Σελίδα 3 από 3

Re: Το επιτίμιο της ακοινωνησίας επέβαλε στους κυβερνώντες..

Δημοσιεύτηκε: Τρί Ιουν 25, 2013 9:10 am
από dionysisgr
βρε Βασιλη, αυτα που λες εχουν μια λεπτη επιγευση μανιχαϊσμου, προφανως εν αγνοια σου.

Δεν ειναι αλλα τα πνευματικα (αγαθα),
και αλλα τα κοσμικα (πονηρα), και δεν πρεπει να τα πειραζει η Εκκλησια..

Για ονομα του Θεου. Αυτο ειναι μεγιστη πλανη.
Και την κουβαλαμε λιγο πολυ ολοι μας. Σκεφτομαστε με λαθος τροπο. Ετσι μας μαθανε.

Δεν ξεχωριζουμε επ'ουδενι την ζωη απο την πιστη, ενωμενα ειναι,
μεσα στον κοσμο χανεσαι και σωζεσαι, εως εσχατης αναπνοης.

Μια κτιση υπαρχει, και ενας Κτιστης. Ολα ειναι λιαν καλως δημιουργημενα.
Λοιπον και μεσα στην κτιση αυτη κολυμπαμε ολοι μας, και μεσα στην κτιση ενεργουμε.

Δεν ισχυει καθολου συνεπως, το: "Α! εγω δεν ασχολουμαι με αυτα" η "ασχολουμαι μονο με τα αλλα"
και κατα συνεπεια η Εκκλησια δεν πρεπει να ασχολειται με αυτα, αλλα μονο με τα "αλλα".

Λαθος και παλι λαθος.

Αυτο ειναι μια εντεχνα καλλιεργημενη, πονηρια-απατη των υπευθυνων,
για να βγαλουν εκτος κοινωνικου λογου την Εκκλησια.

Και εχει περασει με μαεστρια αυτο σε πολυ κοσμο. Το εχουν επιτυχει.

Ενα μονο παραδειγμα απο την ιστορια αρκει.

Ο Αγιος Ιωαννης ο Χρυσοστομος, ειχε αποψη για ολα τα θεματα. Και πληρωσε εως και με την ζωη του.

Εχει κανεις να του καταλογισει κατι μεμπτο; Οτι δεν ειναι ενας απο τους μεγαλυτερους θεολογους;
Οτι δεν ηταν ασκητης ασκητων; Οτι δεν ηταν φιλανθρωπος και αλληλεγγυος; Οτι δεν ειχε αγαπη και κατανοηση;

Ολοι μας, κρινομαστε, χανομαστε, σωζομαστε, και παει λεγοντας
μεσα απο την σταση μας, στην καθημερινοτητα,και στις κοινωνικες αναταραξεις.

Δεν θα κριθουμε βασει καποιας εσωτερικης φανταστικης και αποκοσμης "πνευματικοτητας".
Που να την ειχαμε κιολας και αυτην, κατι θα γινοτανε, αλλα που να την βρουμε..

Η κρισιμη ερωτηση σε εμας που ζουμε μεσα στον κοσμο, προφανως θα ειναι,
(εκτος βεβαια απο την ομολογια της Πιστης στον Θεο, με καθε λογο και με εργα μετανοιας και αρετης),
για το τι πραξαμε εμεις, απεναντι στα πραγματα οπως αυτα ηρθανε τον καιρο μας.

Τι θα πουμε; Οτι εμεις δεν αχοληθηκαμε γιατι δεν ηταν "πνευματικα" τα προβληματα;

Ο Αγιος Ιωαννης ο Προδρομος και Βαπτιστης του Κυριου μας που το γενεθλιον του, μολις εορτασαμε,
δεν ξεφτιλιζε τον Ηρωδη δημοσιως, και ηλεγχε την εξουσια δριμυτατα;

Μηπως ταχα του ελειπε η.. πνευματικοτητα και η ασκητικη, οι αρετες και η ψυχικη καθαροτητα;

θα πεσει φωτια να μας καψει..

Re: Το επιτίμιο της ακοινωνησίας επέβαλε στους κυβερνώντες..

