Ιστορικά Βυζαντινής Μουσικής
Δημοσιεύτηκε: Τετ Δεκ 03, 2008 2:11 pm
Βυζαντινή Μουσική (Υμνωδία) Δεξιά Κυρίου
από Harrys1934 την Τετ Φεβ 07, 2007 1:55 pm
Βυζαντινή Μουσική (Υμνωδία) Δεξιά Κυρίου
Ο Ορθόδοξος ύμνος-με την μουσικήν του-αποβαίνει μυστικός διάλογος Πλάσματος και Πλάστου, οδηγών τον πιστών εις την μ3τ’ Εκείνου μυστικήν ένωσιν. Πρέπει να γνωρίζουμε, ότι εις όλλας γενικώς τας εκφάνσεις της , Εκκλησιαστικής τέχνης «εις μεν την Δύσιν» κατά τον καθηγητή Στεφανίδην, «καταβιβάζετε ο ουρανός εις την γην, ενώ εις την ανατολικήν Εκκλησίαν αναβιβάζεται η γη εις τον Ουρανόν
Διά της φωνής τινών παπών και μουσικολόγων της, η Παπική Εκκλησία παρεδέχθη, ότι « η οικία μουσική της Εκκλησίας είναι μουσική καθαρώς φωνητική. Αλλά και ο Πίος ο 9ος λέγει « Οφείλομεν να βεβαιώσωμεν ενταύθα, ότι το άσμα τη συνοδεία οργάνων δεν συνιστά κατ’ ουδένα τρόπον το ιδεώδες της μουσικής της Εκκλησίας…….
Ένας ακόμη λόγος που καταφαίνεται η επιτροπή της Δυτικής Εκκλησίας είναι γεγονός, ότι η εισαγωγή των οργάνων και ιδιαίτερα του αρμονίου έγινε από το Ιγ και εξής, πράγμα που σημαίνει ότι μέχρι τότε δεν ήταν σε χρήση ¨η όπου υπήρχε μετά τον Ή αιώνα ήταν η εξαίρεση του κανόνος…………….Της εκκλησιαστικής μουσικής οι ήχοι είναι οκτώ, της δε ευρωπαϊκής μόνον δύο, ο Maggiore, και ο Minore.
Η ιστορία διηγείται και ουδείς αρνείται, ότι επί Ηρακλείου ήσαν –25-ψάλται εν τη Μ. Εκκλησία, 160-αναγνώσται και 70-υποδιάκονοι. Έκ τούτων δ’ απάντων αποτελούντο χοροί και εκ διαδοχής έψαλλον ομοφώνως και ομοτόνως. Των χορών δε ηγούντο οι Δομέστικοι «η Πρωτοψάλται, οίτηνες και διά χειρονομίας ωδήγουν.
Κατά τους κάτω χρόνους στέρευσαν οι εκκλησιαστικοί ημών πόροι, συνεπώς δε και εις τους ναούς ημών δεν δυνάμεθα πλέον να διατηρήσωμεν αξιοπρεπώς δύο μουσικούς χορούς εκ δοκίμων κατά τε την τέχνην και φωνήν ιεροψαλτών συγκροτημένους, αλλά μόνον δύο ιεροψάλτες, ών η μισθοδοτήσεις ην και έστι πενιχρά.
