Ψυχοφελή μηνύματα...

Καθημερινά πνευματικά μηνύματα.

Συντονιστής: Συντονιστές

aposal
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 24979
Εγγραφή: Παρ Απρ 13, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Απόστολος @ Άγιος Δημήτριος (Μπραχάμι)

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από aposal »

«Όποιος παραδόθηκε στο θέλημα του Θεού ζει ειρηνικά ευχαριστημένος με την τύχη του, έστω κι αν είναι άρρωστος, φτωχός, ή κατατρεγμένος ».
Γέροντας Σωφρόνιος
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανόμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων.
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Ο Όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ για τη Προσευχή

Όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ: Όσοι αληθινά απεφάσισαν να υπηρετήσουν τον Κύριο, πρέπει να καταγίνονται στη μνήμη του Θεού και στην αδιάλειπτη και νοερά επίκληση του ονόματός Του: «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλό».

Τις ώρες που ακολουθούν μετά το γεύμα μπορεί κανείς να προσεύχεται ως εξής: «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, πρεσβείαις της Θεοτόκου ελέησόν με τον αμαρτωλό».

Μπορεί επίσης να καταφεύγει ιδιαιτέρως στη Θεοτόκο:
«Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς» ή να λέει τον αρχαγγελικό ασπασμό: «Θεοτόκε Παρθένε, χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία…»

Με αυτή την απασχόληση όχι μόνο διατηρούμε ειρηνική τη συνείδησή μας, αλλά μπορούμε να πλησιάσουμε τον Θεό και να ενωθούμε μαζί Του. Διότι, κατά τον άγιο Ισαάκ τον Σύρο, δεν μπορούμε να πλησιάσουμε με άλλο τρόπο τον Θεό, έκτος από την αδιάλειπτη προσευχή.

Τα είδη της προσευχής περιγράφει πολύ καλά ο Συμεών ο Νέος Θεολόγος. Όσο για την αξία της ο ιερός Χρυσόστομος λέει: «Μεγάλο το όπλο της προσευχής· είναι θησαυρός ατίμητος, πλούτος αδαπάνητος, λιμάνι αχείμαστο, πρόξενος της ησυχίας, ρίζα, πηγή και μητέρα πλήθους καλών έργων».

Όταν προσεύχεσαι στον ναό, να στέκεσαι σε στάση προσοχής. Σ’ αυτό θα βοηθηθείς αν έχεις τα μάτια κλειστά. Να τα ανοίγεις μόνο όταν σε κυριεύει η νύστα και η ακηδία. Τότε να προσηλώνεις το βλέμμα σου σε κάποια εικόνα και στο κερί που καίει μπροστά της.

Αν αιχμαλωτισθείς την ώρα της προσευχής από λογισμούς, ταπεινώσου και ζήτησε συγχώρηση λέγοντας: «Αμάρτησα, Κύριε, με τον λόγο, τον νου, την πράξη και με όλες μου τις αισθήσεις».

Αγωνίζου διαρκώς εναντίον της διασπάσεως του νου. Διαφορετικά η ψυχή σου, με την ενέργεια του διαβόλου, θα ξεφύγει από τη μνήμη και την αγάπη του Θεού, καθώς λέει ο άγιος Μακάριος: «Όλη η φροντίδα του αντιπάλου μας έγκειται στο να απομακρύνει τον λογισμό μας από τη μνήμη του Θεού, από τον φόβο και την αγάπη μας προς Αυτόν».

Όταν ο νους και η καρδιά ενωθούν στην προσευχή και οι λογισμοί δεν διασκορπίζονται, τότε η θεία χάρη φωτίζει και θερμαίνει την ψυχή και μια μυστική αγαλλίαση και ειρήνη πλημμυρίζει όλο τον εσωτερικό άνθρωπο. Οφείλουμε να ευχαριστούμε για όλα το Θεό και να παραδίδουμε τον εαυτό μας στο θέλημά Του. Οφείλουμε επίσης να αναφέρουμε σ’ Αυτόν όλους τους λογισμούς, τους λόγους και τις πράξεις μας και να προσπαθούμε, ώστε να υπηρετούν όλα μόνο το θέλημά Του.

