Σιωπηλή επιδημία
Συντονιστές: pAntonios, Συντονιστές
- nhfaliamethh
- Έμπειρος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 250
- Εγγραφή: Τετ Ιούλ 19, 2006 5:00 am
- Επικοινωνία:
Σιωπηλή επιδημία
Κατάθλιψη: Η 'σιωπηλή επιδημία'
(Σεβασμ. Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγ. Βλασίου Ιερόθεος)
Με τον τίτλο αυτό -«σιωπηλή επιδημία»- μια εβδομαδιαία εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας έκανε λόγο για την αρρώστεια της εποχής μας που είναι η κατάθλιψη. Αυτό έχει δαπιστωθή και από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας. Είναι μια ασθένεια-επιδημία που επεκτείνεται όσο περνά ο καιρός περισσότερο, αλλά συγχρόνως είναι σιωπηλή, βουβή, αφού όσοι καταλαμβάνονται από αυτήν δεν την εκδηλώνουν, δεν την φανερώνουν, δεν την εκφράζουν. Όμως, την καταλαβαίνει κανείς, όταν πλησιάζη ανθρώπους που διακατέχονται από αυτήν.
Για να αντιμετωπισθή αυτό το πρόβλημα πρόσφατα εγκαινιάσθηκε μια τηλεφωνική γραμμή επικοινωνίας για τους ανθρώπους που πάσχουν από την κατάθλιψη και μπορούν να επικοινωνούν με τους ειδικούς που βρίσκονται στην άλλη άκρη της γραμμής. Τον πρώτο μήνα της λειτουργίας του Προγράμματος αυτού διαπιστώθηκε ότι η Γραμμή δέχθηκε 391 κλήσεις. Κατά μέσον όρο κάθε μέρα δέχονταν 17 κλήσεις και κάθε κλήση διαρκούσε 15 λεπτά. Είναι ενδεικτικά μερικά ποστοστά από την λειτουργία του προγράμματος τον πρώτο μήνα. Το 69 % ήταν γυναίκες, το 42,6% άνθρωποι ηλικίας από 31 έως 45 ετών, το 72% κάτοικοι Αττικής, το 44 % άγαμοι, και το 47,9 % άτομα με ανώτερη μόρφωση (Κόσμος του Επενδυτή, Σάββατο 12 - Κυριακή 13 Ιουλίου).
Η ψυχίατρος Μαρ. Οικονόμου που έχει την επιστημονική ευθύνη της Γραμμής, μεταξύ των άλλων, είπε ότι «φάνηκε μεγάλη ανάγκη των καλούντων να μιλήσουν σε κάποιον ειδικό, ανώνυμα κι εμπιστευτικά».
Νομίζω ότι αυτή η τελευταία διαπίστωση δείχνει ότι οι πολλοί συνάνθρωποί μας σήμερα, με τον τρόπο που ζουν, δεν έχουν ανθρώπους να μιλήσουν και να πουν το πρόβλημα που τους βασανίζει και συγχρόνως τους διακατέχει ο φόβος, γιʼ αυτό θέλουν να μιλήσουν ανώνυμα και εμπιστευτικά. Αυτό δείχνει ότι οι περισσότεροι άνθρωποι είναι κλεισμένοι στον εαυτό τους, είναι φοβισμένοι κοινωνικά, και κλείνονται μέσα στον εαυτό τους ερμητικά. Δεν έχουν δε οράματα και επιδιώξεις στην καθημερινή τους ζωή, πάσχουν από αγοραφοβία και αυτή είναι η αιτία που κλείνονται στον εαυτό τους, με αποτέλεσμα να βυθίζονται μέσα στο πέλαγος της καταθλίψεως. Ένας που έχει έμπνευση για την ζωή, που έχει στόχους και επιδιώξεις που είναι ελεύθερος άνθρωπος χωρίς φόβους και εξαρτήσεις, που έχει γνήσιους ανθρώπους με τους οποίους συνομιλεί και εκφράζεται, δεν μπορεί να φθάση στην κατάθλιψη.
Στην Εκκλησία υπάρχει το μυστήριο της εξομολογήσεως μέσα στο οποίο κανείς ανοίγει την καρδιά του ελεύθερα και αποκαλύπτει τα έλκη της ψυχής του στον Πνευματικό Πατέρα, δια του οποίου εκείνη την ώρα ενεργεί ο Χριστός και έτσι θεραπεύεται, ελευθερώνεται εσωτερικά από διάφορες εσωτερικές καταστάσεις που πονούν πολύ. Ο Πνευματικός Πατέρας λειτουργεί ως ιατρός και όχι ως δικαστής, κυρίως ακούει και παρηγορεί. Συγχρόνως, μέσα στην Εκκλησία μπορεί κανείς να βρη γνήσιους φίλους με ανιδιοτελή αγάπη που μπορεί να εκφράζη τα θέματα που τον απασχολούν.
