Xρόνια πολλά στους εορτάζοντες!!
Συντονιστής: Συντονιστές
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 3872
- Εγγραφή: Δευ Δεκ 26, 2005 6:00 am
- Τοποθεσία: http://clubs.pathfinder.gr/seraphim
- Επικοινωνία:
κι ενα απόσπασμα από τα απομνημεναυματα του στρατηγού Μακρυγιάννη ,οπου αναφέρεται στον Αη Γιάννη:
" Έγινα ως δεκατέσσερων χρονών και πήγα εις έναν πατριώτη μου εις Ντεσφίνα. Ήταν ο αδελφός του με τον Αλήπασια και ήταν ζαπίτης αυτός εις την Ντεσφίναν. Στάθηκα με εκείνον μιαν ημέρα. Ήταν γιορτή και παγγύρι τΆγιαννιού. Πήγαμεν εις το παγγύρι, μόδωσε το ντουφέκι του να το βαστώ. Εγώ θέλησα να το ρίξω, ετζακίστη. Τότε μʼ έπιασε σε όλον τον κόσμον ομπρός και με πέθανε εις το ξύλο. Δεν μʼ έβλαβε το ξύλο τόσο, περισσότερον η ντροπή του κόσμου. Τότε όλοι τρώγαν και πίναν και εγώ έκλαιγα.
Αυτό το παράπονον δεν ηύρα άλλον κριτή να το ειπώ να με δικιώση, έκρινα εύλογον να προστρέξω εις τον Αϊγιάννη, ότι εις το σπίτι του μόʼ ʼγινε αυτείνη η ζημία και η ατιμία.
Μπαίνω την νύχτα μέσα εις την εκκλησιά του και κλειω την πόρτα κιʼ αρχινώ τα κλάματα με μεγάλες φωνές και μετάνοιες, τʼ είναι αυτό οπού ʼγινε ʼσ εμέναν, γομάρι είμαι να με δέρνουν; Και τον περικαλώ να μου δώση άρματα καλά κιʼ ασημένια και δεκαπέντε πουγγιά χρήματα και εγώ θα του φκιάσω ένα μεγάλο καντήλι ασημένιον.
Με τις πολλές φωνές κάμαμεν τις συμφωνίες με τον άγιον.
Σε ολίγον καιρόν γράφει ο αδελφός του αφέντη μου από τα Γιάννενα ότι θέλει ένα παιδί να του κάνη χοσμέτι. Μʼ έστειλαν εμένα, τα 1811. Τον πάντρεψε αυτόν ο Αλήπασσας εις την Άρτα. Έκατζε κάμποσον καιρόν εις Άρτα, τον γύρεψε ο Αλήπασσας να πάγη, ότι τον αγαπούσε και τον είχε εις τα μυστικά του γράμματα. Ήταν τίμιος άνθρωπος, τον λένε Θανάση Λιδορίκη. Τότε γυρεύει να μʼ αφήση εις το σπίτι του εμένα, δεν ήθελα να κάτζω. Μου είπε: «Θα κάτζης και με το στανιόν». Αυτό δεν μπορούσα να το αποφύγω, οτΈίχε την δύναμη. Έκατζα με συμφωνίες ότι εγώ ως δούλος δεν κάθομαι. «Κάνω την ʼπηρεσία του σπιτιού σου, όμως θα γνωριστώ και με τους κατοίκους να δανειστώ, να κάμω και εμπόριο, ότʼ είμαι γυμνός, να ντυθώ. Αυτός ήταν φιλάργυρος, δεν μόʼδινε τίποτας). Πρώτη συμφωνία αυτείνη, του είπα, και δεύτερον τα ψώνια του σπιτιού σου να βαστάη η γυναίκα σου τα χρήματα και τον λογαριασμόν, ξέρει γράμματα, και να μου δίνη να της ψωνίζω, να ζυάζη όταν φέρνω το ψώνιο και ό,τι κάνει να πλερώνη. Το ίδιον και εις τʼ άλλα τα ψώνια, να μην με λέτε ότι σας έκλεψα, ότι τώρα με βλέπετε γυμνόν και αύριον ντυμένον και θα λέτε ότʼ είμαι κλέφτης. Έκατζα μʼ εκείνες τις συμφωνίες οπού του είπα και έκαμα ʼσ αυτόν δέκα χρόνους. Μόʼ ʼδωσε και αυτός δια μιστόν τετρακόσια γρόσια όλα. Του ζήτησα ένα δάνειο και μου τόʼ ʼδωσε με τόκον τα δέκα δώδεκα τον χρόνον. Του ʼφκιασα ομολογία και την έχω ως σήμερον. Αυτό το τζιρακλίκι μόʼ ʼκαμε κιʼ αυτός.
