Σελίδα 2 από 3

Re: Η αντιμετώπιση του ψυχικώς ασθενούς...

Δημοσιεύτηκε: Πέμ Δεκ 08, 2011 8:45 am
από filotas
Alexk, τα φάρμακα επηρεάζουν μόνο τα συμπτώματα, αλλά δεν θεραπεύουν τις αιτίες. Στις περισσότερες περιπτώσεις τα ψυχοσωματικά συμπτώματα έχουν πνευματική αιτία και σε λίγες περιπτώσεις σωματική αιτία. Επομένως τις περισσότερες φορές, ιδίως σε σοβαρές περιπτώσεις ψυχικών νοσημάτων χρειάζεται συνδυασμός ιατρικής και πνευματικής θεραπείας.

Το κακό είναι ότι, ενώ τα αποτελέσματα των φαρμάκων είναι μάλλον βέβαια (αν και όχι πάντοτε), τα αποτελέσματα της πνευματικής θεραπείας είναι αβέβαια, επειδή εξαρτώνται από τη θέληση και την προσπάθεια του ίδιου του ανθρώπου, αλλά και από τη βοήθεια της Χάριτος του Θεού, η οποία είναι μεν δεδομένη, αλλά ενεργεί με το δικό της τρόπο και στο δικό της χρόνο, που δεν είναι πολλές φορές κατανοητός από μας τους ανθρώπους.

Re: Η αντιμετώπιση του ψυχικώς ασθενούς...

Δημοσιεύτηκε: Πέμ Δεκ 08, 2011 12:22 pm
από Alexk
Αγαπητέ filotas
Οντως, πολλές φορές, τα φάρμακα δεν θεραπεύουν τις αιτίες, αλλά σίγουρα προσφέρουν μεγάλη ανακούφιση στους πάσχοντες και στους συγγενείς τους. Κατά τη δική μου άποψη (και την ιατρική φυσικά) τα ψυχικά και σωματικά νοσήματα έχουν τη βάση τους σε βλάβη, που συμβαίνει σε κάποιο όργανο του ανθρωπίνου σώματος. Και αυτό είναι που προσπαθεί να ανακουφίσει ή να θεραπεύσει η σύγχρονη ιατρική. Πρέπει να παραδεχτούμε ότι (σύμφωνα με τους πατέρες) πίσω και από αυτά τα ΙΑΤΡΙΚΑ αίτια μπορεί να υπάρχουν και ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ (όπως μια ηθική πτώση ή κάποια μη γνωστή αμαρτία). Δεν πρέπει όμως να περιορίζουμε την ύπαρξη των πνευματικών αιτίων μόνο στα ψυχικά λεγόμενα νοσήματα (τα οποία είναι και αυτά σωματικά στην πραγματικότητα), αλλά και στα σωματικά.
Και τώρα λίγα λόγια πάλι για τον εγωϊσμό. Δεν πρέπει να αποδίδουμε τα ψυχικά νοσήματα στον εγωϊσμό. Υπάρχουν (και μάλιστα πάρα πολλά) άτομα που είναι σε μεγάλο βαθμό εγωϊστές, αλλά ψυχικά είναι υγιέστατοι. Δεν είναι ο εγωϊσμός που οδηγεί στην εμφάνιση ενός ψυχικού νοσήματος (παρ’όλο που και αυτός μπορεί κάποιες φορές να συνεισφέρει ή να επιδεινώνει την κατάσταση). Ηδη η επιστήμη έχει αρχίσει να βρίσκει σημαντικές δυσλειτουγίες στον εγκέφαλο ανθρώπων με σοβαρά ψυχικά νοσήματα, όπως π.χ. η σχιζοφρένεια. Επομένως ας μην φθάνουμε να «κατηγορούμε» τους δυστυχείς αυτούς πάσχοντες για εγωϊσμό ή άλλα ελαττώματα του χαρακτήρα, ενώ στην πραγματικότητα είναι ΑΡΡΩΣΤΟΙ.
Τέτοιες-πνευματικές-διαγνώσεις (σχετικές με τα αίτια τόσο των ψυχικών, όσο και των σωματικών νοσημάτων) δεν τις απορρίπτω, αλλά θεωρώ ότι θα μπορούσαν να τις κάνουν ελάχιστοι πραγματικά φωτισμένοι γέροντες.Οι υπόλοιποι μπορούμε μόνον εικασίες να κάνουμε.

