Μη κρίνετε ίνα μη κριθήτε

Γενικά Πνευματικά Θέματα

Συντονιστές: konstantinoupolitis, Συντονιστές

manosthess
Απλό Μέλος
Απλό Μέλος
Δημοσιεύσεις: 10
Εγγραφή: Παρ Δεκ 12, 2008 9:10 am
Τοποθεσία: θεσ/νικη

Re: Μη κρίνετε ίνα μη κριθήτε

Δημοσίευση από manosthess »

χαιρετω ολα τα μελοι του forum!καλο θεμα και σημαντικο η κριση!αλλα θα ηθελα να ρωτησω,οταν κρινουμε καποιον δικαιος,τοτε υπαρχει διαφορα?ενταξει πολλες φορες κρινουμε ανθρωπους αδικως χωρις να δουμε την αμαρτια την δικια μας!αλλα απο την αλλη,μπορουμε να πουμε οτι κρινουμε δικαια ή αδικα?
"Τα αδύνατα παρ'ανθρώποις,δυνατά παρά το θεώ έστι"

"Ο γάρ ζυγός μου ο χριστός και το φορτίον μου ελαφρόν έστι"
avvas
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 491
Εγγραφή: Σάβ Σεπ 17, 2005 5:00 am
Επικοινωνία:

Re: Μη κρίνετε ίνα μη κριθήτε

Δημοσίευση από avvas »

Τα λόγια Κυρίου αγνά, αργύριον πεπυρωμένον,
δοκίμιον τη γή κεκαθαρισμένον επταπλασίως. Ψαλμ, ιά 7

Η εντολή Κυρίου τηλαυγής, φωτίζουσα οφθαλμούς. Ψαλμ. ιή 10

Μή κρίνετε ίνα μή κριθήτε. Ματθ. ζ', 1

Πάντα μοι έξεστιν αλλ' ού πάντα συμφέρει. Α' Κορ.στ', 12

...«σύ ούν κακοπάθησον ως καλός στρατιώτης του Χριστού.»

Διαβάζω μόνον τις παραθέσεις που επιλέγω να διαβάσω και αγνοώ τις υπόλοιπες
Μην θεωρείς λοιπόν ως δεδομένο πως ότι γράφεις εσύ το διαβάζω και εγώ..
Άβαταρ μέλους
filotas
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 4117
Εγγραφή: Σάβ Αύγ 11, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Νίκος@Κοζάνη
Επικοινωνία:

Re: Μη κρίνετε ίνα μη κριθήτε

Δημοσίευση από filotas »

Anargyros Filotas:facebook έγραψε:Όλοι ελπίζουμε ότι Θεός θα μας κρίνει με επιείκεια, επειδή οι περισσότεροι συνειδητοποιούμε τα πνευματικά μας χάλια. Όμως ο βαθμός της επιείκειας αυτής εξαρτάται από τη δική μας συμπεριφορά. Όπως είπε ο Χριστός μας:

«1 Μή κρίνετε, ίνα μη κριθήτε· 2 εν ώ γάρ κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε, και εν ώ μέτρω μετρείτε μετρηθήσεται υμίν. 3 τι δε βλέπεις το κάρφος το εν τώ οφθαλμώ τού αδελφού σου, την δε εν τώ σώ οφθαλμώ δοκόν ου κατανοείς; 4 ή πώς ερείς τώ αδελφώ σου, Άφες εκβάλω το κάρφος από τού οφθαλμού σου, και ιδού η δοκός εν τώ οφθαλμώ σού; 5 υποκριτά, έκβαλε πρώτον την δοκόν εκ τού οφθαλμού σού, και τότε διαβλέψεις εκβαλείν το κάρφος εκ τού οφθαλμού τού αδελφού σου. « (Ματθ. 7, 1-5)

Και σε μετάφραση: «Μην κατακρίνεται για να μην κατακριθείτε, 2 γιατί με όποιο τρόπο κρίνεται μ’ αυτόν θα κριθείτε και μ’ όποιο μέτρο μετράτε μ’ αυτό θα μετρηθείτε κι εσείς. 3 Γιατί βλέπεις το αγκαθάκι μέσα στο μάτι του αδελφού και δε νοιώθεις το δοκάρι που έχεις μέσα στο δικό σου μάτι; 4 Ή πως θα πεις στον αδελφό σου: «Άσε με να σου βγάλω το αγκάθι από το μάτι σου», ενώ φαίνεται το δοκάρι μέσα στο δικό σου μάτι; 5 Υποκριτή βγάλε πρώτα το δοκάρι από το μάτι σου και τότε θα δεις καθαρά για να βγάλεις και το αγκάθι από το μάτι του αδελφού σου.»

