Πόλεμος πονηρών λογισμών...

[Alexiskal]

Καλησπερα .

Εδω και καμποσα χρονια, νομιζω περναω μια δοκιμασια και ως εκ τουτου εχω περασει απο πολλα σταδια πονηρων λογισμων, απο τρομερες και βλασφημες "εικονες" και "λεξεις" μεσα στο μυαλο μου για την Παναγια μας και τον Κυριο, μεχρι σκεψεις θανατου για αγαπημενα μου προσωπα.. Εννοω, χωρις λογο, μπορει να μου περασει μια εικονα/λογισμος πολυ ασχημος για την οικογενεια μου (κυριως τα μικρα ανηψακια μου που λατρευω, και μαλιστα ειμαι και νονος στο ενα ) που εμπεριεχει πονο και δυστυχια ή ακομα και για καπιον αλλο ανθρωπο που συναναστρεφομαι -

Ξερω, οτι αυτα ειναι του ακατανομαστου τρικλοποδιες, διοτι αν μη τι αλλο, τα αποστρεφομαι και με αηδιαζουν αυτες οι σκεψεις, ομως η μεγαλυτερη μου ανησυχια, ειναι αυτη - Μηπως με το να μου ερθει μια σκεψη/εικονα θανατου για πολυ αγαπημενα μου προσωπα, δινω ετσι το δικαιωμα στο ταγκαλακι, να τους βλαψει πραγματικα ??- Ξερω οτι εχει τοση εξουσια πανω στους ανθρωπους οση του δινουμε εμεις, και βεβαιως και πρωτιστως οτι εξουσια του δινει ο Κυριος, ομως, φοβαμαι εδω και παρα πολυ καιρο, οτι αν καποιος δικος μου παθει κατι κακο, θα το εχει παθει διοτι ειχα εχω μια σκεψη θανατου για αυτον...

Αυτες οι σκεψεις μου ερχονται βεβαια και στις πιο ασχετες στιγμες (κατι που ξερω οτι ειναι τυπικο σε τετοιες καταστασεις), αλλα προσπαθω να πω στον ευατο μου οτι

-Ο ακατανομαστος, δεν μπορει να ξερει τι εγω σκεφτομαι -- Μπορει να μου βαλει το λογισμο, αλλα δεν μπορει να βλαψει καποιον αν ΕΓΩ δεν θελω να το κανω ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ- Ουτε θα μπορουσε ποτε ο Κυριος να επιτρεψει να βλαφτει καποιος επειδη εγω εκανα μια ασχημη σκεψη για αυτον, αφενος διοτι τοτε παραβιαζεται το αυτοβουλο του θυματος, αφετερου, αν επετρεπε στο ταγκαλακι να κανει κακο σε καποιον επειδη εγω το σκεφτηκα, τοτε δεν θα μπορουσα να ειμαι υπολογος καθοτι δεν το εχω κανει εγω...Εξαλλου, αμα ηταν ετσι, τοτε δεν θα υπηρχαν δολοφονοι, διοτι αν υποθεσουμε οτι καποιος ΘΕΛΕΙ να κανει κακο πραγματικα σε καποιον αλλο , και ο πονηρος το κανει για λογαριασμο του, τοτε ποιος θα δωσει λογο στον Κυριο την ωρα της κρισεως ? Ο "κακοβουλος" θα πει "εγω ? Δεν εκανα τιποτα, ο πονηρος το εκανε "- Οχι, ο Κυριος Θελει να ειμαστε πληρως υπευθυνοι για τις πραξεις μας, ωστε να λογοδοτησουμε για αυτες, και για αυτο νομιζω πχ οταν καποιος κανει ενα κακο, ο Κυριος δεν επεμβαινει, διοτι σε αφηνει να κανεις πραγματικα αυτο που θελεις, και για το οποιο βεβαια θα κριθεις μετα.

-Απο τη αλλη ομως, μηπως δινω το δικαιωμα στο ταγκαλακι σαν "ηθικος αυτουργος" πραγματικα να κανει κακο σε καποιον αλλο στο "ονομα" μου ? Για αυτο λοιπον ρωταω, εχει εξουσια ο πονηρος να κανει κατι τετοιο δλδ να βλαψει την φυσικη υποσταση ή πχ ν δημιουργησει συνθηκες "ατυχηματος" για καπιον ανθρωπο ? Ξερω, κατα την γραφη, ακομα και για να μπει σε χοιρους, χρειαστηκε την αδεια του Κυριου, ομως τι γινεται με τις ανθρωπινες σκεψεις ? Μπορουν να λειτουργησουν σαν "πληρεξουσιο" ?

