Εορτάζοντες την 29ην του μηνός Ιουνίου
*
ΟΙ ΠΡΩΤΟΚΟΡΥΦΑΙΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ ΠΕΤΡΟΣ και ΠΑΥΛΟΣ
*
ΜΝΗΜΗ ΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΛΕΣΒΩ ΑΓΙΩΝ
*
[Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ, μάρτυρας]
Αναλυτικά
ΟΙ ΠΡΩΤΟΚΟΡΥΦΑΙΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ ΠΕΤΡΟΣ και ΠΑΥΛΟΣ
Ό Πέτρος καταγόταν από τη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίος και ήταν γιος του Ιωνά, αδελφός του αποστόλου Ανδρέα του Πρωτοκλήτου και ήταν ψαράδες στη λίμνη Γεννησαρέτ. Είχε νυμφευθεί στην Καπερναούμ, όπου έμενε οικογενειακά, μαζί με την πενθερά του. Ψαράς στο επάγγελμα, ήταν τύπος αυθόρμητος, ορμητικός, και τη ζωή του κοντά στο Χριστό τη μαθαίνουμε από τα τέσσερα Ευαγγέλια, ενώ την αποστολική του δράση, από τις Πράξεις των Αποστόλων. Έγραψε και δύο Καθολικές 'Επιστολές, μέσα στις οποίες, να τι προτρέπει στους χριστιανούς: "Νήψατε, γρηγορήσατε' ό αντίδικος υμών διάβολος ως λέων ωρυόμενος περιπατεί ζητών τίνα καταπίη"1. Δηλαδή εγκρατευθείτε, γίνετε άγρυπνοι και προσεκτικοί. Διότι ό αντίπαλος και κατήγορός σας διάβολος, σαν λιοντάρι πού βρυχάται, περιπατεί με μανία και ζητάει ποιόν να τραβήξει μακριά από την πίστη για να τον καταπιεί. Μετά την Ανάληψη του Κυρίου, ό Πέτρος, δίδαξε το Ευαγγέλιο στην Ιουδαία, στην Αντιόχεια, στον Πόντο, στην Γαλατία, στην Καππαδοκία, στην Ασία και τη Βιθυνία. Κατά την παράδοση (πού σημαίνει ότι δεν είναι απόλυτα Ιστορικά διασταυρωμένο) έφτασε μέχρι τη Ρώμη, όπου επί Νέρωνος (54-68) υπέστη μαρτυρικό θάνατο, αφού τον σταύρωσαν χιαστί, με το κεφάλι προς τα κάτω.
Ό δε Παύλος γεννήθηκε στην Ταρσό της Κιλικίας και στην αρχή ήταν σκληρός διώκτης του χριστιανισμού. Όμως, με θαύμα γνώρισε το Χριστό και έγινε ό μεγαλύτερος κήρυκας του Ευαγγελίου, θυσιάζοντας μάλιστα και τη ζωή του γι' αυτό. Ονομάστηκε Απόστολος των Εθνών και τη ζωή με τις περιπέτειές του θα τα δει κανείς, αν μελετήσει τις Πράξεις των Αποστόλων, αλλά και τις 14 Επιστολές του στην Καινή Διαθήκη. Ό Παύλος θέλει κάθε χριστιανός, όπως και ό ίδιος, να αισθάνεται και να λέει: "ζω δε ουκέτι εγώ, ζή δε εν εμοί Χριστός"2. Δηλαδή, δε ζω πλέον εγώ, ό παλαιός άνθρωπος, αλλά ζει μέσα μου ό Χριστός. Και ακόμα, "τα πάντα και εν πόσι Χριστός"3. Να διευθύνει, δηλαδή, όλες τις εκδηλώσεις της ανθρώπινης ζωής μας ό Χριστός. Ό απόστολος Παύλος υπέστη μαρτυρικό θάνατο (χωρίς αυτό να είναι απόλυτα διασταυρωμένο) δι' αποκεφαλισμού στη Ρώμη.
Α' Επιστολή Πέτρου, ε' 8 .
Προς Γαλατάς. 6 20.
Προς Κολασσαείς. γ' 11.
Απολυτίκιο. Ήχος δ'.
Οι των Αποστόλων πρωτόθρονοι, και της οικουμένης διδάσκαλοι, τω Δεσπότη των όλων πρεσβεύσατε, ειρήνην τη οικουμένη δωρήσασθαι, και ταις ψυχαίς ημών το μέγα έλεος.
ΜΝΗΜΗ ΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΛΕΣΒΩ ΑΓΙΩΝ
[Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ, μάρτυρας]
Συναξάριον
Συντονιστής: Συντονιστές
-
Ierodiakonos
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 369
- Εγγραφή: Σάβ Δεκ 15, 2007 6:00 am
Εορτάζοντες την 30ην του μηνός Ιουνίου
*
Η ΣΥΝΑΞΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ 12 ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΦΥΓΕΛΛΟΣ απόστολος από τους 70 (Ο')
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΕΛΙΤΩΝ
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ από τη Σινώπη
*
ΟΙ ΑΓΙΟΙ 1040 ΜΑΡΤΥΡΕΣ
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΚΝΑΝΑΣ
*
Μνήμη των αγρίως σφαγιασθέντων υπό Κουρδικών ορδών
Αναλυτικά
Η ΣΥΝΑΞΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ 12 ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ
Οι Απόστολοι του Χρίστου θα ξεχωρίζουν μέσα στην Ιστορία της Εκκλησίας, σαν οι υπέρλαμπροι αστέρες πρώτου μεγέθους της πνευματικής ζωής. Την 30ή Ιουνίου, ή Εκκλησία γιορτάζει τους δώδεκα Αποστόλους πού αρχικά εξέλεξε ο Κύριος, πλην του Ιούδα Ισκαριώτη. Αυτοί είναι: Σίμωνας (Πέτρος), Ανδρέας, Ιάκωβος, Ιωάννης, Φίλιππος, Θωμάς, Βαρθολομαίος (Ναθαναήλ),' Ματθαίος, Ιάκωβος του Άλφαίου, Σίμωνας ο Ζηλωτής, Ιούδας ο αδελφός του Ιακώβου του μικρού και ο Ματθίας, πού εξελέγη μέσα στο υπερώο τις παραμονές της Πεντηκοστής, σε αντικατάσταση του Ιούδα του Ισκαριώτη. Τη ζωή του καθενός των Αποστόλων αυτών, σκιαγραφούμε στις ιδιαίτερες γιορτές τους. Εδώ γίνεται υπενθύμιση της ενότητας πού είχαν μεταξύ τους, αλλά και της ηθικής τους, πού τόσο συνέβαλε στην πνευματική εν Χριστώ αναγέννηση του κόσμου. Έχουμε, λοιπόν, χρέος και εμείς οι αγωνιζόμενοι χριστιανοί, να κινούμαστε στα ίχνη τους και με θερμό ζήλο για τη διάδοση του σωτηριώδους μηνύματος του Ευαγγελίου, πού διέπνεε κι αυτούς, να γίνουμε μιμητές του έργου τους.
Απολυτίκιο. Ήχος γ'. Την ωραιότητα.
Ως δωδεκάπυρσος, λυχνία έλαμψαν, οι Δωδεκάριθμοι, Χριστού Απόστολοι, Πέτρος και Παύλος συν Λουκά, Ανδρέας και Ιωάννης, Βαρθολομαίος Φίλιππος, συν Ματθαίω και Σίμωνι, Μάρκος και Ιάκωβος και Θωμάς ο μακάριος και ηύγασαν τους πίστει βοώντας χαίρετε Λόγου οι αυτόπται.
Ο ΑΓΙΟΣ ΦΥΓΕΛΛΟΣ απόστολος από τους 70 (Ο')
Αναφέρεται μόνο στον Συναξαριστή του Delehaye μεταξύ των μνημονευομένων αποστόλων από τους 70 και σημειώνεται, ότι "ούτος φρονήσας τα του Σίμωνος εγένετο επίσκοπος Εφέσου".
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΕΛΙΤΩΝ
Μαρτύρησε δια ξίφους.
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ από τη Σινώπη
Μαρτύρησε αφού τον θανάτωσαν συρόμενο επάνω σε αιχμηρές πέτρες.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ 1040 ΜΑΡΤΥΡΕΣ
Άγνωστοι στους Συναξαριστές. Ή μνήμη τους, μαζί με τους μάρτυρες Φωκά, Κόνωνα, Συμεών και Ισαάκ, αναφέρεται στο Ιεροσολυμιτικό Κανονάριο (σελ. 97).
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΚΝΑΝΑΣ
Γεννήθηκε στην Αθήνα από γονείς ευσεβείς. Επειδή οι γονείς του ήταν πολύ φτωχοί, παρέμεινε αγράμματος και έγινε κηπουρός. Έκανε την εργασία αυτή, μεταφέροντας κατόπιν φιλοδωρήματος με τον γάιδαρό του εμπορεύματα, για την εξυπηρέτηση των χωρικών πού ήταν γύρω από την Αθήνα. Κάποια μέρα πού επέστρεφε από τα χωριά αυτά, συνελήφθη από τους Τούρκους φύλακες και συκοφαντήθηκε απ' αυτούς, ότι δήθεν μετέφερε μπαρούτι για τους επαναστάτες Έλληνες. Οδηγήθηκε στον κριτή και καταδικάστηκε σε θάνατο, εκτός και αν δεχόταν τον ισλαμισμό, οπότε θα γλίτωνε τη ζωή του. ο ευσεβής αυτός Αθηναίος απαντούσε συνεχώς στους φοβερισμούς και τις υποσχέσεις των Τούρκων, με την απλή φράση: "Δεν τουρκεύω". Τότε οδηγήθηκε στον τόπο της εκτέλεσης και γονάτισε με χαρά, περιμένοντας το μαρτυρικό του τέλος. ο δήμιος χτύπησε τον Άγιο με αντεστραμμένο ξίφος στο λαιμό, για να τον εκφοβίσει, προσδοκώντας τη μεταστροφή του. Αλλ' ο γενναίος μάρτυρας του Χριστού, με θάρρος είπε στον δήμιο: "Χτύπα για την πίστη". Και πάλι ο δήμιος έβαλε το μαχαίρι στον τράχηλο του Αγίου και αφού τον πλήγωσε λίγο, άκουσε και πάλι από τον Μιχαήλ την ίδια φράση: "Χτύπα για την πίστη". Οπότε ο δήμιος έκοψε το κεφάλι του μάρτυρα, πού δέχτηκε το ένδοξο στεφάνι του μαρτυρίου το 1771. Στην πρώτη κολώνα του Ολυμπίου Διός στην Αθήνα, διακρινόταν το ακόλουθο επιγραφικό χάραγμα: "1771 Ιουλίου 9 απεκεφαλίσθη ο Πακνανάς Μιχάλης". Ή μνήμη του αγίου γίνεται την 30ή Ιουνίου. (Άλλοι τοποθετούν το μαρτύριο του Αγίου αυτού στα 1770).
Μνήμη των αγρίως σφαγιασθέντων υπό Κουρδικών ορδών εν τω νομώ Διαρβεκίρ της Μ. Ασίας Ορθοδόξων Χριστιανών υπαγομένων εις το Πατριαρχείον Αλεξανδρείας (+ 1896).
*
Η ΣΥΝΑΞΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ 12 ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΦΥΓΕΛΛΟΣ απόστολος από τους 70 (Ο')
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΕΛΙΤΩΝ
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ από τη Σινώπη
*
ΟΙ ΑΓΙΟΙ 1040 ΜΑΡΤΥΡΕΣ
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΚΝΑΝΑΣ
*
Μνήμη των αγρίως σφαγιασθέντων υπό Κουρδικών ορδών
Αναλυτικά
Η ΣΥΝΑΞΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ 12 ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ
Οι Απόστολοι του Χρίστου θα ξεχωρίζουν μέσα στην Ιστορία της Εκκλησίας, σαν οι υπέρλαμπροι αστέρες πρώτου μεγέθους της πνευματικής ζωής. Την 30ή Ιουνίου, ή Εκκλησία γιορτάζει τους δώδεκα Αποστόλους πού αρχικά εξέλεξε ο Κύριος, πλην του Ιούδα Ισκαριώτη. Αυτοί είναι: Σίμωνας (Πέτρος), Ανδρέας, Ιάκωβος, Ιωάννης, Φίλιππος, Θωμάς, Βαρθολομαίος (Ναθαναήλ),' Ματθαίος, Ιάκωβος του Άλφαίου, Σίμωνας ο Ζηλωτής, Ιούδας ο αδελφός του Ιακώβου του μικρού και ο Ματθίας, πού εξελέγη μέσα στο υπερώο τις παραμονές της Πεντηκοστής, σε αντικατάσταση του Ιούδα του Ισκαριώτη. Τη ζωή του καθενός των Αποστόλων αυτών, σκιαγραφούμε στις ιδιαίτερες γιορτές τους. Εδώ γίνεται υπενθύμιση της ενότητας πού είχαν μεταξύ τους, αλλά και της ηθικής τους, πού τόσο συνέβαλε στην πνευματική εν Χριστώ αναγέννηση του κόσμου. Έχουμε, λοιπόν, χρέος και εμείς οι αγωνιζόμενοι χριστιανοί, να κινούμαστε στα ίχνη τους και με θερμό ζήλο για τη διάδοση του σωτηριώδους μηνύματος του Ευαγγελίου, πού διέπνεε κι αυτούς, να γίνουμε μιμητές του έργου τους.
Απολυτίκιο. Ήχος γ'. Την ωραιότητα.
Ως δωδεκάπυρσος, λυχνία έλαμψαν, οι Δωδεκάριθμοι, Χριστού Απόστολοι, Πέτρος και Παύλος συν Λουκά, Ανδρέας και Ιωάννης, Βαρθολομαίος Φίλιππος, συν Ματθαίω και Σίμωνι, Μάρκος και Ιάκωβος και Θωμάς ο μακάριος και ηύγασαν τους πίστει βοώντας χαίρετε Λόγου οι αυτόπται.
Ο ΑΓΙΟΣ ΦΥΓΕΛΛΟΣ απόστολος από τους 70 (Ο')
Αναφέρεται μόνο στον Συναξαριστή του Delehaye μεταξύ των μνημονευομένων αποστόλων από τους 70 και σημειώνεται, ότι "ούτος φρονήσας τα του Σίμωνος εγένετο επίσκοπος Εφέσου".
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΕΛΙΤΩΝ
Μαρτύρησε δια ξίφους.
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ από τη Σινώπη
Μαρτύρησε αφού τον θανάτωσαν συρόμενο επάνω σε αιχμηρές πέτρες.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ 1040 ΜΑΡΤΥΡΕΣ
Άγνωστοι στους Συναξαριστές. Ή μνήμη τους, μαζί με τους μάρτυρες Φωκά, Κόνωνα, Συμεών και Ισαάκ, αναφέρεται στο Ιεροσολυμιτικό Κανονάριο (σελ. 97).
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΚΝΑΝΑΣ
Γεννήθηκε στην Αθήνα από γονείς ευσεβείς. Επειδή οι γονείς του ήταν πολύ φτωχοί, παρέμεινε αγράμματος και έγινε κηπουρός. Έκανε την εργασία αυτή, μεταφέροντας κατόπιν φιλοδωρήματος με τον γάιδαρό του εμπορεύματα, για την εξυπηρέτηση των χωρικών πού ήταν γύρω από την Αθήνα. Κάποια μέρα πού επέστρεφε από τα χωριά αυτά, συνελήφθη από τους Τούρκους φύλακες και συκοφαντήθηκε απ' αυτούς, ότι δήθεν μετέφερε μπαρούτι για τους επαναστάτες Έλληνες. Οδηγήθηκε στον κριτή και καταδικάστηκε σε θάνατο, εκτός και αν δεχόταν τον ισλαμισμό, οπότε θα γλίτωνε τη ζωή του. ο ευσεβής αυτός Αθηναίος απαντούσε συνεχώς στους φοβερισμούς και τις υποσχέσεις των Τούρκων, με την απλή φράση: "Δεν τουρκεύω". Τότε οδηγήθηκε στον τόπο της εκτέλεσης και γονάτισε με χαρά, περιμένοντας το μαρτυρικό του τέλος. ο δήμιος χτύπησε τον Άγιο με αντεστραμμένο ξίφος στο λαιμό, για να τον εκφοβίσει, προσδοκώντας τη μεταστροφή του. Αλλ' ο γενναίος μάρτυρας του Χριστού, με θάρρος είπε στον δήμιο: "Χτύπα για την πίστη". Και πάλι ο δήμιος έβαλε το μαχαίρι στον τράχηλο του Αγίου και αφού τον πλήγωσε λίγο, άκουσε και πάλι από τον Μιχαήλ την ίδια φράση: "Χτύπα για την πίστη". Οπότε ο δήμιος έκοψε το κεφάλι του μάρτυρα, πού δέχτηκε το ένδοξο στεφάνι του μαρτυρίου το 1771. Στην πρώτη κολώνα του Ολυμπίου Διός στην Αθήνα, διακρινόταν το ακόλουθο επιγραφικό χάραγμα: "1771 Ιουλίου 9 απεκεφαλίσθη ο Πακνανάς Μιχάλης". Ή μνήμη του αγίου γίνεται την 30ή Ιουνίου. (Άλλοι τοποθετούν το μαρτύριο του Αγίου αυτού στα 1770).
Μνήμη των αγρίως σφαγιασθέντων υπό Κουρδικών ορδών εν τω νομώ Διαρβεκίρ της Μ. Ασίας Ορθοδόξων Χριστιανών υπαγομένων εις το Πατριαρχείον Αλεξανδρείας (+ 1896).
-
Ierodiakonos
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 369
- Εγγραφή: Σάβ Δεκ 15, 2007 6:00 am
Εορτάζοντες την 1ην του μηνός Ιουλίου
*
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΚΟΣΜΑΣ και ΔΑΜΙΑΝΟΣ οι Ανάργυροι
*
Ο ΟΣΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ του Πατρικίου εν τοις Ευάνδρου
*
ΟΙ ΑΓΙΟΙ 2000 ΜΑΡΤΥΡΕΣ
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΥΡΙΚΙΟΣ
*
ΟΙ ΑΓΙΟΙ 25 ΜΑΡΤΥΡΕΣ οι εν Νικομηδεία
*
Ο ΟΣΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ κτήτορας της Μονής Βαθέος Ρύακος.
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ο Θαυματουργός και οι συν αυτώ.
*
Ο ΟΣΙΟΣ ΛΕΩΝ ο ερημίτης
*
Ο ΑΓΙΟΣ LEONORUS (Ούαλός)
Αναλυτικά
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΚΟΣΜΑΣ και ΔΑΜΙΑΝΟΣ οι Ανάργυροι
Ήταν αδέρφια και κατάγονταν από τη Ρώμη. Σπούδασαν και οί δύο την ιατρική και εξάσκησαν αυτή όχι σαν επικερδές " επάγγελμα, αλλά σαν φιλανθρωπική διακονία. Χρήματα δεν δέχονταν, ούτε από φτωχό, αλλά ούτε και από πλούσιο. Κυρίως, έτρεχαν και πρόσφεραν πρόθυμα τις υπηρεσίες τους στους φτωχούς, παρά στους πλουσίους. Διότι όπως έλεγαν, μια καλύβα έχει περισσότερη ανάγκη από ένα παλάτι. Άλλα και όταν θεράπευαν κάποιον ασθενή πλούσιο και αυτός με τη βία τους ανάγκαζε να δεχθούν αμοιβή, αυτοί του σημείωναν το όνομα ενός φτωχού ασθενούς και τον προέτρεπαν σ' αυτόν να δώσει την αμοιβή τους. ο Θεός, μάλιστα, ευλόγησε την ιατρική τους και με θαυματουργική δύναμη. Αυτό, όμως, κίνησε το φθόνο των άλλων γιατρών, με πρώτο το δάσκαλο τους, πού τους μισούσε επιπλέον, διότι αυτοί ήταν χριστιανοί. Κάποια μέρα, λοιπόν, ενώ μάζευαν θεραπευτικά βότανα, τους δολοφόνησαν, αφού τους έσπρωξαν με ορμή στον γκρεμό. Φάνηκε, έτσι, ή καταστρεπτική ιδιοτέλεια των συναδέλφων τους, και αντίθετα πόση "φιλαδελφίαν άνυπόκριτον"1, φιλαδελφία ελεύθερη από κάθε προσποίηση και υποκρισία, καλλιεργούσαν οι δύο Άγιοι Ανάργυροι.
1. Α' επιστολή Πέτρου, α' 22.
Απολυτίκιο. Ήχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε.
Ως θείοι θεράποντες, και ίατήρες βροτών, άνάργυρον βλύζετε, την θεραπείαν ημίν, Ανάργυροι ένδοξοι · όθεν τους προσιόντας, τη σεπτή υμών σκέπη, ρύσασθε νοσημάτων, και παθών ανιάτων, Κοσμά και Δαμιανέ, Ρώμης βλαστήματα.
Ο ΟΣΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ του Πατρικίου εν τοις Ευάνδρου
Ό όσιος Πέτρος, έζησε στα χρόνια των αυτοκρατόρων Κωνσταντίνου και Ειρήνης (780). ο πατέρας του ονομαζόταν Κων/νος και ήταν Πατρίκιος και στρατηγός του βασιλιά. Έτσι ο Πέτρος είχε την ευχέρεια και σπούδασε φιλοσοφία και άλλες επιστήμες, στις καλύτερες σχολές. Έπειτα παντρεύτηκε, και μετά το θάνατο του πατέρα του, έγινε Δομεστικος των σχολών και Πατρίκιος. Τότε βασιλιάς, ήταν ο Νικηφόρος Α'. Σε κάποια όμως αποτυχημένη εκστρατεία κατά των Βουλγάρων, ο Πέτρος μαζί με άλλους 50 άρχοντες συνελήφθη. Κατόπιν λέγεται, ότι του παρουσιάστηκε ο άγιος Ιωάννης ο Ευαγγελιστής, τον ελευθέρωσε και τον συνόδεψε μέχρι την πατρίδα του. Αλλ' ο Πέτρος καταφρόνησε τα του κόσμου, ανέβηκε στον Όλυμπο και έγινε μοναχός κοντά στον όσιο Ίωαννίκιο. Μετά 34 χρόνια, και όταν πέθανε ο άγιος γέροντας του, επανήλθε στην Κων/πολη (847). Εκεί, κοντά στο Ναό του Ευάνδρου πού είχε κτίσει ο 'ίδιος, έκανε μία μικρή καλύβα. Μέσα σ' αυτήν την καλύβα, έζησε οκτώ χρόνια ασκητικά και θεάρεστα. Πέθανε ειρηνικά το έτος 854.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ 2000 ΜΑΡΤΥΡΕΣ
Όλοι μαρτύρησαν δια ξίφους.
