Η πρώτη φορά στο Όρος

[petrosathonas]

Νά' σαι καλά Παναγιώτη.
Αχ αυτές οι ευροεκλογές.
Δε μπορώ να ξεκολλήσω το μυαλό μου από την αυριανή αγρυπνία στον Άθωνα.

[smarti]

Υπόσχομαι λιγότερο μπλα-μπλα στις μελλοντικές περιγραφές.

Ούτε να το σκέφτεσαι να το κάνεις αυτό. Εδώ όλοι μας αυτό ακριβώς περιμένουμε....ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ!!!! Περιμένουμε τη συνέχεια με ανυπομονησία.....με όλες τις λεπτομέρειες.. Αν θέλεις βεβαίως

[panagiotisspy]

Υπόσχομαι λιγότερο μπλα-μπλα στις μελλοντικές περιγραφές.

Ούτε να το σκέφτεσαι να το κάνεις αυτό. Εδώ όλοι μας αυτό ακριβώς περιμένουμε....ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ!!!! Περιμένουμε τη συνέχεια με ανυπομονησία.....με όλες τις λεπτομέρειες.. Αν θέλεις βεβαίως

Σ ευχαριστώ Σμαρώ (Να χαίρεσαι το όμορφο όνομά σου !)
Θα το συνεχίσω, μην ανησυχείς, με λεπτομέρειες. Θα αναφέρω και ό,τι αρνητικό. Φειδωλός θα είμαι στα άλλα θέματα που θα ακολουθήσουν. Το συγκεκριμένο , αφού το ξεκίνησα , θα το τελειώσω.

Νάσαι καλά

Ευχαριστώ και τους άλλους αδελφούς που με υπομένουν.

[ΣΤΕΦΑΝΟΣ]

στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές Κυριακη μέρα βρέθηκα στην ΙΜ Ξενοφώντος στο πανηγύρι της Παναγίας της Οδηγήτριας με μία παρέα 3 ατόμων με πολύ λίγους κοσμικούς αλλά με όλη τη μεγαλοπρέπεια που κάθε τέτοιο γεγονός από μόνο του έχει... φαντάζεσται εμπερία;;; τόσο λίγο κόσμο βέβαια δε πρόκειται να ξαναβρώ σε αγιορείτικο μοναστήρι....εκτός αν μ' αξιώσει ο θεός στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση...

[panagiotis2008]

Κάντε μια προσευχή και για μένα αδελφοί να με αξιώσει ο Θεός να πάω στο Όρος γιατί το θέλω εδώ και καιρό αλλά δεν έχει τύχει ευνοϊκή συγκυρία και όλο εμποδίζεται να γίνει αυτό και δεν τα 'χω καταφέρει.
Είναι πολύ σημαντικό για μένα.
Περιμένω τη συνέχιση της ιστορίας του panagiotisspy.

[giorgospa]

Υπόσχομαι λιγότερο μπλα-μπλα στις μελλοντικές περιγραφές.

Ούτε να το σκέφτεσαι να το κάνεις αυτό. Εδώ όλοι μας αυτό ακριβώς περιμένουμε....ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ!!!! Περιμένουμε τη συνέχεια με ανυπομονησία.....με όλες τις λεπτομέρειες.. Αν θέλεις βεβαίως

Προσυπογράφω όσα εγραψε η φιλοαγιορειτισα Σμαρώ!
Εδω και εγω αυτο ακριβώς περιμένω.......
Μας δίνεις μεγάλη χαρα συνεχισε παρακαλώ

Πρεπει να πω οτι και εγω πρωτη φορα οπως εσυ ξεκινησα με συνδιασμο με Σκιαθο ,πηγα με δελφινι μετα,και τι θα πεις σε γονεις α και ρωτουσα αν μπορεις να κανεις μπανιο στη θαλασσα,οποτε μου θυμιζεις πολλα.

Τότε μάλιστα ειχαμε την ευλογία καπως να βοηθάμε εστω και λίγο ,τώρα λιγοτερο, σε κελιά ναι.Θυμάμαι την πρώτη φορά που καθαρίζαμε ακαταπαυστα κάτι ψαρακια με πολυ γέλιο βεβαια,δεν ηξερα για πότε, ουτε τοχα σκεφτει,απλως ηταν ωραια,αλλα οταν την άλλη μέρα το πρωι στις 7 ειδα ότι ήταν το πρωινό μου πρέπει να πώ οτι μουταν αδύνατον να φάω..

