Συνάντηση στην Αθήνα το Σάββατο 27 Φεβρουαρίου

[aposal]

Ευθύμη αυτός που ήρθε στη συνάντηση ήσουν εσύ, ή κάποιος Οργισμένος Βαλκάνιος;

[efthumhs]

Ευθύμη αυτός που ήρθε στη συνάντηση ήσουν εσύ, ή κάποιος Οργισμένος Βαλκάνιος;

Θα έλεγα ένας οργισμένος επαρχιώτης άρα ένας οργισμένος Βαλκάνιος!

Υ.Γ: όχι και καμικάζι...Απλά ένας ιππότης της ασφλατου

[aposal]

Είπαμε να κάνουμε χιούμορ, αλλά μερικοί το παρακάνατε!
Θα πάρω το γιαταγάνι μου, θα φορέσω το μουστάκι μου και θα γίνω τιμωρός...

[aposal]

Παρεμπιπτόντως, στις φωτογραφίες οι περισσότεροι έχετε βγει ωραία, δηλαδή όπως είστε!
Ακόμη και ο Ευθύμης δεν νομίζω ότι αδικείται, ιδιαίτερα στις πλέον τεχνικές φωτό του Κώστα.
Και ο Γιώργος φαίνεται καλός, παρότι χάνει ελάχιστα!
Αυτός που έχει φωτογένεια είναι ο Φώτης! Θα έλεγα την περισσότερη!
Και ο Βασίλης όμως διαθέτει αξιομνημόνευτη φωτο(α)γένεια!

[Katerina]

Συγχωρέστε τη δική μου παρέμβαση,ποτέ δεν βρέθηκα ή δύσκολο να βρεθώ στις συνάξεις που κατά καιρό βρίσκεστε.Πνευματική ξηρασία επικρατεί εδώ και περίμενα με τόση λαχτάρα κάποιος να γράψει ψυχοφελή
λόγο από την συνάντησή σας με τον π.Ματθαίο και το μόνο που διαβάζω είναι τα νηστίσιμα και τα πηρούνια.
Και πάλι ζητώ την επιείκια σας στα γραφόμενά μου..

[efthumhs]

Συγχωρέστε τη δική μου παρέμβαση,ποτέ δεν βρέθηκα ή δύσκολο να βρεθώ στις συνάξεις που κατά καιρό βρίσκεστε.Πνευματική ξηρασία επικρατεί εδώ και περίμενα με τόση λαχτάρα κάποιος να γράψει ψυχοφελή
λόγο από την συνάντησή σας με τον π.Ματθαίο και το μόνο που διαβάζω είναι τα νηστίσιμα και τα πηρούνια.
Και πάλι ζητώ την επιείκια σας στα γραφόμενά μου..

Κατερίνα νομίζω πως έχεις απόλυτο δίκιο.Συγνώμη. Και ε΄σύ και ο αδελφός christmas08 αν δε κάνω λάθος έχετε ζητήσει κάτι να σας πούμε απο τη συνάντηση με τον Πατέρα Ματθαίο. Επιγραμματικά μας είπε (ο ίδιος νμας τα ανέλυσε):

- Κανονικά το όνομα ενός νεογέννητου δίνεται την όγδοη μέρα με την ακολουθία της ονοματοδοσίας και όχι στη βάπτιση
- Ο Άγιος Δημήτριος μυροβλύζει και σήμερα όχι όμως στο βαθμό που ήταν παλιά λόγω των αμαρτιών μας (παλιά το μύρο
έτρεχε σαν βρύσι και γιαυτο είχαν δεξαμενές για να το μαζεύουν)
- Η διαδικασία επίσημης ανακήρυξης του Αγίου Εφραίμ είναι θέμα χρόνου όπως γνωρίζουμε και κατ'εξοχήν
γραφειοκρατικό
- Η χάρη του Θεού είναι ίδια απλά εμείς ανάλογα με την πνευματική κατάστασή μας την εκλαμβάνουμε ώς ευλογία
ή "τιμωρία"
- Η Παλαία Διαθήκη είχε τιμήσει πολύ την γυναίκα και απο εκεί προκύπτει η συνήθεια να διαβάζεται ευχή απο τον Ιερέα σε
γυναίκα που έχει γεννήσει (το λεγόμενο 40ημερο). Μάλιστα μας είπε ότι η λέξη "ακάθαρτη" που αναφέρει η Π.Δ για
αυτές τις γυναίκες σημαίνει "αυτή που δεν πρέπει να την ακουμπίσουν" και όχι η βρώμικη. (Μας το εξήγησε και
λεπτομερειακά-ετυμολογικά)
- Να μη δίνουμε σημασία σε προσευχές τύπου "διάβασέ την τόσες φορές" ή "αν δεν τη στείλεις σε φίλους σου θα πάθεις
κακό" κτλ. Επίσης τα ίδια και για την λεγόμενη "πίτα του γέροντα Παϊσίου".

