Συνάντηση Αθηνών 2012!

[smarti]

Ευχαριστούμε παρά παρά πολύ Ευθύμη.Παρά πολύ ωφελιμα τα λόγια του πατέρα.

[filotas]

Χαίρομαι ιδιαίτερα που πήγε καλά η συνάντηση.

Στις δύσκολες μέρες που περνάμε έχουμε ανάγκη να αισθανόμαστε, ότι έχουμε γύρω μας, κοντά μας εν Χριστώ αδελφούς μας.

[trader21]

Να αναφερθώ και εγώ στη χθεσινή μας συνάντηση. Ειλικρινά ως καινούριο μέλος θέλω να πω ότι χάρηκα πάρα πολύ που γνώρισα τα παιδιά που συνομιλώ μαζί τους εδώ και κάποιους μήνες. Ειλικρινά αισθάνομαι ευτυχής που είμαστε όλοι μας μια τόσο όμορφη και δεμένη παρέα. Θέλω να πω ότι αν εξαιρέσω τον αμαρτωλό εαυτό μου, σε όλα τα υπόλοιπα παιδιά θαύμασα το τόσο βαθύ και αξιόλογο πνευματικό υπόβαθρο που έχουν.

Για τον π.Ματθαίο τι να πώ, έχω την τύχη επειδή έχω την ευλογία να εξομολογούμαι απ’ αυτόν να ακούω συχνά τους τόσο όμορφους και γαλήνιους λόγους του που σε γεμίζουν αγαλλίαση και σε αναπαύουν, που κάθε φορά που φεύγω ανυπομονώ για την επόμενη συνάντηση μας.

Λοιπόν…

Καταρχήν δεν νομίζω ότι χθες έγινε συνάντηση μελών ενός Χριστιανικού φόρουμ. Θα έλεγα ότι ήταν περισσότερο ένα debate πολιτικών αρχηγών (βλ. Απόστολος και Βασίλης), με τους υπόλοιπους να παίζουμε το ρόλο δημοσιογράφων που άκουγαν, χωρίς ερωτήσεις βέβαια, τις πολιτικές τοποθετήσεις τους, για κάθε πρόβλημα που μαστίζει την χώρα μας. Βέβαια οι διαφορετικές πολιτικές απόψεις και οι συχνές κατά μέτωπο επιθέσεις του Απόστολου στο πρόσωπο του Βασίλη, έκαναν τον δεύτερο να μην μπορεί να τελιώσει τόσο εύκολα αυτή τη μικρούλα μοσχαρίσια μπριζολίτσα γάλακτος που είχε παραγγείλει. Αντίθετα οι ρητορικές του διαλέξεις τον έκαναν να θέλει να πίνει συνέχεια το κόκκινο καρασί που του άρεσε τόσο για να ξεδιψάσει, με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να νόμιζε κανείς ότι ήταν ερυθρόδερμος.

Για τα υπόλοιπα παιδιά έχω να πω τα εξής,

Αγγελική, γλυκύτατο κορίτσι με ένα χαμόγελο γεμάτο αγάπη, καμμία σχέση με το προφίλ της σκληρής συντονίστριας που μας νουθετεί όταν κάνουμε παρασπονδίες στις δημοσιεύσεις μας.

Τούλα, το γέλιο της ακόμα αντηχεί στα αυτιά μου, έξω καρδιά, φανταστικός άνθρωπος.

Βίβιαν και Χριστίνα, δύο γλυκά και ήρεμα κορίτσια που σου έδιναν την εντύπωση ότι τα ξέρεις χρόνια.

Μαρία, πολύ γλυκιά και χαμηλών τόνων κοπέλα, καμμία σχέση με τον δυναμικό χαρακτήρα που έχουμε συνηθίσει.

Γιάννης, πολύ ήρεμο παιδί, σε αναπαύει μόνο που σου μιλάει.

Στάθης, έξω καρδιά, πάντα γελαστός, πολύ χάρηκα που τα λέγαμε.

Διονύσης και Κώστας, παλικάρια, πολύ καλά και ήρεμα παιδιά, δεν είχαμε το χρόνο δυστυχώς να πούμε περισσότερα.

Νίκος, ο διαχειριστής μας, έξω καρδιά, πλακατζής και λεβέντης του οφείλω απέραντο σεβασμό γιατί μέσα από αυτήν τη σελίδα με τα τόσα πράγματα που έχω μάθει, θεωρώ ότι έγινα καλύτερος άνθρωπος.