Σμαρώ,πρεπει να κανεις τον περίπλου μια φορα του Αγίου Ορους ,αλλα οχι τουριστικα οπως γινεται, αλλα με καποιον ιερεα μεσα να κανει τις ακολουθιες,να προσκυνησετε Αγια Λειψανα, θα χαρείς πολυ.Ισως και με αλλα μελη απο εδω.Νομιζω οτι γινεται .

[panagiotisspy]

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ - ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ

Κατηφορίσαμε εντός 2ώρου στην Παντοκράτορος. Η πρώτη Αγιορείτικη πεζοπορία.
Φτάσαμε κάποτε αφού διαβήκαμε ένα μονοπάτι εκπληκτικό! Η φύση απαράμιλλη!
Αφού ακούσαμε στα πόδια μας, δίπλα, αριστερά και δεξιά , να σέρνονται διάφορα πλάσματα, φαντάζομαο φίδια,σαύρες και άλλα συναφή!
Αφού ακούσαμε στο δρόμο μας μια συναυλία πρωτόγνωρη από εκατομμύρια τζιτζίκια που τερέτιζαν στ αυτιά μας!
Αφού κάναμε ένα σημαντικό λάθος σε μια διχάλα μονοπατιών και ακολουθώντας λανθασμένα ανηφορική διαδρομή, βγήκαμε στην Σκήτη του Προφήτη Ηλία!
Στα πόδια μας η Μονή Παντοκράτορος! Πανέμορφη!
Η κατάβαση από την Σκήτη εύκολη.
στην πύλη φτάνοντας της Μονής,αντιληφθήκαμε για άλλη μια φορά πόσο αστοιχείωτοι ήμασταν σε σχέση με τα Αγιορείτικα πράγματα.
Τον πρώτο μοναχό που συναντήσαμε ,τον χαιρετήσαμε με κάτι σαν καλησπέρα σας ή κάτι σαν χαίρετε! Από κάποιον άλλον λίγο μετλα μάθαμε το "Ευλογείτε - Ο Κύριος"! Νέα έκπληξη! Αλλος κόσμος το Ορος!

Το μοναστήρι εγκαταλελλειμένο σχεδόν. Σε κατάσταση διάλυσης, θαρρείς. Πατώματα,εξώστες,πόρτες,σουμιέδες, όλα έτριζαν! Τα σανίδια απ τα οποία αποτελούνταν η πλειοψηφία των όποιων κατασκευών,σάπια και πανάρχαια!
Ελάχιστοι μοναχοί και αυτοί απόμακροι και απρόσιτοι. Και θάλεγες βλοσυροί!
Το αρχονταρίκι (κι άλλη νέα λέξη!), βρώμικο και καταθλιπτικό. Σεντόνια και άλλα παρεμφερή, έμοιαζαν ξαναχρησιμοποιημένα πολλές φορές!
Λίγο αργότερα ένας μοναχός μας καλεί και μας οδηγεί σε μια αίθουσα να φάμε. 3 λιτά πιάτα με κάτι σαν κριθαράκι μέσα, κόκκινο, με αρκετό πιπέρι. Δεν ήταν άσχημο.
Εσπερινό δεν πήγαμε.
Δεν μας είπε κανείς τίποτα.
Μάθεμε αργότερα ότι η Παντοκράτορος ήταν ιδιόρρυθμο μοναστήρι. Οπως και πολλά άλλα. Το Βατοπαίδι,η Ιβήρων,Η Εσφιγμένου,η Διονυσίου. Κοινοβιακά και ιδιόρρυθμα ήταν περίπου μοιρασμένα.
Το τι ακριβώς σήμαινε αυτό, θα το μαθαίναμε επακριβώς πολύ αργότερα.
\Μόνο οι 3 μας επισκέπτες του μοναστηριού.
Για ύπνο νωρίς. Δεν νιώθαμε άλλωστε και τόσο ξεκούραστοι για ξενύχτι.
Ξυπνήσαμε νωρίς κατά τις 9, τα μαζέψαμε και φύγαμε. Σαν τους κλέφτες.
Το προηγούμενο σούρουπο, στο όμορφο κιόσκι έξωθεν της πύλης, ατενίζαμε τον επόμενο σταθμό στο βάθος την Σταυρονικήτα.
Ξεκινήσαμε για κει.


