Ανάδοχοι, μόνο για κοινωνικές σχέσεις;

Συζητήσεις και γνώμες για τα Ιερά Μυστήρια της Εκκλησίας μας. Θέματα Λατρείας.

Συντονιστής: Συντονιστές

tinios
Έμπειρος Αποστολέας
Έμπειρος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 231
Εγγραφή: Τρί Νοέμ 13, 2007 6:00 am
Τοποθεσία: ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΣ
Επικοινωνία:

Ανάδοχοι, μόνο για κοινωνικές σχέσεις;

Δημοσίευση από tinios »

Τί είναι ο ανάδοχος; πότε εμφανίζεται στη ζωή της εκκλησίας; καί ποιές είναι οι υποχρεώσεις του;
Είναι ανάγκη νά εξετάσουμε τίς πτυχές του θέματος αυτού, διότι, δυστυχώς, αρκετοί είναι οι Χριστιανοί πού αναλαμβάνουν τήν ευθύνη του νά γίνουν ανάδοχοι (νονοί), χωρίς νά γνωρίζουν τίς σοβαρές υποχρεώσεις καί ευθύνες πού συνεπάγεται η πράξη τους αυτή, νομίζοντας ότι τό νά βαπτίσει κανείς ένα παιδί ή έναν μεγάλο ανθρωπο, αυτό δέν είναι παρά μιά κοινωνική εκδήλωση, πού σκοπό έχει νά συνδέσει περισσότερο φιλικά τίς οικογένειες καί τούς ανθρώπους. Πιστεύουν δηλ. ότι τό μυστήριo του βαπτίσματος καί τό νά γίνει κανείς νονός, είναι απλά μιά κοινωνική εκδήλωση.

Ας δούμε λοιπόν: α) Τί είναι ο ανάδοχος (ο νονός ή η νονά) καί πότε εμφανίστηκε.
Ανάδοχος είναι τό πρόσωπο, άνδρας ή γυναίκα, πού στέκεται εγγυητής στήν Εκκλησία γιά τήν πίστη του βαπτιζομένου καί αναλαμβάνει τή φροντίδα μετά τό βάπτισμα νά τον στερεώνει στήν Χριστιανική πίστη.

Ήδη είπαμε ότι έργοτων αναδόχων ήταν κυρίως η εγγύησις απέναντι στήν Εκκλησία, γιά τό ηθικό ποιόν του υποψηφίου πρός βάπτιση, η παρακολούθησις στήν πνευματική γνώση καί πρόοδο καί η συμπαράστασις κατά τήν τέλεση του μυστηρίου του βαπτίσματος.
Γιά τούς σοβαρώτατους αυτούς λόγους, ο ανάδοχος όφειλε νά είναι όχι μόνο βαπτισμένος Χριστιανός ο ίδιος, αλλά καί ζωντανό καί συνειδητό μέλος της Εκκλησίας, νά ζει δλ. συνειδητά τή μυστηριακή καί αγωνιστική ζωή του Ευαγγελίου καί όχι νά είναι μόνο κατ’ όνομα Χριστιανός, όπως δυστυχώς συμβαίνει σέ αρκετές των περιπτώσεων.

Έχουμε συνειδητοποιήσει ότι αν κάποιος ζει μέσα σέ βαριά ηθικά παραπτώματα, αν δέν μετανοήσει καί δέν αλλάξει τρόπο ζωής δέν μπορεί νά γίνει ανάδοχος;
Πραγματικά πως είναι δυνατόν νά κατηχήσει μιά ψυχή καί νά τήν οδηγήσει στήν αλήθεια ένας πού έχει ξεφύγει από τήν οδό της αληθείας;
Είναι συγκλονιστικό αλλά καί σωτήριο νά συνειδητοποιήσει ο ανάδοχος ότι θά δώσει λόγο στόν Θεό γιά τήν ψυχή ή τίς ψυχές πού έχει αναλάβει.
ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
http://arhioil.com/orthodoxia/anadoxos.html
Ο Κύριος εβασίλευσεν, ευπρέπειαν ενεδύσατο.
Melpomeni
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1750
Εγγραφή: Τετ Σεπ 28, 2005 5:00 am
Τοποθεσία: USA

Re: ΑΝΑΔΟΧΟΙ, ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ;