-Ειναι μια δοκιμασια, διοτι απο μικρος λογω καταβολων, δεν ηθελα ποτε να βλαψω κανεναν, και μαλλον αυτη μου την ευαισθησια προσπαθει να εκμεταλλευτει ο πονηρος για να με ριξει στην απελπισια, πολλω δε μαλλον με τα ατομα που λατρευω.. Υποθετω, οτι και μονο να τριγυρναει στο μυαλο μου "μην παθει καποιος κακο επειδη εγω ειχα ενα λογισμο" πραγμα που με στεναχωρει και με θλιβει, εχει πετυχει εω μερει το σκοπο του, σωστα ?

-Να ξεκαθαρισω, οτι οι λογισμοι δεν αφορουν πχ εικονες εγω να κανο κακο σε καποιον αλλο, αλλα πχ ν βλεπω εικονες με αγαπημενα μου προσωπα σε φερετρα, νεκρους κλπ - Με αυτο εννοω, οτι ποτε δεν ειχα βιαιες τασεις κλπ, ουτε και εχω ποτε μου (ενσυνειδητα τουλαχιστον) βλαψει αλλον.

Αυτο που προσπαθω να κανω, ειναι ειτε να τις αγνοω τελειως, ειτε αν επιμενουν, εγω να επιμενω να λεω την Ευχη, αλλα οχι μηχανικα, αλλα με τροπο που οπως την λεω απο μεσα μου, οραματιζομαι οτι βλεπω αυτα που λεω γραμμενα μπροστα μου, ωστε να ειμαι πληρως κοινωνος και ενεργα προσευχομενος εκεινη τη στιγμη.. Οχι οτι πιανει παντα, γιατι ο πονηρος τοτε ειναι που λυσσαει και τοτε αρχιζουν ολα, πχ θορυβοι, φαγουρες κλπ, και εδω ειναι και η αλλη μου απορια - Οταν λεμε την Ευχη, τι γινεται αν η προσοχη μας αποσπασθει? Ξερω ο Κυριος δεν ειναι τιμωρος, ομως φοβαμαι οτι ακομα και αν πχ αφαιρεθω η στο μυαλο μου μπει μια αλλη εικονα την ωρα που λεω την Ευχουλα, μια εικονα που εγω δεν συμμετεχω απλα υπαρχει "παραλληλα" στο μυαλο μου, τοτε "ακυρωνει" τη δυναμη της προσευχης μου... Ειναι ετσι ?


Αυτα προς το παρον, θα μπορουσα να γραψω και αλλα, αλλα δεν θελω να γινω περισσοτερο κουραστικος απο οτι εγινα ηδη...

Ευχαριστω για τη φιλοξενια και ελπιζω σε μια συντομη απαντηση

[smarti]

Καταρχήν καλώς ήρθες.
Ο πόλεμος με τους λογισμός είναι πραγματικά τρομερό πράγμα.....κάποια στιγμή και εγώ τους φοβόμουν και το εξομολογήθηκα γιατί είχα αρχίσει να τους φοβάμαι.....και ο καλός παππουλης μου μου είπε να μην φοβάμαι και να μην τους δίνω σημασία...δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει λογισμός, και ότι ώσπου να κλείσουμε τα μάτια μας θα τους έχουμε....δεν είναι όμως δικοί μας γι αυτό να μην τους φοβόμαστε...και να μην κάνουμε συγκατάβαση σε αυτούς......είναι απλώς λογισμοι....πολύ με βοηθησε και πάνω από όλα η προσεύχουλα του.
Εσυ το έχεις εξομολογηθεί στον πνευματικό σου?
Έχεις πνευματικό?

[Alexiskal]

Καταρχήν καλώς ήρθες.
Ο πόλεμος με τους λογισμός είναι πραγματικά τρομερό πράγμα.....κάποια στιγμή και εγώ τους φοβόμουν και το εξομολογήθηκα γιατί είχα αρχίσει να τους φοβάμαι.....και ο καλός παππουλης μου μου είπε να μην φοβάμαι και να μην τους δίνω σημασία...δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει λογισμός, και ότι ώσπου να κλείσουμε τα μάτια μας θα τους έχουμε....δεν είναι όμως δικοί μας γι αυτό να μην τους φοβόμαστε...και να μην κάνουμε συγκατάβαση σε αυτούς......είναι απλώς λογισμοι....πολύ με βοηθησε και πάνω από όλα η προσεύχουλα του.
Εσυ το έχεις εξομολογηθεί στον πνευματικό σου?
Έχεις πνευματικό?

