Oμιλία π. Θ. Ζήση "Κινδυνεύει η Ορθοδοξία ;"

[toula]

Με αναφορές και στο μάθημα των Θρησκευτικών

Με θέμα τους κινδύνους που απειλούν το ορθόδοξο πλήρωμα από τις εξελίξεις στο μέτωπο της παναιρέσεως του Οικουμενισμού ομίλησε την Τετάρτη 15 Ιανουαρίου, ενώπιον εκατοντάδων κόσμου, ο Πρωτοπρεσβύτερος Ομότιμος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ. π. Θεόδωρος Ζήσης.

Η ομιλία διοργανώθηκε στην αίθουσα του «Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός»,

από τον Πανελλήνιο Χριστιανικό Όμιλο Ορθοδόξου Ιεραποστολής επί τη κοπή της βασιλόπιττας και παρέστησαν εκπρόσωποι του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, καθώς και Καθηγητές της Θεολογικής Σχολής Αθηνών. Στην κατάμεστη αίθουσα, την σύναξη των πιστών προσφώνησε ο παριστάμενος Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ, προλογίζοντας, ενώ μετά την ομιλία του π. Θεοδώρου και τελών την κοπή της βασιλόπιττας απηύθυνε προσλαλιά ο πνευματικός οδηγός του Ομίλου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κυθήρων κ. Σεραφείμ.

Ιδρυτής του Πανελληνίου Χριστιανικού Ομίλου Ορθοδόξου Ιεραποστολής υπήρξε ο μακαριστός Μητροπολίτης πρώην Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων κυρός Κωνσταντίνος Σακελλαρόπουλος.

Αναδημοσίευση από:
Ιερόν Ησυχαστήριον Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου

[Captain Yiannis]

Εμείς κινδυνεύουμε να χαθούμε όχι η Ορθοδοξία ,
γιαυτό ας γρηγορούμεν και ας είμαστε μάχιμοι στην Στρατευομένη, έτσι ώστε,..
να αξιωθούμε και της Θριαμβεύουσας Εκκλησίας
... αν μας αξιώσει Αυτός !!! .... και μόνον!!!

Κύριε ελέησον.

[dionysisgr]

Καποιες παρατηρησεις επι της ουσιας της ομιλιας.

Καταρχην ειμαστε ουτως η αλλως χαρακτηρισμενοι ως "φανατικοι", υπερ-ζηλωτες, ταλιμπαν, νεοσυντηρητικοι,
"κολλημενοι" στο παρελθον, "δογματικοι" με την στρεβλη εννοια που ο κοσμος κατανοει το δογμα,
(οχι την εμπειρικη, την Αγιοπνευματικη, την εκκλησιαστικη).

Και ειμαστε χαρακτηρισμενοι ετσι απο ενα πληθος συγρονων θεολογων και διανοητων, αλλα και απλων ανθρωπων,
μετα τις ενεργειες μας, τις διαδηλωσεις μας, τις αντιθεσεις μας, εναντι των καθ'ημας υπαρκτων κινδυνων,
και κατ'αυτους ανυπαρκτων φαντασματων..

Δηλαδη ουτε λιγο ουτε πολυ, μας λενε οτι παλευουμε με εμμονες και προκαταληψεις,
ωσαν να μην πολεμηθηκε ποτε η Εκκλησια στην ιστορικη της διαδρομη, οπως και τωρα,
αλλα ολα αυτα που συνεβησαν οι διωγμοι, οι αιρεσεις, τα σχισματα, η καταπιεση της εξουσιας,
ηταν "φαντασματα" και μυθιστορηματα καποιων ευφανταστων ανθρωπων.

Και μονο αυτο το επιχειρημα αρκει για να καταδειξει το γελοιο, και επιπολαιο της θεσης τους.

Δηλαδη η αδιαμφηβητητη ιστορικοτητα των ποικιλωνυμων εχθρων της Εκκλησιας.

Ακομα και καποιοι εν Ελλαδι Επισκοποι αλλα και το ιδιο το Φαναρι,
μας εχει καταταξει και προειδοποιησει και κρινει αυστηρα.

Για την δε υπογραφη μας, στην δηλωση-ομολογια κατα του Οικουμενισμου,
ζητηθηκε μεχρι και η παραδειγματικη η εκκλησιαστικη τιμωρια μας.

Βεβαια η Ιερα Συνοδος της Εκκλησιας της Ελλαδος αγνοησε τις απαιτησεις,
και σιωπηρα συμπορευεται μαζι μας.

