Περί εναγκαλισμών, και θρυλουμένης "Ενωσεως".
Δημοσιεύτηκε: Τρί Δεκ 02, 2014 7:38 am
Παρα το επιτηδευμενα συγκινησιακο υπερθεαμα των εναγκαλισμων
και της μικρης μετανοιας του Ποντιφηκα στον Πατριαρχη,
ειναι γεγονος οτι σε μια γενια σαν την δικη μας, που γεννηθηκε και ανατραφηκε μεσα στον
"πολιτισμο" της κατασκευασμενης εικονας και της υπερ-πληροφοριας, δηλαδη της επιφανειας, και οχι του βαθους,
και ειναι ιδιαιτερα σκληρη και κυνικη, δεν εγινε καποιο ιδιαιτερο "κλικ". Εχουμε δει τοσα και τοσα, τι να μασησουμε..
Δεν ειναι τυχαιο ακριβως το γεγονος οτι, στο Βατικανο γεννηθηκε ο ορος "προπαγανδα", με το γραφειο-υπηρεσια:
Congregatio de Propaganda Fide, να ανοιγει στην Παλαια Ρωμη, ηδη απο τον 17ο αιωνα, το 1622 επι Παπα Γρηγοριου ΙΕ,
αρκετους αιωνες πριν ανακαλυψουν τα "οφελη" της ανιερης αυτης επιστημης, της προπαγανδας τα διαφορα ολοκληρωτικα καθεστωτα
οπως το ναζιστικο και αλλα μεχρι τις ημερες μας, και να την εξελιξουν σε σημειο πλυσης εγκεφαλου των μαζων.
Γιατι τα λεω ολα αυτα; Προς τι αυτος, ο, υπο τυπου διαλεξης, προλογος;
Ωραιο το πανηγυρακι, αλλα εχει γινει πετρα η ρημαδα η καρδια μας, και δεν χαμπαριαζει.
Μα ειναι φανερο, εντελως ξεκαθαρο, οτι ολο αυτο το θεαμα στο Φαναρι, στηθηκε επι τουτου.
Πονταρουν πλεον στο θυμικο των ανθρωπων.
Η ψυχολογικη αντιθεση ειναι φανερη.
Απο την μια ο τρομος, απο την αλλη η "σιγουρια" της Ενωσεως.
Το μυνημα, παει καρφι στο βαθυ υποσυνειδητο, του αρχεγονου φοβου του ανθρωπου για την επιβιωση.
Η συνταγη ειναι απλη και δοκιμασμενη. Αιωνες τωρα.
Ειδικα τωρα στις ημερες μας, για τα φοβισμενα πληθη της ψηφιακης τηλεορασης, και του πολιτισμου της πριζας.
Μας λενε μεσα απο τα πραγματα, Κοιταξτε:
"Καποια χιλιομετρα παρακατω, κοβονται κεφαλια, πιθανον αργοτερα και το δικο σας..
Κοιταξτε εδω, εμεις ποσο αγαπιομαστε, και πως τα βρισκουμε, για το καλο σας. Για να την "γλυτωσετε" εσεις."
Και που πονταρουν;
Στην συντριπτικη πλειοψηφια, η οποια εχει απεμπολησει απο καιρο τα δικαιωματα της στην Βασιλεια του Χριστου.
Την οποια εχει ηδη ανταλλαξει φθηνα και επιζημια, με την εδω-να-ειναι (α'λα Χαϊντεγγερ) "Βασιλεια".
Τελικα ο Μεγας Ιεροεξεταστης του μεγιστου Ντοστογιεφσκι,
μοιαζει να δικαιωνεται πανηγυρικα παλι και παλι, μετα απο 1,5 αιωνα.
Η ελευθερια,
η πιστη,
η αξιοπρεπεια,
η θεοειδεια του ανθρωπου,
ολα μαζι πουλιουνται, φθηνα στον παγκο της σιγουριας και της εξασφαλισης της "επιβιωσης".
"Εδω".
Εδω να την σκαπουλαρουμε, απο το "Κακο", και ποιος νοιαζεται τωρα για το επεκεινα..
Το ξερουν. Μας διαβαζουν μεσα απο το γυαλι.
