....... μετά απο ένα ολιγόλεπτο διάλειμμα για καφέ επιστρέφω.....
Ο αρχοντάρης με χαρά μας υποδέχτηκε , μας πρόσφερε το συνηθισμένο κέρασμα (λουκουμι-ρακι) και κάποιος απο τη παρέα είπε "ο μικρότερος να γράψει τα στοιχεία". Η καμπάνα βαρούσε για μένα φυσικά
καθώς ήμουν ο βενιαμίν της παρέας 38 ετών. Ενώ έγραφα τα στοιχεία των διαμονητηρίων, ο αρχοντάρης εξιστορούσε την ιστορία της Παναγίας της Προδρομίτισσας(Αχειροποίητος) και μοίραζε μικρά φυλλάδια με την ιστορία της Μονής.
Αργότερα τακτοποιηθήκαμε στα δωμάτια και ξεκινήσαμε για τη Βίγλα.
Φτάσαμε στη Βίγλα και στη σπηλιά του Αγίου Αθανασίου όπου ξεπρόβαλλε το κελί του πάτερ Ιωσήφ. Καθίσαμε στο μπαλκονάκι του με την απίστευτη θέα και βγάζαμε φωτογραφίες. Μετά απο λίγο μας καλωσόρισε ο πάτερ Ιωσήφ και μας οδήγησε στο κελι του. Εκεί προσκυνήσαμε το παρεκκλήσι και καθήσαμε στον χωρο υποδοχής, όπου μας μίλησε για περίπου 1 τέταρτο και ενώ εγώ είχα ευλογία να βγάλω μόνο φωτογραφίες , τον βιντεοσκόπησα στην ολιγίλεπτη συζήτηση που είχαμε.
Πήραμε το δρόμο της επιστροφής για τη Σκήτη , καθώς πλησίαζε η ώρα του εσπερινού. Ξεκίνησε ο εσπερινός , όπου δε καταλάβαμε γρι καθότι η ακολουθία ειναι στα ρουμάνικα
και μετά το τέλος του εσπερινού πήγαμε στην τράπεζα. Μετά απο όλα αυτά μας βρήκε το δειλινό να συζητάμε και να βγάζουμε φωτογραφίες αναμνηστικές, ενώ ο Δημήτρηςgr είχε πάρει αγκαλιά μια καστανιά και κάπνιζε
.
Εφτασε η ώρα που έκλεινε η πόρτα της σκήτης και σιγά σιγά πήγαμε στα δωμάτια μας.
Σε λίγη ώρα ο Οδυσσέας ροχάλιζε σα τρένο, ο Παναγιώτης το ίδιο και εγώ το μόνο που θυμάμαι είναι οι δυο Γάλλοι να μουρμουρίζουν όλο το βράδυ se pa possible
( δε κάνω πλάκα), μην αντέχοντας το ροχαλιτό σηκώθηκε ο ένας Γάλλος κατα τις 3.00-3.30 το βράδυ και σκούντηξε τον Οδυσσέα για να σταματήσει, όπερ και εγένετο. Με αυτά και με αυτά ξημερώσαμε-δοξασι ο Θεός- και πήγαμε να εκκλησιαστούμε.
Στις 6.30 όλοι μαζί ξεκινήσαμε για την Αγία 'Αννα. Στο δρόμο επειδή μερικοί μέναμε πίσω, ο γιατρός της παρέας-ο Έκτορας-σε συννενόηση με τον Νικηφόρο είπε να γίνουν 2 ομάδες, για να υπάρχει καλύτερος συντονισμός.
Διάλεξα το πρώτο γκρουπ , όπου ήταν ο αεικίνητος γκεμπρεσελασιέ , ο κιπτανούι και εγώ-για κακή μου τύχη. Σε λίγα λεπτά είχαμε ήδη χάσει επαφή με το δεύτερο γκρούπ.
Στις 9 είχαμε φτάσει στο Σταυρό 1000-1500 μ. υψόμετρο περίπου όπου κάναμε το δεύτερο μας διαλειμμα. Μετέπειτα έμαθα ότι το δευτερο γκρούπ έφτασε στο ίδιο σημείο στις 10.05. Κοινώς φάγανε τη σκόνη μας.
Στον Σταυρο εγραφε προς κορυφη 3μιση ωρες και ο Εκτορας αποφασισε να ξεκινηση για την κορυφη του Αθωνα, εγω με τους δυο κενυατες απαφασισαμε να συνεχισουμε για την Αγια Αννα σε λιγο κι ενω κατηφοριζαμε ο Στέλιος μας ειπε να συνεχισουμε λογο "εκτακτης αναγκης" και θα μας προλαμβανε παρα κατω.
Μετά απο μια ωρα ξεπρόβαλε η Αγια Αννα και γυρνωντας πίσω μου δεν ειδα κανένα
, ο ετερος Στέλιος ακουσε τον αλλο κενυατη και αποφασισε να τον περιμενει με αποτέλεσμα εγω να προχωραω μονος μου.
Ειχε ερθει η ωρα να αποφασίσω τι θα κανω να περιμενω τους κενυατες ή να συνεχισω προς το Κυριακο της Αγίας Αννας.
Τελικά και επειδή τα πόδια μου διαμαρτύρονταν εντονα μετα απο τέτοια διαδρομή αποφάσισα να κατευθηνθω προς την Αγιου Παυλου και να περιμένω τα αλλα παιδιά εκεί. Στην διαδρομή και ενω ειμουν πανω απο την νεα σκητη αρχισε να βρέχει και το μυαλό μου πηγε αυτόματα στον εκτορα και την κορυφή καθως φυσούσε πάρα πολυ και ο ουρανός γέμιζε με μαυρα σύνεφα.