Αυτά θυμάμαι τώρα επι τροχάδην. Αν κάποιος άλλος θυμάται κάτι περισσότερο ας συμπληρώσει. Και πάλι συγνώμη Κατερίνα και christmas08 αλλά και απο όσους περίμεναν να δουν κατι πνευματικό απο το Π. Ματθαίο (μέσω υμών)!

[nikiforos]

Άρτι αφιχθείς από Κρήτη , (σήμερα το πρωί ) όπου επιτέλεσα το θλιβερό έργο της ταφής της μητέρας μου , η οποία εκοιμήθη στην ευρύτερη Αθήνα.

Ο Κύριος να την ανάπαυση , καλό Παράδεισο να έχει.

Η αλήθεια είναι ότι το Σάββατο είχα πολλές φορές στο μυαλό μου και εσάς όλους , εκεί στον Ι.Ν.Α.Δ. στας Μπαχάμας ,θα ήθελα να ήμουν και εγώ εκεί, όμως first things first (πάρτε και ένα Αγγλικό έτσι που γίναμε), επιφυλάσσομαι στο μέλλον.
Ανεξάρτητα αν είναι γεγονός πλέον , το αποτέλεσμα της συναντήσεως ήταν το αναμενόμενο γιά μένα.

Ο Τριαδικός Θεός να σας έχει όλους καλά , και εις άλλα με αγάπη.

Δόξα τω Θεώ Πάντων Ένεκεν

Καπετάνιε, με οδύνη μαθαίνω την απώλεια της μητέρας σου. Σου εκφράζω τα συλλυπητήριά μου. Ο θεός να την αναπαύσει, κ να σας δώσει κουράγιο κ να απαλύνει τον πόνο σας από τον χαμό της...
Να ζήσετε να την θυμάστε.

[Dimitris39]

Συγχωρέστε τη δική μου παρέμβαση,ποτέ δεν βρέθηκα ή δύσκολο να βρεθώ στις συνάξεις που κατά καιρό βρίσκεστε.Πνευματική ξηρασία επικρατεί εδώ και περίμενα με τόση λαχτάρα κάποιος να γράψει ψυχοφελή
λόγο από την συνάντησή σας με τον π.Ματθαίο και το μόνο που διαβάζω είναι τα νηστίσιμα και τα πηρούνια.
Και πάλι ζητώ την επιείκια σας στα γραφόμενά μου..

Κατερίνα νομίζω πως έχεις απόλυτο δίκιο.Συγνώμη. Και ε΄σύ και ο αδελφός christmas08 αν δε κάνω λάθος έχετε ζητήσει κάτι να σας πούμε απο τη συνάντηση με τον Πατέρα Ματθαίο. Επιγραμματικά μας είπε (ο ίδιος νμας τα ανέλυσε):

- Κανονικά το όνομα ενός νεογέννητου δίνεται την όγδοη μέρα με την ακολουθία της ονοματοδοσίας και όχι στη βάπτιση
- Ο Άγιος Δημήτριος μυροβλύζει και σήμερα όχι όμως στο βαθμό που ήταν παλιά λόγω των αμαρτιών μας (παλιά το μύρο
έτρεχε σαν βρύσι και γιαυτο είχαν δεξαμενές για να το μαζεύουν)
- Η διαδικασία επίσημης ανακήρυξης του Αγίου Εφραίμ είναι θέμα χρόνου όπως γνωρίζουμε και κατ'εξοχήν
γραφειοκρατικό
- Η χάρη του Θεού είναι ίδια απλά εμείς ανάλογα με την πνευματική κατάστασή μας την εκλαμβάνουμε ώς ευλογία
ή "τιμωρία"
- Η Παλαία Διαθήκη είχε τιμήσει πολύ την γυναίκα και απο εκεί προκύπτει η συνήθεια να διαβάζεται ευχή απο τον Ιερέα σε
γυναίκα που έχει γεννήσει (το λεγόμενο 40ημερο). Μάλιστα μας είπε ότι η λέξη "ακάθαρτη" που αναφέρει η Π.Δ για
αυτές τις γυναίκες σημαίνει "αυτή που δεν πρέπει να την ακουμπίσουν" και όχι η βρώμικη. (Μας το εξήγησε και
λεπτομερειακά-ετυμολογικά)
- Να μη δίνουμε σημασία σε προσευχές τύπου "διάβασέ την τόσες φορές" ή "αν δεν τη στείλεις σε φίλους σου θα πάθεις
κακό" κτλ. Επίσης τα ίδια και για την λεγόμενη "πίτα του γέροντα Παϊσίου".

