"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

παντως τα εις -οβο ειναι βλαχοχωρια...και το λεχοβο ομοιως...

Misha έγραψε:παντως τα εις -οβο ειναι βλαχοχωρια...και το λεχοβο ομοιως...

Η κατάληξη σε -οβο είναι σλάβικη, ούτε βλάχικη ούτε αρβανίτικη. Όμως το Λέχοβο είναι καθεαυτό αρβανιτοχώρι. Έχουν έρθει μάλλον από την περιοχή της Κορυτσάς γύρω στον 17ο αιώνα, χωρίς να είναι βέβαιο. Πάντως τα αρβανίτικα της Νότιας Ελλάδας είναι πολύ πιο αρχαϊκά από αυτά του Λεχόβου, ουσιαστικά είναι η μόνη πηγή που έχουμε για να δούμε πώς περίπου θα ήταν η μεσαιωνική τοσκική (νότια) διάλεκτος της αλβανικής γλώσσας.
(τώρα ξεφύγαμε τελείως από το θέμα, χαχα )

ζ΄πράξη Ζ΄Οικουμενικής Συνόδου: "Ορίζομεν συν ακριβεία πάση και εμμελεία, παραπλησίως τω τύπω του τιμίου και ζωοποιού Σταυρού, ανατίθεσθαι τας σεπτάς και αγίας εικόνας τας εκ χρωμάτων...τοσούτον και οι τιαύτας θεώμενοι διανίστανται προς την πρωτοτύπων μνήμην τε και επιπόθησιν. Και τοιαύτοις ασπασμόν, και τιμητικήν προσκύνησιν απονέμειν, ου μην την κατά πίστινημών αληθινήν λατρείαν, η πρέπει μόνη τη Θεία Φύσει...Η γαρ της εικόνος τιμή επί το πρωτότυπον διαβαίνει, και ο προσκυνών την εικόνα, προσκυνεί εν αυτή του εγγραφομένου την υπόστασιν..."
Ολοφάνερα από τα παραπάνω φαίνεται ότι η ο οποιαδήποτε θαυματουργεία συνδέεται άμεσα με το πρωτότυπο δηλαδή τον άγιο του οποίου είναι η εικόνα. Δεν θαυματουργούν επομένως οι εικόνες αλλά όπως είπαμε παραπάνω είναι το ορατό μέσο που συνδέει με τα αόρατα.

' ..δια τι ημείς δεν προσκυνούμεν τας αγίας εικόνας δια τι είναι μυρωμένες ή ευλογημένες ,,αλλ' ...δια τε το όνομα του αγίου, και δια την ομοιότητα που έχει εις το αρχέτυπον..." Πηδάλιον Αγίου Νικοδήμου

" Ο δε σοφώτατος πλάτων σημειώνει εις την β΄εντολήν του Δεκαλόγου εν τη ορθοδόξω αυτού κατηχήσει, ότι δεν πρέπει να νομίζη τινάς μίαν εικόνα αγιωτέραν παρά την άλλην." πηδάλιον Αγίου Νικοδήμου

Ionas έγραψε:" Ο δε σοφώτατος πλάτων σημειώνει εις την β΄εντολήν του Δεκαλόγου εν τη ορθοδόξω αυτού κατηχήσει, ότι δεν πρέπει να νομίζη τινάς μίαν εικόνα αγιωτέραν παρά την άλλην." πηδάλιον Αγίου Νικοδήμου

Αναφέρεται εδώ ο άγιος Νικόδημος στον Πλάτωνα μητροπολίτη Μόσχας (+1812).
Οπωσδήποτε η Κατήχηση του Πλάτωνος Μόσχας είναι γνωστό ότι έχει και επιρροές ξένες προς την ορθόδοξη παράδοση, άρα δεν μπορούμε να την επικαλούμαστε ως κριτήριο, τη στιγμή που έχουμε πάμπολλες παλιότερες, βυζαντινές πηγές που μαρτυρούν περί του αντιθέτου.

Ο μητροπολίτης Πλάτων ήταν μία σημαντική προσωπικότητα της Ρωσικής Εκκλησίας σε μία εποχή που ο ορθολογισμός και ο εκπροτεσταντισμός την απειλούσαν, λόγω Διαφωτισμού. Ο Πλάτων προσπάθησε να αντιμετωπίσει την ιδεολογική πρόκληση του Διαφωτισμού, όμως δυτικές σχολαστικές επιρροές, και ορθολογισμός ακόμη, είναι στοιχεία εμφανή στη διδασκαλία του. Μπορεί κανείς να συμβουλευτεί σχετικά το βιβλίο του μεγάλου θεολόγου π. Γεωργίου Φλωρόφσκυ, Οι δρόμοι της ρωσικής θεολογίας, για μία εκτίμηση του θεολογικού έργου του Πλάτωνος από ορθόδοξη-πατερική σκοπιά. Δεν το έχω μπροστά μου (έχει πάντως μεταφραστεί στα ελληνικά), αλλά συμπτωματικά διάβασα πέρσυ το καλοκαίρι σε αυτό τις σελίδες σχετικά με τον Πλάτωνα Μόσχας.