Re: Η αντιμετώπιση του ψυχικώς ασθενούς...

Δημοσιεύτηκε: Πέμ Δεκ 08, 2011 1:09 pm
από gkou
Alexk έγραψε:Αγαπητέ filotas
Δεν είναι ο εγωϊσμός που οδηγεί στην εμφάνιση ενός ψυχικού νοσήματος (παρ’όλο που και αυτός μπορεί κάποιες φορές να συνεισφέρει ή να επιδεινώνει την κατάσταση). Ηδη η επιστήμη έχει αρχίσει να βρίσκει σημαντικές δυσλειτουγίες στον εγκέφαλο ανθρώπων με σοβαρά ψυχικά νοσήματα, όπως π.χ. η σχιζοφρένεια. Επομένως ας μην φθάνουμε να «κατηγορούμε» τους δυστυχείς αυτούς πάσχοντες για εγωϊσμό ή άλλα ελαττώματα του χαρακτήρα, ενώ στην πραγματικότητα είναι ΑΡΡΩΣΤΟΙ.
.
Κι εγώ αυτής της άποψης είμαι, με τα όσα λίγα γνωρίζω :roll:

Re: Η αντιμετώπιση του ψυχικώς ασθενούς...

Δημοσιεύτηκε: Παρ Δεκ 09, 2011 10:01 am
από filotas
Alexk έγραψε:Αγαπητέ filotas
Οντως, πολλές φορές, τα φάρμακα δεν θεραπεύουν τις αιτίες, αλλά σίγουρα προσφέρουν μεγάλη ανακούφιση στους πάσχοντες και στους συγγενείς τους. Κατά τη δική μου άποψη (και την ιατρική φυσικά) τα ψυχικά και σωματικά νοσήματα έχουν τη βάση τους σε βλάβη, που συμβαίνει σε κάποιο όργανο του ανθρωπίνου σώματος. Και αυτό είναι που προσπαθεί να ανακουφίσει ή να θεραπεύσει η σύγχρονη ιατρική. Πρέπει να παραδεχτούμε ότι (σύμφωνα με τους πατέρες) πίσω και από αυτά τα ΙΑΤΡΙΚΑ αίτια μπορεί να υπάρχουν και ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ (όπως μια ηθική πτώση ή κάποια μη γνωστή αμαρτία). Δεν πρέπει όμως να περιορίζουμε την ύπαρξη των πνευματικών αιτίων μόνο στα ψυχικά λεγόμενα νοσήματα (τα οποία είναι και αυτά σωματικά στην πραγματικότητα), αλλά και στα σωματικά.
Και τώρα λίγα λόγια πάλι για τον εγωϊσμό. Δεν πρέπει να αποδίδουμε τα ψυχικά νοσήματα στον εγωϊσμό. Υπάρχουν (και μάλιστα πάρα πολλά) άτομα που είναι σε μεγάλο βαθμό εγωϊστές, αλλά ψυχικά είναι υγιέστατοι. Δεν είναι ο εγωϊσμός που οδηγεί στην εμφάνιση ενός ψυχικού νοσήματος (παρ’όλο που και αυτός μπορεί κάποιες φορές να συνεισφέρει ή να επιδεινώνει την κατάσταση). Ηδη η επιστήμη έχει αρχίσει να βρίσκει σημαντικές δυσλειτουγίες στον εγκέφαλο ανθρώπων με σοβαρά ψυχικά νοσήματα, όπως π.χ. η σχιζοφρένεια. Επομένως ας μην φθάνουμε να «κατηγορούμε» τους δυστυχείς αυτούς πάσχοντες για εγωϊσμό ή άλλα ελαττώματα του χαρακτήρα, ενώ στην πραγματικότητα είναι ΑΡΡΩΣΤΟΙ.
Τέτοιες-πνευματικές-διαγνώσεις (σχετικές με τα αίτια τόσο των ψυχικών, όσο και των σωματικών νοσημάτων) δεν τις απορρίπτω, αλλά θεωρώ ότι θα μπορούσαν να τις κάνουν ελάχιστοι πραγματικά φωτισμένοι γέροντες.Οι υπόλοιποι μπορούμε μόνον εικασίες να κάνουμε.
Εγώ δε μίλησα για εγωισμό. Κατά την άποψη μου (μη ιατρική) τα ψυχικά νοσήματα οφείλονται σε εσωτερική σύγκρουση του ανθρώπου, που η αιτία της είναι πάντοτε σχεδόν πνευματική και όχι σωματική. Υπάρχουν ψυχοσωματικά συμπτώματα, που οφείλονται σε ψυχικές ασθένειες και άλλα που οφείλονται σε σωματικές. Τα συμπτώματα αυτά καταστέλλονται με τα φάρμακα κι έτσι οι γιατροί αποκτούν την ψευδαίσθηση, ότι έχουν λύσει το πρόβλημα. Στην πραγματικότητα έχουν κουκουλώσει το πρόβλημα, το οποίο σιγοκαίει κάτω από την επιφάνεια, όπως η φωτιά στο καμίνι.