Δημοσιεύτηκε: Τρί Ιουν 25, 2013 11:00 am
από vasilisalt
Βρε Διονύση, καλά τα λες.
Και συγχώρεσέ με σε παρακαλώ που είμαι εκτός ΄΄γραμμής΄΄.

Όμως στα 2013 χρόνια, μου αναφέρεις έναν Άγιο (ή τέλος πάντων τους Αγίους).
Τους υπόλοιπους εκατοντάδες (πιθανόν και χιλιάδες) που τους έβαλες;

Όταν μιλάμε για πρακτικά καθημερινά θέματα, νομίζω πως αφού αναφέρουμε το ιδανικό,
καλό θα ήταν να μιλάμε για το καλύτερο μεν, εφικτό δε.
Νομίζω πως δεν θα διαφωνείς σε αυτό.

Συγχώρεσέ με καλέ φίλε, αλλά τουλάχιστον αυτή την εποχή νομίζω πως πρέπει να στηρίξουμε καμιά αλήθεια,
γιατί αλλιώς δεν έχουμε καμία ελπίδα και ως έθνος αλλά βασικά ως άνθρωποι...

Και εγώ θέλω μια εκκλησία μόνο με Αγίους και όλοι μας νομίζω.
Σήμερα όμως πρέπει να δούμε τις συνθήκες της εποχής και να μιλάμε με τους σημερινούς όρους.

Ε λοιπόν εντάξει.
Για να μην σας κολάζω, ας δεχθούμε λοιπόν μια εκκλησία που θα βγάζει λαύρες ανακοινώσεις, που θα
μοιράζει αφορισμούς και ακοινωνησίες γενικώς, λύνοντας τα προβλήματα όλα ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ και μόνο. Στα χαρτιά δηλαδή.
Και να μη χρειάζεται και πολλά πολλά.
Με την ομοφιλοφιλία, ένα έγγραφο φωτιά και καθάρισες!
Ζήτω η αντιπολίτευση!!!
Όλα στα χαρτιά είναι τέλεια. Και πάθος, τσεκούρι και φωτιά να ΠΟΥΜΕ την αλήθεια!
Και αν θα φτάσουμε στις ημέρες της Αποκάλυψης, εμείς θα λέμε, ΤΑ ΛΕΓΑΜΕ!!! Δεν τα λέγαμε;

Προσωπικά δεν θέλω να αφαιρέσω το λόγο στην εκκλησία.
Το αντίστροφο.
Προσωπικά θα μπορούσα να ακούω ευαγγελικό λόγο και χριστιανικό λόγο 24 ώρες το 24άωρο.
Υπάρχουν κληρικοί που θα μπορούσα να μονάσω μαζί τους!!! που λέει ο λόγος εννοείται.
Φοβάμαι όμως με τους υποκριτικούς λεονταρισμούς, ο εκκλησιαστικός λόγος θα έχει συνεχώς κατήφορο.

Για να καταλήξω και να κλείσω.
Αν ήταν στο χέρι μου, θα πρότεινα π.χ. για το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο η εκκλησία με σαφήνεια να καταθέσει τις απόψεις της και
με σαφήνεια να ενημερώσει για τις αντιρρήσεις της.
Το επόμενο βήμα θα κριθεί μετά.
Το να φανατίζουμε με εβραίους και χιλιάδες άλλες ΄΄ειδήσεις΄΄, σενάρια κλπ κλπ κλπ, κάτω από το τραπέζι και να μιλάμε με κορώνες,
ΜΑΛΛΟΝ ΧΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΚΥΡΟΣ ΜΑΣ.

Re: Το επιτίμιο της ακοινωνησίας επέβαλε στους κυβερνώντες..

Δημοσιεύτηκε: Τρί Ιουν 25, 2013 11:49 am
από Dimitris39
Για να καταλαβω και εγω ..
ποσοι απο τους Πολιτικους αυτους κοινωνουσανε και ποσοι στεναχωρεθηκαν που τους βαλανε επιτιμιο?

Re: Το επιτίμιο της ακοινωνησίας επέβαλε στους κυβερνώντες..

