκέψεις και τον οραματισμό τους, την αγάπη τους και τα ήρεμα και εποικοδομητικά βιώματα τους. Έτσι, σ' όλη του τη ζωή, θα ακολουθήσει αυτά τα εντυπώματα και θα μπορέσει ν' αναπτύξει τις έμφυτες χάρες και κλίσεις ...που κάθε πλάσμα φέρνει μεσάτου.
Η επιστήμη δίνει τώρα μια νέα ιδιαίτερα σπουδαία διάσταση στη Μητρότητα και στην Πατρότητα! δηλ. στη σχέση μητέρας - εμβρύου και πατέρα- εμβρύου.

Αν οι γονείς βιώσουν αυτήν την ουσιώδη περίοδο των 9 μηνών της αναμονής της γέννησης του παιδιού τους, μεσ' στην Ειρήνη, την Αγάπη, τη Γαλήνη, την Αρμονική Μουσική, την προσοχή της Διατροφής, της Αναπνοής, την Υγιεινή Ζωή τους και τη Θετικότητα της σκέψεως και του συναισθήματος. αυτή η θετική τροφή κάθε είδους, που στέλνουν στο μελλο-γέννητο παιδί τους, αποτελεί το πιο σπουδαίο δώρο που του προσφέρουν για όλη του τη ζωή!
Αποτελεί συγχρόνως την πιο θεμελιώδη ΠΡΟΛΗΨΗ, Αγωγή Υγείας:

Αρμονικής Διάπλασης από την Αληθινή Αρχή της Ζωής!

[spirosn]

άλλωστε είναι γνωστές από χρόνια οι διασυνδέσεις της "βιομηχανίας" των εκτρώσεων με άλλες βιομηχανίες, όπως των καλλυντικών!!!
Πράγματι είναι ένα γεγονός που συγκλονίζει...
Είμαστε όμως όλοι ώριμοι εδώ και πιστεύω ότι δεν θα σοκαριστούμε αλλά θα προβληματιστούμε και θα ενεργήσουμε επί τέλους!!!

το slide show εγινε από εικόνες θανατωμενων με εκτρωση εμβρυων,που βρισκονταν στο α τριμηνο μετά την σύλληψη,δλδ την περίοδο που επιτρέπεται από την νομοθσία η έκτρωση...

μπορειτε και μονες-οι σας να κρινετε αν ειναι ή όχι τέλειοι άνθρωποι...

ΕΙΧΑ ΔΕΙ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΠΕΡΙΠΟΥ ΕΝΑ ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΕΡ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΤΑΝ ΣΤΙΣ ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ.ΕΔΕΙΧΝΕ ΖΩΝΤΑΝΑ ΛΟΙΠΟΝ ΤΙΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΣΑΝ.ΕΞΗΓΟΥΣΑΝ ΠΩΣ ΜΕ ΕΝΑ ΕΙΔΙΚΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΑΦΟΥ ΕΙΣΧΩΡΗΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΛΠΟ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΜΗΤΡΑ ΚΑΙ ΤΕΜΑΧΙΖΕΙ ΤΟ ΕΜΒΡΥΟ ΕΝΩ ΕΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟ.ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΜΕ ΜΙΑ ΣΥΣΚΕΥΗ ΤΟ ΡΟΥΦΑΝΕ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΕΞΩ.ΤΟ ΠΙΟ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΕΙΧΑΝ ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΕΙ ΤΟΥΣ ΠΑΛΜΟΥΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΟΥΛΑΣ ΤΟΥ ΕΜΒΡΥΟΥ.ΕΤΣΙ ΟΤΑΝ ΠΛΗΣΙΑΖΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΟΙ ΠΑΛΜΟΙ ΤΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΝ ΤΟΣΟ ΔΥΝΑΤΟΙ ΠΟΥ ΣΕ ΕΠΙΑΝΕ ΠΑΝΙΚΟΣ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΤΟ ΑΚΟΥΓΕΣ.ΑΥΤΟ ΕΙΧΕ ΓΙΝΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΞΟΥΝ ΠΩΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΑ
ΠΡΩΤΑ ΣΤΑΔΙΑ ΤΗΣ ΚΥΗΣΗΣ ΤΟ ΕΜΒΡΥΟ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΤΑΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ
ΚΑΙ ΥΠΕΦΕΡΕ ΑΦΑΝΤΑΣΤΑ ΑΦΟΥ ΤΕΛΕΙΩΝΕ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ.
χρειαζεται γερο στομάχι για να δείτε τις εικόνες..ειναι πολύ σκληρές...