Του Αρχιμ. Τιμοθέου, Καθηγουμένου Ι. Μ. Παρακλήτου. «Όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ» – σύντομες διδασκαλίες. Εκδ. Ι.Μ.Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής 1988.

https://www.vimaorthodoxias.gr/
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Πηγαίνουμε στην Θεία Λειτουργία με τον πόθο αυτό; (Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης)

Η Θεία Λειτουργία, είναι ένας αρραβώνας με τον Χριστόν, ένας γάμος. Μας βάζει εις την Βασιλείαν Του.
Ύστερα θα βγούμε πάλι, θα πάμε στο σπίτι μας με τα πάθη μας, με τις αμαρτίες μας, με τις μιζέριες μας. Δεν έχει σημασίαν.

Θα πάμε πάλι στην Λειτουργία, θα αρπάξωμε πάλι τον Χριστόν, θα μας θεώση ξανά. Και έτσι, με συνεχή αγώνα, με συνεχή πορεία, μπροστά ο Ιερεύς, πίσω εμείς, θα φθάσωμε εις την Βασιλείαν των Ουρανών.
Πηγαίνομε εις την Λειτουργίαν με τον πόθο αυτόν;
Εξασφαλίσαμε την Βασιλείαν των Ουρανών.

https://proskynitis.blogspot.com
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Εμείς, «ψαρεύοντας» κέρδος και ευτυχία στα θολά νερά της θάλασσας της ζωής μας, πόσο είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε αυτό που εκείνος μας λέει ως κέρδος της ζωής μας; Πόσο έχουμε αφουγκραστεί τον λόγο Του, ώστε να τον δεχτούμε φως στα διαβήματα της ζωής μας; Πόση διάθεση θυσίας έχουμε, ώστε να εγκαταλείψουμε όχι την ζωή μας, αλλά τα λάθη μας;

Αρχ. Θεοδόσιος Μαρτζούχος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Πάντα θα σε αμφισβητούν όταν κάνεις κάτι καλύτερο από αυτούς. Μην μπαίνεις στην διαδικασία να επιχειρηματολογήσεις για να δικαιωθείς. Το θέμα δεν είναι να πείσεις τους άλλους γι'αυτό που κάνεις, αλλά να κάνεις αυτό που κάνεις με μεράκι και χαρά.
--------------------------------
Τις πιο πολλές φορές η επιτυχία έγκειται στο γεγονός ότι γίνεται -το εκάστοτε έργο- με αγάπη, επειδή βάζεις όλο σου το είναι σ'αυτό· ακόμα κι αν είναι κάτι το "μικρό και ασήμαντο".
--------------------------------
Άσε τους άλλους να αμφισβητούν το έργο σου. Εσύ κάνε αυτό που κάνεις ταπεινά και με αγάπη κι άσε τους άλλους να προσπαθούν να βούνε ψεγάδια και λάθη. Πάντα θα υπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι. Εσύ να επικεντρώνεσαι στους ανθρώπους που ωφελείς γιατί εάν καταναλώνεσαι στο να πείσεις αυτούς που για τους δικούς τους λόγους -κυρίως κόμπλεξ κατωτερότητος και ζήλιας-δεν αποδέχονται ό,τι κι αν κάνεις τελικά θα φθείρεσαι ψυχικά, θα δημιουργείται στην καρδιά σου ταραχή και δι'αυτού του τρόπου θα τους δίνεις την ευχαρίστηση να σε βλέπουν να στεναχωριέσαι.
--------------------------------
Τέτοιες μάχες κερδίζονται όταν παραδίδεσαι. Εάν σου πούνε κάτι και εσύ δεν απαντήσεις ήδη τους νίκησες. Αυτοί θέλουνε την διαμάχη. Όταν εσύ λοιπόν τους προσφέρεις την παράδοσή σου δεν μπορούνε να έχουνε αυτό που θέλουνε, δηλαδή πόλεμο. Έτσι και εσύ θα έχεις ειρήνη και θα προάγεσαι πνευματικά και αυτοί ίσως προβληματιστούν και μετανοήσουν.

