Οι λανθασμένοι τρόποι επικοινωνίας με τους νεκρούς
Δημοσιεύτηκε: Πέμ Ιούλ 19, 2012 12:30 pm
Στην ψυχή όλων όσων συνόδευσαν στον τάφο προσφιλή τους πρόσωπα, γεννάται εύλογα η εσωτερική επιθυμία πνευματικής επικοινωνίας με τις ψυχές των προσφιλών νεκρών τους. Και η εσωτερική αυτή επιθυμία δεν υπάρχει μόνο στους χριστιανούς που πιστεύουν ακράδαντα στη μετά θάνατο ζωή, αλλά και σε πολλούς άλλους ανθρώπους που έχουν μια συγκεχυμένη ιδέα για την πίστη στην αθανασία της ψυχής. Έχω ακούσει με τα αυτιά μου ανθρώπους, οι οποίοι δεν έχουν αναπτυγμένη χριστιανική ευσέβεια ούτε ακριβή γνώση των αληθειών της πίστεως, έχουν όμως την πεποίθηση ότι η μητέρα τους, που έφυγε από την παρούσα ζωή, ζει.
Μου έλεγε ακριβώς μια καλλιεργημένη πνευματικά (αλλά πνευματικά με την ευρεία έννοια και όχι τόσο με τη χριστιανική ) κυρία: «Εγώ επικοινωνώ με τη μητέρα μου που πέθανε προ δυο ετών. Της μιλώ και έχω την πεποίθηση ότι ακούει. Και τη δική της φωνή νομίζω ότι τη νοιώθω στην καρδιά μου».
Το μέγα πρόβλημα για όσους δεν διαθέτουν καλλιεργημένα χριστιανική πίστη είναι ότι, υλοποιώντας την επιθυμία τους να επικοινωνήσουν με τους προσφιλείς νεκρούς τους, μπορεί να καταφύγουν και σε λανθασμένους τρόπους επικοινωνίας, και μάλιστα εντελώς αντιχριστιανικούς.
Ένας από αυτούς τους λανθασμένους τρόπους είναι η προσπάθεια επικοινωνίας με τους νεκρούς δια μέσου του πνευματισμού.
Ο πνευματισμός δεν είναι επιστήμη, όπως μερικοί λανθασμένα υποστηρίζουν, είναι παλαιότατη θρησκεία, αλλά θρησκεία του σατανά. Ο αείμνηστος καθηγητής Παναγιώτης Τρεμπέλας έχει γράψει ολόκληρο σύγγραμμα , επιγραφόμενο «Ο Πνευματισμός», στο οποίο με αδιάσειστα επιχειρήματα και ντοκουμέντα αποδεικνύει ότι ο πνευματισμός είναι μεν επικοινωνία με πνεύματα, αλλά με πνεύματα πονηρά και όχι αγαθά.
Είναι αρχαιότατη θρησκεία ο πνευματισμός, προχριστιανική. Και η προσπάθεια επικοινωνίας δια μέσου του πνευματισμού με νεκρούς συναντάται και στους Ιουδαίους της προχριστιανικής εποχής. Στις Ινδίες, και δη στην παλαιά εποχή, υπήρχαν ναοί που ήταν κέντρα επικλήσεως των πνευμάτων των νεκρών. Σήμερα ο πνευματισμός έχει μεγάλη εξάπλωση. Τα μέντιουμ έχουν πληθυνθεί πολύ. Πνευματιστικές συνεδριάσεις γίνονται σε μυστικά κέντρα . Όντως επικαλούνται και παρίστανται πνεύματα στις πνευματιστικές συνεδριάσεις, σηκώνουν τραπέζια όρθια και κάνουν διάφορα άλλα τερατουργήματα, αλλά δεν είναι πνεύματα αγαθά.
Είναι πνεύματα που προσποιούνται το καλό, αλλά δεν έχουν σχέση με τίποτε το αγαθό. Είναι πνεύματα πονηρά.
