Θαύματα των Αγ. Πατέρων της Ι.Μ.Παντοκράτορος Νταού Πεντέλης

Συζητήστε με τα μέλη μας για τύχον θαύματα που είδατε, αισθανθήκατε ή σας τα εξιστόρησαν φίλοι και γνωστοί σας.

Συντονιστής: Συντονιστές

Απάντηση
efthumhs
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1547
Εγγραφή: Δευ Δεκ 18, 2006 6:00 am
Τοποθεσία: Στερεά Ελλάδα

Θαύματα των Αγ. Πατέρων της Ι.Μ.Παντοκράτορος Νταού Πεντέλης

Δημοσίευση από efthumhs »

Παρακάτω παρατίθεται μια σειρά θαυμάτων που έχουν ληφθεί απο το http://www.pantoktratoros-tao.gr με θαύματα που ήταν αναναρτημένα παλαιά στην ιστοσελίδα και έχουν αντικατασταθεί με νέα καθώς και ένα βίντεο στο οποιο μιλάει η αδελφή Νικοδήμη για ένα θαύμα που έγινε στο μοναστήρι των Αγίων στις 29/5/2014, πριν λίγες μέρες δηλαδή. Αρκετα μεγαλο το post αλλα αξίζει τον κόπο....Την ευλογία των Αγίων να έχουμε...

Α. ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ

1ο Θαυμαστό Γεγονός
5η Νοεμβρίου τοῦ ἔτους 1983
Πρίν εἰσαχθῶ σέ Νοσοκομεῖο, ὅπου θά ἔκανα μιά σοβαρή ἐγχείρησιν, ἦλθα στή Μονή μέ δάκρυα γιά νά προσευχηθῶ. Γονατιστός μπροστά στά Ἅγια Λείψανα τῶν Πατέρων παρεκάλεσα νά μέ βοηθήσουν. Ἡ ἐγχείρησις ἔγινε, ἀλλά ὁ πυρετός παρ᾽ ὅλο πού εἶχαν περάσει τόσες ἡμέρες συνέχισε νά ὑπάρχῃ καί νά ἀνεβαίνῃ. Βρισκόμουν σέ ἄσχημη ψυχολογική κατάστασι, ὅταν αἰσθάνθηκα νά περικυκλώνουν τό κρεββάτι μου πολλοί. Ἡ ἔκπληξί μου μεγάλωσε, ὅταν ἕνας ἀπ'αὐτούς μοῦ εἶπε: "μή στενοχωρεῖσαι, ἡ προσευχή σου εἰσακούσθηκε, θά γίνῃς καλά". - Ποῖοι εἶσθε σεῖς; ξεφώνησα μέ λαχτάρα. - Εἴμαστε οἱ Πατέρες πού σύ ἐπεκαλέσθης. Ἀπό ἐκείνη τήν στιγμή ἔνοιωσα τό σῶμά μου νά δροσίζεται ἀπό τήν φλόγα τοῦ πυρετοῦ, τά χέρια καί τά πόδια νά παίρνουν δυνάμεις. Τό θαῦμα εἶχε γίνει· ξεφωνητά καί κλάματα χαρᾶς ἀκούστηκαν σ᾽ ὅλο τό θάλαμο. Ἤμουν τελείως καλά.
Γεώργιος Λαμπριανοῦ

2ο Θαυμαστό Γεγονός
Ἡ Στεφανία Ἀ. ἀπό τήν Εὔβοια, ἔπασχε ἀπό βαρύ ἐγκεφαλικό ἐπεισόδιο καί καρδιακή ἀνακοπή καί ἐνοσηλέυετο σχεδόν κλινικῶς νεκρά στό Ἱπποκράτειο Νοσοκομεῖο Ἀθηνῶν. Ἐπί 16 ἡμέρες ἀνέπνεε διά τεχνητῆς ἀναπνοῆς. Μετά ἀπό Θεία Λειτουργία πού ἐπιτελέσθη στό ὄνομά της στόν Ναόν τῆς Μονῆς, θερμήν προσευχήν τῆς μητρός της καί χρίση τῆς ἀσθενοῦς με λαδάκι ἀπό τό κανδήλι τῶν Ἁγίων, ἡ σχεδόν ἄπνους Στεφανία, ἀνέλαβε τίς δυνάμεις της καί ἐθεραπεύθη πλήρως, δοξάζουσα «τόν θαυμαστόν ἐν τοῖς Ἁγίοις αὐτοῦ» ἐλεήμονα Θεόν καί τούς Ἁγίους Πατέρας.

3ο Θαυμαστό Γεγονός
Ὁ κ. Ἰωάννης Π., κάτοικος τῆς περιοχῆς Ραφήνας, εὐεργετημένος ἐκ τῆς πνευματικῆς ἐπικοινωνίας του μέ τήν Ἱεράν Μονήν, ἠθέλησεν ἐξ εὐγνωμοσύνης νά καλλιεργήσῃ τόν ἐλαιῶνα τῆς Μονῆς. Τόν Μάϊο τοῦ ἔτους 1996 καθώς ὄργωνεν εὑρισκόμενος ἐπί εἰδικοῦ ὀχήματος (τρακτέρ) ἕνα ἀνισόπεδον τμῆμα τοῦ κτήματος, αἴφνης εἶδεν ὀφθαλμοφανῶς ἕναν Μοναχόν ἔμπροσθέν του, ὁ ὁποῖος ἐπιτακτικά τόν κάλεσε νά ἐγκαταλείψη πάραυτα τό μηχάνημα. Ταραγμένος καί ἔκπληκτος ἀπό τήν ἀπροσδόκητον ἐμφάνισιν τοῦ Μοναχοῦ καί τήν παράδοξον ἐντολήν, ἐγκαταλείπει ἔμφοβος τό μηχάνημα, τό ὁποῖον βλέπει εἰς τά ἑπόμενα δευτερόλεπτα νά ἀνατρέπεται καί νά καταστρέφεται ὁλοσχερῶς. Ἀμέσως ἠσθάνθη ὅτι ἐπρόκειτο περί ἑνός ἐκ τῶν σφαγιασθέντων Ἁγίων Πατέρων τῆς Ἱερᾶς Μονῆς, ὁ ὁποῖος ἐνεφανίσθη καί ἔσωσεν αὐτόν ἐκ τοῦ βεβαίου θανάτου. Ἔκτοτε ἡ εὐλάβεια καί ἡ εὐγνωμοσύνη του εἰς τούς Ἁγίους Ὁσιομάρτυρας εἶναι ἄπειρος.


4ο Θαυμαστό Γεγονός
Ἡ Γιασεμή Ζαβιτσάνου 35 ἐτῶν ἐκ Κορυδαλλοῦ, ἠσθένησε βαρέως τόν Αὔγουστο τοῦ ἔτους 1997 μέ κακοήθη ὄγκον εἰς τόν ἐγκέφαλον, ὁ ὁποῖος εὑρισκόμενος ἐπί τῶν νεύρων εἶχεν ἐπιφέρει τήν νέκρωσιν ὅλων τῶν αἰσθητηρίων της. Πρό τῆς ἀναχωρήσεώς της διά τήν Ἀγγλίαν, ὅπου καί θά ἐχειρουργεῖτο, ἐπεσκέφθη μετά τῶν συγγενῶν της τήν Ἱεράν Μονήν, προσεκύνησε τά Ἅγια Λείψανα τῶν Πατέρων καί ἐχρίσθη μέ ἔλαιον ἐκ τῆς κανδήλας των. Εἰς τήν Ἀγγλίαν οἱ ἰατροί ἐξεπλάγησαν, διότι τήν ἑπομένην ἡμέραν τῆς πενταώρου ἐγχειρήσεώς της ἡ ἀσθενής συνῆλθεν καί ἤρχισε νά ὁμιλῇ. Μετά ἀπό 3 ἡμέρες οἱ ἰατροί ὁμολόγησαν ὅτι θαυματουργικῶς ἀπορροφήθηκε τό ὑγρό, γιά τό ὁποῖο θά χρειαζόταν νά γίνῃ καί δευτέρα ἐγχείρησις καί σέ 18 ἡμέρες ἡ ἀσθενής ἐθεραπεύθη τελείως κάι ἐπέστρεψεν εἰς τήν Ἑλλάδα. Πρῶτον δέ μέλημα αὐτῆς ἦτο ἡ προσκυνηματική καί εὐχαριστηριακή ἐπίσκεψίς της εἰς τήν Ἱεράν Μονήν διά νά προσκυνήσῃ καί εὐχαριστήσῃ τούς Ἁγίους Πατέρας διά τήν ἀνέλπιστον ὑπ᾽ αὐτῶν σωτηρίαν της.

