Γέροντος Εφραίμ(του εν Αμερική)-- Επιστολαί.

Πνευματικά άρθρα και Αναγνώσματα.Αποσπάσματα από διάφορα βιβλία.

Συντονιστές: ntinoula, Συντονιστές

Απάντηση
silver
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 3145
Εγγραφή: Παρ Δεκ 29, 2006 6:00 am
Τοποθεσία: Κων/νος@Μόντρεαλ-Καναδά.
Επικοινωνία:

Re: ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΦΡΑΙΜ(του εν Αμερική)-- Επιστολαί.

Δημοσίευση από silver »

============================================================================================
Σταχυολογήματα Περί Νοεράς Προσευχής.

Μ΄. Καλότυχοι εκείνοι όπου από εδώ ακόμη εγνώρισαν το φως του Κυρίου ωσάν Αυτόν τον ίδιον, διότι αυτοί θέλουν παρασταθή έμπροσθέν Του με παρρησίαν εις την μέλλουσαν ζωήν.

ΜΑ΄. Καλότυχοι εκείνοι όπου εδέχθησαν τον Χριστόν, όπου ήλθεν ωσάν φως εις αυτούς, όπου ήσαν πρώην εις το σκότος, διότι αυτοί έγιναν πλέον υιοί φωτός και ανεσπέρου ημέρας.

============================================================================================
silver
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 3145
Εγγραφή: Παρ Δεκ 29, 2006 6:00 am
Τοποθεσία: Κων/νος@Μόντρεαλ-Καναδά.
Επικοινωνία:

Re: ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΦΡΑΙΜ(του εν Αμερική)-- Επιστολαί.

Δημοσίευση από silver »

============================================================================================
Σταχυολογήματα Περί Νοεράς Προσευχής.

ΜΒ΄. Κατά αλήθειαν δεν είναι άλλο ωσάν την πνοήν της ευχής, της αδιαλείπτου νοεράς προσευχής.

ΜΓ΄. Λέγει ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ότι η ευχή ενεργουμένη δι’ εισπνοής και εκπνοής κάμνει συν τω χρόνω να εξέρχεται από τους μυκτήρας του ευχομένου μία γλυκεία πνοή χάριτος, μία οσμή ευωδίας πνευματικής, μία «οσμή ζωής εις ζωήν» κατά τον μέγαν Παύλον.

ΜΔ΄. Βλέπε λοιπόν ότι η ευχή δεν χαριτώνει μόνον τον ευχόμενον, αλλά ξεχειλίζοντας διαχέεται, διαδίδεται δι’ αυτού εις την κτίσιν. Εισπνέοντας καθαρίζεται, ζωογονείται, αγιάζεται αυτός, εκπνέοντας καθαρίζει, ζωογονεί, αγιάζει την κτίσιν, όχι αυτός, η θεία χάρις.

============================================================================================
silver
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 3145
Εγγραφή: Παρ Δεκ 29, 2006 6:00 am
Τοποθεσία: Κων/νος@Μόντρεαλ-Καναδά.
Επικοινωνία:

Re: ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΦΡΑΙΜ(του εν Αμερική)-- Επιστολαί.

Δημοσίευση από silver »

============================================================================================
Σταχυολογήματα Περί Νοεράς Προσευχής.

ΜΕ΄. Ταύτας τας εσχάτας ημέρας, όπου τα χνώτα του Αντιχρίστου μολύνουν γην και θάλασσαν και πάσαν πνοήν ζωής, ως δρόσον χάριτος αναψύχουσαν, ως αύραν Προφήτου Ηλιού αναρριπίζει ο Θεός την ενέργειαν της νοεράς προσευχής εις τα στήθη και την καρδίαν της Εκκλησίας, ως αντίδοτον ψυχικής και σωματικής υγείας και σωτηρίας δια τας ημέρας που έρχονται και θα έλθουν.