Δημοσίευση από Melpomeni »

tinios έγραψε:
Είναι συγκλονιστικό αλλά καί σωτήριο νά συνειδητοποιήσει ο ανάδοχος ότι θά δώσει λόγο στόν Θεό γιά τήν ψυχή ή τίς ψυχές πού έχει αναλάβει.
ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
http://arhioil.com/orthodoxia/anadoxos.html



Το ιδιο και οι γονεις !
Πολυ ωραιο αρθρο "tinios" για ενα πολυ σοβαρο και παραμελημενο θεμα.
...ΚΑΙ ΙΔΟΥ ΕΓΩ ΜΕΘ`ΥΜΩΝ ΕΙΜΙ ΠΑΣΑΣ ΤΑΣ ΗΜΕΡΑΣ ΕΩΣ ΤΗΣ ΣΥΝΤΕΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΑΙΩΝΟΣ. ΑΜΗΝ.
alithis
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 454
Εγγραφή: Πέμ Νοέμ 15, 2007 6:00 am

Δημοσίευση από alithis »

τινιε,
συγχαρητηρια θερμα για το αρθρο σου περι αναδοχου!
tinios
Έμπειρος Αποστολέας
Έμπειρος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 231
Εγγραφή: Τρί Νοέμ 13, 2007 6:00 am
Τοποθεσία: ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΣ
Επικοινωνία:

Δημοσίευση από tinios »

Ένα άλλο σχετικό με τη Βάπτιση θέμα είναι η εκλογή του αναδόχου, του νουνού.
Ο ρόλος του στη Βάπτιση και κυρίως στη Βάπτιση νηπίου, είναι ουσιαστικός και οπωσδήποτε δεν περιορίζεται στο να αγοράσει κάποια δώρα στο παιδί κατά τις γιορτές.
Ο νουνός αναλαμβάνει την υποχρέωση να κατηχήσει το παιδάκι, όταν αυτό αρχίσει να καταλαβαίνει, στη χριστιανική πίστη και ζωή. Ο νουνός έδωσε εκ μέρους του νηπίου την υπόσχεση που είδαμε πιο πριν, ότι θα αφήσει κάθε έργο του διαβόλου και θα ενωθεί με το Χριστό.
Είναι λοιπόν προφανής η υποχρέωση που αναλαμβάνει απέναντί Του. Είναι επομένως αυτονόητο πως ο άνθρωπος, που ο ίδιος έχει βάλει τον εαυτό του μακριά από την Εκκλησία η δεν είναι Ορθόδοξος, δεν είναι δυνατόν να αναλάβει μπροστά στο Θεό μια τέτοια υποχρέωση, επειδή εμείς θέλουμε το Μυστήριο της Βάπτισης να το χρησιμοποιήσουμε μόνο και μόνο για να κάνουμε κάποια «κουμπαριά» της επιλογής μας. Με το Θεό και τα Μυστήρια της Εκκλησίας μας δεν παίζουμε. Ή προσπαθούμε να συμμετέχουμε συνειδητά ή ας μη συμμετέχουμε καθόλου. Αυτό, αν και φαίνεται σκληρό, είναι καλύτερο από το να χρησιμοποιούμε για κοσμικές ή άλλες επιδιώξεις μας τις ενέργειες του Αγίου Πνεύματος.

δ) Συνηθίζουμε - και είναι σωστό αυτό - να φροντίζουμε για τη συχνή θεία Κοινωνία του νεοφώτιστου. Το λάθος μας είναι ότι η φροντίδα μας σταματάει αμέσως μετά τις τρεις Κυριακές από τη Βάπτιση.
Μα όπως η υλική τροφή μας είναι απαραίτητη για να συντηρηθούμε σωματικά, έτσι ακριβώς και η θ. Κοινωνία μας εφοδιάζει με τον ίδιο το Χριστό και μας συντηρεί πνευματικά. Πως είναι δυνατόν να θεωρούμε ότι μετά από τις πρώτες τρεις Κυριακές από τη Βάπτιση τελειώσαμε με την «υποχρέωσή» μας αυτή; Στην καινούργια του κατά Χριστόν ζωή ο νεοφώτιστος για να αυξηθεί πνευματικά είναι απαραίτητο να τρέφεται τακτικά με τον Ουράνιο Άρτο, πράγμα που ισχύει για όλους μας, ανεξάρτητα από το ότι πάψαμε πια να είμαστε νεοφώτιστοι.