φυσικά οπως και σε καθε περιπτωση δεν χρειαζεται απελπισία...ακομα και το χειροτερο σφάλμα μπορεί να επανορθωσει η αγάπη του καλού Θεού...

http://img375.imageshack.us/slideshow/p ... 473gw.smil

[vfilip]

Διαστάσεις γενοκτονίας - πανωλεθρίας έχουν πάρει οι εκτρώσεις στην Ελλάδα . Το 95% των Ελληνίδων έχει κάνει έκτρωση σύμφωνα με επίσημα στοιχεία που δημοσιεύονται σήμερα !

Διαβάστε περισσότερα http://www.dailygreece.com/

[Iosif]

Είδαμε, όταν ΕΣΠΕΡΝΑΝ τα ΑΓΚΑΘΙΑ.
ΔΕΝ ΕΙΔΑΜΕ όμως ακόμα, όταν ΘΕΡΙΖΟΥΝ τούς ΚΑΡΠΟΥΣ τών αγκαθιών.

[Melpomeni]

Διαστάσεις γενοκτονίας - πανωλεθρίας έχουν πάρει οι εκτρώσεις στην Ελλάδα . Το 95% των Ελληνίδων έχει κάνει έκτρωση σύμφωνα με επίσημα στοιχεία που δημοσιεύονται σήμερα !

Διαβάστε περισσότερα http://www.dailygreece.com/

Επιτρεψτε μου μια διορθωση, δεν ειναι μονον το 95%των Ελληνιδων.Ειναι το 95% των ζευγαριων που εχουν κανει εκτρωση. Εκτος και αν η εκτρωση εγινε παρα τη θεληση του πατερα.
Το προβλημα εχει οντως παρει τραγικες διαστασεις.
Αν δεν ημουνα Χριστιανη,θα ελεγα οτι δεν υπαρχει πια ελπιδα...

[NIKOSZ]

Εγώ;

Ροδίζει ο ήλιος το πρωί και κρύβονται τ' αστέρια·
στον ουρανό λαμποκοπούν κάτασπρα περιστέρια.
Μοσχοβολάει γιασεμί, βασιλικός και δυόσμος
μες τη δροσιά του πρωινού. Όμορφος πού' ναι ο κόσμος!

Στο ποταμάκι το ρηχό δυο πάπιες κολυμπάνε
και πίσω τα παπάκια τους ακολουθούν και πάνε.
Παιδιά τα βλέπουν και γελούν, και παίζουν και πηδάνε·
ψωμί με τα χεράκια τους, τους ρίχνουνε να φάνε.

Μα εγώ το φως του πρωινού ποτέ μου δεν το είδα·
πουλιά δεν είδα να πετούν σαν έσβηναν τ' αστέρια.
Δε μύρισα το γιασεμί, δεν ξέρω τον αέρα,
κι ούτε λουλούδι έκοψαν τα παιδικά μου χέρια.

Ποτέ μες το ρηχό νερό δεν είδα τη μορφή μου,
δε γέλασα, δεν έπαιξα μες τη μικρή ζωή μου.
Κούνια ποτέ δεν έκανα στου δέντρου τη δροσιά,
κρυφτό δεν έπαιξα ποτέ με τ' άλλα τα παιδιά.