Εν πάση περιπτώσει η αντιμετώπιση της κατάθλιψης, όταν δεν είναι οργανικής φύσεως που χρειάζεται μια ειδική θεραπεία, αλλά είναι ψυχολογικής φύσεως αντιμετωπίζεται με την ενεργητικότητα στην ζωή, με την εύρεση πραγματικών φίλων που να τους εμπιστεύεται κανείς με το να υπάρχη ειλικρίνεια με τον ίδιο τον εαυτό του.
Και κάτι σημαντικό. Οι περισσότεροι άνθρωποι της εποχής μας είναι μανιοκαταθλιπτικοί, βασανίζουν χωρίς λόγο τον εαυτό τους, τον αυτομαστιγώνουν. Τουλάχιστον πρέπει να τον λυπούνται!
(Πηγή: "Εκκλησιαστική Παρέμβαση" Σεπ. 2008)
(Σεβασμ. Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγ. Βλασίου Ιερόθεος)
Με τον τίτλο αυτό -«σιωπηλή επιδημία»- μια εβδομαδιαία εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας έκανε λόγο για την αρρώστεια της εποχής μας που είναι η κατάθλιψη. Αυτό έχει δαπιστωθή και από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας. Είναι μια ασθένεια-επιδημία που επεκτείνεται όσο περνά ο καιρός περισσότερο, αλλά συγχρόνως είναι σιωπηλή, βουβή, αφού όσοι καταλαμβάνονται από αυτήν δεν την εκδηλώνουν, δεν την φανερώνουν, δεν την εκφράζουν. Όμως, την καταλαβαίνει κανείς, όταν πλησιάζη ανθρώπους που διακατέχονται από αυτήν.
Για να αντιμετωπισθή αυτό το πρόβλημα πρόσφατα εγκαινιάσθηκε μια τηλεφωνική γραμμή επικοινωνίας για τους ανθρώπους που πάσχουν από την κατάθλιψη και μπορούν να επικοινωνούν με τους ειδικούς που βρίσκονται στην άλλη άκρη της γραμμής. Τον πρώτο μήνα της λειτουργίας του Προγράμματος αυτού διαπιστώθηκε ότι η Γραμμή δέχθηκε 391 κλήσεις. Κατά μέσον όρο κάθε μέρα δέχονταν 17 κλήσεις και κάθε κλήση διαρκούσε 15 λεπτά. Είναι ενδεικτικά μερικά ποστοστά από την λειτουργία του προγράμματος τον πρώτο μήνα. Το 69 % ήταν γυναίκες, το 42,6% άνθρωποι ηλικίας από 31 έως 45 ετών, το 72% κάτοικοι Αττικής, το 44 % άγαμοι, και το 47,9 % άτομα με ανώτερη μόρφωση (Κόσμος του Επενδυτή, Σάββατο 12 - Κυριακή 13 Ιουλίου).
Η ψυχίατρος Μαρ. Οικονόμου που έχει την επιστημονική ευθύνη της Γραμμής, μεταξύ των άλλων, είπε ότι «φάνηκε μεγάλη ανάγκη των καλούντων να μιλήσουν σε κάποιον ειδικό, ανώνυμα κι εμπιστευτικά».
Νομίζω ότι αυτή η τελευταία διαπίστωση δείχνει ότι οι πολλοί συνάνθρωποί μας σήμερα, με τον τρόπο που ζουν, δεν έχουν ανθρώπους να μιλήσουν και να πουν το πρόβλημα που τους βασανίζει και συγχρόνως τους διακατέχει ο φόβος, γιʼ αυτό θέλουν να μιλήσουν ανώνυμα και εμπιστευτικά. Αυτό δείχνει ότι οι περισσότεροι άνθρωποι είναι κλεισμένοι στον εαυτό τους, είναι φοβισμένοι κοινωνικά, και κλείνονται μέσα στον εαυτό τους ερμητικά. Δεν έχουν δε οράματα και επιδιώξεις στην καθημερινή τους ζωή, πάσχουν από αγοραφοβία και αυτή είναι η αιτία που κλείνονται στον εαυτό τους, με αποτέλεσμα να βυθίζονται μέσα στο πέλαγος της καταθλίψεως. Ένας που έχει έμπνευση για την ζωή, που έχει στόχους και επιδιώξεις που είναι ελεύθερος άνθρωπος χωρίς φόβους και εξαρτήσεις, που έχει γνήσιους ανθρώπους με τους οποίους συνομιλεί και εκφράζεται, δεν μπορεί να φθάση στην κατάθλιψη.
