Πέμπτη Ημερα (μερος α΄)
Προσκυνημα στην Αγια Γη
15 -22 Σεπτεμβριου 2009
Την επομενη μερα Σαββατο 19/9 το προγραμμα αλλαζει λιγο απο το καθορισμενο και κανουμε ενα ταξιδι 2 ωρων για να φτασουμε στην απομακρυσμενη πολη της Ακρας και
στο Μοναστηρι του Αγιου Γεωργιου Ακρης Πτολεμαϊδος.
Για αλλη μια φορα τελεστηκε Θεια Λειτουργια και στη συνεχεια μαζευτηκαμε στο Αρχονταρικι του Μοναστηριου, οπου ο π. Φιλοθεος μας κερασε αραβικη πιτα με χουμους (νοστιμοτατο!) και καφεδακι. Στην ουσια ομως μας χορτασε και μας ξυπνησε με τον λογο του, καθως τα λιγα τελικα που μας ειπε, για την ζωη του εκει στην πολη της Ακρας και για τον βιο του Αγιου Γεωργιου του Νεομαρτυρα, ηταν
και "αρκετα".
Νεος στην ηλικια αλλα με τη σοφια και την εμπειρια των μεγαλων (σε ηλικια) πατερων. Αυτο που μου εκανε εντυπωση και το συγκρατησα ειναι που μας ειπε
το ποσο εντονη αισθανεται την παρουσια του Αγιου Γεωργιου και ποσες φορες με θαυμαστο τροπο
ο Αγιος εχει δωσει τη λυση σε διαφορα προβληματα που εχουν προκυψει.
Και ο π. Φιλοθεος δεν μας το ελεγε ετσι απλα οπως πολλες φορες το ακουμε απο αλλους "να οι Αγιοι ειναι εδω και μας βοηθανε, ειναι αναμεσα μας....", ο π. Φιλοθεος
το ελεγε και το ενιωθε πραγματικα, το βλεμμα του αστραψε, ο λογος του ειχε παθος και ενταση, τετοιο που και εμεις εκεινη τη στιγμη νιωσαμε οτι θα γυρναγαμε το βλεμμα μας και σε καποια γωνια θα βλεπαμε τον Αγιο. Βεβαια εγω εριξα μια εξερευνητικη ματια αλλα τον Αγιο δεν τον ειδα (γιατι αραγε!
), ομως αυτο το σκιρτημα στην καρδια που μου προκαλεσε ο π. Φιλοθεος με εκανε να τον αγαπησω, και ακομα και αν δεν μπορεσω να τον επισκεφτω ξανα, να τον θυμαμαι για παντα...
Πισω στο πουλμαν και πισω στην συνεχεια του προσκυνηματος μας. Η δευτερη "επιθεση" θα γινοταν στην πολη της Καπερναουμ και συγκεκριμενα
την Ιερα Μονη Αγιων Αποστολων. Ο Ναος της Ιερας Μονης ειναι χτισμενος εκει οπου βρισκοταν το σπιτι που μιλουσε ο Χριστος μας και κατεβασαν τον παραλυτικο απο τη Στεγη. Βρισκεται διπλα στη θαλασσα της Γαλιλαιας. Στην ουσια δεν ειναι θαλασσα αλλα λιμνη, απλα την ονομαζουν θαλασσα λογω του μεγαλου της μεγεθους.
Εδω, σ'αυτην την πολη ο Κυριος μας εκανε πολλα θαυματα:
ανεστησε τη κορη του Ιαειρου, θεραπευσε την αιμορροουσα, του δυο τυφλους, τον δουλο του εκατονταρχου. Απεναντι στο λοφο εγινε η
επι του Ορους Ομιλια και πολλα αλλα γεγονοτα που αναφερει η Καινη Διαθηκη. Και παροτι τα τοσα θαυματα, οι κατοικοι της Καπερναουμ δεν Τον πιστεψαν και αμφεβαλλαν γι' Αυτον. Ο Κυριος μας προφητευσε "και συ Καπερναουμ, η εως του ουρανου υψωθεισα, εως αδου καταβιβασθηση..." και ετσι
η Καπαερναουμ ειναι η μονη πολη που καταστραφηκε και δεν ξαναχτιστηκε ποτε! Προσκυνησαμε στον πολυ ομορφο ναο και φυγαμε γρηγορα. Ηδη βρεθηκαμε στη μεση μιας Βαπτισεως και ο υπευθυνος Αγιοταφιτης πατερας ηταν απασχολημενος με αλλο κοσμο.