Εκεί ʼμπρός εις το σπίτι του ήταν μία πιάτζα και μαζώνονταν οι άρχοντες, οι έμποροι, και κάθονταν ως τα μεσάνυχτα το καλοκαίρι. Τότε εγώ έβανα και καθάριζαν το μέρος εκείνο, τους έδινα και ό,τι τους χρειάζονταν, τους καλόπιανα. Γνωρίστηκα μʼ όλους αυτούς και με τους προεστούς των χωριών. Ζήτησα από αυτούς τους προεστούς και εμπόρους ένα δάνειον και με δάνεισαν πεντέξι χιλιάδες γρόσια, είχα και εγώ ως τότε καπετάλι εικοσιτέσσερα γρόσια, τα προστοίχησα εις τους χωργιάτες και έπιασα βρώμη τον χειμώνα, να την λάβω εις τʼ αλώνια. Την πιάνω τέσσερα γρόσια το ξάι, την σύναξα εις τʼ αλώνια (και ήταν έλλειψη) και την πουλώ δεκαέξι. Πιάνω όλα αυτά τα χρήματα. Την άλλη χρονιά τον χειμώνα τα πιάνω αραποσίτι από έντεκα γρόσια το ξάι, το συνάζω εις τΆλώνια, το πουλώ εις την Άρτα τριάντα τρία. Ότʼ ήταν πανούκλα εις την Άρτα και ήταν έλλειψη το ψωμί.
Τότε έφκιασα ντουφέκι ασημένιον, πιστιόλες και άρματα και ένα καντήλι καλό.
Και αρματωμένος καλά και συγυρισμένος το πήρα και πήγα εις τον προστάτη μου και ευεργέτη μου κιʼ αληθινόν φίλον, τον Αϊγιάννη, και σώζεται ως τον σήμερον – έχω και τʼ όνομά μου γραμμένο εις το καντήλι.
Και τον προσκύνησα με δάκρυα από μέσα από τα σπλάχνα μου, ότι θυμήθηκα όλες μου τις ταλαιπωρίες οπού δοκίμασα..."
" Έγινα ως δεκατέσσερων χρονών και πήγα εις έναν πατριώτη μου εις Ντεσφίνα. Ήταν ο αδελφός του με τον Αλήπασια και ήταν ζαπίτης αυτός εις την Ντεσφίναν. Στάθηκα με εκείνον μιαν ημέρα. Ήταν γιορτή και παγγύρι τΆγιαννιού. Πήγαμεν εις το παγγύρι, μόδωσε το ντουφέκι του να το βαστώ. Εγώ θέλησα να το ρίξω, ετζακίστη. Τότε μʼ έπιασε σε όλον τον κόσμον ομπρός και με πέθανε εις το ξύλο. Δεν μʼ έβλαβε το ξύλο τόσο, περισσότερον η ντροπή του κόσμου. Τότε όλοι τρώγαν και πίναν και εγώ έκλαιγα.
Αυτό το παράπονον δεν ηύρα άλλον κριτή να το ειπώ να με δικιώση, έκρινα εύλογον να προστρέξω εις τον Αϊγιάννη, ότι εις το σπίτι του μόʼ ʼγινε αυτείνη η ζημία και η ατιμία.