ΣΤΑΥΡΟΝΙΚΗΤΑ

Μαγευτική και πάλι η διαδρομή. Ισκιερή, πλάι στη θάλασσα, σε ένα ύψος 15-20 μέτρων. Σε μια ωρίτσα φτάσαμε.
Σταυρονικήτα! Ομορφο όνομα! Από τη μία ο Σταυρός, από την άλλη το ωραίο όνομα Νικήτας! Πομπώδες όνομα, βαρύγδουπο! Θύμιζε τον Νικηταρά, τον ήρωα του 21!

Καθόμαστε κάτω από ένα κλήμα έξω απ την πύλη.
Το μοναστήρι ένα κουκλάκι, σαν μικρό φρούριο , ένα κομψοτέχνημα!
Επιτέλους προσφωνούμε σωστά τον Αρχοντάρη! Ευλογείτε!
Μας φάρνει καφεδάκι και λουκούμι.Τι ωραία!
Θα μείνετε εδώ παιδιά?
Αν γίνεται, θα το θέλαμε!
Βεβαίως και γίνεται! Πάμε να σας δείξω το δωμάτιό σας!
Ανεβήκαμε 3 πατώματα. Ο γέροντας ανοίγει μια πόρτα. Ορίστε το δωμάτιό σας!
Οι 3 φίλοι εκπλήσσονται! Στο παράθυρο του δωματίου, θέα, όλο το Αιγαίο Πέλαγος! Από κάτω, ο ελαφρύς βοριάς, στέλνει τεράστιους όγκους θάλασσας , να συντριβούν πάνω στη ρίζα του βράχου, πάνω στον οποίο είναι - λες - καρφωμένο το μοναστήρι! Φαντάσου τι θα γίνεται το χειμώνα, όταν θα ανταριάζει η θάλασσα!
Το μυαλό κάνει χαρούμενα παιχνίδια! Η διάθεση αλλάζει!

Το δωμάτιο πολύ λιτό, αλλά εξαιρετικά περιποιημένο. Πεντακάθαρο. Τακτοποιημένα σκεπάσματα, σεντόνια , πετσέτες.Κάτω απ του καθενός την κλίνη, ένα ζευγαράκι παντοφλάκια! (Αργότερα θα διαπίστωνα , ότι τα δικά μου, ήταν διαφορετικό μέγεθος- νούμερο, το δεξί απ το αριστερό! Τι σημασία έχει! καμμιά!)

Υπέροχα.
Βγαίνουμε στον κεντρικό χώρο του αρχονταρικιού. Ακόμα πιο όμορφα! Ενα στρογγυλό τραπέζι, λίγα βιβλία σε ένα ραφάκι. Τζαμαρία απ τη μια άκρη στην άλλη, προσφέρει στα αχόρταγα μάτια μας, μια τέλεια ενατένιση του πελάγους, σε ακτίνα πολλήν μιλίων! Εδώ-εκεί καναδυό βαρκούλες!
Πίσω -αριστερά στο βάθος η Παντοκράτορος. Τι τεράστια αντίθεση ανάμεσα στο χτες και στο σήμερα!
Πάνω στο τραπέζι ένα σταχτοδοχείο. Τι καλά! Επιτρέπεται το κάπνισμα! Ανάβουμε όλοι τσιγάρα, σαν εξαρτημένοι μανιακοί του καπνού!

Ο γέροντας προηγουμένως μας είχε αναφέρει το πρόγραμμα των γευμάτων και των ακολουθιών.
Α ! όλα κι όλα! Εδώ θα πάμε και εκκλησία! Οχι όπως χτες!

Κάναμε κάποιες βολτούλες στα πέριξ.Μικρές εξερευνήσεις.Σαν τον Χιούη, τον Λιούη και τον Ντιούη αισθάνονταν τα 3 παιδιά! Η ηλικία τους, με κάποιον περίεργο τρόπο, είχε ελαφρώς μικρύνει!

