Ψυχοφελή μηνύματα...

Καθημερινά πνευματικά μηνύματα.

Συντονιστής: Συντονιστές

aposal
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 24979
Εγγραφή: Παρ Απρ 13, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Απόστολος @ Άγιος Δημήτριος (Μπραχάμι)

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από aposal »

«Χωρίς την ψυχή μας καθαρή, δεν έχουμε κανένα όφελος από τη Θεία Κοινωνία».
Αγ. Ιάκωβος Τσαλίκης
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανόμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων.
aposal
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 24979
Εγγραφή: Παρ Απρ 13, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Απόστολος @ Άγιος Δημήτριος (Μπραχάμι)

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από aposal »

«Πολλοί πηγαίνουν για να επισκεφθούν τους φίλους, αλλά λίγοι για να τους βοηθήσουν».
Γνώμες Αγίων Πατέρων
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανόμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων.
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Που επενδύεις την ελπίδα σου και τη δύναμή σου;

Σε Σένα παραδίδουμε τη ζωή μας ολόκληρη και την ελπίδα μας, Δέσποτα Φιλάνθρωπε. Μία προτροπή για να αφήσουμε τα πάντα στα χέρια του Θεού. Σήμερα ιδίως αν καταλάβουμε αυτό το πράγμα, να αφήσουμε δηλαδή τη ζωή μας ολόκληρη στον Θεό είναι σπουδαίο πράγμα, βέβαια όχι μόνο τη ζωή μας, αυτά που μας απασχολούν τώρα, αλλά και την ελπίδα μας για όλα εκείνα, δηλαδή, που πρόκειται να έρθουν.

Αυτή η πίστη είναι ένα ισχυρότατο θεμέλιο στο οποίο κτίζεται η ζωή μας ολόκληρη και είναι όπως όταν πέσει κάποιος σ’ ένα ωκεανό γεμάτο τρικυμίες και κινδύνους, ξαφνικά βρίσκει ένα βράχο ο οποίος δεν σαλεύει με τίποτα και βγαίνει σ’ αυτό και αισθάνεται απόλυτη ασφάλεια. Η ζωή μας είναι ένα πέλαγος. Όσο μεγαλώνουμε δεχόμαστε κτυπήματα, τραύματα, πιέσεις, δυσκολίες που ποτέ μας δεν διανοηθήκαμε, και κάνουν τη ζωή μας απέραντο πέλαγος θλίψεων.

Η γραφή παρομοιάζει τη γη αυτή με την κοιλάδα του κλαυθμώνος, σαν ένα χώρο του κλάματος. Ποτέ δεν υπήρξε άνθρωπος που δεν πόνεσε. Είναι πράγμα αδύνατο αυτό. Ακόμα και ο πλούσιος, ο πιο ευδαίμων άνθρωπος αν δεν πόνεσε ποτέ του, θα πονέσει την ώρα του θανάτου του. Εκείνη την ώρα που είσαι ενώπιον του τέλους και δεν σου μένει τίποτα παρά ελάχιστα δευτερόλεπτα ή λεπτά και βλέπεις τα πάντα γύρω σου να σταματούν, να καταρρέουν, να απειλείται η ύπαρξή σου, ό,τι έχεις και δεν έχεις όλα τελειώνουν, γεύεσαι ένα πικρό ποτήρι και θέλει δύναμη και ετοιμασία εκ των προτέρων να αντιμετωπίσεις τον πόνο του θανάτου, αν σ’ αυτή τη ζωή επενδύσεις την ελπίδα σου και τη δύναμή σου αλλού.

Μητροπολίτου Λεμεσού Αθανασίου
www.in-agiounikolaoutouneou.gr/
aposal
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 24979
Εγγραφή: Παρ Απρ 13, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Απόστολος @ Άγιος Δημήτριος (Μπραχάμι)

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από aposal »

«Το να βλέπει κανείς δεν είναι αμαρτία,» αλλά αμαρτία είναι να βλέπει κάποιος με φθόνο, υπερηφάνεια και απληστία.
Μέγας Αθανάσιος
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανόμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων.
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Μην απελπίζεσαι! Ο Θεός ποτέ δεν θα σε αφήσει…!