Δημοσιεύτηκε: Τρί Ιουν 25, 2013 11:55 am
από dionysisgr
Βασιλη καταρχας δεν εχουμε κανενα "κυρος" για να το χασουμε.
Με το κυρος δεν σωζεσαι, με την ταπεινωση μονο και παλι εχει αγωνα πολυ.

Αιωνιο και ακαταλυτο Κυρος, Δυναμη και Εξουσια Ζωης και θανατου, εχει μονο ο Κυριος μας.

Θα μπορουσα να σου αναφερω πολλους αγιους, αλλα εφερα παραδειγματα που γνωριζουν ολοι.

Λες να στηριξουμε αληθεια. Ποια αληθεια να στηριξουμε, του Θεου, η των ανθρωπων;

Oι ανθρωποι εχουν φτασει να θεωρουν την διαστροφη "αληθεια".
Θα αλλαξουμε εμεις τον νομο του Θεου και τα Ευαγγελια για να μην κακοκαρδιζουμε τους ανθρωπους;

Κανεις που ζει εκκλησιαστικα, δεν ισχυριζεται οτι ειναι καλυτερος απο τους αλλους,
και οποιος το κανει ειναι ενοχος αλαζονειας και στερημενος Πνευματος Αγιου.

Η μονη λοιπον διαφορα του καθε ανθρωπου,
που συνιστα εργω και λογω συνειδητα Εκκλησια,

και μονο οχι στα χαρτια, απο τους αλλους, που ειναι Εκκλησια,
ειτε επειδη ετσι τους "βαπτισαν", (αλλα αυτοι δεν ηθελαν..)
αλλα και απο τους αλλους που δεν θελουν καν να ειναι Εκκλησια,
και δεν δινουν δεκαρα για τον Θεο και τον ανθρωπο,
αλλα ακολουθουν μονο τα παθη και τα θελω τους, εως τελους,
ειναι οτι εμεις γνωριζουμε οτι ειμαστε αρρωστοι.

Οι αλλοι θεωρουν οχι μονο οτι ειναι καλα, αλλα και οτι πανε μια χαρα,
μιας και εμεις εχουμε το προβλημα που ειμαστε και λεγομαστε Εκκλησια.

Αυτην ακριβως ομως την επιγνωση της αρρωστιας στον ανθρωπο,
καθως και την συνεχη εκζητηση του ελεους και της ιασης εν Χριστω,
την δινει μονον ο φωτισμος του Αγιου Πνευματος, δια της λειτουργικης ζωης.


Απο εκει και περα.

Εαν η Εκκλησια δεν χτυπησει καμμια "καμπανα", και μεταφορικα και κυριολεκτικα,
τοτε το ποιμνιο ειτε θα αποκοιμηθει εντελως, ειτε θα πεσει σε κωμα,
και ως γνωστον οταν τα προβατα την πεφτουν για υπνο χωρις ποιμενα αγρυπνο,
το πρωϊ απομενουν μονο τα κοκκαλακια τους..

Διοτι οι πασης φυσεως λυκοι δεν εχουν αργιες,
αλλα εργαζονται νυχθημερον, για να απολαυσουν το ποιμνιο.

Οταν λοιπον η Εκκλησια αφοριζει καποιον, στην ουσια τι κανει;

Aπλως ανακοινωνει στον ανθρωπο που συνειδητα την απορριπτει,
οτι ειναι εκτος των κολπων της, και τον καλει να αναλαβει τις ευθυνες του,
με ποιμαντικη μεριμνα και αγαπη, μηπως και τον συνεφερει.

Δηλαδη του εκθετει ενα τετελεσμενο γεγονος, οτι εχει φυγει απο την Εκκλησια με δικη του ευθυνη,
και τον καλει, με το επιτιμιο, να μετανοησει και να επιστρεψει.

Δεν προηγειται η Εκκλησια. Επεται. Εχει προηγηθει η αποστασια του προσωπου, και ακολουθει ο κανονας.

Οπως μια στοργικη Μητερα, σε ενα παιδι που παει να σπασει το κεφαλι του, και επιμενει,
του κοβει και καμμια αποτομη, γιατι αλλιως θα παει στο ΚΑΤ, εαν οχι στα θυμαρακια.

