Ψυχοφελή μηνύματα...

[toula]

"Θέλων ο Κύριος να μας φυλάξη από την κατάκρισιν, μας εχάρισεν ένα λόγον, τον οποίον αν φυλάξωμεν θα σωθώμεν.
Ποιός είναι ο λόγος ούτος;
«Ο συ μισείς, ετέρω μη ποιήσης»!
Δηλαδή:
«Εκείνο, το οποίον δεν θέλεις να σου κάμη άλλος, μη το κάμνεις και συ εις άλλον»!
Καθώς δεν θέλεις να σε κλέψουν, να σε συκοφαντήσουν, να σε υβρίσουν οι άλλοι, έτσι και συ να μη κλέπτης, να μη φονεύης τους άλλους.
Τώρα, σας συμβουλεύω να κάμετε και κομβολόγι, μικροί και μεγάλοι, να το κρατήτε με το αριστερό χέρι, και με το δεξιό να κάμνετε τον Σταυρόν σας και να λέγετε:
«Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ και Λόγε του Θεού του Ζώντος, διά της Θεοτόκου και πάντων των Αγίων, ελέησόν με τον αμαρτωλόν και ανάξιον δούλον σου!»!
Ο Πανάγαθος Θεός, μας εχάρισε τον τίμιον Σταυρόν με τον οποίον να ευλογώμεν, και τα Άχραντα Μυστήρια. Με τον Σταυρόν να διώκωμεν τους δαίμονας, αλλά πρέπει να έχωμεν το χέρι μας καθαρόν από αμαρτίας, και τότε κατακαίεται ο διάβολος και φεύγει.
Όθεν, αδελφοί μου, ή τρώγετε ή πίνετε ή δουλεύετε, να μη σας λείπη αυτός ο λόγος και ο Σταυρός, και καλόν και άγιον είναι να προσεύχεσθε πάντοτε την αυγήν, το βράδυ και τα μεσάνυχτα!"!!

Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός (1714-1779)
«Διδαχή Γ΄ - Διδαχαί και Προφητείαι του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού».

[toula]

Καθώς περνούν τα χρόνια…

Καθώς περνούν τα χρόνια…
Καθώς περνούν τα χρόνια, συνειδητοποιώ ότι γίνομαι ίδιος με τους ανθρώπους που κατέκρινα.
Συνειδητοποιώ, πώς κάνω τα ίδια λάθη, που έκαναν, οι άνθρωποι που κατηγορούσα.
Καθώς περνούν τα χρόνια, νιώθω όλο και πιο βαρύς.
Πράγματα που έλεγα ότι θα αφήσω για αργότερα, μου φαίνεται πλέον πιο δύσκολο το να τα αρχίσω…
Καθώς περνούν τα χρόνια, μοιάζει βουνό το να ελευθερωθώ από τα πάθη μου. «Δεν πειράζει και τόσο…», λέω και παραμυθιάζω τον εαυτό μου…
Καθώς περνούν τα χρόνια, θερίζω ό,τι έσπειρα… Είναι Αγάπη ο Θεός, ναι, μα είναι και Δίκαιος. Εφαρμόζονται οι «πνευματικοί οι νόμοι».
Ας είναι…
Μια καινούρια εβδομάδα ξεκινά.
Βάλε αρχή εσύ, να βάλω αρχή και εγώ, να διορθωθούμε όσο πιο πολύ μπορούμε.

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος,Ψυχολόγος M.Sc.

[toula]

Όλα είναι μάταια.

Το θεμέλιο της πνευματικής ζωής είναι η ταπεινοφροσύνη. Και αν ακόμη κάνεις μύριες ελεημοσύνες και προσευχές και νηστείες, αν δεν προϋπάρχει ταπείνωση όλα είναι μάταια. Μοιάζουν με το οικοδόμημα που χτίζεται στην άμμο.

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

[toula]

Οφείλω μία συγνώμη....
π. Πολύκαρπος

Οφείλω μία συγνώμη στο Θεό για όσα μου χάρισε και δεν τα χάρηκα. Για εκείνα που μου έδωσε και δεν τα πήρα.
Μα κι γι αυτά που μου ζήτησε και δεν του έδωσα. Πάνω από όλα θέλω να κλάψω στην αγκαλιά Του για όλες εκείνες τις μέρες που δεν έζησα και απλά επιβίωσα.
Να πω συγνώμη για όσα σε αγαπώ δεν είπα, σε αγκαλιές που δεν έδωσα, σε πόρτες που έκλεισα, σε τηλέφωνα που δεν σήκωσα, σε μάτια που δεν αντίκρισα και σε προσευχές που δεν ειπώθηκαν.
Τέλος, εάν βρήκες έναν άνθρωπο να σε νιώσει, να σε καταλάβει, να σε αγαπήσει, κράτα τον κι ας είναι στην άλλη άκρη της γης. Φτάνει που τον βρήκες.
Δεν θα σου τύχει πολλές φορές στην ζωή. Και να θυμάσαι ότι στα δώρα λές ευχαριστώ κι ας μην τα ξετυλίξεις ποτέ.