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΥΡΙΚΙΟΣ
Μάλλον είναι ο ίδιος μ' αυτόν της 27ης Δεκεμβρίου, βλέπε βιογραφία του την ήμερα αυτή. (Εδώ ορισμένοι Συναξαριστές αναφέρουν και τη μνήμη κάποιας Αγίας Απολλωνίας. Τέτοιο όνομα όμως δεν βρίσκουμε πουθενά).
ΟΙ ΑΓΙΟΙ 25 ΜΑΡΤΥΡΕΣ οι εν Νικομηδεία
Όλοι μαρτύρησαν δια πυρός.
Ο ΟΣΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ κτήτορας της Μονής Βαθέος Ρύακος.
Ό όσιος αυτός καταγόταν από την Καππαδοκία και έζησε στα χρόνια του βασιλιά Κωνσταντίνου του Πορφυρογέννητου (901-959), γιου του Λέοντα του Φιλοσόφου και της Ζωής. Έκτισε τη Μονή του Βαθέος Ρύακος στη Βιθυνική κωμόπολη Τρίγλια και διακρινόταν όχι μόνο για την ευσέβεια αλλά και για την παιδεία και τον ζήλο να εξυπηρετεί την πίστη και την Εκκλησία. Έτσι, στη Μονή πού 'ίδρυσε, υπήρξε και διδάσκαλος των προσερχόμενων ευσεβών νέων, από τους οποίους πολλοί αναδείχτηκαν στη διδασκαλία του λάου και την άριστη διοίκηση άλλων μοναστηριών.
Ο ΑΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ο Θαυματουργός και οι συν αυτώ.
Άγνωστος στους Συναξαριστές, αλλά γνωστός σαν μάρτυρας, πού μαρτύρησε στην Κύπρο. Όταν κατά τον 12ο αιώνα (;) επέστρεφε από τους Αγίους Τόπους, εγκαταστάθηκε σε κάποια Μονή της Κύπρου μαζί με άλλους 300 προσκυνητές. Αυτός όμως, μαζί με άλλους τρεις μοναχούς, θανατώθηκε από τον Σαβίνο, διοικητή του νησιού, για την πίστη του στον Χριστό.
Ο ΟΣΙΟΣ ΛΕΩΝ ο ερημίτης
τΗταν ασκητής, πού ζούσε γυμνός λόγω αυστηρής ασκήσεως. Απεβίωσε ειρηνικά.
Ο ΑΓΙΟΣ LEONORUS (Ούαλός)
Λεπτομέρειες για τη ζωή αυτού του αγίου της ορθοδοξίας, μπορεί να βρει ο αναγνώστης στο βιβλίο "ΟΙ Άγιοι των Βρεττανικών Νήσων"", του Χριστόφορου Κων. Κομμοδάτου, επισκόπου Τελμησσού, Αθήναι 1985.
*
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΚΟΣΜΑΣ και ΔΑΜΙΑΝΟΣ οι Ανάργυροι
*
Ο ΟΣΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ του Πατρικίου εν τοις Ευάνδρου
*
ΟΙ ΑΓΙΟΙ 2000 ΜΑΡΤΥΡΕΣ
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΥΡΙΚΙΟΣ
*
ΟΙ ΑΓΙΟΙ 25 ΜΑΡΤΥΡΕΣ οι εν Νικομηδεία
*
Ο ΟΣΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ κτήτορας της Μονής Βαθέος Ρύακος.
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ο Θαυματουργός και οι συν αυτώ.
*
Ο ΟΣΙΟΣ ΛΕΩΝ ο ερημίτης
*
Ο ΑΓΙΟΣ LEONORUS (Ούαλός)
Αναλυτικά
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΚΟΣΜΑΣ και ΔΑΜΙΑΝΟΣ οι Ανάργυροι
Ήταν αδέρφια και κατάγονταν από τη Ρώμη. Σπούδασαν και οί δύο την ιατρική και εξάσκησαν αυτή όχι σαν επικερδές " επάγγελμα, αλλά σαν φιλανθρωπική διακονία. Χρήματα δεν δέχονταν, ούτε από φτωχό, αλλά ούτε και από πλούσιο. Κυρίως, έτρεχαν και πρόσφεραν πρόθυμα τις υπηρεσίες τους στους φτωχούς, παρά στους πλουσίους. Διότι όπως έλεγαν, μια καλύβα έχει περισσότερη ανάγκη από ένα παλάτι. Άλλα και όταν θεράπευαν κάποιον ασθενή πλούσιο και αυτός με τη βία τους ανάγκαζε να δεχθούν αμοιβή, αυτοί του σημείωναν το όνομα ενός φτωχού ασθενούς και τον προέτρεπαν σ' αυτόν να δώσει την αμοιβή τους. ο Θεός, μάλιστα, ευλόγησε την ιατρική τους και με θαυματουργική δύναμη. Αυτό, όμως, κίνησε το φθόνο των άλλων γιατρών, με πρώτο το δάσκαλο τους, πού τους μισούσε επιπλέον, διότι αυτοί ήταν χριστιανοί. Κάποια μέρα, λοιπόν, ενώ μάζευαν θεραπευτικά βότανα, τους δολοφόνησαν, αφού τους έσπρωξαν με ορμή στον γκρεμό. Φάνηκε, έτσι, ή καταστρεπτική ιδιοτέλεια των συναδέλφων τους, και αντίθετα πόση "φιλαδελφίαν άνυπόκριτον"1, φιλαδελφία ελεύθερη από κάθε προσποίηση και υποκρισία, καλλιεργούσαν οι δύο Άγιοι Ανάργυροι.
1. Α' επιστολή Πέτρου, α' 22.
Απολυτίκιο. Ήχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε.
Ως θείοι θεράποντες, και ίατήρες βροτών, άνάργυρον βλύζετε, την θεραπείαν ημίν, Ανάργυροι ένδοξοι · όθεν τους προσιόντας, τη σεπτή υμών σκέπη, ρύσασθε νοσημάτων, και παθών ανιάτων, Κοσμά και Δαμιανέ, Ρώμης βλαστήματα.
Ο ΟΣΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ του Πατρικίου εν τοις Ευάνδρου
Ό όσιος Πέτρος, έζησε στα χρόνια των αυτοκρατόρων Κωνσταντίνου και Ειρήνης (780). ο πατέρας του ονομαζόταν Κων/νος και ήταν Πατρίκιος και στρατηγός του βασιλιά. Έτσι ο Πέτρος είχε την ευχέρεια και σπούδασε φιλοσοφία και άλλες επιστήμες, στις καλύτερες σχολές. Έπειτα παντρεύτηκε, και μετά το θάνατο του πατέρα του, έγινε Δομεστικος των σχολών και Πατρίκιος. Τότε βασιλιάς, ήταν ο Νικηφόρος Α'. Σε κάποια όμως αποτυχημένη εκστρατεία κατά των Βουλγάρων, ο Πέτρος μαζί με άλλους 50 άρχοντες συνελήφθη. Κατόπιν λέγεται, ότι του παρουσιάστηκε ο άγιος Ιωάννης ο Ευαγγελιστής, τον ελευθέρωσε και τον συνόδεψε μέχρι την πατρίδα του. Αλλ' ο Πέτρος καταφρόνησε τα του κόσμου, ανέβηκε στον Όλυμπο και έγινε μοναχός κοντά στον όσιο Ίωαννίκιο. Μετά 34 χρόνια, και όταν πέθανε ο άγιος γέροντας του, επανήλθε στην Κων/πολη (847). Εκεί, κοντά στο Ναό του Ευάνδρου πού είχε κτίσει ο 'ίδιος, έκανε μία μικρή καλύβα. Μέσα σ' αυτήν την καλύβα, έζησε οκτώ χρόνια ασκητικά και θεάρεστα. Πέθανε ειρηνικά το έτος 854.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ 2000 ΜΑΡΤΥΡΕΣ
Όλοι μαρτύρησαν δια ξίφους.
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΥΡΙΚΙΟΣ
Μάλλον είναι ο ίδιος μ' αυτόν της 27ης Δεκεμβρίου, βλέπε βιογραφία του την ήμερα αυτή. (Εδώ ορισμένοι Συναξαριστές αναφέρουν και τη μνήμη κάποιας Αγίας Απολλωνίας. Τέτοιο όνομα όμως δεν βρίσκουμε πουθενά).
ΟΙ ΑΓΙΟΙ 25 ΜΑΡΤΥΡΕΣ οι εν Νικομηδεία
Όλοι μαρτύρησαν δια πυρός.
Ο ΟΣΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ κτήτορας της Μονής Βαθέος Ρύακος.
Ό όσιος αυτός καταγόταν από την Καππαδοκία και έζησε στα χρόνια του βασιλιά Κωνσταντίνου του Πορφυρογέννητου (901-959), γιου του Λέοντα του Φιλοσόφου και της Ζωής. Έκτισε τη Μονή του Βαθέος Ρύακος στη Βιθυνική κωμόπολη Τρίγλια και διακρινόταν όχι μόνο για την ευσέβεια αλλά και για την παιδεία και τον ζήλο να εξυπηρετεί την πίστη και την Εκκλησία. Έτσι, στη Μονή πού 'ίδρυσε, υπήρξε και διδάσκαλος των προσερχόμενων ευσεβών νέων, από τους οποίους πολλοί αναδείχτηκαν στη διδασκαλία του λάου και την άριστη διοίκηση άλλων μοναστηριών.
Ο ΑΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ο Θαυματουργός και οι συν αυτώ.
Άγνωστος στους Συναξαριστές, αλλά γνωστός σαν μάρτυρας, πού μαρτύρησε στην Κύπρο. Όταν κατά τον 12ο αιώνα (;) επέστρεφε από τους Αγίους Τόπους, εγκαταστάθηκε σε κάποια Μονή της Κύπρου μαζί με άλλους 300 προσκυνητές. Αυτός όμως, μαζί με άλλους τρεις μοναχούς, θανατώθηκε από τον Σαβίνο, διοικητή του νησιού, για την πίστη του στον Χριστό.
Ο ΟΣΙΟΣ ΛΕΩΝ ο ερημίτης
τΗταν ασκητής, πού ζούσε γυμνός λόγω αυστηρής ασκήσεως. Απεβίωσε ειρηνικά.
Ο ΑΓΙΟΣ LEONORUS (Ούαλός)
Λεπτομέρειες για τη ζωή αυτού του αγίου της ορθοδοξίας, μπορεί να βρει ο αναγνώστης στο βιβλίο "ΟΙ Άγιοι των Βρεττανικών Νήσων"", του Χριστόφορου Κων. Κομμοδάτου, επισκόπου Τελμησσού, Αθήναι 1985.
-
Ierodiakonos
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 369
- Εγγραφή: Σάβ Δεκ 15, 2007 6:00 am
Εορτάζοντες την 2ην του μηνός Ιουλίου
*
ΚΑΤΑΘΕΣΙΣ ΤΙΜΙΑΣ ΕΣΘΗΤΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΟΥΒΕΝΑΛΙΟΣ Πατριάρχης Ιεροσολύμων
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΪΝΤΟΣ
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΛΑΜΠΡΟΣ ο Νεομάρτυρας
*
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΝΘΙΜΟΣ ο Γέρων, ΠΑΥΛΟΣ, ΒΗΛΩΝ, ΘΕΩΝ, ΗΡΩΝ και άλλοι 36 Αιγύπτιοι (+ 305-310)*.
*
[Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΤΥΧΙΑΝΟΣ, Μάρτυρας]
Αναλυτικά
ΚΑΤΑΘΕΣΙΣ ΤΙΜΙΑΣ ΕΣΘΗΤΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Στο ναό των Βλαχερνών, πού είχε κτίσει ή βασίλισσα Πουλχερία, κόρη του αυτοκράτορα Αρκαδίου και σύζυγος του αυτοκράτορα Μαρκιανού (451-457), είχαν κατατεθεί τα σπάργανα (εντάφια) της Θεοτόκου, τα όποια είχαν σταλεί από τον Πατριάρχη Ίεροσολύμων Ίουβενάλιο. Όταν δε ήταν αυτοκράτορας ο Λέων Α' ο Θράξ (457-474), οι πατρίκιοι Γάλβιος και Κάνδιδος έφεραν από τα Ιεροσόλυμα και την τίμια έσθήτα της Ύπεραγίας Θεοτόκου. ο Λέων την παρέλαβε και την κατέθεσε στο ναό των Βλαχερνών, μέσα σε χρυσή λάρνακα. Ή έσθήτα αυτή υπήρχε μέσα στο ναό των Βλαχερνών μέχρι το έτος 820. Άλλα ο ναός αυτός το 1070 κάηκε και κατόπιν, αφού ανοικοδομήθηκε, από απροσεξία ξανακάηκε στις 19 Ιανουαρίου του 1434. Βέβαια, πάντα τα τίμια αντικείμενα της Ύπεραγίας Θεοτόκου γίνονται αφορμή στους αγωνιζόμενους χριστιανούς να μιμηθούν την αρετή της. Και όπως, λοιπόν, αυτή διετήρει πάντα τα ρήματα (του Κυρίου) εν τη καρδία αυτής"1, διατηρούσε, δηλαδή, τα λόγια του Υιού της βαθειά χαραγμένα στην καρδιά της, έτσι ας κάνουμε κι εμείς.
1. Ευαγγέλιο Λουκά, θ' 51.
Απολυτίκιο. "Ηχος πλ. δ'.
Θεοτόκε Άειπάρθενε, των ανθρώπων ή σκέπη, Έσθήτα και Ζώνην του αχράντου σου σώματος, κραταιάν τη πάλει σου περιβολήν έδωρήοω, τω άσπόρω τόκω σου άφθαρτα διαμείναντα· επί σοι γαρ και φύσις, καινοτομείται και χρόνος. Διό δυσωπούμεν σε, είρήνην τη πολιτεία σου δώρησαι, και ταις ψυχαίς ημών το μέγα έλεος.
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΟΥΒΕΝΑΛΙΟΣ Πατριάρχης Ιεροσολύμων
Ό Πατριάρχης αυτός, κατέχει μία από τις επισημότερες θέσεις στην εκκλησιαστική Ιστορία. Κατά την πιο πιθανή γνώμη, πατριάρχευσε 28 συνεχή χρόνια και υπήρξε σύγχρονος των βασιλέων Θεοδοσίου του μικρού, Πουλχερίας, Μαρκιανοϋ και Λέοντος του Α'. Στή Γ' Οικουμενική Σύνοδο, πού έγινε στην Εφεσο, ή συμμετοχή του Ίουβενάλιου ήταν ένεργήτικώτατή. Διότι ήταν άνδρας όχι μόνο πολλού ζήλου, αλλά και λόγου και παιδείας. ο Ίουβενάλιος έγραψε για την Κοίμηση της Θεοτόκου και τη Μετάσταση αυτής. Επίσης, αυτός είναι πού έστειλε στον αυτοκράτορα Μαρκιανό τα εντάφια της σπάργανα, πού κατατέθηκαν στο Ναό των Βλαχερνών. Πέθανε, σύμφωνα με τα λεγόμενα του Δοσίθεου, το έτος 457.
Ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΪΝΤΟΣ
Καταγόταν από τη Φρυγία και διακρινόταν για το θερμό ζήλο του να διαδίδει τη χριστιανική πίστη μεταξύ των ειδωλολατρών. Κάποτε πήγε σ' ένα χωριό πού ονομαζόταν Αίολίς, όπου έδινε ελεημοσύνη στους φτωχούς και γιάτρευε ανθρώπους από ακάθαρτα πνεύματα. Επειδή όμως ο ηγεμόνας Ρούφος τον ανάγκαζε να θυσιάσει στα είδωλα, δαιμονίστηκε, αλλ' ο Άγιος τον θεράπευσε και ο ηγεμόνας, αφού τον αντάμειψε με πολλές τιμές τον άφησε ελεύθερο. Κατόπιν πήγε στην Πέργαμο, όπου συνελήφθη από τους Έλληνες Κυμαίους, πού άρχισαν να τον βασανίζουν. Τότε ξαφνικά έγινε μεγάλος σεισμός, με αποτέλεσμα να πέσει ο ναός των Ελλήνων και να συντριβούν τα είδωλα πού ήταν μέσα σ' αυτόν. Φοβισμένοι οι Έλληνες, άφησαν τον Άγιο ελεύθερο. 'Αργότερα στην Πέργαμο ήλθε ο άρχοντας Κλέαρχος, ο οποίος συνέλαβε τον Άγιο και του συνέτριψε τα σκέλη, αλλ' αυτός με τη θεία χάρη έγινε υγιής και από τότε έζησε άλλα 10 χρόνια και κατόπιν απεβίωσε ειρηνικά. (Ή κυρίως μνήμη του 'Αγίου αυτού είναι την 2α Μαρτίου, εδώ περιττώς επαναλαμβάνεται από τους Συναξαριστές).
Ο ΑΓΙΟΣ ΛΑΜΠΡΟΣ ο Νεομάρτυρας
Στις 2 Ιουλίου του 1835, μαρτύρησε στη Μάκρη του Νομού Έβρου ο Άγιος Λάμπρος. Αυτός, μαζί με άλλους πέντε συμμάρτυρές του, τον Θεόδωρο, τον άλλο Θεόδωρο, τον Γεώργιο, τον Ιωάννη και τον Μιχαήλ, εκβιάστηκε από τους Τούρκους και έξώμοσε. Κατόπιν όμως μεταμελήθηκε και μαζί με τους άλλους μαρτύρησε για την πίστη του στον Χριστό.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΝΘΙΜΟΣ ο Γέρων, ΠΑΥΛΟΣ, ΒΗΛΩΝ, ΘΕΩΝ, ΗΡΩΝ και άλλοι 36 Αιγύπτιοι (+ 305-310).
Ό Άγιος Άνθιμος, γέρων στην ηλικία και πιθανώτατα ελληνικής καταγωγής, μαρτύρησε στη Θεσσαλονίκη στα χρόνια του Μαξιμιανού. ΟΙ δε υπόλοιποι, επίσης μαρτύρησαν στη Θεσσαλονίκη στα χρόνια του Μαξιμιανού.
[Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΤΥΧΙΑΝΟΣ, Μάρτυρας]
*
ΚΑΤΑΘΕΣΙΣ ΤΙΜΙΑΣ ΕΣΘΗΤΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΟΥΒΕΝΑΛΙΟΣ Πατριάρχης Ιεροσολύμων
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΪΝΤΟΣ
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΛΑΜΠΡΟΣ ο Νεομάρτυρας
*
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΝΘΙΜΟΣ ο Γέρων, ΠΑΥΛΟΣ, ΒΗΛΩΝ, ΘΕΩΝ, ΗΡΩΝ και άλλοι 36 Αιγύπτιοι (+ 305-310)*.
*
[Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΤΥΧΙΑΝΟΣ, Μάρτυρας]
Αναλυτικά
ΚΑΤΑΘΕΣΙΣ ΤΙΜΙΑΣ ΕΣΘΗΤΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Στο ναό των Βλαχερνών, πού είχε κτίσει ή βασίλισσα Πουλχερία, κόρη του αυτοκράτορα Αρκαδίου και σύζυγος του αυτοκράτορα Μαρκιανού (451-457), είχαν κατατεθεί τα σπάργανα (εντάφια) της Θεοτόκου, τα όποια είχαν σταλεί από τον Πατριάρχη Ίεροσολύμων Ίουβενάλιο. Όταν δε ήταν αυτοκράτορας ο Λέων Α' ο Θράξ (457-474), οι πατρίκιοι Γάλβιος και Κάνδιδος έφεραν από τα Ιεροσόλυμα και την τίμια έσθήτα της Ύπεραγίας Θεοτόκου. ο Λέων την παρέλαβε και την κατέθεσε στο ναό των Βλαχερνών, μέσα σε χρυσή λάρνακα. Ή έσθήτα αυτή υπήρχε μέσα στο ναό των Βλαχερνών μέχρι το έτος 820. Άλλα ο ναός αυτός το 1070 κάηκε και κατόπιν, αφού ανοικοδομήθηκε, από απροσεξία ξανακάηκε στις 19 Ιανουαρίου του 1434. Βέβαια, πάντα τα τίμια αντικείμενα της Ύπεραγίας Θεοτόκου γίνονται αφορμή στους αγωνιζόμενους χριστιανούς να μιμηθούν την αρετή της. Και όπως, λοιπόν, αυτή διετήρει πάντα τα ρήματα (του Κυρίου) εν τη καρδία αυτής"1, διατηρούσε, δηλαδή, τα λόγια του Υιού της βαθειά χαραγμένα στην καρδιά της, έτσι ας κάνουμε κι εμείς.
1. Ευαγγέλιο Λουκά, θ' 51.
Απολυτίκιο. "Ηχος πλ. δ'.
Θεοτόκε Άειπάρθενε, των ανθρώπων ή σκέπη, Έσθήτα και Ζώνην του αχράντου σου σώματος, κραταιάν τη πάλει σου περιβολήν έδωρήοω, τω άσπόρω τόκω σου άφθαρτα διαμείναντα· επί σοι γαρ και φύσις, καινοτομείται και χρόνος. Διό δυσωπούμεν σε, είρήνην τη πολιτεία σου δώρησαι, και ταις ψυχαίς ημών το μέγα έλεος.
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΟΥΒΕΝΑΛΙΟΣ Πατριάρχης Ιεροσολύμων
Ό Πατριάρχης αυτός, κατέχει μία από τις επισημότερες θέσεις στην εκκλησιαστική Ιστορία. Κατά την πιο πιθανή γνώμη, πατριάρχευσε 28 συνεχή χρόνια και υπήρξε σύγχρονος των βασιλέων Θεοδοσίου του μικρού, Πουλχερίας, Μαρκιανοϋ και Λέοντος του Α'. Στή Γ' Οικουμενική Σύνοδο, πού έγινε στην Εφεσο, ή συμμετοχή του Ίουβενάλιου ήταν ένεργήτικώτατή. Διότι ήταν άνδρας όχι μόνο πολλού ζήλου, αλλά και λόγου και παιδείας. ο Ίουβενάλιος έγραψε για την Κοίμηση της Θεοτόκου και τη Μετάσταση αυτής. Επίσης, αυτός είναι πού έστειλε στον αυτοκράτορα Μαρκιανό τα εντάφια της σπάργανα, πού κατατέθηκαν στο Ναό των Βλαχερνών. Πέθανε, σύμφωνα με τα λεγόμενα του Δοσίθεου, το έτος 457.
Ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΪΝΤΟΣ
Καταγόταν από τη Φρυγία και διακρινόταν για το θερμό ζήλο του να διαδίδει τη χριστιανική πίστη μεταξύ των ειδωλολατρών. Κάποτε πήγε σ' ένα χωριό πού ονομαζόταν Αίολίς, όπου έδινε ελεημοσύνη στους φτωχούς και γιάτρευε ανθρώπους από ακάθαρτα πνεύματα. Επειδή όμως ο ηγεμόνας Ρούφος τον ανάγκαζε να θυσιάσει στα είδωλα, δαιμονίστηκε, αλλ' ο Άγιος τον θεράπευσε και ο ηγεμόνας, αφού τον αντάμειψε με πολλές τιμές τον άφησε ελεύθερο. Κατόπιν πήγε στην Πέργαμο, όπου συνελήφθη από τους Έλληνες Κυμαίους, πού άρχισαν να τον βασανίζουν. Τότε ξαφνικά έγινε μεγάλος σεισμός, με αποτέλεσμα να πέσει ο ναός των Ελλήνων και να συντριβούν τα είδωλα πού ήταν μέσα σ' αυτόν. Φοβισμένοι οι Έλληνες, άφησαν τον Άγιο ελεύθερο. 'Αργότερα στην Πέργαμο ήλθε ο άρχοντας Κλέαρχος, ο οποίος συνέλαβε τον Άγιο και του συνέτριψε τα σκέλη, αλλ' αυτός με τη θεία χάρη έγινε υγιής και από τότε έζησε άλλα 10 χρόνια και κατόπιν απεβίωσε ειρηνικά. (Ή κυρίως μνήμη του 'Αγίου αυτού είναι την 2α Μαρτίου, εδώ περιττώς επαναλαμβάνεται από τους Συναξαριστές).
Ο ΑΓΙΟΣ ΛΑΜΠΡΟΣ ο Νεομάρτυρας
Στις 2 Ιουλίου του 1835, μαρτύρησε στη Μάκρη του Νομού Έβρου ο Άγιος Λάμπρος. Αυτός, μαζί με άλλους πέντε συμμάρτυρές του, τον Θεόδωρο, τον άλλο Θεόδωρο, τον Γεώργιο, τον Ιωάννη και τον Μιχαήλ, εκβιάστηκε από τους Τούρκους και έξώμοσε. Κατόπιν όμως μεταμελήθηκε και μαζί με τους άλλους μαρτύρησε για την πίστη του στον Χριστό.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΝΘΙΜΟΣ ο Γέρων, ΠΑΥΛΟΣ, ΒΗΛΩΝ, ΘΕΩΝ, ΗΡΩΝ και άλλοι 36 Αιγύπτιοι (+ 305-310).
Ό Άγιος Άνθιμος, γέρων στην ηλικία και πιθανώτατα ελληνικής καταγωγής, μαρτύρησε στη Θεσσαλονίκη στα χρόνια του Μαξιμιανού. ΟΙ δε υπόλοιποι, επίσης μαρτύρησαν στη Θεσσαλονίκη στα χρόνια του Μαξιμιανού.
[Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΤΥΧΙΑΝΟΣ, Μάρτυρας]
-
Ierodiakonos
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 369
- Εγγραφή: Σάβ Δεκ 15, 2007 6:00 am
Εορτάζοντες την 3ην του μηνός Ιουλίου
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΥΑΚΙΝΘΟΣ ο Κουβικουλάριος (Θαλαμηπόλος)
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΑΤΟΛΙΟΣ Πατριάρχης Κων/πολης
*
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΘΕΟΔΟΤΟΣ, ΘΕΟΔΟΤΗ, ΔΟΛΙΝΔΟΥΧ (ή Γολινδούχ), ΔΙΟΜΗΔΗΣ, ΕΥΛΑΜΠΙΟΣ (ή ΕΥΛΑΜΠΙΔΗΣ) και ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΗΣ
*
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΑΡΚΟΣ και ΜΩΚΙΑΝΟΣ
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ο Νέος ο Καρπενησιώτης
*
Η ΣΥΝΑΞΙΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΤΗΣ ΓΑΛΑΚΤΟΤΡΟΦΟΥΣΗΣ
*
Ο ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΚΕΙΜ ο Νέος ο Θεοφόρος
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΦΙΛΙΠΠΟΣ ο Θαυματουργός Μητροπολίτης Μόσχας και Πάσης Ρωσίας (Ρώσος).
*
Ο ΟΣΙΟΣ ΑΝΑΤΟΛΙΟΣ ο εν τω Σπηλαίω (Ρώσος).
*
Ή εύρεσης του τάφου και των λειψάνων του αγίου ιερομάρτυρας Ραφαήλ εν Μυτιλήνη (1959).
*
Η ΑΓΙΑ ΘΕΟΔΟΤΗ, Μάρτυς (+ 712).
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ της Μόσχας (Ρώσος).
*
του Σολβισεγκόντσκ (Ρώσος).
Αναλυτικά
Ο ΑΓΙΟΣ ΥΑΚΙΝΘΟΣ ο Κουβικουλάριος (Θαλαμηπόλος)
Καταγόταν από την Καισαρεία της Καππαδοκίας και έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Τραϊανού (98-117). Ήταν άνθρωπος με εξαιρετική συμπεριφορά και διετέλεσε κουβικουλάριος του αυτοκράτορα. Διεκπεραίωνε τα καθήκοντα του μέσα στο παλάτι κατά * τον καλύτερο τρόπο. Ήταν προσεκτικός και δε μολύνθηκε από τη χλιδή των ανακτόρων. Ή ψυχή του ολόκληρη ήταν δοσμένη στο Σωτήρα Χριστό. Γι' αυτό, όταν ο Τραϊανός διέταξε διωγμό κατά των χριστιανών, ο Υάκινθος δε δίστασε να ομολογήσει μπροστά στον αυτοκράτορα ότι είναι χριστιανός. ο Τραϊανός εξεπλάγη και του είπε ότι είναι αχάριστος, για την εμπιστοσύνη και την υπόληψη πού του πρόσφερε το παλάτι. Τότε ο Υάκινθος με ψυχική άνεση απάντησε: "Αν ή ευγνωμοσύνη είναι αρετή, βασιλιά, ποια απολογία θα μπορέσω να δώσω αρνούμενος το Σωτήρα μου Χριστό, ο όποιος έχυσε για μένα το αίμα του, ο οποίος μου χάρισε την πίστη, την ελπίδα, την αγάπη, ο όποιος μου δίνει λιμάνι στις τρικυμίες της ψυχής, παρηγοριά στη θλίψη, ασφάλεια στα κύματα, θώρακα στις δοκιμασίες; Και ο οποίος μου επιφυλάσσει συμμετοχή αιώνια στη βασιλεία Του και τη δόξα;" ο Τραϊανός, στενοχωρημένος από τα λόγια του Υακίνθου, διέταξε να τον φυλακίσουν χωρίς να του δίνουν καθόλου φαγητό, εκτός και αν ήθελε να φάει ειδωλόθυτα. Σαράντα μέρες πέρασε έτσι ο Υάκινθος, χωρίς να αγγίξει τα ειδωλόθυτα. Την 41η, όμως, παρέδωσε το πνεύμα του στον Κύριο. (Ή μνήμη του Αγίου αυτού, μαζί μ' αυτή του Άγιου Διομήδη, από ορισμένους Συναξαριστές, επαναλαμβάνεται περιττώς και την 3η Ιουνίου).
Απολυτίκιο. Ήχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε.
Ως Λίθος υάκινθος, της Εκκλησίας Χριστού, άστράπτεις τοΙς πέραοι, ταις των χαρίτων αυγαίς, παμμάκαρ Υάκινθε' συ γαρ όμολογία, πυρσωθείς ευσέβειας, έλαμψας εν άθλήσει, τη του Λόγου μιμήσει · εντεύθεν καταφαιδρύνεις, τους σε γεραίροντας.
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΑΤΟΛΙΟΣ Πατριάρχης Κων/πολης
Ό Ανατολίας έγινε Πατριάρχης Κων/πολης, δύο μήνες μετά τον άδικο φόνο του Πατριάρχη Φλαβιανού, στις 11 Αυγούστου του 449, από τον αιρετικό Διόσκορο και τους συνεργάτες του. ο Ανατολίας ήταν γέννημα της Αλεξάνδρειας και χειροτονήθηκε διάκονος από τον τότε αρχιεπίσκοπο Αλεξανδρείας Κύριλλο. ο αιρετικός Πατριάρχης Αλεξανδρείας Διόσκορος, υποστήριξε την εκλογή του Άνατολίου, με την ελπίδα ότι θα τον έχει υποχείριο του. Διαψεύστηκε όμως. ο 'Ανατολίας, αναδείχτηκε πιστός και θαρραλέος υπέρμαχος της 'Ορθοδοξίας. Επί της πατριαρχείας του, συνήλθε το 451 ή Δ' Οικουμενική Σύνοδος στη Χαλκηδόνα, πού καταδίκασε την αίρεση του Ευτυχούς. Επί Άνατολίου επίσης, άνακομίστηκαν στην Κων/πολη, τα λείψανα των 40 αγίων, πού μαρτύρησαν στη Σεβάστεια. Επί της πατριαρχείας του πάλι, ή βασίλισσα Πουλχερία, έκτισε το 450 τους έξοχους ναούς της Θεοτόκου των Χαλκοπρατείων, των Βλαχερνών και της 'Οδηγήτριας. ο Πατριάρχης Άνατόλιος πέθανε τον Ιούλιο του 458, αφού ωφέλησε σημαντικά την πίστη και την Εκκλησία.
Απολυτίκιο. Ήχος γ'. Την ωραιότητα.
"Εργω την κλήσίν σου σφραγίζων Όσιε, λόγοις και πράξεσι, τω κόσμω, έφανας, της υπέρ νουν Ανατολής, την έλλαμψιν Ίεράρχα' συ γαρ Άνατόλιε, τον Χριστόν άνεκήρυξας, διπλούν ταις θελήσεσιν, άσυγχύτως και φύσεσιν, υπόστασιν δε φέροντα μίαν, προς σωτηρίαν των ψυχών ημών.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΘΕΟΔΟΤΟΣ, ΘΕΟΔΟΤΗ, ΔΟΛΙΝΔΟΥΧ (ή Γολινδούχ), ΔΙΟΜΗΔΗΣ, ΕΥΛΑΜΠΙΟΣ (ή ΕΥΛΑΜΠΙΔΗΣ) και ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΗΣ
Συνελήφθησαν από τον βασιλιά Τραϊανό (98 μ.Χ.), ο οποίος τους εξανάγκαζε ν' αρνηθούν τον Χριστό και να θυσιάσουν στα είδωλα. Επειδή όμως αρνήθηκαν να πειστούν στις διαταγές του βασιλιά, αφού βασανίστηκαν, κατόπιν τους έκλεισαν στη φυλακή, όπου ήταν και ο Άγιος Υάκινθος ο Κουβικουλάριος, από τον όποιο και στηρίχτηκαν στην πίστη του Χριστού. Όταν μαρτύρησε ο Άγιος Υάκινθος, κατόπιν έβγαλαν και αυτούς από τη φυλακή, και τους οδήγησαν στο ναό για να φάγουν από τα ειδωλόθυτα. ΟΙ Άγιοι αυτοί, όχι μόνο δεν έφαγαν, αλλά και ήλεγξαν με θάρρος τη θρησκεία των ειδώλων. Τότε τους κρέμασαν πάνω σε ξύλα και ξέσχισαν τίς σάρκες τους. Έπειτα με βάρβαρο τρόπο αφού τους κατέβασαν από τα ξύλα, τους αποκεφάλισαν και έτσι όλοι έλαβαν το στεφάνι του μαρτυρίου. Τα δε τίμια λείψανα τους, ενταφίασαν με τιμές οι χριστιανοί στον τόπο όπου μαρτύρησαν.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΑΡΚΟΣ και ΜΩΚΙΑΝΟΣ
ΟΙ Άγιοι αυτοί, εκβιάζονταν από τον έπαρχο Μάξιμο να θυσιάσουν στα είδωλα και επειδή αρνήθηκαν ομολογώντας τον Χριστό, αποκεφαλίστηκαν. Όταν δε ο Άγιος Μωκιανός βάδιζε στον τόπο της εκτέλεσης τους, τον ακολούθησαν ή γυναίκα και τα παιδιά του κλαίγοντας. Τότε ο Άγιος, αντί να δειλιάσει είπε στην οικογένεια του να μη κλαίει αλλά να χαίρεται για το μαρτύριο πού του αξιώνει ο Θεός. Ενώ αντίθετα ή γυναίκα του Αγίου Μάρκου, όταν αποκεφαλίστηκε ο άντρας της, πήρε το κεφάλι του στα χέρια της με χαρά σαν πολύτιμο θησαυρό.
Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ο Νέος ο Καρπενησιώτης
Το Καρπενήσι, και συγκεκριμένα το χωριό Μέγα, είναι ο τόπος όπου γεννήθηκε ο νέος οσιομάρτυρας Γεράσιμος, και κατά κόσμον Γεώργιος. Ένδεκα χρονών, πήγε στην Κωνσταντινούπολη και παρέμεινε κοντά σ' έναν παντοπώλη. Κάποια μέρα, μετέφερε πάνω . στο κεφάλι του ένα χάλκινο δίσκο, πού είχε ! πινάκια γεμάτα πηγμένο γάλα. Σε κάποια στιγμή όμως γλίστρησε, του έπεσε ο δίσκος με τα πινάκια και του έσπασαν όλα. Και ενώ έκλαιγε μέσα στο δρόμο για τη δυστυχία πού τον βρήκε, τον πήρε κοντά της μια επίσημη Οθωμανίδα κυρία, πού τον παρηγόρησε. Στη συνέχεια με διάφορες περιποιήσεις, τον ξεγέλασε και κατάφερε να τον εξισλαμίσει. Μετά από πολλά χρόνια ο Γεώργιος, κατάλαβε το αμάρτημα του και έφυγε για την πατρίδα του. Αργότερα πήγε στο Άγιο Όρος, έκάρη μοναχός και όνομάστηκε Γεράσιμος. Επιθυμώντας όμως το μαρτύριο, επέστρεψε στη βασιλεύουσα και αποκήρυξε τον Ισλαμισμό. Κατόπιν μπροστά στον πρώην κύριο του, κήρυξε με θάρρος την πίστη του στον Χριστό. Παρά τις κολακείες και τα βασανιστήρια, ο Γεράσιμος έμεινε αμετακίνητος στην πίστη του. Τότε, στις 3 Ιουλίου 1812 τον αποκεφάλισαν στο Μπαμπά Χουμάϊ της Κων/πολης. Τότε ήταν 25 χρονών. Το λείψανο του 'Αγίου, ενταφιάστηκε στην αρχή στο νησί Πρώτη. 'Αργότερα μεταφέρθηκε στη Μονή του Πυρσού στο Καρπενήσι. Εικόνα του 'Αγίου βρίσκεται τυπωμένη στην 'Ακολουθία του.
Η ΣΥΝΑΞΙΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΤΗΣ ΓΑΛΑΚΤΟΤΡΟΦΟΥΣΗΣ
Ή εικόνα της, πάντα σύμφωνα με προφορικές παραδόσεις πού βρίσκονται στη Μονή Χιλανδαρίου, βρισκόταν στη Λαύρα του Όσιου Σάββα του Ηγιασμένου. Πρίν πεθάνει ο όσιος Σάββας είπε σ' αυτούς πού ήταν γύρω από το κρεβάτι του, ότι κάποτε θα επισκεφθεί τη Λαύρα κάποιο βασιλοπαίδι, Σάββας ονομαζόμενος και αυτός. Να του δοθεί λοιπόν ή εικόνα της Παναγίας Γαλακτοτροφούσης σαν ευλογία. Γεγονός πού έγινε τον 13ο αιώνα, όταν τη Λαύρα επισκέφθηκε ο Άγιος Σάββας ο Σέρβος, κτήτορας της Μονής Χιλανδαρίου του 'Αγίου Όρους. Αυτός μετέφερε την αγία αυτή εικόνα στο Άγιο Όρος, και συγκεκριμένα στη μονή την οποία ο 'ίδιος 'ίδρυσε. Σήμερα βρίσκεται σε εκκλησία των Καρυών του 'Αγίου Όρους, πού υπόκειται στη Μονή Χιλανδαρίου, και είναι τοποθετημένη στο δεξιό μέρος του τέμπλου, όπου κανονικά θα έπρεπε να ήταν ο Κύριος, πού βρίσκεται στο αριστερό μέρος του τέμπλου.
Ο ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΚΕΙΜ ο Νέος ο Θεοφόρος
Γεννήθηκε στα τέλη το
υ 16ου αιώνα, στο χωριό Σκιαδά της επαρχίας των Παλαιών Πατρών. Σέ νεαρή ηλικία και παρά τη θέληση του, αρραβωνιάστηκε μια ευσεβή νέα, πού καταγόταν από το 'ίδιο χωριό. ο Ιωακείμ όμως, φλεγόμενος του πόθου της μοναχικής ζωής, εγκατέλειψε γονείς και αρραβωνιαστικιά και έγινε μοναχός (που;). 'Αργότερα έγινε Ιερέας και σύμφωνα με μια επιγραφή της Μονής Νοτενών, υπήρξε ηγούμενος της για αρκετά χρόνια. Έπειτα αναχώρησε σε κάποια σπηλιά, πάνω από τη Μονή, όπου με τη σκληρή ασκητική του ζωή κατάφερε να γίνει επίγειος άγγελος και ουράνιος άνθρωπος. 'Απεβίωσε ειρηνικά και μετά 10 χρόνια έγινε ή ανακομιδή των λειψάνων του. Το λείψανο του βρέθηκε αναλλοίωτο και έβγαζε θαυμάσια ευωδιά. Μετά από λίγα χρόνια, το λείψανο του διαλύθηκε και ή κάρα του μαζί με άλλα πολύτιμα αντικείμενα της μονής εκλάπη. Σήμερα στη Μονή αυτή, βρίσκονται λίγα μόνο λείψανα του 'Αγίου, πού ευωδιάζουν και κάνουν διάφορες θεραπείες στους πιστούς.
Ο ΑΓΙΟΣ ΦΙΛΙΠΠΟΣ ο Θαυματουργός Μητροπολίτης Μόσχας και Πάσης Ρωσίας (Ρώσος).
Ο ΟΣΙΟΣ ΑΝΑΤΟΛΙΟΣ ο εν τω Σπηλαίω (Ρώσος).
Ή εύρεσης του τάφου και των λειψάνων του αγίου ιερομάρτυρας Ραφαήλ εν Μυτιλήνη (1959).
Η ΑΓΙΑ ΘΕΟΔΟΤΗ, Μάρτυς (+ 712).
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ της Μόσχας (Ρώσος).
Δια Χριστόν σαλός
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΙΧΑΗΛ και ΘΩΜΑΣ του Σολβισεγκόντσκ (Ρώσος).
Δια Χριστόν σαλός
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΥΑΚΙΝΘΟΣ ο Κουβικουλάριος (Θαλαμηπόλος)
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΑΤΟΛΙΟΣ Πατριάρχης Κων/πολης
*
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΘΕΟΔΟΤΟΣ, ΘΕΟΔΟΤΗ, ΔΟΛΙΝΔΟΥΧ (ή Γολινδούχ), ΔΙΟΜΗΔΗΣ, ΕΥΛΑΜΠΙΟΣ (ή ΕΥΛΑΜΠΙΔΗΣ) και ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΗΣ
*
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΑΡΚΟΣ και ΜΩΚΙΑΝΟΣ
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ο Νέος ο Καρπενησιώτης
*
Η ΣΥΝΑΞΙΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΤΗΣ ΓΑΛΑΚΤΟΤΡΟΦΟΥΣΗΣ
*
Ο ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΚΕΙΜ ο Νέος ο Θεοφόρος
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΦΙΛΙΠΠΟΣ ο Θαυματουργός Μητροπολίτης Μόσχας και Πάσης Ρωσίας (Ρώσος).
*
Ο ΟΣΙΟΣ ΑΝΑΤΟΛΙΟΣ ο εν τω Σπηλαίω (Ρώσος).
*
Ή εύρεσης του τάφου και των λειψάνων του αγίου ιερομάρτυρας Ραφαήλ εν Μυτιλήνη (1959).
*
Η ΑΓΙΑ ΘΕΟΔΟΤΗ, Μάρτυς (+ 712).
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ της Μόσχας (Ρώσος).
*
του Σολβισεγκόντσκ (Ρώσος).
Αναλυτικά
Ο ΑΓΙΟΣ ΥΑΚΙΝΘΟΣ ο Κουβικουλάριος (Θαλαμηπόλος)
Καταγόταν από την Καισαρεία της Καππαδοκίας και έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Τραϊανού (98-117). Ήταν άνθρωπος με εξαιρετική συμπεριφορά και διετέλεσε κουβικουλάριος του αυτοκράτορα. Διεκπεραίωνε τα καθήκοντα του μέσα στο παλάτι κατά * τον καλύτερο τρόπο. Ήταν προσεκτικός και δε μολύνθηκε από τη χλιδή των ανακτόρων. Ή ψυχή του ολόκληρη ήταν δοσμένη στο Σωτήρα Χριστό. Γι' αυτό, όταν ο Τραϊανός διέταξε διωγμό κατά των χριστιανών, ο Υάκινθος δε δίστασε να ομολογήσει μπροστά στον αυτοκράτορα ότι είναι χριστιανός. ο Τραϊανός εξεπλάγη και του είπε ότι είναι αχάριστος, για την εμπιστοσύνη και την υπόληψη πού του πρόσφερε το παλάτι. Τότε ο Υάκινθος με ψυχική άνεση απάντησε: "Αν ή ευγνωμοσύνη είναι αρετή, βασιλιά, ποια απολογία θα μπορέσω να δώσω αρνούμενος το Σωτήρα μου Χριστό, ο όποιος έχυσε για μένα το αίμα του, ο οποίος μου χάρισε την πίστη, την ελπίδα, την αγάπη, ο όποιος μου δίνει λιμάνι στις τρικυμίες της ψυχής, παρηγοριά στη θλίψη, ασφάλεια στα κύματα, θώρακα στις δοκιμασίες; Και ο οποίος μου επιφυλάσσει συμμετοχή αιώνια στη βασιλεία Του και τη δόξα;" ο Τραϊανός, στενοχωρημένος από τα λόγια του Υακίνθου, διέταξε να τον φυλακίσουν χωρίς να του δίνουν καθόλου φαγητό, εκτός και αν ήθελε να φάει ειδωλόθυτα. Σαράντα μέρες πέρασε έτσι ο Υάκινθος, χωρίς να αγγίξει τα ειδωλόθυτα. Την 41η, όμως, παρέδωσε το πνεύμα του στον Κύριο. (Ή μνήμη του Αγίου αυτού, μαζί μ' αυτή του Άγιου Διομήδη, από ορισμένους Συναξαριστές, επαναλαμβάνεται περιττώς και την 3η Ιουνίου).
