Σελίδα 10 από 12

Re: Η Θρονική Εορτή του Οικουμενικού Πατριαρχείου παρουσία τ

Δημοσιεύτηκε: Δευ Δεκ 15, 2014 7:32 am
από dionysisgr
Αγαπητε Αρι, το θεμα δεν ειναι μονο οτι οι Ρωμαιοκαθολικοι αγκαλιαζονται με τους δικους μας.
Αυτο ειναι το ορατο σημειο ας το πουμε ετσι ρητορικα, που μας κανει να αντιδρουμε εντονα.

Αλλα τοσο ρηχοι και αφελεις δεν ειμαστε. Το "ψωμι" ειναι πισω απο την κουρτινα.
Υπαρχει ουσια απο πισω, που επιμελως την κρυβουν απο την συντριπτικη πλειοψηφια του ποιμνιου.

Το θεμα λοιπον ειναι οτι εδω και αρκετα χρονια, εχει διαμορφωθει μεσα απο τα κειμενα των συναντησεων, ενα νεο "δογμα" δι-ομολογιακο,
το περιφημο "ενοτης εν τη διαφορετικοτητα", γνωστο και ως "ενοτης εν τη ποικιλια", το οποιο εν ολιγοις ειναι το κλειδι των εξελιξεων.

Μεσα απο αυτο επιθυμουν να ξεπερασουν τα οποια αξεπεραστα δογματικα-εκκλησιολογικα θεματα, και να φερουν αποτελεσμα.

Δηλαδη. Ξερουν οι συμμετεχοντες, οτι τα χασματα ειναι αξεπεραστα, και δεν μπορουν να βιασουν τα πραγματα, γιατι θα υπαρξουν πολλαπλα σχισματα σιγουρα στην δικη μας πλευρα, και πολυ λιγοτερο πιθανον και στην ρωμαιοκαθολικη, γιατι εκει δεσποζει ο ποντιφηκας.

Εχουν γινει παλαιοτερα σχισματα απο την εκει πλευρα αλλα για λογους εσωτερικων μεταρρυθμισεων, με τους παλαιοπιστους κλπ..

Αυτος λοιπον που ειναι ο απωτερος σκοπος, των ατερμονων και ανερματιστων διαλογων, ειναι να γινει μια τυπικη ενωση,
την ωρα που καθε πλευρα θα διατηρει ακεραια τα τυπικα-λειτουργικα-ιεραρχικα-δογματικα της θεσφατα, και να υπαρχει διακοινωνια,
με την προθεση να ισχυει μαλιστα το πρωτειο του Παπα, αλλα στρογγυλοποιημενο, σαν primus inter pares, πρωτος μεταξυ ισων,
αλλα με λιγο παραπανω την πρωτια, καθως εχει τα πρεσβεια τιμης, και μεγεθος δικαιοδοσιας και ποιμνιου.

Δηλαδη θα ειναι ισος, αλλα θα εχει τον πρωτο λογο, βασει της νεας εκκλησιολογιας, περι πρωτειου διακονιας.
Και αλλα πολλα, μπορουμε να επεκταθουμε, αλλα δεν ξερω ποιοι θα θελουν να ακολουθησουν.

Σχετικα με τους θεολογους που παρεθεσες, και σαφως ειναι αξιολογοι.

Τωρα για τον π.Ι.Ζηζιουλα τον Περγαμου, σαφως ειναι θεολογικο μεγεθος, με καλα και αρνητικα στοιχεια.

Διαθετει μια εντονα επισκοποκεντρικη θεολογια, που υπερτονιζει το θεσμικο εναντι του χαρισματικου στοιχειου, στην Εκκλησια, τον πρωτο εναντι της συναξης που μονη αυτη ομως συνιστα την ιδια την υποσταση του εκκλησιαστικου γεγονοτος, στο οποιο προϊσταται ως διακονων ο Επισκοπος. Δηλαδη δεν διαφεντευει ο Επισκοπος, αλλα διακονει ως ορατο σημειο ενοτητος και τυπος Χριστου.