Στης μάνας του την αγκαλιά ναζιάρικα γκρινιάζει
ένα μωρό· και με στοργή, εκείνη το θηλάζει.
Τα δάχτυλά του μπλέκουνε στα μαύρα της μαλλιά,
κι ένα τραγούδι τρυφερό αυτή του τραγουδά.

Μα εγώ, ποτέ δε θήλασα σε κάποια αγκαλιά·
ποτέ δε με χαϊδέψανε της μάνας τα μαλλιά·
ποτέ τραγούδι τρυφερό δε χάιδεψε τ' αυτιά μου,
χέρι ποτέ δε μ' άγγιξε ν' ακούσει την καρδιά μου.

Στην αγκαλιά την πατρική δεν έτρεξα ποτέ
τα χέρια του τα δυνατά, ασφάλεια να μου δώσουν·
ούτε κι όταν θελήσανε μια μέρα οι δυνατοί
τη διψασμένη για ζωή, ψυχή μου να σκοτώσουν.

Ποτέ δε με ρωτήσανε αν ήθελα να ζήσω,
αν ήθελα την ομορφιά του κόσμου ν' αντικρίσω!
Ποτέ τους δε θελήσανε ν' ακούσουν τη φωνή μου·
φορτίο ήμουνα γι' αυτούς, και κόψαν τη ζωή μου.

Της μάνας μου το παιδικό τραγούδι, ήταν βρισιά·
τα λόγια της τα τρυφερά, για μένα ήταν στριγκλιά.
Της μάνας μου η παρηγοριά ήταν για μένα τρόμος
και των γονιών μου το άγγιγμα, για την ψυχή μου φόνος.

Αντί για μια θερμή αγκαλιά, χώμα ψυχρό με ζώνει
και το μικρό κορμάκι μου σκοτάδι το στοιχειώνει.
Αντί για γάλα μητρικό, σκουλήκια έχει η κοιλιά μου,
κι αντί σκιρτήματα χαράς, σίγησε η καρδιά μου.

Στην αγκαλιά του Πλάστη μου γέρνω να ξαποστάσω.
Αυτός τραγούδια θα μου πει ώσπου να τα χορτάσω.
Μάνα, πατέρας κι αδελφός, και φίλος και ζωή,
ό,τι θελήσω και ποθώ, είσαι για μένα Εσύ.

Μόνο Εσύ με νοιάστηκες, μόνο Εσύ με ξέρεις,
τη θλίψη μου μοιράζεσαι, στον πόνο μου υποφέρεις.
Το Πνεύμα Του με ακουμπά, κι εγώ παρηγοριέμαι·
στην αγκαλιά του Πλάστη μου γέρνω κι αποκοιμιέμαι.

Ν. Μ.

[Melpomeni]

Εγώ;

Ροδίζει ο ήλιος το πρωί και κρύβονται τ' αστέρια·
στον ουρανό λαμποκοπούν κάτασπρα περιστέρια.
Μοσχοβολάει γιασεμί, βασιλικός και δυόσμος
μες τη δροσιά του πρωινού. Όμορφος πού' ναι ο κόσμος!

Στο ποταμάκι το ρηχό δυο πάπιες κολυμπάνε
και πίσω τα παπάκια τους ακολουθούν και πάνε.
Παιδιά τα βλέπουν και γελούν, και παίζουν και πηδάνε·
ψωμί με τα χεράκια τους, τους ρίχνουνε να φάνε.

Μα εγώ το φως του πρωινού ποτέ μου δεν το είδα·
πουλιά δεν είδα να πετούν σαν έσβηναν τ' αστέρια.
Δε μύρισα το γιασεμί, δεν ξέρω τον αέρα,
κι ούτε λουλούδι έκοψαν τα παιδικά μου χέρια.

Ποτέ μες το ρηχό νερό δεν είδα τη μορφή μου,
δε γέλασα, δεν έπαιξα μες τη μικρή ζωή μου.
Κούνια ποτέ δεν έκανα στου δέντρου τη δροσιά,
κρυφτό δεν έπαιξα ποτέ με τ' άλλα τα παιδιά.

