Η Εξομολόγηση ως συμφιλίωση

Συζητήσεις και γνώμες για τα Ιερά Μυστήρια της Εκκλησίας μας. Θέματα Λατρείας.

Συντονιστής: Συντονιστές

Απάντηση
NIKOSZ
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 6135
Εγγραφή: Τετ Οκτ 04, 2006 5:00 am
Τοποθεσία: Αθηνα

Η Εξομολόγηση ως συμφιλίωση

Δημοσίευση από NIKOSZ »

Η Εξομολόγηση ως συμφιλίωση

΄Οταν προσερχόμαστε στην εξομολόγηση σπεύδουμε πρόσωπο με πρόσωπο προς έναν φίλο. Δεν πρόκειται να μας κρίνει και να μας καταδικάσει κανείς. Ας πολεμήσουμε τον φόβο που μας διακατέχει γιʼ αυτό που πρόκειται να συμβεί. Ερχόμαστε στον ΄Ενα της Τριάδος πού, όντας Θεός, επέλεξε από αγάπη για μας να γίνει ΄Ανρωπος, νʼ αναλάβει πάνω Του την ανθρώπινη φθορά και να δώσει τη ζωή Του για μας. Η ζωή και ο θάνατός Του είναι η απόδειξη ότι η αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο είναι τόσο μεγάλη, ώστε να μπορούμε να τον πλησιάσουμε χωρίς δισταγμό, με την προσδοκία ότι σε κάθε περίπτωση θα αγκαλιάσει την αδυναμία μας, πέρα από ηθικές αξιολογήσεις. Ας είσαστε βέβαιοι ότι εάν κάποιος πρόκειται να θρηνήσει για την αναξιότητα και την αμαρτία μας με συμπόνια, έλεος, αγάπη δεν είναι παρά Εκείνος που θα ήταν πρόθυμος να σαρκωθεί και να πεθάνει έστω και για έναν μόνο αμαρτωλό, γιατί δεν μπορεί να υπομείνει την απώλεια κανενός. Αυτός, λοιπόν, είναι ο Χριστός στον οποίο προσερχόμαστε κατά την εξομολόγηση. Προσδοκά την ίαση, την παραμυθία, την στήριξή μας – όχι την κρίση και καταδίκη μας.

Και τότε ποιός είναι ο ρόλος του ιερέως; Στην ευχή που διαβάζει ο κληρικός πριν το μυστήριο ονομάζεται «μάρτυρας». Καλείται από τον Κύριο να παρευρίσκεται ενώπιον του αμαρτωλού, για να μαρτυρήσει το γεγονός της αγάπης του Χριστού για κείνον, να βεβαιώσει ότι ο Κύριος είναι παρών και η μόνη επιθυμία και πρόθεσή Του είναι η σωτηρία και η αιώνια ευφροσύνη του μετανοούντος. Επίσης, ο ιερέας παρευρίσκεται στο όνομα του αμαρτωλού, για να ικετεύσει και να μεσιτεύσει στον Κύριο για την συμφιλίωση του ανθρώπου με την Εκκλησία.

Ας αλλάξουμε, λοιπόν, τον τρόπο της εξομολόγησης: άς διώξουμε τον φόβο της τιμωρίας ή της απόρριψης κι ας βρούμε το θάρρος να ελαφρώσουμε την καρδιά μας από κάθε αμφιβολία. Ο Χριστός δεν πρόκειται να μας αρνηθεί. ΄Ισως η εξομολόγησή μας να είναι για Εκείνον ένας νέος σταυρός, αλλά θα τον δεχθεί, αφού μας αγαπά πέρα από κάθε κρίση, μέχρι θανάτου: Ο θάνατός του έγινε η δική μας ζωή – ζωή μέσα στο χρόνο και ζωή στην αιωνιότητα.