Απολυτίκιο. Ήχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε.
Ως Λίθος υάκινθος, της Εκκλησίας Χριστού, άστράπτεις τοΙς πέραοι, ταις των χαρίτων αυγαίς, παμμάκαρ Υάκινθε' συ γαρ όμολογία, πυρσωθείς ευσέβειας, έλαμψας εν άθλήσει, τη του Λόγου μιμήσει · εντεύθεν καταφαιδρύνεις, τους σε γεραίροντας.
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΑΤΟΛΙΟΣ Πατριάρχης Κων/πολης
Ό Ανατολίας έγινε Πατριάρχης Κων/πολης, δύο μήνες μετά τον άδικο φόνο του Πατριάρχη Φλαβιανού, στις 11 Αυγούστου του 449, από τον αιρετικό Διόσκορο και τους συνεργάτες του. ο Ανατολίας ήταν γέννημα της Αλεξάνδρειας και χειροτονήθηκε διάκονος από τον τότε αρχιεπίσκοπο Αλεξανδρείας Κύριλλο. ο αιρετικός Πατριάρχης Αλεξανδρείας Διόσκορος, υποστήριξε την εκλογή του Άνατολίου, με την ελπίδα ότι θα τον έχει υποχείριο του. Διαψεύστηκε όμως. ο 'Ανατολίας, αναδείχτηκε πιστός και θαρραλέος υπέρμαχος της 'Ορθοδοξίας. Επί της πατριαρχείας του, συνήλθε το 451 ή Δ' Οικουμενική Σύνοδος στη Χαλκηδόνα, πού καταδίκασε την αίρεση του Ευτυχούς. Επί Άνατολίου επίσης, άνακομίστηκαν στην Κων/πολη, τα λείψανα των 40 αγίων, πού μαρτύρησαν στη Σεβάστεια. Επί της πατριαρχείας του πάλι, ή βασίλισσα Πουλχερία, έκτισε το 450 τους έξοχους ναούς της Θεοτόκου των Χαλκοπρατείων, των Βλαχερνών και της 'Οδηγήτριας. ο Πατριάρχης Άνατόλιος πέθανε τον Ιούλιο του 458, αφού ωφέλησε σημαντικά την πίστη και την Εκκλησία.
Απολυτίκιο. Ήχος γ'. Την ωραιότητα.
"Εργω την κλήσίν σου σφραγίζων Όσιε, λόγοις και πράξεσι, τω κόσμω, έφανας, της υπέρ νουν Ανατολής, την έλλαμψιν Ίεράρχα' συ γαρ Άνατόλιε, τον Χριστόν άνεκήρυξας, διπλούν ταις θελήσεσιν, άσυγχύτως και φύσεσιν, υπόστασιν δε φέροντα μίαν, προς σωτηρίαν των ψυχών ημών.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΘΕΟΔΟΤΟΣ, ΘΕΟΔΟΤΗ, ΔΟΛΙΝΔΟΥΧ (ή Γολινδούχ), ΔΙΟΜΗΔΗΣ, ΕΥΛΑΜΠΙΟΣ (ή ΕΥΛΑΜΠΙΔΗΣ) και ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΗΣ
Συνελήφθησαν από τον βασιλιά Τραϊανό (98 μ.Χ.), ο οποίος τους εξανάγκαζε ν' αρνηθούν τον Χριστό και να θυσιάσουν στα είδωλα. Επειδή όμως αρνήθηκαν να πειστούν στις διαταγές του βασιλιά, αφού βασανίστηκαν, κατόπιν τους έκλεισαν στη φυλακή, όπου ήταν και ο Άγιος Υάκινθος ο Κουβικουλάριος, από τον όποιο και στηρίχτηκαν στην πίστη του Χριστού. Όταν μαρτύρησε ο Άγιος Υάκινθος, κατόπιν έβγαλαν και αυτούς από τη φυλακή, και τους οδήγησαν στο ναό για να φάγουν από τα ειδωλόθυτα. ΟΙ Άγιοι αυτοί, όχι μόνο δεν έφαγαν, αλλά και ήλεγξαν με θάρρος τη θρησκεία των ειδώλων. Τότε τους κρέμασαν πάνω σε ξύλα και ξέσχισαν τίς σάρκες τους. Έπειτα με βάρβαρο τρόπο αφού τους κατέβασαν από τα ξύλα, τους αποκεφάλισαν και έτσι όλοι έλαβαν το στεφάνι του μαρτυρίου. Τα δε τίμια λείψανα τους, ενταφίασαν με τιμές οι χριστιανοί στον τόπο όπου μαρτύρησαν.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΑΡΚΟΣ και ΜΩΚΙΑΝΟΣ
ΟΙ Άγιοι αυτοί, εκβιάζονταν από τον έπαρχο Μάξιμο να θυσιάσουν στα είδωλα και επειδή αρνήθηκαν ομολογώντας τον Χριστό, αποκεφαλίστηκαν. Όταν δε ο Άγιος Μωκιανός βάδιζε στον τόπο της εκτέλεσης τους, τον ακολούθησαν ή γυναίκα και τα παιδιά του κλαίγοντας. Τότε ο Άγιος, αντί να δειλιάσει είπε στην οικογένεια του να μη κλαίει αλλά να χαίρεται για το μαρτύριο πού του αξιώνει ο Θεός. Ενώ αντίθετα ή γυναίκα του Αγίου Μάρκου, όταν αποκεφαλίστηκε ο άντρας της, πήρε το κεφάλι του στα χέρια της με χαρά σαν πολύτιμο θησαυρό.
Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ο Νέος ο Καρπενησιώτης
Το Καρπενήσι, και συγκεκριμένα το χωριό Μέγα, είναι ο τόπος όπου γεννήθηκε ο νέος οσιομάρτυρας Γεράσιμος, και κατά κόσμον Γεώργιος. Ένδεκα χρονών, πήγε στην Κωνσταντινούπολη και παρέμεινε κοντά σ' έναν παντοπώλη. Κάποια μέρα, μετέφερε πάνω . στο κεφάλι του ένα χάλκινο δίσκο, πού είχε ! πινάκια γεμάτα πηγμένο γάλα. Σε κάποια στιγμή όμως γλίστρησε, του έπεσε ο δίσκος με τα πινάκια και του έσπασαν όλα. Και ενώ έκλαιγε μέσα στο δρόμο για τη δυστυχία πού τον βρήκε, τον πήρε κοντά της μια επίσημη Οθωμανίδα κυρία, πού τον παρηγόρησε. Στη συνέχεια με διάφορες περιποιήσεις, τον ξεγέλασε και κατάφερε να τον εξισλαμίσει. Μετά από πολλά χρόνια ο Γεώργιος, κατάλαβε το αμάρτημα του και έφυγε για την πατρίδα του. Αργότερα πήγε στο Άγιο Όρος, έκάρη μοναχός και όνομάστηκε Γεράσιμος. Επιθυμώντας όμως το μαρτύριο, επέστρεψε στη βασιλεύουσα και αποκήρυξε τον Ισλαμισμό. Κατόπιν μπροστά στον πρώην κύριο του, κήρυξε με θάρρος την πίστη του στον Χριστό. Παρά τις κολακείες και τα βασανιστήρια, ο Γεράσιμος έμεινε αμετακίνητος στην πίστη του. Τότε, στις 3 Ιουλίου 1812 τον αποκεφάλισαν στο Μπαμπά Χουμάϊ της Κων/πολης. Τότε ήταν 25 χρονών. Το λείψανο του 'Αγίου, ενταφιάστηκε στην αρχή στο νησί Πρώτη. 'Αργότερα μεταφέρθηκε στη Μονή του Πυρσού στο Καρπενήσι. Εικόνα του 'Αγίου βρίσκεται τυπωμένη στην 'Ακολουθία του.
Η ΣΥΝΑΞΙΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΤΗΣ ΓΑΛΑΚΤΟΤΡΟΦΟΥΣΗΣ
Ή εικόνα της, πάντα σύμφωνα με προφορικές παραδόσεις πού βρίσκονται στη Μονή Χιλανδαρίου, βρισκόταν στη Λαύρα του Όσιου Σάββα του Ηγιασμένου. Πρίν πεθάνει ο όσιος Σάββας είπε σ' αυτούς πού ήταν γύρω από το κρεβάτι του, ότι κάποτε θα επισκεφθεί τη Λαύρα κάποιο βασιλοπαίδι, Σάββας ονομαζόμενος και αυτός. Να του δοθεί λοιπόν ή εικόνα της Παναγίας Γαλακτοτροφούσης σαν ευλογία. Γεγονός πού έγινε τον 13ο αιώνα, όταν τη Λαύρα επισκέφθηκε ο Άγιος Σάββας ο Σέρβος, κτήτορας της Μονής Χιλανδαρίου του 'Αγίου Όρους. Αυτός μετέφερε την αγία αυτή εικόνα στο Άγιο Όρος, και συγκεκριμένα στη μονή την οποία ο 'ίδιος 'ίδρυσε. Σήμερα βρίσκεται σε εκκλησία των Καρυών του 'Αγίου Όρους, πού υπόκειται στη Μονή Χιλανδαρίου, και είναι τοποθετημένη στο δεξιό μέρος του τέμπλου, όπου κανονικά θα έπρεπε να ήταν ο Κύριος, πού βρίσκεται στο αριστερό μέρος του τέμπλου.
Ο ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΚΕΙΜ ο Νέος ο Θεοφόρος
Γεννήθηκε στα τέλη το
υ 16ου αιώνα, στο χωριό Σκιαδά της επαρχίας των Παλαιών Πατρών. Σέ νεαρή ηλικία και παρά τη θέληση του, αρραβωνιάστηκε μια ευσεβή νέα, πού καταγόταν από το 'ίδιο χωριό. ο Ιωακείμ όμως, φλεγόμενος του πόθου της μοναχικής ζωής, εγκατέλειψε γονείς και αρραβωνιαστικιά και έγινε μοναχός (που;). 'Αργότερα έγινε Ιερέας και σύμφωνα με μια επιγραφή της Μονής Νοτενών, υπήρξε ηγούμενος της για αρκετά χρόνια. Έπειτα αναχώρησε σε κάποια σπηλιά, πάνω από τη Μονή, όπου με τη σκληρή ασκητική του ζωή κατάφερε να γίνει επίγειος άγγελος και ουράνιος άνθρωπος. 'Απεβίωσε ειρηνικά και μετά 10 χρόνια έγινε ή ανακομιδή των λειψάνων του. Το λείψανο του βρέθηκε αναλλοίωτο και έβγαζε θαυμάσια ευωδιά. Μετά από λίγα χρόνια, το λείψανο του διαλύθηκε και ή κάρα του μαζί με άλλα πολύτιμα αντικείμενα της μονής εκλάπη. Σήμερα στη Μονή αυτή, βρίσκονται λίγα μόνο λείψανα του 'Αγίου, πού ευωδιάζουν και κάνουν διάφορες θεραπείες στους πιστούς.
Ο ΑΓΙΟΣ ΦΙΛΙΠΠΟΣ ο Θαυματουργός Μητροπολίτης Μόσχας και Πάσης Ρωσίας (Ρώσος).
Ο ΟΣΙΟΣ ΑΝΑΤΟΛΙΟΣ ο εν τω Σπηλαίω (Ρώσος).
Ή εύρεσης του τάφου και των λειψάνων του αγίου ιερομάρτυρας Ραφαήλ εν Μυτιλήνη (1959).
Η ΑΓΙΑ ΘΕΟΔΟΤΗ, Μάρτυς (+ 712).
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ της Μόσχας (Ρώσος).
Δια Χριστόν σαλός
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΙΧΑΗΛ και ΘΩΜΑΣ του Σολβισεγκόντσκ (Ρώσος).
Δια Χριστόν σαλός
-
Ierodiakonos
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 369
- Εγγραφή: Σάβ Δεκ 15, 2007 6:00 am
Εορτάζοντες την 4ην του μηνός Ιουλίου
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ο Ιεροσολυμίτης Αρχιεπίσκοπος Κρήτης
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ επίσκοπος Κυρήνης (της Λυβύης)
*
ΟΙ ΑΓΙΕΣ ΚΥΠΡΙΛΛΑ, ΑΡΟΑ και ΛΟΥΚΙΑ
*
Η ΑΓΙΑ ΑΣΚΛΗΠΙΑΣ ή θαυματουργή
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ ο Ιερομάρτυρας
*
Ο ΟΣΙΟΣ ΜΕΝΙΓΝΟΣ
*
Η ΑΓΙΑ ΜΑΡΘΑ (Κατ' άλλους Μαρία) μητέρα του οσίου Συμεών, πού άσκήτευσε στο όρος θαυμαστό.
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΟΤΟΣ
*
Η ΑΓΙΑ ΚΟΡΙΛΛΑ
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΔΟΝΑΤΟΣ επίσκοπος Λιβύης και ΙΛΑΡΙΩΝ οσιομάρτυρας
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΙΧΑΗΛ ο Χωνιάτης 'Αρχιεπίσκοπος 'Αθηνών
Αναλυτικά
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ο Ιεροσολυμίτης Αρχιεπίσκοπος Κρήτης
"Ζηλούτε τα πνευματικά"1. Να επιθυμείτε με ζήλο τα πνευματικά χαρίσματα. Τέτοιο ζήλο σε όλη του τη ζωή είχε και ο άγιος Ανδρέας. Από τους μεγάλους εκκλησιαστικούς ποιητές ο Ανδρέας, γεννήθηκε στη Δαμασκό από γονείς ευσεβείς, το Γεώργιο και τη Γρηγορία. Σε ηλικία 15 χρονών, κατατάχθηκε στον κλήρο (αναγνώστης) του πατριαρχικού θρόνου των Ιεροσολύμων, από ' τον τότε Πατριάρχη Θεόδωρο. Στήν Ιερουσαλήμ, ο Ανδρέας διακρίθηκε για τη μόρφωση και την αρετή του μεταξύ των άγιοταφιτών πατέρων, γι' αύτό και τον προέκριναν να σταλεί στην Κων/πολη, για την έκτη Οικουμενική Σύνοδο κατά των Μονοφυσιτών. Μετά το τέλος της Συνόδου, ο Ανδρέας παρέμεινε στη βασιλεύουσα, όπου χειροτονήθηκε διάκονος και διορίσθηκε διευθυντής του ορφανοτροφείου " Άγιος Παύλος". Ή έξοχη επιμέλεια πού ανέπτυξε στο φιλανθρωπικό αυτό 'ίδρυμα, τον ανέδειξε αρχιεπίσκοπο Κρήτης. Αφοσιωμένος στα καθήκοντα της νέας του θέσης, αναδείχθηκε μέγας εκκλησιαστικός διοικητής, αλλά και λαμπρός διδάσκαλος και ρήτορας. Γι' αυτό και όλο του το ποίμνιο τον θεωρούσε πραγματικά πατέρα. Αλλ" ως μητροπολίτης πήρε μέρος στη σύνοδο πού συγκάλεσε ο Φιλιππικός Βαρδάνης (712) και υποστήριξε τον Μονοφυσιτισμό, αλλ' επανήλθε στην ορθή πίστη μετά τον θάνατο του Βαρδάνη. Στό γυρισμό από την Κων/πολη, όπου είχε πάει για διάφορες υποθέσεις, πέθανε (740μ.Χ.) επάνω στο καράβι. Τον έθαψαν στην Ερεσό της Μυτιλήνης, στο ναό της Αγίας Αναστασίας. Να σημειώσουμε επίσης, ότι ο Άγιος Ανδρέας, συνέθεσε και αρκετά μουσικά τροπάρια και κανόνες. Ένα από τα σπουδαία έργα του είναι και ο Μέγας Κανόνας, πού ψάλλεται την Πέμπτη της Ε' εβδομάδος Νηστειών της Μ. Τεσσαρακοστής.
1. Α' προς Κορινθίους, ιδ' 1.
Απολυτίκιο. Ήχος πλ. α'. Τον συνάναρχον Λόγον.
Του Δαβίδ την κινύραν Πάτερ μιμούμενος, εν Εκκλησία Όσίων προσάδεις άσμα καινόν, ως σοφός υφηγητής του Θείου Πνεύματος· συ γαρ έβρόντησας ήμίν, τας της χάριτος ώδάς, και λόνον δικαιοσύνης, Ανδρέα Πατέρων κλέος, πρός σωτηρίαν των ψυχών ημών.
Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ επίσκοπος Κυρήνης (της Λυβύης)
Ό Άγιος αυτός υπήρξε στα χρόνια του βασιλιά Διοκλητιανού (284-304) και καταγόταν από την Κυρήνη της Λιβύης. Ήταν άντιγράφος ιερών βιβλίων, πού τα μοίραζε στίς εκκλησίες για τον φωτισμό των πιστών. Τον κατάγγειλε ο ίδιος ο γιος του Λέων, στον τοπικό ηγεμόνα Διγνιανό, ότι προσηλυτίζει πολλούς ειδωλολάτρες στη χριστιανική πίστη με τα βιβλία του. Τότε τον προσκάλεσε ο ηγεμόνας και ο Θεόδωρος παρουσιάστηκε μπροστά του, συνοδευόμενος από πολλούς χριστιανούς, μεταξύ δε αυτών ήταν και οι Αγίες Κυπρίλλα, Άρόα και Λουκία. ο ηγεμόνας του ζήτησε να παραδώσει τα βιβλία του και ν' αρνηθεί τον Χριστό, αλλ' ο Θεόδωρος δεν υπάκουσε στη διαταγή του ηγεμόνα και έτσι υπέστη σκληρά βασανιστήρια. Στην αρχή τον μαστίγωσαν ανελέητα, κατόπιν τον σταύρωσαν και στη συνέχεια έξυσαν τις πληγές του με δέρματα. Έπειτα αφού έκοψαν τη γλώσσα του, τον έριξαν στη φυλακή όπου και άφησε την τελευταία του πνοή. (Τελείται δε ή σύναξις αυτού εν τω μαρτυρείω του αγίου μάρτυρος Θεοδώρου εν τω Ρησίω).
ΟΙ ΑΓΙΕΣ ΚΥΠΡΙΛΛΑ, ΑΡΟΑ και ΛΟΥΚΙΑ
Ή αγία Κυπρίλλα, καταγόταν από την 'ίδια πατρίδα, μ' αυτή του αγίου Θεοδώρου επισκόπου Κυρήνης, δηλαδή την Κυρήνη. Παντρεύτηκε και έζησε με το σύζυγο της μόνο δύο χρόνια. Διότι αυτός πέθανε και έτσι έμεινε χήρα 28 χρόνια. Επειδή όμως είχε φοβερούς πονοκεφάλους, πήγε στον άγιο Θεόδωρο, πού τότε ήταν φυλακισμένος για την πίστη του Χριστού, και τη θεράπευσε. 'Από τότε ή Κυπρίλλα, μαζί με τη Λούκια και την Άρόα, έμεινε εκεί και υπηρετούσε τον Άγιο. Μετά το μαρτυρικό τέλος του αγίου Θεοδώρου, καταγγέλθηκε στον ηγεμόνα και ή Κυπρίλλα. 'Αλλ' επειδή δεν κατόρθωσαν να την κάνουν να θυσιάσει στα είδωλα, την κρέμασαν σ' ένα ξύλο, όπου της ξέσχισαν τις σάρκες, και έτσι παρέδωσε τη μακάρια ψυχή της. Το τίμιο λείψανο της, παρέλαβαν και έθαψαν με τιμές ή Λούκια και ή Άρόα. Αργότερα ο ηγεμόνας Διγνιανός, θανάτωσε και τις δύο αυτές γυναίκες.
Η ΑΓΙΑ ΑΣΚΛΗΠΙΑΣ ή θαυματουργή
Απεβίωσε ειρηνικά.
Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ ο Ιερομάρτυρας
Μαρτύρησε δια ξίφους.
Ο ΟΣΙΟΣ ΜΕΝΙΓΝΟΣ
Απεβίωσε ειρηνικά.
Η ΑΓΙΑ ΜΑΡΘΑ (Κατ' άλλους Μαρία) μητέρα του οσίου Συμεών, πού άσκήτευσε στο όρος θαυμαστό.
Ήταν στολισμένη με πολλές χριστιανικές αρετές και γέννησε τον Άγιο Συμεών κατόπιν επαγγελίας του ιδίου του Θεού. Υπήρξε σε μεγάλο βαθμό φιλάνθρωπη και βοήθησε τον πλησίον απεριόριστα. Όταν απεβίωσε ειρηνικά, ενταφιάστηκε στη Δάφνη της Αντιοχείας. Αργότερα, λέγεται, ο γιος της μετέφερε το άγιο λείψανο της κοντά στον στύλο όπου ασκήτευε. Εκεί με τις προσευχές του Άγιου γιου της, ο τάφος της θαυματουργούσε. (Ή μνήμη της φέρεται και κατά την 1η Σεπτεμβρίου).
Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΟΤΟΣ
Μαρτύρησε δια ξίφους.
Η ΑΓΙΑ ΚΟΡΙΛΛΑ
Ή μνήμη της αναφέρεται επιγραμματικά στο "Μικρόν Εύχολόγιον ή Άγιασματάριον" έκδοση "Αποστολικής Διακονίας" 1956, χωρίς άλλες πληροφορίες. Πουθενά άλλου δεν αναφέρεται ή μνήμη της.
