Του Θεου η ευλογία έρχεται, όταν δίνουμε ευλογία

[kostas8888]

Του Θεοϋ ή ευλογία έρχεται, όταν δίνουμε ευλογία

Mοΰ είχε διηγηθή ό Γερο - Σάββας, ό Φιλοθεΐτης, ότι μέ τήν μεγάλη πείνα του 1917 οί Ίβηρίτες, βλέποντας τίς αποθήκες τής Μονής νά αδειάζουν, είχαν ελαττώσει τήν φιλοξενία. Μάλιστα, ένας Προϊστάμενος τσιγκούνης επέμενε, καί τήν έκοψαν τελείως.

Επόμενο ήταν καί ό Χριστός νά σταματήση κάθε ευλογία Του. Τότε άρχισαν νά πεινάνε οί Πατέρες καί νά παραπονιούνται στον Χρηστό καί στην Παναγία, πού δέν φρόντιζαν τήν Μονή τους. Δυστυχώς, δέν είχαν καταλάβει τό σφάλμα τους.

Μιά μέρα, λοιπόν, παρουσιάσθηκε ό Χριστός στον Πορτάρη τής Μονής, σάν φτωχός, καί του ζήτησε λίγο ψωμί. Ό Πορτάρης λυπημένος τοΰ λέει:

- Δέν έχουμε, αδελφέ μου, γι' αυτό καί κόψαμε τήν
φιλοξενία. Περίμενε όμως λίγο νά σου φέρω αυτό τό κομ
ματάκι πού έχω στό κελλί μου γιά τόν εαυτό μου.

"Ετρεξε, πήγε στό κελλί του καί τοΰ έφερε τό ψωμί πού είχε γιά τόν εαυτό του καί του τό έδωσε. "Εβλεπε όμως τό πρόσωπο τοΰ Φτωχού νά λάμπη.

Άφοΰ λοιπόν πήρε ό Φτωχός εκείνος τό ψωμί, λέει στον Πορτάρη:

- Ξέρετε γιατί ήρθε αυτή ή δυστυχία στην Μονή; Ε
πειδή διώξατε από τό Μοναστήρι δύο: τόν «δότε» καί τόν
«δοθήσεται».

Μετά από αυτά τά λόγια έγινε άφαντος, σκορπίζοντας μιά λάμψη πού θάμπωσε τόν Πορτάρη. Ταχασε τότε ό Πορτάρης καί φοβισμένος έτρεξε στους Προϊσταμένους της Μονής καί διηγήθηκε τό γεγονός.

Οι Πατέρες στην αρχή βασάνιζαν τό μυαλό τους νά θυμηθούν ποιους ανθρώπους έδιωξαν. Μετά όμως κατάλαβαν οτι εκείνος ό φτωχός ήταν ό Χριστός καί εννόησαν καί τά Ευαγγελικά Του λόγια: δότε καί δοθήσεται ύμϊν.

Μετανόησαν αμέσως γιά τό σφάλμα τους, καί, μόλις άρχισαν νά δίνουν από τό υστέρημα τους στους φτωχούς, κατέφθασαν καί oi πλούσιες ευλογίες του Θεού.