Προηγιασμένη Θ. Λειτουργία

[paroikos]

Τι θα πει προηγιασμένη Θ. Λειτουργία; Από που παίρνει ο ιερεύς άγιο άρτο για να κάνει μια προηγιασμένη;

[Xpnstos]

Προηγιασμένη λέγεται η συγκεκριμένη (αρχαιότατη) λειτουργία γιατί τα Τίμια Δώρα δεν καθαγιάζονται κατά την διάρκειά της (μια και ο καθαγιασμός είναι αυτός καθ' αυτός πανηγυρικός και δεν τελείται στο πένθιμο κλίμα της Μ. Σαρακοστής), αλλά είναι ήδη καθαγιασμένα από την Λειτουργία της Κυριακής που προηγήθηκε (τα Σάββατα και οι Κυριακές εξαιρούνται από το πένθιμο κλιμα της Μ.Σαρακοστής ως Αναστάσιμες ημέρες - γιαυτό επιβάλλεται και η κατάλυση οίνου και ελαίου).
Κατά την διάρκεια της Κυριακάτικης Θ.Λειτουργίας, ο παπάς εκτός από την 1 μερίδα του Χριστού που βγάζει από το πρόσφορο, βγάζει και άλλες 2 (για την Τετάρτη και την Παρασκευή). Γιαυτό και η σφραγίδα του πρόσφορου "προβλέπει" τρείς μερίδες ΙΣ ΧΣ ΝΙ ΚΑ. Κατά τον καθαγιασμό των Τιμίων Δώρων καθαγιάζονται και οι τρείς μερίδες. Η μία εμβαπτίζεται στον καθαγιασμένο Οίνο στο Άγιο Ποτήριο και κοινωνούν οι πιστοί ενώ στις άλλες δύο εγχέεται από την μεριά της ψίχας, με την Αγία Λαβίδα καθαγιασμένος Οίνος και φυλάσσονται για τις 2 Λειτουργίες των Προηγιασμένων της εβδομάδας.
Γιαυτό και κατά την Μεγάλη Είσοδο στις προηγιασμένες γονατίζουν όλοι, διότι τα Εισοδεύοντα δεν είναι απλώς ψωμί και κρασί (όπως στις κανονικές λειτουργίες στις οποίες ο καθαγιασμός γίνεται μετά την Είσοδο) αλλά είναι ήδη Σώμα και Αίμα Χριστού.
Επίσης απαγορεύεται αυστηρά να μεταφερθούν Προηγιασμένα Δώρα από την Εκκλησία στην οποία καθαγιάστηκαν σε άλλη προκειμένου να τελεστεί στην δεύτερη η Λειτουργία των Προηγιασμένων.

[paroikos]

H θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων Δώρων είναι γέννημα αφ' ενός μεν της απαγορεύσεως της τελέσεως της θείας λειτουργίας κατά τας νηστισίμους ημέρας της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, αφ' ετέρου δε της παλαιάς συνηθείας όπως οι πιστοί προσέρχωνται εις την θείαν κοινωνίαν ουχί μόνον άπαξ ή δις της εβδομάδος, κατά τα Σάββατα και τας Κυριακάς, αλλά και κατά τας ενδιαμέσους ημέρας και ει δυνατόν καθ' εκάστην.
Και η μεν απαγόρευσις της τελέσεως της της θείας λειτουργίας οφείλεται εις τον πασχάλιον και πανηγυρικόν αυτής χαρακτήρα, τον σαφώς αντικείμενον προς την πένθιμον περίοδον των Νηστειών. [...]
Υπό των μοναχών και μάλιστα των ερημιτών, οι οποίοι έζων κατά μόνας ή εις μικράς ομάδας μακράν των μεγάλων μοναχικών αδελφοτήτων και δεν είχον την δυνατότητα να παρευρείσκωνται εντός της εβδομάδος εις την τέλεσιν του μυστηρίου, εγίνετο το ίδιον. Διετήρουν άγιον άρτον και μετελάμβανον εξ αυτού μόνοι ή καθ' ομάδας. Παρ' αυτοίς, φαίνεται, ότι πρώτον ήρχισε διαμορφούμενη και ακολουθία τις περιλαμβάνουσα στοιχεία τινά εκ της θείας λειτουργίας, προσευχάς προ της μεταλήψεως, είδος τι κοινωνικού κατά την κοινωνίαν και ευχαριστίαν μετ' αυτήν [...]
Η λειτουργία των Προηγιασμένων είναι ακριβώς η κοινωνία, περί της οποίας εγένετο λόγος ανωτέρω, τεθείσα εις λειτουργικώτερα πλαίσια. Συνάπτεται εις την ακολουθίαν του εσπερινού...και κατ' ουσίαν ουδέν άλλον περιλαμβάνει ει μη την μεταφοράν των προηγιασμένων δώρων εκ της προθέσεως εις το θυσιαστήριον και την κοινωνίαν, πλαισιουμένην, κατά το πρότυπον της θείας λειτουργίας, υπό ευχών προπαρασακευαστικών δια την μετάληψιν και ευχαριστηρίων μετ' αυτήν και της συνήθους κατακλείδος της θείας λειτουργίας.

"ΘΕΙΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΙ", ΙΩΑΝΝΟΥ Μ. ΦΟΥΝΤΟΥΛΗ

[giannisxr]

πολλοι λειτουργιολογοι διαφωνουν αν ειναι και λειτουργια η απλως ακολουθια των προηγιασμενων δωρων και εχει επικρατησει λενε απο την συνηθεια των χριστιανων της παλιας εποχης να κοινωνουν καθημερινα ακομα και μεσα στην σαρακοστη....
ενα τετοιο μορφωμα με ασχημη βεβαια παραλαη εχει ξεμεινει στου ρωμαιοκαθολικους

παντος το οτι ισως ειναι λειτουργια το στηριζουν πολλοι στο γεγονος πως κατ οικονομια γινεται χειροτονια διακονου