Εάν λοιπόν δύο κανονικούς ιεροψάλτες δεν δυνάμεθα να διατηρήσουμε εν τοις καθ’ ημάς ναούς, πως οι ευρωπαϊζοντες ημών ομογενείς ζητούσαν την τετράφωνων μουσικήν, ήτις προς εκτέλεσιν απαιτεί 8-12-μουσικούς;
Η Εκκλησιαστική μουσική υπέστη την επίδρασιν της τουρκικής μουσικής, χωρίς να εξαφανιστεί βεβαίως τα χαρακτηριστικά της Βυζαντινής. Διεκρίθει ο μουσικός Πέτρος Λαμπαδιάριος Πελοπονήσιος, εκ του δευτέρου ημίσεως της ΙΗ- εκατοντερίδος,,,. Ούτος μετέβαλε την υπάρχουσαν τότε μουσικήν γραφήν, αλλά η υπαυτού εφευρεθείσα ως δυσνόητος, μεταρρύθμιση υπ’ άλλων –
Χρύσανθου Γρ. Χουρμουζίου το 1814-η δε τούτων μουσική αντικατάθει δια νέας υπό Γρηγορίου του Λεσβίου το 1827 Εκκλησιαστική.-ιστορία Στεφανίδου σελίς 762- και συνεχίζεται
από Harrys1934 την Τετ Φεβ 07, 2007 1:55 pm
Βυζαντινή Μουσική (Υμνωδία) Δεξιά Κυρίου
Ο Ορθόδοξος ύμνος-με την μουσικήν του-αποβαίνει μυστικός διάλογος Πλάσματος και Πλάστου, οδηγών τον πιστών εις την μ3τ’ Εκείνου μυστικήν ένωσιν. Πρέπει να γνωρίζουμε, ότι εις όλλας γενικώς τας εκφάνσεις της , Εκκλησιαστικής τέχνης «εις μεν την Δύσιν» κατά τον καθηγητή Στεφανίδην, «καταβιβάζετε ο ουρανός εις την γην, ενώ εις την ανατολικήν Εκκλησίαν αναβιβάζεται η γη εις τον Ουρανόν
Διά της φωνής τινών παπών και μουσικολόγων της, η Παπική Εκκλησία παρεδέχθη, ότι « η οικία μουσική της Εκκλησίας είναι μουσική καθαρώς φωνητική. Αλλά και ο Πίος ο 9ος λέγει « Οφείλομεν να βεβαιώσωμεν ενταύθα, ότι το άσμα τη συνοδεία οργάνων δεν συνιστά κατ’ ουδένα τρόπον το ιδεώδες της μουσικής της Εκκλησίας…….
Ένας ακόμη λόγος που καταφαίνεται η επιτροπή της Δυτικής Εκκλησίας είναι γεγονός, ότι η εισαγωγή των οργάνων και ιδιαίτερα του αρμονίου έγινε από το Ιγ και εξής, πράγμα που σημαίνει ότι μέχρι τότε δεν ήταν σε χρήση ¨η όπου υπήρχε μετά τον Ή αιώνα ήταν η εξαίρεση του κανόνος…………….Της εκκλησιαστικής μουσικής οι ήχοι είναι οκτώ, της δε ευρωπαϊκής μόνον δύο, ο Maggiore, και ο Minore.
Η ιστορία διηγείται και ουδείς αρνείται, ότι επί Ηρακλείου ήσαν –25-ψάλται εν τη Μ. Εκκλησία, 160-αναγνώσται και 70-υποδιάκονοι. Έκ τούτων δ’ απάντων αποτελούντο χοροί και εκ διαδοχής έψαλλον ομοφώνως και ομοτόνως. Των χορών δε ηγούντο οι Δομέστικοι «η Πρωτοψάλται, οίτηνες και διά χειρονομίας ωδήγουν.
Κατά τους κάτω χρόνους στέρευσαν οι εκκλησιαστικοί ημών πόροι, συνεπώς δε και εις τους ναούς ημών δεν δυνάμεθα πλέον να διατηρήσωμεν αξιοπρεπώς δύο μουσικούς χορούς εκ δοκίμων κατά τε την τέχνην και φωνήν ιεροψαλτών συγκροτημένους, αλλά μόνον δύο ιεροψάλτες, ών η μισθοδοτήσεις ην και έστι πενιχρά.
Εάν λοιπόν δύο κανονικούς ιεροψάλτες δεν δυνάμεθα να διατηρήσουμε εν τοις καθ’ ημάς ναούς, πως οι ευρωπαϊζοντες ημών ομογενείς ζητούσαν την τετράφωνων μουσικήν, ήτις προς εκτέλεσιν απαιτεί 8-12-μουσικούς;
Η Εκκλησιαστική μουσική υπέστη την επίδρασιν της τουρκικής μουσικής, χωρίς να εξαφανιστεί βεβαίως τα χαρακτηριστικά της Βυζαντινής. Διεκρίθει ο μουσικός Πέτρος Λαμπαδιάριος Πελοπονήσιος, εκ του δευτέρου ημίσεως της ΙΗ- εκατοντερίδος,,,. Ούτος μετέβαλε την υπάρχουσαν τότε μουσικήν γραφήν, αλλά η υπαυτού εφευρεθείσα ως δυσνόητος, μεταρρύθμιση υπ’ άλλων –
Χρύσανθου Γρ. Χουρμουζίου το 1814-η δε τούτων μουσική αντικατάθει δια νέας υπό Γρηγορίου του Λεσβίου το 1827 Εκκλησιαστική.-ιστορία Στεφανίδου σελίς 762- και συνεχίζεται