Μπαίνω την νύχτα μέσα εις την εκκλησιά του και κλειω την πόρτα κιʼ αρχινώ τα κλάματα με μεγάλες φωνές και μετάνοιες, τʼ είναι αυτό οπού ʼγινε ʼσ εμέναν, γομάρι είμαι να με δέρνουν; Και τον περικαλώ να μου δώση άρματα καλά κιʼ ασημένια και δεκαπέντε πουγγιά χρήματα και εγώ θα του φκιάσω ένα μεγάλο καντήλι ασημένιον.
Με τις πολλές φωνές κάμαμεν τις συμφωνίες με τον άγιον.
Σε ολίγον καιρόν γράφει ο αδελφός του αφέντη μου από τα Γιάννενα ότι θέλει ένα παιδί να του κάνη χοσμέτι. Μʼ έστειλαν εμένα, τα 1811. Τον πάντρεψε αυτόν ο Αλήπασσας εις την Άρτα. Έκατζε κάμποσον καιρόν εις Άρτα, τον γύρεψε ο Αλήπασσας να πάγη, ότι τον αγαπούσε και τον είχε εις τα μυστικά του γράμματα. Ήταν τίμιος άνθρωπος, τον λένε Θανάση Λιδορίκη. Τότε γυρεύει να μʼ αφήση εις το σπίτι του εμένα, δεν ήθελα να κάτζω. Μου είπε: «Θα κάτζης και με το στανιόν». Αυτό δεν μπορούσα να το αποφύγω, οτΈίχε την δύναμη. Έκατζα με συμφωνίες ότι εγώ ως δούλος δεν κάθομαι. «Κάνω την ʼπηρεσία του σπιτιού σου, όμως θα γνωριστώ και με τους κατοίκους να δανειστώ, να κάμω και εμπόριο, ότʼ είμαι γυμνός, να ντυθώ. Αυτός ήταν φιλάργυρος, δεν μόʼδινε τίποτας). Πρώτη συμφωνία αυτείνη, του είπα, και δεύτερον τα ψώνια του σπιτιού σου να βαστάη η γυναίκα σου τα χρήματα και τον λογαριασμόν, ξέρει γράμματα, και να μου δίνη να της ψωνίζω, να ζυάζη όταν φέρνω το ψώνιο και ό,τι κάνει να πλερώνη. Το ίδιον και εις τʼ άλλα τα ψώνια, να μην με λέτε ότι σας έκλεψα, ότι τώρα με βλέπετε γυμνόν και αύριον ντυμένον και θα λέτε ότʼ είμαι κλέφτης. Έκατζα μʼ εκείνες τις συμφωνίες οπού του είπα και έκαμα ʼσ αυτόν δέκα χρόνους. Μόʼ ʼδωσε και αυτός δια μιστόν τετρακόσια γρόσια όλα. Του ζήτησα ένα δάνειο και μου τόʼ ʼδωσε με τόκον τα δέκα δώδεκα τον χρόνον. Του ʼφκιασα ομολογία και την έχω ως σήμερον. Αυτό το τζιρακλίκι μόʼ ʼκαμε κιʼ αυτός.
Εκεί ʼμπρός εις το σπίτι του ήταν μία πιάτζα και μαζώνονταν οι άρχοντες, οι έμποροι, και κάθονταν ως τα μεσάνυχτα το καλοκαίρι. Τότε εγώ έβανα και καθάριζαν το μέρος εκείνο, τους έδινα και ό,τι τους χρειάζονταν, τους καλόπιανα. Γνωρίστηκα μʼ όλους αυτούς και με τους προεστούς των χωριών. Ζήτησα από αυτούς τους προεστούς και εμπόρους ένα δάνειον και με δάνεισαν πεντέξι χιλιάδες γρόσια, είχα και εγώ ως τότε καπετάλι εικοσιτέσσερα γρόσια, τα προστοίχησα εις τους χωργιάτες και έπιασα βρώμη τον χειμώνα, να την λάβω εις τʼ αλώνια. Την πιάνω τέσσερα γρόσια το ξάι, την σύναξα εις τʼ αλώνια (και ήταν έλλειψη) και την πουλώ δεκαέξι. Πιάνω όλα αυτά τα χρήματα. Την άλλη χρονιά τον χειμώνα τα πιάνω αραποσίτι από έντεκα γρόσια το ξάι, το συνάζω εις τΆλώνια, το πουλώ εις την Άρτα τριάντα τρία. Ότʼ ήταν πανούκλα εις την Άρτα και ήταν έλλειψη το ψωμί.