Ο ΑΓΙΟΣ ΔΟΝΑΤΟΣ επίσκοπος Λιβύης και ΙΛΑΡΙΩΝ οσιομάρτυρας
Σύμφωνα με την άποψη του Μ. Γαλανού, πρόκειται για τον Δονάτο επίσκοπο Arerro της Έτρουρίας. ΟΙ γονείς του είχαν πεθάνει και αυτοί για τον Χριστό, ο δε γιος τους, μαζί με κάποιο μοναχό Ίλαρίωνα, είχε καταφύγει στη προαναφερθείσα συγκεκριμένη πόλη, της οποίας αναδείχθηκε ποιμενάρχης. Επί διωγμού όμως, πού κίνησε ο Ιουλιανός ο Παραβάτης, ο έπαρχος Κουαδρατιανός διέταξε και τους δύο να θυσιάσουν στα είδωλα. Εκείνοι όχι μόνο αρνήθηκαν, αλλά και διαμαρτυρήθηκαν έντονα στις δημόσιες αρχές γι' αυτή τους την πλάνη. Τότε τον μεν Ίλαρίωνα χτύπησαν με ραβδιά μέχρι θανάτου, τον δε Δονάτο μετά από πολλά βασανιστήρια αποκεφάλισαν. Τα άγια λείψανα τους, παρέλαβαν οι χριστιανοί από τον τόπο της εκτέλεσης, όπου είχαν αφεθεί, και τα έθαψαν με τιμές.
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΙΧΑΗΛ ο Χωνιάτης 'Αρχιεπίσκοπος 'Αθηνών
Ή μνήμη του αναφέρεται, μαζί με αυτή του Ανδρέα Κρήτης, στον Βατοπεδινό Κώδικα με κοινή Ακολουθία (βλ. Δημητριεύσκη τυπικά Β' σελ. 754).
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ο Ιεροσολυμίτης Αρχιεπίσκοπος Κρήτης
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ επίσκοπος Κυρήνης (της Λυβύης)
*
ΟΙ ΑΓΙΕΣ ΚΥΠΡΙΛΛΑ, ΑΡΟΑ και ΛΟΥΚΙΑ
*
Η ΑΓΙΑ ΑΣΚΛΗΠΙΑΣ ή θαυματουργή
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ ο Ιερομάρτυρας
*
Ο ΟΣΙΟΣ ΜΕΝΙΓΝΟΣ
*
Η ΑΓΙΑ ΜΑΡΘΑ (Κατ' άλλους Μαρία) μητέρα του οσίου Συμεών, πού άσκήτευσε στο όρος θαυμαστό.
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΟΤΟΣ
*
Η ΑΓΙΑ ΚΟΡΙΛΛΑ
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΔΟΝΑΤΟΣ επίσκοπος Λιβύης και ΙΛΑΡΙΩΝ οσιομάρτυρας
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΙΧΑΗΛ ο Χωνιάτης 'Αρχιεπίσκοπος 'Αθηνών
Αναλυτικά
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ο Ιεροσολυμίτης Αρχιεπίσκοπος Κρήτης
"Ζηλούτε τα πνευματικά"1. Να επιθυμείτε με ζήλο τα πνευματικά χαρίσματα. Τέτοιο ζήλο σε όλη του τη ζωή είχε και ο άγιος Ανδρέας. Από τους μεγάλους εκκλησιαστικούς ποιητές ο Ανδρέας, γεννήθηκε στη Δαμασκό από γονείς ευσεβείς, το Γεώργιο και τη Γρηγορία. Σε ηλικία 15 χρονών, κατατάχθηκε στον κλήρο (αναγνώστης) του πατριαρχικού θρόνου των Ιεροσολύμων, από ' τον τότε Πατριάρχη Θεόδωρο. Στήν Ιερουσαλήμ, ο Ανδρέας διακρίθηκε για τη μόρφωση και την αρετή του μεταξύ των άγιοταφιτών πατέρων, γι' αύτό και τον προέκριναν να σταλεί στην Κων/πολη, για την έκτη Οικουμενική Σύνοδο κατά των Μονοφυσιτών. Μετά το τέλος της Συνόδου, ο Ανδρέας παρέμεινε στη βασιλεύουσα, όπου χειροτονήθηκε διάκονος και διορίσθηκε διευθυντής του ορφανοτροφείου " Άγιος Παύλος". Ή έξοχη επιμέλεια πού ανέπτυξε στο φιλανθρωπικό αυτό 'ίδρυμα, τον ανέδειξε αρχιεπίσκοπο Κρήτης. Αφοσιωμένος στα καθήκοντα της νέας του θέσης, αναδείχθηκε μέγας εκκλησιαστικός διοικητής, αλλά και λαμπρός διδάσκαλος και ρήτορας. Γι' αυτό και όλο του το ποίμνιο τον θεωρούσε πραγματικά πατέρα. Αλλ" ως μητροπολίτης πήρε μέρος στη σύνοδο πού συγκάλεσε ο Φιλιππικός Βαρδάνης (712) και υποστήριξε τον Μονοφυσιτισμό, αλλ' επανήλθε στην ορθή πίστη μετά τον θάνατο του Βαρδάνη. Στό γυρισμό από την Κων/πολη, όπου είχε πάει για διάφορες υποθέσεις, πέθανε (740μ.Χ.) επάνω στο καράβι. Τον έθαψαν στην Ερεσό της Μυτιλήνης, στο ναό της Αγίας Αναστασίας. Να σημειώσουμε επίσης, ότι ο Άγιος Ανδρέας, συνέθεσε και αρκετά μουσικά τροπάρια και κανόνες. Ένα από τα σπουδαία έργα του είναι και ο Μέγας Κανόνας, πού ψάλλεται την Πέμπτη της Ε' εβδομάδος Νηστειών της Μ. Τεσσαρακοστής.
1. Α' προς Κορινθίους, ιδ' 1.
Απολυτίκιο. Ήχος πλ. α'. Τον συνάναρχον Λόγον.
Του Δαβίδ την κινύραν Πάτερ μιμούμενος, εν Εκκλησία Όσίων προσάδεις άσμα καινόν, ως σοφός υφηγητής του Θείου Πνεύματος· συ γαρ έβρόντησας ήμίν, τας της χάριτος ώδάς, και λόνον δικαιοσύνης, Ανδρέα Πατέρων κλέος, πρός σωτηρίαν των ψυχών ημών.
Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ επίσκοπος Κυρήνης (της Λυβύης)
Ό Άγιος αυτός υπήρξε στα χρόνια του βασιλιά Διοκλητιανού (284-304) και καταγόταν από την Κυρήνη της Λιβύης. Ήταν άντιγράφος ιερών βιβλίων, πού τα μοίραζε στίς εκκλησίες για τον φωτισμό των πιστών. Τον κατάγγειλε ο ίδιος ο γιος του Λέων, στον τοπικό ηγεμόνα Διγνιανό, ότι προσηλυτίζει πολλούς ειδωλολάτρες στη χριστιανική πίστη με τα βιβλία του. Τότε τον προσκάλεσε ο ηγεμόνας και ο Θεόδωρος παρουσιάστηκε μπροστά του, συνοδευόμενος από πολλούς χριστιανούς, μεταξύ δε αυτών ήταν και οι Αγίες Κυπρίλλα, Άρόα και Λουκία. ο ηγεμόνας του ζήτησε να παραδώσει τα βιβλία του και ν' αρνηθεί τον Χριστό, αλλ' ο Θεόδωρος δεν υπάκουσε στη διαταγή του ηγεμόνα και έτσι υπέστη σκληρά βασανιστήρια. Στην αρχή τον μαστίγωσαν ανελέητα, κατόπιν τον σταύρωσαν και στη συνέχεια έξυσαν τις πληγές του με δέρματα. Έπειτα αφού έκοψαν τη γλώσσα του, τον έριξαν στη φυλακή όπου και άφησε την τελευταία του πνοή. (Τελείται δε ή σύναξις αυτού εν τω μαρτυρείω του αγίου μάρτυρος Θεοδώρου εν τω Ρησίω).
ΟΙ ΑΓΙΕΣ ΚΥΠΡΙΛΛΑ, ΑΡΟΑ και ΛΟΥΚΙΑ
Ή αγία Κυπρίλλα, καταγόταν από την 'ίδια πατρίδα, μ' αυτή του αγίου Θεοδώρου επισκόπου Κυρήνης, δηλαδή την Κυρήνη. Παντρεύτηκε και έζησε με το σύζυγο της μόνο δύο χρόνια. Διότι αυτός πέθανε και έτσι έμεινε χήρα 28 χρόνια. Επειδή όμως είχε φοβερούς πονοκεφάλους, πήγε στον άγιο Θεόδωρο, πού τότε ήταν φυλακισμένος για την πίστη του Χριστού, και τη θεράπευσε. 'Από τότε ή Κυπρίλλα, μαζί με τη Λούκια και την Άρόα, έμεινε εκεί και υπηρετούσε τον Άγιο. Μετά το μαρτυρικό τέλος του αγίου Θεοδώρου, καταγγέλθηκε στον ηγεμόνα και ή Κυπρίλλα. 'Αλλ' επειδή δεν κατόρθωσαν να την κάνουν να θυσιάσει στα είδωλα, την κρέμασαν σ' ένα ξύλο, όπου της ξέσχισαν τις σάρκες, και έτσι παρέδωσε τη μακάρια ψυχή της. Το τίμιο λείψανο της, παρέλαβαν και έθαψαν με τιμές ή Λούκια και ή Άρόα. Αργότερα ο ηγεμόνας Διγνιανός, θανάτωσε και τις δύο αυτές γυναίκες.
Η ΑΓΙΑ ΑΣΚΛΗΠΙΑΣ ή θαυματουργή
Απεβίωσε ειρηνικά.
Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ ο Ιερομάρτυρας
Μαρτύρησε δια ξίφους.
Ο ΟΣΙΟΣ ΜΕΝΙΓΝΟΣ
Απεβίωσε ειρηνικά.
Η ΑΓΙΑ ΜΑΡΘΑ (Κατ' άλλους Μαρία) μητέρα του οσίου Συμεών, πού άσκήτευσε στο όρος θαυμαστό.
Ήταν στολισμένη με πολλές χριστιανικές αρετές και γέννησε τον Άγιο Συμεών κατόπιν επαγγελίας του ιδίου του Θεού. Υπήρξε σε μεγάλο βαθμό φιλάνθρωπη και βοήθησε τον πλησίον απεριόριστα. Όταν απεβίωσε ειρηνικά, ενταφιάστηκε στη Δάφνη της Αντιοχείας. Αργότερα, λέγεται, ο γιος της μετέφερε το άγιο λείψανο της κοντά στον στύλο όπου ασκήτευε. Εκεί με τις προσευχές του Άγιου γιου της, ο τάφος της θαυματουργούσε. (Ή μνήμη της φέρεται και κατά την 1η Σεπτεμβρίου).
Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΟΤΟΣ
Μαρτύρησε δια ξίφους.
Η ΑΓΙΑ ΚΟΡΙΛΛΑ
Ή μνήμη της αναφέρεται επιγραμματικά στο "Μικρόν Εύχολόγιον ή Άγιασματάριον" έκδοση "Αποστολικής Διακονίας" 1956, χωρίς άλλες πληροφορίες. Πουθενά άλλου δεν αναφέρεται ή μνήμη της.
Ο ΑΓΙΟΣ ΔΟΝΑΤΟΣ επίσκοπος Λιβύης και ΙΛΑΡΙΩΝ οσιομάρτυρας
Σύμφωνα με την άποψη του Μ. Γαλανού, πρόκειται για τον Δονάτο επίσκοπο Arerro της Έτρουρίας. ΟΙ γονείς του είχαν πεθάνει και αυτοί για τον Χριστό, ο δε γιος τους, μαζί με κάποιο μοναχό Ίλαρίωνα, είχε καταφύγει στη προαναφερθείσα συγκεκριμένη πόλη, της οποίας αναδείχθηκε ποιμενάρχης. Επί διωγμού όμως, πού κίνησε ο Ιουλιανός ο Παραβάτης, ο έπαρχος Κουαδρατιανός διέταξε και τους δύο να θυσιάσουν στα είδωλα. Εκείνοι όχι μόνο αρνήθηκαν, αλλά και διαμαρτυρήθηκαν έντονα στις δημόσιες αρχές γι' αυτή τους την πλάνη. Τότε τον μεν Ίλαρίωνα χτύπησαν με ραβδιά μέχρι θανάτου, τον δε Δονάτο μετά από πολλά βασανιστήρια αποκεφάλισαν. Τα άγια λείψανα τους, παρέλαβαν οι χριστιανοί από τον τόπο της εκτέλεσης, όπου είχαν αφεθεί, και τα έθαψαν με τιμές.
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΙΧΑΗΛ ο Χωνιάτης 'Αρχιεπίσκοπος 'Αθηνών
Ή μνήμη του αναφέρεται, μαζί με αυτή του Ανδρέα Κρήτης, στον Βατοπεδινό Κώδικα με κοινή Ακολουθία (βλ. Δημητριεύσκη τυπικά Β' σελ. 754).
-
Ierodiakonos
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 369
- Εγγραφή: Σάβ Δεκ 15, 2007 6:00 am
Εορτάζοντες την 5ην του μηνός Ιουλίου
*
Ο ΟΣΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ο εν Άθω
*
Ο ΟΣΙΟΣ ΛΑΜΠΑΔΟΣ
*
Η ΑΓΙΑ ΑΓΝΗ Βλέπε βιογραφία της την 21η Ιανουαρίου
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ Μητροπολίτης Ρηγίου της Καλαβρίας και Μνήμη εγκαινίων ναού του Μάρτυρα αυτού στην πόλη αυτή
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ ο νέος οσιομάρτυρας
*
Η ΕΥΡΕΣΙΣ ΤΩΝ ΤΙΜΙΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΦΟΡΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΣΕΡΓΙΟΥ, Ηγουμένου Ραδονεξίας, του Θαυματουργού (Ρώσος)
*
Ανάμνησης άνακομιδής λειψάνων και θαύματος γενομένου παρά του ιερομάρτυρα Φωκά
*
Μνήμη εγκαινίων ναού Αγίου Ιουλιανού, πλησίον του Φόρου
*
Η ΑΓΙΑ MODWENA (Ιρλανδή)
*
Ο ΑΓΙΟΣ PALLADIUS (Σκωτσέζος)
Αναλυτικά
Ο ΟΣΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ο εν Άθω
Ό πνευματικός αυτός αστέρας, ισάξιος των μεγάλων ασκητών των παλαιών χρόνων, γεννήθηκε στην Τραπεζούντα από ευγενείς και ευσεβείς γονείς, οι όποιοι τον άνέθρεψαν χριστιανικά. Νεαρός ακόμα, είχε κλίση στη μοναχική ζωή και επιζητούσε πάντα την πνευματική τελειότητα. Κατέφυγε, λοιπόν, σε ένα ψηλό βουνό του Κύμινα, κοντά στον περιβόητο ασκητή Μιχαήλ Μαλεϊνό, άνδρα με αρετή και αγιότητα ζωής. Αυτός τον έκειρε μοναχό και τον μετονόμασε από Άβράμιο - πού τον έλεγαν -σε 'Αθανάσιο. Εκεί, λοιπόν, ο Αθανάσιος εκγυμνάστηκε πολύ καλά στην ασκητική ζωή και τελειοποίησε σε μεγάλο βαθμό τις αρετές του. Επιζητώντας, όμως το τελειότερο, σύμφωνα με την εντολή του Κυρίου: "Έσεσθε υμείς τέλειοι, ώσπερ ο πατήρ υμών ο εν τοις ούρανοίς τέλειος εστίν"1, να γίνεσθε δηλαδή, τέλειοι, καθώς είναι τέλειος και ο ουράνιος Πατέρας σας, πήγε στο Άγιον Όρος (Άθως), και με την πλούσια επιχορήγηση του αυτοκράτορα Νικηφόρου Φωκά, 'ίδρυσε τη μεγάλη Λαύρα (962 μ.Χ.), πού σώζεται μέχρι σήμερα. Εκεί κατέφυγε πλήθος μοναχών, και με την καθοδήγηση του Αθανασίου, προόδευαν όλοι μαζί στην τελειότητα της πνευματικής ζωής, πού τόσο επεδίωκε ο Αθανάσιος μέχρι το θάνατο του. (Κατά μία Συναξαριακή διήγηση, μαζί με τη μνήμη του οσίου Αθανασίου, αναφέρεται και ή μνήμη έξι άποκτανθέντων μαθητών του). 1. Ευαγγέλιο Ματθαίου ε' 48.
Απολυτίκιο. τΗχος γ'. Την ωραιότητα.
Την εν σαρκί ζωήν σου κατεπλάγησαν, Αγγέλων τάγματα, πώς μετά σώματος, προς αοράτους συμπλοκάς, έχώρησας άοίδιμε, και κατετραυμάτισας, των δαιμόνων τάς φάλαγγας. Όθεν Αθανάσιε, ο Χριστός σε ήμείψατο πλουσίαις δωρεαίς. Διό Πάτερ πρέσβευε, σωθήναι τάς ψυχάς ημών.
Ο ΟΣΙΟΣ ΛΑΜΠΑΔΟΣ
Ό όσιος αυτός, και όταν ακόμα ήταν μέσα στον κόσμο, έλαμπε από τις χριστιανικές αρετές. Διακρινόταν για τη σωφροσύνη του, τη χρηστότητα του, τη χαλιναγώγηση της γλώσσας του, την υπομονή του, τη μακροθυμία του, την πραότητα του, τη μεγάλη αγάπη του προς τους φτωχούς και τους πάσχοντες. Αργότερα άσκήτεψε, και υπήρξε από τους ασκητές εκείνους, πού με την άγια ζωή τους και την υπόληψη της αρετής τους, γίνονται ωφελιμότατοι και στον κόσμο. Πολλοί πού έρχονταν στο άσκητήριό του, ο όσιος τους οδηγούσε στα κατάλληλα πνευματικά βάλσαμα και αυτοί έπανεύρισκαν την ηθική τους υγεία, πού τα πάθη και οι ηδονές της σάρκας είχαν κατασκάψει.
Απολυτίκιο. Ηχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε.
Ως βίον ίσάγγελον, από παιδός έσχηκώς, λαμπάσι των έργων σου, λαμπαδουχίαν ηθών, έκφαίνεις τοις πέρασι· συ γαρ της απάθειας την αύγήν κεκτημένος, λύεις παθών τη νύκτα, Λαμπαδέ θεοφόρε, τοις πόθω προσιούσι, Πάτερ τη πρεσβεία σου.
Η ΑΓΙΑ ΑΓΝΗ Βλέπε βιογραφία της την 21η Ιανουαρίου
Ο ΑΓΙΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ Μητροπολίτης Ρηγίου της Καλαβρίας και Μνήμη εγκαινίων ναού του Μάρτυρα αυτού στην πόλη αυτή
Ή μνήμη του αναφέρεται στον Συναξαριστή Delehaye (Synaxaria Selecta σελ. 800, 52 και 804, 37) "Τα εγκαίνια του ναού αγίου μάρτυρος Στεφάνου του εις το Ρήγιον Καλαβρίας". Κατά τον Κώδικα 53 της Μονής Βλατέων τη μνήμη των εγκαινίων του ναού αυτού, γιόρταζαν την 6η Ιουλίου.
Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ ο νέος οσιομάρτυρας
Ή καταπληκτική του τόλμη, έκανε πολλούς να τον νομίζουν για τρελό, αλλ' αυτός, μ' αυτόν τον τρόπο κατάφερε να πάρει το στεφάνι της αιώνιας δόξας. ο Ιερομάρτυρας Κυπριανός γεννήθηκε από χριστιανούς γονείς, στο χωριό Κλητζός των Άγραφων. Ανατράφηκε με χριστιανοπρέπεια, έγινε μοναχός και αξιώθηκε του χαρίσματος της ιεροσύνης. Πήγε στο Άγιον Όρος, οπού διέπρεψε στις αρετές και έγινε υπόδειγμα μεταξύ των πατέρων. Ή καρδιά όμως του Κυπριανού, φλεγόταν από τον πόθο του μαρτυρίου, έτσι πήγε στη Θεσσαλονίκη και κήρυξε με καταπληκτική τόλμη μπροστά στον κριτή τον Χριστό. Προέτρεψε μάλιστα και τους εντός του κριτηρίου, και αυτόν τον 'ίδιο τον κριτή, να αρνηθούν το Μωάμεθ και ν' ακολουθήσουν Ίησούν Εσταυρωμένον. Τον πέρασαν για τρελό και τον έβγαλαν με τις κλωτσιές έξω από το κριτήριο. Αλλ' ο διακαής πόθος του μαρτυρίου, έκανε τον Κυπριανό να πάει στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί, αυθόρμητα μπήκε στο παλάτι και κήρυξε με το 'ίδιο θάρρος τον Χριστό μπροστά στον Βεζίρη. ο άρχοντας με διάφορες κολακείες προσπάθησε να τον παρασύρει στον μουσουλμανισμό, αλλ' επειδή απέτυχε τον παρέδωσε στον Μουφτή. Άλλα και εκεί ο Κυπριανός ομολόγησε την αγάπη του στον Χριστό και ήλεγξε τον μουσουλμανισμό. Με χαρά δέχτηκε την καταδικαστική απόφαση. Έτσι στις 5-7-1679 ήμερα Σάββατο, τον αποκεφάλισαν στο Φανάρι. Μαρτύριο του Αγίου συνέγραψε ο Ιωάννης Καρυοφύλλης.
Η ΕΥΡΕΣΙΣ ΤΩΝ ΤΙΜΙΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΦΟΡΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΣΕΡΓΙΟΥ, Ηγουμένου Ραδονεξίας, του Θαυματουργού (Ρώσος)
Ανάμνησης ανακομιδής λειψάνων και θαύματος γενομένου παρά του ιερομάρτυρα Φωκά
Μνήμη εγκαινίων ναού αγίου Ιουλιανού, πλησίον του Φόρου
Η ΑΓΙΑ MODWENA (Ιρλανδή)
Λεπτομέρειες για τη ζωή αυτής της αγίας της ορθοδοξίας, μπορεί να βρει ο αναγνώστης στο βιβλίο "Οι Άγιοι των Βρεττανικών Νήσων", του Χριστόφορου Κων. Κομμοδάτου, επισκόπου Τελμησσού, Αθήναι 1985.