Ανεβαίνοντας στο δωμάτιο αργότερα, έναν όροφο χαμηλότερα, μας απευθύνεται μαι ψιθυριστή φωνή. Ενας μοναχός απ το πλάι. Μας κάνει νεύμα.
Νέος φαινόταν, ίσως καμμιά 5ετία μεγαλύτερός μας. Μας λέει τ όνομά του, του λέμε τα δικά μας.
Πατήρ Ιερεμίας!
Ιερεμίας ονομα και πράγμα!
Ηρεμία! Μια ανεπαίσθητη φωνή, ήπια, ψιθυριστή, μελωδική.
Ελληνικά, σωστά μεν,αλλά σπαστά. Καταγόταν από την Αυστραλία.
(Τον συνάντησα χρόνια μετά, στην Ιβήρων, είχε γίνει μάλιστα ιερομόναχος.)
Μας μιλούσε για την πνευματικότητα του Ορους, που τον είχε γοητεύσει. Τότε δεν πήγαινε πολύς κόσμος στο Ορος, κάτι που έκανε τους μοναχούς , κομματάκι πιο εξωστρεφείς.Οταν δεν βλέπεις συχνά άλλους, πιο εύκολο είναι να τους απευθύνεις το λόγο.
Μιλούσε πολύ χαμηλόφωνα. Κρατούσα την ανάσα μου, για να μην μου ξεφύγει κάτι απ τα λεγόμενά του.
Εμοιαζε κάπως με παιδί. μικρό παιδί! Μικρό παιδί, με ράσσα και μακρυά γένεια!
Μας μιλούσε στεκόμενος όρθιος, μπροστά σε μια μισάνοιχτη πόρτα, που απ ό,τι εύκολα συμπέραινες, ήταν το κελλί του. Ηταν προς τα ενδότερα της μονής. Μικρό,σκοτεινό. Το μόνο που παρατήρησα ήταν κάτι μαύρα ρούχα, κρεμασμένα σ ένα καρφί στον τοίχο.
Αντί να τον ευχαριστήσουμε εμείς που μας μίλησε τόσο φιλικά, μας ευχαρίστησε αυτός και φύγαμε.
Πήγαμε στο δωμάτιό μας. Είχαμε μια συζήτηση μεταξύ μας.
Καθήστε ρε παιδιά, τι γίνεται εδώ πέρα?
Αυτοί που μένουν εδώ όλη τους τη ζωή, εγκαταβιώνουν σ ένα μικρό κελλάκι, τόσο φτωχικό, χωρίς τίποτα, στα ενδότερα της μονής! Κι εμάς τους άσχετους, που ήρθαμε για μια μέρα μόνο και αύριο θα φύγουμε, που συν τοις άλλοις είμαστε και άθεοι, μας δίνουν τα καλύτερα δωμάτια, να απολαύσουμε όσο το δυνατόν την διαμονή μας, να ρεμβάζουμε με το ένα πόδι πάνω στο άλλο καπνίζοντας και χαχανίζοντας!
Ας είναι καλά οι άνθρωποι! Τι άλλο να πει κανείς!


Το απογευματάκι εσπερινός.
Κύριε εκέκραξα προς σε εισακουσόν μου.....Εν τω κεκραγέναι.....
Ο γράφων ως πρώην, αλλά και νυν μουσικός, αντιλαμβάνεται αμέσως κάποιους δρόμους χιτζάζ και ουσάκ της ανατολίτικης παραδοσιακής μουσικής. Είναι βέβαια βασικά συστατικά και της Βυζαντινής. Τάχα ακούσει κι έξω βέβαια. Μόνο που τώρα ήταν πολύ πιο όμορφα! Απέριττα! Μέσα στο σκοτάδι και τη σιγή!
Μετά τον Εσπερινό, κατάπληξη ευχάριστη η κοινοβιακή Τράπεζα. Λιγάκι αστεία μας φάνηκε η απαγγελία κατά την διάρκεια του φαγητού.

Κατά τις 5 το πρωί πάλι στην εκκλησία.
Κατεβαίνουμε τα σκαλιά μες στο σκοτάδι. Δεν βλέπουμε τίποτα! Σαν τυφλοί , με απλωμένα τα χέρια, αγκαλιάζουμε τοίχους,κολώνες, αρπαζόμαστε από ξύλινες προεξοχές για να μην πέσουμε!
Η εκκλησία κλειστή! Η πύλη ανοιχτή! Κάποια ψαλμωδία ίσα που ακουγόταν, από μακρυά ,έξω απ τη μονή. Εύκολα γινόταν αντιληπτό ότι η λειτουργεία τελείτο σε κάποιο σημείο, έξω απ το μοναστήρι.
Μικρά φαναράκια, τακτοποιημένα δεξιά κι αριστερά, σε αραιά διαστήματα .έδειχναν τον δρόμο. Ενας πίσω απ τον άλλον, με προσεκτικά βήματα, ακολουθούσαμε τους λύχνους.
Αλλη μια κατανυκτική ακολουθία, σ ένα παρακκλήσι, κοντά στη μονή.

