Ως γραφικός που είμαι επαναλαμβάνω
.-
Στὴν βιβλιοθήκη τῆς Δημητσάνης ὑπάρχει ἕνα ἔγγραφον τοῦ διοικητοῦ Χωροφυλακῆς τῆς ἐκεῖ περιφερείας, Ἐμμανουὴλ Λαγουδάκη, με ἡμερομηνία 3 Δεκεμβρίου 1883, ποὺ ἀναφέρεται εἰς τὰς πλέον παραλόγους καὶ ἐξωφρενικὰς διατάξεις, ἀκριβὲς ἀντίγραφον τοῦ ὁποίου σᾶς μεταφέρομεν ἐδῶ με μόνην διόρθωσιν τὴν τρομερὰν ἀνορθογραφίαν.
ΔΙΑΤΑΓΗ ΥΠΕΝΩΜΑΤΑΡΧΟΥ ΔΗΜΗΤΣΑΝΗΣ
Ἐγκύκλιος Διαταγή
Πρὸς ἁπάσας τὰς ἀρχὰς τοῦ Κράτους, Νομάρχας καὶ Δημάρχας
τῆς ὑπ᾿ ἐμοῦ Ἀστυνομικῆς περιφερείας τῆς πόλεως Δημητσάνης.
Ἄρθρον 1ον: Παρακαλοῦνται πάντες καὶ πᾶσαι ὅπως μεθαύριον Πέμπτην 6ην Δεκεμβρίου ἑ.ἔ. κατὰ τὴν πανηγυρικὴν ἑορτὴν τοῦ Ἁγίου Νικολάου καὶ ἐπὶ τῇ ἐσχάτῃ εὐκαιρίᾳ τῆς συγκεντρώσεως τῶν ξένων οἱ κάτοικοι τῆς δικαιοδοσίας μου ἐκτελέσωσι γενικὴν καθαριότητα τῶν δρόμων τῆς ἐγχωρίου ταύτης κωμοπόλεως.
Ἄρθρον 2ον: Νὰ ἑνώσωσιν διὰ στερεῶν ἁλύσεων τοὺς κύνας καὶ τοὺς σκύλους καὶ ἅπαντα τὰ κακοποιὰ στοιχεῖα τὰ τυχὸν δυνάμενα νὰ προσβάλουν τὴν ἐγχώριον αἰδώ.
Ἄρθρον 3ον: Νὰ θέσωσι φίμωτρα ἀνὰ τὰ στόματα τῶν φωνασκούντων ἐμψύχων ζῴων καὶ κτηνῶν, διαφόρων καταγωγῶν γένους καὶ φύσεως ἢ καὶ ἀνθρωπογυναίων ἀκαταλλήλου συμπεριφορὰς εἰς ξένους κατὰ τὴν ὑπερτελουμένην ἐνθάδε πανήγυριν.
Ἄρθρον 4ον: Νὰ ἐμποδισθοῦν βίᾳ τὸ γκάρισμα τῶν ὄνων καὶ μουλαριῶν, τὸ χλιμίντρισμα τῶν ἵππων καὶ τῶν γαλῶν, δηλαδὴ τῶν κατσουλιῶν.
Ἄρθρον 5ον: Θὰ τοὺς πεθάνω δι᾿ ἄρθρων. Τί νομίζουν πῶς εἶναι οἱ αὐγοπῶλαι, φαρμακοπῶλαι, καπνοπῶλαι, οἰνοπῶλαι, σιδηροπῶλαι, λαχανοπῶλαι, ἑστιάτορες, ὀπωροπόλαι, μὴ ἑξαιρουμένων καὶ τῶν γνωστῶν ἐν γένει ἐμπορευομένων. Νὰ τηρήσουν ἄκραν κάθαρσιν καλὴν ζύγισιν, ἀρίστην ποιότητα καὶ νὰ σκευάσουν δικαιοστάσιον τῶν ζυγαριῶν των, τῶν σταθμῶν καὶ μέτρων πρὸς τὰ συμφέροντα τῆς ὑπηρεσίας. Οἱ παραβάται τοῦ διατάγματος τούτου τιμωρηθήσονται κατὰ τὸ ἄρθρον 72 τῆς Ἀστυνομικῆς ταύτης διατάξεως καὶ τοῦ ἄρθρου 272 τοῦ Ποινικοὺ Νόμου βλάβης ἠθῶν καὶ τιμῆς.
Ἄρθρον 6ον: Ἀπαγορεύεται τὸ πλύσιμον ἐν τῇ θαλάσσῃ ἄνευ ἀδείας (Ἡ Δημητσάνα ἀπέχει ἑκατὸ χιλιόμετρα ἀπὸ τὴν θάλασσαν). Ἐπίσης ἡ εἴσοδος ἀμφοτέρων τῶν γενῶν καὶ οὐδετέρων εἰς θερμοὺς λουτῆρας καθ᾿ ὅλην τὴν διάρκειαν τῆς ἑορτῆς. Ὠσαύτως ἡ διανυκτέρευσις καὶ μετάβασις πρὸς ῥεμβασμὸν εἰς τοὺς πρόποδας τῆς θαλάσσης καὶ παρὰ τὰς θαλάσσας ἀμφοτέρων τῶν γενῶν πρὸς ἀποφυγὴν ἑκουσίου ἀπαγωγῆς μεταξύ των.
Ἄρθρον 7ον: Ὅσοι παρ᾿ ἐμοῦ ὀφθῶσι καὶ τῶν ὀργάνων μας ἐργολαβοῦντες ἄῤῥενες μετὰ θηλέων, θέλουσι ῥαβδισθεῖ ἀνελλειπῶς ἐν κρατητηρίῳ.
Ἄρθρον 8ον: Ἀπαγορεύεται ἡ διέλευσις ἀνθρώπων ἐπὶ κτηνῶν πρὸς ἀποφυγὴν καταπατήσεως παίδων ὡς καὶ ἀπορυτῆρος ἐλοῦντος πόδας τῶν κτηνῶν καὶ ὡς λόγον χάριν εἶδον ἄῤῥενά τινα σπεύδοντα ψίτ, ψίτ, ψὶτ ὄπισθεν θηλέου τινος οὗτινος οἱ πόδες ἠστόχησαν καὶ κατεπάτησαν τὴν ἐσθῆτα τοῦ παιδὸς ταύτης καὶ διὰ τὸ σπουδαῖον τοῦτο ζήτημα. Καὶ διὰ νὰ εἴμεθα ἐν τάξει οἱ παραβάται θὰ διώκωνται βάσει τοῦ ἄρθρου 1072 τοῦ Ποινικοῦ Νόμου.
Ἄρθρον 9ον: Τὸ κλείσιμο τῶν καταστημάτων κανονικῷ πλὴν λεσχῶν τὴν δύσιν τοῦ ἡλίου, τῶν οἰνοπωλείων τὴν 11ην τῆς νυκτὸς τῶν δὲ θεαμάτων τὴν 12ην περὶ τὸ λυκαυγές• τουτέστιν ἅμα τῇ ἐμφανίσει τοῦ ἡλίου εἰς τὴν γῆν τῶν ἀβδηριτῶν Κοινοτήτων. Καὶ αὐτὸ διότι θὰ παρίσταται ὁ ὑποφαινόμενος ἐν μεγάλῃ στολῇ καὶ παρασημοφορίᾳ.
Ἄρθρον 10ον: Ἀπαγορεύονται αἱ σεισμικαὶ δονήσεις πρὸς ἀποφυγὴν καταπλήξεως τοῦ λαοῦ καὶ χάριν τῆς τηρήσεως ἀναψυχῆς.
Ἄρθρον 11ον: Ἀπαγορεύεται ἐνώπιον ξένων ἡ μαγκουροφορία, ὁ πυροβολισμὸς διὰ διμούτσουνης, τὸ ἀπότομον βήξιμον, ἡ ἐκκαθάρισις ῥινῶν (ἐπιτρεπομένου τούτου ἐν ἀπομεμακρυσμένῃ συνοικίᾳ καὶ περὶ λυχνῶν ἁφάς, ὅπως λέγανε οἱ παπποῦδες μας).
Ἄρθρον 12ον: Ἀπαγορεύεται τὸ συνομιλεῖν ἐντὸς τοῦ λουτῆρος με ἄτομα εἰς ἄλλους λουτῆρας ὡς καὶ τὸ τάραγμα τοῦ ὕδατος δι᾿ ἀερίων (ἀφεδρωνοκρουσιῶν).
Ἄρθρον 13ον: Ἀπαγορεύεται κατὰ τὸ οὐρεῖν τὸ παίξιμον τοῦ κρέατος.
Ἄρθρον τελευταῖον: Περὶ μεσημβρίαν ψαλήσεται μεγάλη παράκλησις πρὸς ἀπομάκρυνσιν πάσης ἀσθενείας ζῴων, ἀνθρώπων, γυναικῶν, περινοσπόρων, ποδάγρας κλπ.
Ἡ ἐκτέλεσις τῆς παρούσης ἀνατίθεται εἰς τὰς ὑπ᾿ ἐμὲ ὄργανα.
Ἐν Δημητσάνῃ τῇ 3-12-1883
viewtopic.php?f=35&t=13588
viewtopic.php?f=35&t=11197&start=10
viewtopic.php?f=35&t=11197&start=20
Κανείς δεν είναι τέλειος και κανείς δεν θα πρέπει να απαιτεί από τους άλλους τελειότητα.
Όλοι ως ατελείς πορευόμαστε και με ατέλειες συμπορευόμαστε.
Η τελειότητα δεν ανήκει στους ανθρώπους παρά μονάχα στον Θεό.