Αυτά θυμάμαι τώρα επι τροχάδην. Αν κάποιος άλλος θυμάται κάτι περισσότερο ας συμπληρώσει. Και πάλι συγνώμη Κατερίνα και christmas08 αλλά και απο όσους περίμεναν να δουν κατι πνευματικό απο το Π. Ματθαίο (μέσω υμών)!

Δεν θυμαμαι να ειτανε και αλλα Ευθημιε μονο σε αυτα αναφερθηκε

[Σπάρτακος]

[quote="nikiforos"]Άρτι αφιχθείς από Κρήτη , (σήμερα το πρωί ) όπου επιτέλεσα το θλιβερό έργο της ταφής της μητέρας μου , η οποία εκοιμήθη στην ευρύτερη Αθήνα.

Kουράγιο αδελφέ, ας παρηγορηθούμε ότι οι δικοί μας άνθρωποι, αν τους ελέησε ο Κύριος, αληθώς ζουν, και δεν είναι αυτό σχήμα λόγου. Κουράγιο.

[panagiotisspy]

Αν και καθυστερημένος, νάμαι κι'εγώ!

Αν και τα έχετε ήδη πει τόσο ωραία, να πω κι'εγώ δυό λόγια, αφού συλληπηθώ τον καπετάνιο μας για την μητέρα του και να ευχηθώ ολόψυχα να την αναπαύσει ο Κύριος και καλόν Παράδεισο.
Κουράγιο και δύναμη καπετάνιο μας.

Οσο για τη συνάντησή μας, ήταν πραγματικά πολύ όμορφη!

Συναντηθήκαμε έξω απ' τον “Ελλήσποντο”. Πήγα μαζί με τους παλιότερους γνώριμούς μου και πραγματικούς φίλους κι' αδερφούς μου, Βασίλη (ευτυχώς με φιλοξένησε το βράδυ του Σαββάτου στο σπίτι του, αλλιώς θα ταλαιπωριόμουνα πολύ) και Ανδρέα (ο Ανδρέας συνοδευόταν από την αξιαγάπητη σύζυγό του Μαριάννα), με τους οποίους είχαμε συναντηθεί στα Μέγαρα. Καταφέραμε και βρήκαμε το σημείο, παρά τις αλλεπάλληλες προσπάθειες του οδηγού-Βασίλη να αποσυντονίσει το GPS, του οποίου τις υποδείξεις αγνοούσε συνεχώς.
Ο πρώτος που είδα ήταν ο γλυκύτατος “οικοδεσπότης” Απόστολος.
Μετά γνώρισα την όμορφη Αγγελική, τον χαρούμενο “Βενιαμίν” Φώτη, τον αειθαλή (φαίνεται τουλάχιστον 10 χρόνια νεώτερος) “βετεράνο Αγιορείτη” Νικηφόρο, την συμπατριώτισσά μου την Τούλα, με τον σύζυγό της το Νίκο και την κόρη της (αχ Τούλα μου, το ξέχασα το όνομά της) και όλα τα υπόλοιπα αγαπητά αδέρφια, τον Ηλία, το Γιάννη (Ντοστογιεφσκική φιγούρα!), τον Κωνσταντίνο και την Μαρία, τον Ευθύμη (εξεπλάγην διότι τον περίμενα μεγαλύτερο ηλικιακά), την Ειρήνη, το Γιώργο, την Βίβιαν και τον Αρη. Ολοι λεβέντισσες και λεβέντες!
Λίγο αργότερα, αμέσως πριν αρχίσει ο “πηρουνοπόλεμος” εναντίον των νηστίσιμων αλλά πεντανόστομων εδεσμάτων, εμφανίστηκε και ο Νίκος και εφοδιάστηκε πάραυτα – ως όφειλε και αυτός- με το δικό του πηρούνι!
Αφού “εξοντώσαμε” σαλάτες, ντολμαδάκια, γαρίδες, καλαμαράκια, χταπόδια και αφού ήπιαμε συζητώντας, αρκετή ποσότητα ζύθου και οίνου, ήρθαν και τα καφεδάκια μας.
Γενικά, η συνάντηση ήταν ιδιαιτέρως όμορφη, αδελφική και φιλική, πιό ωραία από όσο την περίμενα. Δεν υπήρξε με κανέναν καμμία δυσκολία, ούτε αμηχανία, ούτε κάποια συστολή. Οπως ξαναειπώθηκε, ήταν σαν να γνωριζόμασταν ήδη από παλιά.