Πολύτιμες, ελπιδοφόρες συμβουλές του Αγίου Ιωάννου της Κροστάνδης

Δεν υπάρχει θλίψις ή στενοχώρια που να μην μπορεί να εξαφανίσει ο Κύριος και να μου δώσει από την δική Του χαρά.
***

Μην απελπίζεσαι! Ο Θεός ποτέ δεν θα σε αφήσει και δεν θα παύσει για την πίστη και για τον ζήλο σου να σε παρηγορεί στην προσευχή και να σε δυναμώνει.
***

Όταν ενώνομαι με τον Θεό, αισθάνομαι χαρά και γαλήνη στην ψυχή μου. Όταν προσκολλώμαι στα αισθητά πράγματα του κόσμου, στεναχωριέμαι και θλίβομαι.
***

Την παρουσία μέσα μας του Χριστού την φανερώνει η γλυκύτητα της καρδιάς, η γαλήνη στις αισθήσεις και η ηρεμία.
***

Να αντιστέκεσαι σε κάθε άσχημη σκέψη, σε κάθε αίσθημα έχθρας ή αντιπάθεια προς τους άλλους ανθρώπους, και ο Θεός θα σε βοηθήσει, και οι καλές σκέψεις θα επικρατήσουν των πονηρών, και η αγάπη θα επικρατήσει της έχθρας. Αλλιώς θα σε κυριεύσουν άσχημες σκέψεις και αισθήματα αντιπάθειας.
***

Όπως ο Θεός βλέποντας την πίστη μας και το ζήλο στην προσευχή, γλυκαίνει την ψυχή μας και την δυναμώνει, το ίδιο και ο διάβολος, βλέποντας την αδυναμία μας και την έλλειψη της επιμονής, πληγώνει την καρδιά μας με θλίψη, την παραλύει και την κάνει ανίκανη για προσευχή.
***

Αν έχεις στην καρδιά σου την πίστη και την αγάπη στον Χριστό, ποτέ δεν θα ταραχτείς.

Από το φυλλάδιο: ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ, Αγίου Ιωάννου Κροστάνδης, εκδ. Ορθόδοξος Κυψέλη

πηγή: antexoume.wordpress.com
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Ο ακίνδυνος και ο επικίνδυνος

Το Μεγαλοβδόμαδο πέρασε. Στις καρδιές όσων το έζησαν μένει άλλοτε το έθιμο, άλλοτε η επιστροφή στην παιδικότητα, άλλοτε ένα βαθύ βίωμα πίστης σε έναν Θεό Αγάπης και Ανάστασης. Και όλη η πασχάλια περίοδος, αυτή που το «Χριστός Ανέστη» συνοδεύει τις συναντήσεις των χριστιανών και τις κυριακάτικες λειτουργίες, αποτυπώνει τη χαρά και την ελπίδα.

Χρειάζεται όμως και μια άλλη κατανόηση του προσώπου του Χριστού και της σημασίας που έχει για τη ζωή μας. Για το κοσμικό πνεύμα, ο Χριστός του Πάσχα είναι ένας Χριστός ακίνδυνος. Γλυκερός, συναισθηματικός, ξανθογάλανος, ένας Χριστός βγαλμένος από τις χολιγουντιανές υπερπαραγωγές του «Ιησού από τη Ναζαρέτ», του «Χιτώνα», του «Μπεν Χουρ», των «Παθών», του «Βασιλιά», του «Βαραββά», ένα είδος παραμυθιού. Ενας ακίνδυνος Χριστός της βιομηχανίας των λαμπάδων, των δώρων, των αβγών, ένας Χριστός άνθρωπος, που ήρθε και πέρασε. Η Εκκλησία ζει και προβάλλει έναν Χριστό επικίνδυνο για το βόλεμά μας, για τη νοοτροπία και τον πολιτισμό. Και είναι επικίνδυνος ο Χριστός, γιατί στην εγωιστική παντοδυναμία του ανθρώπου προβάλλει τη θυσία του Θεανθρώπου. Ο Χριστός της Εκκλησίας δεν είναι ένας δάσκαλος αλλά ο Σωτήρας όλων μας, δεν μιλά μόνο για Αγάπη, αλλά κάνει πράξη την Αγάπη, θυσιάζοντας την ύπαρξή Του για να ζήσουμε αιώνια, με την απόλυτη γνώση ότι και οι μετά από Αυτόν θα εξακολουθούν καθημερινά να Τον σταυρώνουν με τις αμαρτίες τους και πολλοί δεν θα πιστεύουν.