Εαν δεν το κανει η Μητερα, θα κατηγορηθει και δικαια για εγκαταλειψη και πλημμελη φυλαξη του τεκνου.

Αγαπη δεν ειναι να αφηνεις ασυδοτο τον αλλον, αγαπη ειναι να μεριμνας γιαυτον με καθε τροπο.

Τωρα εαν αυτοι που εφαγαν τα επιτιμια, βγουν π.χ. και πουν: "Σκασιλα μας!!!", το μονο που θα κανουν,
θα ειναι να επιβεβαιωσουν πανηγυρικα την αποφαση της Εκκλησιας.

Και θα αποδειξουν ετσι, οτι οντως εχουν θεσει αυτους, εκτος Εκκλησιας.

Εαν αντιθετα ταπεινωθουν, και αλλαξουν τακτικη παλι δικαιωνεται η αποφαση επιβολης μετρων πνευματικων.

Και στην μια περιπτωση και στην αλλη, η Εκκλησια εχει ενεργησει σοφα και ποιμαντικα.

Απο εκει και περα ο ανθρωπος ειναι ελευθερο και αυτεξουσιο ον, οτι θελει κανει,
αλλα νομοτελειακα θα υποστει και τις συνεπειες της ελευθεριας του εν καιρω.

Αντιστοιχα οταν η Εκκλησια επιβαλει επιτιμιο ακοινωνησιας, παλι κρουει τον κωδωνα, σε οποιον βεβαι ακουει,
οτι θα ειναι εκτος Σωματος Χριστου, για οσο καιρο δεν μεταβαλλει νουν, και επιμενει στην πλανη και την αποστασια του.

Δεν εχει αλλα οπλα η Εκκλησια. Αυτα ειναι τα εσχατα οπλα της, και οσο και εαν ακουγονται "θεωρητικα", Βασιλη,
ουαι και αλοιμονο, σε οποιον τον βρει ο θανατος κατω απο αυτα τα επιτιμια, και εφοσον αυτα ειναι δικαια βεβαια.

"Οτι εαν λυσετε, θα ειναι λυμενο, και οτι εαν δεσετε θα ειναι δεμενο και στους Ουρανους,"
εντελλεται Κυριος στους Αποστολους, και απο εκει και περα διαχρονικα,
σε ολους τους Πνευματικη εξουσιαν εχοντες Ιερεις, Επισκοπους, εφοσον εχουν εγκυρη αποστολικη διαδοχη.

Οποτε καταλαβαινεις, οτι οποιος κοιμηθει με επιτιμιο, αφορισμου η ακοινωνησιας στην πλατη,
και αυτο ειναι δικαιο και νομιμο κατα Θεον,
ε, ειναι κομματακι δυσκολα τα πραγματα..

Εως πολυ δυσκολα θα ελεγα.
Κοινως ουτε ψυλλος στον κορφο του..

Μπορει καποιοι να γελανε και να ειρωνευονται επι ολων αυτων,
αλλα ερχεται στιγμη που τα γελια και οι ειρωνιες κοβονται απαξ και διαπαντος,
και τοτε αρχιζει η ατελεστη αιωνιοτητα.

Οποτε οποιοι θελουν να γελανε,
ας κρατανε και μια υποσημειωση καπου, θα την χρειαστουν.

Re: Το επιτίμιο της ακοινωνησίας επέβαλε στους κυβερνώντες..

Δημοσιεύτηκε: Τρί Ιουν 25, 2013 2:16 pm
από GeorgiosM
ω ξεχαρβαλωμένοι καιροί, ώ έσχατοι καιροί.

τί να πρωτο-ομολογήσει η Εκκλησία στους καιρούς μας;
α. να δώσει ομολογία πίστεως , να μιλήσει για να αφυπνίσει τον άνθρωπο,
να τον φέρει σε συναίσθηση.
να μπορέσει να του δώσει το απαραίτητο πλαίσιο της χριστιανικής ζωής,
για να βρει και να ζήσει κατα Θεόν.

β. παράλληλα, θα δώσει ομολογία πίστεως, μέσω της αγάπης και της πραότητας.