ΜΣΤ΄. Γνωρίζω χιλιάδας ψυχάς εις τον κόσμον, εις όλον θα έλεγα τον κόσμον, όπου βιάζουν τον εαυτόν των εις την ευχήν με θαυμαστά αποτελέσματα. Η ευχή, τους τονώνει εις τον αγώνα τον πνευματικόν, τους φωτίζει μέσα των και κάμνουν βαθείαν εξομολόγησιν ειλικρινή, και πικραμένοι από τους λογισμούς και πειρασμούς που ξεσηκώνει η ευχή, τρέχουν με λαχτάρα εις τα Άχραντα Μυστήρια. Και πάλιν εις τον αγώνα με τους λογισμούς και τα πάθη και πάλιν εις τα Μυστήρια. Και δεν ημπορούν πλέον να κάμουν χωρίς την ευχήν.

============================================================================================
silver
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 3145
Εγγραφή: Παρ Δεκ 29, 2006 6:00 am
Τοποθεσία: Κων/νος@Μόντρεαλ-Καναδά.
Επικοινωνία:

Re: ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΦΡΑΙΜ(του εν Αμερική)-- Επιστολαί.

Δημοσίευση από silver »

============================================================================================
Σταχυολογήματα Περί Νοεράς Προσευχής.

ΜΖ΄. Η ευχή είναι η αναπνοή. Όταν ο άνθρωπος αναπνέη, ζη, φροντίζει και δια την όλην ζωήν του. Όποιος αρχίζει την ευχήν, αρχίζει να διορθώνη και την όλην ζωήν του με οδηγόν τον πνευματικόν του πατέρα. Και όπως ο ήλιος ανατέλλοντας ξυπνά, φωτίζει, ζωογονεί την κτίσιν, έτσι και ο Ήλιος της Δικαιοσύνης Χριστός, όταν ανατείλη δια της ευχής εις τον νουν και την καρδίαν του ανθρώπου, τον ξυπνά εις τα έργα του φωτός και της ανεσπέρου ημέρας.

ΜΗ΄. Το λοιπόν αδελφοί, «τον Χριστόν αεί αναπνέετε» έλεγεν ο έξαρχος των ασκητών μέγας Αντώνιος, και ο Απόστολος των Εθνών συμβουλευτικά παρακαλεί και προστάσσει όλους τους απανταχού Χριστιανούς όλων των καιρών, «αδιαλείπτως προσεύχεσθε» (Α΄ Θεσ. 5,17 ).
«Το δε αδιαλείπτως, πέρας ή μέτρα ουκ έχει», ερμηνεύουν οι θείοι Πατέρες.
Λοπόν εν καιρώ ειρήνης σου μην αμελής, αλλά προσεύχου, κάμνε διόρθωσι, ετοιμάζου για πόλεμο. Δίνε θάρρος στον εαυτό σου. Μη φοβάσαι τους πειρασμούς. Σ’ όλους συμβαίνουν αλλοιώσεις, αλλά θέλει υπομονή και επιμονή στον αγώνα. Ο δίκαιος μύριες φορές την ημέρα και αν πέση, πάλιν εγείρεται και νίκη λογίζεται. Τούτο σημαίνει η ευχή: Διαρκή μετάνοια, ακατάπαυστη επίκλησι του θείου ελέους. Τω δε διδόντι ευχήν τω ευχομένω, Χριστώ τω Θεώ ημών, δόξα και ευχαριστία εις τους αιώνας. Αμήν.

============================================================================================
silver
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 3145
Εγγραφή: Παρ Δεκ 29, 2006 6:00 am
Τοποθεσία: Κων/νος@Μόντρεαλ-Καναδά.
Επικοινωνία:

Re: ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΦΡΑΙΜ(του εν Αμερική)-- Επιστολαί.

Δημοσίευση από silver »

============================================================================================
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΣΤ΄
Περί Θεωρίας.