Είναι επικίνδυνος ο Χριστός της Εκκλησίας, γιατί, ενώ είναι Θεός, γίνεται άνθρωπος και πεθαίνει για εμάς, παρότι ξέρει ότι ο άνθρωπος θα εξακολουθεί να έχει ως θεό τον εαυτό του. Είναι επικίνδυνος ο Χριστός της Εκκλησίας, γιατί ξέρει να συγχωρεί και να βάζει τον Ληστή στον Παράδεισο, ενώ σήμερα ο άνθρωπος ξέρει μονάχα να κατακρίνει τον άλλον και να τον κάνει κόλασή του. Είναι επικίνδυνος, γιατί δέχεται τον άνθρωπο όπως είναι, με τα τραύματά του, με τις αδυναμίες του, και τον μεταμορφώνει, ενώ ο άνθρωπος δέχεται μόνο τους τέλειους της διαφήμισης κι εκείνους που κάνουν τα θελήματά του.

Είναι επικίνδυνος ο Χριστός, γιατί προσφέρει την αναρχία της Αγάπης, ενώ η ανθρώπινη εξουσία στηρίζεται στο δίκιο του οικονομικά ισχυρού. Είναι επικίνδυνος, γιατί προτείνει μιαν αλλιώτικη ζωή, βασισμένη στην ευαισθησία για τον άλλον, ενώ η εποχή μας μιλάει μόνο για τα ατομικά δικαιώματα, που μετριούνται με μεζούρες. Είναι επικίνδυνος, γιατί μιλάει για πόνο και κόπο, ενώ οι άνθρωποι τα θέλουν όλα, χωρίς να κοπιάσουν για τίποτα. Είναι επικίνδυνος, γιατί δίνει σε όλους μας το χέρι της Ανάστασης κι εμείς μάθαμε να βασιζόμαστε μόνο στα δικά μας χέρια. Μας δίνει το Σώμα και το Αίμα Του αντί για τα άχυρα της καθημερινότητας. Είναι επικίνδυνος ο Χριστός της Εκκλησίας, γιατί μας έδωσε την ελευθερία αντί για την υποδούλωση στα πάθη, αντί για την αδιαφορία, την καλοπέραση!

Ζούμε οι περισσότεροι έναν ακίνδυνο Χριστό, έναν «γλυκό» άνθρωπο. Καιρός να ζήσουμε τον επικίνδυνο Θεάνθρωπο, Αυτόν που βάζει μαχαίρι στις καρδιές μας και τις κάνει κομμάτια, για να μοιραστούν σε όλους από Αγάπη και για την όντως Ελευθερία. Κι όσο αυτοί που κατευθύνουν τις ζωές μας νιώθουν πως υπάρχει ο επικίνδυνος Χριστός τόσο θα αγωνίζονται να κρατήσουν και να κρατήσουμε τον ακίνδυνο. Εμείς ας διαλέξουμε!

Από τον π. Θεμιστοκλή Μουρτζανό
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Εμείς πόσο τολμηροί είμαστε;

«Τολμήσας» ὁ Ἰωσήφ, πῆγε στὸν Πιλᾶτο καὶ ζήτησε τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ. Δὲν ἦταν ἁπλό. Ἡ ἀτμόσφαιρα φορτισμένη. Κι αὐτὸς φίλος τοῦ καταδίκου; Ρισκάρει τὴν ὑπόληψή του κι αὐτὴ τὴ ζωή του. Ὅμως ὁ Ἰωσὴφ μὲ τόλμη προχωρεῖ ἐκεῖ ποὺ τὸν καλεῖ ἡ συνείδησή του. Κι ἀκολουθοῦν τὸ παράδειγμά του οἱ Μυροφόρες ποὺ ξεκινοῦν νύχτα κι ἀψηφοῦν τοὺς κινδύνους.

Ἐμεῖς, δείχνουμε ὅση πρέπει τόλμη στὴν ἐκπλήρωση τῶν καθηκόντων μας;

Ὅταν μὲ δελεάζουν νὰ κάνω «τὰ στραβὰ μάτια» γιὰ κάποιο ἀντάλλαγμα.

Ὅταν μὲ ρωτᾶνε «πόσα θέλεις» γιὰ νὰ μὴν εἶμαι ἐμπόδιο.