Ο καθενας εχει κριση, λογικη και αυτεξουσιο, να τα ενεργησει.
Και ο Κυριος κρινει σε τελικη αναλυση την καρδια του καθενος.

Οποτε οντες χαρακτηρισμενοι με την ταμπελιτσα κολλημενη ηδη στο μετωπο μας, και μετα τον προλογο αυτον,
μπορουμε να πουμε δυο λογια.

Αλλωστε δεν ειμαστε Χριστιανοι, για να ακουμε τα μπραβο και τα ζητω,
αλλα για να βασταζουμε τον ονειδισμο του Χριστου, και να σηκωνουμε κατα δυναμη τον Σταυρο μας.

Καταρχας συμφωνουμε με το γενικο πνευμα του αγωνιστη π.Ζηση, που μιλαει ξεκαθαρα για εμπαιγμο και χειραγωγηση,
απο την Δυτικη Χριστιανοσυνη τοσο την Ρωμαιοκαθολικη οσο και την πανσπερμια του Προτεσταντισμου,
των Ορθοδοξων.

Συνεχως οι Ορθοδοξοι μπαινουν στο περιθωριο, συνεχως κανουν βηματα πισω,
συνεχως βαζουν νερο στο κρασι τους.

Εισηγησεις, ανακοινωθεντα, θολες ερευνες-μελετες, περιπλεκουν και σχετικοποιουν την ενιαια απλη βιωματικη Αληθεια,
που κομιζει η Ορθοδοξια στον ανθρωπο καθε εποχης.

Λενε ενα σταθερο επιχειρημα. Οτι ειναι αλλες οι εποχες, και αλλοι οι ανθρωποι.
Λενε οτι υπαρχουν πολλες Εκκλησιες, με μερος της αληθειας η καθεμια.
Λενε οτι πρεπει να φτασουμε σε μια ενοτητα εν τη ποικιλια-διαφορετικοτητα.
Λενε πολλα..

Το θεμα ειναι εμεις τι λεμε.

Μετα απο 70 και πλεον χρονια διαλογων οι αλλοδοξοι δεν εχουν κανει ουτε μια υποχωρηση, μονο εμεις κανουμε.

Ο Παπας συνεχιζει την Ουνια κανονικοτατα. Το πρωτειο το ιδιο. Την χειραγωγηση το ιδιο. Το αλαθητο το ιδιο.
Οι Προτεσταντες οχι μονο δεν ερχονται προς την αυθεντικη ριζα της αρχεγονης Εκκλησιας οπως διατεινονται,
αλλα πανε ολοενα και σε πιο ακραιες φιλελευθερες μορφες δογματικου μινιμαλισμου και "λειτουργικης" γελοιοτητος.

Εχουμε βαλει βιντεο με κουνελους, μικι μαους, χορους τανγκο, λεσβιες "επισκοπους", και οτι τσιρκο βαλει ο νους.

Αντιθετως εμεις συνεχως πισω. Αγαπη και ανεκτικοτητα. Συγχωρηση και αλληλοπεριχωρηση.
Μεχρι που; μεχρι ποτε;
Θα τα δωσουμε ολα; Θα ξαναγραψουμε το Ευαγγελιο; Θα παμε με το ποταμι της εποχης και οπου βγαλει;

Eμεις φυγαμε απο την Μια Αποστολικη Καθολικη Αγια Μαρτυρικη Εκκλησια του Χριστου;

Εμεις καναμε σχισμα για πολιτικους λογους εξουσιας, και μετα μεταρρυθμιση για απελευθερωση, και μετα κοντρα αντιμεταρρυθμιση για κοντρα της κοντρας, και μετα χιλιαδες ατομικες ομολογιες, και μετα καθε πλανη που χωρα ο νους;

Οχι. Εμεις παρα την ηθικη, πνευματικη, κοινωνικη, εθνικη, ατομικη, καταπτωση, ανθρωποι γαρ,
κρατησαμε καλως (για εμας), κακως (για τους ετεροδοξους, γιατι τους δυσκολευουμε), την Πιστη των Πατερων μας.

Κρατησαμε αυτα που παρεδωσε ο Χριστος, στους Αποστολους Του, αυτοι στους Πατερες και αυτοι σε εμας τους πιστους.