Νους αποστάς της του Θεού θεωρίας ή κτηνώδης γίνεται ή θηριώδης. Όταν ο νους του ανθρώπου απομακρυνθή από την ποικίλην θεωρίαν του Θεού, δηλαδή από το να προσεύχεται, από το να μελετά πνευματικάς θεωρίας, την κόλασιν, τον παράδεισον, τας αναριθμήτους ευεργεσίας του Κυρίου, που κατά θαυμαστόν τρόπον εις τον κάθε ένα προσφέρονται, τας αμαρτίας, τα πάθη κ.λ.π., τότε έρχεται ο κακός δαίμων και πληρώνει τούτον με τας ιδικάς του θεωρίας οδηγών αυτόν εις τον βόρβορον των σαρκικών εμπαθών αμαρτημάτων ή εις τα του θυμού και της οργής σφάλματα! Ο νους όταν δεν μελετά σωτηρίους σκέψεις, εκτός των αναγκαίων δια την συντήρησιν της ζωής, θα κατέχεται από θεωρίας αμαρτωλάς, οπότε ή σαρκικός θα υπάρχη ή θηριώδης!
Άρα λοιπόν, τέκνα μου, να προσέχωμεν καλώς, τι σκεπτόμεθα, ώστε να μην επιτρέπωμεν εις τον νουν ημών να ολισθαίνη εις σκέψεις εμπαθείς, αμαρτωλάς, διότι είναι σοβαρωτάτη αμαρτία με άσχημα παρεπόμενα. Προσέχετε το φανταστικόν μέρος του νοός. Μην επιτρέπετε εις τον νουν υμών να δέχεται φαντασίαν προσώπων και εικόνας αμαρτωλάς, όπου σας ακανδαλίζουν σαρκικώς ή σας οδηγούν εις οργήν και θυμόν! Αλλά φροντίσατε με κάθε καλήν προσπάθειαν να τηρήτε καθαρότητα διανοητικήν από τοιαύτας φαντασίας, ώστε ο νους υμών, ελεύθερος πλέον και καθαρός εκ των τοιούτων, θα έχη την δυνατότητα να προσεύχεται συνεχώς και να δέχεται τας του Θεού θεωρίας, οπότε δι’ αυτών θα πνευματοποιήται και θα ποιή αναβάσεις ουρανίους προς εξαγιασμόν της ψυχής.

============================================================================================
silver
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 3145
Εγγραφή: Παρ Δεκ 29, 2006 6:00 am
Τοποθεσία: Κων/νος@Μόντρεαλ-Καναδά.
Επικοινωνία:

Re: ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΦΡΑΙΜ(του εν Αμερική)-- Επιστολαί.

Δημοσίευση από silver »

============================================================================================
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΣΤ΄
Περί Θεωρίας.


2α. Δια τούτο χρεία φόβου Θεού, «προωρώμην τον Κύριον ενώπιόν μου δια παντός… ίνα μη σαλευθώ» (Ψαλμ. 15,8 ), Δαυϊδ. Δέον να μνημονεύη κανείς ότι ο Θεός είναι πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, ότι Θεόν αναπνέομεν, Θεόν εσθίομεν, Θεόν περιβαλλόμεθα, Θεόν έχομεν εντός της καρδίας και του νοός μας. Γνωρίζει δε ο Θεός τους λογισμούς, τας ενθυμήσεις, τους λόγους, τα έργα, τους σκοπούς. Τον αλάνθαστον οφθαλμόν δεν γελά τίποτε, και όχι μόνον τα ενεστώτα, αλλά και τα παρελθόντα και τα μέλλοντα γενέσθαι, όχι των νυν ανθρώπων, αλλά από Αδάμ μέχρι του τελευταίου ανθρώπου της συντελείας. Δεν δύναται ο άνθρωπος να πράξη τι χωρίς να το ηξεύρη ο Θεός, εφ’ όσον προ των οφθαλμών Του τα πάντα πράττονται. Όλα ταύτα, όταν τα μελετά κανείς εν θεωρία, αισθάνεται τον έλεγχον της συνειδήσεως δριμύν επί των παραπτωμάτων και ασθενειών του, τον καταλαμβάνει αληθής φόβος Θεού και προσπαθεί να μετανοήση τον βίον και να τον προσαρμόση σύμφωνα με τα θεία προστάγματα. Μελετώντας ταύτα, αισθάνεται την παρουσίαν του Θεού, που προηγουμένως εν τη αγνοία του, ελάνθανε. Φόβος γνήσιος, ο οποίος τον οδηγεί να καθαρίση το ένδοθεν του ποτηρίου, κατά την του Κυρίου φωνήν, όχι άλλα να λέγη με το στόμα και άλλα να έχη εν τη καρδία. Μελετώντας ταύτα, αφυπνίζεται η συνείδησις και φωνάζει και εις το παραμικρόν με την φωνήν του ελέγχου. Μελετώντας ταύτα, αποκτά λεπτότητα πνευματικής ζωής, καθ’ ην ανοίγονται οι πνευματικοί οφθαλμοί και βλέπει καθαρά τι εμφωλεύει μέσα και προσεύχεται θερμά εις τον Θεόν: «Κύριε εκ των κρυφίων μου καθάρισόν με και από αλλοτρίων φείσαι του δούλου σου» (Ψαλμ. 18,13 ).