Ο ΑΓΙΟΣ PALLADIUS (Σκωτσέζος)
Λεπτομέρειες για τη ζωή αυτού του αγίου της ορθοδοξίας, μπορεί να βρει ο αναγνώστης στο βιβλίο "Οι Άγιοι των Βρεττανικών Νήσων", του Χριστόφορου Κων. Κομμοδάτου, επισκόπου Τελμησσού, Αθήναι 1985.
*
Ο ΟΣΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ο εν Άθω
*
Ο ΟΣΙΟΣ ΛΑΜΠΑΔΟΣ
*
Η ΑΓΙΑ ΑΓΝΗ Βλέπε βιογραφία της την 21η Ιανουαρίου
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ Μητροπολίτης Ρηγίου της Καλαβρίας και Μνήμη εγκαινίων ναού του Μάρτυρα αυτού στην πόλη αυτή
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ ο νέος οσιομάρτυρας
*
Η ΕΥΡΕΣΙΣ ΤΩΝ ΤΙΜΙΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΦΟΡΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΣΕΡΓΙΟΥ, Ηγουμένου Ραδονεξίας, του Θαυματουργού (Ρώσος)
*
Ανάμνησης άνακομιδής λειψάνων και θαύματος γενομένου παρά του ιερομάρτυρα Φωκά
*
Μνήμη εγκαινίων ναού Αγίου Ιουλιανού, πλησίον του Φόρου
*
Η ΑΓΙΑ MODWENA (Ιρλανδή)
*
Ο ΑΓΙΟΣ PALLADIUS (Σκωτσέζος)
Αναλυτικά
Ο ΟΣΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ο εν Άθω
Ό πνευματικός αυτός αστέρας, ισάξιος των μεγάλων ασκητών των παλαιών χρόνων, γεννήθηκε στην Τραπεζούντα από ευγενείς και ευσεβείς γονείς, οι όποιοι τον άνέθρεψαν χριστιανικά. Νεαρός ακόμα, είχε κλίση στη μοναχική ζωή και επιζητούσε πάντα την πνευματική τελειότητα. Κατέφυγε, λοιπόν, σε ένα ψηλό βουνό του Κύμινα, κοντά στον περιβόητο ασκητή Μιχαήλ Μαλεϊνό, άνδρα με αρετή και αγιότητα ζωής. Αυτός τον έκειρε μοναχό και τον μετονόμασε από Άβράμιο - πού τον έλεγαν -σε 'Αθανάσιο. Εκεί, λοιπόν, ο Αθανάσιος εκγυμνάστηκε πολύ καλά στην ασκητική ζωή και τελειοποίησε σε μεγάλο βαθμό τις αρετές του. Επιζητώντας, όμως το τελειότερο, σύμφωνα με την εντολή του Κυρίου: "Έσεσθε υμείς τέλειοι, ώσπερ ο πατήρ υμών ο εν τοις ούρανοίς τέλειος εστίν"1, να γίνεσθε δηλαδή, τέλειοι, καθώς είναι τέλειος και ο ουράνιος Πατέρας σας, πήγε στο Άγιον Όρος (Άθως), και με την πλούσια επιχορήγηση του αυτοκράτορα Νικηφόρου Φωκά, 'ίδρυσε τη μεγάλη Λαύρα (962 μ.Χ.), πού σώζεται μέχρι σήμερα. Εκεί κατέφυγε πλήθος μοναχών, και με την καθοδήγηση του Αθανασίου, προόδευαν όλοι μαζί στην τελειότητα της πνευματικής ζωής, πού τόσο επεδίωκε ο Αθανάσιος μέχρι το θάνατο του. (Κατά μία Συναξαριακή διήγηση, μαζί με τη μνήμη του οσίου Αθανασίου, αναφέρεται και ή μνήμη έξι άποκτανθέντων μαθητών του). 1. Ευαγγέλιο Ματθαίου ε' 48.
Απολυτίκιο. τΗχος γ'. Την ωραιότητα.
Την εν σαρκί ζωήν σου κατεπλάγησαν, Αγγέλων τάγματα, πώς μετά σώματος, προς αοράτους συμπλοκάς, έχώρησας άοίδιμε, και κατετραυμάτισας, των δαιμόνων τάς φάλαγγας. Όθεν Αθανάσιε, ο Χριστός σε ήμείψατο πλουσίαις δωρεαίς. Διό Πάτερ πρέσβευε, σωθήναι τάς ψυχάς ημών.
Ο ΟΣΙΟΣ ΛΑΜΠΑΔΟΣ
Ό όσιος αυτός, και όταν ακόμα ήταν μέσα στον κόσμο, έλαμπε από τις χριστιανικές αρετές. Διακρινόταν για τη σωφροσύνη του, τη χρηστότητα του, τη χαλιναγώγηση της γλώσσας του, την υπομονή του, τη μακροθυμία του, την πραότητα του, τη μεγάλη αγάπη του προς τους φτωχούς και τους πάσχοντες. Αργότερα άσκήτεψε, και υπήρξε από τους ασκητές εκείνους, πού με την άγια ζωή τους και την υπόληψη της αρετής τους, γίνονται ωφελιμότατοι και στον κόσμο. Πολλοί πού έρχονταν στο άσκητήριό του, ο όσιος τους οδηγούσε στα κατάλληλα πνευματικά βάλσαμα και αυτοί έπανεύρισκαν την ηθική τους υγεία, πού τα πάθη και οι ηδονές της σάρκας είχαν κατασκάψει.
Απολυτίκιο. Ηχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε.
Ως βίον ίσάγγελον, από παιδός έσχηκώς, λαμπάσι των έργων σου, λαμπαδουχίαν ηθών, έκφαίνεις τοις πέρασι· συ γαρ της απάθειας την αύγήν κεκτημένος, λύεις παθών τη νύκτα, Λαμπαδέ θεοφόρε, τοις πόθω προσιούσι, Πάτερ τη πρεσβεία σου.
Η ΑΓΙΑ ΑΓΝΗ Βλέπε βιογραφία της την 21η Ιανουαρίου
Ο ΑΓΙΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ Μητροπολίτης Ρηγίου της Καλαβρίας και Μνήμη εγκαινίων ναού του Μάρτυρα αυτού στην πόλη αυτή
Ή μνήμη του αναφέρεται στον Συναξαριστή Delehaye (Synaxaria Selecta σελ. 800, 52 και 804, 37) "Τα εγκαίνια του ναού αγίου μάρτυρος Στεφάνου του εις το Ρήγιον Καλαβρίας". Κατά τον Κώδικα 53 της Μονής Βλατέων τη μνήμη των εγκαινίων του ναού αυτού, γιόρταζαν την 6η Ιουλίου.
Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ ο νέος οσιομάρτυρας
Ή καταπληκτική του τόλμη, έκανε πολλούς να τον νομίζουν για τρελό, αλλ' αυτός, μ' αυτόν τον τρόπο κατάφερε να πάρει το στεφάνι της αιώνιας δόξας. ο Ιερομάρτυρας Κυπριανός γεννήθηκε από χριστιανούς γονείς, στο χωριό Κλητζός των Άγραφων. Ανατράφηκε με χριστιανοπρέπεια, έγινε μοναχός και αξιώθηκε του χαρίσματος της ιεροσύνης. Πήγε στο Άγιον Όρος, οπού διέπρεψε στις αρετές και έγινε υπόδειγμα μεταξύ των πατέρων. Ή καρδιά όμως του Κυπριανού, φλεγόταν από τον πόθο του μαρτυρίου, έτσι πήγε στη Θεσσαλονίκη και κήρυξε με καταπληκτική τόλμη μπροστά στον κριτή τον Χριστό. Προέτρεψε μάλιστα και τους εντός του κριτηρίου, και αυτόν τον 'ίδιο τον κριτή, να αρνηθούν το Μωάμεθ και ν' ακολουθήσουν Ίησούν Εσταυρωμένον. Τον πέρασαν για τρελό και τον έβγαλαν με τις κλωτσιές έξω από το κριτήριο. Αλλ' ο διακαής πόθος του μαρτυρίου, έκανε τον Κυπριανό να πάει στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί, αυθόρμητα μπήκε στο παλάτι και κήρυξε με το 'ίδιο θάρρος τον Χριστό μπροστά στον Βεζίρη. ο άρχοντας με διάφορες κολακείες προσπάθησε να τον παρασύρει στον μουσουλμανισμό, αλλ' επειδή απέτυχε τον παρέδωσε στον Μουφτή. Άλλα και εκεί ο Κυπριανός ομολόγησε την αγάπη του στον Χριστό και ήλεγξε τον μουσουλμανισμό. Με χαρά δέχτηκε την καταδικαστική απόφαση. Έτσι στις 5-7-1679 ήμερα Σάββατο, τον αποκεφάλισαν στο Φανάρι. Μαρτύριο του Αγίου συνέγραψε ο Ιωάννης Καρυοφύλλης.
Η ΕΥΡΕΣΙΣ ΤΩΝ ΤΙΜΙΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΦΟΡΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΣΕΡΓΙΟΥ, Ηγουμένου Ραδονεξίας, του Θαυματουργού (Ρώσος)
Ανάμνησης ανακομιδής λειψάνων και θαύματος γενομένου παρά του ιερομάρτυρα Φωκά
Μνήμη εγκαινίων ναού αγίου Ιουλιανού, πλησίον του Φόρου
Η ΑΓΙΑ MODWENA (Ιρλανδή)
Λεπτομέρειες για τη ζωή αυτής της αγίας της ορθοδοξίας, μπορεί να βρει ο αναγνώστης στο βιβλίο "Οι Άγιοι των Βρεττανικών Νήσων", του Χριστόφορου Κων. Κομμοδάτου, επισκόπου Τελμησσού, Αθήναι 1985.
Ο ΑΓΙΟΣ PALLADIUS (Σκωτσέζος)
Λεπτομέρειες για τη ζωή αυτού του αγίου της ορθοδοξίας, μπορεί να βρει ο αναγνώστης στο βιβλίο "Οι Άγιοι των Βρεττανικών Νήσων", του Χριστόφορου Κων. Κομμοδάτου, επισκόπου Τελμησσού, Αθήναι 1985.
-
Ierodiakonos
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 369
- Εγγραφή: Σάβ Δεκ 15, 2007 6:00 am
Εορτάζοντες την 6ην του μηνός Ιουλίου
*
Ο ΟΣΙΟΣ ΣΙΣΩΗΣ ο Μεγάλος
*
Η ΑΓΙΑ ΛΟΥΚΙΑ ή Παρθενομάρτυς, ο ΑΓΙΟΣ ΡΗΞΟΣ Βικάριος και πολλοί άλλοι πού μαρτύρησαν στην Κομπανία.
*
ΟΙ ΑΓΙΟΙ 24 ΜΑΡΤΥΡΕΣ
*
Ο ΟΣΙΟΣ ΑΣΤΕΙΟΣ επίσκοπος Δυρραχίου
*
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΦΙΛΗΜΩΝ, ΑΡΧΙΠΠΟΣ και ΟΝΗΣΙΜΟΣ
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ
*
ΜΕΤΑΚΟΜΙΔΗ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΛΕΙΨΑΝΟΥ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΕΥΔΟΚΙΜΟΥ
*
ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΝΑΟΥ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΑ ΣΤΕΦΑΝΟΥ
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΩΝ
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΕΠΙΜΑΧΟΣ
*
[Ο ΟΣΙΟΣ ΣΙΣΙΝΙΟΣ]
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ο Οσιομάρτυρας από τη Θεσσαλονίκη
*
Η ΕΥΡΕΣΙΣ ΤΩΝ ΤΙΜΙΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΙΟΥΛΙΑΝΗΣ της Παρθένου,
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
*
Ο ΟΣΙΟΣ ΣΙΣΩΗΣ Ρώσος (+ 18ος αϊ.)
Αναλυτικά
Ο ΟΣΙΟΣ ΣΙΣΩΗΣ ο Μεγάλος
Έλαμψε με την πνευματική του σύνεση, την ταπεινοφροσύνη, τη φιλαδελφία και το ενδιαφέρον του στο να επιστρέψει και ένα μόνο αμαρτωλό. Μεταξύ των ασκητών αναδείχτηκε ονομαστός και μέγας, αθλητής της πρώτης γραμμής, τύπος εγκράτειας, αλλά και ψυχή πού προσευχόταν για δικαίους και αδίκους, πλούσιους και φτωχούς, άρχοντες και ιδιώτες, κληρικούς και λαϊκούς και γενικά για όλο τον κόσμο. Στη γη ήταν, αλλ' ή ζωή του ήταν ουράνια. Υψωμένος πάνω από τη σάρκα, πού χαλιναγωγούσε τέλεια με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος και τη θεία κοινωνία του σώματος και του αίματος του Χριστού. Ή μνήμη του μένει υπόδειγμα σ' όσους θέλουν την ασκητική ζωή, για να είναι γνήσιοι και πραγματικοί ασκητές, όχι μόνο με την αντοχή του σώματος, αλλά και με την πνευματική αναγέννηση και τη λάμψη της αρετής.
Άπολυτίκιον. Ήχος πλ. α'. Τον συνάναρχον Λόγον.
Εκ παιδός γεωργήσας ζωήν την κρείττονα, των κατ' αυτής ένεπλήσθης θεουργικών αγαθών, των Αγγέλων μιμητά Σισώη Όσιε· όθεν ως ήλιος λαμπρός, άπαυγάζεις τηλαυγώς, εν ώρα της σης εξόδου, δηλοποιών την σήν δόξα, και καταλάμπων τάς ψυχάς ημών.
Η ΑΓΙΑ ΛΟΥΚΙΑ ή Παρθενομάρτυς, ο ΑΓΙΟΣ ΡΗΞΟΣ Βικάριος και πολλοί άλλοι πού μαρτύρησαν στην Κομπανία.
Ή Αγία Λούκια (διάφορη αυτής της 13ης Δεκεμβρίου), συνελήφθη από τον Ρήξο Βικάριο, πού την ανάγκαζε να θυσιάσει στα είδωλα και ν' αρνηθεί τον Χριστό. Ή Λούκια όχι μόνο δεν πείστηκε, αλλ' οδήγησε στην πίστη του Χριστού τον Ρήξο, από τον όποιο, αξιώθηκε μεγάλων τιμών και εγκαταστάθηκε σ' ένα ήσυχο σπίτι, όπου καταγινόταν με την προσευχή και τη νηστεία. Παρακάλεσε δε τον Ρήξο να πάει στην Κομπανία της Ιταλίας και να μαρτυρήσει εκεί για τον Χριστό. Ο δε Ρήξος, αφού εγκατέλειψε γυναίκα, παιδιά, πλούτο και όλη την κοσμική δόξα, αναχώρησε με την Αγία. Στην πόλη αυτή συνελήφθησαν και οι δύο. Μπροστά στον ηγεμόνα ομολόγησαν με θάρρος τον Χριστό και γι' αυτό αποκεφαλίστηκαν. Μαζί τους αποκεφαλίστηκαν και πολλοί άλλοι Άγιοι Μάρτυρες.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ 24 ΜΑΡΤΥΡΕΣ
Αυτοί ήταν μεταξύ των πολλών, πού μαρτύρησαν δια αποκεφαλισμού, μαζί με την Αγία Λούκια και τον Άγιο Ρήξο. Τα ονόματα τους ήταν τα εξής: Ανατολίας, Άντωνίνος, Λυκίας, Νέας, Σερίνος, Διόδωρος, Δίων, Απολλώνιος, "Απαμος, Παππιανός. Κοττύιος. "Ορωνος, Παπικός, Σάτυρος, Βίκτωρ και άλλοι εννέα.
Ο ΟΣΙΟΣ ΑΣΤΕΙΟΣ επίσκοπος Δυρραχίου
Ό Όσιος αυτός ήταν επίσκοπος Δυρραχίου και έζησε επί βασιλέως Τραϊανού και ήγεμόνος Άγρικόλα το έτος 98 μ.Χ. Συνελήφθη από τους ειδωλολάτρες του Δυρραχίου και επειδή δεν θυσίαζε στα είδωλα, οδηγήθηκε στον ηγεμόνα Άγρικόλα, όπου τον έδειραν με μολύβδινα ομοιώματα χεριών και τον μαστίγωσαν με μαστίγια από νεύρα βοδιών. Επειδή όμως επέμενε στην πίστη του Χριστού, τον άλειψαν με μέλι και τον σταύρωσαν σε καιρό καύσωνα, κοντά στο τείχος της πόλης. Εκεί έπεσαν επάνω του νέφη μελισσών, όπου από τα πολλά τσιμπήματα θανατώθηκε.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΦΙΛΗΜΩΝ, ΑΡΧΙΠΠΟΣ και ΟΝΗΣΙΜΟΣ
Τα ονόματα τους συμπίπτουν με τα ονόματα άλλων προσώπων πού συναντάμε στην Καινή Διαθήκη. Είχαν και αυτοί την ίδια θερμή αγάπη προς τον Κύριο μας Ιησού Χριστό και τέλεια αφοσίωση προς το Ευαγγέλιο Του. "Οταν, λοιπόν, διατάχθηκαν να αρνηθούν το Χριστό και να θυσιάσουν στα είδωλα, και οι τρεις, με μια φωνή, απάντησαν με τα θεόπνευστα λόγια του 'Απ. Παύλου: "Ουδείς γαρ ημών έαυτώ ζή και ουδείς έαυτώ αποθνήσκει· εάν τε γαρ ζώμεν, τω Κυρίω ζώμεν, εάν τε άποθνήσκωμεν, τω Κυρίω άποθνήσκομεν, εάν τε ούν ζώμεν, εάν τε άποθνήσκωμεν, του Κυρίου έσμέν"1. Δηλαδή, κανείς από μας πού πιστεύουμε δε ζει για τον εαυτό του και κανείς δεν πεθαίνει για τον εαυτό του. Διότι και αν ζούμε, ζούμε για να δουλεύουμε στον Κύριο, και αν πεθαίνουμε, πεθαίνουμε ύποτασσόμενοι στο θέλημα του Κυρίου. Και αν, λοιπόν, ζούμε και αν πεθαίνουμε, είμαστε κτήμα του Κυρίου. Κάνοντας, λοιπόν, πράξη τα λόγια τους, πέθαναν και οι τρεις με μαρτυρικό θάνατο. Ο μεν Φιλήμων με σταύρωση, ο δε Άρχιππος από τραύματα, πού έπαθε συρόμενος πίσω από ένα άγριο άλογο, μέσα σε πέτρες και αγκάθια. Ο Ονήσιμος αποκεφαλίσθηκε με ξίφος. (Ή μνήμη του 'Αγίου Φιλήμονος, περιττώς επαναλαμβάνεται, από ορισμένους Συναξαριστές και την 6η Ιουνίου).
1. Προς Ρωμαίους, ιδ' 7, 8.
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ
Μαρτύρησε ως έξης: αφού τον έβαλαν μέσα σ' ένα πλοίο κατόπιν στ' ανοιχτά της θάλασσας, έβαλαν φωτιά στο πλοίο με αποτέλεσμα να βρει τραγικό θάνατο και ο Απολλώνιος, πού επίτηδες τον είχαν βάλει μέσα σ' αυτό.
ΜΕΤΑΚΟΜΙΔΗ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΛΕΙΨΑΝΟΥ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΕΥΔΟΚΙΜΟΥ
ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΝΑΟΥ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΑ ΣΤΕΦΑΝΟΥ
Βλέπε σχετικά 5 Ιουλίου, Αγ. Στέφανος Μητροπολίτης Ρηγίου της Καλαβρίας.
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΩΝ
Μαρτύρησε ως έξης: αφού τον έδεσαν σ' ένα τροχό, κατόπιν τον άφησαν να κυλήσει με δύναμη σε μια μεγάλη κατηφοριά και έτσι ο Άλεξανδρίων, πού ήταν δεμένος στον τροχό βρήκε τραγικό θάνατο.
Ο ΑΓΙΟΣ ΕΠΙΜΑΧΟΣ
Μαρτύρησε δια ξίφους.
[Ο ΟΣΙΟΣ ΣΙΣΙΝΙΟΣ]
Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ο Οσιομάρτυρας από τη Θεσσαλονίκη
Ό γενναίος Οσιομάρτυρας του Χρίστου Κύριλλος, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, στα χρόνια του Σουλτάνου Σουλεϊμάν. ΟΙ γονείς του ονομάζονταν Πέϊος και Παρασκευή. Ο Κύριλλος, κατά κόσμον Κυριάκος, όταν ήταν δέκα χρονών οι γονείς του πέθαναν και έτσι έμεινε ορφανός. Από τη μάννα του είχε δύο θείους διαφορετικούς στο θρήσκευμα. Ο ένας - ο Ίωάννης-ήταν ευσεβής χριστιανός και ο άλλος είχε γίνει μουσουλμάνος. Ο δεύτερος κατάφερε και πήρε κοντά του τον Κυριάκο με σκοπό να τον εξισλαμίσει. Αλλ' ο Θεός ευλόγησε και ο Κυριάκος ήλθε σε επαφή στη Θεσ/νίκη με κάποιους αγιορείτες πατέρες, πού κατάφεραν να τον πάρουν στο Άγιον Όρος. Εκεί στη Μονή Χιλιανδαρίου, ο Κυριάκος -14 χρονών - έγινε μοναχός και μετονομάστηκε σε Κύριλλος. Αλλ' επειδή ήταν μικρός στην ηλικία και δεν επιτρεπόταν ή διαμονή του στη Μονή, τον πήγαν να διακονεί σε διάφορα μετόχια της. Εκεί έμεινε οκτώ χρόνια και κατόπιν πήγε στη Θεσ/νίκη, όπου συνάντησε τον ευσεβή θείο του Ιωάννη. Και σε κάποια στιγμή, ενώ συζητούσαν με τον εξάδελφο του, γιο του θείου του Ιωάννη, στο λιμάνι της Θεσ/νί-κης, συναντήθηκαν με τον μουσουλμάνο θείο του. Τότε αυτός τον συκοφάντησε στους Τούρκους, ότι δήθεν ο Κύριλλος ήταν μωαμεθανός και τώρα έγινε Χριστιανός. Αμέσως τότε ο Κύριλλος οδηγήθηκε στον δικαστή, όπου με θάρρος μπροστά του ομολόγησε τον Χριστό. Και παρά τις κολακείες έμεινε αμετακίνητος στην πίστη του. Τότε τον οδήγησαν στον Ιππόδρομο, όπου τον έκαψαν ζωντανό στις 6 Ιουλίου 1566. Ο Άγιος αυτός δεν αναφέρεται στους Συναξαριστές.