Στην Εκκλησία υπάρχει το μυστήριο της εξομολογήσεως μέσα στο οποίο κανείς ανοίγει την καρδιά του ελεύθερα και αποκαλύπτει τα έλκη της ψυχής του στον Πνευματικό Πατέρα, δια του οποίου εκείνη την ώρα ενεργεί ο Χριστός και έτσι θεραπεύεται, ελευθερώνεται εσωτερικά από διάφορες εσωτερικές καταστάσεις που πονούν πολύ. Ο Πνευματικός Πατέρας λειτουργεί ως ιατρός και όχι ως δικαστής, κυρίως ακούει και παρηγορεί. Συγχρόνως, μέσα στην Εκκλησία μπορεί κανείς να βρη γνήσιους φίλους με ανιδιοτελή αγάπη που μπορεί να εκφράζη τα θέματα που τον απασχολούν.
Εν πάση περιπτώσει η αντιμετώπιση της κατάθλιψης, όταν δεν είναι οργανικής φύσεως που χρειάζεται μια ειδική θεραπεία, αλλά είναι ψυχολογικής φύσεως αντιμετωπίζεται με την ενεργητικότητα στην ζωή, με την εύρεση πραγματικών φίλων που να τους εμπιστεύεται κανείς με το να υπάρχη ειλικρίνεια με τον ίδιο τον εαυτό του.
Και κάτι σημαντικό. Οι περισσότεροι άνθρωποι της εποχής μας είναι μανιοκαταθλιπτικοί, βασανίζουν χωρίς λόγο τον εαυτό τους, τον αυτομαστιγώνουν. Τουλάχιστον πρέπει να τον λυπούνται!
(Πηγή: "Εκκλησιαστική Παρέμβαση" Σεπ. 2008)
- nhfaliamethh
- Έμπειρος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 250
- Εγγραφή: Τετ Ιούλ 19, 2006 5:00 am
- Επικοινωνία:
-Σ' εσάς την ίδια, κυρία Χ., τι έλεγε ο Γέροντας Πορφύριος τις ώρες της μοναξιάς και του πόνου σας, που ο άνδρας σας πέθανε τόσο πρόωρα και τόσο νέος;
- Με βοήθησε πάρα πολύ ο Γέροντας τις στιγμές εκείνες, που είναι φυσικό να σε πιάνει η κατάθλιψη κι αρχίζουν να σε βασανίζουν τα ερωτηματικά: «Γιατί, Θεέ μου, γιατί τόσο νωρίς;» Ένιωθα τότε μια ακηδία κι ένα βούλιαγμα στο κάθισμα και δεν μπορούσα να σηκωθώ.
Με συμβούλευσε τότε: «Μόλις αισθάνεσαι αυτό το πράγμα, να πετάγεσαι όρθια, και να πηγαίνεις μια βόλτα στο βουνό». Κι όταν τον ρώτησα πώς να έβγαινα έξω άμα ήταν βράδυ, μου απάντησε: «Άμα δεν μπορείς να βγεις, να φέρνεις στο νου σου όλο ωραίες εικόνες, όπως, ας πούμε, εκείνο το πάρκο, που είχατε επισκεφθεί με τον άνδρα σου και τα παιδιά σου, ή εκείνο το ωραίο ηλιοβασίλεμα, που απολαύσατε στη θάλασσα. Θα διώχνεις τους άσχημους λογισμούς και θα λες: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησε τον άνδρα μου, ελέησε κι εμάς».
Μου εμφύσησε ,ακριβώς, αυτή την πεποίθηση ότι υπάρχει επικοινωνία μεταξύ της ζώσας και της θριαμβεύουσας Εκκλησίας
- Με βοήθησε πάρα πολύ ο Γέροντας τις στιγμές εκείνες, που είναι φυσικό να σε πιάνει η κατάθλιψη κι αρχίζουν να σε βασανίζουν τα ερωτηματικά: «Γιατί, Θεέ μου, γιατί τόσο νωρίς;» Ένιωθα τότε μια ακηδία κι ένα βούλιαγμα στο κάθισμα και δεν μπορούσα να σηκωθώ.