Αλέξανδρε, οι "επιστήμονες¨ σήμερα έχουν την τάση να θεωρούν τον άνθρωπο μηχανή, εμείς όμως οι Χριστιανοί πιστεύουμε ότι δεν είναι. Η ψυχή του ανθρώπου δεν έχει έδρα το σώμα του. Μπορεί η ψυχή να έχει άρρηκτη σύνδεση με το σώμα (όσο είμαστε σ' αυτό τον κόσμο), αλλά η σύνδεση αυτή είναι πνευματική και όχι "οργανική",

Αυτά τα περί εγκεφάλου μάλιστα θα επιτρέψεις να τ' ακούω με ιδιαίτερη επιφύλαξη, επειδή εδώ και 5 χρόνια ζω ένα συνεχές θαύμα, ενός ανθρώπου, που, αν είχαν δίκιο οι γιατροί για τη λειτουργία του εγκεφάλου, κανονικά θα έπρεπε να είναι σε κώμα, παρ' όλα αυτά μιλάει και καταλαβαίνει και σκέπτεται και και αισθάνεται και κινείται (με μια ελαφρά δυσκολία). Ο γιατρός που την παρακολουθεί έχει παραδεχτεί, ότι δεν μπορεί να εξηγήσει επιστημονικά το πως συμβαίνουν όλα αυτά. Τίποτε δεν έχει καταλάβει ακόμη η επιστήμη για τη λειτουργία του εγκεφάλου κι όσα κι αν καταλάβει δεν θα μπορέσει ποτέ να λύσει το μυστήριο των αισθημάτων και της βούλησης, επειδή αυτά δεν έχουν έδρα το σώμα, αλλά την ψυχή, που είναι πνεύμα και όχι ύλη.

Επομένως οι γιατροί και τα φάρμακα κάνουν τη δουλειά τους κι ο Πνευματικός τη δική του. Όποιος δεν το καταλαβαίνει καταλήγει να περιστρέφεται σε κύκλους "επιστημονικά" ανεξήγητων μεταπτώσεων μεταξύ θεραπείας και ανακύκλωσης της ψυχικής ασθένειας, Και αυτό το δεύτερο το ζω στην ευρύτερη οικογένειά μου, και μπορώ να στο περιγράψω με κάθε λεπτομέρεια, για το πως τα φάρμακα δεν μπορούν να θεραπεύσουν μια ψυχική ασθένεια, που έχει πνευματική αιτία.

Αλέξανδρε, μελέτησε λίγο περισσότερο του Πατέρες της Εκκλησίας, οι οποίοι τα περιέγραψαν όλα αυτά με θαυμαστό τρόπο, από τους πρώτους μετά Χριστόν αιώνες, ενώ η ιατρική επιστήμη ακόμη βρισκόταν στα σπάργανα.