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι περισσότεροι έχουμε την τάση, παρά τα χάλια μας, να βλέπουμε τα λάθη όλων των άλλων, να τους χαρακτηρίζουμε μ’ αυτά και να προσπαθούμε να τους διορθώσουμε, σύμφωνα με τα δικά μας μέτρα. Στη θεωρία είμαστε όλοι καλοί, στην πράξη όμως, όταν αφορά τον εαυτό μας τα χαλάμε. Γι αυτό ο Χριστός είπε σ’ αυτούς, που ήθελαν να λιθοβολήσουν τη μοιχαλίδα, να το κάνουν μόνο εφόσον θεωρούν τους εαυτούς τους αναμάρτητους (Ιωαν. 8, 3-11). Όμως κι Εκείνος παρ’ ότι αναμάρτητος δεν την κατέκρινε, αλλά με αγάπη την παρότρυνε να μην αμαρτάνει πια.

Στο Γεροντικό του Αγίου Όρους αναφέρεται η ιστορία ενός μοναχού που ήταν αμελής στα πνευματικά του καθήκοντα και φυγόπονος στα διακονήματα. Έφυγε σε μικρή σχετικά ηλικία χωρίς να μεταβάλει τη συμπεριφορά του. Οι πατέρες της Μονής πίστεψαν ότι αυτή η ψυχή χάθηκε, όμως ο Πανάγαθος Θεός ευδόκησε να δει στον ύπνο του ένας Γέροντας, προχωρημένος στα πνευματικά, τον μοναχό να βρίσκεται στον Παράδεισο. Τον ρώτησε τότε γεμάτος απορία:
«Πες μου αδελφέ πως έγινε και βρίσκεσαι στον Παράδεισο, παρά τη μικρή προσπάθεια, που κατέβαλες στη ζωή σου;»
«Τι να σου πω αδελφέ, δεν γνωρίζω. Ίσως ο Θεός με ελέησε, επειδή ποτέ δεν κατέκρινα κανένα στη ζωή μου, αφού θεωρούσα τον εαυτό μου χειρότερο απ’ όλους.»

Επομένως είναι εύκολο να προσελκύσουμε το Μέγα Έλεος του Θεού για τα δικά μας λάθη, αρκεί να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί, όταν ασχολούμαστε με τα λάθη των άλλων.
avvas
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 491
Εγγραφή: Σάβ Σεπ 17, 2005 5:00 am
Επικοινωνία:

Re: Μη κρίνετε ίνα μη κριθήτε

Δημοσίευση από avvas »

filotas έγραψε: Στο Γεροντικό του Αγίου Όρους αναφέρεται η ιστορία ενός μοναχού που ήταν αμελής στα πνευματικά του καθήκοντα και φυγόπονος στα διακονήματα. Έφυγε σε μικρή σχετικά ηλικία χωρίς να μεταβάλει τη συμπεριφορά του. Οι πατέρες της Μονής πίστεψαν ότι αυτή η ψυχή χάθηκε, όμως ο Πανάγαθος Θεός ευδόκησε να δει στον ύπνο του ένας Γέροντας, προχωρημένος στα πνευματικά, τον μοναχό να βρίσκεται στον Παράδεισο. Τον ρώτησε τότε γεμάτος απορία:
«Πες μου αδελφέ πως έγινε και βρίσκεσαι στον Παράδεισο, παρά τη μικρή προσπάθεια, που κατέβαλες στη ζωή σου;»

«Τι να σου πω αδελφέ, δεν γνωρίζω.
Ίσως ο Θεός με ελέησε, επειδή ποτέ δεν κατέκρινα κανένα στη ζωή μου,
αφού θεωρούσα τον εαυτό μου χειρότερο απ’ όλους
«Θεωρούσα τον εαυτό μου χειρότερο απ' όλους».
Πως να πάρω την θέση του κριτή για τον οποιονδήποτε και για οποιαδήποτε αμαρτία του;

Το ερώτημα:
Αφού η εντολή είναι σαφής «αν δεν κρίνετε δεν θα κριθείτε» και - όπως απ την ιστορία που παρέθεσες filotas φαίνεται - αποδεδειγμένα ότι ο μή κατακρίνων σώζεται χωρίς κάποια άλλα έργα πνευματικά γιατί οι άνθρωποι πέφτουμε τόσο συχνά στην κατάκριση;

Επειδή μάλλον δεν αντέχουμε το να είμαστε οι χειρότεροι, οι κατώτεροι, οι αμαρτωλοί, το απόλυτο «τίποτε» στα μάτια των ανθρώπων. Θέλουμε οι άνθρωποι να πιστεύουν για μάς ότι είμαστε σπουδαίοι, σημαντικοί, ανεκτίμητοι, ότι είμαστε «κάτι» τέλος πάντων. Και με την κατάκριση - που εμμέσως πλήν σαφώς υποδηλώνει ανωτερότητα έναντι αυτού που κρίνουμε και κατακρίνουμε - επιδιώκουμε να φανούμε στα μάτια των άλλων ανθρώπων ανώτεροι πνευματικά, ανώτεροι κοινωνικά, ανώτεροι στην μόρφωση, ανώτεροι σε όλα.