Ὅταν μὲ ἀπειλοῦν κάποιοι ἰσχυροὶ νὰ συμβιβαστῶ.

Ὅταν μὲ εἰρωνεύονται ὡς γραφικό.

Ὅταν...

Καὶ μὲ τὸ κακὸ γύρω ποὺ διογκώνεται καὶ κάνει τόσο θόρυβο καὶ προβάλλεται. Ἔχουμε τὴν τόλμη νὰ ἀντι-δράσουμε δημόσια; Πόσοι ἀπὸ μᾶς γράψαμε ἕνα γράμμα γιὰ νὰ διαμαρτυρηθοῦμε γιὰ τὶς ἄσχημες ἐκπομπὲς ἢ γιὰ νὰ ἐπαινέσουμε τὶς καλές; Πόσοι ἀπὸ μᾶς ποὺ διαθέτουμε μόρφωση καὶ θέση καὶ κῦρος κοινωνικό, ποὺ θὰ μποροῦσαμε νὰ κάνουμε ἀκουστὴ τὴ φωνή μας; Ἂν κάποιος ἤθελε νὰ βλάψει τὸ παιδί μου δὲν θὰ ἀντιδροῦσα; Τὼρα ποὺ «εἰσβάλει» στὸ σπίτι μου γιατὶ μένω παθητικὸς θεατής; Δὲν γινόμαι συνένοχος μὲ τὴν σιωπή μου;

Νὰ τονώσουμε τὴν τόλμη μας:

-Μὲ τὴν συναίσθηση ὅτι κάνουμε τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὅτι ἀκολουθοῦμε τὴν φωνὴ τῆς συνείδησής μας.

-Μὲ τὴν ἀλληλοενίσχυση. Ὅταν εἶναι κανεὶς ἀπομονωμένος, εὐκολώτερα τὸν κυκλώνει ὁ φόβος.

-Μὲ τὴν ἐμπιστοσύνη στὴ δύναμη τοῦ Θεοῦ: «εἰ ὁ Θεὸς μεθ’ ἡμῶν, οὐδεῖς καθ’ ἡμῶν»! Γιὰ τὴν κακοδαιμονία μας φταίει ὅτι ἐνῶ οἱ φαῦλοι ἐμφανίζονται τολμηροὶ καὶ θρασείς, οἱ πιστοὶ εἶναι συνήθως ἄτολμοι, δειλοὶ καὶ ἀπρόθυμοι. Γιὰ νὰ σταματήσει κάποτε αὐτὴ ἡ τραγωδία, πρέπει νὰ συντελέσουμε κι ἐμεῖς. Προχώρα μὲ θάρρος καὶ ἀνδρεία ἐκεῖ ὅπου τὸ καθῆκον σὲ ὁδηγεῖ. Μὲ παρρησία καὶ τόλμη. Όχι από πείσμα ἢ φανατισμό. Γιατὶ «δὲν μᾶς ἔδωσε ὁ Θεὸς πνεῦμα δειλίας ἀλλὰ δυνάμεως καὶ ἀγάπης» (Β’ Τιμ. 1, 7)!

