"Κύριε ημών Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με"

[srev]

Θα μεταφέρω εδώ αυτό που ανέφερε ο αγιορείτης θεολόγος πατέρας και μοναχός Αθανάσιος ο Σιμωνοπετρίτης από εμπειρία του. Είχε, λέει, επισκεφθεί έναν αγιασμένο γέροντα (δεν μπορώ να θυμηθω ποιόν, συγχωρέστε με... αν δε με απατάει η μνήμη μου νομίζω ήταν ο γ. Πορφύριος ή ο γ. Ευφραίμ) ένας καθηγητής πανεπιστημίου και τον ρώτησε πότε να λέει την ευχή. Ο γέροντας απάντησε, ότι μπορεί να τη λέει παντού: στο λεωφωρείο, καθώς ξυρίζεται, στο κρεββάτι, στην τουαλέτα, παντού. Τότε ο καθηγητής απόρρησε λέγοντας ότι να λέει κάποιος την ευχή σε όλα αυτά τα μέρη είναι άνευ σχολίου και δεκτό, αλλά και στην τουαλέτα δεν μπορούσε να το χωνέψει. Ο γέροντας του απάντησε: "Τί; Φοβάσαι μην μολυνθεί ο θεός;". Σε παρόμοια ερώτηση (σε άλλο αγιορείτη μοναχό) ένας μοναχός δήλωσε ότι δέχτηκε επίθεση του διαβόλου γιατί έλεγε την ευχή στην τουαλέτα. Ο μοναχός απάντησε του διαβόλου, ότι η σωματική κένωση πάει κάτω κι η πνευματική πάνω, άρα δεν υπάρχει σύγκρουση. (Από ομιλία του μοναχού Αθανασίου Σιμωνοπετρίτη, ξανά). Έκανε μεγάλη εντύπωση στον π. Αθανάσιο αυτή η δήλωση.

Ό,τι ευλογήσει ο πνευματικός, θα συμφωνήσω. Επίσης να ακούτε και όσες περισσότερες ομιλίες από γέροντες αγιορείτες (και μη) μπορείτε και θα ωφεληθείτε πολύ. Π.χ. ομιλίες του ηγουμένου π. Μαξίμου Κυρίτση, ηγουμένου Ι.Μ. Αγ. Διονυσίου εν Ολύμπω. Δόξα τω θεώ το Διαδίκτυο είναι γεμάτο. Προσοχή μόνο να επιβεβαιώνετε ότι πρόκειται πράγματι για ομιλίες αγιορειτών (ή άλλων ευλογημένων πνευματικών πατέρων) κι όχι πλάνες διαφόρων αιρετικών και κενοδόξων.

Σπύρος.

[vasilis_m21]

Βασικά συμφωνώ σε αυτό που γράφτηκε παραπάνω ότι στην νοερά προσευχή δεν πρέπει να φανταζόμαστε διάφορα, αλλά διάβασα ένα βιβλίο για τον π.Παισιο όπου ο ίδιος έλεγε ότι πρέπει να λέμε την ευχή σαν να είναι παρών ο Χριστός και του μιλάμε.

[aposal]

Ο Θεός ζητάει από εμάς το "αδιαλείπτως προσεύχεστε"! Το δικό μας το μυαλό όμως είναι προσκολλημένο στις βιοτικές ανησυχίες που δεν μας επιτρέπουν να προσευχόμαστε! Ούτε συχνά, αλλά ούτε και με θέρμη (ποιοτικά).
Είναι όμως θέμα εξάσκησης : προσπαθούμε στην αρχή απλά να λέμε την ευχή, όσο περισσότερο μπορούμε, χωρίς ιδιαίτερη ποιότητα και στη συνέχεια, συν τω χρόνω, ανεβαίνει η συχνότητα και ανεβαίνει και η ποιότητα!
Το να φτάσει κάποιος σε καλή ποιότητα προσευχής, είναι χάρισμα που δίνει ο Θεός, σε όσους προσπαθούνε με πίστη και ταπείνωση!

[sokratism]

Ακόμα ένα πανέμορφο θέμα, μετά από τόσες διαφωνίες και τσακωμούς. Έχει τόσα μαργαριταράκια αυτός ο ιστοχώρος, απλώς πρέπει να ψάξεις λίγο.
Η ευχή του Ιησού και μόνο σαν προβληματισμός (πως γίνεται κ.τ.λ.) μας φέρνει όλους πιο κοντά, φανταστείτε να οργανωθούμε, να σηκωνόμαστε όλοι μαζί μια συγκεκριμένη ώρα νωρίς το πρωί και να λέμε την ευχή όλοι μαζί την ίδια στιγμή.

Τι λέτε να κάνουμε μια αρχή; μια καινούργια αρχή; Να δώσουμε ένα πνευματικό ραντεβού αύριο το πρωί; Τι ώρα λέτε; Νωρίς όμως, για να πάμε στις δουλειές μας μετά.

[pAntonios]

Ωραία ιδέα!!!
Δεν χρειάζεται όμως να κουραστούμε τόσο οργανωτικά...
πιο απλά!

Όποιος διαβάζει αυτό το μύνημα να σταματάει μπροστά στον υπολογιστή του και να σκέφτεται ότι είναι on line με τον Κύριο και ας λέει την ευχή όση ώρα μπορεί... 10 φορές 100 φορές, μισή ώρα... μιά ώρα...

Μπορεί και να συναντηθούμε τότε στην προσευχή...

Ας προσέξει μόνον μην είναι πολλή ώρα και τον ψάχνουν οι δικοί του!!!
Ας βάλει κάποιο ξυπνητήρι!!!

[srev]

Ωραία ιδέα!!!
Δεν χρειάζεται όμως να κουραστούμε τόσο οργανωτικά...
πιο απλά!

Όποιος διαβάζει αυτό το μύνημα να σταματάει μπροστά στον υπολογιστή του και να σκέφτεται ότι είναι on line με τον Κύριο και ας λέει την ευχή όση ώρα μπορεί... 10 φορές 100 φορές, μισή ώρα... μιά ώρα...

Μπορεί και να συναντηθούμε τότε στην προσευχή...

Ας προσέξει μόνον μην είναι πολλή ώρα και τον ψάχνουν οι δικοί του!!!
Ας βάλει κάποιο ξυπνητήρι!!!

Μακάρι, π. Αντώνιε, να φτάναμε στο σημείο να μας ψάξουν οι δικοί μας επειδή ξεχαστήκαμε και βρεθήκαμε να προσευχόμαστε με τις ώρες. Πού τέτοια φώτιση (σε μένα). Μια φορά γλυκάθηκα για κάνα μισάωρο και κάτι και κομπάσα αηδέστατα στον εαυτό μου σα "γύφτικο σκερπάνι" και φυσικά πάει προ πολλού κι η όποια ελάχιστη ευλογία λόγω έπαρσης... Μόνο η επιμονή μένει να περισώζει την κατάσταση.

Ευλογείτε,

Σπύρος.

[greekboy1981]

Πατέρα Αντώνιε ειναι πολύ ομορφο αυτό που είπες !
Ειμαστε ολοι συνδεδεμένοι επι 24ωρου βάσης και καθημερινά , με τον Κύριο ...Εγώ δεν την λέω την ευχούλα επειδη διστάζω γιατι φοβάμαι πως αν αρχίσω και την λεω συχνά ο πονηρός θα με πολεμήσει πολύ σκληρότερα ....
και πάλι ομως εχω ακράδαντη πίστη στον Κυριο οτι θα είναι πάντα κοντά μου!
Το κομποσχοινι που πηρα απο τον ταφο του γέροντα Παϊσιου το φοράω πάντα στο χερι μου !

Ευχομαι ο Πανάγαθος Θεός μας να με βοηθήσει και να με φωτισει ωστε να βρώ κι εγω την ψυχική μου γαλήνη....και φυσικά πρώτα τους αλλους γυρω μου να βοηθήσει και μετά εμένα τον αμαρτωλό κι ανάξιο ....

[alex]

Εγώ θέλω να ρωτήσω το πάτερ Αντώνιο το εξής
Όταν πέφτω για ύπνο λέω συνεχεία την ευχή περίπου ένα τέταρτο μετά ξαφνικά αυτό που μου συμβαίνει είναι το έξεις ξαφνικά με παίρνει ένας γλυκός ύπνος λες και μου έχουν δώσει υπνωτικό και το πρωί ξυπνώ πολύ ευδιάθετος τι ακριβώς συμβαίνει αναρωτιέμαι

[greekboy1981]

Ισως επειδή λες την Ευχή , το μυαλό σου καθαρίζει απο αρνητικές σκέψεις με την χάρη του Αγίου Πνέυματος! Βεβαια δεν ειμαι ειδικός σε πνευματικά θέματα αλλά σκεφτομαι να δοκιμάσω κι εγώ αυτο που κάνεις πριν τον υπνο...

[alex]

έτσι νομίζω και εγώ ότι επιδρά πάνω μας η ευχή και μας δίνει ανάπαυση της ψυχής και του ΣΩΜΑΤΟΣ