5ο Θαυμαστό Γεγονός
Ἡ κ. Μαίρη Καραμπουρνιώτη ἐκ Χαλανδρίου, ἀνάδοχος τοῦ μικροῦ Βασιλείου Πελούση ἐτῶν 11, ὁ ὁποῖος ἔπασχεν ἀπό διάχυτον καρκίνον τῶν ἐντέρων, ὡμολόγησεν ὅτι ὁ Βασίλειος ἐθεραπεύθη τελείως ὅπως ἐβεβαίωσαν καί οἱ ἰατροί, χρισθείς μέ ἔλαιον ἐκ τῆς κανδήλας τῶν Ἁγίων, πρό τῆς τρίτης ἐγχειρήσεώς του καί κατόπιν 8μήνου νοσηλείας του εἰς τό Νοσοκομεῖον Παίδων ( Ὀκτώβριος 1998- Ἀπρίλιος 1999).


6ο Θαυμαστό Γεγονός
Ἡ κυρία Γεωργία Τ. ἐκ Θεσσαλονίκης μᾶς γράφει: "Εὑρισκόμουν εἰς κρίσιμον κατάστασιν, ἕτοιμη διά χειρουργικήν ἐπέμβασιν ὄγκου κακοήθους εἰς τόν ἐγκέφαλον. Ἀπηλπισμένη καί θλιβομένη παρεκάλουν τόν Θεόν νά μέ ἰατρεύση. Μία φίλη μου μοῦ ἀνέφερε διά τούς Ἁγίους Πατέρας τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παντοκράτορος. Εὐθύς ἐπικοινώνησα μέ τήν Μονήν τηλεφωνικῶς διά μίαν δέησιν ὑπέρ τῆς ὑγιείας μου εἰς τούς Ἁγίους. Τήν ἑπομένην, αἱ ἀδελφαί τῆς Μονῆς ἔστειλαν εἰς τό νοσοκομεῖον ἔλαιον ἐκ τῆς κανδήλας τῶν Ἁγίων. Κατά τήν ἐπέμβασιν καί ἐνῶ ἡ ἀξονική καί ὅλαι αἱ ἐξετάσεις ἐπιστοποίουν τόν ὄγκον, οἱ ἰατροί εἶδον μικράν τινά κύστιν μετά τήν ἀφαίρεσιν τῆς ὁποίας αὖθις ἐθεραπεύθην. Ἔκτοτε μέχρι σήμερον καί μάλιστα μετά παρέλευσιν 3 ἐτῶν χαίρω ἄκρας ὑγιείας. Δόξαν ἀναπέμπω τῷ πανοικτήρμονι Θεῷ Ὅστις μέ ἠλέησε διά πρεσβειῶν τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παντοκράτορος".

7ο Θαυμαστό Γεγονός
Ἡ κ. Νίκη ἀπό τά Σεπόλια Ἀθηνῶν, τακτική ἐπισκέπτρια καί προσκυνήτρια τῆς Ἱερᾶς Μονῆς, εὐλαβουμένη πολύ τούς Ὁσίους Πατέρας τῆς Μονῆς μας διηγεῖται τά ἑξῆς :
«Εἶδα στόν ὓπνο μου κάποιον Μοναχό, ὁ ὁποῖος μέ παρεκάλεσε "νά ἐνισχύσω τά παιδιά Του, τά ὁποῖα δυσκολεύονταν ἀπό τό κρύο τοῦ χειμῶνα". Δέν ἒδωσα σημασία στό ὂνειρο. Τό μόνο πού σκέφθηκα ἦταν πώς ὁ Μοναχός πού εἶδα στό ὂνειρό μου ἦταν ἡ εἰκόνα κάποιου ἁγιορείτη. Τήν ἑπόμενη νύχτα ξαναεῖδα τό ἶδιο ὂνειρο, ἀλλά καί πάλι δέν ἒδωσα σημασία. Μετά μία ἑβδομάδα, ὁ σύζυγός μου ἀρρωσταίνει ξαφνικά καί μέ σοβαρό καρδιολογικό ἐπεισόδιο καί εἰσάγεται στό Νοσοκομεῖο "Εὐαγγελισμός". Οἱ γιατροί μετά τίς ἐξετάσεις, πού τοῦ ἒκαναν, γνωμάτευσαν πώς ἔπρεπε νά γίνη ἐγχείρησις καί μάλιστα μέ ποσοστά νά ζήση 20%. Στό Νοσοκομεῖο γεμάτη ἀπό ἀγωνία καί μόνη, τό μυαλό μου ἒτρεξε στήν Ἱερά Μονή Παντοκράτορος καί στούς Ἁγίους Μάρτυρες Πατέρες της. Ὃμως πολύ κουρασμένη κάθησα νά ξεκουραστῶ καί ἀποκοιμήθηκα γιά λίγο. Καί τότε γιά τρίτη φορά εἶδα τόν ἲδιο Μοναχό νά μοῦ λέγει: "Γιατί ζητᾶς βοήθεια ἀπό ἐμᾶς; Ὃταν ἐγώ σοῦ ζήτησα βοήθεια γιά τά παιδιά μας, ἐσύ δέν ἒδωσες καμμιά σημασία". Ξύπνησα ἒντρομη καί τότε κατάλαβα τί ἐσήμαινε τό ὃραμα, τό ὁποῖο εἶχα δῆ. Χωρίς ἄλλη σκέψη καί ἀναβολή ἒτρεξα στή Μονή σας. Ρώτησα τίς Ἀδελφές τί ἀνάγκες ἒχουν τώρα τόν χειμώνα καί διεπίστωσα ὃτι δέν εἶχαν τά ἀπαραίτητα πρός ἀντιμετώπιση τοῦ χειμωνιάτικου ψύχους. Τούς εἶπα τό ὂνειρο, πού εἶδα τρεῖς φορές καί ὃτι, πιστεύω πώς ὁ Μοναχός πού εἶδα στόν ὓπνο μου, ἦταν ἓνας ἀπό τούς Ἁγίους Πατέρες τῆς Μονῆς καί ἀμέσως τούς προσέφερα τήν βοήθεια πού μοῦ ζήτησε ὁ Ἃγιος Μοναχός χωρίς ἐκεῖνες νά τό περιμένουν. Ἀφοῦ προσκύνησα τά Ἱερά Λείψανα τῶν Ἁγίων, γύρισα στό Νοσοκομεῖο καί βρῆκα μιά ἂλλη κατάσταση σχετικά μέ τήν ὑγεία τοῦ συζύγου μου. Οἱ γιατροί ἒκπληκτοι διαπιστώνουν ὃτι ἡ πρώτη τους διάγνωση, πώς ὁ σύζυγός μου ἒπρεπε νά χειρουργηθῆ ἐπειγόντως, ἦταν λανθασμένη παρά τό ὃτι οἱ πρῶτες ἐξετάσεις πού τού ἒγιναν σέ αὐτό κατέληγαν, νά γίνη δηλαδή ἀμέσως ἐπέμβαση, γιατί ἀλλοιῶς θά πέθαινε! Τώρα διαπιστώνουν ὅτι τά πάντα εἶναι φυσιολογικά! χωρίς νά μποροῦν νά ἐξηγήσουν τό γεγονός. Ὅταν μέ ἐνημέρωσαν γιά τά παραπάνω, τούς ἐξήγησα ποῦ εἶχα πάει, ὅταν αὐτοί ἑτοιμάζονταν γιά τήν ἐπέμβαση. Τότε μοῦ ζήτησαν, περίεργοι νά ἔλθουν μαζί μου στή Μονή. Πράγματι ἤλθαμε καί μέ πολλή εὐλάβεια προσκύνησαν τά Ἅγια Λείψανα τῶν Πατέρων. Ἐγώ δέ καί ὁ σύζυγός μου ἀπό τότε κάθε Κυριακή ἐκκλησιαζόμαστε ἐδῶ στή Μονή καί δοξάζουμε τόν Θεόν γιά τήν σωτήρια ἐπέμβασή Του διά πρεσβειῶν τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ἱερᾶς Μονῆς σας καί εὐχαριστοῦμε τούς Πατέρες γιά τή μεσιτεία τους.