Ακολούθησε η μετάβαση στον Αγιο Δημήτριο (εδώ συναντήσαμε και τον αδελφό Κυριάκο, γνωστό φορουμικώς ως Σπάρτακο) και η συζήτηση με τον πατέρα Ματθαίο. Ηταν πραγματικά επωφελής και εποικοδομητική. Και οι ερωτήσεις (οι περισσότερες από τον Απόστολο και τον Φώτη), κάλυψαν πλήρως ένα ευρύτατο φάσμα αποριών.
Ο πατήρ Ματθαίος, είχε όλα αυτά τα γνωρίσματα, που “κερδίζουν” τον ακροατή. Και οι απαντήσεις του, καίριες και ανεπιτήδευτες, ακόμα και σε περιπτώσεις κατά τις οποίες, δεν αποτελούσαν αξίωμα του στυλ “ένα κι' ένα κάνει δύο”, όπως για παράδειγμα η απάντησή του, στο ζήτημα της δωρεάς οργάνων.
Εντυπωσιάστηκα πραγματικά.
Αν και σε κάποιο σημείο “μου βγήκε” κάποια κούραση προς το τέλος, επειδή ταξίδευα από τα ξημερώματα και είχα φάει και του σκασμού!

Ενιωσα πάνω απ'όλα από αυτή τη συνάντηση, πόσο μεγάλη τιμή αποτελεί για μένα, να βρίσκομαι στον ίδιο διαδικτυακό χώρο (και όχι μόνο, αλλά όπως προχτές στο ίδιο τραπέζι, ή -πρώτα ο Θεός- τον προσεχή Μάϊο συμπροσκυνητής στο Ορος), με τόσους αξιόλογους ανθρώπους, αδελφούς, καλά παιδιά, πρόσωπα αγαπημένα, πρόσωπα που -άλλον λιγάκι περισσότερο, άλλον λιγάκι λιγότερο, λόγω συγκυριών και συνθηκών- τα θεωρώ “δικά μου”και νιώθω πως τα αγαπώ.

Πολλές ευχαριστίες ιδιαίτερα προς τον Απόστολο, για την ιδέα και την οργάνωση. Αλλά και γενικότερα για την, κατά τη γνώμη μου, άψογη και όμορφη φορουμική του παρουσία, που δεν είναι ποτέ κουραστική, ποτέ υπερβολική, παρά την πολυγραφότητά του (Νο1 δημοσιεύσεων). Και βέβαια και για την ιδέα που πρώτος είχε, για το επικείμενο προσκύνημα στο Αγιον Ορος.

Θέλω τέλος να πω για τον Νίκο, ότι όλα προέκυψαν από το δικό του μεράκι και την αγάπη από την οποία ορμώμενος, κατασκεύασε το διαδικτυακό μας “σπίτι”. Αν – πρώτα απ'όλα -, δεν είχε γίνει αυτό, τότε τίποτα απ' όλα αυτά δεν θα ήταν εφικτό να πραγματοποιηθεί.

Του αφιερώνω ένα 15σύλλαβο (ίαμβος ή παραλογή, κατά την παράδοση, ή κατά τους Κρητικούς, μαντινάδα):


Ενα μεγάλο ευχαριστώ, στο Νίκο απ'τη Χαλκίδα,
που ευχή κι'αγάπη βάζοντας, έφτιαξε ιστοσελίδα.
Κι'έδωσε στέγη σ'όλους μας, να κάνουμε παρέα,
σ'αυτούς τους δίσεχτους καιρούς, πού νά'βρεις πιό ωραία?

Στου internet το εβένινο, το μαύρο το σκοτάδι,
μιά στάλα φως σκορπίζεται, μιά προσευχή, ένα χάδι-
-αδερφικό και φιλικό, μα και γλυκό αντάμα
κι'αντιπαράθεση αν θα βρεις, κι' αυτή δεν θάναι τραύμα.

Ωφέλεια πνευματική, εδώ αλληλο-γραφώντας,
βρίσκουμε, φίλοι κι'αδερφοί, συμφωνω-διαφωνώντας.

Κι' όλους αδέρφια κάνει μας, τούτος ο ιστοχώρος,
ολοένα σεργιανώντας μας, ταξίδι στ' Αγιον Ορος!

Ευχαριστούμε Νίκο μας!

Αδέρφια, επειδή το φόρουμ θα κλείσει, να πω σε όλες και όλους καλό υπόλοιπο Σαρακοστής και καλή Ανάσταση!
Νάσαστε όλοι καλά!
Και καλή αντάμωση!

Δόξα Σοι ο Θεός!