Re: Η αντιμετώπιση του ψυχικώς ασθενούς...

Δημοσιεύτηκε: Παρ Δεκ 09, 2011 10:03 am
από aposal
filotas έγραψε:Και η υπερβολική "ευαισθησία" είναι ένα είδος εγωισμού. Μόνο η συχνή επαφή με τον Πνευματικό διορθώνει τέτοιους λανθασμένους λογισμούς.
+1

Re: Η αντιμετώπιση του ψυχικώς ασθενούς...

Δημοσιεύτηκε: Παρ Δεκ 09, 2011 10:13 am
από faviola
Σύν Ἀθηνά καί χεῖρα κίνει.....

Άρα και Χριστός (πνευματικός) και γιατρός....
:8

Re: Η αντιμετώπιση του ψυχικώς ασθενούς...

Δημοσιεύτηκε: Παρ Δεκ 09, 2011 5:09 pm
από Alexk
Αγαπητέ filotas
Λέμε σε πολλά σημεία τα ίδια πράγματα, αλλά και σε πολλά διαφέρουμε.
Ας δούμε λοιπόν κάποια από αυτά.
Συμφωνούμε και οι δύο ότι η αρχική αιτία για τα νοσήματα είναι πνευματική, μόνο που εγώ την θεωρώ ως πρώτη αιτία και για τα ψυχικά ΚΑΙ για τα σωματικά (τα οποία εσύ δεν αναφέρεις καν-γιατί;)
Και επίσης θα συμπληρώσω ότι (εγώ τουλάχιστον, δεν ξέρω) αν πάντοτε πρώτη αιτία είναι πάντα η πνευματική.
Στη θέση σου:
Επομένως οι γιατροί και τα φάρμακα κάνουν τη δουλειά τους κι ο Πνευματικός τη δική του.
Μα και εγώ το ίδιο λέω, μόνο που τονίζω ότι:
Τέτοιες-πνευματικές-διαγνώσεις (σχετικές με τα αίτια τόσο των ψυχικών, όσο και των σωματικών νοσημάτων) δεν τις απορρίπτω, αλλά θεωρώ ότι θα μπορούσαν να τις κάνουν ελάχιστοι πραγματικά φωτισμένοι γέροντες. Οι υπόλοιποι μπορούμε μόνον εικασίες να κάνουμε.
Τις υπογραμμίσεις τις έβαλα τώρα.
Λες:
Αυτά τα περί εγκεφάλου μάλιστα θα επιτρέψεις να τ' ακούω με ιδιαίτερη επιφύλαξη,
Μα και οι ερευνητές γνωρίζουν θαυμάσια ότι έχουν τεράστιες αποστάσεις να διανύσουν και γνωρίζουν ότι πολλές φορές κάνουν λάθη. Αν ήταν δυνατόν να γνώριζες έστω και κάποια από αυτά τα ελάχιστα που σήμερα ξέρουμε, θα μπορούσες να αντιληφθείς πόσα εκπληκτικά πράγματα έχουμε βρει για τον εγκέφαλο (που όντως ελάχιστα ξέρουμε). Ας είναι, πιθανόν κατά διαστήματα στις συζητήσεις μας να αναφέρομαι σε κάποια από αυτά.

Μιλάς πολύ γενικά για περιπτώσεις στο συγγενικό σου περιβάλλον και δεν καταλαβαίνω αν αναφέρεσαι σε μία ή δύο και αν πρόκειται για νευρολογικά ή ψυχιατρικά προβλήματα που είναι τελείως διαφορετικά μεταξύ τους.

Λες: οι "επιστήμονες¨ σήμερα έχουν την τάση να θεωρούν τον άνθρωπο μηχανή, εμείς…..
Μα ο οργανισμός μας είναι μια μηχανή-θαυμαστή μηχανή-φτειαγμένη από τον Θεό, η οποία συνδέεται με την άϋλη και αθάνατη ψυχή με τον τρόπο άγνωστο σε μας (αυτό το τελευταίο οι υλιστές δεν μπορούν να το δεχτούν επειδή δεν πιστεύουν στο Θεό και φυσικά ούτε στην ψυχή).