8ο Θαυμαστό Γεγονός
Ὁ Ἰωάννης Κ...., 19 ἐτῶν σπούδαζε στήν Ἰταλία. Εὐσεβής ὅμως νέος, μέ πίστη στό Θεό καί ἀγάπη στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας, ἔρχεται ἀντιμέτωπος μέ πολλούς καί ποικίλους πειρασμούς τῆς ἁμαρτίας ἀλλά καί τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν συμφοιτητῶν του. Μόνος ὃμως στήν ξένη χώρα, αἰσθάνθηκε ἀδυναμία νά ἀντιμετωπίση τήν δύσκολη κατάσταση, στήν ὁποία βρέθηκε. Ἒπαυσε νά παρακολουθῆ τά μαθήματά του καί περιέπεσε σέ κατάσταση μελαγχολίας. Τοῦ εἶχαν μείνη δύο μαθήματα γιά τίς ἐξετάσεις του καί τήν μεταγραφή του σέ Πανεπιστήμιο τῆς Ἑλλάδος. Ἠ μητέρα τοῦ Ἰωάννη, ἡ κ. Κ..., ὃταν εἶδε τήν κατάσταση τοῦ γιοῦ της, ἐπικοινώνησε μέ τήν Ἡγουμένη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς μας καί τήν παρεκάλεσε νά ἀνάψη λαμπάδα ἐνώπιον τῶν Λειψάνων τῶν Ἁγίων Πατέρων καί οἱ μοναχές νά κάνουν Παράκληση ὑπέρ τῆς ὑγείας τοῦ παιδιοῦ της. Πράγματι, τό αἲτημα τῆς πονεμένης μητέρας πραγματοποιήθηκε. Τήν ἑπομένη ἡ κ. Κ... τηλεφώνησε ἐκ νέου στήν Ἱερά Μονή μας γεμάτη ἀπό χαρά ἀλλά καί συγκίνηση καί εἶπε στή Γερόντισσα ὅτι "ὁ Γιάννης της ξαναβρῆκε τόν ἑαυτό του καί ἐντελῶς ὑγιής ἄρχισε πάλι τή μελέτη του καί μάλιστα μέ μεγαλύτερο ζῆλο μετά ἀπό ψυχική κατάπτωση ἕξι μηνῶν!". Ἡ κ. Κ... δοξάζει τόν Θεόν καί εὐχαριστεῖ τούς Ἁγίους Πατέρες μας γιά τή βοήθειά τους στό παιδί της.

9ο Θαυμαστό Γεγονός
Ἡ ὑποψήφια φοιτήτρια Κρυσταλλία Π., ἡ ὁποία ἒφθασεν εἰς λίαν κρίσιμον κατάστασιν τῆς ὑγείας της καί ἰατρικῶς ἦτο καταδικασμένη, διά τῆς θερμῆς προσευχῆς τῶν γονέων της εἰς τούς Ἁγίους καί διά τῆς ἐπιθέσεως μικροῦ τεμαχίου τῶν Λειψάνων αὐτῶν ἐπί τῆς κεφαλῆς της ἠλεήθη καί διέφυγε τήν κρισιμότητα καί ἀνέρρωσεν.

10ο Θαυμαστό Γεγονός
Ἂλλην ἀσθενῆ πάσχουσαν ἐκ λευχαιμίας εἰς προκεχωρημένον στάδιον μάλιστα, ἐθεράπευσαν οἱ ἅγιοι Πατέρες αὐτήν τήν ἡμέραν τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου, ἡμέραν τοῦ μαρτυρικοῦ τέλους τῶν ἁγίων Πατέρων. Τούς εἶδεν ἐν ἐγρηγόρσει εἰς τήν κλίνην τοῦ πόνου νά τήν πλησιάζουν καί νά τῆς λέγουν: "Σάν ἀπόψε ἐδώσαμε τήν ζωήν μας διά τόν Χριστόν, ἀπόψε θά δώσωμε καί εἰς σέ, αὐτό πού μᾶς ζητᾶς".

11ο Θαυμαστό Γεγονός
Η κ. Μ. Νικ. από Λεμεσό Κύπρου στις 4/08/2002 μας αναφέρει:
"Εδώ και πολύ καιρό είχα προγραμματίσει ένα ταξίδι στη Γαλλία. Θα πήγαινα μαζί με την δεκατετράχρονη κόρη μου την Ρ. Παραμονές του ταξιδιού η κόρη μου βγάζει σπυριά στο πρόσωπό και μέχρι την επόμενη μέρα γέμισε όλη η δεξιά πλευρά του προσώπου της. Ένιωθε έντονο πόνο, φαγούρα και κάψιμο. Ο γιατρός βέβαιος για την διάγνωση έλεγε ότι θα πρέπει άμεσα να εισαχθεί σε νοσοκομείο για θεραπεία. Ήτανε μια μορφή "λύκου " που προχώρησε στο μάτι και πλέον υπήρχε κίνδυνος για την όραση του παιδιού μου. Ήμασταν πολύ απελπισμένες... Το παιδί πόναγε και έκλαιγε συνεχώς! Μη θέλοντας να πιστέψω τα όσα ο γιατρός μου είπε, φύγαμε με την Ρ. για Αθήνα, ελπίζοντας ότι θα βρίσκαμε καλύτερους γιατρούς. Δυστυχώς όμως... και στον "Ερυθρό Σταυρό" και στο "Υγεία" ακούσαμε τους γιατρούς να μας λέγουν ότι όντως είναι "λύκος" και ότι θα έπρεπε να αφαιρεθεί το δεξιό μάτι της κόρης μου για να μην χάση τελείως την όρασή της. Μέσα στα κλάματα και την απόγνωση θυμήθηκα την αγαπημένη μου φίλη, που φεύγοντας για την Ελλάδα με προέτρεπε να έρθω να προσκυνήσω τα Άγια Λείψανα στο Μοναστήρι σας. Το απόγευμα της ίδιας μέρας φτάσαμε στη Μονή μόλις τέλειωνε ο Εσπερινός. Με αβάσταχτο πόνο εμπιστεύτηκα στη Γερόντισσα το πρόβλημά μας και Εκείνη με αγάπη και συμπόνια μας οδήγησε να προσκυνήσουμε στους Τάφους των Αγίων Πατέρων που πρόσφατα είχαν βρεθεί. Έσκυψε η Γερόντισσα και πήρε λίγο χώμα που είχε απομείνει στο δεξί μάτι ενός από τους Αγίους και μας το έδωσε, μαζί με λαδάκι από το καντήλι τους. Γονατιστές οι Μοναχές κι εμείς κάναμε την παράκληση των Αγίων, προσκυνήσαμε τα Άγια Λείψανα και φύγαμε γεμάτες ελπίδα και πίστη για το θαύμα. Μερικές ώρες αργότερα άρχισαν αφόρητοι πόνοι στη Ρ. Της είπα να καθαρίσει το πρόσωπό της για να βάλουμε λίγη κορτιζόνη να ανακουφιστεί. Τότε η ίδια με επιμονή μου είπε: " Όχι μαμά! Το λαδάκι που μας έδωσε η Γερόντισσα και το χώμα του Μοναχού θέλω!" Τότε της έκανα επάλειψη με το λαδάκι και έβαλα μερικούς κόκκους από το χώμα του Μάρτυρα. Μέσα στους πόνους της η κορούλα μου ζητούσε την βοήθεια των Αγίων μέχρι που μας πήρε και τις δύο ο ύπνος. Ξύπνησα το πρωί με τις χαρούμενες φωνές του παιδιού μου: "Μαμά βλέπω! Μαμά είμαι καλά!" Χωρίς καθυστέρηση πήγαμε αμέσως στον γιατρό και κείνος έκπληκτος σήκωσε τα χέρια του ψηλά ομολογώντας το θαύμα! Το παιδί μου ήταν πλέον καλά! Τρέξαμε στο Μοναστήρι και με ευγνωμοσύνη ευχαριστήσαμε τους Αγίους, τη Γερόντισσα και τις αδελφές που με τις προσευχές τους έγινε "ίλεως ο Θεός" και για μας! Με την μεσιτεία των Αγίων Πατέρων βρήκε το παιδάκι μου ξανά την υγεία του και η οικογένεια μας την ευτυχία της!
Με πολύ ευγνωμοσύνη και σεβασμό ......................