Σαφως με ορθη εσχατολογικη προοπτικη στην ιστορικη του ματια, καθως ο ανθρωπος καλειται να γινει, και δεν ειναι ακομη, συμφωνα με το "ηδη και οχι ακομα"¨της Βασιλειας, και με μια θεωρηση σχεδον πλατωνιζουσα ως προς το ανθρωπινο προσωπο, που θα πρεπει να απεκδυθει απο την δεσμια αναγκαιοτητα της φυσεως, ακομα και πανω απο σχεσεις, και να αναχθει εν τω νοϊ στην θεια σφαιρα, σχεδον "αϋλο", παραμεριζοντας τον δεσμο του, και την ασκητικοτητα του, σπαζοντας τις αλυσιδες της φυσικης του καταβολης, και εδω πλησιαζει τον Χ.Γιανναρα, αν και εχουν αρκετες διαφορες στο θεμα των σχεσεων-προσωπου, κ.α.

Οπως και ο π.Ι.Ρωμανιδης, απο την αλλη, επισης ειχε τα θετικα και τα αρνητικα του, καθως αντιθετως με τον Περγαμου,
αυτος υπερτονιζε το χαρισματικο στοιχειο, και μαλιστα το ατομοκεντρικο-ευσεβιστικο, μεσα απο το διακριτο σχημα φωτισμος-καθαρση-θεωση, και το διαλεκτικο σχημα ιδιωτης-θεουμενος, ενταγμενο ομως σε μια μονοπλευρη ασκητικη ατομικοτητα, η οποια δεν εχει και ιδιαιτερη αναγκη την εκκλησιαστικη συναξη, για να ανεβει τους αναβαθμους αυτους στην γνωση του Θεου. Δηλαδη μπορω και μονος μου χωρις το εκκλησιαστικο γεγονος και την συναξη, τα οποια μαλλον ειναι παραπλευρα γεγονοτα κατα Ρωμανιδη.

Θελω να πω, οτι καθενας, και ανθρωπινο ειναι, εχει τις μονομερειες του, τις εμμονες του, την μερικοτητα του, και τις αδυναμιες του.
Κανενας δεν διεκδικει πληροτητα αποψεων και θεολογικων θεωρησεων, και φυσικα κανεις πολυ περισσοτερο δεν μπορει να αναχθει σε αυθεντια των θεολογικων διαλογων, της θεολογιας εν γενει.

Ετσι θα πρεπει να αλλαζουν και τα προσωπα, και οχι να γινεται προσωπικη "εργολαβια" καποιων το προχωρημα των διαλογων.

Επισης θα πρεπει να ενημερωνεται το ποιμνιο ο λαος του Θεου με εγκυκλιους απο την διοικουσα και ποιμαινουσα Εκκλησια,
εστω και εαν δεν καταλαβαινει σε μεγαλο μερος τα τεκταινομενα.

Δεν ειναι σοβαρη δικαιολογια να μην ενημερωνεις καποιον, επειδη, a priori, θεωρεις οτι ταχα δεν θα "καταλαβει". Ειναι ντροπη.

Δεν ειναι ιδιοκτησια και κλειστο κλαμπ ακαδημαϊκων και επαϊοντων ειδικων, η Εκκλησια.

Οταν ο Ιδιος ο Κυριος και Θεος μας, συγκατατεβη απολυτα, και διδαξε τα μεγιστα της υπαρξεως και του νοηματος της ζωης,
και μιλουσε με απλη γλωσσα, με αγροτικες παραβολες, στον εσχατο ανθρωπο της εποχης του,
ειναι τουλαχιστον αλαζονεια, και μυστικοπαθεια χωρις κανενα σοβαρο λογο, να μην λαμβανει γνωση ο λαος του Θεου,
επειδη καποιοι βαριουνται η δεν θελουν, η απαξιουν, να το κανουν επισταμενα, γυρω απο τα τεκταινομενα.

Στο ονομα ποιων, τελικα γινονται οι διαλογοι;
Στο ονομα μιας θεολογικης "συντροφιας", που εχει βαλει κατω την Πιστη, και την ανατεμνει, σαν το Προκρουστη με το κρεββατι του;
Ποιος συνιστα το σωμα, που ακριβως εκφραζει την υποσταση της Εκκλησιας, που εχει την Πιστη, που παρεδωσε ο Χριστος,
αν οχι ο λαος Του;

Λοιπον δεν ειναι χαρη που θα κανουν, αλλα υποχρεωση τους,
να ενημερωνουν για τις κινησεις και τα λεχθεντα τον λαο. Και εχουν ηδη αργησει απαραδεκτα.