============================================================================================
silver
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 3145
Εγγραφή: Παρ Δεκ 29, 2006 6:00 am
Τοποθεσία: Κων/νος@Μόντρεαλ-Καναδά.
Επικοινωνία:

Re: ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΦΡΑΙΜ(του εν Αμερική)-- Επιστολαί.

Δημοσίευση από silver »

============================================================================================
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΣΤ΄
Περί Θεωρίας.


3. Εκείνον τον άνθρωπον, που διατηρεί μέσα εις την ψυχήν του την συνεχή μνήμην του Θεού, δεν είναι τόσον εύκολον οι δαίμονες να του κάνουν κακόν. Να τον πειράξουν ναι, αλλά να τον βλάψουν δύσκολον, και τούτο διότι δεν δίδει άδειαν εις τους δαίμονας να τον υποσκελίσουν, διότι είναι ωπλισμένος με το όπλον της συνεχούς μνήμης του Θεού. Όποιος έχει τα μάτια της ψυχής του ανοικτά και βλέπει τον Θεόν, δεν είναι εύκολον να τον βλάψουν οι εχθροί. Οι πολύ πνευματικοί άνθρωποι δεν είχαν ανάγκην από πνευματικά βιβλία, δεν είχαν πολλήν ανάγκην από πολλήν μελέτην πατερικών βιβλίων, διότι συνεχώς εμελέτων τα περί Θεού. Ό,τι έβλεπαν, αμέσως τους εδίδετο μία ευκαιρία κάτι να μελετήσουν, κάτι ξένον να γνωρίσουν. Όλη η κτίσις ήτο δι’ αυτούς ένα πανεπιστήμιον. Όπου έστρεφαν τα μάτια των, κάτι θα έβλεπαν δια να μελετήσουν. Πότε την πρόνοιαν του Θεού, πότε την σοφίαν Του, πότε την κρίσιν Του, πότε την διδαχήν Του κ.ο.κ. Με τα μάτια της ψυχής έβλεπαν τα αόρατα. Η μελέτη τούτων επλήρωνε την καρδίαν των με γνώσεις πνευματικάς. Ημείς οι σημερινοί άνθρωποι, επειδή δεν έχομεν τα μάτια της ψυχής ανοικτά, δεν έχομεν την δυνατότητα να μένωμεν εις την πνευματικήν μελέτην, και κάτι που βλέπομεν, έχομεν ανάγκην από τα ιερά βιβλία, δια να γνωρίσωμεν τα περί Θεού. Ο νους των πνευματικών αυτών ανθρώπων ήτο τόσον πολύ δυνατός, ώστε ημπορούσε να συλλάβη νοήματα και συλλογισμούς με πλήρη σοφίαν. Ο ιδικός μας νους είναι τόσον αδύνατος, που μόλις κάτι δύναται να συγκρατήση. Απλοϊκοί άνθρωποι κατά το πλείστον ήσαν οι πατέρες τότε, και όμως αποκτούσαν πλήρη γνώσιν, διότι το Άγιον Πνεύμα τους εβοήθει συνιέναι τας Γραφάς.

============================================================================================
silver
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 3145
Εγγραφή: Παρ Δεκ 29, 2006 6:00 am
Τοποθεσία: Κων/νος@Μόντρεαλ-Καναδά.
Επικοινωνία:

Re: ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΦΡΑΙΜ(του εν Αμερική)-- Επιστολαί.

Δημοσίευση από silver »

============================================================================================
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΣΤ΄
Περί Θεωρίας.