Με συμβούλευσε τότε: «Μόλις αισθάνεσαι αυτό το πράγμα, να πετάγεσαι όρθια, και να πηγαίνεις μια βόλτα στο βουνό». Κι όταν τον ρώτησα πώς να έβγαινα έξω άμα ήταν βράδυ, μου απάντησε: «Άμα δεν μπορείς να βγεις, να φέρνεις στο νου σου όλο ωραίες εικόνες, όπως, ας πούμε, εκείνο το πάρκο, που είχατε επισκεφθεί με τον άνδρα σου και τα παιδιά σου, ή εκείνο το ωραίο ηλιοβασίλεμα, που απολαύσατε στη θάλασσα. Θα διώχνεις τους άσχημους λογισμούς και θα λες: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησε τον άνδρα μου, ελέησε κι εμάς».
Μου εμφύσησε ,ακριβώς, αυτή την πεποίθηση ότι υπάρχει επικοινωνία μεταξύ της ζώσας και της θριαμβεύουσας Εκκλησίας
- nhfaliamethh
- Έμπειρος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 250
- Εγγραφή: Τετ Ιούλ 19, 2006 5:00 am
- Επικοινωνία:
Το καλύτερο φάρμακο για την κάθε δοκιμασία μας είναι η μεγαλύτερη δοκιμασία
των συνανθρώπων μας των συνανθρώπων μας, αρκεί να την φέρουμε στον
λογισμό μας.
Γι αυτό για τιποτε να μη μας πιανει αγχος,αλλα ολα τα ζητήματα της καρδιάς μας, να τα φερνομαι μπροστά στον θεο, και αυτός ειναι δυνατός και θα μας παρηγορισει και θα μας αναλάβει.
Γεροντας Παισιος
των συνανθρώπων μας των συνανθρώπων μας, αρκεί να την φέρουμε στον
λογισμό μας.
Γι αυτό για τιποτε να μη μας πιανει αγχος,αλλα ολα τα ζητήματα της καρδιάς μας, να τα φερνομαι μπροστά στον θεο, και αυτός ειναι δυνατός και θα μας παρηγορισει και θα μας αναλάβει.
Γεροντας Παισιος
- nhfaliamethh
- Έμπειρος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 250
- Εγγραφή: Τετ Ιούλ 19, 2006 5:00 am
- Επικοινωνία:
...Της λέω ξέρεις μουσικά;
Ήξερα πιάνο, λέει, αλλά τα'; χω εγκαταλείψει όλα ένεκα της καταθλίψεως, ζω όλο με τα φάρμακα. Δεν θέλω, λέει, ούτε το σπίτι κοιτάζω καλά, ούτε μουσικά που ήξερα. Τα παράτησα, τα'; χω ξεχάσει, μου λέει. Λοιπόν, της είπα πολλά πράματα για τα μουσικά και περισσότερο της είπα, απ'; όλα είναι η αγάπη προς το Θεό, είναι το μεγαλύτερο πράγμα, που αιχμαλωτίζει την ψυχή διότι δεν είναι απλώς μία ενέργεια της ψυχής προς το Θεό, αλλά είναι το σπουδαίο ότι είναι η χάρις του Θεού που γεμίζει έπειτα την ψυχή και την κάνει άλλο. Δηλαδή αυτό το οποίο την είχε καταλάβει ήτανε μία ψυχική δύναμις και αντί να γίνει κάτι καλό, ο διάβολος τη δύναμη αυτή την ψυχική, την έκανε κατάθλιψη και βασάνιζε τον άνθρωπο. Λοιπόν, της είπα, σιγά-σιγά ν'; αρχίσει να παίζει πιάνο. Και περισσότερο από όλα της είπα να ασχοληθεί με την προσευχή και να δώσει σημασία στην έννοια ότι πρέπει να γνωρίσει και να αγαπήσει το Χριστό. Της είπα παραδείγματα, πως βλέπουμε πολλές φορές, μια μητέρα να λαχταράει το παιδάκι της, που το χει στην αγκαλιά, να το φιλεί με μια λαχτάρα, είναι κάτι παραδείγματα που μας κάνουνε έτσι... Κάπως, έτσι κι εμείς ν'; αγαπήσαμε το Χριστό, με μία λαχτάρα.