π. Παύλος Παπαδόπουλος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Mας λέει ο Χριστός: «Ήρθα στη γη Εγώ, ο Θεός, για να σε μάθω, παιδί μου, να μην πηγαίνεις πάρα πολύ μακριά με το μυαλό σου. Γιατί θα αρρωστήσεις. Μη φορτώνεσαι πολλά. Ζήσε κάθε μέρα με απλότητα. Φάε το ψωμάκι σου σήμερα. Και πες “ευχαριστώ”.

Σήμερα δεν έχεις να φας; Έχεις. Τώρα που διαβάζεις δεν έχεις να φας; Έχεις. Γιατί, αν δεν είχες, δεν θα είχες το κουράγιο νηστικός να διαβάζεις. Έχεις να φας. Σε τρελαίνουν σκέψεις όμως για το μετά. “Αύριο δεν θα βρω δουλειά. Μου είπαν ότι θα μ’ απολύσουν. Με φοβίζει η κρίση…”» Και επιμένει ο Χριστός: «Κοίτα το σήμερα. Αύριο, φίλε μου, μπορεί να μας πάρει ο Κύριος και να ξεκουραστούμε, να πάμε στον Παράδεισο». (Μην ανησυχείς, δεν θα σε πάρει, αλλά το λέω επειδή σε πιάνει αυτός ο πανικός για το μετά. Είσαι σίγουρος γι’ αυτό το μετά;)

'Ολα αυτά που έχεις στην καρδιά σου είναι λογισμοί. Άλλαξε τους λογισμούς σου κι όλα θα τα δεις αλλιώς. Ήρθε ο Κύριος στη γη για να σου δώσει φωτεινούς λογισμούς και να δεις όλα τα θέματά σου μέσα στο φως Του, ώστε να πάρεις ελπίδα, δύναμη και κουράγιο!

Γεννήθηκε ο Χριστός για να σε γαληνέψει. Μάθε να ανακοινώνεις και να λες αυτά που έχεις μέσα σου. Για να ηρεμείς. Να επικοινωνείς με έναν άνθρωπο που αγαπάς και να μοιράζεσαι τον πόνο σου. Μην τα κρατάς όλα αυτά μέσα σου. Διότι έτσι γίνονται δηλητήριο και στο τέλος αρρώστια. Γιατί και οι σωματικές αρρώστιες ξεκινούν από ψυχικές εντάσεις.

Κι ήρθε ο Χριστός στη γη γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο: να σου πάρει τον καρκίνο. Της ψυχής και του σώματος. Διότι, αν η ψυχή σου γαληνέψει, αν κοιμάσαι σαν τα παιδάκια, που δεν έχουν αγωνία για το αύριο, θα είναι και το σώμα σου γαλήνιο. Έχεις ακούσει ποτέ κάποιο παιδάκι να λέει με αγωνία: «Τι θα κάνω αύριο, για να δούμε;» Το παιδάκι ζει τη στιγμή! Το τώρα. Εσύ θα σκεφτείς, βέβαια, για το μέλλον των παιδιών σου. Θα σκεφτείς για τα χρήματα που έχεις στην τράπεζα και πρέπει να συγκεντρώσεις για το δάνειο, για το σπίτι, για τα έξοδα, για το αυτοκίνητο. Θα τα σκεφτείς όλα αυτά, αλλά όχι με τέτοιον τρόπο, που να σε διαλύσουν. Δεν πρέπει να διαλυθείς. Θα τα σκεφτείς για λίγο και μετά θα πεις: «Έχει ο Θεός. Σήμερα καλά δεν είμαστε; Καλά δεν πάει η ζωή; Καλά πάει». Καλά πάει!

Μάθε να λες ένα «ευχαριστώ». Μάθε να κοιτάς το φως κι όχι το σκοτάδι. Και ν’ ανοίγεις τα χέρια σου στον Χριστό, όπως έλεγε ο Άγιος Πορφύριος, «η λύση για το σκοτάδι της γης δεν είναι να σκαλίζουμε αυτό το σκοτάδι και ν’ ασχολούμαστε μαζί του. Άνοιξε την αγκαλιά σου στον Χριστό. Να η λύση».

