Σελίδα 6 από 2888

Δημοσιεύτηκε: Δευ Δεκ 10, 2007 2:19 pm
από tinios
ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΦΟΡΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ

ΑΒΒΑ ΑΜΜΩΝΑ




ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΗΣΥΧΑΣΤΩΝ


Η επιθυμία να εξετάζης με περιέργεια την Αγ. Γραφή γεννά εχθρότητα και διαμάχη, ενώ ο θρήνος για τις αμαρτίες φέρνει την ειρήνη. Είναι αμαρτία για τον μοναχό πού κάθεται στο κελλί του, να εξετάζη με περιέργεια την Αγ. Γραφή παραμελώντας τις αμαρτίες του.



Όποιος απασχολεί την σκέψι του, πριν γνωρίση τον εαυτό του, με το πως ήταν γραμμένα τα διάφορα γραφικά χωρία, αυτός έχει περιέργεια στην καρδιά και είναι φοβερά αιχμάλωτος στο πάθος του αυτό.



Όποιος όμως φυλάγεται απ’ αυτή την αιχμαλωσία, επιδιώκει να ταπεινώνεται ενώπιον του Θεού. Όποιος αναζητεί υλικό ομοίωμα του Θεού, βλασφημεί τον Θεό. Όποιος όμως φροντίζει να Τον τιμήση, αγαπά να ζή με καθαρότητα και φόβο Θεού.



Όποιος σέβεται τις εντολές του Θεού και τις τηρεί σαν χρεώστης, αυτός γνώρισε τον Θεό.



Μην αναζήτησης τις υψηλές θεολογικές έννοιες, ενώ ακόμη ζητάς την βοήθεια τον Θεού, για να έλθη και να σε σώση από την αμαρτία. Οι υψηλές θεολογικές έννοιες μόνες τους έρχονται, όταν η ψυχή αγνισθή και καθαρισθή. Όποιος στηρίζεται στις δικές του γνώσεις και επιμένει στο θέλημα του, προκαλεί εχθρότητα και δεν μπορεί να ξεφύγη από τον δαίμονα που φέρνει στην καρδιά την λύπη.

Δημοσιεύτηκε: Δευ Δεκ 10, 2007 8:41 pm
από NIKOSZ
Η απάθεια είναι όχι μόνο η αποφυγή εφάρματων – εμπαθών έργων, αλλά η εξάλειψη ακόμα και της επιθυμίας τους.

Απαθής είναι όποιος έχει κατανικήσει την προσκόλληση σʼ όλους τους λογισμούς που εξαναγκάζουν ή εξαπατούν.

Βρίσκεται πάνω απʼ όλα τα πάθη, δεν ταράζεται και δεν ενοχλείται από τίποτα εγκόσμιο, δεν φοβάται θλίψεις ή δυστυχίες ή κινδύνους και δεν τρομάζει ούτε μπροστά στο θάνατο, που τον θεωρεί ως σύμβολο της αιωνίας ζωής.

Απαθής είναι εκείνος, που, όταν βασανίζεται είτε από τους ανθρώπους είτε από τους δαίμονες, ούτε σημασία δίνει ούτε το θεωρεί αυτό κακό, λες και βασανίζεται κάποιος άλλος. Δεν φουσκώνει από κενοδοξία όταν δοξάζεται, και δεν θυμώνει όταν προσβάλλεται, αλλά, σαν παιδί, κλαίει με μετάνοια όταν τιμωρείται, και χαίρεται με απλότητα όταν παρηγορείται.

Η απάθεια δεν είναι ειδική αρετή, αλλά η περιεκτική ονομασία όλων των αρετών μαζί. Όταν ο άνθρωπος την κατακτήσει, μεταφέρεται από το Άγιο Πνεύμα στη ζωή.


Όσιος Παϊσιος Βελιτσκόφσκυ

Πηγή: Ιερά Μονή Παρακλήτου

Δημοσιεύτηκε: Δευ Δεκ 10, 2007 8:42 pm
από NIKOSZ
Ο άλλος, ο απέναντί μου δεν είναι η κόλασή μου αλλά ο παράδεισός μου.