12ο Θαυμαστό Γεγονός
ΜΕΛΙΣΣΙΑ 21-9-2002
«.....ἀσθενεῖ τις ἐν ὑμῖν; προσκαλεσάσθω τούς πρεσβυτέρους τῆς ἐκκλησίας, καί προσευξάσθωσαν ἐπ' αὐτόν ἀλείψαντες αὐτόν ἐλαίῳ ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου καί ἡ εὐχή τῆς πίστεως σώσει τόν κάμνοντα, καί ἐγερεῖ αὐτόν ὁ Κύριος κἄν ἁμαρτίας πεποιηκώς, ἀφεθήσεται αὐτῷ ἐξομολογεῖσθε ἀλλήλοις τά παραπτώματα.....»
(Καθολ. ἐπιστ. Ἰακώβου Κεφ. Ε΄ 14-16)
Σεβαστή Γερόντισσα,
Περί τόν μήνα Μαΐον τοῦ τρέχοντος ἔτους, ἐνεφανίσθη αἰφνιδίως στήν ἀριστεράν πλευράν τοῦ προσώπου μου, ἕνα ἀσυνήθιστα μεγάλον οἴδημα, συνοδευόμενον μάλιστα καί ἀπό συνεχῆ ἔκκρισιν ὑγροῦ (πύον) ἐντός τοῦ στόματός μου. Ὡς ἑπόμενον, μοῦ ἐχορηγήθησαν καί μάλιστα ὑπό ἐξειδικευμένου καί καταξιωμένου ἰατροῦ μεγάλου Κρατικοῦ Νοσοκομείου, ἀρκετά σέ ἀριθμόν φάρμακα, τά ὁποῖα ἀνελλιπῶς ἔπαιρνα. Παρά τήν ἐπισταμένην ὅμως φαρμακευτικήν ἀγωγήν μόνον τό οἴδημα ἐλάχιστα ὑπεχώρησεν ἡ δέ ἐν γένει κατάστασίς μου δέν ἐβελτιώνετο. Ἡ διάγνωσις τοῦ θεράποντος ἰατροῦ μου, τόν ὁποῖον συχνά ἐπισκεπτόμουν, ἦτο «ἔμφραξις σιελογόνου πόρου» καί ἡ γνώμη του ὅτι ἔπρεπε νά χειρουργηθῶ ἄμεσα καί μάλιστα ἤρχισε νά μέ προετοιμάζει καί ψυχολογικῶς δι΄αὐτό.
Σέ αὐτήν τήν κατάστασιν εὑρισκόμην, ὅταν μετά παρέλευσιν 35 περίπου ἡμερῶν ἀπό τήν ἐμφάνισιν τῶν συμπτωμάτων αὐτῶν, ἐπισκέφθηκα τήν Ἱεράν Μονήν καί μοῦ ὑπέδειξαν τήν ἐπάλειψιν τοῦ πάσχοντος σημείου δι΄ ἐλαίου ἀπό τήν κανδήλαν, ἡ ὁποία καίει ἔμπροσθεν τῶν Ἁγίων Λειψάνων τῶν Πατέρων τῆς Μονῆς σας. Τοῦτο καί ἔπραξα ἐπανειλημμένως μέ πίστιν, ἀλλά καί ἀγωνίαν στηριζόμενος, βεβαίως, καί στό σχετικόν ἐδάφιον τῆς Γραφῆς, τό ὁποῖον καί ἐγνώριζα καί τό ὁποῖον ἔθεσα καί ὡς προμετωπίδα στήν μαρτυρίαν μου αὐτήν.
Μετά τινας ἡμέρας, τρεῖς ἤ τέσσαρας, ἀπό τῆς ἐπαλείψεως διά τοῦ Ἁγίου Ἑλαίου, εἶδον μετά μεγάλης ἐκπλήξεως καί θαυμασμοῦ ὅτι τό οἴδημα τοῦ προσώπου μου, ἀλλά καί τά ἄλλα συμπτώματα τῆς ἀσθενείας μου, τά ὄντως βασανιστικά, εἶχον παντελῶς ἐξαφανισθεῖ. Ἔκπληκτος καί ὁ ἰατρός μου, ὅταν μέ εἶδε, ἀνεφώνησε «τή γλύτωσες!»
Ἀναλογιζόμενος τήν φράσιν τοῦ Κυρίου μας «...ἑώρακάς με, πεπίστευκας μακάριοι οἱ μή ἱδόντες καί πιστεύσαντες» (Ἰωαν. κεφ. Κ΄- 29) συναισθάνομαι μεγαλυτέρας τάς εὐθύνας μου καί τό χρέος μου ἀπέναντι Του, ὡς «ἰδών» διά μίαν εἰσέτι φοράν καί πρός τοῦτο ἡ μαρτυρία μου αὐτή εἰς Δόξαν τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, τοῦ μόνου Ἀληθινοῦ!
Νῦν καί ἀεί εὐγνώμων καί ἱκέτης τῷ Κυρίῳ καί Θεῷ μου.
Μετά σεβασμοῦ,
Κ. Μ. Α.

13ο Θαυμαστό Γεγονός
«...Ὅπου βούλεται Θεός, νικᾶται φύσεως τάξις»
Η οἰκογένειά μας, τοῦ Ε. καὶ τῆς Α. ἀπὸ τὴν Κύπρο, γνωρίσαμε τὸ Μοναστήρι καὶ τὴν ὕπαρξη τῶν Ἁγίων Πατέρων ἀπὸ μιὰ φιλικὴ οἰκογένεια, ἡ ὁποία μὲ τὴν σειρὰ της ἐπισκέφτηκε γιὰ πρώτη φορά τὴν Μονὴ πρὶν ἀπὸ δύο περίπου χρόνια. Ἂν καὶ βρισκόμασταν τόσο μακριά, ὅταν παρουσιάστηκε στὴν ζωή μας ἕνα μεγάλοπρόβλημα-δίλημμα, ὁ νοῦς μας ἐκμηδένισε τὶς ἀνθρώπινες ἀποστάσεις κι ἔτρεξε στοὺς Ἁγίους Πατέρες στὴν Ραφήνα.
Ὁ Θεὸς μᾶς ἔχει χαρίσει δύο παιδάκια. Τὸ πρῶτο κοριτσάκι, ἡ Μαρία, γεννήθηκε ὑγιέστατο. Τὸ δεύτερο ὅμως, ὁ Ἀνδρέας, γεννήθηκε μὲ σύνδρομο Down. Δεχθήκαμε τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ θεωρήσαμε, ὅτι αὐτὸς εἶναι ὁ σταυρός, ποὺ μᾶς χάρισε ὁ Κύριος γιὰ τὴν σωτηρία τῆς ψυχῆς μας. Ἦρθε ὅμως πάλι ὁ καιρὸς καὶ περιμέναμε τὸ τρίτο μας παιδάκι. Ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμή, ποὺ καταλάβαμε τὴν ἐγκυμοσύνη, τρέξαμε στοὺς γιατρούς, γιὰ νὰ κάνουμε τὶς καθιερωμένες ἐξετάσεις προγεννητικοῦ ἐλέγχου. Οἱ σχετικὲς αὐτὲς ἐξετάσεις ἐπιβεβαίωναν ἀπὸ τρεῖς κορυφαίους γιατροὺς ὅτι τὸ παιδί, ποὺ θὰ γεννιόταν, κατὰ 99,99% θὰ ἦταν καὶ αὐτὸ μὲ τὸ σύνδρομο Down, συνεπῶς ἔπρεπε ἄμεσα νά ... ἀποβληθεῖ...

Βρεθήκαμε στὸ μεγαλύτερο δίλημμα τῆς ζωῆς μας. Μαζί, λοιπόν, μὲ τὰ δύο μας παιδιά, χωρὶς νὰ ὑπολογίσουμε κόπο, χρόνο καὶ ἔξοδα, ἤρθαμε οἰκογενειακῶς ἀπὸ τὴν Κύπρο στὴν Ἀθήνα καὶ ἀπὸ ἐκεῖ τρέξαμε κατευθείαν στὸ Μοναστήρι. Μὲ κλάματα καὶ πολὺ πόνο πέσαμε μπροστὰ στὰ Ἅγια Λείψανα τῶν Ὁσιομαρτύρων καὶ παρακαλέσαμε ἱκετευτικὰ τὴν Γερόντισσα Στυλιανὴ νὰ μᾶς ἐπιτρέψει νὰ μείνουμε στὸ Μοναστήρι καὶ νὰ προσευχηθοῦμε μαζὶ μὲ τὴν Ἀδελφότητα, μήπως μᾶς λυπηθεῖ ὁ Θεὸς καὶ μᾶς ἐλεήσει.
Πράγματι, ἡ Γερόντισσα μᾶς δέχτηκε μὲ πολλὴ ἀγάπη καὶ μᾶς φιλοξένησε. Ἡ κάθε μέρα ἦταν γεμάτη ἀπὸ προσευχή, Λειτουργία, Παράκληση καὶ δάκρυα! Ὅταν ἦρθε ἡ μέρα νὰ φύγουμε, ἡ σύζυγός μου τελευταία στιγμὴ κλονίστηκε κι εἶχε λογισμό: «Ἄραγε, θὰ γίνει τὸ θαῦμα;»
Ἡ Γερόντισσα ὅμως τῆς μίλησε... καὶ μὲ τὴν ἀκράδαντη πίστη καὶ ἐλπίδα στὸν Θεὸ καὶ στοὺς Ἁγίους ποὺ τὴν διακρίνει, ἔκανε τὴν σύζυγό μου νὰ περιμένει μὲ ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη τὴν ἀπάντηση τοῦ Θεοῦ στὸ πρόβλημά μας!!!
Ἡ ἐπιστροφὴ πίσω, ἦταν πολὺ δύσκολη... Ὅλοι γύρω μας, συγγενεῖς καὶ φίλοι, μᾶς οἴκτειραν γιὰ τὴν στάση μας.... Μὲ πολλὴ προσευχή, δάκρυα καὶ ἀγωνία καὶ λαμβάνοντας θάρρος ἀπὸ τὶς προσευχὲς τῆς Γερόντισσας καὶ τῆς Ἀδελφότητας, πέρασε ὁ καιρός.
Ὅταν ἦρθε ἡ ὥρα, πρὸς κατάπληξη καὶ θαυμασμὸ ὅλων, ἀποκτήσαμε ἕνα ὑγιέστατο, χαριτωμένο κοριτσάκι, ἀποδεικνύοντας γιὰ μία ἀκόμη φορά ὅτι «ὅπου βούλεται Θεός, νικᾶται φύσεως τάξις» καὶ ὅτι «πάντα δυνατὰ τῷ πιστεύοντι».

