Αρχιεπίσκοπος: «Έχω εμπιστοσύνη στην ωριμότητα του λαού μας»

[aposal]

Σαφώς και δεν κρίνουμε τον ίδιο, αλλά μονάχα μια συγκεκριμένη ενέργειά του. Η ενέργεια κατ' εμέ ήταν λαναθασμένη. Για το ίδιο δεν μπορώ να εκφραστώ. είμαι πολύ αμαρτωλός για να το κάνω

[dionysisgr]

Mιας και μιλας για χαρισματα Σμαρω, θα ηθελα να σε ρωτησω,
κατα ποσο εσυ στερεισαι των χαρισματων του αυτεξουσιου, της λογικης,
και της κριτικης ικανοτητος,
(ρητορικο το ερωτημα καθως θελεις δεν θελεις τα εχεις),
και εφοσον τα εχεις, γιατι δεν τα ασκεις;

Πες την αποψη σου, δεν ειπαμε να ριξεις και το.. αναθεμα.

Θελω να πω, οτι σε αυτο το φορουμ, εχει γινει χιλιες φορες η ιδια συζητηση,
και θα πρεπει να ειπωθει μαλλον αλλες τοσες ωστε να εμπεδωθει,
οτι μας επιβαλλεται να εχουμε κριση, αλλα δεν μας επιβαλλεται η κατακριση.

Την κατακριση την διαλεγουμε μονοι μας, και ειναι ακροτητα, επι μη πρακτεων πραγματων.

Οταν ομως εχουμε γεγονοτα και δηλωσεις πρεπει και οφειλουμε να εχουμε κριση.

Ανθρωπος χωρις κριση, λογικη και αποψη, δεν διαφερει απο ενα απλο βιολογικο αλογο ον.

Δηλαδη για να σου αντιστρεψω το ερωτημα, επιχειρημα σου, περι μη κρισεως,
εαν ο χ,ψ, Ιεραρχης, Πατριαρχης, η αλλος ποιμενας,
αρχισει και κανει οτι του κατεβει στο κεφαλι,
και λεει πραγματα ανηκουστα, οπως πολλακις εχει γινει μεσα στην ιστορια,
εσυ θα πρεπει να μην αντιδρασεις, για να μην πεσεις σε τυχον.. κατακριση;

Τι λετε ρε παιδια; θα μας παρουν παραμαζωμα, εαν σκεφτομαστε και λειτουργουμε ετσι.

Τοτε οι αιρεσεις και οι καθε λογης παρεκτροπες,
θα ειχαν κυριαρχησει εδω και αιωνες, πανω στο σωμα της Εκκλησιας.

Και μην μου πειτε οτι ο Χριστος ποιμαινει την Εκκλησια. Αυτο ειναι δεδομενο.
Σαφως ποτε και κανενας δεν θα υπερισχυσει απολυτα και ακυρωτικα εναντιον της Εκκλησιας,
ως θεοϊδρυτου οργανισμου θεραπειας και σωτηριας των ψυχων.

Αλλα επισης ο Χριστος εχει δωσει και ελευθερια βουλησεως και πραξεως στον ανθρωπο,
εκ της οποιας ελευθεριας προκυπτουν και οι αιρετικοι και οι προδοτες,
αλλα και εκ της οποιας ελευθεριας προκυπτουν και οι μαρτυρες και ομολογητες..

Τα παντα ειναι θεμα ελευθεριας και ευθυνης προσωπικης και επιλογης.

Δεν διαλεγεται με υποδουλα οντα, και αβουλα, ο Θεος.
Διαλεγεται με κατ'εικονα Του λογικα και αυτεξουσια οντα.

Δεν μπορει να αυτο-ευνουχιζομαστε νοητικα, λογικα, χαριν μιας δηθεν αρετης της σιωπης και μη κατακρισεως.
Αυτο ειναι αυτο-ακυρωση της ιδιας μας της νοερης και ψυχικης υποστασεως.

Τι ειμαστε ντουβαρια; Η αμοιβαδες;

Ο πιστος εχει ευθυνη να παιρνει θεση, με ταπεινωση μεν, με πραοτητα, χωρις παθος οσο μπορει ενας ανθρωπος,
αλλα δεν εχει δικαιωμα να αδιαφορει και να ποιει την νυσσαν, εναντι στα τεκταινομενα.

Και ενα χειροπιαστο παραδειγμα, ειναι ο γ.Παϊσιος που τοσο αγαπουμε και ευλαβουμεθα ολοι,
που ειχε σαφεις και ξεκαθαρες αποψεις για ολα τα γεγονοτα του καιρου του, και οχι μονο.

Δεν κατακρινουμε κανεναν, αλλα και δεν αφηνουμε στο απυροβλητο κανεναν.

Ολοι υποκεινται σε κριση, ιδιως οταν φερουν εξουσια, αρα και την ευθυνη, που συνεπαγεται η διακονια τους αυτην,
και οταν παψουν να την βλεπουν ως διακονια, αλλα την χρησιμοποιουν μονο ως εξουσια κατεναντι του πλησιον,
τοτε οχι μονο κριση, αλλα και ελεγχος δριμυτατος απαιτειται.

