"Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι"

[Σπάρτακος]

Νομίζω ότι η ΒΥΖΑΝΤΙΝΕ SP, o Xarrys, και η Ψυχούλα έχουν καλύψει το θέμα, και δεν έχω να προσθέσω τίποτα. Αγαπητέ Διονύση οι Πατέρες του πνευματικού μεγέθους που αναφέρεις δεν αναιρούν την πτωχεία του πνεύματος όπως την αναλύει η BYZANTINE, και για τους λόγους που αναφέρει.
Πτωχεία πνεύματος σημαίνει αυτό που καταλαβαίνουμε απο το ίδιο το νόημα των λέξεων και όχι κάτι άλλο που ενδεχομένως μας αρέσει εμάς περισσότερο. Ο πλέον σοφός και έξυπνος άνθρωπος εαν αντιληφθεί δια της αυτογνωσίας ότι η σοφία και η εξυπνάδα του, απέχουν απείρως απο την του Θεού,ένώ αντίθετα με την ίδια σύγκριση ( ως προς την του Θεού) απέχει σχεδόν καθόλου απο την του πιό απλού και αμόρφωτου κ.λ.π ανθρώπου, τότε έχει θα όλα τα οφέλη απο την έλλειψη εγωπάθειας, ναρκισσισμού, λάθος εκτιμήσεων ...δηλαδή πραγματικό ταπεινό φρόνημα.

[dionysisgr]

Σπαρτακε γραφεις οτι ,
"..Ο πλέον σοφός και έξυπνος άνθρωπος εαν αντιληφθεί δια της αυτογνωσίας ότι η σοφία και η εξυπνάδα του, απέχουν απείρως απο την του Θεού.."

Εγω θα ελεγα οτι δεν απεχουν απλα "..απο την του Θεου", Σπαρτακε, αλλα οτι ΕΙΝΑΙ του Θεου.

Οτι εχουμε, οτι μας δινει ζωη και κινηση και αιτια και υπαρξη και νοημα και σκοπο, ειναι του Θεου.

Σκοπος μας ειναι να εισχωρησουμε στο βαθος ολων αυτων, στο νοημα και τους λογους των οντων, των υπαρκτων, ωστε να ερθουμε δια μεσου αυτων σε κοιωνια με το μοναδικο Οντως Υπαρκτον, η μαλλον Οντως Αυθυπαρκτον, ητοι τον Θεον.

Συνεπως δεν προκειται για εξυπναδα, ουτε τιποτα υποκειμενικο και παραγωγο αλαζονειας, αρα και αντιθετο με την ταπεινωση, αλλα για ρητη Εντολη του Κυριου.

Η ταπεινωση που εγκειται; Οχι στην ταπεινοσχημια και στα εξωτερικα, αλλα στο οτι, οσο και εαν τα καταφερουμε, και εαν γινουμε ακομα θεοι κατα Χαριν, να εχουμε ΠΛΗΡΗ επιγνωση οτι, απο τον Θεον ειναι και αυτη η ευεργεσια και ο τροπος υπαρξεως, εν αυτω και δια αυτου γινεται και λεγεται και βιωνεται.

Αυτη ειναι η ταπεινωση.

«Άγιοι γίνεσθε, ότι εγώ άγιος ειμί». Και οχι μονο απο καλωσυνη, φιλανθρωπια, αλλα κυριως απο την ισχυρη θεληση του πεπερασμενου και κτιστου νοος μας, να κοινωνησει και να ενωθει με τον απειρο και ακτιστο Νουν.

[Σπάρτακος]

Εγω θα ελεγα οτι δεν απεχουν απλα "..απο την του Θεου", Σπαρτακε, αλλα οτι ΕΙΝΑΙ του Θεου.

Οτι εχουμε, οτι μας δινει ζωη και κινηση και αιτια και υπαρξη και νοημα και σκοπο, ειναι του Θεου.


Συμφωνούμε και επαυξάνουμε. Καλό μήνα.