Γιὰ νὰ ἐκφράσουμε τὴν μεγάλη χαρὰ καὶ εὐγνωμοσύνη μας, πρόσφατα βαφτίσαμε τὸ κοριτσάκι μας, δίνοντάς του τὸ ὄνομα τῆς σεβαστῆς Γερόντισσάς μας. Δὲν βλέπουμε τὴν ὥρα νὰ ἔρθουμε νὰ προσκυνήσουμε τοὺς Ἁγίους γιὰ νὰ ἐκφράσουμε τὴν ἄπειρη εὐγνωμοσύνη μας!
Εἶθε ὁ Θεὸς νὰ σᾶς σκέπει καὶ νὰ σᾶς δίνει δύναμη, γιὰ νὰ συνεχίζετε τὸ ψυχωφελέστατο ἔργο σας, καθὼς ἀποτελεῖ ἡ παρουσία σας ἀπίστευτη παραμυθία καὶ στήριγμα γιὰ ὅλους μας.
Τὴν εὐχή σας,
Ε. καὶ Α. Γ.
Κύπρος

14ο Θαυμαστό Γεγονός
«...Ἄν πράγματι ὑπάρχει Θεὸς καὶ Ἐσὺ εἶσαι Ἅγιος...»
Ονομάζομαι Τ.Α. καὶ ἔρχομαι συχνὰ στὸ Μοναστήρι γιατὶ παίρνω δύναμη. Ἔχω μία γειτόνισσα ποὺ γνωριζόμαστε χρόνια, ποὺ εἶναι φανατικὴ κομμουνίστρια καὶ δηλωμένη ἄθεη. Στὶς ἀρχές τοῦ καλοκαιριοῦ ποὺ εἰδωθήκαμε ἦταν χάλια, κλαμμένη καὶ ἀπελπισμένη. Προσφέρθηκα νὰ τὴν βοηθήσω σὲ ὅ,τι χρειάζεται. Τότε μοῦ ἐμπιστεύθηκε ὅτι ὁ σύζυγός της, ποὺ ἦταν μανιακὸς καπνιστής, προσεβλήθη ἀπὸ τὴν νόσο Birger. Ἀπὸ ὅσο κατάλαβα, ἐξαιτίας τοῦ καπνίσματος ἔφραξαν οἱ ἀρτηρίες τῶν ποδιῶν καὶ προκειμένου νὰ ζήσει ἔπρεπε νὰ τοῦ κόψουν τὰ πόδια σύριζα.

Ἡ γειτόνισσά μου ἔκλαιγε καὶ μονολογοῦσε: «Πενήντα χρονῶν ἄνθρωπος θὰ καθηλωθεῖ στὸ κρεβάτι γιὰ μία ὁλόκληρη ζωή. Θὰ τοῦ ἔρθει τρέλα, τὸ καταλαβαίνεις;» Σ’ αὐτὴν τὴν κατάσταση ποὺ ἦταν ἅρπαξα τὴν εὐκαιρία καὶ τῆς εἶπα, πώς, ἂν θελήσει καὶ πιστέψει ὅτι ὁ Θεὸς ὑπάρχει καὶ μᾶς ἀκούει καὶ παρακαλέσει γιὰ τὸν σύζυγό της, τότε τὰ πάντα εἶναι δυνατὰ γιὰ τὸν Θεό. Ἀρκεῖ νὰ θελήσει νὰ πιστέψει... Στὴν ἀρχὴ μὲ κοιτοῦσε παράξενα, μετὰ ὅμως μὲ ρώτησε: «Τί ἀκριβῶς πρέπει νὰ κάνω;» Καὶ τότε τῆς ὑποσχέθηκα, ὅτι θὰ τὴν πάω σὲ ἕναν χῶρο πού, ἂν παρακαλέσει μὲ πίστη, τότε σίγουρα ὅλα θὰ ἀλλάξουν!
Τὴν ἑπόμενη μέρα τὴν ἔφερα στὸ Μοναστήρι σας. Προσκυνήσαμε, ἀνάψαμε κεράκι, προσευχηθήκαμε μπροστὰ στὴν Ἁγ. Λάρνακα τῶν Ἁγίων Πατέρων, δώσαμε καὶ τὸ ὄνομά του γιὰ προσευχὴ καὶ φύγαμε. Ἀπὸ λεπτότητα δὲν τὴν ρώτησα τίποτα. Ἄφησα τὸν Θεὸ καὶ τοὺς Ἁγίους νὰ μιλήσουν στὴν καρδιά της.
Στὶς 2 Ἰουλίου ἦρθε ἐκείνη καὶ μὲ βρῆκε στὸ σπίτι μου καὶ σοκαρισμένη μοῦ ἐμπιστεύθηκε τὰ ἑξῆς:
«Ὅταν μὲ πῆγες στὸ Μοναστήρι, ἐγὼ ἀπὸ μέσα μου εἶχα μετανιώσει ποὺ σὲ ἀκολούθησα, ὅμως ντρεπόμουν νὰ σοῦ πῶ νὰ φύγουμε. Κι ὅταν μοῦ εἶπες νὰ προσκυνήσω ἐκεῖνο τὸ κουτὶ μὲ τὸ Λείψανο ποὺ ἦταν στὴν Ἐκκλησία, ἐγώ ὅλο ἀπιστία εἶπα ἀπὸ μέσα μου:
-Ἐσύ ποὺ εἶσαι ἐκεῖ μέσα δὲν ξέρω ἂν εἶσαι ζωντανὸς καὶ μὲ ἀκοῦς, οὔτε ξέρω ἂν εἶσαι Ἅγιος, ὅπως λένε... Ἂν ὅμως πράγματι ὑπάρχει Θεὸς καὶ Ἐσὺ εἶσαι Ἅγιος, κάνε σὲ παρακαλῶ οἱ γιατροὶ νὰ μὴν κόψουν τὰ πόδια τοῦ συζύγου μου σύριζα... Κρίμα δὲν εἶναι; Τουλάχιστον νὰ τοῦ τὰ κόψουν ἀπὸ αὐτὸ τὸ σημεῖο, (καί σκέφτηκε συγκεκριμένο σημεῖο, στὸ μέσο περίπου τῆς γάμπας), γιὰ νὰ μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νὰ βάλει μία τεχνητὴ ὑποστήριξη, νὰ μπορεῖ νὰ κάνει δυὸ βήματα καὶ νὰ αὐτοεξυπηρετεῖται.

Λίγο πρὶν τὴν ἐπέμβαση, πλησίασα τὸν γιατρό καὶ τὸν παρακάλεσα γιὰ μία ἀκόμη φορὰ ἂν γίνεται νὰ ἀλλάξει κάτι στὴν ἀπόφασή του καὶ ἐκεῖνος κατηγορηματικὰ μοῦ ἀπάντησε πώς ἂν ἐπιθυμῶ νὰ ζήσει ὁ σύζυγός μου, δὲν ὑπάρχει ἄλλη λύση... «πρέπει νὰ κόψουμε καὶ τὰ δυὸ πόδια ἀπὸ πάνω». Ἀπελπισμένη τότε σωριάστηκα στὶς καρέκλες ἔξω ἀπὸ τὸ χειρουργεῖο. Ὅταν τελείωσε ἡ ἐπέμβαση ὁ γιατρὸς ἔκπληκτος μὲ πλησίασε καὶ μοῦ εἶπε:
- «Δέν μπορῶ νὰ καταλάβω τὸ «πῶς» ἔγινε, ἀλλὰ ξαφνικὰ καθὼς τὸν ἑτοιμάζαμε γιὰ τὸ χειρουργεῖο, διαπιστώσαμε ὅτι οἱ ἀρτηρίες λειτουργοῦσαν φυσιολογικὰ μέχρι τὸ μέσο τῆς γάμπας. Ἔτσι δὲν τοῦ κόψαμε τὰ πόδια ἀπὸ πάνω ὅπως εἴχαμε ἀρχικὰ ἀποφασίσει, ἀλλὰ ἀπὸ ἐδῶ καὶ κάτω». Καὶ μοῦ ἔδειξε τὸ σημεῖο ποὺ ἐγὼ εἶχα στὸν νοῦ μου, ὅταν παρακάλεσα τὸν Ἅγιο ποὺ μὲ πῆγες. Ἔπαθα σὸκ κι ἔβαλα τὰ κλάματα.