Re: Η αντιμετώπιση του ψυχικώς ασθενούς...

Δημοσιεύτηκε: Σάβ Δεκ 10, 2011 3:04 pm
από filotas
Όχι οι σωματικές ασθένειες δεν έχουν πάντα πνευματική αιτία, αυτό άλλωστε το είπε ο ίδιος ο Χριστός. Οι σωματικές ασθένειες έχουν σχεδόν πάντα πνευματικά αποτελέσματα, που έχουν σχέση με τον τρόπο που ο ασθενής αντιμετωπίζει τη δοκιμασία του. Βεβαίως οι σωματικές ασθένειες είναι μεταπτωτική κατάσταση για τον άνθρωπο και ο Θεός τις επιτρέπει (όπως και τις άλλες δοκιμασίες), ανάλογα με τη πνευματική μας κατάσταση, για 3 κυρίως λόγους (σύμφωνα με τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη):
1. Στους πνευματικά ασθενέστερους για να συνειδητοποιήσουν την πνευματική τους κατάσταση και να μετανοήσουν.
2. Στους πνευματικά αγωνιζόμενους για να δοκιμαστούν και να δυναμώσουν πνευματικά.
3. Σε όσους έχουν φτάσει σε πνευματικά ύψη για να κερδίσουν ένα ακόμη "στέφανο" και για να μην διαμαρτύρονται οι πνευματικά ασθενέστεροι (το τελευταίο το λέει ο Γέροντας Παΐσιος).

Τα περιστατικά που αναφέρω στην προηγούμενη δημοσίευσή μου αφορούν το πρώτο ένα ακραίο νευρολογικό περιστατικό μετά από σοβαρό αυτοκινητιστικό δυστύχημα και το δεύτερο μια σοβαρή περίπτωση ψυχικά ασθενούς (επίτηδες είμαι αόριστος, επειδή ο σκοπός μας δεν είναι η ιατρική ανάλυση των περιστατικών).

Οι επιστήμονες δυστυχώς στη θεώρησή τους ξεχνούν την τεράστια επιρροή της ψυχής πάνω στο σώμα. Μια ανεβασμένη πνευματικά ψυχή μπορεί να ξεπερνά με ευκολία ακόμη και τις μεγαλύτερες σωματικές ασθένειες, ακόμη και να τις θεραπεύει με τη Χάρη του Θεού, ενώ μια πνευματικά ασθενής ψυχή μπορεί να επιδεινώνει τις σωματικές ασθένειες και τα συμπτώματά τους.

Re: Η αντιμετώπιση του ψυχικώς ασθενούς...

Δημοσιεύτηκε: Κυρ Δεκ 18, 2011 2:29 pm
από angieholi
filotas έγραψε:Επομένως οι γιατροί και τα φάρμακα κάνουν τη δουλειά τους κι ο Πνευματικός τη δική του.
Έχω μια επιφύλαξη όσον αφορά τα φάρμακα και την αποτελεσματικότητά τους. Τουλάχιστον για ορισμένα έχω την εντύπωση ότι "κουκουλώνουν" το πρόβλημα και όχι ότι πραγματικά το θεραπεύουν.
Είναι σαν να μπαίνει ο άνθρωπος σε κατάσταση καταστολής και γι αυτό συνήθως η λήψη των φαρμάκων είναι χρόνια, διότι μόλις κοπούν ο άνθρωπος ξαναγυρίζει στην ίδια κατάσταση.

Re: Η αντιμετώπιση του ψυχικώς ασθενούς...

Δημοσιεύτηκε: Κυρ Δεκ 18, 2011 6:34 pm
από filotas
Αγγελική αυτό λέω κι εγώ λίγο παραπάνω :smile: . Τα συμπτώματα αναστέλλουν μόνο τα φάρμακα και δεν θεραπεύουν.