ε) Ως ανάδοχοι, όταν ετοιμαζόμαστε για μία Βάπτιση, καλό και σύμφωνο με της Εκκλησίας μας την παράδοση είναι το να αγοράζουμε λευκά ρούχα για τον βαπτιζόμενο. Ο συμβολισμός της καθαρότητας και της φωτεινότητας της ψυχής του νεοφώτιστου που εκφράζεται με τα λευκά ρούχα δεν είναι σωστό να παραθεωρείται, επειδή μας φαίνεται πιο ελκυστικό ένα χρωματιστό σύνολο βαπτιστικών.
Το ίδιο πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και στην επιλογή του βαπτιστικού σταυρού. Δεν αγοράζουμε στο βαπτισιμιό μας απλά ένα κόσμημα, αλλά ένα σταυρό εις τύπον του Σταυρού του Χριστού. Συμβαίνει πολλές φορές ο νουνός να αγοράζει ένα οποιοδήποτε κόσμημα για το λαιμό, ακόμη και παραστάσεις από ζώδια και να το δίνει κατά την ώρα της Βάπτισης στον ιερέα για να το φορέσει στο παιδί.
Αναλογιζόμαστε πόσο μεγάλη άγνοια για το Μυστήριο στο οποίο συμμετέχουμε δηλώνει αυτό;

ΠΗΓΗ:
http://impantokratoros.gr/00F966E2.el.aspx
Ο Κύριος εβασίλευσεν, ευπρέπειαν ενεδύσατο.
andriana
Απλό Μέλος
Απλό Μέλος
Δημοσιεύσεις: 11
Εγγραφή: Τετ Δεκ 19, 2007 6:00 am
Τοποθεσία: Αθήνα

Δημοσίευση από andriana »

Πολύ ωραίο το θέμα αυτό σίγουρα τα καθήκοντα του αναδόχου είναι πολλά περισσότερα από τη στιγμή του Μυστηρίου και μετά.Γίνεται για το παιδί ο δεύτερος πατέρας ή μητέρα και πρέπει να είναι κοντά του. Δυστυχώς έχω ακούσει πολλές περιπτώσεις ανάδοχων οι οποίοι μετά το Μυστήριο εξαφανίζονται και τα παιδιά ούτε που τους γνωρίζουν. Είναι πολύ άσχημο αυτό και είναι κρίμα για αυτά.
anny
Έμπειρος Αποστολέας
Έμπειρος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 307
Εγγραφή: Τετ Φεβ 07, 2007 6:00 am

Δημοσίευση από anny »

Αγαπητέ Τήνιε,δεν μου διέφυγε της προσοχής και της ευχάριστης έκπληξης, οτι όλα τα θέματα που δημοσιεύεις στοχεύουν στο να ενεργοποιήσουν τον καλό λογισμό των χριστιανών και να προαχθεί ο ορθόδοξος διάλογος.
Το θέμα των πνευματικών γονέων-αναδόχων, είναι σημείο αιχμής για τον μυστηριακό τρόπο ζωής του ποιμνίου της Ζώσης Εκκλησίας του Χριστού.
Σαφέστατα οι ανάδοχοι πρέπει να έχουν τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα που προανέφερες, και να ζούν ενεργά την μυστηριακή ζωή της εκκλησίας.
Αυτοί είναι υπεύθυνοι για το νήπιο, και η κατήχησή τους είναι μια επίπονη διαδικασία προς τον νέο άνθρωπο.
Εδώ και χρόνια δυστυχώς, μέσα στην λαίλαπα της εκκοσμίκευσης των Μυστηρίων, είναι οι πρωταγωνιστές ενός θεάτρου με ακριβά σκηνικά μέσα στους Ναούς με την ανοχή των ιερέων,και τα τιμημένα πρόσωπα μιας βεγγέρας, που αποσκοπεί σε κοσμικά και πεπτωκότα κίνητρα καθαρά χρησιμοθηρικά.
Melpomeni
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1750
Εγγραφή: Τετ Σεπ 28, 2005 5:00 am
Τοποθεσία: USA