Ἀπὸ τὴν ὥρα ἐκείνη χτυπάω τὸ κεφάλι μου... Τὶ χαζὴ ποὺ εἶμαι... ἔκανα κι ἐγὼ μία φορὰ προσευχὴ στὴν ζωή μου καὶ δὲν παρακάλεσα νὰ γίνει καλὰ ὁ ἄνθρωπος... Ἀλλά.. ἡ ἀπιστία μου φταίει... Ἔπρεπε νὰ γίνει αὐτό, γιὰ νὰ καταλάβω ἔστω καὶ ἀργά, ὅτι καὶ Θεὸς ὑπάρχει καὶ οἱ Ἅγιοι εἶναι ζωντανοί!»Θεώρησα χρέος μου νὰ μὴν ἀποκρύψω τὸ συγκλονιστικὸ αὐτὸ περιστατικό, ἀλλὰ νὰ ὁμολογήσω αὐτὸ ποὺ ἔζησα καὶ νὰ σᾶς τὸ καταθέσω καὶ γραπτὰ πρὸς δόξαν τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν Ἁγίων
Πατέρων.

Μὲ πολὺ σεβασμό, Τ. Α.
Παλλήνη

15ο Θαυμαστό Γεγονός
«....μὲ ποιὸν τρόπο θὰ μὲ χειρουργοῦσαν»
Σπάρτη, Αὔγουστος 2007
Εἶμαι ἐτῶν 55 καὶ κατοικῶ στὴν Σπάρτη. Πρὶν λίγες ἡμέρες τὴν ὥρα ποὺ δούλευα, αἰσθάνθηκα πολὺ ἀδιάθετος. Ἀμέσως μὲ μετέφεραν στὸ νοσοκομεῖο τῆς Σπάρτης καὶ μοῦ ἔκαναν ἐξετάσεις. Ὅταν ὁ γιατρὸς εἶδε τὶς ἐξετάσεις, μοῦ εἶπε: - Ποῦ ἤσουν μέχρι τώρα;... Ἡ κατάστασή σου εἶναι σοβαρή. Οἱ πνεύμονες ἔχουν ὑγρό. Ἔχεις καὶ σοβαρὸ πρόβλημα στὴν καρδιά. Τὸ γρηγορότερο φεύγεις γιὰ Ἀθήνα.
Ἔτσι καὶ ἔγινε. Ἔφτασα στὴν Ἀθήνα τὸ Σάββατο καὶ στὸ νοσοκομεῖο θὰ ἔμπαινα τὴν Δευτέρα. Παρακάλεσα τὰ παιδιά μου τὴν Κυριακὴ νὰ μὲ πᾶνε νὰ προσκυνήσω στὴν Μονὴ Παντοκράτορος Νταοῦ Πεντέλης, τὰ Λείψανα τῶν Ἁγίων Πατέρων, τοὺς ὁποίους εὐλαβούμουν. Ὅταν ἔφτασα στὸ Μοναστήρι, στὴν αὐλὴ μέσα καὶ πρὶν ἀκόμη μπῶ στὴν Ἐκκλησία, αἰσθάνθηκα ἔντονη εὐωδία. Συγκινήθηκα... Μὲ δέος ἔπεσα πάνω στὴν Ἁγία Λάρνακα καὶ προσευχήθηκα μὲ ὅλη τὴν δύναμη τῆς ψυχῆς μου. Ἠρέμησα. Κάτι μοῦ ἔλεγε μέσα μου, ὅτι οἱ Ἅγιοι μὲ ἔχουν ἀναλάβει κι ὅλα θὰ πᾶνε καλά!
Τὴν ἄλλη μέρα τὸ πρωὶ ἔκανα εἰσαγωγὴ σὲ μεγάλο νοσοκομεῖο τῶν Ἀθηνῶν. Ξεκίνησαν οἱ ἐξετάσεις. Ἀπὸ τὸ ἕνα μηχάνημα μὲ ἔβγαζαν καὶ στὸ ἄλλο μὲ ἔβαζαν. Τὸ μεσημέρι ἦρθε ὁ γιατρὸς και μὲ εἶδε. Μοῦ εἶπε:
- Δυστυχῶς τὰ πράγματα εἶναι πολὺ δύσκολα! Ἡ κατάσταση τῆς καρδιᾶς σου εἶναι τέτοια, ποὺ δὲν μᾶς ἐπιτρέπει νὰ κάνουμε τὴν ἐπέμβαση. Ἀπ' τὴν ἄλλη, ἂν δὲν γίνει ἡ ἐπέμβαση νὰ ἀφαιρεθεῖ
τὸ ὑγρὸ ἀπὸ τοὺς πνεύμονες, δέν ἔχεις μπροστά σου ζωή. Πάντως ἂν ἀποφασίσεις τὸ χειρουργεῖο, θὰ χρειαστεῖ νὰ ὑπογράψεις ὅτι ἡ ἀπόφαση εἶναι δική σου, ὅτι γνωρίζεις τὸν κίνδυνο, κι ὅτι δὲν φέρει εὐθύνη ὁ γιατρὸς καὶ τὸ νοσοκομεῖο.
Τοῦ ἀπάντησα ἀμέσως ὅτι εἶμαι ἀποφασισμένος νὰ κάνω τὴν ἐπέμβαση καὶ ἐλπίζω στὸν Θεὸ καὶ τοὺς Ἁγίους, ὅτι θὰ μὲ βοηθήσουν.

Τὸ χειρουργεῖο προγραμματίστηκε γιὰ δύο μέρες ἀργότερα. Τὴν παραμονὴ τῆς ἐπέμβασης τὸ βράδυ, εἶδα στὸν ὕπνο μου, ὅτι ἄρχισαν νὰ μπαίνουν πολλοὶ Μοναχοὶ στὸ δωμάτιο ποὺ βρισκόμουν. Γέμισε ὅλος ὁ θάλαμος Καλογέρους. Μάλιστα κάποιοι ἀπὸ τοὺς Πατέρες περικύκλωσαν τὸ κρεβάτι μου κι ἄρχισαν νὰ κάνουν συμβούλιο ἀπὸ πάνω μου «μὲ ποιὸν τρόπο θὰ μὲ κάνουν καλά». Μετὰ ἀπὸ λίγη ὥρα ἀποφάσισαν ὁμόφωνα νὰ μοῦ κάνουν ἐπέμβαση. Ἕνας πιὸ ἡλικιωμένος ἀπευθύνθηκε σὲ ἕναν νεώτερο, λέγοντάς του νὰ ἀναλάβει ἐκεῖνος νὰ μὲ χειρουργήσει, ποὺ εἶναι καὶ γιατρός. Πρὸς μεγάλη μου ἔκπληξη, ἄρχισε νὰ μὲ χειρουργεῖ κανονικὰ κι ἐγώ καταλάβαινα τὰ πάντα... ἐκτὸς ἀπὸ πόνο! Ὅταν τελείωσε τὴν ἐπέμβαση, ἀνέπεμψαν ὅλοι οἱ Πατέρες μαζὶ Δοξολογία στὸν Θεὸ καὶ χάθηκαν!

Ξύπνησα ἀμέσως. Δάκρυα ἔτρεχαν ἀπὸ τὰ μάτια μου καὶ μέσα μου πλέον ἔνοιωθα σίγουρος, ὅτι οἱ Ἅγιοι ἤδη μὲ ἔχουν κάνει καλά. Τὸ πρωί, ὅμως, ἦρθαν μὲ τὸ φορεῖο νὰ μὲ πάρουν ἀπ' τὸν θάλαμο, γιὰ νὰ μὲ βάλουν στὸ χειρουργεῖο, ὅπως εἶχε προγραμματισθεῖ. Οἱ δύο ἐξετάσεις ποὺ προηγήθηκαν τῆς ἐπεμβάσεως ἔδειξαν τοὺς πνεύμονες τελείως καθαρούς, χωρὶς ὑγρό! Στὴν ἀρχὴ ἐπικράτησε σύγχυση στοὺς γιατρούς. Ξανάκαναν δεύτερη καὶ τρίτη φορὰ τὶς ἴδιες ἐξετάσεις μήπως καὶ ἔγινε κάτι λάθος τὴν πρώτη φορά. Ὅμως καὶ τὶς τρεῖς φορὲς βγῆκε τὸ ἴδιο ἀποτέλεσμα: οἱ πνεύμονες ἦταν καθαροί!!! Ἤμουν τελείως καλά!
Ἔκπληκτοι οἱ γιατροὶ μπροστὰ σ' αὐτὸ ποὺ ἀντίκρυζαν, μὲ ρώτησαν, ἂν μπορῶ νὰ τοὺς ἐξηγήσω τὶ συνέβη, γιατὶ ἐπιστημονικὴ ἐξήγηση δὲν ὑπῆρχε. Τότε ἀναγκάστηκα νὰ ὁμολογήσω τὸ θαῦμα, ποὺ ἔζησα τὸ βράδυ. Δὲν μὲ πολυπίστεψαν γιὰ αὐτὸ καὶ μὲ κράτησαν ἄλλες τρεῖς μέρες στὸ Νοσοκομεῖο καὶ μὲ ἔκαναν «πειραματόζωο» ἀπὸ τὶς ἐξετάσεις. Μὲ ταλαιπώρησαν πολύ, χωρὶς νὰ μπορέσουν τελικὰ νὰ καταλάβουν τὶ ἀκριβῶς συνέβη. Στὸ τέλος χαρακτήρισαν τὴν περίπτωσή μου ὡς «ἔκτακτο ἐπιστημονικὸ γεγονὸς» καὶ μοῦ ἔδωσαν ἐξιτήριο.
Εὐχαριστῶ τὴν Ἁγία Τριάδα καὶ τοὺς Ἁγίους Πατέρες, ποὺ μ' αὐτὸ τὸ μεγάλο θαῦμα ποὺ ἔκαναν σὲ μένα τὸν ἁμαρτωλό, μοῦ ἔσωσαν τὴν ζωή.
Ἄς εἶναι δοξασμένο τ' ὄνομα τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν Ἁγίων Του. Ἀμήν.

