Re: Τι είναι η μοναξιά?
Δημοσιεύτηκε: Δευ Οκτ 12, 2009 1:23 pm
Να ξεχωρίζουμε:
Άλλο μοναχικότητα, μονότητα, μόνωση.
Και άλλο Μοναξιά.
Η μοναξιά είναι οδυνηρότατο αίσθημα "μη κοινωνίας", υπαρξιακό κενό, στυφή γεύση μη ύπαρξης..
Ο άνθρωπος είναι "ον κοινωνικό". Θα ζει αληθινά μόνο αν "κοινωνεί", αν μοιράζεται τη ζωή.
Μην ξεχνάμε ότι βασική αιτία είναι ο προσωπικός εγωϊσμός. Μόνοι μας εγκλωβιζόμαστε στο εγώ μας, απογειωνόμαστε τάχα στον ατομισμό, στο συμφέρον, αλλοπαρμένοι με το προσωπικό όφελος και το κέρδος, και τελικά βρισκόμαστε στο κενό με ίλιγγο και ναυτία ανυπόφορη.
Στην παραβολή του Καλού Σαμαρείτη υπάρχει η σημαντικότατη φράση: "τίς τούτων των τριών δοκεί σοι πλησίον γεγονέναι".. Σπάζεις τη μοναξιά, αν βγεις εσύ πρώτος να συναντήσεις τον συνάνθρωπο. Αν γίνεις εσύ άγγελος παρηγοριάς και επικοινωνίας με τον πλησίον. Τελικά εσύ θα ωφεληθείς, αν ξεκινήσεις, ξεχνώντας τον εαυτό σου, να δώσεις παρουσία και ανακούφιση σε αδελφό..
Γνωρίζω άτομα που έμειναν μόνα (πχ χήρες) και κλείστηκαν στο διαμερισματάκι τους και μουχλιάζουν μέσα στην κατάθλιψη και στη γκρίνια, μέσα σε ατέλειωτη μεμψιμοιρία ότι "τους ξεχάσανε όλοι", "αυτός ο αχάριστος ντουνιάς", και ξέρω πολλές άλλες παρόμοιες ψυχές, που δόθηκαν σε έργα φιλανθρωπίας και θάλλουν!..
Άλλο μοναχικότητα, μονότητα, μόνωση.
Και άλλο Μοναξιά.
Η μοναξιά είναι οδυνηρότατο αίσθημα "μη κοινωνίας", υπαρξιακό κενό, στυφή γεύση μη ύπαρξης..
Ο άνθρωπος είναι "ον κοινωνικό". Θα ζει αληθινά μόνο αν "κοινωνεί", αν μοιράζεται τη ζωή.
Μην ξεχνάμε ότι βασική αιτία είναι ο προσωπικός εγωϊσμός. Μόνοι μας εγκλωβιζόμαστε στο εγώ μας, απογειωνόμαστε τάχα στον ατομισμό, στο συμφέρον, αλλοπαρμένοι με το προσωπικό όφελος και το κέρδος, και τελικά βρισκόμαστε στο κενό με ίλιγγο και ναυτία ανυπόφορη.
Στην παραβολή του Καλού Σαμαρείτη υπάρχει η σημαντικότατη φράση: "τίς τούτων των τριών δοκεί σοι πλησίον γεγονέναι".. Σπάζεις τη μοναξιά, αν βγεις εσύ πρώτος να συναντήσεις τον συνάνθρωπο. Αν γίνεις εσύ άγγελος παρηγοριάς και επικοινωνίας με τον πλησίον. Τελικά εσύ θα ωφεληθείς, αν ξεκινήσεις, ξεχνώντας τον εαυτό σου, να δώσεις παρουσία και ανακούφιση σε αδελφό..
Γνωρίζω άτομα που έμειναν μόνα (πχ χήρες) και κλείστηκαν στο διαμερισματάκι τους και μουχλιάζουν μέσα στην κατάθλιψη και στη γκρίνια, μέσα σε ατέλειωτη μεμψιμοιρία ότι "τους ξεχάσανε όλοι", "αυτός ο αχάριστος ντουνιάς", και ξέρω πολλές άλλες παρόμοιες ψυχές, που δόθηκαν σε έργα φιλανθρωπίας και θάλλουν!..