"Κύριε ημών Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με"

[smarti]

Νομιζω πως και σε αυτην την περιπτωση θα ηταν ωραια να μπορουσε να μας συμβουλεψει ο koyk που ειναι και μοναχος και σιγουρα θα εχει να πας πει κατι ωφελιμο!!

[smarti]

Υ.Σ Αν θελει

[theodora]

Δηλαδή να ραθυμούμε κάποιες φορές λόγω της αδυναμίες μας και κάποιες άλλες επειδή μας "πειράζει" ένα ταγκαλάκι, δεν γίνεται?
Πρέπει να συμβαίνει ή το ένα, ή το άλλο, για όλους τους ανθρώπους και για κάθε περίσταση?

[dionysisgr]

Για να πολεμησουμε, γιατι περι πολεμου προκειται, θα πρεπει να ξερουμε και τον εχθρο που εχουμε απεναντι μας.

Δεν μπορουμε να τον αγνοουμε, να τον μπερδευουμε με αλλα πραγματα, η να του κρυβομαστε οπως ο ελεφαντας πισω απο την παπαρουνα.

Απο την βαφτιση μας ακομα, υποσχομαστε να συνταχθουμε με τον Χριστον, εναντια στον προαιωνιο εχθρο και ανθρωποκτονο διαβολο.

Που εαν δεν τον καταπατουσε ο Κυριος, και δεν τον περιοριζε στο να ενεργει μονο κατα παραχωρηση, θα μας ειχε εξαφανισει σε χρονο μηδεν.

Ειναι μαχη ζωης και θανατου η πνευματικη ζωη, δεν ειναι προσπαθεια να γινουμε καλυτεροι ανθρωποι, δεν ειναι κοινωνικος ακτιβισμος, δεν ειναι διανοητικη καλυτερευση, ειναι το να υπερβουμε τον εαυτο μας, και την αντιθετη ενεργεια που υψωνουν τειχος απεναντι σε εμας και τον Χριστον.

Το θεμα ειναι να γνωριζουμε οτι οι αδυναμιες της μεταπτωτικης μας φυσεως, σαφως υπαρχουν και μας εμποδιζουν, αλλα ενεργουν και παιρνουν αλλη δυναμη και ενταση παντα σε συναρτηση του αντιθετου, οτι πολεμαμε και την σαρκα μας, αλλα και τα πνευματα αυτα.

Αφου κατ'ουσιαν και εμεις αποτελουμε κτιστα πνευματα δημιουργημενα απο τον Θεον οπως και οι δαιμονες.

Αρα υπαρχει στον χωρο του κτιστου γιγνεσθαι, που κατοικουμε εμεις και αυτοι, συνεχης αλληλεπιδραση. Δεν μπορουμε να το αγνοησουμε αυτο.

Δεν ειδε ο Μεγας Αντωνιος τις παγιδες του δαιμονα ανα τον κοσμο και εφριξε; Παντου απλωμενες ηταν, δεν ηταν μονο στους μοναχους. Κανεναν δεν αφηνει αβασανιστο ο αποβλητος.

Ο Κυριος, στην πορεια του χρονου, αξιολογει και επιβραβευει τον αγωνα μας, και ενισχυει φυσικα παραλληλα οποτε ζητουμε ειλικρινα την βοηθεια Του. Εμεις κανουμε το λιγο και τα υπολοιπα τα αναπληρει Αυτος.

[sokratism]

Πρόγραμμα, χρειάζεται πρόγραμμα. Έστω και ένα κομποσκοίνι μικρό αλλά κάθε βράδυ κάθε μέρα. Συνέχεια κάθε μέρα. Να μη το αφήνουμε. Χρειάζεται και λίγο βία. Δε χρειάζεται ποσότητα, δε χρειάζεται όλο το βράδυ. Χρειάζεται επιμονή στο πρόγραμμα που θα μας βάλει ο πνευματικός.

Προσοχή. Όχι χωρίς πνευματικό τέτοια πράγματα. Γιατί άμα πάμε μόνοι μας θα αρχίσει ο διάβολος, λίγα φωτάκια από εδώ, λίγοι ήχοι από εκεί, λίγο κατάσταση παραπέρα και μετά θα πει ο προσευχόμενος "Αγίασα. Είμαι άγιος". Τραγωδία. Γι' αυτό ότι πει ο παπούλη σας. Τυφλότατη Υπακοή. Αγία Υπακοή. Και μόνο αυτή σώζει. Άλωστε εκεί είναι και η βασική μας διαφορά με τον διάβολο. Εμείς ταπεινονόμαστε και υπακούουμε Στο Άγιο θελημά του, ενώ ο διάβολος δεν υπακούει πουθενά. Το κυρίαρχο συστατικό του είναι η αλαζονεία και η υπερηφάνεια.



Είναι αλήθεια Διονύση αδελφέ μου, ότι έχουμε πόλεμο, αυτός πολεμάει εμάς και εμείς σηκώνουμε τα χέρια Στο Χριστό.
Έλα Χριστέ μου μέσα στη καρδιά μου. Δεν γυρίζουμε να πολεμήσουμε μαζί του. Κυτάμε να λαμπικάρουμε την καρδιά μας για να έρθει ο Χριστός μέσα. Όταν είναι ο Κύριος μέσα ο κλέφτης δεν μπαίνει.

Άμα έρθει μέσα μετά κυτάμε να μη φύγει. Πιό δύσκολο αυτό, ακατόρθωτο σχεδόν αδύνατο. Ο λογισμός μου μου λέει ότι μετράει η προσπάθεια όχι το αποτέλεσμα. Δεν ξέρω κιόλας. Συγχωράτε με.

[panagiotis2008]

Και μένα γιατί όσες φορές λέω την Ευχή (πάντα έξω την λέω)που την λέω κάποιες φορές δεν με έχει πιάσει ποτέ ύπνος ή επιθυμία για χαλάρωση?
Την λέω κανονικά,δεν μου 'ρχεται νύστα.

[smarti]

Οταν λεω την ευχη ,τις ποιο πολλες φορες για να ηρεμησω πιο πολυ, η για να αποφυγω κακους λογισμους,μετα νιωθω τυψεις?Γιατι νιωθω τυψεις?

[Kostantinosve]

τι εννοείς τύψεις σμαρώ ? δλδ νιώθεις εννοχές για κάποιες πράξεις του παρελθόντος? ίσα ίσα όταν νιώθουμε τύψεις (εγώ δλδ) πρέπει να λέμε την ευχούλα για να μας φεύγουν οι ενοχές ωστε να αισθανόμαστε μια σιγουρία ότι ο Κύριός μας , αυτός ο γλυκής Ιησούς είναι συμπαραστάτης μας στη θλίψη μας , μας χαρίζει χαρά και μας δίνει κατα κάποιον τρόπο την πληροφορία στη ψυχή μας ότι είναι οικτήρμων ώστε να πάρουμε κουράγιο να συνεχίσουμε τον αγώνα μας ,

παρακαλώ πολύ συγχωρέστε με , εύχεσθε ...

[smarti]

τι εννοείς τύψεις σμαρώ ? δλδ νιώθεις εννοχές για κάποιες πράξεις του παρελθόντος? ίσα ίσα όταν νιώθουμε τύψεις (εγώ δλδ) πρέπει να λέμε την ευχούλα για να μας φεύγουν οι ενοχές ωστε να αισθανόμαστε μια σιγουρία ότι ο Κύριός μας , αυτός ο γλυκής Ιησούς είναι συμπαραστάτης μας στη θλίψη μας , μας χαρίζει χαρά και μας δίνει κατα κάποιον τρόπο την πληροφορία στη ψυχή μας ότι είναι οικτήρμων ώστε να πάρουμε κουράγιο να συνεχίσουμε τον αγώνα μας ,

παρακαλώ πολύ συγχωρέστε με , εύχεσθε ...

Νιωθω τυψεις γιατι βλεπω οτι χρησιμοποιω την ευχη σαν ενα εργαλειο σωτηριας.Ενω οταν ειμαι καλα δεν την λεω,οσο οταν δεν ειμαι καλα

[sokratism]

Νιωθω τυψεις γιατι βλεπω οτι χρησιμοποιω την ευχη σαν ενα εργαλειο σωτηριας.Ενω οταν ειμαι καλα δεν την λεω,οσο οταν δεν ειμαι καλα

Ε τότε όταν νιώθεις καλά μπορείς να λες πολύ μικρές δοξολογίες.