Γεροντας Πορφυριος
Ήξερα πιάνο, λέει, αλλά τα'; χω εγκαταλείψει όλα ένεκα της καταθλίψεως, ζω όλο με τα φάρμακα. Δεν θέλω, λέει, ούτε το σπίτι κοιτάζω καλά, ούτε μουσικά που ήξερα. Τα παράτησα, τα'; χω ξεχάσει, μου λέει. Λοιπόν, της είπα πολλά πράματα για τα μουσικά και περισσότερο της είπα, απ'; όλα είναι η αγάπη προς το Θεό, είναι το μεγαλύτερο πράγμα, που αιχμαλωτίζει την ψυχή διότι δεν είναι απλώς μία ενέργεια της ψυχής προς το Θεό, αλλά είναι το σπουδαίο ότι είναι η χάρις του Θεού που γεμίζει έπειτα την ψυχή και την κάνει άλλο. Δηλαδή αυτό το οποίο την είχε καταλάβει ήτανε μία ψυχική δύναμις και αντί να γίνει κάτι καλό, ο διάβολος τη δύναμη αυτή την ψυχική, την έκανε κατάθλιψη και βασάνιζε τον άνθρωπο. Λοιπόν, της είπα, σιγά-σιγά ν'; αρχίσει να παίζει πιάνο. Και περισσότερο από όλα της είπα να ασχοληθεί με την προσευχή και να δώσει σημασία στην έννοια ότι πρέπει να γνωρίσει και να αγαπήσει το Χριστό. Της είπα παραδείγματα, πως βλέπουμε πολλές φορές, μια μητέρα να λαχταράει το παιδάκι της, που το χει στην αγκαλιά, να το φιλεί με μια λαχτάρα, είναι κάτι παραδείγματα που μας κάνουνε έτσι... Κάπως, έτσι κι εμείς ν'; αγαπήσαμε το Χριστό, με μία λαχτάρα.
Γεροντας Πορφυριος
- nhfaliamethh
- Έμπειρος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 250
- Εγγραφή: Τετ Ιούλ 19, 2006 5:00 am
- Επικοινωνία:
- nhfaliamethh
- Έμπειρος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 250
- Εγγραφή: Τετ Ιούλ 19, 2006 5:00 am
- Επικοινωνία:
- panosgreece
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 2941
- Εγγραφή: Πέμ Αύγ 07, 2008 5:00 am
Re: σιωπηλη επιδημια
ετσι ειναι ,,,,,,,,,,ο δολοφονος του αιωνα μας
το βλεπω καθε μερα
και δυστηχως σε μικρα παιδια
εχεις βαλει ενα πολυ ωραιο θεμα
με πολυ ωραιο τροπο
το βλεπω καθε μερα
και δυστηχως σε μικρα παιδια
εχεις βαλει ενα πολυ ωραιο θεμα
με πολυ ωραιο τροπο
«Άγιοι της ημέρας, πρεσβεύσατε υπέρ ημών»
Re: σιωπηλη επιδημια
Δηλαδη, πώς φαινεται οτι ενα παιδι πασχει απο καταθλιψη;panosgreece έγραψε:ετσι ειναι ,,,,,,,,,,ο δολοφονος του αιωνα μας
το βλεπω καθε μερα
και δυστηχως σε μικρα παιδια
εχεις βαλει ενα πολυ ωραιο θεμα
με πολυ ωραιο τροπο
- panosgreece
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 2941
- Εγγραφή: Πέμ Αύγ 07, 2008 5:00 am
Re: σιωπηλη επιδημια
μεσα στα χρονια που ειμαι στο [ ταχι] εχω δει παρα πολυ κοσμοfilli έγραψε:Δηλαδη, πώς φαινεται οτι ενα παιδι πασχει απο καταθλιψη;panosgreece έγραψε:ετσι ειναι ,,,,,,,,,,ο δολοφονος του αιωνα μας
το βλεπω καθε μερα
και δυστηχως σε μικρα παιδια
εχεις βαλει ενα πολυ ωραιο θεμα
με πολυ ωραιο τροπο
πολλες μαναδες , πολλα παιδια
τωρα στην ερωτηση που μου εκανες σου λεω ξερα : απο τα ματια
τα ματια δεν λενε ποτε ψεματα
ποσοι αραγε μπορουμε να κοταχτουμε στα ματια σημερα ;
«Άγιοι της ημέρας, πρεσβεύσατε υπέρ ημών»
-
- Τακτικό Μέλος
- Δημοσιεύσεις: 45
- Εγγραφή: Δευ Αύγ 01, 2005 5:00 am
- Τοποθεσία: ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Re: σιωπηλη επιδημια
Ισως και απο τις ερωτησεις τις οποιες κανει ενα παιδι....