Τι διδάσκουν οι Εβραίοι ?

[eortologio_gr]

Π.Αντώνιε καλησπέρα.

Διαβαζουμε οτι η τραγουδίστρια Μαντόνα προσχώρησε στην Καμπαλα, Διαβάζουμε επίσης τόσα πολλά άλλα για τους Εβραίους και έχω διαπιστώσει οτι δεν γνωρίζω (αλλά και δεν αναφερθήκαμε ποτέ στους Εβραιόυς) τι πιστεύουν και ποιά είναι η θρησκεία τους,

Αν δεν σας κάνει κόπο θα ήθελα μια εν συντομία απάντηση στο ερώτημά μου η κάποιο λινκ σε σάιτ που πιστέυετε οτι αναπτύσσει επαρκώς το θέμα.

Χρ.

[eortologio_gr]

Αναμένοντας την απάντησή σας, έλαβα σχετικό email και δημοσιεύω τα παρακάτω :

Οι Εβραίοι, μέχρι και σήμερα, δέχονται ότι ο Ιησούς Χριστός ΔΕΝ είναι Θεάνθρωπος, και συνεπώς ΔΕΝ είναι ( σύμφωνα με τους Εβραίους ) ο Μεσσίας και ο Σωτήρας του κόσμου. Οι Εβραίοι ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ τον Μεσσία.

Το διεθνές οικονομικό και πολιτικό κατεστημένο των Εβραίων, προωθεί τον αναμενόμενο (από τους Εβραίους) δήθεν «Μεσσία». Αυτός ο ψευτομεσσίας, είναι ο Αντίχριστος.

Μέσα στους Εβραίους, υπάρχει και μία ομάδα, οι οποίοι ΔΕΧΟΝΤΑΙ τον Ιησού Χριστό σαν Μεσσία και Σωτήρα του κόσμου. Αυτή η ομάδα των Εβραίων, έχει δική της ιστοσελίδα --> www.jewsforjesus.org/

Και οι Εβραίοι που ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Μεσσίας του κόσμου, έχουν την ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ιστοσελίδα --> www.messiahtruth.com/response.html

Είναι άραγε αλήθεια όλα αυτά ?

Χρ.

[konstantinoupolitis]

Παραθέτω μια πρόχειρη επεξεργασία μου πάνω στο εν χρήσει κέιμενο περι Ιουδαϊσμού του βιβλίου Θρησκευτικών της Β΄ Λυκείου:

Α) Βασικές Διδασκαλίες του Ιουδαϊσμού:

1) Μονοθεϊσμός: Στον Ιουδαϊσμό υπάρχει σαφής διαχωρισμός του Κυρίου δημιουργού, από τους δαίμονες ή τις ανύπαρκτες «θεότητες»

2) Ο Θεός είναι ο Δημιουργός του παντός: Πριν τη Δημιουργία δεν υπήρχε τίποτα. Ο Θεός διακρίνεται από τον Κόσμο και γι΄αυτό είναι και κύριος του.
\
3) Ο Κόσμος ως Θείο δημιούργημα είναι καλός: Το κακό είναι μια κατάσταση, στην οποία περιέχεται ο κόσμος μέσω της κακής χρήσεως της ελευθερίας.

4) Η Δημιουργία του Ανθρώπου και η Πτώση του.

5) Ο Θεός σώζει: Μετά τη Δημιουργία του Κόσμου, κύριο έργο του Θεού είναι η Σωτηρία του. Κύρια αρχή, συνιστά η λατρεία, μόνο, στο θεό δημιουργό και η τήρηση του Νόμου/Torah. Στα πλαίσια της Σωτηρίας του Κόσμου ο Θεός εκλέγει τον Ισραήλ ως περιούσιο λαό και τον Αβραάμ ως Γενάρχη του, επικοινωνεί δε μέσω τον Προφητών και συνάπτει Διαθήκη(συμφωνία) μέσω του Μωυσέως.