Είναι δυνατό να υπάρχει ο Χριστός δίπλα σου, ο Κύριος, και να έχεις και απελπισία; Αν βάλεις τον Χριστό στη ζωή σου, θα σου φέρει την ελπίδα. Δες αλλιώς αυτό που σε πονά. Μπορείς να το δεις αλλιώς. Έχεις πάθει… Ξέρεις τι έχεις πάθει; Έναν εθισμό. Μια συνήθεια στην απογοήτευση. Και τη ζητάς πλέον διαρκώς. Πόσες φορές το βλέπω αυτό όταν μιλάω με κάποιον και προσπαθώ να του δώσω ελπίδα, αλλά εκείνος αντιστέκεται στη χαρά. Και μ’ εσένα το ‘χω πάθει αυτό. Να προσπαθώ εγώ να μεταφέρω ένα κύμα ελπίδας στην ψυχή σου κι εσύ να μην το δέχεσαι. Κι ενώ μπορείς να χαρείς, με τον τρόπο σου λες: «Οχι, όχι, εγώ προτιμώ να βρω κάτι να απογοητευτώ, να σκεφτώ κάτι δυσάρεστο. Μου φαίνεται πιο συνηθισμένο και βολικό. Δεν γίνεται να πιστέψω ότι εγώ θα χαρώ! Δεν μπορώ να δεχτώ ότι όλα θα πάνε καλά στη ζωή μου. Πρέπει να βρω κάτι να στενοχωριέμαι». Κι ήρθε ο Χριστός και μας είπε να χαιρόμαστε.

Από το βιβλίο του π. Ανδρ. Κονάνου «Στο βάθος κήπος»
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Mας λέει ο Χριστός: «Ήρθα στη γη Εγώ, ο Θεός, για να σε μάθω, παιδί μου, να μην πηγαίνεις πάρα πολύ μακριά με το μυαλό σου. Γιατί θα αρρωστήσεις. Μη φορτώνεσαι πολλά. Ζήσε κάθε μέρα με απλότητα. Φάε το ψωμάκι σου σήμερα. Και πες “ευχαριστώ”.

Σήμερα δεν έχεις να φας; Έχεις. Τώρα που διαβάζεις δεν έχεις να φας; Έχεις. Γιατί, αν δεν είχες, δεν θα είχες το κουράγιο νηστικός να διαβάζεις. Έχεις να φας. Σε τρελαίνουν σκέψεις όμως για το μετά. “Αύριο δεν θα βρω δουλειά. Μου είπαν ότι θα μ’ απολύσουν. Με φοβίζει η κρίση…”» Και επιμένει ο Χριστός: «Κοίτα το σήμερα. Αύριο, φίλε μου, μπορεί να μας πάρει ο Κύριος και να ξεκουραστούμε, να πάμε στον Παράδεισο». (Μην ανησυχείς, δεν θα σε πάρει, αλλά το λέω επειδή σε πιάνει αυτός ο πανικός για το μετά. Είσαι σίγουρος γι’ αυτό το μετά;)

'Ολα αυτά που έχεις στην καρδιά σου είναι λογισμοί. Άλλαξε τους λογισμούς σου κι όλα θα τα δεις αλλιώς. Ήρθε ο Κύριος στη γη για να σου δώσει φωτεινούς λογισμούς και να δεις όλα τα θέματά σου μέσα στο φως Του, ώστε να πάρεις ελπίδα, δύναμη και κουράγιο!

Γεννήθηκε ο Χριστός για να σε γαληνέψει. Μάθε να ανακοινώνεις και να λες αυτά που έχεις μέσα σου. Για να ηρεμείς. Να επικοινωνείς με έναν άνθρωπο που αγαπάς και να μοιράζεσαι τον πόνο σου. Μην τα κρατάς όλα αυτά μέσα σου. Διότι έτσι γίνονται δηλητήριο και στο τέλος αρρώστια. Γιατί και οι σωματικές αρρώστιες ξεκινούν από ψυχικές εντάσεις.

