Απορία για τη συμβίωση πριν το γάμο

[nkope]

Κατάλαβε κανείς ότι απλά δεν θέλω να κρίνω όσους κάναν έρωτα πριν παντρευτούν ?

Ποιος κρίνει Μάνο; Περί κρίσεως νομίζεις ότι πρόκειται;

Το ερώτημα είναι ποιο είναι το σωστό.

Η Εκκλησία είναι θεραπευτήριο αμαρτωλών, δεν είναι σύναξη αναμάρτητων. Βοηθά τους ανθρώπους που έχουν τραυματιστεί απ΄την αμαρτία, δεν τους κατακρίνει. Απ΄την άλλη πλευρά όμως δεν τους ενθαρρύνει στην αμαρτία, λέει πάντοτε ποιο είναι το σωστό, δηλαδή το θέλημα του Θεού. Και, Μάνο, το θέλημα του Θεού είναι διαχρονικό, δεν αλλάζει ανάλογα με τις εξωτερικές συνθήκες. Εμείς πρέπει να προσαρμόσουμε τη συμπεριφορά μας, όχι ν΄αλλάξουμε τις αρχές τις πίστης μας.

Όσο για μένα όχι μόνο δεν κρίνω, αλλ΄αντίθετα τα πολλά λάθη που έκανα στην προσωπική μου ζωή με κάνουν να συμπάσχω μ΄όσους κάνουν τα ίδια λάθη, επειδή ξέρω πόσο πόνο θα τους προκαλέσουν στο μέλλον. Γι αυτό έχω το θάρρος να λέω ποιο είναι το σωστό και να τους παρακαλώ να μάθουν να ζουν τη ζωή της Εκκλησίας πριν κάνουν οτιδήποτε άλλο, κι αν δεν τους αρέσει τότε με γεια τους με χαρά τους. "΄Οστις θέλει οπίσω μου ελθείν...", είπε ο Κύριος. Δε γίνεται με το ζόρι.

[Evi_J]

Η Θεοφανία που ενδιαφέρεται για το θέμα θα τα διαβάσει όλα και θα αποφασίσει μόνη της. .

Η Θεοφανία καλά θα κάνει να αντιμετωπίσει τη συγκεκριμένη θεματολογία απλά ως συζήτηση και όχι ως κύρηγμα από κανέναν
Μην περιμένει το ίντερνετ ως λύση για τις απορίες της
Το πιο καλό είναι η προσωπική επικοινωνία με έναν πνευματικό :)

=D> για το πρώτο
=D> για το δεύτερο
=D> =D> =D> για το τρίτο!

Συμφωνώ με τις απόψεις του Evi_J , του nkope και του aposal!!!

ΤΟΥ;; 8O 8O

[Gafaranga]