Η εξομολόγηση πριν από όλα είναι συνάντηση και συμφιλίωση. Είναι συνάντηση με τον Χριστό που ποτέ δεν μας στρέφει τα νώτα, άνκαι εμείς φεύγουμε μακριά. Μερικές φορές μία τέτοια συνάντηση μπορεί να γίνει έμπνευση για ολόκληρη τη ζωή και να μας δώσει δύναμη και κουράγιο να διάγουμε το υπόλοιπο του βίου.


Μητροπολίτης ΄Αντονυ του Σουρόζ
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
NIKOSZ
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 6135
Εγγραφή: Τετ Οκτ 04, 2006 5:00 am
Τοποθεσία: Αθηνα

Η μεταποίηση της αισχύνης σε δύναμη

Δημοσίευση από NIKOSZ »

H αισχύνη και το όνειδος που υπομένει κάποιος σηκώνοντας το σταυρό του Χριστού στη ζωή αυτή, οδηγεί στην αναγνώρισή του από τον Κύριο και μεταβάλλεται σε χάρη υιοθεσίας και δύναμη ζωής ακαταλύτου στη Βασιλεία του Πατρός και των αγγέλων Του.

Η ίδια τιμή προσφέρεται κατά την εξομολόγηση στον άνθρωπο που ατιμάσθηκε από την αμαρτία. Ο πιστός υπομένει αισχύνη ενώπιον «ομοιοπαθούς» εξομολόγου ιερέως. Μόλις διαγνώσει την ανομία του, δεν την αποκρύπτει. «Εξαγορεύει κατ΄ αυτού την ανομίαν αυτού τω Κυρίω». Για τη ντροπή που υφίσταται στην πράξη αυτή της μετανοίας του, ο Κύριος συγχωρεί «την ασέβεια της καρδίας» του και τον ανακαινίζει με τη χάρη της αιώνιας σωτηρίας. ΄

Οσο πιο βαθιά είναι η αισχύνη που συνοδεύει την εξαγόρευση των αμαρτιών στην εξομολόγηση, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η δύναμη και η χάρη που θα πάρει για τον ανακαινισμό της ζωής του. Την αλήθεια του λόγου αυτού μαρτυρεί παράδοση αιώνων, μέχρι και των ημερών μας. Με την εξομολόγηση αναγεννώνται, ανανεώνονται και σώζονται οι πιστοί μέσα στην Εκκλησία. Είναι περιττόν να πούμε πόσο σεβαστός είναι ο εξομολογούμενος αμαρτωλός από τον πνευματικό ιερέα, εφ΄ όσον έχει με το μέρος του όλο τον ουρανό, που χαίρει «επί ενί αμαρτωλώ μετανοούντι».

Το στοιχείο της αισχύνης στο μυστήριο της εξομολογήσεως όχι μόνο είναι υγιές και φυσικό, αλλά πιστοποιεί ταυτόχρονα ότι η πράξη αυτή της μετανοίας προσφέρεται από την καρδιά του ανθρώπου, είναι εκούσια και βαθιά ταπεινή. ΄Οποιος μετανοεί αληθινά, κατά την εξομολόγηση αναλαμβάνει την ευθύνη των παραπτωμάτων του καθ΄ ολοκληρίαν, και δε δικαιώνει τον εαυτό του, όπως έπραξε ο Αδάμ στον Παράδεισο. Δεν επιρρίπτει ευθύνη στον Θεό ή τον πλησίον, αλλά υποφέρει ταπεινά και με ανδρεία την αισχύνη των αυτοπροαιρέτων αμαρτιών του. Η ευσεβής αυτή πράξη θεραπεύει τον άνθρωπο από τον κακοήθη όγκο της υπερηφάνειας και προσκομίζει σ΄ αυτόν την ταπείνωση και η ταπείνωση αποσπά την ιαματική χάρη του Θεού, κατά το λόγο της Γραφής:

«Ο Θεός υπερηφάνοις αντιτάσσεται ταπεινοίς δε δίδωσι χάριν».


Αρχιμανδρίτης Ζαχαρίας
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
Απάντηση

Επιστροφή στο “Λειτουργικά Θέματα.”