[toula]

Η στενοχώρια δείχνει ότι δεν εμπιστευόμαστε τη ζωή μας στον Χριστό.
«Όλα τα δυσάρεστα, που μένουν μέσα στην ψυχή σας
και φέρνουν άγχος, μπορούν να γίνουν αφορμή
για τη λατρεία του Θεού και να παύσουν να σας καταπονούν.
Να έχετε εμπιστοσύνη στον Θεό.
Δεν είναι ανάγκη να προσπαθείτε και να σφίγγεσθε.
Όλη σας η προσπάθεια να είναι ν’ ατενίσετε το φως, να κατακτήσετε το φως.
Έτσι, αντί να δίδεσθε στη στενοχώρια, που δεν είναι
του Πνεύματος του Θεού, να δίδεσθε στη δοξολογία του Θεού.
Η στενοχώρια δείχνει ότι δεν εμπιστευόμαστε τη ζωή μας στον Χριστό»

(Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης)

[toula]

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ..

Υπάρχουν άνθρωποι που καταλαβαίνουν τη σιωπή σου, πιο πολύ από τα λόγια σου.
Άνθρωποι, που στη προσευχή τους λένε το όνομά σου, πριν από το δικό τους.
Υπάρχουν άνθρωποι που προτιμάνε να αρρωστήσουν οι ίδιοι καταπίνοντας τα όσα είχαν να σου πουν, παρά να σε στεναχωρήσουν.
Υπάρχουν άνθρωποι, που στύβουνε το λίγο τους και βγάζουνε πολύ.
Άνθρωποι, που πατάνε κάτω την κούρασή τους, για να μπορείς να δεις στο τέλος της ημέρας, ένα χαμόγελό τους.
Υπάρχουν άνθρωποι, που είναι πάντοτε εκεί.
Μπορεί όχι με τυμπανοκρουσίες και φωνές.
Αλλά είναι εκεί…
Παρόντες.
Πάντοτε.
Εκεί στο πόνο.
Εκεί και στη χαρά.
Υπάρχουν άνθρωποι, που παλεύουνε καθημερινά για να είσαι εσύ καλά…
Βαρέθηκα να σου λέω, ξανά και ξανά, ότι πρέπει να τους εκτιμάς.
Προσπάθησε τουλάχιστον να είσαι καλά για χάρη τους.
Αυτό θέλουν αυτοί οι άνθρωποι.
Να είσαι καλά…
Προσπάθησε να μαζέψεις λίγο τα μούτρα σου και να πεις ένα ‘’δόξα τω Θεώ’’ για ό,τι έχεις…
Αυτά για απόψε. Καλό βράδυ.

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος, Ψυχολόγος M.Sc.

[toula]

Η ευωδία των ιερών Λειψάνων.

-Γέροντα, η άγια κάρα του Αγίου Αρσενίου ευωδίαζε ιδιαίτερα στην μνήμη του.
-Γιατί να μην ευωδιάζει; Να μην κεράσει ο Άγιος τον κόσμο στην γιορτή του;
-Γιατί, Γέροντα, τα άγια Λείψανα δεν ευωδιάζουν πάντοτε;
-Είναι διάφορες περιπτώσεις. Άλλοτε μπορεί αυτός που προσκυνάει να είναι πολύ αμαρτωλός και να ευωδιάζουν τα άγια Λείψανα, για να βοηθηθή ο άνθρωπος, να πάρει την καλή στροφή, να μετανοήσει.
Άλλοτε μπορεί να είναι ενάρετος και να μην ευωδιάσουν, για να μην πέση στην υπερηφάνεια. Άλλοτε σε έναν ενάρετο ευωδιάζουν τα Λείψανα ενός Αγίου, σαν να του δίνη ο Άγιος ένα κέρασμα!
-Γέροντα, μερικοί αμφιβάλλουν για την ευωδία των ιερών Λειψάνων.
-Η λογική φταίει. Τα Λείψανα των Αγίων έχουν Χάρη Θεού. Χειμώνα καιρό ο τόπος κοντά στην «Παναγούδα» ευωδιάζει. Και στα Κατουνάκια που ήμουν, κοντά στον «Άγιο Βασίλειο», ευωδίαζε ο τόπος σε ένα σημείο. Δεν υπάρχει πια Κελλί εκεί μόνον κάτι πέτρες.
Πόσα άγια Λείψανα θα βρίσκωνται κα σ’ εκείνο το μέρος! Και ποιός ξέρει πότε ο Θεός θα τα παρουσιάσει!