ο σύγχρονος ανθρωπος εχει παθει εκκοσμίκευση (και εγώ πρώτος)
και τα αφτιά του είναι σχεδον βουλωμένα.
οι οφθαλμοί σχεδον κλειστοί.
χρειαζεται πότε λίγες φωνές και πότε Αγιο Πνεύμα για να ανοίξουν.

αν η επίσημη Εκκλησία μιλήσει έντονα για θεία Μετάληψη, πνευματικό,
προσευχή, γάμος σε νεαρή ηλικία, πολυτεκνία, κλπ κλπ,
είναι το μόνο σίγουρο ότι θα πολεμηθεί κατα πρώτον απο πολλούς κοσμικευμένους χριστιανους της ταυτότητας.

οπως εδιωξαν κατα καιρούς πόσους και πόσους αγίους ιεράρχες,
διάφοροι άρχοντες αλλά και διάφοροι εκκλησιαστικοί παράγοντες.
και τον αγιο Νεκτάριο έδιωξαν . οι επίσκοποι της Αλεξάνδρειας,
διότι ήταν αληθινός ζηλωτής.
και εκείνος ήρθε στην Ελλαδα και συνέχισε το έργο του.
απο άλλο πόστο.
και αφού πεθανε του ζήτησαν συγνώμη.

ο πολύς ο κόσμος θέλει λίγη βία.
δεν χωράει πολύ νερό το κουβαδάκι μας, γιαυτό και προτιμάμε
μια "άνετη" ζωή. άνετη κοσμικά, διότι το να είσαι κοντά στον Χριστό
πονάει και θέλει πολύ κόπο.

προτιμάμε να πέσουμε σε μεγάλες δυσκολίες και δυστυχίες, παρά να στριμωχτούμε εθελοντικά (προκαταβολικά) μόνοι μας για Εκείνον.

και έτσι η Εκκλησία στην Ελλάδα
παραμένει σε χαμηλά επίπεδα, με κομμένα φτερά, πετώντας χαμηλά
και χτυπιέται απο πολλά μέτωπα.

έχει Ο Θεός όμως.
ας ζητάμε εμείς στις προσευχές μας και ο Θεός θα μας βοηθάει.
επισης, ας αλληλεπιδρουμε με τους ιερείς μας,
ώστε να ζητάνε και εκείνοι απο τους αρχιερείς κάτι το καλύτερο.

Re: Το επιτίμιο της ακοινωνησίας επέβαλε στους κυβερνώντες..

Δημοσιεύτηκε: Τρί Ιουν 25, 2013 2:28 pm
από GeorgiosM
ο χριστιανός αγαπάει και ακολουθάει Τον Χριστό,
και αυτό σημαίνει.
ότι θα εχει πνευματικό, θα μεταλαμβάνει των αχράντων
μυστηρίων,
και θα έχει και προσευχή και συμμετοχή στις ακολουθίες.
και μελέτη.
ετσι ο χριστιανός αποκτάει σχέση και κοινωνία
με Τον Θεό.
έτσι αποκτάει Αγιο Πνεύμα.
και οταν εχει Αγιο Πνεύμα, σημαίνει και χειροπιαστους καρπούς.
πχ δεν γίνεται να είμαστε καλοί ευαρεστοι χριστιανοί αλλά
να μην εχουμε καλή σχέση με τις ακολουθίες και με προσευχή,
ή να είμαστε μέσα στην άγνοια , περί βασικότατων ζητημάτων.

μπορεί να σωθεί κανείς με λίγα. σώζονται και πολλοί
"χαλαροί" χριστιανοί της ταυτότητας, γιατί ο Θεός δεν θελει
να πηγαίνουν τα παιδιά Του στην κόλαση.

μπορεί να σωθεί καποιος με λίγα, αλλά σίγουρα η ψυχή του θα υποφέρει
σαφώς περισσότερο . ο ίδιος δεν μπορεί να ευλογηθεί.
μένωντας μακρια απο Τον Θεό, εμείς χάνουμε ευλογίες,
και κάνουμε τη ζωή μας δύσκολη. και Τον Θεό "δυσκολεύουμε".