Νομίζω πως κατακρίνουμε επειδή δεν αντέχουμε να είμαστε ταπεινοί,
δεν αντέχουμε να είμαστε το απόλυτο «μηδέν», να είμαστε χώμα και στάχτη.
Δεν αντέχουμε να είμαστε αυτό που - σαν άνθρωποι - πραγματικά είμαστε. Ένα τίποτε.
Τα φύλλα του δέντρου που μόλις έρθει το φθινόπωρο θα κιτρινίσουμε και θα πέσουμε.

«Εγώ ειμί γή και σποδός».
Αυτό, αν και το λέμε συχνά με τα λόγια, δεν το αντέχουμε σαν πραγματικότητα.
Και δια της κρίσεως και της κατακρίσεως δηλώνουμε ανώτεροι απ' τους άλλους.
Σαν να λέμε κρυφίως και δημοσίως: «Δοξάστε με!» «Θαυμάστε με!» «Εγώ είμαι!»

Και με αυτά που γράφω μόλις επιβεβαίωσα για τον εαυτό μου την ορθότητα όσων έγραψα.
Γράφω για να φανώ «κάτι» στα μάτια των άλλων. Γιατί άλλο να γράφω; Για επίδειξη.

...«σύ ούν κακοπάθησον ως καλός στρατιώτης του Χριστού.»

Διαβάζω μόνον τις παραθέσεις που επιλέγω να διαβάσω και αγνοώ τις υπόλοιπες
Μην θεωρείς λοιπόν ως δεδομένο πως ότι γράφεις εσύ το διαβάζω και εγώ..
Άβαταρ μέλους
filotas
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 4117
Εγγραφή: Σάβ Αύγ 11, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Νίκος@Κοζάνη
Επικοινωνία:

Re: Μη κρίνετε ίνα μη κριθήτε

Δημοσίευση από filotas »

Η ταπεινοφροσύνη είναι ίσως η δυσκολότερη αρετή, επειδή η υπερηφάνεια είναι η πιο επικίνδυνη αμαρτία, αυτή που οδήγησε τον άνθρωπο στην απώλειά του Παραδείσου. Είναι βέβαιο ότι χωρίς πνευματική εργασία, έστω και αφανή (καρδιακή) δεν μπορεί να επιτευχθεί ταπεινοφροσύνη σαν αυτή που αναφέρεται στο παραπάνω παράδειγμα. Επομένως ο συγκεκριμένος μοναχός μπορεί να μην εργαζόταν εξωτερικά, αλλά προφανώς εργαζόταν πολύ εσωτερικά.
avvas
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 491
Εγγραφή: Σάβ Σεπ 17, 2005 5:00 am
Επικοινωνία:

Re: Μη κρίνετε ίνα μη κριθήτε

Δημοσίευση από avvas »

filotas έγραψε:Η ταπεινοφροσύνη είναι ίσως η δυσκολότερη αρετή, επειδή η υπερηφάνεια είναι η πιο επικίνδυνη αμαρτία, αυτή που οδήγησε τον άνθρωπο στην απώλειά του Παραδείσου. Είναι βέβαιο ότι χωρίς πνευματική εργασία, έστω και αφανή (καρδιακή) δεν μπορεί να επιτευχθεί ταπεινοφροσύνη σαν αυτή που αναφέρεται στο παραπάνω παράδειγμα. Επομένως ο συγκεκριμένος μοναχός μπορεί να μην εργαζόταν εξωτερικά, αλλά προφανώς εργαζόταν πολύ εσωτερικά.
Συμφωνώ και συμπληρώνω πως όσοι είχαν ήδη καταδικάσει τον συγκεκριμένο μοναχό πριν ο Θεός τον κρίνει τον είχαν καταδικάσει κρίνοντες κατ' όψιν και όχι την δικαίαν κρίσιν. Και η δικαία κρίσις του Θεού τον πήγε στον παράδεισο ενώ η κατ' όψιν κρίσις των ανθρώπων τον είχε ήδη στην κόλαση πριν κριθεί απ τον Θεό.

Θυμήθηκα τώρα και τις τρείς εκπλήξεις του παραδείσου.. που μου είχε πεί μια ψυχή..

Πώς βρέθηκα εγώ ο αμαρτωλός εδώ;
Μα αυτός ο πλανεμένος και τρισάθλιος και πόρνος και.. και.. και.. πως βρέθηκε εδώ;
Που είναι εκείνος ο άγιος άνθρωπος που όλοι θαύμαζαν για την αγιότητά του στην γή;

Άγνωσται αι βουλαί του Κυρίου....