Κι ήρθε ο Χριστός στη γη γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο: να σου πάρει τον καρκίνο. Της ψυχής και του σώματος. Διότι, αν η ψυχή σου γαληνέψει, αν κοιμάσαι σαν τα παιδάκια, που δεν έχουν αγωνία για το αύριο, θα είναι και το σώμα σου γαλήνιο. Έχεις ακούσει ποτέ κάποιο παιδάκι να λέει με αγωνία: «Τι θα κάνω αύριο, για να δούμε;» Το παιδάκι ζει τη στιγμή! Το τώρα. Εσύ θα σκεφτείς, βέβαια, για το μέλλον των παιδιών σου. Θα σκεφτείς για τα χρήματα που έχεις στην τράπεζα και πρέπει να συγκεντρώσεις για το δάνειο, για το σπίτι, για τα έξοδα, για το αυτοκίνητο. Θα τα σκεφτείς όλα αυτά, αλλά όχι με τέτοιον τρόπο, που να σε διαλύσουν. Δεν πρέπει να διαλυθείς. Θα τα σκεφτείς για λίγο και μετά θα πεις: «Έχει ο Θεός. Σήμερα καλά δεν είμαστε; Καλά δεν πάει η ζωή; Καλά πάει». Καλά πάει!

Μάθε να λες ένα «ευχαριστώ». Μάθε να κοιτάς το φως κι όχι το σκοτάδι. Και ν’ ανοίγεις τα χέρια σου στον Χριστό, όπως έλεγε ο Άγιος Πορφύριος, «η λύση για το σκοτάδι της γης δεν είναι να σκαλίζουμε αυτό το σκοτάδι και ν’ ασχολούμαστε μαζί του. Άνοιξε την αγκαλιά σου στον Χριστό. Να η λύση».

Είναι δυνατό να υπάρχει ο Χριστός δίπλα σου, ο Κύριος, και να έχεις και απελπισία; Αν βάλεις τον Χριστό στη ζωή σου, θα σου φέρει την ελπίδα. Δες αλλιώς αυτό που σε πονά. Μπορείς να το δεις αλλιώς. Έχεις πάθει… Ξέρεις τι έχεις πάθει; Έναν εθισμό. Μια συνήθεια στην απογοήτευση. Και τη ζητάς πλέον διαρκώς. Πόσες φορές το βλέπω αυτό όταν μιλάω με κάποιον και προσπαθώ να του δώσω ελπίδα, αλλά εκείνος αντιστέκεται στη χαρά. Και μ’ εσένα το ‘χω πάθει αυτό. Να προσπαθώ εγώ να μεταφέρω ένα κύμα ελπίδας στην ψυχή σου κι εσύ να μην το δέχεσαι. Κι ενώ μπορείς να χαρείς, με τον τρόπο σου λες: «Οχι, όχι, εγώ προτιμώ να βρω κάτι να απογοητευτώ, να σκεφτώ κάτι δυσάρεστο. Μου φαίνεται πιο συνηθισμένο και βολικό. Δεν γίνεται να πιστέψω ότι εγώ θα χαρώ! Δεν μπορώ να δεχτώ ότι όλα θα πάνε καλά στη ζωή μου. Πρέπει να βρω κάτι να στενοχωριέμαι». Κι ήρθε ο Χριστός και μας είπε να χαιρόμαστε.

Από το βιβλίο του π. Ανδρ. Κονάνου «Στο βάθος κήπος»
Άβαταρ μέλους
Αναστάσιος
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1909
Εγγραφή: Δευ Δεκ 24, 2018 4:18 pm
Τοποθεσία: Νέα Μάκρη, Ηλιούπολη (για όσο θα σπουδάζω)

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από Αναστάσιος »

«Η πνευματική οδός είναι διαφορετική από την πορεία που κάνει ο οδοιπόρος. Αν σταθεί ο οδοιπόρος, δεν χάνει καθόλου από το δρόμο που περπάτησε, ενώ στον πνευματικό αγώνα, αν σταματήσει ο αγωνιστής της αρετής, χάνει από κείνα που απόκτησε προηγουμένως. Επιπλέον δε, η μεν κούραση του Οδοιπόρου αυξάνει περισσότερο, καθώς συνεχίζει την πορεία, ενώ στον πνευματικό δρόμο, όσο περισσότερο περπατά κανείς μπροστά, τόσο αποκτά μεγαλύτερη πνευματική δύναμη».
Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης
«Εγώ ειμί το φως του κόσμου ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήση εν τη σκοτία αλλ΄ έξει το φως της ζωής...»
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