Πηγή: simeiakairwn.wordpress.com

[toula]

''...εις τον κρίνοντα τον πλησίον παραχωρεί ο Θεός και πέφτει, για να μάθει να συμπαθεί τον ασθενή αδελφό του...'' Άγιος Εφραίμ Αριζόνας

Προσέχετε τους λογισμούς σας. Η προσοχή σας κυρίως να στραφή εις το να συνάζει ταπεινούς λογισμούς. Διότι η ταπείνωσις σώζει τον άνθρωπο, και αυτή είναι κυρίως ο στόχος όλων των πνευματικών επιδιώξεων.
Χωρίς νήψη η κάθαρσις της ψυχής και του σώματος δεν αποκτώνται, οπότε μήτε ο Θεός οπτάνεται εν αισθήσει νοός και καρδίας.
Πολλά μας θλίβουν, πλην μακάριος είναι εκείνος ο οποίος με υπομονή και ευχαριστία διέρχεται τα θλιβερά της πρόσκαιρης ζωής.
Πρόσεχε, παιδί μου, να μην κρίνης ουδεμία ψυχή· διότι εις τον κρίνοντα τον πλησίον παραχωρεί ο Θεός και πέφτει, για να μάθει να συμπαθεί τον ασθενή αδελφό του.
Όλους μας στηρίζει το έλεος του Θεού· και εάν υπερηφανευθούμε, σηκώνει ο Θεός την χάρη του, και γινόμεθα εμείς χειρότεροι των άλλων!
Άλλο το να κατακρίνει κανείς, και άλλο το να πολεμήται εις την κατάκριση. Το να κατακρίνεις είναι δεινό πάθος· το να πολεμήται όμως και να αντιπολεμεί, τούτο στεφάνων αιτία.

Μην κρίνετε ο ένας τον άλλον, διότι παραβαίνετε τον ευαγγελικό νόμο, και «κάθε παράβασις και παρακοή λαμβάνει ένδικον μισθαποδοσίαν». «Τις συ ο κρίνων αλλότριον ικέτην;». Ουκ οίδατε, ότι ο κρίνων πλανάται εξ υπερηφάνειας; και ότι «πας ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται» υπό του Κυρίου, όταν τον καταλάβη ο πειρασμός.
Πρέπει να υπομένη ο ένας τις αδυναμίες του άλλου· ποιος είναι τέλειος; ποιος μπορεί να καυχηθή, ότι τήρησε την καρδιά του αμόλυντη! άρα είμεθα όλοι άρρωστοι, και όποιος κατακρίνει τον αδελφό του, δεν αισθάνεται ότι είναι άρρωστος· διότι ο άρρωστος τον άρρωστο δεν τον κατακρίνει.
Η κατάκρισις είναι σοβαρό αμάρτημα· καθώς επίσης είναι σοβαρό, το να μην υπομένη κανείς του πλησίον του τις αδυναμίες!
Αγαπάτε, υπομένετε, παραβλέπετε, μην θυμώνετε, μην εξάπτεσθε, αλληλοσυγχωρείτε, για να ομοιάσητε του Χριστού μας και αξιωθήτε να είσθε κοντά του εις την βασιλεία Του.

[toula]

Άγιος Παΐσιος: Πριν ζητήσεις συγγνώμη στον πνευματικό, ζήτα στον άνθρωπο.

Ο Άγιος Παΐσιος δίδασκε πως «όταν κανείς αδικήσει ή πληγώσει με τη συμπεριφορά του έναν άνθρωπο, πρέπει πρώτα να πάει να του ζητήσει ταπεινά συγχώρηση, να συμφιλιωθεί μαζί του, και έπειτα να εξομολογηθεί την πτώση του στον πνευματικό, για να λάβει την άφεση. Έτσι έρχεται η Χάρις του Θεού.
Αν πει το σφάλμα του στον πνευματικό, χωρίς προηγουμένως να ζητήσει συγχώρηση από τον άνθρωπο που πλήγωσε, δεν είναι δυνατόν να ειρηνεύσει η ψυχή του, γιατί δεν ταπεινώνεται.
Εκτός αν ο άνθρωπος που πλήγωσε έχει πεθάνει ή δεν μπορεί να τον βρει, γιατί άλλαξε κατοικία και δεν έχει τη διεύθυνσή του, για να του ζητήσει, έστω και γραπτώς, συγγνώμη, αλλά έχει διάθεση να το κάνει, τότε ο Θεός τον συγχωρεί, γιατί βλέπει τη διάθεσή του».
Αν ο άνθρωπος ζητήσει συγγνώμη και ο άλλος δεν τον συγχωρήσει τότε ανέφερε ο Γέροντας πρέπει «να κάνουμε προσευχή να μαλακώσει ο Θεός την καρδιά του.

[toula]

Όπως ο Χριστός στη Γεθσημανή και στο Γολγοθά ζούσε ακατάπαυστα με τη σκέψη του Πατρός, κι εμείς οφείλουμε να ζούμε κάθε στιγμή με τη σκέψη του Θεού, αλλά περισσότερο του Χριστού παρά του Πατρός, επειδή δια του Υιού ερχόμαστε στον Πατέρα. Στην πράξη η ζωή γίνεται Χριστοκεντρική.

Όσιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ (☩ 11 Ιουλίου 1993)