Γονείς

[δημητρης]

Καλησπέρα σε όλους .Θα ήθελα Πατερ Αντώνιε να σας μιλήσω για ένα οικογενειακό μου πρόβλημα.Καταρχήν είμαι 29 ετων παντρεμένος με ένα παιδακι 4 ετών.Είμαι παντρεμένος εδώ και 5 χρόνια και ειμαι πολύ ευτυχισμένος και με την συζυγό μου πολύ αγαπημένοι.Το προβλημά μου στιάζεται στους γονείς , οπου εδω και 5 χρόνια δεν έχουμε καμία σχέση.Με τον πατέρα μου ποτέ μα πότέ δεν υπήρξαν σχέσεισ παιδιού και πατέρα (αν και εχω ακόμα 3 αδερφια εγώ ημουν ο πιο απομακρος απάυτον).Εκείνος όλα τα χρόνια δεν εδειξε στα παιδιά του ιχνος αγάπης και στοργής.Συνέχεια μέχρι και τώρα το μυαλό στην προσωπική του διασκέδαση (γυναίκες) και καθόλου δεν ενδιαφέρεται ούτε για την συζυγό του ,ούτε για τα παιδιά του.Ανεξάρτητα αν η μητέρα μου μεχρι και αυτήν την στιγμή που μιλάμε είναι μαζί του.Εγώ σε ηλικία 23 ετών έκανα την επαναστασή μου μη αντέχοντας την κατάσταση αυτη αφου οι σχέσεισ μας είχαν φτάσει στο απροχώρητο και εφόσον σε λιγους μήνες δημιουργούσα την δική μου οικογένεια του εξέφρασα όλα τα απωθημένα που είχα και τα κρατούσα μέσα μου όλα αυτά τα χρόνια.Το αποτέλεσμα ήταν να με διώξει απο τπ σπίτι και απο τότε δεν με ξαναειδε.Εγώ μετά το διάστημα τριών μηνών παντρέυτηκα χωρίς εκεινος να παρευρίσκεται και όχι γιατι δεν τον κάλεσα αλλα επειδη το επέλεξε εκείνος.Η δέ μητέρα μου σαν ξένη..εν τη συνέχεια απέκτησα τον γιο μου μετά απο ένα έτος όπου τότε είδα την ΄μητέρα μου απο τον γάμο για τη φοβόταν να με συναντήση μήπως και το μάθει εκείνος.Αυτη την μέρα είδα την μητέρα μου ,είδε τον γιό μου και δεν την χαναείδαμε μέχρι σήμερα,ανεξάρτητα αν μας χωρίζουν 10 χιλιομετρα.Δεν της κρατάω κακία και το ξέρει ,και μάλιστα μου λείπει αλλα με πνίγει το άδικο.Εκεινον ντρέπομαι που το λέω και αμαρτανω αλλα δεν θέλω να τον δω μπροστά μου και όχι για τα παραπάνω αλλα γιατι μέχρι και σήμερα προσπαθεί να με κάνει να μην έχω σχέσεισ με τα αδέρφια μου.Σε όλες τις ευχάριστες στιγμές (γάμους,βαφτίσεις,γενέθλια) εγώ ήμουν και είμαι απών επειδή εκείνος θέλει και αυτοι τον ακουν.Ειναι όμως αδέρφια μου και τα αγαπώ και δεν πρόκειται ο΄τι καιναγίνει εγώ να σταματήσω να τους βλέπω και να τους αγαπώ.Πιστέυω ότι δεν αξίζει αυτός ο άνθρωπος να λέγεται πατέρας....

[pAntonios]

Αγαπητέ Δημήτρη,
δόξαζε τον Θεό που έχεις μια ευτυχισμένη οικογένεια!
Δεν είναι και πολύ συνηθισμένο στις μέρες μας...

Από την άλλη νομίζω ότι πρέπει να το κάνεις θέμα προσευχής για τον πατέρα σου, διότι όλη αυτή η κατάσταση είναι δαιμονική όπως μου φαίνεται...
Κάνε του ένα σαρανταλείτουργο, δίνε και τα ονόματα των γονιών σου για μνημόνευση στην εκκλησία και ο Θεός θα δείξει!

Φυσικά εσύ δεν θα του κρατάς κακία και όσο μπορείς θα επικοινωνείς έστω και με τυπικά λόγια.

Ας κάνει μια προσευχούλα και όποιος διαβάσει αυτό το κείμενο και βλέπουμε τα αποτελέσματα.
Θα περιμένουμε να επανέλθεις!

[sokratism]

Κουράγιο αδερφέ μου Δημήτρη.

[DOMINIQUE]

Δημήτρη φύλαγε την οικογένεια σου σα φυλαχτό.Και πολύ ποσευχή για τους γονείς,εσύ κάνε το σωστό από τη μεριά σου και ο Θεός θα αναλάβει.