Δημοσίευση από Melpomeni »

anny έγραψε:
Το θέμα των πνευματικών γονέων-αναδόχων, είναι σημείο αιχμής για τον μυστηριακό τρόπο ζωής του ποιμνίου της Ζώσης Εκκλησίας του Χριστού.
Σαφέστατα οι ανάδοχοι πρέπει να έχουν τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα που προανέφερες, και να ζούν ενεργά την μυστηριακή ζωή της εκκλησίας.
Αυτοί είναι υπεύθυνοι για το νήπιο, και η κατήχησή τους είναι μια επίπονη διαδικασία προς τον νέο άνθρωπο.
Διορθωστε με αν κανω λαθος,αλλα νομιζω οτι παλαια,σε περιπτωση θανατου και των δυο γονεων, οι αναδοχοι ανελαμβαναν ολη την φροντιδα των παιδιων ,και την υλικη, σαν κανονικα μελη της οικογενειας τους.
...ΚΑΙ ΙΔΟΥ ΕΓΩ ΜΕΘ`ΥΜΩΝ ΕΙΜΙ ΠΑΣΑΣ ΤΑΣ ΗΜΕΡΑΣ ΕΩΣ ΤΗΣ ΣΥΝΤΕΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΑΙΩΝΟΣ. ΑΜΗΝ.
triantafillia
Τακτικό Μέλος
Τακτικό Μέλος
Δημοσιεύσεις: 31
Εγγραφή: Παρ Δεκ 07, 2007 6:00 am
Τοποθεσία: ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΑ@ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Δημοσίευση από triantafillia »

Διορθωστε με αν κανω λαθος,αλλα νομιζω οτι παλαια,σε περιπτωση θανατου και των δυο γονεων, οι αναδοχοι ανελαμβαναν ολη την φροντιδα των παιδιων ,και την υλικη, σαν κανονικα μελη της οικογενειας τους.[/quote]

νομιζω οτι εχεις δικιο melpomeni και εγω αυτο εχω ακουσει.
filotheitis
Τακτικό Μέλος
Τακτικό Μέλος
Δημοσιεύσεις: 47
Εγγραφή: Πέμ Φεβ 28, 2008 6:00 am
Τοποθεσία: ATHENS

Δημοσίευση από filotheitis »

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΟΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ ΣΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΜΕΤΑΞΥ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΑΝΑΔΟΧΩΝ,ΔΙΟΤΙ ΕΑΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΔΥΣΚΟΛΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΔΩΣΕΙΣ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΩΣ ΝΟΝΟΣ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ.
ΓΕΝΙΚΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΣΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΡΙΝ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΤΕΤΟΙΑ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΜΒΟΥΛΕΒΕΤΑΙ ΤΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΤΟΥ.
lazarr
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 330
Εγγραφή: Κυρ Ιαν 13, 2008 6:00 am
Τοποθεσία: Λάζαρος @ Περιστέρι

Δημοσίευση από lazarr »

Eίναι πολύ μεγάλη η ευθύνη του αναδόχου για την ψυχή του νεοφώτιστου , αυτό άλλωστε φαίνεται από τις υποσχέσεις που δίνει στη διάρκεια του πρώτου μέρους του μυστηρίου στο νάρθηκα.Καλείται να είναι φωτεινό παράδειγμα για τον νέο χριστιανό , ο οποίος μεγαλώνοντας αυτό θα βλέπει και θα μιμείται.Η μύηση και η καθοδήγηση μοιράζονται με τους γονείς του παιδιού.Στην πράξη 'όμως η δυνατότητες που έχουν οι ανάδοχοι για τακτική επαφή με το βαπτιστήρι είναι περοορισμένες..Έτσι πάμε στους γονείς.Αν όμως και αυτοί δεν συνειδητοποιούν την ευθύνη τους και δεν αφιερώνουν χρόνο, αλίμονο, τότε μένει ο δάσκαλος,τις προθέσεις και την κατάρτιση του οποίου δεν γνωρίζουμε, και που δεν ασχολείται πολύ(κατά τεκμήριον και με βάση την ύλη).Όπως καταλαβένεται , μόνο αν ο ανάδοχος ανήκει στο ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον μπορεί να παίξει σωστά το ρόλο του, αλλιώς όλο το βάρος πέφτει στους γονείς.Επίσης θέλω να επισημάνω ότι οι ανάδοχοι όταν είναι πιστοί και δεν κάνουν κουμπαριές για κοινωνικούς ή πολιτικούς λόγους,δεν γνωρίζουν πάντα τον πραγματικό ρόλο τους γι αυτό κατά κανόνα δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του.Δεν είναι ότι πάντα δεν μπορούν λόγω συνθηκών, δεν ξέρουν..
Χριστός γαρ εγήγερται, ευφροσύνη αιώνιος...
Απάντηση

Επιστροφή στο “Λειτουργικά Θέματα.”