www.inak.gr
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Κάνουν οι άθεοι ομάδες και σελίδες μέσα από τις οποίες χλευάζουν τους χριστιανούς, απαξιώνουν την Εκκλησία, υβρίζουν τον πρόσωπο του Χριστού. Και όλα αυτά τα κάνουν επειδή είναι προοδευτικοί άνθρωποι, άνθρωποι του πνεύματος και όχι των προκαταλήψεων και των δεισιδαιμωνιών, άνθρωποι ακομπλεξάριστοι.
---------------------
Και ερωτώ τον εαυτό μου, εγώ ο οπισθοδρομικός και σκοταδιστής, άραγε υπάρχει μεγαλύτερο κόμπλεξ από το να κάνεις κάνεις ομάδα και σελίδα όχι με τα ενδιαφέροντά σου αλλά για να κατακρίνεις τα πιστεύω κάποιων άλλων ανθρώπων; υπάρχει άραγε πιο σκοταδιστική ενέργεια από το να υβρίζεις κάποιον που πιστεύει στον Χριστό στο όνομα της προόδου; υπάρχει άραγε πιο ανόητη ενέργεια από το να εμπαίζεις τα πιστεύω των άλλων επειδή δεν συμφωνούν με τα δικά σου πιστεύω; υπάρχει άραγε πιο φασιστική νοοτροπία από το να ποθείς να εξαλείψεις κάθε τι που έχει σχέση με την Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη;
---------------------
Έχω γνωρίσει πολλούς άθεους στην ζωή μου. Οι περισσοτέροι βεβαίως ήταν άθεοι κι ενώ δεν δεχόντουσαν ότι ο Θεός υπάρχει ή ότι η Αλήθεια δεν είναι στην Ορθόδοξη Εκκλησία, από την άλλη αποδεχόντουσαν ως αλήθεια την επιστήμη η οποία κάθε λίγο και λιγάκι -λόγο καινούργιων ανακαλύψεων- αλλάζει αυτά που έλεγε, αποδεχόντουσαν με ευκολία σενάρια συνομοσιών, αποδεχόντουσαν ως αλήθεια ακόμα και σενάρια Χολιγουντιανών Ταινιών, αποδεχόντουσαν τις θεωρίες περί εξωγήινων και περί ενδογήινων, ζώδια, τύχη! Υπήρχαν βεβαίως και αυτοί που δεν αποδεχόντουσαν τίποτα και κανένα παρα μόνο τον εαυτούλη τους (σαν γνήσια τέκνα του πρώτου εγωιστού, του Διαβόλου).
---------------------
Όλοι τους όμως είχανε και έχουνε αυτό το κοινό: δαιμονίζονται όταν δούνε ιερέα, όταν τους μιλήσει κάποιος περί της Εκκλησίας. Και όταν λέγω δαιμονίζονται δεν το λέγω μεταφορικά.
---------------------
Όλοι τους έχουνε αυτό το κοινό να προσπαθούν να μειώσουν όσο περνά από το χεράκι τους την διδασκαλία της Εκκλησίας. Και αυτό το κάνουνε επειδή έχουνε κόμπλεξ κατωτερότητος. Νιώθουν ότι κάτι στραβό έχουνε και προσπαθούν να φαντάξουν μειώνοντας τους άλλους. Δεν προσπαθούν δηλαδή να εξυψωθούν οι ίδιοι (μιας και δεν μπορούν), αλλά να μειώσουν τους άλλους. Αυτό είναι κόμπλεξ. Είναι σα να λέμε ότι εγώ πιστεύω στο άσπρο και ο άλλος στο μαύρο. Αντι λοιπόν να προσπαθώ να προβάλω το άσπρο, να μιλώ για το άσπρο, να επιχειρηματολογώ για τα καλά που έχει το άσπρο να κάθομαι και να πολεμώ το μαύρο, να υβρίζω το μαύρο, να ασχολούμαι με του άλλου το αγαπημένο χρώμα και όχι με το δικό μου, να φτιάχνω ομάδα αντιμαύρο· αυτό δείχνει ψυχική ανισορροπία, αυτό δείχνει ότι διακατέχομαι από πολλαπλό κομπλεξικό σύνδρομο, από ενοχικά συμπλέγματα. Αυτή είναι η τρέλα αυτών των ανθρώπων: σα να τους ρωτάς τί ομάδα είσαι; και αυτός να σου λέγει είναι αντιολυμπιακός, ή αντιπάοκ κτλ. Μα άνθρωπέ μου, άλλο σε ρώτησα. Τι ομάδα είσαι, σε ρώτησα και εσύ μου απαντάς πια ομάδα δεν είσαι; αυτό δείχνει ότι έχεις πρόβλημα· όχι μόνο πνευματικού επιπέδου αλλά λογικότητος. Γι'αυτό μίλησα για τρέλα. Διότι όλο αυτών των αντίχριστων και άθεων κτλ αποδεικνύει ότι αυτοί οι άνθρωποι διακατέχονται από κάποια μορφή παραφροσύνης.
---------------------
Το να είσαι "άθεος", αδιάφορος περι αυτών των θεμάτων είναι δικαίωμά σου. Το να είσαι όμως αντιεκκλησιαστικός και αντίχριστος δείχνει κόμπλεξ, ενοχή, φασισμό, σκοταδισμό, προκαλάληψη, κακία, έλλειψη παιδείας, σκληρότητα καρδιάς, μίσος, εμπάθεια, μιζέρια, ανοησία.
---------------------
Έχω γνωρίσει πολλούς που δηλώνουν αντίχριστοι και άθεοι. Ξέρετε τι δεν έχω γνωρίσει; Αντιάθεους ή αντιαντίχριστους; Και ξέρετε γιατί δεν έχω γνωρίσει τέτοιους; Γιατί ο χριστιανός δεν χρειάζεται να πολεμήσει τους αντίχριστους για να δείξει ότι υπάρχει, δεν είναι κομπλεξικός, δεν είναι μίζερος. Δεν προσπαθεί να δώσει το παρόν πολεμώντας, υβρίζοντας κάποιους άλλους, όπως κάνουν οι άθεοι και αντίχριστοι λόγο του μεγάλου πνευματικού κενού που έχουν μέσα τους.
Ο χριστιανός πιστεύει στον Χριστό και αυτό του αρκεί. Ο χριστιανός έχει το Φως γι'αυτό και δεν χρειάζεται να πολεμήσει το σκοτάδι. Το σκοτάδι απλά χάνεται όταν καλλιεργείς το Φως.
---------------------
Ας προσευχηθούμε γι'αυτούς τους ανθρώπους αδελφοί μου. Μια προσευχή κάθε ημέρα για όλους αυτούς τους άθεους, αντίχριστους, αντιεκκλησιαστικούς ανθρώπους να φωτιστούν, να μετανοήσουν, να βγούν από το εγώ τους ώστε να καταλάβουν, ώστε να βιώσουν την Αλήθεια στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού, του Εσταυρωμένου, του Αναστημένου.

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
aposal
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 24979
Εγγραφή: Παρ Απρ 13, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Απόστολος @ Άγιος Δημήτριος (Μπραχάμι)

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από aposal »

«Για την έρευνα των Γραφών και την αληθινή γνώση τους χρειάζεται έντιμη ζωή, καθαρή ψυχή και κατά Χριστόν αρετή».
Μέγας Αθανάσιος
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανόμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων.
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Κλεισμένος σε βεβαιότητες, ακόμη κι εάν έχουν «θρησκευτικό» περίβλημα, Θεό δεν συναντάς. Η σχέση με τον Θεό είναι ζωντανή και κάθε ζωντανή πραγματικότητα είναι ρευστή και μεταβαλλόμενη. Είναι εμπειρία, βίωμα, πάλη. Όχι ιδεολόγημα που απλώς το αποδέχεσαι και «ηρεμείς». Στην σχέση με τον Θεό «ανησυχείς», την καλή ανησυχία της περιπέτειας μιας σχέσης. Στην αναζήτηση και πάλη με Εκείνον εύχεσαι απόλυτα να σε νικήσει. Αυτό είναι το ζητούμενο, να επιτρέψουμε στο Θεό να μας νικήσει. Οι Μυροφόρες γυναίκες, δέχονται πρώτες την παρουσία και το μήνυμα του Αναστημένου Χριστού, γιατί τόλμησαν και ρίσκαραν. Δεν έμειναν στην ασφάλεια της αποφυγής και απραξίας. Δεν φοβήθηκαν την απειλή των Ιουδαίων ή Ρωμαίων. Δηλαδή την βία της εξουσίας. Ούτε άκουσαν ή αφέθηκαν στους λογικοφανείς λογισμούς που έθεταν ως μάταιη την πράξη τους, μια και ο δάσκαλος τους ήταν πλέον «νεκρός».

Η αγάπη δεν τις αφήνει να λιμνάσουν στα απόνερα της απελπισίας. Η αγάπη τολμά και βρίσκεις πάντα τρόπους να φανερώσει το πόθο της καρδιάς. Όταν αρχίζουν οι δικαιολογίες και μάλιστα με προφανή πειστικότητα η αγάπη έχει χαθεί. Η αγάπη δεν δικαιολογείται ουτε κρύβεται. Φανερώνεται και συγκλονίζει με τα έργα της.
Ο Χριστός θα αμείψει αυτή την αγάπη που ενεργεί και ρισκάρει. Και θα δώσει στις Μυροφόρες το μήνυμα της Ανάστασης. Γιατί εκείνος που στην ζωή τολμά το θαύμα τον συναντά.

π. Χαρ. Λίβυος Παπαδόπουλος
Απάντηση

Επιστροφή στο “Πνευματικά Μηνύματα”