Κατ'αρχην σε ευχαριστω για την απαντηση-- Θα ηταν ευκολο να μου πεις την αποψη σου για τα ερωτηματα που εθεσα λιγο πιο αναλυτικα ? Πως ακουγονται αυτα που γραφω ?

Οσο για τον πνευματικο, η απαντηση ειναι οχι, και κυριως λογω του οτι τα τελευταια χρονια διαμενω στο εξωτερικο και ειναι πολυ δυσκολο να βρω Πνευματικο εδω (αν και ειναι θεμα αλλης κουβεντας), οποτε ειναι και δυσκολο να συμβουλευετω καποιον εδω.. Απο μικρος ωστοσο ειχα σχεσεις με την Εκκλησια και με τα μυστηρια , λογω του οτι ο παππους μου ηταν κληρικος, αλλα δυστυχως εχω απομακρυνθει τα τελευταια χρονια (ισως και λογω ελλειψης εμπιστοσυνης σε προσωπα...) - Ξερω, ειναι οτι καλυτερο για τον πονηρο να βρει εδαφος , αλλα προσπαθω να το αλλαξω αυτο εδω και καμποσο καιρο.

Πραγματικα θα ηθελα να βρω ενα Πνευματικο, αλλα το ερωτημα ειναι οτι δεν ξερω πως να ξεκινησω/ψαξω...

Ευχαριστω και παλι

[smarti]

Νομίζω το κύριος μέλημα μας πρώτα είναι να βρούμε πνευματικό...και αυτός θα μας οδηγήσει...ότι και να στο πουμε εμείς εδώ...δεν νομίζω να ήταν σωστό. Σε ποια χώρα μένεις. Ίσως κάποιος εδώ να μπορεί να βοηθήσει.....

[Alexiskal]

Μενω Βρυξελλες/ Βελγιο...

Οπως και να εχει, θα ηταν πολυ χρησιμο οποιοσδηποτε μπορεσει να με καθοδηγησει ή να παραθεσει τις δικες του αποψεις/μαρτυρια σε αυτα που εγραψα

[smarti]

κοίτα σε λίγο το π.μ σου.

[smarti]

κοίτα λίγο το π.μ σου.

[Μ.Δ.Κ.]

Οι λογισμοί όταν είναι πονηροί.
Υπάρχει σε πολλούς χριστιανούς η γνώμη και η πεποίθηση, ότι κάθε κακιά σκέψη ή επιθυμία, έχει μια και μοναδική πηγή, τον εχθρό της ψυχής του κάθε ανθρώπου.Oτι δηλαδή ο Διάβολος είναι πάντα ο υποβολέας.
Δεν είναι πάντα τα πράγματα ακριβώς έτσι, ούτε ισχύει αυτό σε κάθε περίπτωση. Διότι από την ψυχή και το νου του κάθε ανθρώπου, αναβλύζουν και εκπορεύονται κυρίως οι πονηρές σκέψεις και επιθυμίες. Ο ρόλος του καταραμένου εδώ, είναι ότι πράγματι ορισμένες φορές - όχι όλες - ανάλογα το πως εκτιμά την κατάσταση σε σχέση με τον κάθε άνθρωπο, του ''ψιθυρίζει'' αυτά που είναι για κακό της ψυχής του και περιμένει έπειτα την αντίδραση, αν δηλαδή ο άνθρωπος θα την καλλιεργήσει και αποδεχθεί με ευχαρίστηση την υποβολιμαία σκέψη ή όχι.
Πράγματι λοιπόν συμβαίνει αυτό, πολύ περισσότερο όμως συμβαίνει, ανάλογα με την καθαρότητα της ψυχής του, ο κάθε άνθρωπος '' να γεννά ο ίδιος'' σκέψεις πονηρές, ακάθαρτους λογισμούς, από το χωράφι της ψυχής του, που ενδεχομένως περιέχει λύματα από βόθρους, αγκάθια και τριβόλια, καθώς είπε ο Κύριος.
«ἔλεγε δὲ ὅτι τὸ ἐκ τοῦ ἀνθρώπου ἐκπορευόμενον, ἐκεῖνο κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον. ἔσωθεν γὰρ ἐκ τῆς καρδίας τῶν ἀνθρώπων οἱ διαλογισμοὶ οἱ κακοὶ ἐκπορεύονται, μοιχεῖαι, πορνεῖαι, φόνοι, κλοπαί, πλεονεξίαι, πονηρίαι, δόλος, ἀσέλγεια, ὀφθαλμὸς πονηρός, βλασφημία, ὑπερηφανία, ἀφροσύνη• πάντα ταῦτα τὰ πονηρὰ ἔσωθεν ἐκπορεύεται καὶ κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον» (Κατά Μάρκον 7, 20)
Οι περισσότερο έμπειροι στον πνευματικό αυτό αγώνα διακρίνουν το πότε η σκέψη είναι δική τους και ανησυχούν πολύ, και πότε όχι, οπότε απλά αδιαφορούν - είναι το φάρμακο- εκτός φυσικά από ειδικές περιπτώσεις.