Προσωπική μου γνώμη είναι ότι αντι να ασχολούμαστε με την παρθενία πριν την τέλεση του μυστηρίου του γάμου θα έπρεπε να ασχολούμαστε με τους τρόπους με τους οποίους τα άτομα μπορούν σήμερα να εξοικειωθούν με την αγάπη. Θέτω λοιπόν το ερώτημα ως εξής> πως μπορούν οι άνθρωποι σήμερα να ΑΡΧΙΣΟΥΝ να γεύονται το μεγαλείο της αγάπης και ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ να το γεύονται και να το αυξάνουν μέχρι την στιγμή που θα μπουν στο φέρετρο; σε μια εποχή που τα άτομα θα είχαν εξοικειωθεί με την αγάπη σε τέτοιο βαθμό που θα μπορουσαν να ΑΓΑΠΗΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ ΟΠΩΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ ισως να μην είχε σημασία να συζηταμε για το ερώτημα αυτο αλλα η εποχή μας δεν είναι τέτοια εποχή. Συνεπώς, αν μια Χ πρακτικη βοηθά ένα άτομο να γευτεί την αγάπη και να αυξηθούν οι πιθανότητες να αγαπάει περισσότερο κόσμο στο μέλλον τότε γιατί η πρακτική αυτή να είναι καταδικαστέα; υπάρχει η γνώμη ότι το προγαμιαίο σεξ δεν οδηγεί σε αγάπη. Θα είχα κάποιες επιφυλάξεις να κάνω τέτοιες προβλέψεις πριν δώσω οδηγίες ζωής. Απλα γιατί είναι ΑΔΥΝΑΤΟ εξορισμού να ξέρουμε σε ποια ζευγάρια έρχεται η Θεία Χάρις και σε ποιά όχι. Σίγουρα υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες επίσκεψης της Θείας Χάριτος σε ζευγάρια που έχουν επιλέξει να κάνουν χριστιανικό γάμο μπροστά σε κάποιον ιερέα. αλλά η γνώμη μου είναι ότι η Χάρις επισκέπτεται τους ταπεινους στην ψυχή, τους παρθένους στην ψυχή. Αρα, αν μπορεί μια Χ πρακτική να σε φέρει πιο κοντά στην αγάπη για το Θεό και την αγάπη για τον πλησίον και την ταπεινότητα τότε γιατί να είναι καταδικαστέα? μπορει μια μεγάλη πλειοψηφία ανθρώπων η Χ πρακτική να μην φερνει τα παραπάνω επιθυμητα αποτελέσματα. τι γίνεται όμως αν για μια μικρή μερίδα η Χ πρακτική υπάρχει πιθανότητα να τους οδηγήσει σε περισσότερη αγάπη? πιστευω ότι ο Θεός μας αγαπάει όλους χωρίς διακρίσεις και το ίδιο πρέπει να κάνουμε κι εμείς για τους άλλους. είναι πάντα ενδιαφέρον να εξερευνούμε και να συζητάμε τρόπους που μπορεί να συνεισφέρουν στο να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι χωρίς να γινόμαστε δογματικοί. Βεβαια πρακτική από πρακτική διαφέρει π.χ. την συνεισφορά της προσευχής δεν είναι δυνατόν να την αμφισβητήσουμε. Οταν όμως θέτονται τέτοια ερωτήματα περι παρθενίας πριν τον γάμο πάει να πει ότι αυτή η πρακτική ίσως να μην φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ και αν μη τι άλλο οφείλουμε να το σεβαστούμε και αν έχουμε όρεξη να προβληματιστούμε χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα αναθεωρήσουμε τις πρακτικές που μας βοηθούν εμας τους ίδιους να πετύχουμε τους πνευματικούς μας στόχους. μόνο πρέπει να μας κάνει λίγο πιο διστακτικούς πριν καταδικάσουμε πρακτικές και άτομα.

[nkope]

Φίλε Garafanga αγάπη χωρίς Θεό δεν υπάρχει. Ο Θεός είναι Αγάπη. Αγαπούμε τους ανθρώπους γιατί αγαπούμε το Θεό.

Αν δεν αγαπούμε το Θεό τότε αυτό που νοιώθουμε για τους ανθρώπους δεν είναι αγάπη αλλά έρωτας, πάθος, επιθυμία όπως θες πέστο.

Όσο για τη Χάρι του Θεού μεταδίδεται στους ανθρώπους μέσω της σχέσης τους με το Θεό. Τη σχέση αυτή στηρίζουν κι ενισχύουν τα Μυστήρια της Εκκλησίας. Αν εσύ μπορείς να προτείνεις άλλο τρόπο για να δυναμώσουμε τη σχέση μας με το Θεό, τότε να το συζητήσουμε.

[lovethink]

Garafanga μου δεν επιτρέπεται η σκέψη και η πρόταση για συζήτηση
Πρέπει να τσουβαλιάσουμε όλους τους ανθρώπους και όλες τις περιπτώσεις κάτω από κανόνες
Τουλάχιστον εδώ στο φόρουμ

[silver]

==============================================
O aposal έγραψε :

Ο κύρος λόγος που παντρευόμαστε, είναι κατά τον Απόστολος Παύλο είναι η αποφυγή της πορνείας (και μετά η τεκνοποιία) :
«Για τις σαρκικές ανάγκες, ας έχει ο καθένας την γυναίκα του» (Α΄ Κορ 7,2) και δεν είπε ας έχει τη γυναίκα του για την τεκνοποιία. Και παραγγέλλει : «να έχετε συζυγικές σχέσεις», όχι για να αποκτήσουν παιδιά, αλλά «για να μην σας πειράζει και σας παρακινεί στην πορνεία ο σατανάς» (Α΄ Κορ 7,5). Και προχωρώντας, δεν λέει αν επιθυμούν παιδιά, αλλά : «αν όμως δεν μπορούν να εγκρατευτούν, ας έλθουν σε γάμο» (Α΄ Κορ 7,9). Στην αρχή λοιπόν, ο γάμος είχε αυτούς τους δύο σκοπούς, την τεκνογονία και την ικανοποίηση της φιληδονίας. Ύστερα όμως, που γέμισε από ανθρώπους η γη, απομένει ένας σκοπός, η εξουδετέρωση της ακολασίας και της ασέλγειας.

