Ευχαριστούμε Μαρία..
Να προσθέσω επίσης,
στην όποια εσωτερική επίκλησή μας προς την Θεοτόκο,
σχηματίζεται πολλές φορές εντός μας - ανθρωποπαθώς - η εικόνα Της, προς την Οποία απευθυνόμαστε,
η οποία ενδεχομένως μπορεί να μην ανήκει σε καμμιά γνωστή Εικόνα Της, αλλά να είναι αυθαίρετη δική μας παράσταση..
Και αυτή όμως, δεν παύει να είναι μιά απεικόνισή Της, μιά Εικόνα Της..
Δεν αλλάζει κάτι σε σχέση με την επίκλησή μας προς Αυτήν..
Το τιμώμενο Πρόσωπο,
η περί Ης επίκληση,
απευθύνεται στην Ίδια την Παναγία μας....
Και όπως είπα και παραπάνω για τα αγαπημένα πρόσωπα,
δεν πειράζει για παράδειγμα να έχουμε πολλές φωτογραφίες του παιδιού μας,
στην ουσία ίδια παραμένει η αξία και η σημασία της Αγάπης μας όταν το φέρνουμε "εικονικά μπροστά μας"....
ΥΓ1..
Δε νομίζω να χρειάζεται να κάνεις κάτι Αγγελική..
Πολλές φορές όλοι μας φέρνουμε στο μυαλό μας, την εικόνα του Άξιον Εστίν, ή της Γλυκοφιλούσας κλπ κλπ, ή ο καθένας όποια αναπαύεται..
Η ουσία παραμένει η ίδια, φτάνει να υπάρχει ειλικρίνεια και Αγάπη..
ΥΓ2..
Χα χα χα

σε ξαναευχαριστώ Ελένη μου, αν και η Μαρία τα έκανε πολύ δύσκολα τα πράγματα..
Το θέμα βέβαια για μένα και για τον καθένα τελικά είναι,
να ευλαβούμαστε την Παναγία μας, να Την αγαπούμε και να ζητάμε τη Βοήθειά Της με Πίστη,
ας μείνω και στον αριθμό "29", φτάνει να τηρώ τα παραπάνω, αυτό είναι το δυσκολότερο απ' όλα δυστυχώς..

Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων,Αγάπην δε μη έχω,γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον. Και εάν έχω προφητείαν και ειδώ τα μυστήρια πάντα και πάσαν την γνώσιν και έχω πάσαν την πίστιν,ώστε όρη μεθιστάνειν,Αγάπην δε μη έχω, ουδέν ειμί.