Λοιπον αυτα δεν ειμαστε διατεθειμενοι να τα χαρισουμε σε κανεναν. Οσοι πιστοι, οσοι κλητοι.

Λιγοι, ελαχιστοι, δεν πειραζει.
Και ενας να μεινει ορθιος, λεει ο αγιος Ιωαννης ο Χρυσοστομος, εν αληθεια, αρκει για τον Θεο, για να κανει θαυματα.

Δεν αρκει μοναχα η εσωτερικη δουλεια με τον εαυτο μας. Η ηθικη μας. Οι αρετες μας. Και να τα'χαμε..

Εαν δεν γινονται ολα αυτα, υπο την ορθη Οδο, μεσα στην αληθινη Πιστη, στην Ορθοδοξη Εκκλησια, πανε χαμενα.

Εαν αυτοι που συμμετεχουν στους διαλογους, οι οποιοι σαφως και πρεπει να γινονται αλλα ως διαλογοι, οχι ως κοροϊδια,
ειναι προθυμοι να κανουν εκπτωσεις, θα μας βρουν απεναντι.

Και δεν πανε να μας λενε ταλιμπαν, δεν ιδρωνει το αυτι μας.

Ας μην ξεχναει κανεις, οτι ειναι πολυ πιο πιθανο να σωθει καποιος εν ημερα Κρισεως,
παρα τα ηθικα του παραπτωματα, εαν εχει φυλαξει την Πιστη που παρελαβε,
παρα το να εχει αρετη, αλλα να εχει προδωσει στην πραξη την Πιστη, η να μην την εχει προσλαβει ποτε.

Θα μας πει καποιος: Μα ξερεις.. ο Ληστης. Που μπηκε στον Παραδεισο, με ενα "μνησθητι";

Ναι. Αλλα ο Ληστης δεν ειχε πισω του 20 αιωνες Ευαγγελιο, δεν ειχε 20 αιωνες μαρτυρικη εν αιματι Ορθοδοξια,
δεν ειχε μεχρι και τωρα που μιλαμε μαρτυρες οπου γης δια την αληθεια του Χριστου.

Eμεις τι θα πουμε στον Χριστο; Οτι τα ξεπουλησαμε ολα χαριν της αγαπης;

Ο ληστης εκλεβε τον πλουτο των ανθρωπων, εμεις θα κλεψουμε την αληθεια απο τις επομενες γενιες,
και θα την χαρισουμε σε ανθρωπους που την καταπατουν συνειδητα εδω και αιωνες, ενω την γνωριζουν καλα,
καθως εχει γεμισει η Δυση με ειδικους Πατρολογους που ξερουν παρα πολυ καλα τι σημαινει Ορθοδοξια,
αλλα εν τουτοις η μεταστροφη τους, δεν μετριεται παρα μονο σε ελαχιστα προσωπα;

Οχι. Αυτη η "ληστεια", εαν την κανουμε, δεν προκειται να μας συγχωρηθει, επι του Σταυρου της Κρισεως.

Γιατι εαν κλεψεις πλουτο, χωμα εκλεψες.
Εαν κλεψεις ομως την Αληθεια, τον Θεο προδωσες.

Αυτα ας εχουν κατα νουν και κατα συνειδηση.

Εμεις θα μεινουμε "κολλημενοι" στο Ορθοδοξο εν Χριστω, Εκκλησιαστικο-Πατερικο παρελθον,
γιατι οταν το παρελθον ειναι υπο αυτες τις προϋποθεσεις κοιταγμενο,
τοτε αναγεννα το παρον δημιουργικα, και ατενιζει το μελλον αισιοδοξα με την Ελπιδα στον Θυσιαζομενο Κυριο της Δοξης.

Στηκετε, αδελφοι, κρατατε τα παραδεδομενα, ακομα και εαν τα χερια σας ειναι βρωμικα,
ειναι καλυτερα βρωμικα και γεματα με αληθεια, παρα καθαρα και αδεια, αποξενωμενα απο αυτην.

Η αμαρτια συγχωρειται εαν εχουμε επιγνωση της.
Η προδοσια ομως δεν συγχωρειται -εαν επιμεινουμε- στην διαπραξη της,
με τα οποια λογικοφανη επιχειρηματα.

Ας αναλαβει ο καθενας τις ευθυνες του, κατα συνειδηση,
απεναντι στον Κυριο και Θεο του, και την Πιστη των Πατερων του.

[ΜΙΧΣ]

+1 ΑΜΗΝ & ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