Οσοι ενημερωνονται και μαθαινουν το κανουν απο ιδιωτικη πρωτοβουλια μερακι και αγωνια για την Εκκλησια.
Οι πολλοι κολυμπουν σε σκοτος απυθμενο..

Ολα τα αλλα ειναι εκ του πονηρου, και εχουν σκοπο, να φερουν τον λαο, προ τετελεσμενων γεγονοτων.
Μονο ας εχουν υπ'οψιν τι παθανε οι "πατερες" που υπεγραψαν στην Φερραρα-Φλωρεντια τον 15ο αιωνα.
Στο κυνηγι τους πηρε ο "αμαθης" λαος, στην Πολη, μολις εφτασαν να εφαρμοσουν οτι υπεγραψαν,
και απετρεψε την προδοσια και την υπονομευση της Ορθοδοξιας στην πραξη, εκει δηλαδη που μετραει και κρινεται το παν.

Και τοτε υπηρχαν πολυ πιο πιεστικες ιστορικες καταστασεις, και εξωθεν απειλες, και αλλα τινα,
σαν αυτα που επικαλουνται οι σημερον διαγοντες τους διαλογους, για να μας οδηγησουν σε απονενοημενα βηματα.

Βλεπουμε λοιπον οτι η ιστορια αν και γραμμικη, φαινομενικα, εντουτοις κανει κυκλους οσον αφορα τις ομοιες περιστασεις,
τις οποιες μαλιστα, και εντεχνα πανε καποιοι να εκμεταλλευτουν, για να γραφθουν στην εκκλησιαστικη ιστορια με χρυσα γραμματα,
οπως φαντασιωνονται, στις συναντησεις τους, σαν οι πατερες που εφεραν την ενωση..

Ομως τα πραγματα δεν ειναι ετσι,
και εχουν γνωση οι φυλακες, και στον λαο και στον μοναχισμο αλλα και στην ιεραρχια της Εκκλησιας.

Αυτα τα ολιγα, στην αγαπη σας.

Re: Η Θρονική Εορτή του Οικουμενικού Πατριαρχείου παρουσία τ

Δημοσιεύτηκε: Δευ Δεκ 15, 2014 7:38 am
από Shubik
Αγαπητέ Βασίλη,
Είπαμε να κλείσει το θέμα. Όταν ζητάμε συγγνώμη εξηγούμε και γιατί ζητάμε συγγνώμη. Μια γενική συγγνώμη είναι κάτι πολύ εύκολο δεν λέει τίποτε κατά την ταπεινή μου γνώμη. Ας μην βγαίνουμε άλλο εκτός θέματος. Σου έστειλα ξανά pm. Θα δεις όλες τις διευκρινήσεις.

Re: Η Θρονική Εορτή του Οικουμενικού Πατριαρχείου παρουσία τ

Δημοσιεύτηκε: Δευ Δεκ 15, 2014 7:51 am
από dionysisgr
Eδω κανεις λαθος Αρι.
Την συγνωμη απλως την ζητας, δεν την τεκμηριωνεις.
Η τεκμηριωση δεν απαιτειται απο κανεναν.
Η συγνωμη ομως ξεχωριζει τον ανθρωπο απο τον απανθρωπο.

Και εαν ειναι τοσο ευκολο οπως λες, εστω και τυπικα,
τοτε τι σε εμποδιζει να το κανεις;
Πεστην εσυ και ας πεσει χαμω.
Καθε χτυπημα εναντιον του εγωϊσμου μας, ειναι ιαματικο της ψυχης μας.

Τι θελω να πω με αυτα, που αφορουν φυσικα και εμενα;

Δεν διαιωνιζω την "κοντρα", ουτε εχω αναγκη ντε και καλα, την συγνωμη σου, ετσι στανικα ας πουμε,
αλλα η θεωρηση σου, εδω, ειναι λαθεμενη, χωρις καμμια διαθεση εξυπνακισμου και συνεχισης διαφωνιων για τις διαφωνιες.