6) Η Υπόσχεση του Θεού για την αποστολή του Μεσσία και γενικά η σύνδεση της σωτηρίας των Δικαίων με το τέλος της Ιστορίας: Η υπόσχεση αυτή άλλες φορές πήρε είτε την ζηλωτική ερμηνεία κατά την οποία ο Ισραήλ θα κατατρόπωνε τους εχθρούς και θα αναδεικνύονταν σε κορυφαίο έθνος, είτε την Θεολογική του Μεσσία. Στη προσδοκία αυτή συμπεριλαμβάνονταν και η προσδοκία της Αναστάσεως των νεκρών. Μετά κυρίως το Μεσαίωνα, οι βασικές διδασκαλίες του Ιουδαϊσμού διακλαδώθηκαν σε διάφορες παραλλαγές, συχνά πολύ διαφορετικές μεταξύ τους.

[konstantinoupolitis]

Β) Ιερά Κείμενα:

1) Το πρώτο κύριο εβραϊκό κείμενο αποτελεί η Παλαιά Διαθήκη, η οποία στους Ιουδαίους που φυσικά δεν δέχτηκαν τη Καινή κράτησε την παλαιά τριπλή ονομασία: Νόμος(Torah), Προφήτες(Νεβιίμ) και τα Αγιόγραφα(Κετουβίμ), σε έναν Κανόνα που εμφανίζει 24 τίτλους.
2) Πολύ σημαντικό κείμενο και ως ένα σημείο αντικαταστάτης της Γραφής, απετέλεσε και αποτελεί μέχρι σήμερα το Βαβυλωνιακό Ταλμούδ. Εξέλιξη, μάλλον, της «Παραδόσεως των Πρεσβυτέρων». Η τελευταία στην πρώτη της μορφή, εμφανίστηκε κατά τον Β΄ αιώνα π. Χ. ως ερμηνευτική της Γραφής και εξελίχθηκε σε αυτόνομο έργο που και ο ίδιος ο Χριστός καυτηρίασε.
Στη σημερινή του μορφή, ολοκληρώθηκε σε γενικές γραμμές περί τον ΣΤ΄ μ.Χ. αιώνα ως υπόμνημα της Μισνά του Β΄ μ.Χ. αιώνα. Το Μισνά απετέλεσε, μάλλον, την πρώτη αυτόνομη μορφή της «Παραδόσεως των Πρεσβυτέρων». Αργότερα συμπληρώθηκε και από την Γκεμάρα. Ουσιαστικά, μια περαιτέρω ερμηνευτική επεξεργασία των νομικών αλλά και αυτονόμων γραπτών και προφορικών παραδόσεων. Ως προσαρμογή είτε στις εκάστοτε παρουσιαζόμενες εξελίξεις, είτε στα προστάγματα των κατά εποχές ραβίνων. Αναδείχθηκαν δύο Ταλμούδ, το πιο ολοκληρωμένο Βαβυλωνιακό και το Παλαιστινιακό. Το πρώτο συνίσταται από έναν πραγματικά μεγάλο όγκο: 22 τόμοι και 2.500.000 λέξεις.
Με τον καιρό συμπεριέλαβε διάφορες διατάξεις, σχετικές με το Αστικό Δίκαιο κ.α. Ο σημερινός Ιουδαϊσμός έχει επηρεαστεί τα μάλλα από το Ταλμούδ.

[konstantinoupolitis]

Γ) Η Μετά Χριστόν Εξέλιξη του Χριστιανισμού:

Μετά την πρώτη καταστροφή του 70 μ. Χ., και την οριστική του 132(κατά την οποία η Ιερουσαλήμ μετονομάστηκε σε Αίλια Καπιτολίνα χωρίς δικαίωμα κατοικήσεως υπό των Εβραίων), το γένος τους διασκορπίστηκε σε όλη τη Μεσόγειο και τη Μ. Ανατολή. Μέχρι και την ίδρυση του κράτους το 1948, οι κοινότητες ζούσαν πολλάκις σε γκέτο αναμένοντας την αποκατάσταση τους, υπό καθεστώς συχνών ανά περιόδους διωγμών. Από την Δυτική Ευρώπη, διεσπάρησαν σε χώρες της Ανατολικής αλλά και στην Αμερική. Χαρακτηριστικό της ζωής τους η εσωστρέφεια και οι ελάχιστες σχέσεις με τους αλλόθρησκους.
Από τον ΙΗ΄ αιώνα, κατ΄ επιρροή της Γαλλικής Επαναστάσεως, αρχίζουν να συμμετέχουν στη πολιτιστική ζωή των ευρωπαϊκών κοινωνιών. Άρχισαν να υιοθετούν ορισμένες αλλαγές, όπως η χρήση της εγχώριας γλώσσας, κάτι που οδήγησε στη μεταρρύθμιση. Αυτή διαίρεσε τον Ιουδαϊσμό σε αντιμαχόμενες παρατάξεις: Σε μεταρρυθμιστές βέβαια και υπερζηλωτικούς ή όπως λέγονται ορθοδόξους, κίνημα που δημιουργήθηκε στην Αμερική κατά τα μέσα του ΙΘ΄ αιώνα. Παράλληλα ο Αντισημιτισμός δημιούργησε τον Σιωνισμό. Ένα κίνημα ζηλωτικό, με αρχικό σκοπό την ίδρυση κράτους και το οποίο μετά την ίδρυση του κράτους τους και την πολεμική των Αραβικών κρατών χαίρει μεγάλης αποδοχής.

[konstantinoupolitis]

Δ) Λατρευτική Πράξη:

Κέντρο του συγχρόνου Ιουδαϊσμού αποτελεί η Συναγωγή. Χώρος κοινωνικός, που από την καταστροφή του Ναού των Ιεροσολύμων και μετά, μετεξελίχθηκε σε λατρευτικό κέντρο.
Την σύγχρονη Συναγωγή αποτελεί μια αίθουσα, στο κέντρο της οποίας υπάρχει άμβωνας όπου διαβάζεται ο Νόμος.
Η λατρεία συνίσταται σε τρεις, κυρίως, ακολουθίες κατά τη διάρκεια της ημέρας, οι οποίες εμπλουτίζονται κατά τη κεντρική ημέρα, που είναι, βέβαια, το Σάββατο αλλά και τις ημέρες των μεγάλων εορτών.
Κύριες προσωπικότητες οι Ραβίνοι, οι οποίοι είναι ερμηνευτές του Νόμου, μάλλον ως μετεξέλιξη των Γραμματέων/Νομικών.
Μεταξύ των δύο παρατάξεων υπάρχουν διαφορές. Για παράδειγμα οι γυναίκες παρακολουθούν τις τελετές από ειδικό χώρο, ενώ στους μεταρρυθμιστές αυτό δεν ισχύει. Στους «Ορθοδόξους/Ζηλωτές» Εβραίους, υπάρχει ειδικό κάλυμμα σε άνδρες και γυναίκες, σε αντίθεση με τους Μεταρρυθμιστές και πιο φιλελεύθερους Εβραίους, που αυτό δεν είναι υποχρεωτικό.

[konstantinoupolitis]

Ε) Το Ιουδαϊκό Έτος και Εορτολόγιο:

Το έτος είναι σεληνιακό και αρχίζει στο τέλος Σεπτεμβρίου ή αρχές Οκτωβρίου με τη γιορτή του Νέου Έτους.

Α) «Εξιλασμός»:

Μετά από δεκαήμερο, ακολουθεί ως εορτή μετανοίας του λαού η ημέρα της «Εξιλεώσεως ή του Εξιλασμού ή της Μεταμελείας(Γιόμ–Χακ–Κιπ–Πουρίμ ή Γιόμ Κιπούρ)». Η λέξη «Πουρίμ» σημαίνει «Κλήροι» αλλά δεν πρέπει να συγχέεται η εορτή αυτή με την γνωστή των Πουρίμ. Κατά τον «Εξιλασμό» ήταν, που μόνο ο Αρχιερεύς και για μοναδική φορά, επιτρέπονταν να εισέλθει στα Άγια των Αγίων. Την τελευταία λέξη, «Πουρίμ», η εορτή την έλαβε από τους κλήρους που χρησιμοποιούνταν ώστε να επιλεχθούν δύο κριοί(τράγοι), ο ένας για να απελαθεί ως αποδιοπομπαίος και ο άλλος για να θυσιασθεί. Η ημέρα αυτή, ήταν ημέρα απολύτου νηστείας.