Η ΕΥΡΕΣΙΣ ΤΩΝ ΤΙΜΙΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΙΟΥΛΙΑΝΗΣ της Παρθένου,
αναπαυομένης εν τη Λαύρα του εν Κιέβω Σπηλαίου (Ρωσίδα).
Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
Μαρτύρησε στη Σκυθούπολη μαζί με άλλους 69 χριστιανούς (βλέπε 28 Ιουνίου).
Ο ΟΣΙΟΣ ΣΙΣΩΗΣ Ρώσος (+ 18ος αϊ.)
*
Ο ΟΣΙΟΣ ΣΙΣΩΗΣ ο Μεγάλος
*
Η ΑΓΙΑ ΛΟΥΚΙΑ ή Παρθενομάρτυς, ο ΑΓΙΟΣ ΡΗΞΟΣ Βικάριος και πολλοί άλλοι πού μαρτύρησαν στην Κομπανία.
*
ΟΙ ΑΓΙΟΙ 24 ΜΑΡΤΥΡΕΣ
*
Ο ΟΣΙΟΣ ΑΣΤΕΙΟΣ επίσκοπος Δυρραχίου
*
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΦΙΛΗΜΩΝ, ΑΡΧΙΠΠΟΣ και ΟΝΗΣΙΜΟΣ
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ
*
ΜΕΤΑΚΟΜΙΔΗ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΛΕΙΨΑΝΟΥ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΕΥΔΟΚΙΜΟΥ
*
ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΝΑΟΥ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΑ ΣΤΕΦΑΝΟΥ
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΩΝ
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΕΠΙΜΑΧΟΣ
*
[Ο ΟΣΙΟΣ ΣΙΣΙΝΙΟΣ]
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ο Οσιομάρτυρας από τη Θεσσαλονίκη
*
Η ΕΥΡΕΣΙΣ ΤΩΝ ΤΙΜΙΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΙΟΥΛΙΑΝΗΣ της Παρθένου,
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
*
Ο ΟΣΙΟΣ ΣΙΣΩΗΣ Ρώσος (+ 18ος αϊ.)
Αναλυτικά
Ο ΟΣΙΟΣ ΣΙΣΩΗΣ ο Μεγάλος
Έλαμψε με την πνευματική του σύνεση, την ταπεινοφροσύνη, τη φιλαδελφία και το ενδιαφέρον του στο να επιστρέψει και ένα μόνο αμαρτωλό. Μεταξύ των ασκητών αναδείχτηκε ονομαστός και μέγας, αθλητής της πρώτης γραμμής, τύπος εγκράτειας, αλλά και ψυχή πού προσευχόταν για δικαίους και αδίκους, πλούσιους και φτωχούς, άρχοντες και ιδιώτες, κληρικούς και λαϊκούς και γενικά για όλο τον κόσμο. Στη γη ήταν, αλλ' ή ζωή του ήταν ουράνια. Υψωμένος πάνω από τη σάρκα, πού χαλιναγωγούσε τέλεια με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος και τη θεία κοινωνία του σώματος και του αίματος του Χριστού. Ή μνήμη του μένει υπόδειγμα σ' όσους θέλουν την ασκητική ζωή, για να είναι γνήσιοι και πραγματικοί ασκητές, όχι μόνο με την αντοχή του σώματος, αλλά και με την πνευματική αναγέννηση και τη λάμψη της αρετής.
Άπολυτίκιον. Ήχος πλ. α'. Τον συνάναρχον Λόγον.
Εκ παιδός γεωργήσας ζωήν την κρείττονα, των κατ' αυτής ένεπλήσθης θεουργικών αγαθών, των Αγγέλων μιμητά Σισώη Όσιε· όθεν ως ήλιος λαμπρός, άπαυγάζεις τηλαυγώς, εν ώρα της σης εξόδου, δηλοποιών την σήν δόξα, και καταλάμπων τάς ψυχάς ημών.
Η ΑΓΙΑ ΛΟΥΚΙΑ ή Παρθενομάρτυς, ο ΑΓΙΟΣ ΡΗΞΟΣ Βικάριος και πολλοί άλλοι πού μαρτύρησαν στην Κομπανία.
Ή Αγία Λούκια (διάφορη αυτής της 13ης Δεκεμβρίου), συνελήφθη από τον Ρήξο Βικάριο, πού την ανάγκαζε να θυσιάσει στα είδωλα και ν' αρνηθεί τον Χριστό. Ή Λούκια όχι μόνο δεν πείστηκε, αλλ' οδήγησε στην πίστη του Χριστού τον Ρήξο, από τον όποιο, αξιώθηκε μεγάλων τιμών και εγκαταστάθηκε σ' ένα ήσυχο σπίτι, όπου καταγινόταν με την προσευχή και τη νηστεία. Παρακάλεσε δε τον Ρήξο να πάει στην Κομπανία της Ιταλίας και να μαρτυρήσει εκεί για τον Χριστό. Ο δε Ρήξος, αφού εγκατέλειψε γυναίκα, παιδιά, πλούτο και όλη την κοσμική δόξα, αναχώρησε με την Αγία. Στην πόλη αυτή συνελήφθησαν και οι δύο. Μπροστά στον ηγεμόνα ομολόγησαν με θάρρος τον Χριστό και γι' αυτό αποκεφαλίστηκαν. Μαζί τους αποκεφαλίστηκαν και πολλοί άλλοι Άγιοι Μάρτυρες.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ 24 ΜΑΡΤΥΡΕΣ
Αυτοί ήταν μεταξύ των πολλών, πού μαρτύρησαν δια αποκεφαλισμού, μαζί με την Αγία Λούκια και τον Άγιο Ρήξο. Τα ονόματα τους ήταν τα εξής: Ανατολίας, Άντωνίνος, Λυκίας, Νέας, Σερίνος, Διόδωρος, Δίων, Απολλώνιος, "Απαμος, Παππιανός. Κοττύιος. "Ορωνος, Παπικός, Σάτυρος, Βίκτωρ και άλλοι εννέα.
Ο ΟΣΙΟΣ ΑΣΤΕΙΟΣ επίσκοπος Δυρραχίου
Ό Όσιος αυτός ήταν επίσκοπος Δυρραχίου και έζησε επί βασιλέως Τραϊανού και ήγεμόνος Άγρικόλα το έτος 98 μ.Χ. Συνελήφθη από τους ειδωλολάτρες του Δυρραχίου και επειδή δεν θυσίαζε στα είδωλα, οδηγήθηκε στον ηγεμόνα Άγρικόλα, όπου τον έδειραν με μολύβδινα ομοιώματα χεριών και τον μαστίγωσαν με μαστίγια από νεύρα βοδιών. Επειδή όμως επέμενε στην πίστη του Χριστού, τον άλειψαν με μέλι και τον σταύρωσαν σε καιρό καύσωνα, κοντά στο τείχος της πόλης. Εκεί έπεσαν επάνω του νέφη μελισσών, όπου από τα πολλά τσιμπήματα θανατώθηκε.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΦΙΛΗΜΩΝ, ΑΡΧΙΠΠΟΣ και ΟΝΗΣΙΜΟΣ
Τα ονόματα τους συμπίπτουν με τα ονόματα άλλων προσώπων πού συναντάμε στην Καινή Διαθήκη. Είχαν και αυτοί την ίδια θερμή αγάπη προς τον Κύριο μας Ιησού Χριστό και τέλεια αφοσίωση προς το Ευαγγέλιο Του. "Οταν, λοιπόν, διατάχθηκαν να αρνηθούν το Χριστό και να θυσιάσουν στα είδωλα, και οι τρεις, με μια φωνή, απάντησαν με τα θεόπνευστα λόγια του 'Απ. Παύλου: "Ουδείς γαρ ημών έαυτώ ζή και ουδείς έαυτώ αποθνήσκει· εάν τε γαρ ζώμεν, τω Κυρίω ζώμεν, εάν τε άποθνήσκωμεν, τω Κυρίω άποθνήσκομεν, εάν τε ούν ζώμεν, εάν τε άποθνήσκωμεν, του Κυρίου έσμέν"1. Δηλαδή, κανείς από μας πού πιστεύουμε δε ζει για τον εαυτό του και κανείς δεν πεθαίνει για τον εαυτό του. Διότι και αν ζούμε, ζούμε για να δουλεύουμε στον Κύριο, και αν πεθαίνουμε, πεθαίνουμε ύποτασσόμενοι στο θέλημα του Κυρίου. Και αν, λοιπόν, ζούμε και αν πεθαίνουμε, είμαστε κτήμα του Κυρίου. Κάνοντας, λοιπόν, πράξη τα λόγια τους, πέθαναν και οι τρεις με μαρτυρικό θάνατο. Ο μεν Φιλήμων με σταύρωση, ο δε Άρχιππος από τραύματα, πού έπαθε συρόμενος πίσω από ένα άγριο άλογο, μέσα σε πέτρες και αγκάθια. Ο Ονήσιμος αποκεφαλίσθηκε με ξίφος. (Ή μνήμη του 'Αγίου Φιλήμονος, περιττώς επαναλαμβάνεται, από ορισμένους Συναξαριστές και την 6η Ιουνίου).
1. Προς Ρωμαίους, ιδ' 7, 8.
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ
Μαρτύρησε ως έξης: αφού τον έβαλαν μέσα σ' ένα πλοίο κατόπιν στ' ανοιχτά της θάλασσας, έβαλαν φωτιά στο πλοίο με αποτέλεσμα να βρει τραγικό θάνατο και ο Απολλώνιος, πού επίτηδες τον είχαν βάλει μέσα σ' αυτό.
ΜΕΤΑΚΟΜΙΔΗ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΛΕΙΨΑΝΟΥ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΕΥΔΟΚΙΜΟΥ
ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΝΑΟΥ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΑ ΣΤΕΦΑΝΟΥ
Βλέπε σχετικά 5 Ιουλίου, Αγ. Στέφανος Μητροπολίτης Ρηγίου της Καλαβρίας.
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΩΝ
Μαρτύρησε ως έξης: αφού τον έδεσαν σ' ένα τροχό, κατόπιν τον άφησαν να κυλήσει με δύναμη σε μια μεγάλη κατηφοριά και έτσι ο Άλεξανδρίων, πού ήταν δεμένος στον τροχό βρήκε τραγικό θάνατο.
Ο ΑΓΙΟΣ ΕΠΙΜΑΧΟΣ
Μαρτύρησε δια ξίφους.
[Ο ΟΣΙΟΣ ΣΙΣΙΝΙΟΣ]
Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ο Οσιομάρτυρας από τη Θεσσαλονίκη
Ό γενναίος Οσιομάρτυρας του Χρίστου Κύριλλος, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, στα χρόνια του Σουλτάνου Σουλεϊμάν. ΟΙ γονείς του ονομάζονταν Πέϊος και Παρασκευή. Ο Κύριλλος, κατά κόσμον Κυριάκος, όταν ήταν δέκα χρονών οι γονείς του πέθαναν και έτσι έμεινε ορφανός. Από τη μάννα του είχε δύο θείους διαφορετικούς στο θρήσκευμα. Ο ένας - ο Ίωάννης-ήταν ευσεβής χριστιανός και ο άλλος είχε γίνει μουσουλμάνος. Ο δεύτερος κατάφερε και πήρε κοντά του τον Κυριάκο με σκοπό να τον εξισλαμίσει. Αλλ' ο Θεός ευλόγησε και ο Κυριάκος ήλθε σε επαφή στη Θεσ/νίκη με κάποιους αγιορείτες πατέρες, πού κατάφεραν να τον πάρουν στο Άγιον Όρος. Εκεί στη Μονή Χιλιανδαρίου, ο Κυριάκος -14 χρονών - έγινε μοναχός και μετονομάστηκε σε Κύριλλος. Αλλ' επειδή ήταν μικρός στην ηλικία και δεν επιτρεπόταν ή διαμονή του στη Μονή, τον πήγαν να διακονεί σε διάφορα μετόχια της. Εκεί έμεινε οκτώ χρόνια και κατόπιν πήγε στη Θεσ/νίκη, όπου συνάντησε τον ευσεβή θείο του Ιωάννη. Και σε κάποια στιγμή, ενώ συζητούσαν με τον εξάδελφο του, γιο του θείου του Ιωάννη, στο λιμάνι της Θεσ/νί-κης, συναντήθηκαν με τον μουσουλμάνο θείο του. Τότε αυτός τον συκοφάντησε στους Τούρκους, ότι δήθεν ο Κύριλλος ήταν μωαμεθανός και τώρα έγινε Χριστιανός. Αμέσως τότε ο Κύριλλος οδηγήθηκε στον δικαστή, όπου με θάρρος μπροστά του ομολόγησε τον Χριστό. Και παρά τις κολακείες έμεινε αμετακίνητος στην πίστη του. Τότε τον οδήγησαν στον Ιππόδρομο, όπου τον έκαψαν ζωντανό στις 6 Ιουλίου 1566. Ο Άγιος αυτός δεν αναφέρεται στους Συναξαριστές.
Η ΕΥΡΕΣΙΣ ΤΩΝ ΤΙΜΙΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΙΟΥΛΙΑΝΗΣ της Παρθένου,
αναπαυομένης εν τη Λαύρα του εν Κιέβω Σπηλαίου (Ρωσίδα).
Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
Μαρτύρησε στη Σκυθούπολη μαζί με άλλους 69 χριστιανούς (βλέπε 28 Ιουνίου).
Ο ΟΣΙΟΣ ΣΙΣΩΗΣ Ρώσος (+ 18ος αϊ.)
-
Ierodiakonos
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 369
- Εγγραφή: Σάβ Δεκ 15, 2007 6:00 am
Εορτάζοντες την 7ην του μηνός Ιουλίου
*
Ο ΟΣΙΟΣ ΘΩΜΑΣ ο εν Μαλεώ
*
Η ΑΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ή Μεγαλομάρτυς
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ Ιερομάρτυρας
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ ο Νέος
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ
*
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΕΡΕΓΡΙΝΟΣ, ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ, ΠΟΜΠΗΙΟΣ, ΗΣΥΧΙΟΣ, ΠΑΠΠΙΑΣ, ΣΑΤΟΡΝΙΝΟΣ και ΓΕΡΜΑΝΟΣ
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ
Αναλυτικά
Ο ΟΣΙΟΣ ΘΩΜΑΣ ο εν Μαλεώ
Ήταν πλούσιος και την περιουσία του χρησιμοποιούσε σε έργα φιλανθρωπικά. Τη δε αρχοντική του θέση, διέθετε πάντοτε προς υποστήριξη της δικαιοσύνης και της επιείκειας, χωρίς ποτέ να ζητήσει εξυπηρέτηση ατομικών παθών και συμφερόντων. Θέλησε όμως, να προσηλωθεί ακόμα περισσότερο στο Θεό. Εγκατέλειψε λοιπόν τον κόσμο και κατέφυγε στο Μαλεό, ίσως να είναι το ακρωτήρι της Πελοποννήσου Μαλέα. Εκεί έζησε ζωή ασκητική, με προσευχή, μελέτη και ψαλμωδία. Αλλ' ή αγάπη προς τον συνάνθρωπο του, τον παρακινούσε και κατέβαινε στις γύρω περιοχές και ευεργετούσε πολύ κόσμο, αφού ο Θεός του έδωσε το χάρισμα και να θαυματουργεί. ο θάνατος τον βρήκε να ευεργετεί συνεχώς, διότι και κατά το χρόνο της μόνωσης του, προσευχόταν για όλους και κατάρτιζε τον εαυτό του να γίνεται άξιο όργανο του Θεού, για την ωφέλεια του πλησίον.
Άπολυτίκιον. Ήχος γ'. Την ωραιότητα.
Την διαρρέουσαν δόξαν άπέρριψας, και τον του Κτίσαντος, ζυγόν ήγάπησας, άγγελικήν επί της γης, έλόμενος πολιτείαν όθεν χαρισμάτων σε, δωρεαίς κατεπλούτισε, Χριστός ο φιλάνθρωπος, ο δοξάσας τον βίον σου· ω πρέσβευε Θωμά Θεοφόρε, ρύσαι ημάς πάσης ανάγκης.
Η ΑΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ή Μεγαλομάρτυς
Ήταν κόρη του Δωροθέου και της Εύσεβίας. Αυτοί ήταν άτεκνοι και παρακαλούσαν το Θεό να τους δώσει παιδί. Πράγματι, ο Θεός ευδόκησε, και το χριστιανικό αυτό ζευγάρι, απέκτησε παιδί. Γεννήθηκε ήμερα Κυριακή, γι' αυτό και της έδωσαν το όνομα Κυριακή. Κατά το διωγμό του Διοκλητιανού, οι γονείς της συνελήφθησαν και μετά από ανάκριση βασανίστηκαν και αποκεφαλίστηκαν από το δούκα Ίοϋστο. Ή δε Κυριακή παραπέμφθηκε στον Καίσαρα Μαξιμιανό, και από εκεί στον άρχοντα Βιθυνίας Ίλαριανό, ο όποιος της υπενθύμισε ότι ή ομορφιά της είναι για απολαύσεις και όχι για βασανιστήρια. Τότε ή παρθένος κόρη του απάντησε: "Ούτε στη νεότητα μου, ούτε στην ομορφιά μου δίνω την παραμικρή προσοχή. Και τα λαμπρότερα από τα επίγεια πράγματα είναι προσωρινά, όπως τα άνθη και κούφια, όπως οι σκιές. Σήμερα, έπαρχε, είμαι όμορφη, αύριο μια άσχημη γριά. Να κάνω, λοιπόν, κέντρο της ζωής μου την ομορφιά μου; Την αξία της, όμως, τη γνώρισα στις ρυτίδες, πού την περιμένουν και στον τάφο πού την καλεί. Νόμισες, λοιπόν, ότι θα κάνω την τερατώδη ανοησία, να χάσω την αιώνια λαμπρότητα για να μείνω λίγο περισσότερο στη γη; Γι' αυτό στο ξαναλέω, έπαρχε: είμαι και θα είμαι στη ζωή και στο θάνατο χριστιανή". Εξοργισμένος ο Ίλαριανός, σκληρά τη βασάνισε και διέταξε να την αποκεφαλίσουν. Άλλα πριν πέσει ή σπάθη, προσευχόμενη παρέδωσε το πνεύμα της στον Κύριο.
Άπολυτίκιον. Ήχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε.
Κυρίων τον Κύριον, και Βασιλέα Χριστόν, εξ όλης ήγάπησας, Κυριακή της ψυχής, και χαίρουσα ήθλησας' όθεν Παρθενομάρτυς, παρ' αυτού δοξασθείσα, βρύεις τοις σε τιμώσιν, ίαμάτων την χάριν, τοις πάσιν αιτουμένη, πταισμάτων συγχώρησιν.
Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ Ιερομάρτυρας
Μαρτύρησε δια πυρός.
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ ο Νέος
Μαρτύρησε αφού τον θανάτωσαν με μαχαίρι.
Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ
Μαρτύρησε δια ξίφους.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΕΡΕΓΡΙΝΟΣ, ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ, ΠΟΜΠΗΙΟΣ, ΗΣΥΧΙΟΣ, ΠΑΠΠΙΑΣ, ΣΑΤΟΡΝΙΝΟΣ και ΓΕΡΜΑΝΟΣ
ΟΙ Άγιοι αυτοί κατάγονταν από την Ιταλία και έζησαν στα χρόνια του βασιλιά Τραϊανού (98 μ.Χ.). Όταν έγινε ο διωγμός κατά των χριστιανών, επιβιβάστηκαν σ' ένα πλοίο και απέπλευσαν στην πόλη του . Ο. Εκεί όταν είδαν το μαρτύριο του 'Αγίου 'Αστείου, επισκόπου . Ο, τον μακάρισαν και συνελήφθηκαν. Στη συνέχεια αφού ομολόγησαν ότι είναι χριστιανοί, με διαταγή του ανθύπατου Άγρικόλα, τους έριξαν στο Άδριατικό πέλαγος και έτσι πήραν το αμάραντο στεφάνι του μαρτυρίου. Τα δε άγια λείψανα τους, αφού βγήκαν έξω από τη θάλασσα, παραχώθηκαν στην άμμο. Μετά 70 χρόνια, φανερώθηκαν στον επίσκοπο της 'Αλεξάνδρειας, ο όποιος, αφού τα παρέλαβε, τα έθαψε με τιμές και έκτισε στ' όνομά τους μικρή Εκκλησία.
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ
Ιερομάρτυρας, Επίσκοπος της Βρεσκίας στην Ιταλία (+ 2ος αϊ.)
*
Ο ΟΣΙΟΣ ΘΩΜΑΣ ο εν Μαλεώ
*
Η ΑΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ή Μεγαλομάρτυς
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ Ιερομάρτυρας
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ ο Νέος
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ
*
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΕΡΕΓΡΙΝΟΣ, ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ, ΠΟΜΠΗΙΟΣ, ΗΣΥΧΙΟΣ, ΠΑΠΠΙΑΣ, ΣΑΤΟΡΝΙΝΟΣ και ΓΕΡΜΑΝΟΣ
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ
Αναλυτικά
Ο ΟΣΙΟΣ ΘΩΜΑΣ ο εν Μαλεώ
Ήταν πλούσιος και την περιουσία του χρησιμοποιούσε σε έργα φιλανθρωπικά. Τη δε αρχοντική του θέση, διέθετε πάντοτε προς υποστήριξη της δικαιοσύνης και της επιείκειας, χωρίς ποτέ να ζητήσει εξυπηρέτηση ατομικών παθών και συμφερόντων. Θέλησε όμως, να προσηλωθεί ακόμα περισσότερο στο Θεό. Εγκατέλειψε λοιπόν τον κόσμο και κατέφυγε στο Μαλεό, ίσως να είναι το ακρωτήρι της Πελοποννήσου Μαλέα. Εκεί έζησε ζωή ασκητική, με προσευχή, μελέτη και ψαλμωδία. Αλλ' ή αγάπη προς τον συνάνθρωπο του, τον παρακινούσε και κατέβαινε στις γύρω περιοχές και ευεργετούσε πολύ κόσμο, αφού ο Θεός του έδωσε το χάρισμα και να θαυματουργεί. ο θάνατος τον βρήκε να ευεργετεί συνεχώς, διότι και κατά το χρόνο της μόνωσης του, προσευχόταν για όλους και κατάρτιζε τον εαυτό του να γίνεται άξιο όργανο του Θεού, για την ωφέλεια του πλησίον.