Μὲ πολὺ σεβασμὸ καὶ εὐγνωμοσύνη
Δ. Σ., Σπάρτη

Μαρτυρίες Προσκυνητών Ιεράς Πανηγύρεως.

«Οι Άγιοι Πατέρες άρχισαν να προσελκύουν με την θαυματουργική Χάρη Τους όλο και περισσότερους προσκυνητές στον Οίκο Τους. Αυτό που έζησα στην Λειτουργία ήταν ανεπανάληπτο! Χάρη, Φως, λαμπρότητα... αλλά και η παρουσία τους συγκλονιστική, Τους αισθανόμουν δίπλα μου! Υπήρχαν στιγμές που το πετσί μου είχε σηκωθεί από την συγκίνηση!»
«Άλλο να διαβάζεις τα θαύματα και άλλο να τα ακούς με τα αυτιά σου και να τα βλέπεις με τα μάτια σου. Στερεώνεσαι στην πίστη, άλλος άνθρωπος γίνεσαι. Είναι φοβερό πόσο δοξάζει ο Θεός Αυτούς που Τον αγάπησαν και θυσιάστηκαν για την αγάπη Του. Μετά την Λειτουργία, στο κέρασμα έπιασα κουβέντα με κάποιους άλλους προσκυνητές και άκουσα κάτι θαύματα που ειλικρινά συγκλονίστηκα! Κλινικά νεκρός ήταν ο ένας στην εντατική και με μεταστατικό καρκίνο των οστών ήταν ο άλλος. Και οι δύο υγιέστατοι πλέον, μου διηγήθηκαν πως οι Άγιοι τους χάρισαν την υγεία τους διαψεύδοντας τους γιατρούς. Πιστεύεις ή δεν πιστεύεις μετά από τέτοια θαύματα;»
«Ήρθαμε στο Μοναστήρι στην Χάρη των Αγίων άλλοι για να καταθέσουμε τον πόνο μας και τα προβλήματά μας στους Πατέρες και άλλοι για να τιμήσουμε και να ευχαριστήσουμε αυτούς που στέκονται πάντα πρόθυμοι να μας βοηθήσουν και να μεσιτεύσουν στον Κύριο για μας. Υπάρχουν τεράστιες δυσκολίες στην καθημερινή μας ζωή. Όμως δεν είμαστε μόνοι μας. Μας έχει δώσει παρηγοριά ο Θεός τους Αγίους, σε αυτές τις δύσκολες μέρες που ζούμε. Οι Άγιοι Πατέρες είναι κοντά στον άνθρωπο και τις ανάγκες του. Πόσο συγκινιόμουν όταν έβλεπα να μπαίνουν στον Ναό, άνθρωποι που κρατούσαν την λαμπάδα της ευγνωμοσύνης στο χέρι τους!»
«Εγώ τους Αγίους δεν τους ήξερα. Βγήκαμε βόλτα με την οικογένειά μου, χαθήκαμε και «τυχαία» βρεθήκαμε στο μοναστήρι ανήμερα της μνήμης Τους. Δεν είναι θαύμα;»
«Είμαι γιατρός. Στο Νοσοκομείο των Αθηνών που εργάζομαι, είμαι στο παθολογοανατομικό τμήμα, είδα μέσα σε ένα μήνα δύο θαύματα αυτών των Αγίων Πατέρων και δεν άντεξα. Είπα θα πάω να τους βρω, να δω ποιοι είναι αυτοί οι Άγιοι. Εμείς οι γιατροί οι περισσότεροι δυστυχώς δεν έχουμε πίστη, όμως με αυτό που έζησα άλλαξα τελείως. Και στις δύο περιπτώσεις αυτό που έγινε ήταν φύση αδύνατον να γίνει και όμως έγινε, δηλαδή οι Άγιοι το έκαναν!»

Β. ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΜΕ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΣΤΙΣ 29/5/2014

http://www.romnios.gr/%CE%B9%CE%B5%CF%8 ... #more-8507
efthumhs
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1547
Εγγραφή: Δευ Δεκ 18, 2006 6:00 am
Τοποθεσία: Στερεά Ελλάδα

Re: Θαύματα των Αγ. Πατέρων της Ι.Μ.Παντοκράτορος Νταού Πεντ

Δημοσίευση από efthumhs »

Και κάποια άλλα θαύματα των Αγίων απο εκπομπή της Πειραικής Εκκλησίας και δημιοσιευμένα στο φορουμ εδώ παλιότερα...

http://agiooros.net/forum/viewtopic.php ... 56#p204759

Και ένα ολοκληρωμένο αφιέρωμα στην ιστορία και στα θαύματα των Αγίων
efthumhs
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1547
Εγγραφή: Δευ Δεκ 18, 2006 6:00 am
Τοποθεσία: Στερεά Ελλάδα

Re: Θαύματα των Αγ. Πατέρων της Ι.Μ.Παντοκράτορος Νταού Πεντ

Δημοσίευση από efthumhs »

Συνέντευξη μοναχής της Μονής στον γνωστό μας Λυκούργο Μαρκούδη για την ιστορία και ακόμα κάποια θαύματα των Αγίων (ένα απο τα οποία είναι λεπτομερέστερη περιγραφή του θαύματος που δημοσιεύτηκε στο πρώτο post με τίτλο 15ο Θαυμαστό Γεγονός και είναι αφήγηση του ίδιου του ιαθέντος όπως περιγράφει η μοναχή) με αφορμή την εορτή τους την Τρίτη του Πάσχα (Τρίτη Διακαινισίμου) φέτος (2014)..

petrosathonas
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1460
Εγγραφή: Σάβ Νοέμ 29, 2008 4:55 pm

Re: Θαύματα των Αγ. Πατέρων της Ι.Μ.Παντοκράτορος Νταού Πεντ

Δημοσίευση από petrosathonas »

Δόξα τω Θεώ.
Χρόνια πολλά για σήμερα.
Ευχαριστούμε πολύ Ευθύμη.

Εκεί να γίνει μία συνάντηση του φόρουμ και μετά στον άγιο Εφραίμ.
3,5 χιλιόμετρα σε ευθεία είναι τα δύο μοναστήρια.
Δεν είναι και λίγο πράγμα να προσκυνάς 180 θαυματουργούς μάρτυρες της πίστεώς μας
σε ένα προσκύνημα! 179 σφαγιασθέντες πατέρες στην μονή της Πεντέλης και τον άγιο Εφραίμ
στη Νέα Μάκρη.
efthumhs
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1547
Εγγραφή: Δευ Δεκ 18, 2006 6:00 am
Τοποθεσία: Στερεά Ελλάδα

Re: Θαύματα των Αγ. Πατέρων της Ι.Μ.Παντοκράτορος Νταού Πεντ

Δημοσίευση από efthumhs »

petrosathonas έγραψε:Ευχαριστούμε πολύ Ευθύμη.

Εκεί να γίνει μία συνάντηση του φόρουμ και μετά στον άγιο Εφραίμ. 3,5 χιλιόμετρα σε ευθεία είναι τα δύο μοναστήρια.Δεν είναι και λίγο πράγμα να προσκυνάς 180 θαυματουργούς μάρτυρες της πίστεώς μας σε ένα προσκύνημα! 179 σφαγιασθέντες πατέρες στην μονή της Πεντέλης και τον άγιο Εφραίμ στη Νέα Μάκρη.
Να 'σαι καλά αδερφέ...Έχεις δίκιο..δεν είναι μικρό πράγμα να προσκυνάς 180 Αγίους και μάλιστα πολύ θαυματουγούς (αν και στη Μονή Νταού Πεντέλης δεν έχουν βρεθεί όλα τα σκηνώματα των Αγίων οσιομαρτύρων αλλά προσκυνώντας τα λείψανα αυτών που έχουν βρεθεί, "μεταβιβάζεται" η τιμή σε όλους τους μάρτυρες που εσφάγησαν εκεί..Άλλωστε η μονή τιμάται και στη μνήμη τους και υπάρχει και η εικόνα τους εκεί με το ακοίμητο καντήλι τους...