Η μνήμη του Θεού είναι ένα ισχυρότατον όπλον, μία κραταιά πανοπλία κατά του σατανά και της ποικίλης αμαρτίας. Όταν ο νους αργή από την μνήμην του Θεού και την θείαν μελέτην, κυριεύει τον άνθρωπον η αμέλεια, η ραθυμία, η άγνοια και κατόπιν η κακή επιθυμία! Άμα ιδής ότι ο νους τρέχει προς τον κόσμον, γνώριζε ότι η ψυχή είναι εστερημένη της θείας παρακλήσεως, εξ ου και στρέφεται προς την παράκλησιν του κόσμου. Όταν η ψυχή του ανθρώπου είναι θερμή προς τον Θεόν, τότε έχει φωτισμόν και κατάνυξιν και δεν είναι δυνατόν συνάμα να ρέπη ο νους και προς τον κόσμον. Προς τον κόσμον ρέπει η ψυχή, όταν δεν είναι ηνωμένη, κατά κάποιον τρόπον, μετά του Θεού. Ο νους είναι ωσάν ένας χώρος, ένας τόπος. Εάν δεν τον καταλάβη ο Θεός, θα τον καταλάβη ο εχθρός. Δεν ημπορεί αυτός ο τόπος να μείνη κενός, ώστε να μην έχη μήτε Θεόν, μήτε τέλος πάντων την κακίαν, την αμαρτίαν, τον πειρασμόν, τας ενεργείας του σατανά. Ο νους είναι ωσάν τον μύλον που εργάζεται, και ό,τι κανείς ρίξη, επάνω από το χωνί προς τις πέτρες που είναι προς τα κάτω, τέτοιο είδος θα βγάλη, υπό την μορφήν του αλεύρου. Σιτάρι αν ρίξης, αλεύρι σιταρένιο θα βγάλης. Έρριξες από πάνω αγκάθια, αλεύρι αγκαθιών, ποιότητα βλαβεράν θα βγάλης. Ο μύλος πάντα δουλεύει, κι ο νους του ανθρώπου συνέχεια, σαν τον μύλον. Θέλεις να έχης καλήν παραγωγήν; Ρίξε, βάλε μέσα εις αυτόν τον μύλον υλικόν καλόν. Θέλεις να εύρης κατάνυξιν, δάκρυα, χαράν, ειρήνην κ.λ.π.; Βάλε εις τον μύλον του νοός σκέψεις αγαθάς π.χ. περί ψυχής, περί μνήμης θανάτου, περί κρίσεως κ.λ.π. και τότε θα βγάλης τοιούτο πνευματικόν προϊόν! Εάν όμως ο άνθρωπος βάλη εις τον μύλον του νοός σκέψεις αμαρτωλάς, οπωσδήποτε θα έχη ως αποτέλεσμα την αμαρτίαν. Να προσπαθώμεν πάντοτε, να έχωμεν σκέψεις σωτηρίους εις τον νουν μας, εικόνας ωφελίμους, δια να μη δίδωμεν εις τον σατανάν χώραν να ρίχνη αυτός τα δικά του, να μας βάζη αμαρτωλάς σκέψεις και φαντασίας! Εξαρτάται τώρα από την προαίρεσιν του ανθρώπου, τι θα δοθή ως ύλη εις τον νουν. Και η προαίρεσις αυτή ή θα επαινεθή ή θα κατηγορηθή.

============================================================================================
silver
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 3145
Εγγραφή: Παρ Δεκ 29, 2006 6:00 am
Τοποθεσία: Κων/νος@Μόντρεαλ-Καναδά.
Επικοινωνία:

Re: ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΦΡΑΙΜ(του εν Αμερική)-- Επιστολαί.

Δημοσίευση από silver »

============================================================================================
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΣΤ΄
Περί Θεωρίας.