Το εχουν μελετησει και το διαβαζουν στα ματια μας. Οτι ζουμε για το εδω.
Και εαν ακομα γινει με καθε τροπο και εξουσια προς πεισμα των αντιθετων, η πολυθρυλητη "Ενωση", αυτη θα ειναι για το: εδω.
Ο Εσταυρωμενος Χριστος, μοιαζει για τους πολλους να "κειται μακραν".
Εξοριστος και λησμονημενος. Η λυση, ειναι για και απο, το "εδω".
Και ο κληρος, και ο λαος, σε μεγαλο ποσοστο, εχουν σιωπηρα αποδεχτει την "μοιρα", την οποια εκτισαν με τις επιλογες τους.
Ομως οι λιγοι, αυτοι που ακομα λενε να το παλεψουν, που ξερουν οτι η μαχη για τον Χριστο, οταν φαινεται να χανεται οριστικα,
τοτε κερδιζεται, γιατι για τον Χριστο δεν υπαρχουν ουτε αδιεξοδα, ουτε τελεσιδικα, ξερουν οτι δεν ειναι καθολου ετσι.
O Κυριος μας, ο Ιησους Χριστος, ο Λυτρωτης μας, θελει να ειμαστε ενωμενοι ολοι με τις καρδιες μας,
με αξονικο κεντρο το Παναγιο Προσωπο Του,
και οχι με συμφεροντολογικες και δπλωματικες ανταλλαγες, εξουσιων-δικαιοδοσιων-δογματων,
και με μια ψευδεπιγραφη ενωση, με διαλυτικα της Εκκλησιας αποτελεσματα.
Ετσι ειναι τα πραγματα. Το ξερουμε, και το ξερουν και αυτοι, και ας κανουν οτι θελουν.
Ποιος κανει μετανοια; Ποιος παριστανει τον ταπεινο;
Αυτος που δεν λεει εστω για μια ημερα, να σταματησει την Ουνια; Και σκαβει τον λακκο στις οπου γης Ορθοδοξες Εκκλησιες;
Αυτος που δεν παει μια κεραια πισω, απο τα εσφαλμενα δογματα, και απαιτει μαλιστα απο εμας, να κανουμε εκπτωσεις στην Πιστη μας;
Aυτος που το μισο του πληρωμα των κληρικων του, ειναι αναμεμιγμενο σε βαρια και κολασμενη κακοποιηση παιδιων, και σε συναλλαγες με την "αξιοτιμη" κοινωνια του υποκοσμου, και των μαυρων τραπεζικων ξεπλυματων εμποριου οπλων και ναρκωτικων;
Αυτος που σε ολα τα καθεστωτα της Λατινικης Αμερικης σταθηκε αρρωγος των Διδακτορων-Μαριονεττων, του Νεου Κοσμου, πλην ελαχιστων ηρωϊκων εξαιρεσεων με αποτελεσμα την γεννηση της περιφημης θεολογιας της απαλευθερωσης;
Aυτος που υποκρινεται με αστειες παραμυθητικες προτροπες, ζητωντας απο την Δυση να κανει το "καλο παιδι",
οταν εχει διαλυσει τον πλανητη με την συγχρονη αποικιοκρατια, την τραπεζικη δικτατορια, και την μετατροπη του ανθρωπου σε αριθμο προς ανακυκλωση;
Σε ποιον; Σε ποιον κανει την μετανοια του;
Σε αυτον που θελει να ενωθει για να σωθουμε; Απο ποιον; Aπο ποιον να σωθουμε;
Ξεχνανε και οι δυο τους ποιον εορτασανε προχθες;
Τον Πρωτοκλητο; Τον μαρτυρα και Αποστολο Ανδρεα;
Πως πηγε στην Βασιλεια του Χριστου, ο Αγιος Αποστολος Ανδρεας;
Στην ξαπλωστρα με το φραπε στο χερι;
Απο ανακοπη μετα απο αφθονο φαγοποτι, σε κανενα χλιδατο οικουμενιστικο "θεολογικο" συνεδριο κρουαζιερα;
Η μηπως τελειωθηκε "εν ειρηνη", μετα απο πολυχρονη κουρα, σε γεροντικο spa, οπως θα κανει ο προκατοχος του Pontifex, εν μετανοια παντοτε;
Ταλαιπωροι. Απο ποιον πατε να μας σωσετε;
Απο Αυτον που ξερει πριν ερθουμε στην υπαρξη την διαδρομη του καθενος μας, εως τελους;
Aπο που πανε για την Βασιλεια, αραγε;
Απο εκει που πηγε ο Αγιος Ανδρεας.. Εχασε κερδιζοντας, και πεθανε για να ζησει.