Ο σατανάς είναι υπαρκτό πρόσωπο. Δεν είναι προσωποποίηση του κακού, όπως λέγουν οι μη πιστεύοντες στο λόγο της Αγίας Γραφής. Τα πονηρά πνεύματα είναι άγγελοι αλλά εκπεσόντες. Και κύριο έργο των δαιμόνων είναι η παραπλάνηση των ανθρώπων και η απομάκρυνση των ανθρώπων από το δρόμο του Θεού. Για τους σατανάδες λέγει ο Απόστολος Πέτρος ότι περιπατούν σαν λέοντες ωρυόμενοι, ζητούντες ποιόν να καταπιούν ( Πρβλ. Α΄ Πέτρ. ε΄, 8 ) . Και ο πνευματισμός είναι δικό τους τέχνασμα, είναι δική τους θρησκεία, με μοναδικό και απώτερο σκοπό να απομακρύνει τους ανθρώπους από το χριστιανικό και να τους οδηγήσει σε μονοπάτια αμαρτωλά. Έτσι μπορούν να προσποιηθούν και να παραστήσουν δήθεν τον «άγγελο του φωτός», για να πλανέψουν τους ανθρώπους. Το λέγει ο Απόστολος Παύλος: «Αὐτὸς γὰρ ὁ σατανᾶς μετασχηματίζεται εἰς ἄγγελον φωτός» ( Β΄ Κορ. ια΄, 14 ) . Μπορεί λοιπόν ο σατανάς στις πνευματιστικές συνεδριάσεις που γίνονται με τη βοήθεια των μέντιουμ , να προσποιηθεί τη φωνή του αποθανόντος πατέρα ή της μητέρα μας. Και να νομίσει ο αφελής περίεργος , ο πενθών το θάνατο των γονέων του, ότι δήθεν ακούει τη φωνή τους. Όμως η φωνή αυτή δεν είναι φωνή γνησία, αλλά νοθευμένη, είναι φωνή του σατανά που προσποιείται τη φωνή του προσφιλούς μας νεκρού.
Γι’ αυτό ακριβώς στην Αγία Γραφή καταδικάζεται απερίφραστα ο πνευματισμός και η νεκρομαντεία: «Οὐχ εὑρεθήσεται ἐν σοὶ περικαθαίρων τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἢ τὴν θυγατέρα αὐτοῦ ἐν πυρί, μαντευόμενος μαντείαν, κληδονιζόμενος καὶ οἰωνιζόμενος ( Δευτ. ιη΄, 10 ) . Δηλαδή, δεν πρέπει να υπάρξει μεταξύ σας κανείς που, για να εξαγνίσει τάχα τον νέο ή τη θυγατέρα του, θα τους περάσει από φωτιά, ή άλλος που θα ζητήσει μαντείες ή θα λέγει μαντείες ή θα παρατηρεί σημεία και οιωνούς για να εξακριβώσει το μέλλον . Όλα αυτά είναι πνευματιστικά φαινόμενα και μαντείες, που απαγορεύονται από το λόγο του Θεού.
Σαφώς η Αγία Γραφή απαγορεύει την ύπαρξη μάγων, τους οποίους ονομάζει «φαρμακούς ἐπανείδοντας» ( Πρβλ. Δευτ. ιη΄, 11 ) ,δηλαδή που ψάλλουν μελικές ωδές, «ἐγγαστριμύθους» ( Πρβλ. Δευτ. ιη΄,11 ) , που μιλάνε μέσα από την κοιλιά τους, «τερατοσκόπους» ( Πρβλ. Δευτ. ιη΄, 11 ) , που παρατηρούν τέρατα στον ουρανό , και «ἐπερωτῶντας τοὺς νεκρούς» ( Πρβλ. Δευτ. ιη΄, 11 ) αυτούς που δια μέσου του πνευματισμού ρωτούν τους νεκρούς. Όλα αυτά απαγορεύονται από την Αγία Γραφή. «ἔστι γὰρ βδέλυγμα Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου πᾶς ποιῶν ταῦτα» ( Δευτ. ιη΄, 12 ). Ρητώς βλέπουμε ότι η Αγία Γραφή απαγορεύει όλες αυτές τις πνευματιστικές και μαντικές εκδηλώσεις.
Ο πιστός χριστιανός δεν χρησιμοποιεί τον σατανά για να επικοινωνήσει με τις ψυχές των προσφιλών νεκρών του. Η προσπάθεια επικοινωνίας με τους νεκρούς δια μέσου του πνευματισμού είναι αμάρτημα θανάσιμο. Η πραγματική επικοινωνία με τους προσφιλείς μας νεκρούς , όπως τη θέλουμε εμείς, δεν είναι δυνατή. Εκείνοι βρίσκονται σε άλλο κόσμο. Μόνο δια μέσου της προσευχής μπορούμε να επικοινωνούμε μαζί τους. Διότι μόνο δια μέσου του Θεού λαμβάνουν γνώση των προσευχών μας. Η προσπάθεια επικοινωνίας με τους νεκρούς δια μέσου του πνευματισμού είναι μία σκέτη απάτη. Ο πνευματισμός είναι μία θολή πηγή, είναι όργανο πονηρών πνευμάτων.