Αντιγράφω απο το http://www.romnios.gr/%CE%B9%CE%B5%CF%8 ... omment-290 ένα σχόλιο που νομίζω αναφέρει πολύ συνοπτικά και εύστοχα τη χάρη των Αγίων στο μοναστήρι τους...

"Οι Άγιοι Πατέρες είναι ΠΟΛΥ θαυματουργοί…είναι μια “κολυμβύθρα του Σιλωάμ”…Τους δοξάζει πολύ ο Θεός στις μέρες μας και ταπεινή μου γνώμη είναι πως θα τους δοξάσει ακόμα περισσότερο…Όποις παει εκεί με πίστη και ταπείνωση (όπως και σε κάθε ιερό προσκύνημα αν και αυτά είναι απαραίτητα να τα έχουμε για τη σωτηρία μας κάθε μέρα, όχι μόνο όταν πάμε να ζητήσουμε κάτι απο τον Θεό και τους αγίους του) δεν υπάρχει περίπτωση να μην λαβει ΤΑΧΕΩΣ αυτό που ζητά (ή γενικότερα να “λάβει” πληροφορία για την έκβαση του αιτήματός του). Πρόσφατα εκδόθηκε βιβλίο με μερικά θαύματα των Αγίων…Θαύματα ικανά να στερεώσουν τους ολιγόπιστους και τους ταλανιζομένους απο προβλήματα, θλίψεις, ανάγκες και περιστάσεις. Το λαδάκι, η εικονίτσα, το φυλακτό και η Παράκληση των Αγίων, ακόμα και το όνομά τους μόνο κάνουν θαύματα, αλλάζουν προς το καλύτερο την ζωή μας…Είναι αισθητή η χάρη τους σε όποιον πάει εκεί…Θα νοιώσει μια ευεξία, μια χαρά, μια αναύπαση εσωτερική, μια ανακούφιση, κάτι απο όλα αυτά, που προσωπικά τα ονομάζω η Χάρις των Αγίων…Αν μάλιστα αξιωθεί να νοιώσει και την ευωδία των Αγιων Λειψάνων, σίγουρα θα φύγει απο εκεί πολλαπλά ευλογημένος και θα το νοιώθει…Η βοήθεια των ολοζώντανων αυτών Αγίων καθώς και όλων των Αγίων, σύγχρονων και παλαιοτέρων ας είναι σε όλο τον κόσμο…."
Άβαταρ μέλους
ΜΙΧΣ
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 5035
Εγγραφή: Πέμ Φεβ 23, 2012 9:24 am

Re: Θαύματα των Αγ. Πατέρων της Ι.Μ.Παντοκράτορος Νταού Πεντ

Δημοσίευση από ΜΙΧΣ »

ΑΜΗΝ! Δόξα τω Τριαδικώ Θεώ! πάντα και για όλα!
+Η ελπίς μου ο Πατήρ, καταφυγή μου ο Υιός, σκέπη μου το Πνεύμα το Άγιον, Τριάς Αγία, δόξα σοι.
efthumhs
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1547
Εγγραφή: Δευ Δεκ 18, 2006 6:00 am
Τοποθεσία: Στερεά Ελλάδα

Re: Θαύματα των Αγ. Πατέρων της Ι.Μ.Παντοκράτορος Νταού Πεντ

Δημοσίευση από efthumhs »

Θεραπεία τετραπληγίας νεαρού ρώσου φοιτητή - 13/2/2015

Οι μοναχές στην Ιερά Μονή Παντοκράτορος Ταώ Πεντέλης υποστηρίζουν ότι πριν από μερικούς μήνες, την Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2015, έζησαν από κοντά τη θεραπεία ενός τετραπληγικού νεαρού από τη Ρωσία. Σύμφωνα με τις ίδιες αλλά και με μαρτυρίες άλλων πιστών, το παιδί περπάτησε για πρώτη φορά στη ζωή του! Όλοι όσοι βρέθηκαν στη μονή μιλούν για θαύμα.

Ανεξάρτητα από το εάν κάποιος πιστεύει στα θαύματα, εδώ υπάρχει ένα συγκεκριμένο περιστατικό που μπορεί κάποιος να το αξιολογήσει:
Μια οικογένεια από τη Μόσχα αποφάσισε να πραγματοποιήσει ένα τετραήμερο προσκύνημα στην Ελλάδα, προκειμένου να προσευχηθεί για τον γιο της Δημήτρη (Dimitry), ο οποίος γεννήθηκε με τετραπληγία. Οι γιατροί δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα, γιατί το πρόβλημα δεν ήταν ορθοπεδικό, δεν έδινε εντολή ο εγκέφαλος. Κατά τ’ άλλα, όμως, πήγε σχολείο, πέτυχε στη νομική και ήταν ένας εκ των αριστούχων στο πανεπιστήμιο της Μόσχας.

Πρώτος προορισμός της οικογενείας η Μονή Παντοκράτορος Ταώ Πεντέλης.


«Η αδελφή τούς είπε δυο λόγια στον ναό και μετά πήγαμε όλοι στην κατακόμβη για να προσκυνήσουμε τα άγια λείψανα. Δυσκολεύτηκαν να ανεβάσουν το καρότσι, στο τέλος όμως τα κατάφεραν. Μετά την κατακόμβη, ο ξεναγός παρακάλεσε αν μπορεί η γερόντισσα να σταυρώσει με τα άγια λείψανα το ανάπηρο παιδί. Η αδελφή μάς οδήγησε όλους στο αρχονταρίκι. Σε λίγο ήρθε με τα άγια λείψανα η γερόντισσα Στυλιανή. Με τι αγάπη... σταύρωσε τον Δημήτρη», σημειώνει η μοναχή Νικοδήμη της Μονής στην «Κιβωτό της Ορθοδοξίας» (σημείωση efthumhs: προφανώς εννοεί την εφημερίδα) η οποία ήταν παρούσα, και προσθέτει: «Μόλις τέλειωσε, φώναξε δίπλα της τον ξεναγό και του είπε ό,τι λέει να το μεταφράζει. Τότε η γερόντισσα στράφηκε προς τον Δημήτρη και του είπε: “Δημήτρη, ήρθες από τη Μόσχα στην Αθήνα για να προσκυνήσεις. Λοιπόν, το προσκύνημα το έκανες, τελείωσε. Αυτοί που προσκύνησες, Δημήτρη, είναι άγιοι, μεγάλοι άγιοι, που έχουν πολλή παρρησία δίπλα στον Κύριο. Αλλά κι αυτό το έκανες. Τώρα το μόνο που σου έχει μείνει να κάνεις... είναι να έχεις πίστη! Πίστη να έχεις, Δημήτρη!”. Και από κείνη τη στιγμή χαϊδευτικά η γερόντισσα τον “χτυπούσε” στο κεφάλι, όπου ήταν το πρόβλημα. “Εάν έχεις πίστη, Δημήτρη, στο χέρι σου είναι να σηκωθείς!”», διηγείται στην «Κιβωτό της Ορθοδοξίας» η μοναχή Νικοδήμη.

Μετά από λίγα λεπτά η γερόντισσα έφυγε, οι υπόλοιποι πήγαν στην έκθεση, ενώ ο Δημήτρης έμεινε στο αρχονταρίκι.

«Κάποια στιγμή είδα να βγαίνει από την έκθεση ο ανάπηρος Δημήτρης όρθιος και να τρέχει... Δεν υπερβάλλω ούτε στο ελάχιστο! Έτρεχε στην αυλή, φωνάζοντας κάτι στα ρωσικά και κουνώντας τα χέρια του. Σε λίγο, λαχανιασμένος, σταμάτησε. Ο πατέρας του του πήγε καρέκλα να καθίσει», εξιστορεί η μοναχή Νικοδήμη.

«Εν τω μεταξύ, οι αδελφές είχαν ειδοποιήσει τη γερόντισσα, η οποία κατέβηκε και πήρε τον Δημήτρη, τους γονείς του και τον ξεναγό πάνω στο μοναστήρι, ώστε να προσκυνήσουν στο παρεκκλήσιο του Αγίου Στυλιανού. Ανέβηκαν περπατώντας! Φεύγοντας ο Δημήτρης από τη μονή, είπε ότι, μόλις ολοκληρώσει τις σπουδές του στη Νομική, θα έρθει περπατώντας στη Μονή από τη Μόσχα», καταλήγει η μοναχή Νικοδήμη.


Πηγή: http://ikivotos.gr/post/803/monaxes-apo ... -se-thayma
Απάντηση

Επιστροφή στο “Θαύματα”