Re: "Υπάρχει ζωή ΠΡΙΝ το θάνατο???"
Δημοσιεύτηκε: Παρ Μάιος 22, 2009 10:25 pm
Οι θεωρητικές γνώσεις μου για την ζωή του Χριστιανού είναι περιορισμένες οι δε πρακτικές ανύπαρκτες. Όμως το παρακάτω, άγνωστο για μένα πριν ένα μήνα, ποίημα του Δροσίνη το μελοποίησαν κάποιοι φίλοι με αφορμή τις μέρες της Ανάστασης. Μου έκανε εντύπωση και σας το παραθέτω. Οι δύο στροφές του τέλους θαρρώ απαντούν στην ερώτηση. Ευτυχώς που μου θυμίζετε όσα γρήγορα και εύκολα ξεχνώ.
Τι λοιπόν; Της ζωής μας το σύνορο
θα το δείχνει ένα ορθό κυπαρίσσι;
Κι απ' ό,τι είδαμε, ακούσαμε , αγγίξαμε
τάφου γη θα μας έχει χωρίσει;
................................................
Ό,τι αγγίζομε, ακούμε και βλέπουμε,
τούτο μόνο Ζωή μας το λέμε;
Κι αυτό τρέμομε μήπως το χάσωμε
και χαμένο στους τάφους το κλαίμε;
..............................................
Σ' ό,τι αγγίζομε, ακούμε και βλέπομε
της ζωής μας ο κόσμος τελειώνει;
Τίποτε άλλο; Στερνό απόρριμα
το κορμί που σκορπιέται και λιώνει;
..............................................
Κάτι ανέγγιχτο, ανάκουστο, αθώρητο
μήπως κάτω απ' τους τάφους ανθίζει,
κι ό,τι μεσα μας κρύβεται αγνώριστο
μήπως περ' απ' το θάνατο αρχίζει;
.............................................
Μήπως ό,τι θαρρούμε βασίλεμα
γλυκοχάραμ' αυγής είναι πέρα
κι αντί νάρθει μια νυχτ' αξημέρωτη
ξημερώνει μι' αβράδιαστη μέρα;
...........................................
Μήπως είν' η αλήθεια στο θάνατο
κι η ζωή μήπως κρύβει τη πλάνη;
Ό,τι λέμε πως ζει μήπως πέθανε
κι είν' αθάνατο ό,τι έχει πεθάνει;
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Τι λοιπόν; Της ζωής μας το σύνορο
θα το δείχνει ένα ορθό κυπαρίσσι;
Κι απ' ό,τι είδαμε, ακούσαμε , αγγίξαμε
τάφου γη θα μας έχει χωρίσει;
................................................
Ό,τι αγγίζομε, ακούμε και βλέπουμε,
τούτο μόνο Ζωή μας το λέμε;
Κι αυτό τρέμομε μήπως το χάσωμε
και χαμένο στους τάφους το κλαίμε;
..............................................
Σ' ό,τι αγγίζομε, ακούμε και βλέπομε
της ζωής μας ο κόσμος τελειώνει;
Τίποτε άλλο; Στερνό απόρριμα
το κορμί που σκορπιέται και λιώνει;
..............................................
Κάτι ανέγγιχτο, ανάκουστο, αθώρητο
μήπως κάτω απ' τους τάφους ανθίζει,
κι ό,τι μεσα μας κρύβεται αγνώριστο
μήπως περ' απ' το θάνατο αρχίζει;
.............................................
Μήπως ό,τι θαρρούμε βασίλεμα
γλυκοχάραμ' αυγής είναι πέρα
κι αντί νάρθει μια νυχτ' αξημέρωτη
ξημερώνει μι' αβράδιαστη μέρα;
...........................................
Μήπως είν' η αλήθεια στο θάνατο
κι η ζωή μήπως κρύβει τη πλάνη;
Ό,τι λέμε πως ζει μήπως πέθανε
κι είν' αθάνατο ό,τι έχει πεθάνει;
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!