Β) Σκηνοπηγία:

Πέντε ημέρες μετά την «Εξιλέωση», ακολουθεί η χαρμόσυνος εορτή της «Σκηνοπηγίας(Χαζ–Αασίφ)» σε ανάμνηση της επί 40ετίας παραμονής στην Έρημο και της εν τέλει μεταβάσεως από αυτήν στην Γή της Επαγγελίας. Το συνήθειο να στήνονται σκηνές από τους προσκυνητές στην πόλη των Ιεροσολύμων, όπως έκαναν άλλοτε και οι πρόγονοί τους κατά την 40ετή παραμονή στην έρημο, έδωσε στην εορτή αυτή το συγκεκριμένο όνομα. Διαρκεί 8 ημέρες και από το 12ο έτος, κάθε Ισραηλίτης υποχρεούνταν να επισκέπτεται τον Ναό κατά την τέλεσή της. Την ογδόη ημέρα, ιερέας αντλούσε νερό από την στα χρόνια του Ιησού εκτός των τειχών πηγή Σιλωάμ, εξ΄ου και ο Κύριος είπε κατά την 8η της Εορτής «ο διψών, ερχέσθω προς Με και πινέτω».

Γ) Εγκαίνια–Χανούκα:

Δύο μήνες αργότερα και περί τον Δεκέμβριο, ακολουθεί η εορτή των «Εγκαινίων(Χανούκα{όνομα της επτάφωτης λυχνίας})». Τελείται σε ανάμνηση α) της Νίκης επί των Σελευκιδών το Β΄ αιώνα π. Χ., β) του Εξαγνισμού του Ναού και των Ιερών Σκευών και γ) του Γκρεμίσματος και της Ανοικοδομήσεως του Θυσιαστηρίου.

Δ) Κλήροι–Πουρίμ:

Αρχές της ανοίξεως, περί τον Μάρτιο και λίγο πριν το Πάσχα εορτάζεται η εορτή των «Κλήρων(Πουρίμ)», σε ανάμνηση των γεγονότων του βιβλίου της Εσθήρ. Η παραμονή ήταν ημέρα νηστείας, ενώ ανάβονταν λυχνίες(πρβλ. τα λόγια του Χριστού «Εγώ ειμί το Φώς του Κόσμου σε λόγο Του κατά την διάρκεια της εν λόγω εορτής») και διαβάζονταν το βιβλίο της Εσθήρ, εν μέσω αναθεματισμών του Αμάν και ευλογιών του Μαρδοχαίου.

Ε) Πάσχα:

Η μεγάλη εορτή είναι το Ιουδαϊκό «Πάσχα(Πεσάχ=Διάβαση)», σε ανάμνηση της Εξόδου και της Διαβάσεως της Ερυθράς.

ΣΤ) Πεντηκοστή:

Λέγεται επίσης «Εορτή των Επτά Εβδομάδων» ή «Εορτή Θερισμού». Τελείται 50 ημέρες μετά την δευτέρα ημέρα του Πάσχα, σε ανάμνηση της αποκαλύψεως του Θεού στο Σινά. Σε αυτήν προσφέρονταν μεταξύ άλλων και δύο ένζυμοι άρτοι(στο ανατολικό σημείο της αυλής), από το νέο σιτάρι που αγοράζονταν με έξοδα του Ναού. Κατ΄ αυτήν, διενεργούνταν και προσευχή δια γονυκλισίας.
Τέλος πέντε εβδομάδες μετά, τηρείται πένθος τριών εβδομάδων σε ανάμνηση της καταστροφής των δύο ναών.