Δηλαδή, φίλε Yiavi, εσύ επιμένεις ότι μία εικόνα είναι αγιώτερη από την άλλη; Και κατά συνέπεια αυτοτελώς η κάθε εικόνα σαν ξεχωριστή οντότητα έχει χάρη και θαυματουργεία;

Ionas έγραψε:Δηλαδή, φίλε Yiavi, εσύ επιμένεις ότι μία εικόνα είναι αγιώτερη από την άλλη; Και κατά συνέπεια αυτοτελώς η κάθε εικόνα σαν ξεχωριστή οντότητα έχει χάρη και θαυματουργεία;

Ionas τα διάβασες σε παρακαλώ τα μηνύματά μου; Έλεος πια! Βαγγελίστρα μου!
Έγραψα πουθενά ότι οι εικόνες έχουν αυτοτελώς Χάρη ή ότι θαυματουργούν από μόνες τους;;; Δεν είπα και για τους αγίους (πολλώ δε μάλλον για τις εικόνες) ότι είναι ετερόφωτοι και ότι κατά κυριολεξία μόνο ο Τριαδικός Θεός και ο Λόγος του Θεού θαυματουργούν (με την απόλυτη σημασία της λέξης); Γιατί σε παρακαλώ με κάνεις να επαναλαμβάνω εκατό φορές τα ίδια πράγματα;;;
Εγραψα ωστόσο -και επιμένω πάνω σε αυτό, αφού έχω την συμμαρτυρία της Παράδοσης -ότι ορισμένες εικόνες έχουν ιδιαίτερη Χάρη, για λόγους που ο Θεός γνωρίζει. Η Χάρη αυτή εκδηλώνεται με ποικίλους τρόπους. Αυτό και νομίζω ότι δεν έχω τίποτα άλλο να προσθέσω.
Πιο λιανά να τα κάνω δεν δύναμαι.
(σε λίγο θα πω ανάθεμα την ώρα και τη στιγμή που μπλέχτηκα σε αυτή την κουβέντα, το βλέπω...).

Ειναι πολυ σαφη αυτα που εγραφησαν...

ουδεις αναγνωρισε θαυματουργικη χαρη στις εικονες ανεξαρτητη της ακτιστου Χαριτος που χαριτωσε τους εικονιζομενους αγιους εν ζωή και μετα την κοιμηση τους.

τα υπολοιπα ειναι στειρος και διχως Χαρη σχολαστικισμος.

YiaVi έγραψε:

Ionas έγραψε:" Ο δε σοφώτατος πλάτων σημειώνει εις την β΄εντολήν του Δεκαλόγου εν τη ορθοδόξω αυτού κατηχήσει, ότι δεν πρέπει να νομίζη τινάς μίαν εικόνα αγιωτέραν παρά την άλλην." πηδάλιον Αγίου Νικοδήμου

Αναφέρεται εδώ ο άγιος Νικόδημος στον Πλάτωνα μητροπολίτη Μόσχας (+1812).
Οπωσδήποτε η Κατήχηση του Πλάτωνος Μόσχας είναι γνωστό ότι έχει και επιρροές ξένες προς την ορθόδοξη παράδοση, άρα δεν μπορούμε να την επικαλούμαστε ως κριτήριο, τη στιγμή που έχουμε πάμπολλες παλιότερες, βυζαντινές πηγές που μαρτυρούν περί του αντιθέτου.

Ο μητροπολίτης Πλάτων ήταν μία σημαντική προσωπικότητα της Ρωσικής Εκκλησίας σε μία εποχή που ο ορθολογισμός και ο εκπροτεσταντισμός την απειλούσαν, λόγω Διαφωτισμού. Ο Πλάτων προσπάθησε να αντιμετωπίσει την ιδεολογική πρόκληση του Διαφωτισμού, όμως δυτικές σχολαστικές επιρροές, και ορθολογισμός ακόμη, είναι στοιχεία εμφανή στη διδασκαλία του. Μπορεί κανείς να συμβουλευτεί σχετικά το βιβλίο του μεγάλου θεολόγου π. Γεωργίου Φλωρόφσκυ, Οι δρόμοι της ρωσικής θεολογίας, για μία εκτίμηση του θεολογικού έργου του Πλάτωνος από ορθόδοξη-πατερική σκοπιά. Δεν το έχω μπροστά μου (έχει πάντως μεταφραστεί στα ελληνικά), αλλά συμπτωματικά διάβασα πέρσυ το καλοκαίρι σε αυτό τις σελίδες σχετικά με τον Πλάτωνα Μόσχας.

Αν είναι έτισ φίλε Yiavi, γιατί αμφισβητείς εδώ αυτά που γράφονται;
Εν πάσει περιπτώσει νομίζω ο Κωνσταντινουπολίτης το έθεσε ωραία το θέμα..