Αλλά και η προσπάθεια επικοινωνίας με τους νεκρούς δια μέσου των ονείρων είναι εντελώς αβεβαία και αμφίβολη. Και , κατά το πλείστον ψευδής…
(συνεχίζεται)
Από το βιβλίο: «Από το βιβλίο : «Μητροπολίτου πρ. Πειραιώς
Καλλινίκου Καρούσου
Για σένα που πονάς»
Εκδόσεις Χρυσοπηγή
Αθήναι 2011
Μου έλεγε ακριβώς μια καλλιεργημένη πνευματικά (αλλά πνευματικά με την ευρεία έννοια και όχι τόσο με τη χριστιανική ) κυρία: «Εγώ επικοινωνώ με τη μητέρα μου που πέθανε προ δυο ετών. Της μιλώ και έχω την πεποίθηση ότι ακούει. Και τη δική της φωνή νομίζω ότι τη νοιώθω στην καρδιά μου».
Το μέγα πρόβλημα για όσους δεν διαθέτουν καλλιεργημένα χριστιανική πίστη είναι ότι, υλοποιώντας την επιθυμία τους να επικοινωνήσουν με τους προσφιλείς νεκρούς τους, μπορεί να καταφύγουν και σε λανθασμένους τρόπους επικοινωνίας, και μάλιστα εντελώς αντιχριστιανικούς.
Ένας από αυτούς τους λανθασμένους τρόπους είναι η προσπάθεια επικοινωνίας με τους νεκρούς δια μέσου του πνευματισμού.
Ο πνευματισμός δεν είναι επιστήμη, όπως μερικοί λανθασμένα υποστηρίζουν, είναι παλαιότατη θρησκεία, αλλά θρησκεία του σατανά. Ο αείμνηστος καθηγητής Παναγιώτης Τρεμπέλας έχει γράψει ολόκληρο σύγγραμμα , επιγραφόμενο «Ο Πνευματισμός», στο οποίο με αδιάσειστα επιχειρήματα και ντοκουμέντα αποδεικνύει ότι ο πνευματισμός είναι μεν επικοινωνία με πνεύματα, αλλά με πνεύματα πονηρά και όχι αγαθά.
Είναι αρχαιότατη θρησκεία ο πνευματισμός, προχριστιανική. Και η προσπάθεια επικοινωνίας δια μέσου του πνευματισμού με νεκρούς συναντάται και στους Ιουδαίους της προχριστιανικής εποχής. Στις Ινδίες, και δη στην παλαιά εποχή, υπήρχαν ναοί που ήταν κέντρα επικλήσεως των πνευμάτων των νεκρών. Σήμερα ο πνευματισμός έχει μεγάλη εξάπλωση. Τα μέντιουμ έχουν πληθυνθεί πολύ. Πνευματιστικές συνεδριάσεις γίνονται σε μυστικά κέντρα . Όντως επικαλούνται και παρίστανται πνεύματα στις πνευματιστικές συνεδριάσεις, σηκώνουν τραπέζια όρθια και κάνουν διάφορα άλλα τερατουργήματα, αλλά δεν είναι πνεύματα αγαθά.
Είναι πνεύματα που προσποιούνται το καλό, αλλά δεν έχουν σχέση με τίποτε το αγαθό. Είναι πνεύματα πονηρά.
Ο σατανάς είναι υπαρκτό πρόσωπο. Δεν είναι προσωποποίηση του κακού, όπως λέγουν οι μη πιστεύοντες στο λόγο της Αγίας Γραφής. Τα πονηρά πνεύματα είναι άγγελοι αλλά εκπεσόντες. Και κύριο έργο των δαιμόνων είναι η παραπλάνηση των ανθρώπων και η απομάκρυνση των ανθρώπων από το δρόμο του Θεού. Για τους σατανάδες λέγει ο Απόστολος Πέτρος ότι περιπατούν σαν λέοντες ωρυόμενοι, ζητούντες ποιόν να καταπιούν ( Πρβλ. Α΄ Πέτρ. ε΄, 8 ) . Και ο πνευματισμός είναι δικό τους τέχνασμα, είναι δική τους θρησκεία, με μοναδικό και απώτερο σκοπό να απομακρύνει τους ανθρώπους από το χριστιανικό και να τους οδηγήσει σε μονοπάτια αμαρτωλά. Έτσι μπορούν να προσποιηθούν και να παραστήσουν δήθεν τον «άγγελο του φωτός», για να πλανέψουν τους ανθρώπους. Το λέγει ο Απόστολος Παύλος: «Αὐτὸς γὰρ ὁ σατανᾶς μετασχηματίζεται εἰς ἄγγελον φωτός» ( Β΄ Κορ. ια΄, 14 ) . Μπορεί λοιπόν ο σατανάς στις πνευματιστικές συνεδριάσεις που γίνονται με τη βοήθεια των μέντιουμ , να προσποιηθεί τη φωνή του αποθανόντος πατέρα ή της μητέρα μας. Και να νομίσει ο αφελής περίεργος , ο πενθών το θάνατο των γονέων του, ότι δήθεν ακούει τη φωνή τους. Όμως η φωνή αυτή δεν είναι φωνή γνησία, αλλά νοθευμένη, είναι φωνή του σατανά που προσποιείται τη φωνή του προσφιλούς μας νεκρού.