Εμελλε η Ι.Μ. Σταυρονικήτα, να αποτελέσει στο εξής και κατά πάσα πιθανότητα, διά παντός πια, την αγαπημένη μου Μονή του Αγίου Ορους, τον τόπο όπου περισσότερο από οπουδήποτε αλλού ηρεμώ και αναπάυομαι ως τα σήμερα!

Μαζεύουμε τα πράγματά μας για να φύγουμε για Ιβήρων. Πόσο ακατάστατοι είμαστε! Τσουβαλιάζουμε σπρώχνοντας μέσα στις αποσκευές ό,τι είναι αφημένο έξω!

Μέσα στο μυαλό μου κάτι συμβαίνει. Σκέφτομαι. Κάτι αλλάζει. Κάτι διαφοροποιείται. Οχι σε δραματικό βαθμό βέβαια. Απλά υπάρχει μια κινητικότητα.

Τα σακίδια στον ώμο, φεύγουμε για Ιβήρων!

[smarti]

Σε ευχαριστούμε πάρα πάρα πάρα πολύ...μην σταματάς........σαν να είμαστε και εμείς μαζί σου, εκεί στη πρώτη γνωριμία σου με το περιβόλι της Παναγίας! ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ!!

[smarti]

Σμαρώ,πρεπει να κανεις τον περίπλου μια φορα του Αγίου Ορους ,αλλα οχι τουριστικα οπως γινεται, αλλα με καποιον ιερεα μεσα να κανει τις ακολουθιες,να προσκυνησετε Αγια Λειψανα, θα χαρείς πολυ.Ισως και με αλλα μελη απο εδω.Νομιζω οτι γινεται .

Εδώ και πολύ καιρό σκέφτομαι αυτό που έγραψες. Θα ταν πολύ ωραία με τα μέλη του σαιτ και κάπιο ιερέα να μπορούσαμε να κάνουμε αυτό το γύρο..και να προσκυνήσουμε τα Αγία Λείψανα...!
Προς το παρών αν είναι θέλημα θεού θα τον κάνω το γύρο αυτό του Αγίου Όρους μετά τις 10 Ιουλίου..με τα παιδιά μου..μακάρι να πάνε όλα καλά.
Και ισως να μπορεσουμε και αργοτερα να οργανωσουμε αυτό που λες εσυ θα ηταν πολύ ωραία.
Ελπίζω ο Παναγιώτης να μας συγχωρέσει που καναμε μια μικρη παρένθεση στο πολυ ωραίο θέμα του..

[panagiotisspy]

Σμαρώ,πρεπει να κανεις τον περίπλου μια φορα του Αγίου Ορους ,αλλα οχι τουριστικα οπως γινεται, αλλα με καποιον ιερεα μεσα να κανει τις ακολουθιες,να προσκυνησετε Αγια Λειψανα, θα χαρείς πολυ.Ισως και με αλλα μελη απο εδω.Νομιζω οτι γινεται .

Εδώ και πολύ καιρό σκέφτομαι αυτό που έγραψες. Θα ταν πολύ ωραία με τα μέλη του σαιτ και κάπιο ιερέα να μπορούσαμε να κάνουμε αυτό το γύρο..και να προσκυνήσουμε τα Αγία Λείψανα...!
Προς το παρών αν είναι θέλημα θεού θα τον κάνω το γύρο αυτό του Αγίου Όρους μετά τις 10 Ιουλίου..με τα παιδιά μου..μακάρι να πάνε όλα καλά.
Και ισως να μπορεσουμε και αργοτερα να οργανωσουμε αυτό που λες εσυ θα ηταν πολύ ωραία.
Ελπίζω ο Παναγιώτης να μας συγχωρέσει που καναμε μια μικρη παρένθεση στο πολυ ωραίο θέμα του..

Εσείς να με συγχωρήσετε που έχω κατακερματίσει σε τόσες συνέχειες την αφήγηση, αφ ενός δεν έχω και τόσο ελεύθερο χρόνο, αφ ετέρου είμαι και αργός στο πληκτρολόγιο.
Ασυζητητί Σμαρώ , να κάνεις τον περίπλου. Στο εύχομαι.
Βλέπω είσαι απ την Κατερίνη, δηλαδή αρκετά κοντά.
Τι να πω κι εγώ που απέχω 1100 χιλιόμετρα οδικώς απ την Ουρανούπολη