Ζητας συγνωμη, παντοτε γιατι η συγ-χωρηση, ειναι ο τοπος οπου ολοι εχουμε νομη,
και μπορουμε να βρεθουμε πραγματικα, ως προσωπα, και να προχωρησουμε με τις ατελειες μας και τις αστοχιες μας.

Ειναι ξεκαθαρα πνευματικο το θεμα, και οχι τυπικο,
η καποια σαχλη απαιτηση του σαβουαρ βιβρ, χαριν μιας μικροαστικης ψευδο-ευγενειας.

Διαφωνιες, κοντρες, εντασεις, ολα ειναι μεσα στο προγραμμα, δεν ειμαστε αγγελικες ταξεις,
απο εκει και περα στο τελος της ημερας, αυτο που μενει ειναι η καταλλαγη.

Λοιπον αυτη δεν ειναι τυπικο θεμα, ειναι αγωνας, και συνεχιζεται μεχρις εσχατων.

Γιαυτο ζηταμε συγνωμη, για να προχωρησουμε μαζι.
Χωρις συγνωμη ο καθενας παει μονος του.

Και οταν παει ο καθενας μονος του, χαιρονται και ο γκρεμος και ο πονηρος..

Re: Η Θρονική Εορτή του Οικουμενικού Πατριαρχείου παρουσία τ

Δημοσιεύτηκε: Δευ Δεκ 15, 2014 8:09 am
από Shubik
Αγαπητέ Διονύση,
Αυτό που εννοούσα είναι πως ζητάμε συγγνώμη για κάτι συγκεκριμένο. Εσύ γιατί μου ζήτησες συγγνώμη; Για τις απειλές πως θα με κάνεις ρεζίλι; Για διάφορους χαρακτηρισμούς όπως ενδοτικός που πανηγύριζα για τη συνάντηση πάπα με πατριάρχη, μειράκιο του οικουμενισμού, αγαπολόγο κτλ; Προσωπικά τίποτε δεν με ενόχλησε τίποτε και δεν έχω το παραμικρό πρόβλημα μαζί σου, καθώς απευθύνεσαι στον shubik και όχι στον Άρι.
Έγραψα παραπάνω πως λυπάμαι αν στενοχώρησα κάποιους. Νομίζω πως έχει περίπου το ίδιο περιεχόμενο με μια γενική συγγνώμη. Για τα θεολογικά αν προλάβω θα σου απαντήσω το βράδυ.

Re: Η Θρονική Εορτή του Οικουμενικού Πατριαρχείου παρουσία τ

Δημοσιεύτηκε: Δευ Δεκ 15, 2014 8:23 am
από vasilisalt
Χα χα χα χα χα.
Εγώ φίλε Άρυ που βασικά έχω διαβάσει βασικά την ανθολογία του Λούκι Λουκ,
αυτό που ξέρω είναι πως συγνώμη δεν ζητάς με δικανικό υπόμνημα και αιτιολογήσεις.
Αν νιώθεις ότι έμπηξες ένα καρφάκι στην καρδιά αδερφού, χωρίς να πρέπει και νιώθεις
ενοχές, με μια συγνώμη καρδιάς προσπαθείς να του το βγάλεις.
Και το θέμα στην ουσία είναι άσχετο.
Άλλωστε κατα βάση δεν υπάρχει συγνώμη για το θέμα. Για τον τρόπο συνήθως υπάρχει.
Ο καθένας έχει τις απόψεις του.
Αν με κάποιον διαφωνείς... απλά διαφωνείς...

THE END

Re: Η Θρονική Εορτή του Οικουμενικού Πατριαρχείου παρουσία τ

Δημοσιεύτηκε: Δευ Δεκ 15, 2014 8:27 am
από aposal
«Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκολουθήτω μοι» (Μάρκ. η΄ 34).

Ερμηνεία (κατά μερικούς): Όποιος θέλει να με ακολουθήσει, ας διαπραγματευτεί πρώτα με τους αιρετικούς Ορθόδοξους, των οποίων όμως - κατά παραχώρησιν - θεωρύμε ότι τα μυστήρια είναι έγκυρα, μήπως και συνετιστούν και σωθούν κι αυτοί.