Στον Σταυρο τελειωθηκε ο Αγιος Ανδρεας, και ειχε τοσο αγιο φιλοτιμο, που ουτε το Σχημα του Σταυρου του Κυριου Του,
δεν ηθελε να αξιωθει, και γιαυτο επελεξε το Χ, για να μοιαζει υποδεεστερο κατα παντα το μαρτυριο του.
Γιαυτο ειναι ΕΚΕΙ και δεν εζησε μονο για το "εδω", και ευφραινεται και συμβασιλευει τωρα με τον Δεσποτη Χριστο, και Κυριο του.
Οποτε..
Μπορει να ασκησετε εξουσια,
αν και κληθηκατε να ασκειτε την υπερτατη, -ως εσχατοι ολων- διακονια. Την Ποιμαντικη.
Μπορει να χειριζεστε αριστα την τηλε-εικονα, που χειραγωγει,
αν και θα επρεπε να ειστε εμψυχες εικονες του Εσταυρωμενου.
Μπορει να απειλειτε οσους αντιστεκονται κληρικους και λαϊκους,
αν και θα επρεπε να τους φιλατε το χερι, διοτι αν και αμαρτωλοι και εσχατοι,
δεν εχουν πεσει τοσο χαμηλα, ωστε μαζι με την ψυχη τους, να ξεπουλησουν και την Πιστη των Πατερων τους.
Ειμαστε εδω. Λιγοι. Ισως χαμενοι απο χερι, κατα κοσμον, και προγραμμενοι.
Και ισως παλι, ναι, ειμαστε η ντροπη των Χριστιανων ανα τους αιωνες.
Ομως χαριτι Θεου του Ζωντος θα σταθουμε.
Δεν θα υποχωρησουμε. Δεν θα ξεπουλησουμε.
Και εαν ειναι να παμε στην απωλεια, θα παμε για τις αμαρτιες μας, δικαια και αξια.
Ομως δεν θα παμε, ως προδοτες, και ως μαυραγοριτες της Πιστης για το χαμενο και ξεφτιλισμενο "εδω".
Που να ηταν και ευδαιμονικο, παει και ερχεται, αλλα και το "εδω",
οσο πανε χειροτερο μας το κανουν, ισως και αυτο απο προνοια Θεου,
για να αγωνιστουμε περισσοτερο για το ΕΚΕΙ.
Ομως επειδη το "εδω", καθοριζει το "ΕΚΕΙ",
και ο Καρδιογνωστης Χριστος αναμενει την σταση του καθενος, δεν θα κανουμε βημα πισω.
Πατερες & Πιστοι, γνωριζοντες και αγνοουντες, θα ειμαστε ΕΔΩ.
Θα τον δωσουμε τον αγωνα, και ας ειναι στημενος. Και θα ειναι ωραιος ο αγωνας.
Απο το σημειο οπου εχει κληθει ο καθενας. Οπως φωτισει ο Χριστος.
Εσεις οπως "ξερετε", και εμεις οπως πιστευουμε.
Σας περιμενουμε.. Καντε το μοιραιο λαθος, και θα παμε σε οποια Εκκλησια ακομα θα λειτουργει στον Χριστο.
Στον Εσταυρωμενο, οχι σε "αυτον" που μας ετοιμαζετε.
Κλειστε και ολες τις Εκκλησιες, εαν μπορειτε, με την "Ενωση" σας,
και θα παμε στο Εικονοστασι του σπιτιου μας, να βρουμε παρηγορια, και να παρουμε ανασα Θεου,
οπως μας εχουν ηδη συμβουλευσει σοφα και προορατικα, γεροντες απο το Αγιον Ορος.
Και ο Κυριος μας, απο εκει και περα,
ας κρινει τον καθενα, κατα τα βαθη της καρδιας του.