Το κείμενο, μου θυμίζει, θεολογία "Γιανναρά".

Εδώ η τοποθέτηση του Αποστόλου Παύλου γίνεται στη 'φλόγα της σαρκός", και όχι στο Μυστήριο του Γάμου.

Αν αυτά τα Βιβλικά χωρία, αφουρούσαν το Μυστήριο του Γάμου, τότε η διδασκαλία του Απ. Παύλου, θα ήταν αντιβιβλική, αιρετική!

Η ηδονή εδόθη από τον Δημιουργό, στον μεταπτωτικό άνθρωπο ως μέσον δια να φθάσει στο σκοπό. Ο σκοπός είναι η διαιώνιση του είδους :αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και πληρώσατε την γην...( Γέν. Α, 28 ).

Η απόλαυση του "μέσον" και η αποφυγή του "σκοπού" είναι αμαρτία, η οποία επιφέρει δικαίαν μισθαποδοσίαν.

Εκτός και αν μερικοί νομίζουν οτι ο Απόστολος Παύλος είχε άγνοια της Π. Διαθήκης.

....εγίνετο όταν εισήρχετο προς την γυναίκα του αδελφού αυτού, εξέχεεν επί την γην..... Γέν. λα,9 ( εδώ έχουμε απόλαυση ηδονής, και αποφυγή τεκνοποιίας)

πονηρόν δε εφάνη εναντίον του Θεού, ότι εποίησε τούτο, και εθανάτωσε και τούτον Γέν. λα,10 ( εδώ η μισθαποδοσία της αμαρτίας).

==============================================

[agiooros]

Zito signomi alla egine kapio lathos apo emena sta themata.
Paratheto pio kato afta pou graftikan.
Zito SYGNOMI.

[agiooros]

i teleti tou gamou ta prota xronia tou xristianismou den upirxe, tote ta zeugaria pigainane kai zitousane tin euxi apo tous goneis. Min ksexname oti pisteuoume ston Theo tis agapis ston epouranio Patera mas, gnorizei kala tis protheseis mas, otan suzoume me enan anthropo paei na pei oti ton agapame kai theloume na meinoume kai gia panta mazi tou. I agapi pros ton anthropo sou ekdilonete me tin storgi kai to xadi pou tou dineis. Pisteuo oti o kalos mas Theos den tha mas krinei apo auto otan kserei oti uparxei pragmatiki agapi, mas gnorizei kala, einai omos aparaitito na pantreutei ena zeugari omos kai na min to paratrabiksei dioti etsi einai kai to sosto. Kati akoma, ta kolumata ta antimetopizeis me upomoni kai agapi alloios den prokeitai na sterioseis, kanenas den einai teleios.

Δεν σημαίνει ότι επειδή μιλάμε σε ένα χριστιανικό αγνοούμε τις ψυχοκοινωνικές παραμέτρους. Το αντίθετο, όλα αυτά τα έχουν προβλέψει οι Άγιοι Πατέρες και η Εκκλησία.

Νίκη ακούγονται όμορφα όλα αυτά που λες αλλά από την άλλη και ο Πονηρός ξέρει πολύ καλά να ξελογιάζει τους νέους στο όνομα της αγάπης.
Τα μεγαλύτερα εγκλήματα έχουν γίνει στο όνομα της αγάπης!
Αν δεν υπάρχει ο Χριστός ανάμεσα στο ζευγάρι δεν μπορεί να υπάρξει αγάπη, ας μην γελιόμαστε! Και Χριστός δεν μπορεί να υπάρχει εκεί όπου καταπατείται ασύστολα το θέλημα του Θεού.