4η. Η κατάστασις της προσευχής μας φέρει εις την θεωρίαν και ημπορεί να ίδωμεν άρρητα πράγματα. Μας φέρει εις την κρίσιν, εις τον παράδεισον, εις την κόλασιν, έμπροσθεν του θρόνου του Θεού, εις ουράνιον φως κ.λ.π. Ημπορεί κανείς να αρχίση ψάλλοντας, να σταθή εις ένα σημείον και να αρχίση να το δουλεύη. Ημπορεί να αρχίση να διαβάζη κάτι από το Άσμα Ασμάτων και να σταθή κάπου, να πλατυνθή η θεωρία και να φθάση όπου την οδηγήση ο Θεός. Ημπορεί να διαβάση από το Ευαγγέλιον δια τα πάθη του Χριστού και να σταθή εις ένα σημείον π.χ. πως τον συνέλαβαν, μαρτύρια, Σταύρωσις, Ανάστασις, κ.λ.π. και να το εργασθή με συναίσθησιν, κατάνυξιν και αυτομεμψίαν. Άλλοτε εμβαθύνομεν εις την κρίσιν του Θεού π.χ. εάν αποθάνω τώρα, πως θα παρουσιασθώ εις τον Θεόν; Ποία η απόφασις; Μήπως καταδικασθώ; Πως θα περάσω τα τελώνια; Άλλοτε κάνομεν θεωρίαν της Παναγίας, δια την δόξαν Της, την παρθενίαν Της, κ.λ.π., θεωρίαν περί των αγίων, κ.ο.κ.

============================================================================================
silver
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 3145
Εγγραφή: Παρ Δεκ 29, 2006 6:00 am
Τοποθεσία: Κων/νος@Μόντρεαλ-Καναδά.
Επικοινωνία:

Re: ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΦΡΑΙΜ(του εν Αμερική)-- Επιστολαί.

Δημοσίευση από silver »

============================================================================================
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΣΤ΄
Περί Θεωρίας.


5η. «Ανοίξαντός σου την χείρα, τα σύμπαντα πλησθήσονται χρηστότητος, αποστρέψαντος δε σου το πρόσωπον, ταραχθήσονται» (Ψαλμ. 103:28 ).
Ο Πανάγαθος και πλουσιόδωρος Θεός μας, εδημιούργησε δύο κόσμους, τον πνευματικόν κόσμον εις τον ουράνιον χώρον, τα τάγματα των απειραρίθμων αγγέλων, τας αμετρήτους στρατιάς των λειτουργικών αυτών πνευμάτων και μονάς πολλάς και ποικίλας κατοικίας. Κατόπιν έκανε τον αισθητόν τούτον κόσμον με κορωνίδα αυτού υψίστης θεϊκής σοφίας τον άνθρωπον, εντεταλμένον να βασιλεύη και κατακυριεύη επί πάντων των εν αυτή. Εις τον χώρον του ουρανού, η χρηστότης του Παναγάθου Θεού επλημμύρισε τας υπάρξεις των αγίων αγγέλων και εκ της πολλής μακαριότητας έψαλλον και ύμνουν ακαταπαύστως, με ασιγήτους δοξολογίας, δι’ αυτού του τρόπου ευχαριστούντες την αιωνίαν αγαθότητα και ευσπλαγχνίαν του αγίου Θεού, που τους ηξίωσε τοιαύτης τιμής και δόξης και απολαύσεως! Αλλοίμονον όμως! Ο πρώτος των αγγέλων, ο καλούμενος εωσφόρος, επαναστατεί, γίνεται αποστάτης του Θεού. Ζητεί, επιθυμεί, προαιρείται ισοθεϊαν. «Αναβήσομαι, λέγει, επάνω των νεφών και έσομαι όμοιος τω Υψίστω» (Ησαϊας, 14,14 ). Εις τούτον τον βλάσφημον και υπερήφανον λογισμόν μόλις συγκατετέθη, απέστρεψεν ο δίκαιος Θεός το γλυκύ και εράσμιον θείόν Του πρόσωπον και αμέσως μετά τρομερωτάτου πατάγου κατέπεσεν από την υψηλήν του θέσιν και τάξιν και εδέθη δεσμοίς αλύτοις εις τον ζόφον του άδου, συμπαρασύρας και όλον το τάγμα του το συνακόλουθον τη κακίστη αυτού προαιρέσει! Ταύτα εγίνοντο εις τους ουρανίους χώρους.

============================================================================================
Απάντηση

Επιστροφή στο “Πνευματικά Αναγνώσματα”