Σε περιπου μια ωρα φάνηκε ο πυργος της Αγιου Παυλου και μολίς επανηρθε το σημα βλεπω το κινητο μου να χτυπα και να ειναι ο dimitris39 τον ενημερωσα για το που ηταν ο καθένας και συνεχεισα την πορεια μου προς την Αγιου Παυλου, σε λιγα λεπτα ημουν στην πορτα της μονής και κατευθηνθηκα στο αρχονταρικη.
Εκανα ενα μπανιο καθως γνωριζω τα κατατοπια και στην συνεχεια ξαπλωσα στον καναπε περιμενοντας τους αλλους.
Μετά απο μιση ωρα με πειρε ο Νικηφορος λεγοντας γιατι δεν τους περιμενα στην Αγία Αννα και του εξηγεισα οτι χωρισαμε και οτι τελικα εφτασα στην Αγιου Παυλου.
Στις 3 περιπου εφτασε ολη η ομαδα μαζι με τον Εκτωρα ο οποιος ανεβηκε στην κορυφη του αθωνα σε ΔΥΟΜΙΣΗ ΩΡΕς ΚΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΙΣΗ τον κατεβηκε ( παντα απο το σημειο του σταυρου) και οχι μονο αυτο αλλα πρόλαβε και το δευτερο γκρουπ λιγα μονο μετρα πριν την Αγιου Παυλου, για να καταλαβεται γιατι τους χαρακτηρισα πιο πριν κενυατες.
Σε λίγο ειμασταν και πάλι ολοι μαζι στα δωμάτια και τους ενημερωμα για το προγραμμα της μονής.
Το απογευμα πηγαμε στον εσπερινο στην συνεχεια τραπεζα και αμεσως μετα παλι πισω για προσκυνηση των Αγιων Λειψάνων τις Μονης και μετα απο ενα διαλυμα μιας ωρας παλι πισω στον Ναο καθως ειχε αγρυπνια στο μοναστηρι για τον Αγιο Προδρομο.
Η Α γρυπμια ξεκίνησε στις 8 και σταματησε στις 2, καθως η συνεχεια θα ηταν στις 7 το πρωι,στο μεσοδιάστημα εγω με τον Παναγιώτη πηγαμε για εξομολογηση στον Αγιο γεροντα Παρθενιο με τον Παναγιώτη να βγαινει με τα κλάματα λέγοντας μου " θα σου χρωσταω χαρη, ειναι Αγιος μου ειπε για δυο περιστατικα που μου συνεβησαν πριμ λίγο καιρο και χωρίς να του εχω πει τίποτα" εγω γέλασα και του ειπα οτι και να μου πεις εγω θα σε πιστεψω γιατι τα εχω περάσει πρώτος.
Με αυτά και με αυτά ηρθε η ώρα να κοιμηθούμε πέσαμε στα κρεβάτια και το μόνο που θυμάμε ειναι το τηλ να χτυπά για έγερση ηταν κιόλας 7 η ώρα, πήγαμε στην εκκλησία κοινωνήσαμε εγω ο Οδυσσεας και ο Παναγιώτης και στην συνεχεια φυγαμε ολοταχως για τον αρσανα οπου ηδη μας περιμεναν εκει τα αλλα παιδια που θα επαιρναν το καραβακι καθώς ο Νικηφόρος ο Στέλιος και ο Χρηστος ειχαν ξεκινηση για την Διονυσιου με τα ποδια.
Σε λίγο εφτασε η ωρα του αποχαιρειτισμου καθως εγω με τους δυο κενυατες (Εκτορα και τον εναν Στελιο) θα περναμε το ταχυπλοω για την επιστροφη και τα αλλα παιδια το Αγία Αννα για να πανε με αυτό στην Γρηγοριου οπου θα συναντουσαν και την υπολοιπη παρέα, πράγμα και που έγινε καθώς εφτανε το ταχύπλοω στον αρσανα αλλαξαμε ευχές με τον Δημητρηgr να μου λεει "και που εισαι Σταθη ηρεμα στο φορουμ" δινοντας ετσι ενα νεο ραντεβου αλλα πισω απο τις οθόνες των υπολογιστων πλεον αλλα τωρα υπαρχει μια μεγάλη διαφορά καθώς γνωρισαμε ο ενας τον αλλο απο κοντά μάθαμε λιγο πολυ τον χαρακτηρα του καθένα και αυτο ειναι πολυ σημαντικο καθώς δεν φαντάζεσε καποιον αλλα ξερεις οτι ειναι ο ΑΔΕΡΦΟΣ ΣΟΥ που προσκυνησαμε μαζι στο Περιβολι Της Κυράς μας Της Παναγιας.
Συγνωμη για την αθλια αφηγηση αλλα ευχομαι την αλλη φορα να ειναι και ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗς για να τα περιγραψει οπως πρέπει.
Πρωτα ο Θεός οταν επιστρεψει ο Νικηφορος θα βάλει φωτογραφειες και θα μας πει και εκεινος καποιες λεπτομεριες απο το δευτερο γκρουπ της Χελώνας
Σαν κλου των ευτραπελων που εγιναν θα κρατησω τα λογια του Γαλλου se pa possible.