Αναμενουμε. Προσδοκουμε. Ελπιζουμε.
Ερρωσθε.
και της μικρης μετανοιας του Ποντιφηκα στον Πατριαρχη,
ειναι γεγονος οτι σε μια γενια σαν την δικη μας, που γεννηθηκε και ανατραφηκε μεσα στον
"πολιτισμο" της κατασκευασμενης εικονας και της υπερ-πληροφοριας, δηλαδη της επιφανειας, και οχι του βαθους,
και ειναι ιδιαιτερα σκληρη και κυνικη, δεν εγινε καποιο ιδιαιτερο "κλικ". Εχουμε δει τοσα και τοσα, τι να μασησουμε..
Δεν ειναι τυχαιο ακριβως το γεγονος οτι, στο Βατικανο γεννηθηκε ο ορος "προπαγανδα", με το γραφειο-υπηρεσια:
Congregatio de Propaganda Fide, να ανοιγει στην Παλαια Ρωμη, ηδη απο τον 17ο αιωνα, το 1622 επι Παπα Γρηγοριου ΙΕ,
αρκετους αιωνες πριν ανακαλυψουν τα "οφελη" της ανιερης αυτης επιστημης, της προπαγανδας τα διαφορα ολοκληρωτικα καθεστωτα
οπως το ναζιστικο και αλλα μεχρι τις ημερες μας, και να την εξελιξουν σε σημειο πλυσης εγκεφαλου των μαζων.
Γιατι τα λεω ολα αυτα; Προς τι αυτος, ο, υπο τυπου διαλεξης, προλογος;
Ωραιο το πανηγυρακι, αλλα εχει γινει πετρα η ρημαδα η καρδια μας, και δεν χαμπαριαζει.
Μα ειναι φανερο, εντελως ξεκαθαρο, οτι ολο αυτο το θεαμα στο Φαναρι, στηθηκε επι τουτου.
Πονταρουν πλεον στο θυμικο των ανθρωπων.
Η ψυχολογικη αντιθεση ειναι φανερη.
Απο την μια ο τρομος, απο την αλλη η "σιγουρια" της Ενωσεως.
Το μυνημα, παει καρφι στο βαθυ υποσυνειδητο, του αρχεγονου φοβου του ανθρωπου για την επιβιωση.
Η συνταγη ειναι απλη και δοκιμασμενη. Αιωνες τωρα.
Ειδικα τωρα στις ημερες μας, για τα φοβισμενα πληθη της ψηφιακης τηλεορασης, και του πολιτισμου της πριζας.
Μας λενε μεσα απο τα πραγματα, Κοιταξτε:
"Καποια χιλιομετρα παρακατω, κοβονται κεφαλια, πιθανον αργοτερα και το δικο σας..
Κοιταξτε εδω, εμεις ποσο αγαπιομαστε, και πως τα βρισκουμε, για το καλο σας. Για να την "γλυτωσετε" εσεις."
Και που πονταρουν;
Στην συντριπτικη πλειοψηφια, η οποια εχει απεμπολησει απο καιρο τα δικαιωματα της στην Βασιλεια του Χριστου.
Την οποια εχει ηδη ανταλλαξει φθηνα και επιζημια, με την εδω-να-ειναι (α'λα Χαϊντεγγερ) "Βασιλεια".
Τελικα ο Μεγας Ιεροεξεταστης του μεγιστου Ντοστογιεφσκι,
μοιαζει να δικαιωνεται πανηγυρικα παλι και παλι, μετα απο 1,5 αιωνα.
Η ελευθερια,
η πιστη,
η αξιοπρεπεια,
η θεοειδεια του ανθρωπου,
ολα μαζι πουλιουνται, φθηνα στον παγκο της σιγουριας και της εξασφαλισης της "επιβιωσης".
"Εδω".
Εδω να την σκαπουλαρουμε, απο το "Κακο", και ποιος νοιαζεται τωρα για το επεκεινα..
Το ξερουν. Μας διαβαζουν μεσα απο το γυαλι.
Το εχουν μελετησει και το διαβαζουν στα ματια μας. Οτι ζουμε για το εδω.