Σα δεν ντρεπόμαστε λέω εγώ!

Re: Η Θρονική Εορτή του Οικουμενικού Πατριαρχείου παρουσία τ

Δημοσιεύτηκε: Δευ Δεκ 15, 2014 9:19 am
από Μ.Δ.Κ.
Ξεκαθαρίστε πρώτα με ποιόν μιλάτε, αν με τον Αρι ή με τον Subik και αφού σας ξεκαθαρίσει αυτό, θα σας εξηγήσει και όλα τα υπόλοιπα.

Re: Η Θρονική Εορτή του Οικουμενικού Πατριαρχείου παρουσία τ

Δημοσιεύτηκε: Δευ Δεκ 15, 2014 9:26 am
από dionysisgr
Θα ηθελα, να επικεντρωσουμε στο εξης τον διαλογο,
στα θεολογικα ζητηματα.

Αρκετα με τις συγνωμες και τα της κοντρας,
ειπαμε να παμε παρακατω. Δεν βγαινει τιποτα ετσι.

Καθε προσωπο ειναι σεβαστο, και οι αιχμες επι προσωπικου ειναι αθεμιτες,
ειτε τις κανουμε, ειτε τις δεχομαστε ολοι μας.

Και εγω εχω κανει λαθη πολλες φορες απο ορμητικοτητα, ως μη οφειλα.
Ιδιον της ειλικρινους αυτοκριτικης ειναι να μην λαμβανει υπ'οψιν τι πραττει ο αλλος.

Σαφως ζουμε σε μια εποχη ιδιαιτερης εντασης, οι καιροι ειναι ιδιατερα πιεστικοι,
το διαπιστωνουμε ολοι στην καθημερινοτητα μας. Ας μην συνηγορουμε παραπερα.

Το να.. σκυλοβριστουμε ειναι το πλεον ευκολο, και το πραττουμε πολλακις,
το πιο δυσκολο ειναι η ζητηση της ουσιας. Το να βγει καποιο νοημα ωφελιμο.

Αρι, με την ησυχια σου, στα θεολογικα, δεν εχω προβλημα, διαλογο κανουμε,
και επισης το οτι διαφωνουμε, δεν ειναι κατ'αναγκην κακο, αλλοιμονο.

Το θεμα ειναι να μην θεωρεις, εσυ και πολλοι αλλοι αδελφοι,
οτι αυτοι που κανουν διαλογους τα εχουν ολα καλως καμωμενα,
μονο και μονο στο ονομα μιας προοδου του διαλογου.

Η προοδος ειναι σε συναφεια με την αληθεια.
Η προοδος πρεπει να κειται εις οφελος της αληθειας, οχι η αληθεια να θυεται, εις οφελος της προοδου.

Αυτο ειναι παγιδα. Το "μπροστα", απο μονο του, δεν ειναι πανακεια.
Αλλα να "βλεπεις" και αλλες παραμετρους, που μετρανε ιδιαιτερα.

Οπως προσωπικες φιλοδοξιες, συμβιβασμοι με αμφιλεγομενο οφελος,
συσχετισμοι δυναμεων-εξουσιων, αντι για ταπεινη διακονια και μαρτυρια Χριστου,
πολιτικες και μη πιεσεις, "εξωθεν κινδυνοι" που η Εκκλησια αντιμετωπιζε ετσι κι αλλιως παντοτε,
δηθεν ιστορικες συγκυριες που δεν πρεπει να βιαζουν τα πνευματικα ζητηματα,
παραθεωρηση της ουσιας, χαριν ενος ωφελιμιστικου σκοπου κ.α.

Εχουμε τους λογους μας, να ειμαστε επιφυλακτικοι, και ειναι ιδιαιτερα σοβαροι..

Re: Η Θρονική Εορτή του Οικουμενικού Πατριαρχείου παρουσία τ

Δημοσιεύτηκε: Δευ Δεκ 15, 2014 12:16 pm
από Captain Yiannis
Εξ απαλών ονύχων, στο μυαλό μου έχω ότι ,
τα λόγια από μόνα τους δεν είναι δα και το χειρότερο που μπορεί να συμβεί ...σε διάφορες καταστάσεις. :smile:

Όμως το θέμα εδώ , δεν είναι τα λόγια -στους διαλόγους- και εν τέλει ο διάλογος
...αλλά οι πράξεις που πολλές φορές ακολούθησαν ...τους διαλόγους μεταξύ Ορθοδόξων και απανταχού Αιρετικών.