Ευθύμης, φανταστικό παιδί, ήρεμος χαρακτήρας, τον θαύμασα πάρα πολύ για τις αστείρευτες πνευματικές του γνώσεις, πραγματικά με εντυπωσίασε.

Απόστολος, ο αρχηγός μας, του οφείλουμε πολλά για τις τόσες προσπάθειες του να μας μαζέψει, μου αρέσει το χιούμορ του και οι ατάκες του. Μου αρέσουν οι επιθέσεις που κάνει στον Βασίλη και προκαλούν απίστευτο γέλιο.

Τέλος ο Βασίλης, η ψυχή θεωρώ του φόρουμ, επειδή του έχω πολύ αδυναμία δεν γράφω τίποτα, απλά μόνο ότι τον αγαπάω πολύ.

[stathis73]

Αφού αγαπάς τον κελεμπία ας πρόσεχες φίλε trader, και όλα αυτά επειδή δεν γνώρισες τους πιο σοβαρούς όμορφους-έξυπνους με χιούμορ και οχι υποτυπώδες όπως του Απόστολου και του Κελεμπία.

Τέλος πάντων ο καθείς με τις επιλογές του.

[angieholi]

Υπάρχουν στιγμές στις ζωές των ανθρώπων... στιγμές που ο Θεός τις κάνει δώρο και τις χαρίζει σε αυτούς... στιγμές που μπορεί να φαίνονται απλές, χωρίς κάτι το ιδιαίτερο, χωρίς να συμβαίνει κάτι το τρανταχτό ή το φανταχτερό... αλλά είναι στιγμές που τις απολαμβάνεις, είναι στιγμές γεμάτες από αγάπη, αδερφικότητα, ομόνοια, ευχαρίστηση, ανθρωπιά και ειρήνη... είναι στιγμές που βρίσκεσαι με αγαπημένα πρόσωπα και χαίρεσαι.... έτσι απλά!
Τέτοιες απλές στιγμές νομίζω, ότι χτες μας έκανε ο Θεός, δώρο ανεκτίμητο σε όλους μας.... στιγμές που στο μέλλον μπορεί να ξαναζήσουμε, αλλά μπορεί και όχι...
Δεν έχει σημασία..... χτες σίγουρα τις ζήσαμε...

Η συνάντηση με τον π. Ματθαίο ήταν μια μετάλλαξη στις καρδιές όλων μας....
Έχοντας ακόμα χάρη και ευλογία από το πρόσφατο ταξίδι του στους Αγίους Τόπους, πραγματικά ο απλός, ταπεινός και βαθειά θεολογικός λόγος του, μας ανέβασε σε άλλα επίπεδα.... Νιώσαμε τις καρδιές μας να φλέγονται από πίστη... αλλά και αγάπη.... αγάπη για τον Χριστό μας.. που προσεγγίζει τους ανθρώπους, κάθε έναν από εμάς, με τον τρόπο που Εκείνος ξέρει και χωρίς μεσάζοντες. Όταν ο Χριστός έρχεται να μας βρει, έρχεται ενώπιος ενωπίω, τετ α τετ... όπως έκανε και με τη Σαμαρείτιδα.
Πως περασε η ώρα, κανένας δεν το κατάλαβε... νομίζω ότι αν δεν μας διέκοπταν για κάποιες εργασίες στην αίθουσα, θα είχαμε μείνει εκεί μέχρι το βράδυ!
Ο λόγος του π. Ματθαίου ήταν μέλι.... και όλοι είχαμε γλυκαθεί και θέλαμε κι άλλο. Δεν νομίζω ότι μπορεί κανείς να χορτάσει ή να κουραστεί... εξ ου και στην αίθουσα, δεν ακουγόταν τίποτα, ούτε καν κουνιόμασταν... μόνο αναπνέαμε, "αναπνέαμε" Χριστό από τα φωτισμένα λόγια του π. Ματθαίου.