Σημαντικό είναι ότι η συχνότητα των πονηρών σκέψεων αποτελεί, ενδεικτικό τρόπο να εκτιμήσουμε την καθαρότητα της ψυχής μας. Και επίσης σημαντικό είναι να αντιληφθούμε ότι πονηρές σκέψεις δεν προέρχονται πάντα και όλες από τον Καταραμένο αλλά από εμάς τους ίδιους.

Πολλοί χριστιανοί φοβούνται τις πονηρές και κακές σκέψεις, άμα τη γεννέση τους , με ένα εσωτερικό και ανομολόγητο πολλές φορές φόβο.

Ο φόβος των πονηρών σκέψεων είναι πάντα από τον Καταραμένο, δεν πρέπει να φοβόμαστε τις πονηρές σκέψεις, τις πονηρές πράξεις πρέπει να φοβόμαστε, διότι κανείς δεν καταδικάστηκε ποτέ ( νομίζω) για τις σκέψεις, παρά μόνο για τις πράξεις που έκανε. Αν δεν έχουμε τέτοιου είδους φόβο των πονηρών σκέψεών μας – αφού δεν υπάρχει λόγος - τότε πιο άνετα τις πολεμούμε και τις εξαλείφουμε με την προσευχή και την εγρήγορση, και αν το κατορθώσουμε επιτυγχάνουμε καθαρότητα καρδιάς, πρώτο και σημαντικό βήμα για τον πνευματικό αγώνα μας. Αυτός είναι και ό λόγος που ο Πονηρός, μας εμφυτεύει είτε το φόβο είτε ακόμα και την απελπισία ή την απογοήτευση, επειδή κάναμε ή κάνουμε πονηρές ή βλάσφημες σκέψεις, δηλαδή επιδιώκει να μας αφοπλίσει εξ' αρχής, να μας παραλύσει, για να μην αγωνιστούμε με την προσευχή, για την καθαρότητα του νου και της καρδιάς μας. Αυτοί οι κακοί λογισμοί λοιπόν, αυξάνονται ή μειώνονται ανάλογα με την καρδιακή καθαρότητα που έχουμε ήδη επιτύχει, αν όμως κάνουμε όντως τέτοια προσπάθεια..
Μην φοβόμαστε τις οποιεσδήποτε πονηρές σκέψεις δικές μας ή όχι, να φοβόμαστε αν δεν αγωνιζόμαστε να τις διώξουμε με την προσευχή και τα άλλα όπλα της αγίας πίστεώς μας, και καταντήσουν τελικώς πονηρές πράξεις.

(Είναι απο παλαιότερη δημοσίευση στο φόρουμ, ελπίζω να βοηθήσει έστω ελάχιστα.)

[ΜΙΧΣ]

Αδερφέ, καλή δύναμη! Ζήτησες για σύντομη απάντηση...

αν θες, άκουσε αυτό... μήπως βρεις αυτό που ψάχνεις. Ο Κύριος και η Παναγιά μαζί σου!

[smarti]

Αδερφέ, καλή δύναμη! Ζήτησες για σύντομη απάντηση...

αν θες, άκουσε αυτό... μήπως βρεις αυτό που ψάχνεις. Ο Κύριος και η Παναγιά μαζί σου!

Η φωνούλα μου θύμισε τον ΓΕΡΩΝ Νικων από το Αγιο Όρος. Μαρία ο γέροντας Νικων είναι?