Γι’ αυτό ακριβώς στην Αγία Γραφή καταδικάζεται απερίφραστα ο πνευματισμός και η νεκρομαντεία: «Οὐχ εὑρεθήσεται ἐν σοὶ περικαθαίρων τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἢ τὴν θυγατέρα αὐτοῦ ἐν πυρί, μαντευόμενος μαντείαν, κληδονιζόμενος καὶ οἰωνιζόμενος ( Δευτ. ιη΄, 10 ) . Δηλαδή, δεν πρέπει να υπάρξει μεταξύ σας κανείς που, για να εξαγνίσει τάχα τον νέο ή τη θυγατέρα του, θα τους περάσει από φωτιά, ή άλλος που θα ζητήσει μαντείες ή θα λέγει μαντείες ή θα παρατηρεί σημεία και οιωνούς για να εξακριβώσει το μέλλον . Όλα αυτά είναι πνευματιστικά φαινόμενα και μαντείες, που απαγορεύονται από το λόγο του Θεού.
Σαφώς η Αγία Γραφή απαγορεύει την ύπαρξη μάγων, τους οποίους ονομάζει «φαρμακούς ἐπανείδοντας» ( Πρβλ. Δευτ. ιη΄, 11 ) ,δηλαδή που ψάλλουν μελικές ωδές, «ἐγγαστριμύθους» ( Πρβλ. Δευτ. ιη΄,11 ) , που μιλάνε μέσα από την κοιλιά τους, «τερατοσκόπους» ( Πρβλ. Δευτ. ιη΄, 11 ) , που παρατηρούν τέρατα στον ουρανό , και «ἐπερωτῶντας τοὺς νεκρούς» ( Πρβλ. Δευτ. ιη΄, 11 ) αυτούς που δια μέσου του πνευματισμού ρωτούν τους νεκρούς. Όλα αυτά απαγορεύονται από την Αγία Γραφή. «ἔστι γὰρ βδέλυγμα Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου πᾶς ποιῶν ταῦτα» ( Δευτ. ιη΄, 12 ). Ρητώς βλέπουμε ότι η Αγία Γραφή απαγορεύει όλες αυτές τις πνευματιστικές και μαντικές εκδηλώσεις.
Ο πιστός χριστιανός δεν χρησιμοποιεί τον σατανά για να επικοινωνήσει με τις ψυχές των προσφιλών νεκρών του. Η προσπάθεια επικοινωνίας με τους νεκρούς δια μέσου του πνευματισμού είναι αμάρτημα θανάσιμο. Η πραγματική επικοινωνία με τους προσφιλείς μας νεκρούς , όπως τη θέλουμε εμείς, δεν είναι δυνατή. Εκείνοι βρίσκονται σε άλλο κόσμο. Μόνο δια μέσου της προσευχής μπορούμε να επικοινωνούμε μαζί τους. Διότι μόνο δια μέσου του Θεού λαμβάνουν γνώση των προσευχών μας. Η προσπάθεια επικοινωνίας με τους νεκρούς δια μέσου του πνευματισμού είναι μία σκέτη απάτη. Ο πνευματισμός είναι μία θολή πηγή, είναι όργανο πονηρών πνευμάτων.
Αλλά και η προσπάθεια επικοινωνίας με τους νεκρούς δια μέσου των ονείρων είναι εντελώς αβεβαία και αμφίβολη. Και , κατά το πλείστον ψευδής…
(συνεχίζεται)
Από το βιβλίο: «Από το βιβλίο : «Μητροπολίτου πρ. Πειραιώς
Καλλινίκου Καρούσου
Για σένα που πονάς»
Εκδόσεις Χρυσοπηγή
Αθήναι 2011