...«σύ ούν κακοπάθησον ως καλός στρατιώτης του Χριστού.»

Διαβάζω μόνον τις παραθέσεις που επιλέγω να διαβάσω και αγνοώ τις υπόλοιπες
Μην θεωρείς λοιπόν ως δεδομένο πως ότι γράφεις εσύ το διαβάζω και εγώ..
aposal
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 24979
Εγγραφή: Παρ Απρ 13, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Απόστολος @ Άγιος Δημήτριος (Μπραχάμι)

Re: Μη κρίνετε ίνα μη κριθήτε

Δημοσίευση από aposal »

avvas έγραψε:Αφού η εντολή είναι σαφής «αν δεν κρίνετε δεν θα κριθείτε» και - όπως απ την ιστορία που παρέθεσες filotas φαίνεται - αποδεδειγμένα ότι ο μή κατακρίνων σώζεται χωρίς κάποια άλλα έργα πνευματικά γιατί οι άνθρωποι πέφτουμε τόσο συχνά στην κατάκριση;
Το να κάνουμε το θέλημα του Θεού είναι πιο δύσκολο γιατί έχουμε να ξεπεράσουμε τα εμπόδια του πονηρού. Αντίθετα, το να πέσουμε στην αμαρτία είναι πιο εύκολο γιατί ο πονηρός είναι τώρα υποκινητής και βοηθός.
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανόμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων.
avvas
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 491
Εγγραφή: Σάβ Σεπ 17, 2005 5:00 am
Επικοινωνία:

Re: Μη κρίνετε ίνα μη κριθήτε

Δημοσίευση από avvas »

aposal έγραψε:Το να κάνουμε το θέλημα του Θεού είναι πιο δύσκολο γιατί έχουμε να ξεπεράσουμε τα εμπόδια του πονηρού. Αντίθετα, το να πέσουμε στην αμαρτία είναι πιο εύκολο γιατί ο πονηρός είναι τώρα υποκινητής και βοηθός.
Συμφωνώ.
Είναι πράγματι πιό «δύσκολο» το να κάνουμε το θέλημα του Θεού
απ το να πέσουμε στην αμαρτία.
Γιατί όμως η αμαρτία είναι πιό «εύκολη» απ την αρετή;
Γιατί ο δρόμος της αρετής είναι πιό δύσκολος και πιό επώδυνος απ τον δρόμο της κακίας;
Γιατί είναι «δύσκολο» να ξεπεράσουμε τα εμπόδια του διαβόλου;
Τι μας προσφέρει ο διάβολος για να μας «βοηθήσει» και να μας υποκινήσει στην αμαρτία;

Αναρωτιέμαι..

...«σύ ούν κακοπάθησον ως καλός στρατιώτης του Χριστού.»

Διαβάζω μόνον τις παραθέσεις που επιλέγω να διαβάσω και αγνοώ τις υπόλοιπες
Μην θεωρείς λοιπόν ως δεδομένο πως ότι γράφεις εσύ το διαβάζω και εγώ..
aposal
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 24979
Εγγραφή: Παρ Απρ 13, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Απόστολος @ Άγιος Δημήτριος (Μπραχάμι)

Re: Μη κρίνετε ίνα μη κριθήτε

Δημοσίευση από aposal »

Γιατί αναρωτιέσαι;
Στην ανηφόρα πρέπει να βάλεις επιπλέον δύναμη, ενώ στην κατηφόρα πας "αέρα" (και χωρίς προσπάθεια)!
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανόμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων.
avvas
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 491
Εγγραφή: Σάβ Σεπ 17, 2005 5:00 am
Επικοινωνία:

Re: Μη κρίνετε ίνα μη κριθήτε

Δημοσίευση από avvas »

aposal έγραψε:Γιατί αναρωτιέσαι;
Στην ανηφόρα πρέπει να βάλεις επιπλέον δύναμη, ενώ στην κατηφόρα πας "αέρα" (και χωρίς προσπάθεια)!
Αναρωτιέμαι.... γιατί να προτιμήσω την κατηφόρα απ την ανηφόρα;
Τι έχει ο κατήφορος που δεν έχει ο ανήφορος;
Εννοώ τι έχει ο κατήφορος που να με δελεάζει για να τον ακολουθήσω;

...«σύ ούν κακοπάθησον ως καλός στρατιώτης του Χριστού.»

Διαβάζω μόνον τις παραθέσεις που επιλέγω να διαβάσω και αγνοώ τις υπόλοιπες
Μην θεωρείς λοιπόν ως δεδομένο πως ότι γράφεις εσύ το διαβάζω και εγώ..
Απάντηση

Επιστροφή στο “Πνευματικά Θέματα”