[pAntonios]

Π.Αντώνιε καλησπέρα.

Διαβαζουμε οτι η τραγουδίστρια Μαντόνα προσχώρησε στην Καμπαλα, Διαβάζουμε επίσης τόσα πολλά άλλα για τους Εβραίους και έχω διαπιστώσει οτι δεν γνωρίζω (αλλά και δεν αναφερθήκαμε ποτέ στους Εβραιόυς) τι πιστεύουν και ποιά είναι η θρησκεία τους,

Αν δεν σας κάνει κόπο θα ήθελα μια εν συντομία απάντηση στο ερώτημά μου η κάποιο λινκ σε σάιτ που πιστέυετε οτι αναπτύσσει επαρκώς το θέμα.

Χρ.

Δεν είναι τυχαίοι αυτοί που προωθούνται σαν παγκόσμια είδωλα από το "σταρ σύστεμ". Πολύ συχνά έχουν παραδώσει την ψυχή τους στο Σατανά, είτε το ομολογούν είτε όχι. Κατόπιν γίνονται διαφημιστές της λατρείας του Σατανά και όποιας άλλης δαιμονικής θρησκείας.

Ευχαριστώ όσους έδωσαν απαντήσεις στο ερώτημα αυτό, αν και δεν ξέρω σε τι εξυπηρετεί εδώ μέσα. Δεν είμαστε νομίζω εγκυκλοπαίδεια των θρησκειών αλλά πασχίζουμε να γνωρίσουμε καλύτερα τη δική μας πίστη και τη ζωή των Αγίων. Δυστυχώς πολλές φορές δεν τη γνωρίζουμε καλά και τη μαθαίνουμε από την τριβή μας με τους αιρετικούς...

[strumfi]

Ευχαριστώ όσους έδωσαν απαντήσεις στο ερώτημα αυτό, αν και δεν ξέρω σε τι εξυπηρετεί εδώ μέσα. Δεν είμαστε νομίζω εγκυκλοπαίδεια των θρησκειών αλλά πασχίζουμε να γνωρίσουμε καλύτερα τη δική μας πίστη και τη ζωή των Αγίων.

Μακάρι να είχαμε όλοι τις γνώσεις του Κωνσταντινουπολίτη. Αφού όμως δεν τις έχουμε, να είναι καλά ο άνθρωπος που καταναλώνει το χρόνο του για να καλύψει τις απορίες μας, και μάλιστα με τέτοια τεκμηρίωση. Προσωπικά, θέλω να τον ευχαριστήσω για δεύτερη φορά.
Καλημέρες σε όλους!

[konstantinoupolitis]

Απλά θέλω να ξεκαθαρίσω και πάλι το εξής: Το κείμενο που παρέθεσα είναι μια επεξεργασία με μια μικρή προσθήκη κάποιων στοιχείων του κειμένου της συγγραφικής ομάδος του βιβλίου της Β΄ Λυκείου "Χριστιανισμός και Θρησκεύματα".
Το δημοσιεύω με κάθε επιφύλαξη, δεδομένου ότι στο συγκεκριμένο βιβλίο το λήμμα για τον Ισλαμισμό που λίγο έψαξα περισσότερο σε άλλες πηγές είναι απλά μακράν της πραγματικότητος αναφορικά με την Ισλαμική θεολογία. Φαντάζομαι ότι και στα άλλα λήμματα είναι ανάλογα αναξιόπιστο.

Εξαιρετικός θρησκειολόγος είναι ο Αλβανίας Αναστάσιος, έργα σχετικά του οποίου τελευταία επανεκδίδονται. Συνιστώ ανεπιφύλακτα τη συγγραφική και αντικειμενική σοβαρότητά του στα Θρησκειολογικά του θέματα, σε όποιον θέλει να μάθει και πράγματα για την "άλλη πλευρά", αρκεί να μην το κάνει για να αλλαξοπιστήσει. Μη γένοιτο....