Και εαν ακομα γινει με καθε τροπο και εξουσια προς πεισμα των αντιθετων, η πολυθρυλητη "Ενωση", αυτη θα ειναι για το: εδω.
Ο Εσταυρωμενος Χριστος, μοιαζει για τους πολλους να "κειται μακραν".
Εξοριστος και λησμονημενος. Η λυση, ειναι για και απο, το "εδω".
Και ο κληρος, και ο λαος, σε μεγαλο ποσοστο, εχουν σιωπηρα αποδεχτει την "μοιρα", την οποια εκτισαν με τις επιλογες τους.
Ομως οι λιγοι, αυτοι που ακομα λενε να το παλεψουν, που ξερουν οτι η μαχη για τον Χριστο, οταν φαινεται να χανεται οριστικα,
τοτε κερδιζεται, γιατι για τον Χριστο δεν υπαρχουν ουτε αδιεξοδα, ουτε τελεσιδικα, ξερουν οτι δεν ειναι καθολου ετσι.
O Κυριος μας, ο Ιησους Χριστος, ο Λυτρωτης μας, θελει να ειμαστε ενωμενοι ολοι με τις καρδιες μας,
με αξονικο κεντρο το Παναγιο Προσωπο Του,
και οχι με συμφεροντολογικες και δπλωματικες ανταλλαγες, εξουσιων-δικαιοδοσιων-δογματων,
και με μια ψευδεπιγραφη ενωση, με διαλυτικα της Εκκλησιας αποτελεσματα.
Ετσι ειναι τα πραγματα. Το ξερουμε, και το ξερουν και αυτοι, και ας κανουν οτι θελουν.
Ποιος κανει μετανοια; Ποιος παριστανει τον ταπεινο;
Αυτος που δεν λεει εστω για μια ημερα, να σταματησει την Ουνια; Και σκαβει τον λακκο στις οπου γης Ορθοδοξες Εκκλησιες;
Αυτος που δεν παει μια κεραια πισω, απο τα εσφαλμενα δογματα, και απαιτει μαλιστα απο εμας, να κανουμε εκπτωσεις στην Πιστη μας;
Aυτος που το μισο του πληρωμα των κληρικων του, ειναι αναμεμιγμενο σε βαρια και κολασμενη κακοποιηση παιδιων, και σε συναλλαγες με την "αξιοτιμη" κοινωνια του υποκοσμου, και των μαυρων τραπεζικων ξεπλυματων εμποριου οπλων και ναρκωτικων;
Αυτος που σε ολα τα καθεστωτα της Λατινικης Αμερικης σταθηκε αρρωγος των Διδακτορων-Μαριονεττων, του Νεου Κοσμου, πλην ελαχιστων ηρωϊκων εξαιρεσεων με αποτελεσμα την γεννηση της περιφημης θεολογιας της απαλευθερωσης;
Aυτος που υποκρινεται με αστειες παραμυθητικες προτροπες, ζητωντας απο την Δυση να κανει το "καλο παιδι",
οταν εχει διαλυσει τον πλανητη με την συγχρονη αποικιοκρατια, την τραπεζικη δικτατορια, και την μετατροπη του ανθρωπου σε αριθμο προς ανακυκλωση;
Σε ποιον; Σε ποιον κανει την μετανοια του;
Σε αυτον που θελει να ενωθει για να σωθουμε; Απο ποιον; Aπο ποιον να σωθουμε;
Ξεχνανε και οι δυο τους ποιον εορτασανε προχθες;
Τον Πρωτοκλητο; Τον μαρτυρα και Αποστολο Ανδρεα;
Πως πηγε στην Βασιλεια του Χριστου, ο Αγιος Αποστολος Ανδρεας;
Στην ξαπλωστρα με το φραπε στο χερι;
Απο ανακοπη μετα απο αφθονο φαγοποτι, σε κανενα χλιδατο οικουμενιστικο "θεολογικο" συνεδριο κρουαζιερα;
Η μηπως τελειωθηκε "εν ειρηνη", μετα απο πολυχρονη κουρα, σε γεροντικο spa, οπως θα κανει ο προκατοχος του Pontifex, εν μετανοια παντοτε;
Ταλαιπωροι. Απο ποιον πατε να μας σωσετε;
Απο Αυτον που ξερει πριν ερθουμε στην υπαρξη την διαδρομη του καθενος μας, εως τελους;
Aπο που πανε για την Βασιλεια, αραγε;
Απο εκει που πηγε ο Αγιος Ανδρεας.. Εχασε κερδιζοντας, και πεθανε για να ζησει.