Στη συνέχεια ακολούθησε η καθιερωμένη τράπεζα αγάπης!!!!!
Καθόμουν έτσι και κοίταζα τα πρόσωπα όλων. Πρόσωπα γνωστά που τα είχα ξαναδεί αλλά και πρόσωπα ανθρώπων που χτές έβλεπα για πρώτη φορά. Κι όμως.... δεν ήταν πρόσωπα άγνωστα.... ήταν πρόσωπα πολύ οικεία και ας μην είχαμε ειδωθεί στο παρελθόν.
Καθόμουν και παρατηρούσα τα πρόσωπα όλων και ένιωθα χαρά, πολύ μεγάλη χαρά και ευτυχία.....
...είχα δίπλα μου τον Ευθύμη και δεν σταμάτησα να γελάω με τα αστεία του.... δίπλα του ο Νίκος να μας λέει και να μην χορταίνουμε, ωφέλιμες ιστορίες ....
απέναντι η γλυκιά Βιβή-Παρασκευή- Βίβιαν να επεμβαίνει όπως πάντα εύστοχα, με τον Γιάννη να κάθεται δίπλα της και να ακούει προσεχτικά συμμετέχοντας με τη σειρά του στο πηγαδάκι που είχαμε κάνει, και την γλυκειά Χριστίνα να βάζει τη δική της σφραγίδα στη συζήτηση.
Από την άλλη μεριά δίπλα μου καθόταν ο Διονύσης, περισσότερο σιωπηλός και παρακολουθώντας το άλλο πηγαδάκι που είχε δημιουργηθεί, ή μάλλον καλύτερα να παρακολουθεί τον Βασίλη με τον Αποστόλη να τσακώνονται, τον Κώστα ανάμεσα, να του έχει γίνει ένα κεφάλι καζάνι από τις φωνές (παρόλα αυτά στην αριθμητική ήταν τέλειος, αφού μέτρησε ότι ο Διαχειριστής και οδηγός του αμαξιού {ήρθαν μαζί από την Εύβοια} είχε πιεί 5 ποτήρια κόκκινο κρασί, 2 λευκό και 8 ποτήρια νερό!
Ο Στάθης εκμεταλλευόμενος την ένταση, τσίμπαγε κρυφά από το πιάτο του Βασίλη και του έπινε την σόδα για να χωνέψει, ενώ δίπλα ο Συμεών να κουνάει το κεφάλι του με ποιούς έμπλεξε. Τέλος το τραπέζι συπλήρωναν οι όμορφες και δυναμικές γυναικείες παρουσίες, της Μαρίας και της Τούλας και που και που ακουγόντουσαν τα τσαχπίνικα γελάκια τους!!!
Δόξα τω Θεώ....

Στη συνέχεια ακολούθησε ο καθιερωμένος καφές και αυτή τη φορά κάθισα δίπλα στον Βασίλη, με την προϋπόθεση να τον τσιμπάω κάθε φορά που θα ξεκίναγε πολιτική συζήτηση. Ευτυχώς δεν χρειάστηκε ούτε μια φορά να επέμβω! Και έτσι με τον καφέ έγινε ήρθε και "απόλυση" της παρέας μας γύρω στις 7 το απόγευμα!

Τέτοιες στιγμές λοιπόν, ζήσαμε χτες.... στιγμές απλές, που όμως μας έφεραν πιο κοντά, στιγμές γεμάτες ζεστασιά... και χαρά... και γέλιο... και ευτυχία....
Στιγμές που ο Θεός μας έκανε δώρο και Τον ευχαριστούμε γι αυτό.... Δόξα τω Θεώ!

[aposal]

Στη συνάντηση παρευρέθηκαν τελικά 14 άτομα:

1. Απόστολος (aposal)
2. Ευστάθιος ΝΙ (stathisekp)
3. Παναγιώτα (toula)
4. Διονύσιος (dionysiskosm)
5. Βασίλειος (vassilisalt)
6. Συμεών (trader)
7. Γιάννης (Johnge)
8. Αγγελική (angieholi)
9. Μαρία (ΜΙΧΣ)
10. Π-Α (vivika)
11. Νίκος (agiooros)
12. Ευθύμιος – Νεκτάριος (efthumhs)
13. Κώστας (heart)
14. Χριστίνα

Ευχαριστώ πολύ όσους παρευρέθηκαν χθες και ιδιαίτερα όσους ήρθαν εκτός Αθηνών (Νίκος, Κώστας και Ευθύμης). Κατά σύμπτωση και οι τρεις είναι εξαίρετα παιδιά με εξαίρεση τον Νίκο, που είναι εξαίρετος μεσήλιξ. Η παράκληση ορισμένων εξ ημών, είναι στην επομένη μας συνάντηση, πρώτα ο Θεός, να παρευρεθεί και η σπουδάζουσα κόρη του Διαχειριστή.
Τα πρώτα συγχαρητήρια ανήκουν στον Νίκο εξ αιτίας του οποίου γίνονται όλα, γιατί χωρίς φόρουμ δεν θα υπήρχε η παρέα, ούτε η συνάντηση.
Μετά πάμε στον Κώστα, αυτόν τον εξαίρετο Ευβοιώτη νέο που είχε επιφορτιστεί με το πρόσθετο καθήκον να προσέχει τον συντοπίτη του, ο οποίος στο πρώτο τέταρτο είχε ήδη κατεβάσει 6 ποτήρια κρασί (νηστικός). Τελικά του πήραμε την κούπα και συνέχισε με μεταλλικό νερό.
Ευχαριστώ πολύ τον Ευθύμη που έγραψε (όπως κάθε χρόνο) ορισμένα από τα διαμάντια του πΜΧ.
Την επόμενη φορά που θα συναντηθούμε με τον πατέρα Ματθαίο (όποτε γίνει αυτό) καλό θα είναι κάποιος από εμάς να έχει ένα μαγνητοφωνάκι, ώστε να μην παραλείψουμε τίποτε απ’ όσα θα μας πει. Εγώ είμαι τυχερός γιατί έχω την δυνατότητα να τον ακούω κάθε Κυριακή, στην ερμηνεία του αναγνωσθέντος αποσπάσματος του Ευαγγελίου.
Χάρη στη συνάντηση είχαμε την ευκαιρία να γνωριστούμε και από κοντά, όσοι δεν είχαμε ειδωθεί μέχρι τώρα. Έτσι γνώρισα τον Στάθη του νότου, τον Συμεών και την Μαρία, όλοι τους εξαίρετοι, χωρίς καμία διάθεση κολακείας. Να είστε καλά όλοι σας και εύχομαι να τα λέμε πιο συχνά (με τον Συμεών θα συναντηθούμε σε 9 ημέρες στο ΑΟ).
Επίσης είχα την ευκαιρία να «κονταροκτυπηθώ» με τον Βασίλη έναν από τους τελευταίους των Μοϊκανών, των υπέρμαχων δηλαδή της παλαιοκομματικής σχολής. Του αφιερώνω του στίχους του Σαββόπουλου (η ζωή αλλάζει, δίχως να κοιτάζει, τη δική σου μελαγχολία…). Για να είμαι όμως δίκαιος, οφείλω όμως να δηλώσω δημόσια πως ο Βασίλης είναι από τα (ελάχιστα) άτομα που εμπιστεύομαι τυφλά. Όπως και να παραδεχθώ ότι έχει μπει για τα καλά σε διαδικασία εκλέπτυνσης με ορατά αποτελέσματα. Ήδη ο λοβός του δεξιού του αυτιού είναι ελαφρύτερος κατά 12,5 μικρογραμμάρια. Ο αριστερός αντιστέκεται ακόμη (μαζί με τον Αλέξη…). Πέραν όμως της όποια διαμάχης είχαμε, ο Βασίλης πέρασε το υπόλοιπον της συνάντησης αμίλητος και αγέλαστος. Σε σημείο να ανησυχούμε γιατί αυτό το λαλίστατο παιδί έχει μόνον στόμα.
Με τον Κώστα συμφωνήσαμε ότι η μπύρα FIX είναι υπέροχη και δεν βρίσκουμε το λόγο να κάνουμε το χατίρι των Ολλανδών με την πράσινη (ξεχειλίζουμε πνευματικότητας).
Με τον Γιάννη διαφωνήσαμε στο ότι το Auris, που λόγω νεότητας έχει πράγματι ενσωματώσει περισσότερα τεχνολογικά στοιχεία από το μοντέλο που αντικατέστησε, είναι και συνολικά καλύτερο και ταχύτερο (ξεχειλίζουμε πνευματικότητας Νο 2). Λεπτομέρεια: Εγώ διαθέτω το αντικατασταθέν μοντέλο (Corolla).
Την ίδια πάνω – κάτω διαφωνία είχαμε για το Golf Tsi των 140 HP του Ευθύμη, στον οποίο γνωστοποίησα ότι οι εξαίρετοι, κατά τα άλλα, κινητήρες Tsi έχουν αρχίσει να παρουσιάζουν προβλήματα αξιοπιστίας. Αλλά, όπως συμβαίνει πάντα σ’ αυτές τις περιπτώσεις, ο πληγωμένος εγωισμός του Ευθύμη επαναστάτησε και αρνήθηκε να παραδεχθεί του λόγου μου το ασφαλές (κακό πράγμα οι άνθρωποι με τους οποίους επικοινωνείς να μην βρίσκονται στο ίδιο πνευματικό επίπεδο με το δικό σου – ακόμα να το συνηθίσω).
Στην κουβέντα μπήκε και ο Διονύσης (dionysiskosm), άλλος ένας κάτοχος Golf Tsi, ο οποίος υπερασπίστηκε με σθένος την τιμή και την αξιοπρέπεια της βιομηχανικής παραγωγής της κυρίας Μέρκελ.
Έλλειπε και ο Διονύσης gr κι έτσι δεν μπορούσα να συνεννοηθώ με ένα άτομο που θα μπορούσε ΚΑΠΩΣ να με κατανοήσει.
Μόνον η Παναγιώτα τόλμησε να εκφράσει αντιρρήσεις για την αδιαμφισβήτητη – πνευματική - ανωτερότητά μου, αλλά αποστομώθηκε στη συνέχεια (δείξτε παρακαλώ λίγη κατανόηση στη λέξη αποστομώθηκε, εάν μπορεί κανείς να διανοηθεί την Παναγιώτα αποστομωμένη – όχι εγώ πάντως).
Μέσα στη φούρια της συνάντησης ξεχάσαμε να φέρουμε και φωτογραφικές μηχανές για να αποθανατίσουμε τις σκηνές.
Η Παρασκευή (vivika) εμφανίστηκε ξανά μετά από ένα σχετικά μακρό διάστημα απουσίας (ήταν παρούσα στη συνάντηση του 2010) και ελπίζω ότι δεν θα «ξαναφύγει».
Η συντονίστρια του φόρουμ, μας μοίρασε κάποια παραμυθάκια του Άντερσεν. Την ευχαριστούμε πολύ για την ευγενική της χειρονομία, αλλά μάλλον δεν έχει καταλάβει ότι κάποιοι από εμάς έχουμε περάσει την παιδική ηλικία και μάλιστα ανεπιστρεπτί. Αφήστε που όλα τα ψαλίδια που έχουν πέσει, κατά καιρούς στις δημοσιεύσεις μας, τα χρέωσε αλλού…
Η Χριστίνα είναι γνωστή μου εδώ και πολλά χρόνια και εξομολογείται στον πΜΧ (για όσους έχουν απορίες, πώς παρευρέθηκε). Ήταν παρούσα και στη συνάντηση του 2009, αλλά και πέρυσι, αν και μόνο στη συζήτηση με τον πατέρα και όχι μετά.
Η Μαρία που ήταν και η πιο καινούρια στο φόρουμ είχε μια πολύ καλή παρουσία. Φοβισμένη βέβαια στην αρχή, μέχρι να συνειδητοποιήσει πως ο Διονύσης της παρέας δεν ήταν ο …γνωστός Διονύσης του φόρουμ. Μετά ξεδίπλωσε έναν άλλον εαυτό και μας κέρδισε όλους.
Ό,τι παρέλειψα, παρακαλώ να μου το πείτε.