Eαν εγω ως Διονυσης, η εσυ ως Σμαρω, η, ο χ και ο ψ,
παρει φορα και παει στο αλλο ακρο της κατακρισεως και της εμπαθειας, θα φερει την ευθυνη του,
εαν ομως παλι σιωπησει και οι λιθοι κεκραξονται με αυτα που γινονται,
παλι θα φερει ακεραια την ευθυνη της αδιαφοριας.

Τελικα ειναι θεμα ελευθεριας και επιλογης, παντα βεβαια εν πνευματι ταπεινωσεως,
και εκκλησιαστικης συνειδησεως, το να μιλαει ο πιστος για την Εκκλησια,
και να παιρνει θεση για τα τρεχοντα.

[smarti]

Έχεις δίκαιο Διονύση από την μεριά σου. Προσωπικά εμένα δεν με αναπαύει καθόλου να κρίνω τις πράξεις τους και ας με πεις άβουλο ον η οτιδήποτε άλλο. θα το δεχτώ......

[ΜΙΧΣ]

όχι άβουλο όν Σμαραγδένια μου... ταπεινό θα έλεγα... ή καλύτερα κάποια που εμπιστεύεται ότι ο Κύριος και Τριαδικός μας Θεός γνωρίζει και επιτρέπει τα πάντα που γίνονται, για το καλό μας.

[dionysisgr]

Καλα βρε Σμαρω, οταν λεμε κατι,
δεν σημαινει οτι το κολλαμε σαν ταμπελα σε αυτον που απευθυνομαστε.

Δεν σε ειπα αβουλο ον. Ειδες που με κατακρινεις εμμεσα, χωρις να το θελεις καν;

Σου ειπα, οτι οφειλεις να ασκεις την λογικη και κριτικη σου ικανοτητα.

Αυτο ειναι ολο. Οπως σε καθε θεμα της καθημερινοτητας σου.

Και η Πιστη μας, η συμμετοχη μας στην Εκκλησια,
ειναι η ιδια η καθημερινη ζωη μας, η ιστορια μας, η προσωπικη, ο βιος μας,
δεν ειναι κατι αφηρημενο, η θεωρητικο, και ανεγγιχτο.

Ζυμωνεται και αλληλεπιδρα με τα πραγματα που αντιμετωπιζουμε στο καθ'ημεραν γιγνεσθαι.

Και εφοσον κινουμαστε με καλη προθεση και προαιρεση, με αγαθο κινητρο, αυτο κυριως αξιολογει ο Θεος,
μπορουμε να κρινουμε, και πρεπει.

Γιατι ο Θεος δεν ενδιαφερεται τοσο για το τι λες, η κανεις, αλλα γιατι το λες και γιατι το κανεις.

Απο εκει θα κριθουμε. Απο την ποιοτητα και την αληθεια της εσωτατης καρδιας μας,
απο την οποια εκπηγαζουν ολα, και αγαθα και μη αγαθα ναματα.

Μπορει καποιος να σιωπα, και να τους εχει ολους θαμμενους στην καρδια του,
και να εχει μυστικο και αφανερωτο εγωϊσμο, χωρις να τον εχει παρει χαμπαρι,
και μπορει καποιος να μιλα και να γαυγιζει φαινομενικα, και εσωτερικα να πονα,
και να ενδιαφερεται αληθινα για τους αλλους και για τα τεκταινομενα.

Ειναι ανεξερευνητα τα βαθη της ανθρωπινης καρδιας και ψυχης,
και μονο το Πνευμα το Αγιον ερευνα και κατοπτευει τα ορια τους.

[smarti]

Δεν είπα βρε ότι με είπες άβουλο ον, αλλά ότι μπορείς να με πεις εγώ και πάλι θα σε αγαπάω και θα σε σέβομαι. Το οποίο το ξέρεις πιστεύω.

[smarti]

όχι άβουλο όν Σμαραγδένια μου... ταπεινό θα έλεγα... ή καλύτερα κάποια που εμπιστεύεται ότι ο Κύριος και Τριαδικός μας Θεός γνωρίζει και επιτρέπει τα πάντα που γίνονται, για το καλό μας.

Μακάρι Μαρία να ειμουν ταπεινή...κάτι το οποίο δεν ειμαι δυστυχώς αλλά παρακαλώ τον καλό Χριστουλη να με βοηθήσει.

[aposal]

Το θέμα μας είναι η δήλωση του Αρχιεπισκόπου. Παρακαλώ να προσανατολιστούμε σ' αυτό!

(άντε μπράβο!)

[dionysisgr]

Καταρχην Αποστολε, ο Αρχιεπισκοπος δεν κανει δηλωσεις,
αλλα ποιμαντικες παρεμβασεις, και νουθεσιες προς το Χριστεπωνυμο πληρωμα.

Αααχ!! Ετσι!! Στην ειπα τωρα, γιατι πηγες να μας επιτιμησεις κιολας, αμαρτωλε!!

[aposal]