«Αγαπήσεις τον πλησίον σου ως εαυτόν» (Ματθ.19,19/22.39. Λουκ.10,27), η οποία συνίσταται στην προς εαυτόν αγάπη ως δημιουργήματος κατ’ εικόνα του Θεού και επομένως σημαίνει ν’ αγαπάς τον εαυτό σου «εν τω Θεώ» και το Θεό εν εαυτώ. Η φιλαυτία-πάθος συνιστά διαστροφή της ενάρετης φιλαυτίας, αποτελεί στροφή στην «ιδίαν» (εμπαθή) αγάπη, δηλαδή στην εγωιστική αγάπη του εαυτού, την αγάπη του πεπτωκότος εγώ, που αποστράφηκε το Θεό και στράφηκε προς τον αισθητό κόσμο, ζώντας από τότε βίο σαρκικό και καθόλου πνευματικό. Για τον τελευταίο λόγο, γενικά η φιλαυτία ορίζεται ως αγάπη ή πάθος για το σώμα και «τας εμπαθείς ροπάς» του.
-------------------------------------------------
Κάτα βάση η φιλαυτία είναι προφανώς συνδεμένη με την ηδονή: είναι αναζήτηση της αισθητής, σαρκικής ηδονής, που αποβαίνει καθοριστική στη διαδικασία της πτώσης του ανθρώπου. Μάλιστα η φιλαυτία συνδέεται με την άγνοια του Θεού η οποία την ενισχύει και αντίστροφα κι η φιλαυτία ενισχύει την άγνοια του Θεού.
-------------------------------------------------
Ταυτόχρονα με την αδιάκοπη και πολύμορφη αναζήτηση της ηδονής, η φιλαυτία ωθεί τον άνθρωπο στην αποφυγή της οδύνης, η οποία ακολουθεί αναπόφευκτα την ηδονή.
Επειδή ο άνθρωπος είναι αληθής ύπαρξη και οντότητα μόνο «εν τω Θεώ», αγαπώντας τον εαυτόν του ανεξάρτητα του Θεού, δε μπορεί πραγματικά ν’ αγαπά τον ίδιο τον εαυτό του και αυταπατάται πιστεύοντας ότι τον αγαπά. Ο Άγιος Θεοφύλακτος Βουλγαρίας γράφει ότι «ο φίλαυτος είναι αυτός που αγαπά μόνο τον εαυτό του, με αποτέλεσμα να μην έχει αγάπη ούτε για τον εαυτό του».
-------------------------------------------------
Ο φίλαυτος όχι μόνο δεν αγαπά τον εαυτό του, αλλά χωρίς να το γνωρίζει τον μισεί. Πράγματι, αρνούμενος το Θεό, καθώς αγαπά αποκλειστικά τον εαυτό του, αρνείται τον ίδιο τον εαυτό του στη βάση του είναι του (ως εικόνα Θεού), πραγματοποιώντας πνευματική αυτοκτονία.
-------------------------------------------------
Έτσι ο φίλαυτος άνθρωπος διακόπτει την άσκηση των αρετών (που είναι σύστοιχες του προσανατολισμού του προς το Θεό) και ανοίγει τη πόρτα στα πάθη, προξενώντας τη μεγαλύτερη βλάβη στον εαυτό του, καθώς τα πάθη εισάγουν μέσα του ασθένειες, ταραχές, σχίσματα, και οδύνες κάθε είδους.
-------------------------------------------------
Ο φίλαυτος μισεί και τον Θεό και τον συνάνθρωπό του.
Αντιθέτως η αγάπη του ανθρώπου προς τον Θεό και προς τον εαυτό του «εν τω Θεώ», συνεπάγεται για τον άνθρωπο την αγάπη προς τον πλησίον. Όπως ο άνθρωπος έτσι και ο κάθε πλησίον του είναι φορέας της εικόνας του Θεού, ονομάζεται υιός Θεού εξ υιοθεσίας και θεός κατά χάριν. Κάθε άνθρωπος είναι συνάνθρωπος και αδελφός στο πρόσωπο του οποίου ξαναβρίσκει το Θεό και ξαναβρίσκεται στο σώμα ή τουλάχιστον ξαναβρίσκει ένα άλλο μέλος του ιδίου σώματος, μένα άλλο τμήμα της ενιαίας ανθρωπίνης φύσης.
-------------------------------------------------