Εκεί ..εντοπίζεται το πρόβλημα ...νομίζω ;; :smile:

Re: Η Θρονική Εορτή του Οικουμενικού Πατριαρχείου παρουσία τ

Δημοσιεύτηκε: Δευ Δεκ 15, 2014 12:56 pm
από dionysisgr
Σιγουρα οταν τα πραγματα διαφυγουν απο τον θεωρητικο-διαλεκτικο τοπο,
και προχωρησουν σε πρακτικη εφαρμογη, σε τετελεσμενα δηλαδη, και σε αλλαγη παραδειγματος,
τοτε σημαινει οτι εχουμε φτασει στο εσχατο σημειο, οπου απομενει η επισης απολυτα πρακτικη αντιδραση,
ως μονη πλεον επιλογη υγιους αντιδρασης απο κληρο και λαο.

Αυτο εγινε οπως προανεφερα, -σε μια περιπτωση, απο τις πολλες- τον 15ο αιωνα μετα την Συνοδο Φερραρας-Φλωρεντιας,
οποτε κατα την επιστροφη τους στην Πολη, οι πραξαντες την μειοδοσια της ορθοδοξου πιστεως, ενωπιον του Παπα,
εμποδιστηκαν, αγνοηθηκαν εκκωφαντικα, και περιθωριοποιηθηκαν απο τον λαο του Θεου,
και ακυρωθηκαν την πραξη τα υπογραφομενα, και θριαμβευσε αλλη μια φορα η ορθοδοξη πιστη.

Τοτε, βεβαια τις εποχες εκεινες, μπορουσες να κρατησεις μυστικα και να παραπλανησεις τον λαο,
και να τον φερεις προ γεγονοτων. Η πληροφορηση ηταν προνομιο των λιγων.

Τωρα ειναι απιθανο αυτο. Στις μερες μας, αρκετα εχουν πλεον αλλαξει. Και αυτο ειναι προνοια Θεου.

Πλεον η πληροφορηση ειναι σχεδον ακαριαια, και οι αντιδρασεις αμεσες. Εστω απο λιγους.
Παντως το οτι υπαρχουν αντιδρασεις, αυτο αποτελει αναχωμα, συν Θεω, για περαιτερω προβληματα.

Ηδη την τελευταια δηλωση-κειμενο κατα της νεας εκκλησιολογιας του Φαναριου, την εχουν υπογραψει χιλιαδες λαϊκοι πιστοι, θεολογοι, κληρικοι, μοναχοι, μοναχες, ηγουμενοι, ηγουμενες, Μητροπολιτες και οσο παει μεγαλωνει ο καταλογος.

Αρα δεν ειναι ευκολο να μας φερουν προ τετελεσμενων.
Εχουν μεν την πρωτοβουλια κινησεων, αλλα απο κοντα υπαρχει και η αντιδραση.

Μονο με απομειωση των αντιδρασεων μας, με ειρωνια, με κουφιες απειλες, με απαξιωση των προσωπων μας,
οτι ταχα εμεις δεν ειμαστε ειδικοι των θεματων και δεν κατεχουμε, και με θολωμα των νερων, κερδιζουν καποιοι χρονο.

Ομως οτι και να κανουν, (εννοειται στραβο βεβαια, για το αγαθο δεν τιθεται λογος), θα μας βρουν απεναντι.

Και εδω που τα λεμε, χιλιες φορες να εχουν απεναντι εμας,
μεχρι να συνετιστουν, και να τηρησουν τα ισα,
γιατι αμα βγει ο Ιδιος ο Κυριος και Θεος απεναντι τους,
δεν θα προλαβουν ουτε "α", ουτε "ου", να ανακραξουν.

Δινει χρονο ο Κυριος, μακροθυμει,
μεχρι να φανερωσει ο καθενας εις τελους τις προθεσεις του.