Κι ας μην μπερδεύουμε την αγάπη με την αγαπολογία, είναι διαφορετικά
πράγματα! Έχω δει πολλές "αγάπες" τέτοιου είδους που ήθελαν όλα να τα
δικιμάσουν πριν το γάμο από την πολλή αγάπη!!! Και ρωτάω, που είναι η αγάπη αν θέλεις κάποιον μόνον αν τον δοκιμάσεις με εγγύηση επιστροφής χρημάτων;;;!!!

Πέραν τούτου είδα αυτούς τους αισθηματίες μετά όταν παντρεύονται και
χωρίζουν διότι λένε χαρακτηριστικά... "τώρα η αγάπη μας τελείωσε" ας την
αναζητήσουμε κάπου αλλού!!! Και ξεκινάνε νέα περιπέτεια...
Αγάπη με ημερομηνία λήξης, δεν είναι χριστιανική αγάπη.

Και υπάρχουν και κάποιοι άλλοι που μετά το χωρισμό θέλουν να σφάξουν ο ένας τον άλλο, συνήθως εκείνος που δεν είναι έτοιμος να χωρίσει, τον άλλον που "ξενέρωσε" για να χρησιμοποιήσω και λίγο τη φρασεολογία της εποχής!!!

Τέλος δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο γάμος δεν είναι ο στόχος αλλά ο δρόμος προς την ουράνια βασιλεία. Αν αυτό δεν ξεκινήσει σωστά, είναι αμφίβολο αν θα συνεχίσει ώστε να τελειώσει και σωστά...

[agiooros]

Φιλε nkope δεν είπα κάτι αντίθετο από αυτό που είπες. Μόνο συμπληρωνω την άποψη, που δεν παύει να είναι μια ανάμεσα σε παρα πολλές και όχι απαραίτητα η σωστή ή η μόνη σωστή, ότι αγαπάμε τους ΕΧΘΡΟΥΣ μας γιατί αγαπάμε τον Θεό. Αγαπάμε τους ανθρώπους ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ αγαπάμε τον Θεό. ετσι μάλλον εξηγείται γιατι υπάρχουν άτομα σε αυτόν τον κόσμο που αγαπάνε, μολονότι είναι άθεοι, περισσότερο από θεοσεβούμενους ανθρώπους που κηρύσσουν πόλεμο και διψούν για αίμα. Πιστεύω ότι οι άνθρωποι είναι ικανοί να φτάσουν σε μεγάλα επίπεδα αγάπης. Η μεθοδολογία είναι το ζητούμενο και εκεί φυσικά υπάρχουν διάφορες απόψεις από τις οποίες προσωπικά υποστηρίζω τις Ορθόδοξες χριστιανικές. αλλά ας έχουμε πάντα τα λόγια του Χριστού στο κεφάλι μας και να προσπαθούμε με οποιονδήποτε τρόπο να ενισχύουμε την σχέση αγάπης με τον Θεό και τον πλησίον μας. εξάλλου αν το καλοσκεφτεί κανεις ίσως και αυτό εδω το φόρουμ να αποτελεί ένα μεσο εξάσκησης στην επικονωνία αγάπης με τους συνανθρώπους μας. άλλοι ανταποκρίνονται με αγάπη και σεβασμό άλλοι όχι. ο καθένας όπως μπορεί και η καλή προαίρεση μετράει.

ευλογείτε

[akritas]

Η δική μου γνώμη για τις προγαμιέες σχέσεις είναι η εξής: Προτιμώ να υπάρχουν μέσα στα πλαίσια της εκκλησίας. Να φέρονται σαν κανονικό ανδρόγυνο. Αν η αγάπη τους κρατήσει τότε ας έχουν την ευχή Του Θεού και ας προχωρήσουν στο Θείο μυστήριο του γάμου. Αν όχι καλύτερα ας χωρίσουν πριν ενωθούν με το μυστήριο. Γιατί σε περίπτωση διαζυγίου εμπλέκονται και άλλοι παράγοντες. Ο Γέρων Γαβριήλ σε μια επίσκεψη μου στο κελί του Οσίου Χριστοδούλου είπε ότι η κύρια αιτία διαζυγίων είναι ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ στο φούλ!!!! Με την απλή συγκατοίκηση νομίζω πως οι χαρακτήρες θα φανούν και η τελική απόφαση θα είναι ευκολότερη.