Ο φίλαυτος στερείται κάθε αυθεντικής σχέσης με τον πλησίον του. Δεν αντιλαμβάνεται πλέον στον πλησίον του αυτό που συνιστά το βάθος της ύπαρξης και οντότητάς του και διακόπτει την πνευματική κοινωνία μαζί του. Κατ’ αυτό τον τρόπο λοιπόν αναπτύσσονται επιφανειακές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, όπου κυριαρχούν η αμοιβαία παραγνώριση και μάλιστα η αμφιμονοσήμαντη άγνοια η αναισθησία των μεν έναντι των δε και η απουσία αληθινής κοινωνίας. Για τον φίλαυτο οι άλλοι άνθρωποι παύουν να είναι οι εγγύς, οι αδελφοί -όντας όλοι παιδιά του ιδίου Πατέρα- και κοινωνοί εν τω Θεώ της ιδίας φύσης, για να καταστούν αποξενωμένοι και ακόμη χειρότερα: αντίπαλοι και εχθροί.
-------------------------------------------------
Ο φίλαυτος επιζητεί την αυτοεπιβεβαίωση και το ίδιο συμφέρον αντί να επιδιώκει το όφελος και το καλό των άλλων. Ο πλησίον του αποτελεί πλέον, συχνότατα, γι’ αυτόν ένα απλό μέσο απόκτησης των ηδονών, τις οποίες θέλει να φτάσει και καταλήγει έτσι να υποβιβάζεται από τον φίλαυτο στην τάξη των αντικειμένων.
-------------------------------------------------
Εξίσου πιθανό είναι ο πλησίον ν’ αποτελεί για το φίλαυτο ένα ανταγωνιστή, ένα αντίπαλο που απειλεί την αυτοεπιβεβαίωσή του και την αναζήτηση της ηδονής, οπότε κατευθύνει εναντίον του όλη την επιθετικότητά του.
-------------------------------------------------
Εκεί όπου υπάρχει η αγάπη του Θεού ισχύει «τα πάντα και εν πάσι Χριστός»(Κολασ.3,11) και «ουκ ένι Έλλην και Ιουδαίος, περιτομή και ακροβυστία, βάρβαρος, Σκύθης, δούλος, ελεύθερος» (Κολασ.3,11), «ουκ ένι άρσεν και θήλυ» (Γαλ.3,28). Εκεί όπου υπάρχει η φιλαυτία, βλέπουμε αντίθετα μόνο αντιθέσεις, αντιπαλότητες, φθόνο, ζηλοτυπίες, διχόνοιες, έχθρες, φιλονικίες, επιθετικότητα και όλες τις εκδηλώσεις-καρπούς του πάθους αυτού, όπως την έλλειψη κοινωνίας, την αδικία, την εκμετάλλευση των μεν από τους δε, και μάλιστα τους φόνους και του πολέμους.
-------------------------------------------------
Η φιλαυτία εμφανίζεται λοιπόν βαθιά παθογόνος σε πολλά επίπεδα και θεωρείται από τους Αγίους Πατέρες, και ως προς τη φύση και ως προς τα αποτελέσματα, ως χαρακτηριστικό γνώρισμα ενός ανόητου και άφρονα ανθρώπου -καθώς και η ίδια η φιλαυτία είναι ανόητη-, και βαθιά παράλογου.
-------------------------------------------------
Τα παθογόνα αποτελέσματά της οφείλονται στο γεγονός ότι η ίδια είναι νόσος, συνισταμένη στην πάρα φύση αναστροφή μιας φυσικής ροπής του ανθρώπου: της αγάπης προς τον ενάρετο εαυτό, άρρηκτα συνδεδεμένης προς την αγάπη του Θεού και την αγάπη προς τον πλησίον.

από το βιβλίο: Η θεραπευτική των πνευματικών νοσημάτων
Αποσπάσματα από την ενότητα: Η Φιλαυτία
Jean Claude Larchet
Εκδ.: Αποστολική Διακονία.
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Μακάριοι είναι όσοι γνώρισαν από τούτη τη ζωή το φως του Κυρίου και

αυτοί που φωτίζονται από το Θείο φως.

Αγ.Συμεών ο Νέος Θεολόγος
Απάντηση

Επιστροφή στο “Πνευματικά Μηνύματα”