Γίνεται κόλασή μου, όταν εγώ δεν γίνομαι γιʼ αυτόν ο παράδεισός του.

Δημοσιεύτηκε: Δευ Δεκ 10, 2007 8:43 pm
από NIKOSZ
Mίσος σε κανένα.

Αγάπη σε όλους.

Λατρεία στο Χριστό.

Δημοσιεύτηκε: Δευ Δεκ 10, 2007 9:23 pm
από NIKOSZ
Το κύμα είν΄της θάλασσας και του βουνού είν' το αγέρι

και του καθένα η ζωή μες στου Θεού το χέρι.

Δημοσιεύτηκε: Δευ Δεκ 10, 2007 9:24 pm
από NIKOSZ
Εάν η Εύα είχε νηστεύσει από τον καρπόν,
τώρα εμείς δεν θα είχαμε ανάγκην της νηστείας.
Διότι δεν έχουν ανάγκην ιατρού οι υγιείς, αλλά οι ασθενείς.

Μέγας Βασίλειος

Δημοσιεύτηκε: Δευ Δεκ 10, 2007 9:25 pm
από NIKOSZ
Είσαι τελώνης;
Μπορείς να γίνεις ευαγγελιστής, όπως έγινε ο Ματθαίος.
Είσαι διώκτης;
Μπορείς να γίνεις απόστολος, όπως έγινε ο Παύλος.
Είσαι ληστής;
Μπορείς να παραβιάσεις τον Παράδεισο, όπως τον κέρδισε ο ληστής με την μετάνοιά του.

Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ΕΠΕ 33. 444

Δημοσιεύτηκε: Τρί Δεκ 11, 2007 9:13 pm
από NIKOSZ
Μέσα μας έχουμε το σκοτάδι των παθών, πυκνό και αδιαπέραστο. Αυτό μας στερεί την πνευματική παρηγορία και το φως της χάρης. Όπως τα σύννεφα που εμποδίζουν τις ηλιακές ακτίνες να φτάσουν στη γη. Ωστόσο υπάρχει λίγο φως, που μπαίνει από τις στιγμιαίες ρωγμές του μυστικού τείχους της ψυχής και μας συγκρατεί. Είναι το φως του Χριστού που παίρνουμε με την ανάγνωση των ιερών βιβλίων και την προσευχή.

Πρεσβ. Διονύσιος Τάτσης

από το βιβλίο "ΕΝ ΟΡΕΣΙ ΠΛΑΝΩΜΕΝΟΣ"

Δημοσιεύτηκε: Τρί Δεκ 11, 2007 9:14 pm
από NIKOSZ
"Όπλον και τείχος και άλλο παν αμυντήριον η προς τον Θεόν ελπίς...Το εν τοις στενοίς φάρμακον η ελπίς".

Η ελπίδα στον Θεό είναι όπλο και τείχος και κάθε είδους αμυντικό μέσο.

(Δεν επιτρέπει να καταπέσουμε σε απελπισία)...Η ελπίδα είναι φάρμακο για τις στενοχώριες.


Αγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος ΕΠΕ 3, 222- 5,370)

Δημοσιεύτηκε: Τετ Δεκ 12, 2007 12:19 pm
από NIKOSZ
Γιατί ο Χριστός μέσα στην Γραφή λέγεται οδός;

Για να μάθεις ότι μέσω Αυτού ανεβαίνουμε στον Πατέρα.

Γιατί λέγεται αμνός;

Για να μάθεις ότι Αυτός θυσιάστηκε προς χάριν μας.

Γιατί λέγεται ζωή;

Γιατί, ενώ είμαστε νεκροί στην αμαρτία, μας έβγαλε από το σκοτάδι της πλάνης.

Γιατί λέγεται οίκος;

Γιατί ζούμε μέσα σʼ Αυτόν.

Γιατί λέγεται ένοικος;

Γιατί είμαστε ναοί Του.


Άγιος Ίωάννης ο Χρυσόστομος