Στον Σταυρο τελειωθηκε ο Αγιος Ανδρεας, και ειχε τοσο αγιο φιλοτιμο, που ουτε το Σχημα του Σταυρου του Κυριου Του,
δεν ηθελε να αξιωθει, και γιαυτο επελεξε το Χ, για να μοιαζει υποδεεστερο κατα παντα το μαρτυριο του.
Γιαυτο ειναι ΕΚΕΙ και δεν εζησε μονο για το "εδω", και ευφραινεται και συμβασιλευει τωρα με τον Δεσποτη Χριστο, και Κυριο του.
Οποτε..
Μπορει να ασκησετε εξουσια,
αν και κληθηκατε να ασκειτε την υπερτατη, -ως εσχατοι ολων- διακονια. Την Ποιμαντικη.
Μπορει να χειριζεστε αριστα την τηλε-εικονα, που χειραγωγει,
αν και θα επρεπε να ειστε εμψυχες εικονες του Εσταυρωμενου.
Μπορει να απειλειτε οσους αντιστεκονται κληρικους και λαϊκους,
αν και θα επρεπε να τους φιλατε το χερι, διοτι αν και αμαρτωλοι και εσχατοι,
δεν εχουν πεσει τοσο χαμηλα, ωστε μαζι με την ψυχη τους, να ξεπουλησουν και την Πιστη των Πατερων τους.
Ειμαστε εδω. Λιγοι. Ισως χαμενοι απο χερι, κατα κοσμον, και προγραμμενοι.
Και ισως παλι, ναι, ειμαστε η ντροπη των Χριστιανων ανα τους αιωνες.
Ομως χαριτι Θεου του Ζωντος θα σταθουμε.
Δεν θα υποχωρησουμε. Δεν θα ξεπουλησουμε.
Και εαν ειναι να παμε στην απωλεια, θα παμε για τις αμαρτιες μας, δικαια και αξια.
Ομως δεν θα παμε, ως προδοτες, και ως μαυραγοριτες της Πιστης για το χαμενο και ξεφτιλισμενο "εδω".
Που να ηταν και ευδαιμονικο, παει και ερχεται, αλλα και το "εδω",
οσο πανε χειροτερο μας το κανουν, ισως και αυτο απο προνοια Θεου,
για να αγωνιστουμε περισσοτερο για το ΕΚΕΙ.
Ομως επειδη το "εδω", καθοριζει το "ΕΚΕΙ",
και ο Καρδιογνωστης Χριστος αναμενει την σταση του καθενος, δεν θα κανουμε βημα πισω.
Πατερες & Πιστοι, γνωριζοντες και αγνοουντες, θα ειμαστε ΕΔΩ.
Θα τον δωσουμε τον αγωνα, και ας ειναι στημενος. Και θα ειναι ωραιος ο αγωνας.
Απο το σημειο οπου εχει κληθει ο καθενας. Οπως φωτισει ο Χριστος.
Εσεις οπως "ξερετε", και εμεις οπως πιστευουμε.
Σας περιμενουμε.. Καντε το μοιραιο λαθος, και θα παμε σε οποια Εκκλησια ακομα θα λειτουργει στον Χριστο.
Στον Εσταυρωμενο, οχι σε "αυτον" που μας ετοιμαζετε.
Κλειστε και ολες τις Εκκλησιες, εαν μπορειτε, με την "Ενωση" σας,
και θα παμε στο Εικονοστασι του σπιτιου μας, να βρουμε παρηγορια, και να παρουμε ανασα Θεου,
οπως μας εχουν ηδη συμβουλευσει σοφα και προορατικα, γεροντες απο το Αγιον Ορος.
Και ο Κυριος μας, απο εκει και περα,
ας κρινει τον καθενα, κατα τα βαθη της καρδιας του.
Αναμενουμε. Προσδοκουμε. Ελπιζουμε.
Ερρωσθε.