[stathis73]

Όταν μιλούσα εγώ με τον κελεμπία άλλα έλεγες απο μέσα......όπως ωχ πάλι με τους ίδιους θα είμαι και αφου δεν ήρθε ο Σταθης(εγω) θα φύγω και άλλα τέτοια...........έτσι δεν είναι;; ...........τώρα μιλάς για αγάπη και τα υπόλοιπα;;;;/.........εεε;;!!!

[angieholi]

Όταν μιλούσα εγώ με τον κελεμπία άλλα έλεγες απο μέσα......όπως ωχ πάλι με τους ίδιους θα είμαι και αφου δεν ήρθε ο Σταθης(εγω) θα φύγω και άλλα τέτοια...........έτσι δεν είναι;; ...........τώρα μιλάς για αγάπη και τα υπόλοιπα;;;;/.........εεε;;!!!

Σςςςςςςςςςςςςςςςςςς...............
μα καλά δεν βλέπεις;;;;;;;;;;;;;;; Προσπαθώ να τους καλοπιάσω, για να σβύνω τα θέματά τους, χωρίς αντιδράσεις!!!!! Εμ! Τι νόμιζες;;;;;;;;;;;;;

[aposal]

Σε μένα μιλάει ο Στάθης!

[angieholi]

Υπάρχει στο δικό σου κείμενο η λέξη ή έννοια της αγάπης;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

Θες να τσακωθούμε μαζί σήμερα;;;;;;;
Σε μένα μιλάει ο Στάθης!!!!! (και σκέψου λέει να μην μιλάει σε μένα και να κάνω λάθος!!!!! )