Στης μάνας του την αγκαλιά ναζιάρικα γκρινιάζει
ένα μωρό· και με στοργή, εκείνη το θηλάζει.
Τα δάχτυλά του μπλέκουνε στα μαύρα της μαλλιά,
κι ένα τραγούδι τρυφερό αυτή του τραγουδά.

Μα εγώ, ποτέ δε θήλασα σε κάποια αγκαλιά·
ποτέ δε με χαϊδέψανε της μάνας τα μαλλιά·
ποτέ τραγούδι τρυφερό δε χάιδεψε τ' αυτιά μου,
χέρι ποτέ δε μ' άγγιξε ν' ακούσει την καρδιά μου.

Στην αγκαλιά την πατρική δεν έτρεξα ποτέ
τα χέρια του τα δυνατά, ασφάλεια να μου δώσουν·
ούτε κι όταν θελήσανε μια μέρα οι δυνατοί
τη διψασμένη για ζωή, ψυχή μου να σκοτώσουν.

Ποτέ δε με ρωτήσανε αν ήθελα να ζήσω,
αν ήθελα την ομορφιά του κόσμου ν' αντικρίσω!
Ποτέ τους δε θελήσανε ν' ακούσουν τη φωνή μου·
φορτίο ήμουνα γι' αυτούς, και κόψαν τη ζωή μου.

Της μάνας μου το παιδικό τραγούδι, ήταν βρισιά·
τα λόγια της τα τρυφερά, για μένα ήταν στριγκλιά.
Της μάνας μου η παρηγοριά ήταν για μένα τρόμος
και των γονιών μου το άγγιγμα, για την ψυχή μου φόνος.

Αντί για μια θερμή αγκαλιά, χώμα ψυχρό με ζώνει
και το μικρό κορμάκι μου σκοτάδι το στοιχειώνει.
Αντί για γάλα μητρικό, σκουλήκια έχει η κοιλιά μου,
κι αντί σκιρτήματα χαράς, σίγησε η καρδιά μου.

Στην αγκαλιά του Πλάστη μου γέρνω να ξαποστάσω.
Αυτός τραγούδια θα μου πει ώσπου να τα χορτάσω.
Μάνα, πατέρας κι αδελφός, και φίλος και ζωή,
ό,τι θελήσω και ποθώ, είσαι για μένα Εσύ.

Μόνο Εσύ με νοιάστηκες, μόνο Εσύ με ξέρεις,
τη θλίψη μου μοιράζεσαι, στον πόνο μου υποφέρεις.
Το Πνεύμα Του με ακουμπά, κι εγώ παρηγοριέμαι·
στην αγκαλιά του Πλάστη μου γέρνω κι αποκοιμιέμαι.

Ν. Μ.

΅


" Γροθια στο στομαχι " τα γραφομενα σου Χρηστο. Οπως και οι φωτογραφιες των νεκρων εμβρυων ,η οπως η "σιωπηλη κραυγη".
Αυτη ειναι η αληθεια ομως. Αυτη ειναι η πραγματικοτητα.
Και δεν εχουμε κανενα δικαιωμα να την αγνοησουμε.

[Melpomeni]

Χιλια συγνωμη ! Νικο ηθελα να πω !

[NIKOSZ]

Κατοπιν παροτρυνσης της καλης μας φιλης Μελπομενης παραθετω αυτη την εικονα
για να καταλαβουμε οτι η ζωη αρχιζει απο τη συλληψη !

Να'στε ολοι καλα !

[Melpomeni]

Κατοπιν παροτρυνσης της καλης μας φιλης Μελπομενης παραθετω αυτη την εικονα
για να καταλαβουμε οτι η ζωη αρχιζει απο τη συλληψη !

Να'στε ολοι καλα !

Ευχαριστω ! Νασαι καλα Νικο !
Εδω εχουμε ενα πολυ δυνατο μυνημα Θεολογιας στην Εικονογραφια !
Εντυπωσιακη Εικονα ! πιο ευγλωττη απο χιλιες λεξεις !