Άπολυτίκιον. Ήχος γ'. Την ωραιότητα.
Την διαρρέουσαν δόξαν άπέρριψας, και τον του Κτίσαντος, ζυγόν ήγάπησας, άγγελικήν επί της γης, έλόμενος πολιτείαν όθεν χαρισμάτων σε, δωρεαίς κατεπλούτισε, Χριστός ο φιλάνθρωπος, ο δοξάσας τον βίον σου· ω πρέσβευε Θωμά Θεοφόρε, ρύσαι ημάς πάσης ανάγκης.
Η ΑΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ή Μεγαλομάρτυς
Ήταν κόρη του Δωροθέου και της Εύσεβίας. Αυτοί ήταν άτεκνοι και παρακαλούσαν το Θεό να τους δώσει παιδί. Πράγματι, ο Θεός ευδόκησε, και το χριστιανικό αυτό ζευγάρι, απέκτησε παιδί. Γεννήθηκε ήμερα Κυριακή, γι' αυτό και της έδωσαν το όνομα Κυριακή. Κατά το διωγμό του Διοκλητιανού, οι γονείς της συνελήφθησαν και μετά από ανάκριση βασανίστηκαν και αποκεφαλίστηκαν από το δούκα Ίοϋστο. Ή δε Κυριακή παραπέμφθηκε στον Καίσαρα Μαξιμιανό, και από εκεί στον άρχοντα Βιθυνίας Ίλαριανό, ο όποιος της υπενθύμισε ότι ή ομορφιά της είναι για απολαύσεις και όχι για βασανιστήρια. Τότε ή παρθένος κόρη του απάντησε: "Ούτε στη νεότητα μου, ούτε στην ομορφιά μου δίνω την παραμικρή προσοχή. Και τα λαμπρότερα από τα επίγεια πράγματα είναι προσωρινά, όπως τα άνθη και κούφια, όπως οι σκιές. Σήμερα, έπαρχε, είμαι όμορφη, αύριο μια άσχημη γριά. Να κάνω, λοιπόν, κέντρο της ζωής μου την ομορφιά μου; Την αξία της, όμως, τη γνώρισα στις ρυτίδες, πού την περιμένουν και στον τάφο πού την καλεί. Νόμισες, λοιπόν, ότι θα κάνω την τερατώδη ανοησία, να χάσω την αιώνια λαμπρότητα για να μείνω λίγο περισσότερο στη γη; Γι' αυτό στο ξαναλέω, έπαρχε: είμαι και θα είμαι στη ζωή και στο θάνατο χριστιανή". Εξοργισμένος ο Ίλαριανός, σκληρά τη βασάνισε και διέταξε να την αποκεφαλίσουν. Άλλα πριν πέσει ή σπάθη, προσευχόμενη παρέδωσε το πνεύμα της στον Κύριο.
Άπολυτίκιον. Ήχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε.
Κυρίων τον Κύριον, και Βασιλέα Χριστόν, εξ όλης ήγάπησας, Κυριακή της ψυχής, και χαίρουσα ήθλησας' όθεν Παρθενομάρτυς, παρ' αυτού δοξασθείσα, βρύεις τοις σε τιμώσιν, ίαμάτων την χάριν, τοις πάσιν αιτουμένη, πταισμάτων συγχώρησιν.
Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ Ιερομάρτυρας
Μαρτύρησε δια πυρός.
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ ο Νέος
Μαρτύρησε αφού τον θανάτωσαν με μαχαίρι.
Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ
Μαρτύρησε δια ξίφους.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΕΡΕΓΡΙΝΟΣ, ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ, ΠΟΜΠΗΙΟΣ, ΗΣΥΧΙΟΣ, ΠΑΠΠΙΑΣ, ΣΑΤΟΡΝΙΝΟΣ και ΓΕΡΜΑΝΟΣ
ΟΙ Άγιοι αυτοί κατάγονταν από την Ιταλία και έζησαν στα χρόνια του βασιλιά Τραϊανού (98 μ.Χ.). Όταν έγινε ο διωγμός κατά των χριστιανών, επιβιβάστηκαν σ' ένα πλοίο και απέπλευσαν στην πόλη του . Ο. Εκεί όταν είδαν το μαρτύριο του 'Αγίου 'Αστείου, επισκόπου . Ο, τον μακάρισαν και συνελήφθηκαν. Στη συνέχεια αφού ομολόγησαν ότι είναι χριστιανοί, με διαταγή του ανθύπατου Άγρικόλα, τους έριξαν στο Άδριατικό πέλαγος και έτσι πήραν το αμάραντο στεφάνι του μαρτυρίου. Τα δε άγια λείψανα τους, αφού βγήκαν έξω από τη θάλασσα, παραχώθηκαν στην άμμο. Μετά 70 χρόνια, φανερώθηκαν στον επίσκοπο της 'Αλεξάνδρειας, ο όποιος, αφού τα παρέλαβε, τα έθαψε με τιμές και έκτισε στ' όνομά τους μικρή Εκκλησία.
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ
Ιερομάρτυρας, Επίσκοπος της Βρεσκίας στην Ιταλία (+ 2ος αϊ.)
-
Ierodiakonos
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 369
- Εγγραφή: Σάβ Δεκ 15, 2007 6:00 am
Εορτάζοντες την 8ην του μηνός Ιουλίου
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ ο Μεγαλομάρτυς
*
Η ΑΓΙΑ ΘΕΟΔΟΣΙΑ μητέρα του Αγίου Προκοπίου
*
ΟΙ ΑΓΙΕΣ 12 ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΥΓΚΛΗΤΙΚΕΣ
*
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΝΤΙΟΧΟΣ και ΝΙΚΟΣΤΡΑΤΟΣ οι Τριβούνιοι
*
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΒΔΑΣ (ή Αύδάς) και ΣΑΒΒΑΣ
*
Ο ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ ο Αγιορείτης.
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ο νέος ιερομάρτυρας.
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ ο δια Χριστόν σαλός
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ ο εφορκιστής
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ του Ούσια Βόλογκντα (Ρώσος)
Αναλυτικά
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ ο Μεγαλομάρτυς
Γεννήθηκε στην Ιερουσαλήμ, από πατέρα χριστιανό, πού ονομαζόταν Χριστόφορος, και μητέρα ειδωλολάτρισσα, τη Θεοδοσία. Όταν μεγάλωσε ο Προκόπιος, ή μητέρα του κατάφερε, όταν ο αυτοκράτωρ Διοκλητιανός (290) πήγε στην Αντιόχεια, να τον κάνει δούκα Αλεξανδρείας. Και μάλιστα, του ανέθεσαν το διωγμό κατά των χριστιανών. Όμως, το θέλημα του Κυρίου ήταν άλλο. Ενώ κάποια νύκτα βάδιζε με τη συνοδεία του, είδε σταυρό κρυστάλλινο και άκουσε φωνή να του λέει: "εγώ ειμί ο εσταυρωμένος Ιησούς, ο του Θεού Υιός". Έκπληκτος από το όραμα και τη φωνή, διέκοψε τη συγκεκριμένη πορεία του και πήγε στην Ιερουσαλήμ, όχι πλέον σαν διώκτης, αλλά εύαγγελιζόμενος το Χριστό. Όταν το έμαθε ή μητέρα του, τον κατήγγειλε στον έπαρχο Ούλκίωνα όπου ο Προκόπιος ομολόγησε ότι είναι χριστιανός. Τότε υπέστη σκληρά βασανιστήρια, και μισοπεθαμένος ρίχτηκε στη φυλακή. Έπειτα τον έβγαλαν από τη φυλακή και τον οδήγησαν σε ειδωλολατρικό ναό, να θυσιάσει στα είδωλα. Αμέσως ή σκέψη του Προκοπίου σκίρτησε στα λόγια της Άγιας Γραφής, "ότι ουδέν είδωλον εν κόσμω, και ότι ουδείς θεός έτερος ει μη εϊς"1. Δηλαδή, κανένα είδωλο δεν έχει ύπαρξη πραγματική στον κόσμο και κανένας άλλος θεός δεν υπάρχει, παρά μόνο ένας, ο αληθινός Θεός. Έτσι σκεπτόμενος και προσευχόμενος ο Προκόπιος, γκρέμισε το ναό, με αποτέλεσμα να πιστέψει ή μητέρα του και άλλοι πολλοί. Τελικά, αμετακίνητος στην πίστη του, αποκεφαλίστηκε από τον διάδοχο του Ούλκίωνος, Φλαβιανό.
1. Α' προς Κορινθίους, η' 4.
Απολυτίκιο. Ήχος πλ. α'. Τον συνάναρχον Λόγον.
Άγρευθείς ούρανόθεν προς την εύσέβειαν, κατηκολούθησας χαίρων ώσπερ ο Παύλος Χριστώ, των Μαρτύρων καλλονή Μάρτυς Προκόπιε· όθεν δυνάμει του Σταυρού, αριστεύσας εύκλεώς, κατήσχυνας τον Βελίαρ· ου της κακίας άτρωτους, σώζε τους πόθω σε γεραίροντας.
Η ΑΓΙΑ ΘΕΟΔΟΣΙΑ μητέρα του Αγίου Προκοπίου
Πρώην ειδωλολάτρισσα, ή οποία, από τα θαύματα και το μαρτύριο του γιου της, επέστρεψε στον Χριστό και μαρτύρησε δια ξίφους.
ΟΙ ΑΓΙΕΣ 12 ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΥΓΚΛΗΤΙΚΕΣ
Οι Αγίες αυτές, προσήλθαν στον Χριστιανισμό από τα θαύματα του Αγίου Προκοπίου και μαρτύρησαν δια ξίφους.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΝΤΙΟΧΟΣ και ΝΙΚΟΣΤΡΑΤΟΣ οί Τριβούνιοι
Μαρτύρησαν δια ξίφους, μαζί με τον Άγιο Προκόπιο.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΒΔΑΣ (ή Αυδάς) και ΣΑΒΒΑΣ
Μαρτύρησαν δια ξίφους, μάλλον μαζί με τον Άγιο Προκόπιο.
Ο ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ ο Αγιορείτης.
Ό όσιος αυτός καταγόταν από τη Ζίχνη της Μακεδονίας και γεννήθηκε από γονείς ευσεβείς και ενάρετους. 'Ανατράφηκε δε απ' αυτούς, σύμφωνα με τις επιταγές του Ευαγγελίου. Στα γράμματα ήταν ευφυής και Ικανότατος. Έγινε μοναχός, κατόπιν Ιερέας και από τότε περιφερόταν σε διάφορους τόπους διδάσκοντας με το παράδειγμα του στους χριστιανούς τον λόγο του Θεού. Τελικά το 1548, κατέληξε στον Άγιον Όρος. Εκεί ασκήτευσε στο κελί του αγίου Βασιλείου, πού βρίσκεται στα όρια της Μονής Παντοκράτορας. 'Απεβίωσε ειρηνικά και το άγιο λείψανο του ανέβλυσε ευωδιαστό μύρο. (Λεπτομέρειες της βιογραφίας του, βλέπε στο Συναξαριστή του 'Αγίου Νικόδημου του Άγιορείτου).
Απολυτίκιο. Ήχος δ'. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Ως του Σωτήρος γνησιώτατον φίλον, και των εν "Αθω εύωδέστατον κρίνον, και νοητόν άλάβαστρον οσίων αρετών, ίεροίς εν άσμασιν, εύφημούμεν σε Πάτερ, εις όσμήν των μύρων σου, ευλαβώς συνδραμόντες, δι' ων ευφραίνει πάντοτε ημάς, τους σε τιμώντας, Θεόφιλε Όσιε.
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ο νέος ιερομάρτυρας.
Καταγόταν από ένα χωριό των Ιωαννίνων, πού ονομαζόταν Άγιος Βλάσιος. Ο Αναστάσιος ήταν εφημέριος σε κάποια εκκλησία κοντά στην Κωνσταντινούπολη. Είδε από κοντά το μαρτύριο του Παπά - Κωνσταντίνου του Ρώσου και από τότε κυριολεκτικά τον κατέλαβε ο πόθος του μαρτυρίου. Κάποτε λοιπόν, συνέβη να είναι παρών στη διδασκαλία υπέρ της μωαμεθανικής θρησκείας, κάποιου εξωμότη Ιερομόναχου, τυφλού, Κύπριου στην καταγωγή. Τότε οι παρευρισκόμενοι Τούρκοι, παρότρυναν και τον Αναστάσιο να γίνει Τούρκος. Ο Αναστάσιος, όταν άκουσε αυτό, ήλεγξε με θάρρος τον γέροντα εξωμότη, αλλά και τη μουσουλμανική θρησκεία. Και κατόπιν κήρυξε μπροστά σ' όλους το Ευαγγέλιο του Χριστού. Τότε αμέσως τον έσυραν βίαια στον κριτή, καταδικάστηκε σε θάνατο και αποκεφαλίστηκε στις 8 Ιουλίου 1743.
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ ο δια Χριστόν σαλός
ό εν Ουστούζη, ο θαυματουργός (Ρώσος) (+ 1303).
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ ο εφορκιστής
Ή μνήμη του αγίου αυτού δεν συναντάται στον Συναξαριστή του Αγ. Νικόδημου. Αναγράφεται στον Συναξαριστή του Delehaye έτσι: "Τη αύτη ήμερα (Ιουλίου 8) άθλησις του αγίου Προκοπίου του έφορκιστού, του εν Καισαρεία της Παλαιστίνης". Προφανώς είναι άλλος συνώνυμος του μεγαλομάρτυρα Προκοπίου και πιθανόν ο ίδιος μ' αυτόν της 22ας Νοεμβρίου.
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ του Ούσια Βόλογκντα (Ρώσος)
Δια Χριστόν σαλός
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ ο Μεγαλομάρτυς
*
Η ΑΓΙΑ ΘΕΟΔΟΣΙΑ μητέρα του Αγίου Προκοπίου
*
ΟΙ ΑΓΙΕΣ 12 ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΥΓΚΛΗΤΙΚΕΣ
*
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΝΤΙΟΧΟΣ και ΝΙΚΟΣΤΡΑΤΟΣ οι Τριβούνιοι
*
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΒΔΑΣ (ή Αύδάς) και ΣΑΒΒΑΣ
*
Ο ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ ο Αγιορείτης.
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ο νέος ιερομάρτυρας.
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ ο δια Χριστόν σαλός
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ ο εφορκιστής
*
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ του Ούσια Βόλογκντα (Ρώσος)
Αναλυτικά
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ ο Μεγαλομάρτυς
Γεννήθηκε στην Ιερουσαλήμ, από πατέρα χριστιανό, πού ονομαζόταν Χριστόφορος, και μητέρα ειδωλολάτρισσα, τη Θεοδοσία. Όταν μεγάλωσε ο Προκόπιος, ή μητέρα του κατάφερε, όταν ο αυτοκράτωρ Διοκλητιανός (290) πήγε στην Αντιόχεια, να τον κάνει δούκα Αλεξανδρείας. Και μάλιστα, του ανέθεσαν το διωγμό κατά των χριστιανών. Όμως, το θέλημα του Κυρίου ήταν άλλο. Ενώ κάποια νύκτα βάδιζε με τη συνοδεία του, είδε σταυρό κρυστάλλινο και άκουσε φωνή να του λέει: "εγώ ειμί ο εσταυρωμένος Ιησούς, ο του Θεού Υιός". Έκπληκτος από το όραμα και τη φωνή, διέκοψε τη συγκεκριμένη πορεία του και πήγε στην Ιερουσαλήμ, όχι πλέον σαν διώκτης, αλλά εύαγγελιζόμενος το Χριστό. Όταν το έμαθε ή μητέρα του, τον κατήγγειλε στον έπαρχο Ούλκίωνα όπου ο Προκόπιος ομολόγησε ότι είναι χριστιανός. Τότε υπέστη σκληρά βασανιστήρια, και μισοπεθαμένος ρίχτηκε στη φυλακή. Έπειτα τον έβγαλαν από τη φυλακή και τον οδήγησαν σε ειδωλολατρικό ναό, να θυσιάσει στα είδωλα. Αμέσως ή σκέψη του Προκοπίου σκίρτησε στα λόγια της Άγιας Γραφής, "ότι ουδέν είδωλον εν κόσμω, και ότι ουδείς θεός έτερος ει μη εϊς"1. Δηλαδή, κανένα είδωλο δεν έχει ύπαρξη πραγματική στον κόσμο και κανένας άλλος θεός δεν υπάρχει, παρά μόνο ένας, ο αληθινός Θεός. Έτσι σκεπτόμενος και προσευχόμενος ο Προκόπιος, γκρέμισε το ναό, με αποτέλεσμα να πιστέψει ή μητέρα του και άλλοι πολλοί. Τελικά, αμετακίνητος στην πίστη του, αποκεφαλίστηκε από τον διάδοχο του Ούλκίωνος, Φλαβιανό.
1. Α' προς Κορινθίους, η' 4.
Απολυτίκιο. Ήχος πλ. α'. Τον συνάναρχον Λόγον.
Άγρευθείς ούρανόθεν προς την εύσέβειαν, κατηκολούθησας χαίρων ώσπερ ο Παύλος Χριστώ, των Μαρτύρων καλλονή Μάρτυς Προκόπιε· όθεν δυνάμει του Σταυρού, αριστεύσας εύκλεώς, κατήσχυνας τον Βελίαρ· ου της κακίας άτρωτους, σώζε τους πόθω σε γεραίροντας.
Η ΑΓΙΑ ΘΕΟΔΟΣΙΑ μητέρα του Αγίου Προκοπίου
Πρώην ειδωλολάτρισσα, ή οποία, από τα θαύματα και το μαρτύριο του γιου της, επέστρεψε στον Χριστό και μαρτύρησε δια ξίφους.
ΟΙ ΑΓΙΕΣ 12 ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΥΓΚΛΗΤΙΚΕΣ
Οι Αγίες αυτές, προσήλθαν στον Χριστιανισμό από τα θαύματα του Αγίου Προκοπίου και μαρτύρησαν δια ξίφους.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΝΤΙΟΧΟΣ και ΝΙΚΟΣΤΡΑΤΟΣ οί Τριβούνιοι
Μαρτύρησαν δια ξίφους, μαζί με τον Άγιο Προκόπιο.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΒΔΑΣ (ή Αυδάς) και ΣΑΒΒΑΣ
Μαρτύρησαν δια ξίφους, μάλλον μαζί με τον Άγιο Προκόπιο.
Ο ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ ο Αγιορείτης.
Ό όσιος αυτός καταγόταν από τη Ζίχνη της Μακεδονίας και γεννήθηκε από γονείς ευσεβείς και ενάρετους. 'Ανατράφηκε δε απ' αυτούς, σύμφωνα με τις επιταγές του Ευαγγελίου. Στα γράμματα ήταν ευφυής και Ικανότατος. Έγινε μοναχός, κατόπιν Ιερέας και από τότε περιφερόταν σε διάφορους τόπους διδάσκοντας με το παράδειγμα του στους χριστιανούς τον λόγο του Θεού. Τελικά το 1548, κατέληξε στον Άγιον Όρος. Εκεί ασκήτευσε στο κελί του αγίου Βασιλείου, πού βρίσκεται στα όρια της Μονής Παντοκράτορας. 'Απεβίωσε ειρηνικά και το άγιο λείψανο του ανέβλυσε ευωδιαστό μύρο. (Λεπτομέρειες της βιογραφίας του, βλέπε στο Συναξαριστή του 'Αγίου Νικόδημου του Άγιορείτου).
Απολυτίκιο. Ήχος δ'. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Ως του Σωτήρος γνησιώτατον φίλον, και των εν "Αθω εύωδέστατον κρίνον, και νοητόν άλάβαστρον οσίων αρετών, ίεροίς εν άσμασιν, εύφημούμεν σε Πάτερ, εις όσμήν των μύρων σου, ευλαβώς συνδραμόντες, δι' ων ευφραίνει πάντοτε ημάς, τους σε τιμώντας, Θεόφιλε Όσιε.
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ο νέος ιερομάρτυρας.
Καταγόταν από ένα χωριό των Ιωαννίνων, πού ονομαζόταν Άγιος Βλάσιος. Ο Αναστάσιος ήταν εφημέριος σε κάποια εκκλησία κοντά στην Κωνσταντινούπολη. Είδε από κοντά το μαρτύριο του Παπά - Κωνσταντίνου του Ρώσου και από τότε κυριολεκτικά τον κατέλαβε ο πόθος του μαρτυρίου. Κάποτε λοιπόν, συνέβη να είναι παρών στη διδασκαλία υπέρ της μωαμεθανικής θρησκείας, κάποιου εξωμότη Ιερομόναχου, τυφλού, Κύπριου στην καταγωγή. Τότε οι παρευρισκόμενοι Τούρκοι, παρότρυναν και τον Αναστάσιο να γίνει Τούρκος. Ο Αναστάσιος, όταν άκουσε αυτό, ήλεγξε με θάρρος τον γέροντα εξωμότη, αλλά και τη μουσουλμανική θρησκεία. Και κατόπιν κήρυξε μπροστά σ' όλους το Ευαγγέλιο του Χριστού. Τότε αμέσως τον έσυραν βίαια στον κριτή, καταδικάστηκε σε θάνατο και αποκεφαλίστηκε στις 8 Ιουλίου 1743.
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ ο δια Χριστόν σαλός
ό εν Ουστούζη, ο θαυματουργός (Ρώσος) (+ 1303).
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ ο εφορκιστής
Ή μνήμη του αγίου αυτού δεν συναντάται στον Συναξαριστή του Αγ. Νικόδημου. Αναγράφεται στον Συναξαριστή του Delehaye έτσι: "Τη αύτη ήμερα (Ιουλίου 8) άθλησις του αγίου Προκοπίου του έφορκιστού, του εν Καισαρεία της Παλαιστίνης". Προφανώς είναι άλλος συνώνυμος του μεγαλομάρτυρα Προκοπίου και πιθανόν ο ίδιος μ' αυτόν της 22ας Νοεμβρίου.
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ του Ούσια Βόλογκντα (Ρώσος)
Δια Χριστόν σαλός