Τότε έφκιασα ντουφέκι ασημένιον, πιστιόλες και άρματα και ένα καντήλι καλό.
Και αρματωμένος καλά και συγυρισμένος το πήρα και πήγα εις τον προστάτη μου και ευεργέτη μου κιʼ αληθινόν φίλον, τον Αϊγιάννη, και σώζεται ως τον σήμερον – έχω και τʼ όνομά μου γραμμένο εις το καντήλι.
Και τον προσκύνησα με δάκρυα από μέσα από τα σπλάχνα μου, ότι θυμήθηκα όλες μου τις ταλαιπωρίες οπού δοκίμασα..."
<div><img width="158" height="171" border="0" src="whiteangelap0.jpg" /></div><br />
Re: Xρόνια πολλά στους εορτάζοντες!!
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΘΕΡΜΑMisha έγραψε:Χρόνια πολλά με υγεία και όλα τα καλά του Θεού στους εορτάζοντες και εορτάζουσες του ιστοχώρου μας
Ιonas
ion
jsakel
ioanath
ΥiaVi
HXOS
giannakis
και σε όσους δεν εχουμε "γνωριστει" έως τώρα.
Είθε ο Τίμιος Πρόδρομος να σας χαρίσει κατι από την ασκητικότητα,την ανιδιοτέλεια,την παρρησία και την λεβεντιά του
--------------------------------------------------------------------------------
Misha
g_aggelos
parikos_
123
ntinoula
ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΣΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΜΟΥ ΕΟΡΤΗ.
ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΑΒΩ ΚΑΙ ΕΓΩ.
ΟΤΙ ΑΓΑΘΟ ΕΠΙΘΥΜΕΙ ΕΚΑΣΤΟΣ (Η) Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΤΟΥ ΤΟ ΔΙΝΕΙ
Γνώσεσθε την αλήθεια και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς
-
- Βασικός Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 144
- Εγγραφή: Σάβ Αύγ 05, 2006 5:00 am
- Τοποθεσία: velgio
XRONIA POLLA
XRONIA POLLA KAI APO MENA STOYS EORTAZONTES
ME AGAPH YGEIA EYLOGIA
ME AGAPH YGEIA EYLOGIA
-
- Έμπειρος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 279
- Εγγραφή: Παρ Ιούλ 08, 2005 5:00 am
- Τοποθεσία: Περιστέρι
Re: Xρόνια πολλά στους εορτάζοντες!!
[quote="Misha"]Χρόνια πολλά με υγεία και όλα τα καλά του Θεού στους εορτάζοντες και εορτάζουσες του ιστοχώρου μας
Ιonas
ion
jsakel
ioanath
ΥiaVi
HXOS
giannakis
και σε όσους δεν εχουμε "γνωριστει" έως τώρα.
Είθε ο Τίμιος Πρόδρομος να σας χαρίσει κατι από την ασκητικότητα,την ανιδιοτέλεια,την παρρησία και την λεβεντιά του
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΕΝΑ
Ιonas
ion
jsakel
ioanath
ΥiaVi
HXOS
giannakis
και σε όσους δεν εχουμε "γνωριστει" έως τώρα.
Είθε ο Τίμιος Πρόδρομος να σας χαρίσει κατι από την ασκητικότητα,την ανιδιοτέλεια,την παρρησία και την λεβεντιά του
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΕΝΑ