Πνευματική παρακμή...

Εδώ τίθενται Πνευματικά Ερωτήματα.

Συντονιστής: Συντονιστές

GeorgiosM
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1071
Εγγραφή: Τρί Μαρ 13, 2012 11:19 am

Re: Πνευματική παρακμή...

Δημοσίευση από GeorgiosM »

Ισαβέλλα σκεψου τα εξης. καταρχην τωρα δεν εισαι σε φαση να ψαχνεις παρα πολλά.
(νομιζω). πηγαινε στην ενορία που ανηκεις πχ το απογευμα κ ρωτησε στο παγκάρι ειτε καποιον υπευθυνο
επιτροπο ή καποιον συγγενή σου πιστό (πχ να εχει πνευματικό κ ο ιδιος), να σου πει ποτε ευκαιρει ο υπευθυνος ιερεας
της ενοριας σου.
αν ειναι βαρυφορτωμένος, γιαυτο ειναι το φορουμ, να σου προτεινουν μερικους γνωστους πνευματικους.
αναλογα με την περιοχη που μενεις ή αναλογα με το χρονο που εχεις.
δοκιμασε να πας κ στο Σωτήρα, στην Αθήνα, εκει όποιον ιερέα να πας να βρεις θα σου πει δυο λογια..
να σου συστησει κ 2-3 βιβλία κλπ.
στον Πειραιά πάντως μπορεις να πας Αγ.Τριάδα (εχει χαρτί απεξω με τις ωρες που εξομολογει ο καθε ιερεας),
στην Ευαγγελιστρια Πειραια εχω ακουσει επισης πολυ καλά λογια, (δεν ξερω συγκεκριμενα ονοματα δυστυχως),
η αγία Ζώνη Κυψελης νομιζω εχει μεγάλη δραστηριοτητα με νεους (δες κ σχετικα στο ιντερνετ)
, ψαξε για ενορίες που να εχουν εντονη δραστηριοτητα κ εκει να πηγαινεις.
επισης πολυ καλή εργασία εχω ακουσει οτι εχει κάνει ο π.Νεκταριος Μουλατσιωτης στην Ηλιουπολη,
μεγαλο εργο.
τα παραπανω σου φαινονται δυσκολα? (δηλαδη σαν να λεμε δεν εχεις ιχ ή αρκετο χρονο?)
προσπαθησε να πηγαινεις εστω κ 1 φορα το μηνα (σε κάποιο απο αυτά , δεν εννοω σε όλα!), νομιζω αξιζει παρα πολυ,
να δεις απο κοντα..κ βλεπεις..
ειδικα την αγία Ζώνη τη βλεπεις απο το ιντερνετ. (κ αλλες ενοριες )
βεβαια αυτα ειναι ελαχιστα, δεν γνωριζω πολλα..υπαρχουν σημερα εκατοντάδες ευλογιες.
vasilisalt
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 6173
Εγγραφή: Παρ Ιουν 19, 2009 12:19 pm

Re: Πνευματική παρακμή...

Δημοσίευση από vasilisalt »

Μεγάλο θέμα αυτό που βάζεις αγαπητή Ισαβέλα.
Το πως αντιμετωπίζεις έναν άνθρωπο που σου κάνει κακό και τον έχεις σχετικά συχνά στα πόδια σου.
Δεν είναι εύκολη η απάντηση. Μάλλον πολύ δύσκολη θα έλεγα.
Η κάθε περίπτωση όμως είναι διαφορετική φρονώ.
Το αν είναι δικός σου άνθρωπος (πατέρας, μάνα, αδερφός, συγγενής κλπ) ή κάποιος άλλος είναι σημαντικός παράγοντας.
Γιατί στη μία περίπτωση ίσως πρέπει να ΄΄κουβαλήσεις και λίγο σταυρό΄΄, στην άλλη πιθανόν να πρέπει να τον αποφύγεις.
Πάντως νομίζω πως οι άνθρωποι δύσκολα αλλάζουν. Μπορούν βέβαια, αλλά είναι πολύ δύσκολο.
Αν βλέπεις κακία, τα πράγματα είναι ψιλοξεκάθαρα. Πρέπει να την κάνεις... Θα πληγωθείς στα σίγουρα.
Είναι σαν να βλέπεις τον τοίχο, να σε προειδοποιούν και εσύ να σφυρίζεις αδιάφορα. Κακία και αγάπη μαζί δεν υπάρχει.
Προσοχή όμως μην κάνεις και λάθος. Πολλοί άνθρωποι άλλο δείχνουν και άλλο είναι. Μη κρίνεις με τη μία.
Ψάξε λίγο το παρελθόν. Ο κακός θα έχει ξανακάνει κακία. Αλλιώς δεν είναι κακός.
Προσωπικά όσες φορές ξεκίνησα επαφές (προσωπικές και επαγγελματικές) με ανθρώπους εν γνώση μου ΄΄προβληματικούς΄΄
ΠΑΝΤΑ την πάτησα. Πάντα! Και βγήκα και χρεωμένος. Προσπαθεί ο άλλος να αλλάξει αλλά ξαναπέφτει στη λάσπη.
Στην ίδια λάσπη που τον είχες προειδοποιήσει και είχε υποσχεθεί πως δεν θα ξαναπέσει. Επομένως άδικος κόπος.

Τα παιδιά παραπάνω μην τα παρεξηγείς. Από αγάπη λένε ότι λένε και μόνο από αυτή.
Σ αυτό το χώρο για να βοηθηθείς ουσιαστικά πρέπει να μπεις στο δρόμο της εκκλησίας (με την έννοια του ορισμού της). Αυτό στην ουσία σου λένε.
Δεν είναι μηχανιστικό αυτό. Δεν είναι κάτι συγκεκριμενο και μόλις το κάνεις καθάρισες. Είναι στάση ζωής
Θα συμφωνήσω μαζί σου πως δεν είναι εύκολο για ανθρώπους που δεν έχουν τις κατάλληλες υποδομές :lol: , δηλ. σχετικό περιβάλλον.
Δηλ. αν έχεις έναν αγαπημένο σου φίλο ή το σύζυγο ή έναν συνάδελφο κλπ να σε οδηγήσει λίγο, δεν είναι και το ποιο εύκολο.
Προσωπικά το ένιωσα στα πρώτα βήματα της ΄΄αναβάπτισής΄΄ μου.
Όμως σιγά σιγά ζητάς και ο Χριστός μας είναι έτοιμος να σε γεμίσει με ΄΄πανάκριβα δώρα΄΄.
Κάνε το πρώτο βήμα εσύ και όλα τα άλλα άστα στα χέρια του.
Πάρε κανένα πνευματικό βιβλίο (όποιο σε αναπαύει) και άκουσε κανέναν λιγάκι φωτισμένο.
Και να θυμάσαι πάντα πως οι περισσότεροι εδώ από το πνευματικό μηδέν ξεκινήσαμε (εγώ μάλιστα από το πολύ μείον).
Και μπορεί να είμαστε ακόμα εκεί. Αλλά σίγουρα ποιο ευτυχισμένοι!!!

Ωραίες απαντήσεις σε πολλά ζητήματα δίνει ο π. Ανδρέας Κονάνος. Αν θα ψάξεις τις ομιλίες του σίγουρα θα βρεις την αντίστοιχη για το θέμα που έβαλες.
http://www.atheataperasmata.com/
Και έχει πολλές και στο youtube

Να σου προτείνω μία; (ψιλοάσχετη με το θέμα αλλά αγαπημένη μου από τις καινούργιες)
http://www.youtube.com/watch?feature=pl ... MxXRoEimqs#!

Καλή ακρόαση.
Τα λέμε.
Άβαταρ μέλους
Ελένη
Βασικός Αποστολέας
Βασικός Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 93
Εγγραφή: Τετ Σεπ 26, 2012 12:13 pm
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη

Re: Πνευματική παρακμή...

Δημοσίευση από Ελένη »

Καλημέρα αδελφή μου Ισαβέλλα με το ωραίο όνομα…. Καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις και σου παραθέτω ένα απόσπασμα από το «Μικρός Ευεργετινός» [Θα το βρεις στο διαδίκτυο σε διάφορα σαιτ και μάλιστα ως pdf]. Βέβαια, προσπαθούμε όταν διαβάζουμε κάτι να κατανοούμε πλήρως το νόημά του και να μη καταλήγουμε σε συμπεράσματα γρήγορα ή που μας βολεύουν έτσι δεν είναι? Με την λογική αυτή λοιπόν, ο αδελφός Διονύσης έχει δίκιο σε αυτό που σου λέει για το ότι πρέπει να προσέχουμε πως βλέπουμε τους άλλους, πως βλέπουμε τον εαυτό μας και φυσικά πως βλέπουμε τους άλλους σε συνάρτηση με τον εαυτό μας….. Και εγώ όταν διάβασα το απόσπασμα που σου παραθέτω έκανα τη σκέψη του Διονύση αλλά είχα το απόσπασμα (ώστε να προχωρήσω στον προβληματισμό μου) ενώ εσύ δεν είχες κάτι για να «πιαστείς» οπότε ίσως τώρα να σου γίνει λιγάκι πιο εύκολο και να καταλάβεις τι προσπάθησε να σου πει και ο αδελφός Διονύσης…..

Θεωρώ πολύ σπουδαίο το γεγονός ότι πήρες την απόφαση να εξομολογηθείς….. Η απόφαση είναι το δυσκολότερο πράγμα αδελφή μου Ισαβέλλα…. Μετά βοηθάει ο Θεός! Πολύ βοηθάει καλή μου Ισαβέλλα και αυτό σε παρακαλώ να το θυμηθείς την επόμενη φορά που θα πας για εξομολόγηση…. Όπως είπαν και οι αδελφές Μαρία και Γεωργία καλό είναι να προσευχηθείς τόσο για το πρόσωπο που σε απασχολεί η συμπεριφορά του όσο και για σένα ώστε να βρεις έναν καλό εξομολόγο….. (φυσικά η καλύτερη προσευχή είναι η ευχή αλλά μην αποθαρρυνθείς αν νιώθεις ότι δεν μπορείς να την πεις…. Και σωστά να μη την πεις τώρα στα πρώτα βήματα δε πειράζει… Θα μάθουμε…. Ή πες κάτι δικό σου…. Το αυτοσχέδιο σε μας τα πρωτάκια βοηθάει πάρα πολύ γιατί ακριβώς πρώτα θα μάθουμε την αλφαβήτα και μετά τα πανεπιστημιακά συγγράμματα – εξάλλου μόλις εξομολογηθείς με το καλό θα δεις που και την ευχή θα λες καλύτερα και μέρα νύχτα θα δοξάζεις τον καλό Θεό για το άπειρο έλεός Του)… Βοηθάει τώρα που είναι περίοδος νηστείας να συνδυάσεις την προσευχή σου με την νηστεία….. Ξέρεις τι έχω καταλάβει καλή μου Ισαβέλλα….. Ο Θεός βοηθάει πάρα πολύ αυτούς που προσπαθούν όσο πατάει η γάτα….. Σε αυτούς που δεν προσπαθούν καθόλου θέλει αλλά δε μπορεί γιατί έτσι του δείχνουμε ότι καταβάθος δε θέλουμε τη βοήθειά Του…. Γι’ αυτό όταν θα πας με το καλό να εξομολογηθείς με τη βοήθεια της Παναγιάς μας! να σκεφτείς πως παρά τα τηλεφωνήματα κλπ που μπορεί να συμβούν εκείνη την ώρα εσύ έχεις έναν στόχο…. Έναν θεμιτό στόχο…. Τον καλύτερο στόχο…. Και θα τον πετύχεις…… Για μας τα πρωτάκια το xristianos.gr είναι καταλληλότερο μέρος καλή μου Ισαβέλλα γιατί έχει ακριβώς αυτά που μιλάνε κατευθείαν στην καρδιά μας…. Είναι πιο απλά και κατανοητά εκεί…. Δυστυχώς τώρα με το διάβασμα δεν πολυμπαίνω όπως το καλοκαίρι αλλά τα θεματάκια πάντα τα διαβάζω με όρεξη και αγάπη…. Για να γίνω πιο σαφής εγώ είχα 5 χρόνια περίπου να εξομολογηθώ και με την απόφαση που είχα πάρει και αυτά που διάβασα εκεί έδωσε ο Θεός και πήγα…. Ίσως και εσύ βοηθηθείς εκεί με τον κατάλληλο για σένα τρόπο…

Το απόσπασμα λοιπόν είναι το ακόλουθο.....

Αςαποφεύγουμε όσους μας βλάπτουν
Ας αποφεύγουμε όσους μας βλάπτουν, έστω κι αν είναι φίλοι ή για οποιοδήποτε λόγο απαραίτητοι. Σαν πρότυπα να έχουμε αυτούς που ασκούν την αρετή.
ΤουαββάΗσαΐα
Αν θέλεις ν΄ ακολουθήσεις τον Κύριό μας Ιησού Χριστό και να κρεμάσεις μαζί Του, πάνω στο σταυρό, τον παλιό σου εαυτό, πρέπει (πρώτα) να διώξεις από κοντά σου εκείνους πού σε κατεβάζουν από το σταυρό, (έπειτα) να ετοιμαστείς για να υπομείνεις ταπεινώσεις, και (τέλος), να αναπαύεις τις καρδιές εκείνων που σε στενοχωρούν.
ΤουαββάΙσαάκ
Φ ίλος άμυαλος και επιπόλαιος είναι πηγή βλάβης, ενώ η συναναστροφή με συνετούς είναι πηγή γλυκύτητας.
Τσακίζει την καρδιά η συντροφιά με ασύνετους. Καλύτερα να κατοικήσεις μαζί με θηρία, παρά με ανθρώπους κακότροπους.
Κάθισε μαζί με γύπες, παρά με πλεονέκτη και αχόρταγο. Γίνε φίλος με φονιά, παρά με φιλόνικο.
Μίλησε με χοίρο, παρά με κοιλιόδουλο άνθρωπο, γιατί είναι καλύτερη η γούρνα των χοίρων από στόμα λαίμαργο και αχόρταγο.
Κάθισε ανάμεσα σε λεπρούς, παρά ανάμεσα σε υπερήφανους.
ΤουαγίουΕφραίμ
Α γαπητέ, αν δεις τους παλαιότερους μοναχούς να είναι αμελείς, πρόσεχε και φύλαγε τον εαυτό σου, μην τυχόν τους μιμηθείς και ακολουθήσεις το δρόμο τους, και έτσι κληρονομήσεις κι εσύ μαζί μ΄ εκείνους την αιώνια κόλαση. Πρόσεξε πάλι, μην τυχόν, με το να γίνεις αγωνιστής, υπερηφανευθείς απέναντί τους και πέσεις στην έπαρση, οπότε θα βρεθείς στα χέρια του εχθρού. Πρόσεχε λοιπόν τον εαυτό σου και προφύλαξε με πολλή επιμέλεια την ψυχή σου. Γιατί εμείς ούτε θα δικαιωθούμε ούτε θα κατακριθούμε από τα έργα των άλλων. Όταν θα οδηγηθούμε μπροστά στον Κριτή γυμνοί και ξεσκεπασμένοι, ο καθένας μας θα δώσει λόγο για τον εαυτό ου και θα σηκώσει το βάρος των δικών του αμαρτιών. Γι αυτό είναι καλό να προσέχουμε πάντα τον εαυτό μας και να μιμούμαστε εκείνους που ζουν σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, παρατηρώντας τους και προσπαθώντας να τους μοιάσουμε.
Αντίθετα, εκείνους που παραμελούν τη σωτηρία τους και φροντίζουν μόνο για την εξωτερική τους εμφάνιση και συμπεριφορά, μην τους ζηλεύεις, για να μη μοιάσεις σε στρατιώτη που αιχμαλωτίστηκε από τους αντιπάλους, και τώρα, ενώ έχει το σφράγισμα του βασιλιά, είναι υποδουλωμένος στους εχθρούς Του. Γιατίείναι αδιάψευστος εκείνος που είπε: «Αμήν λέγω υμίν, ότι πάς ο ποιών την αμαρτίαν δούλος εστί της αμαρτίας» (Ιω. 8:34).
Η εμφάνιση είναι, θα λέγαμε, τα φύλλα, ενώ τα έργα οι καρποί. Μη δώσεις λοιπόν σημασία στην εξωτερική εμφάνιση και θελήσεις να μιμηθείς τέτοιους ανθρώπους, με τη δικαιολογία ότι τάχα δεν είσαι εσύ καλύτερος απ΄ αυτούς που πέφτουν στα πάθη. Στοχάσου αυτά που λέει η Γραφή, ότι «εν μεγάλη οικία ούκ έστι μόνον σκεύη χρυσά και αργυρά, αλλά και ξύλινα και οστράκινα, και ά μέν είς τιμήν, ά δε είς ατιμίαν» (Β΄Τιμ. 2:20). Αν λοιπόν παρακούσεις τον Κύριο και εκτελέσεις τα έργα της αμαρτίας, θα είσαι σκεύος χωρίς αξία. Αν όμως εκτελέσεις τα έργα του Κυρίου, θα είσαι εκλεκτό σκεύος «είς τιμήν, ηγιασμένον και εύχρηστον τώ δεσπότη, είς πάν έργον αγαθόν ητοιμασμένον» (Β΄Τιμ. 2:21).
Αγάπα την καλή συναναστροφή και απόφευγε την κακή. Γιατί ούτε ο μάγος ούτε ο ληστής ούτε ο τυμβωρύχος γεννήθηκαν τέτοιοι, αλλά έμαθαν τα εγκλήματα από ανθρώπους, πού ο διάβολος τους διέστρεψε τη διάνοια. Ο Θεός όλα τα έκανε πολύ καλά (Γεν. 1:31).
Να μη σ΄ ευχαριστούν λοιπόν τα λουτρά και τα ποτά και οι θόρυβοι της αγοράς και οι απολαύσεις, για να μην πέσεις σε φοβερούς κινδύνους. Να θυμάσαι πάντα την οδύνη των αμαρτωλών, και να φοβάσαι μήπως κι εσύ σε λίγο καταδικαστείς στις ίδιες τιμωρίες.
Δεν έτυχε ποτέ να μπεις σε σπίτι, όπου πενθούσαν (κάποιον νεκρό), και, μόλις άκουσες το θρήνο και τα κλάματα, να βγεις βιαστικά από κει μέσα; Από τα πρόσκαιρα λοιπόν πρέπει να συμπεραίνεις για τα αιώνια. Γιατί λέει (η Γραφή): «Δίδου σοφώ αφορμήν, και σοφώτερος έσται» (Παροιμ. 9:9).
Να δέχεσαι χωρίς δυσφορία τις εντολές του Θεού και να αποκρούεις έξυπνα τα τεχνάσματα του διαβόλου.
Να κόβεις τις βλαβερές συναναστροφές για να έχεις εσωτερική ηρεμία.
Ο εχθρός φροντίζει να οπλίζει τους αμελέστερους αδελφούς εναντίον των αγωνιστών.
Οι αγωνιστές όμως, αν προσέχουν, βρίσκουν ωφέλεια μέσω των αμελεστέρων, σηκώνοντας τις αδυναμίες τους για χάρη του Κυρίου.
Εκείνος που σπλαχνίζεται τον πλησίον, θα βρει σπλαχνικό τον Κύριο απέναντί του.
Αντίθετα «η κρίσις» θα είναι «ανέλεος τώ μη ποιήσαντι έλεος» (Ιακ. 2:13).
Να μη συνεργήσεις με κανέναν αδελφό σου στη διάπραξη αμαρτίας.
Φρόντισε μάλιστα, αν μπορείς, να λυτρώσεις κι εκείνον απ΄ αυτή, για να ζήσει(αιώνια) η ψυχή σας μαζί με τον Κύριο.
Ας είναι ο φόβος του Θεού συνεχώς μπροστά στα μάτια σου, και η αμαρτία δεν θα σε νικήσει.
Αδελφοί, πρέπει να προσέχουμε από κακή συμβουλή. Γιατί σήμερα με τους περισσότερους ανθρώπους συμβαίνει ό,τι με δυο λαμπροφορεμένους, που βαδίζουν μαζί στην αγορά, και πού απ΄ αυτούς ο ένας σκοντάφτει από
απροσεξία, πέφτει στη λάσπη, καταλερώνει την υπέροχη στολή του, κι έπειτα, κινημένος από το φθόνο, επιδιώκει να ρίξει και τον άλλο στο βούρκο, ώστε να μην έχει μόνο αυτός άσχημη εμφάνιση. Έτσι και όσοι έπεσαν από την αρετή, αγωνίζονται να ρίξουν και τους άλλους, για να μη ζουν μόνο αυτοί μέσα στο βούρκο. Μιλούν μάλιστα ταπεινά και απαντούν γλυκά, για ν΄ απομακρύνουν σιγά-σιγά από τη σωφροσύνη αυτούς που τους ακούνε, και να τους ρίξουν σε όμοιο με τον δικό τους βόθρο. Και όχι μόνο δεν διστάζουν να κάνουν οι ίδιοι αισχρά έργα, αλλά και τον πλησίον τους προτρέπουν σ΄ αυτά, λέγοντας: «Γιατί μας αποφεύγεις; Επειδή είμαστε αμαρτωλοί; Δεν ξέρεις, ότι η ζωή αυτή είναι ένα ”πέσε-σήκω;”» Και δεν ντρέπονται να λένε τέτοια λόγια και άλλα παρόμοια. Γιατί; Επειδή αυτοί έχουν πέσει πια στην αμαρτία και δεν θέλουν να σηκωθούν, όπως είπα. Αλλά και σκάνδαλο γίνονται στους πολλούς και αιτία πτώσεως και διαφθοράς και χρησιμοποιούνται σαν δόλωμα στο αγκίστρι του διαβόλου. Επιδιώκουν να εξαπατήσουν τις αστήρικτες ψυχές και να τις παρασύρουν στην ίδια καταστροφή. Γι αυτό να φυλάγεσαι από κάτι τέτοιους τύπους, αγαπητέ μου, μην τυχόν σε ελκύσουν με τα γλυκά τους λόγια και σε στείλουν στην αιώνια κόλαση, όπου θα πάνε και οι ίδιοι.

ΑπότοΓεροντικό
Ένας γέροντας είπε:
- Αν σταθείς σ΄ έναν τόπο και δεις εκεί κάποιους να καλοπερνούν, μην τους ζυγώσεις.
Αν όμως υπάρχει άλλος, πού είναι φτωχός και δεν έχει ούτε ψωμί, πλησίασέ τον, και θα βρεις (ψυχική) ανάπαυση.
Ο αββάς Αγάθων είπε:
- Αν υπάρχει κάποιος που μου είναι πολύ αγαπητός, και καταλάβω ότι με παρασύρει σε κάποιο ελάττωμα, τον απομακρύνω από κοντά μου.
Ενας γέροντας είπε:
- Πρέπει να φεύγουμε μακριά απ΄ όλους όσοι δουλεύουν στην αμαρτία, έστω κι αν είναι φίλοι ή συγγενείς μας, έστω ακόμα κι αν έχουν το ιερατικό ή το βασιλικό αξίωμα. Γιατί η απομάκρυνση απ΄ όσους δουλεύουν στην αμαρτία, μας χαρίζει την παρρησία στο Θεό και τη φιλία Του.



Καληνύχτα αδελφή Ισαβέλλα.... Εύχομαι ο Θεός να σου τα φέρει όλα δεξιά και η Παναγιά μας να σε φωτίσει και να είναι πάντα μαζί σου!
Επείνασα γαρ και εδώκατέ μοι φαγείν, εδίψησα και εποτίσατέ με, ξένος ήμην και συνηγάγετέ με, γυμνός και περιεβάλετέ με, ησθένησα και επεσκέψασθέ με, εν φυλακή ήμην και ήλθατε πρός με.

Κατά Ματθαίον κε’ 35-37
isabella
Απλό Μέλος
Απλό Μέλος
Δημοσιεύσεις: 13
Εγγραφή: Πέμ Οκτ 18, 2012 11:37 am

Re: Πνευματική παρακμή...

Δημοσίευση από isabella »

Αδέλφια μου σας ευχαριστώ.
Το προσπαθώ,γιαυτό είμαι εδώ.
'Οντως έκανα πάρα πολύ κακή διατύπωση μη θέλοντας να μιλήσω σε α' πρόσωπο :? ζητώ συγνώμη.
Δεν έχω καμία μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μου,σας διαβεβαιώ. 'Εχω την χειρότερη,πιστεύω οτι έχω τα χειρότερα ελαττώματα. Αλλά μια ζωή αναζητούσα το Θεό.Και συνέχεια Τον έχανα.Φίλε Βασίλη πολύ θα θελα να μου πεις μερικά λόγια για την ιστορία σου,να πάρω κι εγώ λίγο κουράγιο.
Το έχω το βιβλίο του πάτερ Κονάνου,κι ακούω τις ομιλίες του όταν σιδερώνω καμιά φορά :smile: Διάβασα κια Παίσιο και Πορφύριο,που πολύ μου αρέσουν.
'Εχετε δίκιο,έχω πρόβλημα με συγγενικό πρόσωπο που πρέπει αναγκαστικά να βλέπω,ενννοώ οτι αν διακόψω επαφές θα πληγωθούν άλλοι-παράπλευρες απώλειες που θέλω να αποφύγω.'Εχω προσπαθήσει να φτιάξω τις σχέσεις,έχω πιάσει το άτομο,έχω κάνει καλή κ ειλικρινή κουβέντα με αγάπη αλλά μετά απο λίγο καιρό τα ίδια... Για να είμαι κι εγώ απόλυτα ειλικρινής έχω πληγωθεί πολύ κ δεν εμπιστεύομαι το άτομο αυτό καθόλου.Και δεν βοηθάει κι αυτό λοιπόν...
'Οσο για τον εξομολόγο,δεν κρίνω..έχω εξομολογηθεί κι αλλού που έμενα κ δεν ήταν έτσι..κάθε φορά που πάω βιάζεται να τελειώνουμε και η εξομολόγησή μου κρατάει 5 λεπτά..ε πώς να φύγει το βάρος??Χρειάζομαι χρόνο....
Άβαταρ μέλους
dionysisgr
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 4278
Εγγραφή: Τρί Φεβ 12, 2008 6:00 am
Τοποθεσία: Νικαια

Re: Πνευματική παρακμή...

Δημοσίευση από dionysisgr »

Ορισμενοι η πολλοι, εχω καταλαβει απο τα χρονια που τριβομαστε εδω, αλλα και παραεξω,
και γενικοτερα στον Εκκλησιαστικο χωρο, οπου το φαινομενο ειναι συνηθες,
οτι ψαχνετε νταντα, να σας νανουρισει και να σας δικαιωση και οχι Πνευματικο.

Πολλοι απο εσας που γραψατε παραπανω, κανετε ενα σοβαροτατο "ποιμαντικο" λαθος.
(Κανονικα βεβαια δεν ποιμαινει κανεις λαϊκος κανεναν λαϊκο, αλλα το σχημα διδεται, για λογους συννενοησεως ευνοητους).

Και αντι να ωφελησετε την isabella, η τον οποιο αδελφο, του κανετε κακο.

Δικαιωνετε αυτην/ον, δεν εχει σημασια το ονομα, που σας παραπονιεται,
για το ποσο κακοι ειναι οι αλλοι, ενω αυτος/η αδικειται.


Και βαζετε και πατερικες παραπομπες, καποιοι οι οποιοι ακομα "ψαχνεστε" υποτιθεται..
Βαλτε την θεση σας, στην θεση ενος Πνευματικου. Αυτα θα κανατε;

Ερχεται καποιος/α και σας αραδιαζει το τι του κανουν οι αλλοι. Θα τον δικαιωσετε;

Αυτη ειναι η οδος, που μας διδασκει η Εκκλησια μας, μεσα απο την παραδοση της,
μεσα απο το Ευαγγελικο μυνημα, για να εξορισουμε τροπον τινα τον παλαιο εμπαθη
και αυτοδικαιωμενο ανθρωπο, και στην θεση του, να βαλουμε τον μετανοημενο;


Eαν οι αλλοι φταινε, εμεις τι κανουμε; Ειμαστε οι δικαιοι;

Ποιος εχει το ηθικο αναστημα, να κρινει οτι ειναι καλος ο ιδιος, και κακοι οι αλλοι;

Με βαση το συμφερον και την παρτη μας, κρινουμε ολοι μας. Τους παντες.


Διδασκει, σε ελευθερη αποδοση ο Κυριος: "Eαν αγαπατε αυτους που σας αγαπανε, και μισειτε αυτους που σας μισουν,
τι το σπουδαιο κανετε; Αυτο κανουν και οι εχθροι σας. Εσεις θα κανετε το αντιθετο εαν θελετε να ειστε μαθητες Μου"


Εγω δεν ειμαι εδω, για να γραφω αυτα που αρεσουν και να παιρνω τα μπραβο. Αλλοιμονο.
Αυτα που θα ηθελα να μου γραφουν, γραφω και εγω στους αλλους.

Καλα ειναι τα μπραβο, αλλα ακομα καλυτερα να σπαμε και κανενα αυγο.

Isabella, εγω εγραψα ακριβως το αντιθετο απο αυτο που απαντας εσυ:
"..Και όχι,η παρακμή δεν προηγείται πάντα της ακμής". Που το βρηκες αυτο;

Eγω ειπα οτι η ακμη προηγειται, στην φαντασια μας, και μετα ερχεται η παρακμη,
στην πραγματικοτητα ομως δεν ειχαμε ακουμπησει ποτε την υποτιθεμενη οποια ακμη.

Aρα κατα βαση δεν γινωσκεις, οσα αναγινωσκεις. Αυτο δειχνεις.
Δεν προσεχεις δηλαδη την ουσια αυτων που διαβαζεις. Και λαθευεις.

Εαν προσεχες το πνευμα μου, θα εβγαζες ζουμι, οπως βγαζουμε εμεις απο αλλους.

Εαν ηθελα να σε νανουρισω, θα σου πεταγα μια ατακα για το ποσο υποφερεις και σε καταλαβαινω,
για να σε ξεφορτωθω απλως, και να περασει και η ωρα..

Υπαρχουν προφανως και αλλα φορουμ, οπου χαϊδευει ο ενας τον αλλον, και λενε ποσο καλοι ειναι μεταξυ τους.

Αυτο ειναι το ζητουμενο. Να λεμε οτι ειμαστε ταχα χαλια, εκ του ασφαλους,
και μολις μας το πει κανενας παραεξω, απο τον εαυτο μας,
τοτε να μας αστραφτει ο ουρανος, και να εξαγριωνομαστε,
η να αισθανομαστε οι αδικημενοι της γης;

Οχι.

Στην Εκκλησια, και στον δρομο του Ευαγγελιου,στον δρομο του Σταυρου,
δεν μπαινουμε για να την αραξουμε, και να ξεκουραστουμε, η για να δικαιωθουμε,
απο τους "κακους" που μας περιβαλλουν,
αλλα για να δουμε οτι ισως εμεις ειμαστε χειροτεροι απο τους αλλους.


Ενα τελευταιο..

Επισης δεν υπαρχει περιπτωση την ωρα της εξομολογησεως να χτυπησε το κινητο του Ιερεα,
και οχι μονο αυτο, αλλα να το σηκωσε δυο φορες, και σχεδον να σε εδιωξε επειδη βιαζοταν..

Συγνωμη αλλα εαν συνεβη αυτο, πας κατευθειαν στον Επισκοπο, και τα κανεις λαμπογυαλο.
Εαν συνεβη οπως το λες ειναι αισχος. Απαραδεκτα φαινομενα, πλην πρωτη φορα τα ακουω εγω.

Κατι δεν μας λες καλα. Στο εγραψαν και αλλοι αδελφοι.

Υπαρχουν Πνευματικοι χιλιαδες, στις Ενοριες και εσυ πηγες σε Μοναχο; Δεν καταλαβαινω.

Πατε σε καποιον, εξομολογειστε, συμβουλευεστε και μετα ρωτατε που υπαρχει Πνευματικος;

Δηλαδη τo που εμπιστευεστε την ψυχη σας, δεν το εξεταζετε, και πατε οπου να΄ναι;

Εδω το αμαξι σου, ρωτας και ξαναρωτας σε ποιο συνεργειο ειναι καλα. Ετσι δεν ειναι;

Και την ψυχη σου, την μια και ανεκτιμητη, την πας οπου τυχει,
και αφου παθεις ζημια, μετα ρωτας, που να πας;
"ἰδοὺ ἐγὼ μεθ᾿ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος. ᾿Αμήν."
gkou
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 2629
Εγγραφή: Τρί Μαρ 21, 2006 6:00 am
Τοποθεσία: Γεωργία@Κόρινθος

Re: Πνευματική παρακμή...

Δημοσίευση από gkou »

Εδώ δεν μπορούμε τα δικά μας στραβά να φτιάξουμε, θα συμβουλέψουμε κιόλας; Και δε σας κρύβω ότι πλέον έχω αρχίσει να γίνομαι καχύποπτη , όταν διαβάζω τέτοιες δημόσιες εξομολογήσεις μέσα στο φόρουμ. Κάτι δε μου κάθεται καλά...
Γι' αυτό και δεν υπάρχει περίπτωση να απαντήσω σε τέτοια θέματα που χρίζουν άμεσης εύρεσης πνευματικού. Κι αφήνω την πνευματική καθοδήγηση σε αυτούς που είναι άξιοι να την υπηρετούν, τους ορθόδοξους χριστιανούς ιερείς μας δηλαδή . Μόνο αυτούς ακούω, μόνο αυτούς εμπιστεύομαι και κανέναν άλλο.
vasilisalt
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 6173
Εγγραφή: Παρ Ιουν 19, 2009 12:19 pm

Re: Πνευματική παρακμή...

Δημοσίευση από vasilisalt »

Εντάξει βρε παιδια. Δίκιο έχετε.
Ούτε ιερείς είμαστε, ούτε πνευματικοί και ούτε πρέπει να τους υποκαθιστούμε.
Αλλά από την άλλη, μοιάζετε σαν να ζείτε σε άλλους τόπους.
Εγώ καθημερινά βλέπω ανθρώπους που δεν έχουν χαμπάρι, τι είναι εκκλησία, πνευματικός κλπ
Μόλις λες κάτι καλό όμως, τσουπ πετάγονται και αρχίζουν και ρωτούν. Συνήθως ψιλοειρωνικά στην αρχή, με σεβασμό στη συνέχεια.
Βλέπεις όμως πως μπήκε η σπίθα. Μπορεί να ανάψει, μπορεί και να μην ανάψει.
Να ένας καλός λόγος, να ένα θαύμα, μια αρρώστια που γιατρεύτηκε, ένας γερόντας κλπ, τον κέρδισες... Θα ξεκινήσει, θα ψαχτεί...
Και για να μπει ο άλλος στο φόρουμ μας κάτι έχει ξεκινήσει μέσα του. Μια αλλοίωση που θα έλεγε και μια ψυχή εδώ μέσα.

Και επίσης θεωρείται εύκολο να βρεις πνευματικό; Εννοώ για έναν ΄΄αρχάριο΄΄.
Δεν είναι και εύκολο πράγμα να πατήσεις τον εγωισμό σου από τη μια μέρα στην άλλη.
Θα ήταν ιδανικό, αλλά δεν είναι και εύκολο.
Και για να καταλάβεις τι σημαίνει χριστιανική ζωή, χριστιανική καθημερινότητα, χριστιανικό βίωμα, δεν είναι και εύκολο.
Δεν το βλέπεις και δίπλα σου... Πρέπει να το ψάξεις λίγο... Ελπίζω να γίνομαι κατανοητός... Και από λαϊκούς (φουλ) και από ιερείς.
Πρόσφατα μίλαγα με ένα ιερέα που έλεγε πως έφτιαξε από ένα σπίτι στο κάθε του παιδί για να μην έχουνε γκρίνιες στις οικογένειές τους.
Γιατί χωρίς σπίτι υπάρχει γκρίνια...

Για μένα λοιπόν, όλο το θέμα είναι η αρχή. Αν γίνει η αρχή υπάρχει πιθανότητα συνέχειας.

Τώρα, για την καχυποψία που είπε η Γκου. Έχουμε κακά παραδείγματα στο παρελθόν. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως πρέπει να μας οδηγούν αυτά.
Και τέλος πάντων αν κάποιος έχει άλλους σκοπούς, σύντομα θα φανεί και θα αντιμετωπιστεί.
Δεν είναι ίωση να φοβηθούμε μη κολλήσουμε :lol:
gkou
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 2629
Εγγραφή: Τρί Μαρ 21, 2006 6:00 am
Τοποθεσία: Γεωργία@Κόρινθος

Re: Πνευματική παρακμή...

Δημοσίευση από gkou »

Κι εγώ στους ίδιους τόπους ζω, πίστεψέ με βασίλη... Κι έχω δει πολλές φορές από κάτι τέτοιες συμβουλές λαϊκών να χάνεται ο δρόμος προς την μετάνοια και τον πνευματικό :wink: Δεν αμφιβάλω για τις καλές σας προθέσεις όλων εσάς που συμβουλεύετε (το έκανα κι εγώ και το έχω μετανιώσει πολύ) , αλλά κοιτάω λίγο πιο μακριά ...
aposal
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 24979
Εγγραφή: Παρ Απρ 13, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Απόστολος @ Άγιος Δημήτριος (Μπραχάμι)

Re: Πνευματική παρακμή...

Δημοσίευση από aposal »

Συμφωνώ με τον Βασίλη στα περισσότερα!
(μάλλον με κόλλησε..)
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανόμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων.
Άβαταρ μέλους
Captain Yiannis
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 3182
Εγγραφή: Τρί Νοέμ 18, 2008 9:34 pm

Re: Πνευματική παρακμή...

Δημοσίευση από Captain Yiannis »

vasilisalt έγραψε:Εντάξει βρε παιδια. Δίκιο έχετε.
Ούτε ιερείς είμαστε, ούτε πνευματικοί και ούτε πρέπει να τους υποκαθιστούμε.
Αλλά από την άλλη, μοιάζετε σαν να ζείτε σε άλλους τόπους.
Εγώ καθημερινά βλέπω ανθρώπους που δεν έχουν χαμπάρι, τι είναι εκκλησία, πνευματικός κλπ
Μόλις λες κάτι καλό όμως, τσουπ πετάγονται και αρχίζουν και ρωτούν. Συνήθως ψιλοειρωνικά στην αρχή, με σεβασμό στη συνέχεια.
Βλέπεις όμως πως μπήκε η σπίθα. Μπορεί να ανάψει, μπορεί και να μην ανάψει.
Να ένας καλός λόγος, να ένα θαύμα, μια αρρώστια που γιατρεύτηκε, ένας γερόντας κλπ, τον κέρδισες... Θα ξεκινήσει, θα ψαχτεί...
Και για να μπει ο άλλος στο φόρουμ μας κάτι έχει ξεκινήσει μέσα του. Μια αλλοίωση που θα έλεγε και μια ψυχή εδώ μέσα.

Και επίσης θεωρείται εύκολο να βρεις πνευματικό; Εννοώ για έναν ΄΄αρχάριο΄΄.
Δεν είναι και εύκολο πράγμα να πατήσεις τον εγωισμό σου από τη μια μέρα στην άλλη.
Θα ήταν ιδανικό, αλλά δεν είναι και εύκολο.
Και για να καταλάβεις τι σημαίνει χριστιανική ζωή, χριστιανική καθημερινότητα, χριστιανικό βίωμα, δεν είναι και εύκολο.
Δεν το βλέπεις και δίπλα σου... Πρέπει να το ψάξεις λίγο... Ελπίζω να γίνομαι κατανοητός... Και από λαϊκούς (φουλ) και από ιερείς.
Πρόσφατα μίλαγα με ένα ιερέα που έλεγε πως έφτιαξε από ένα σπίτι στο κάθε του παιδί για να μην έχουνε γκρίνιες στις οικογένειές τους.
Γιατί χωρίς σπίτι υπάρχει γκρίνια...

Για μένα λοιπόν, όλο το θέμα είναι η αρχή. Αν γίνει η αρχή υπάρχει πιθανότητα συνέχειας.

Τώρα, για την καχυποψία που είπε η Γκου. Έχουμε κακά παραδείγματα στο παρελθόν. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως πρέπει να μας οδηγούν αυτά.
Και τέλος πάντων αν κάποιος έχει άλλους σκοπούς, σύντομα θα φανεί και θα αντιμετωπιστεί.
Δεν είναι ίωση να φοβηθούμε μη κολλήσουμε :lol:
Ευλόγησον Βασίλη ευλόγησον, :smile:
θα έλεγα -στο υπογραμμισμένο μου-
ότι δεν το πετυχαίνουμε ποτέ :?

Κύριε ελέησον :smile:
Κανείς δεν είναι τέλειος και κανείς δεν θα πρέπει να απαιτεί από τους άλλους τελειότητα.
Όλοι ως ατελείς πορευόμαστε και με ατέλειες συμπορευόμαστε.
Η τελειότητα δεν ανήκει στους ανθρώπους παρά μονάχα στον Θεό.
Απάντηση

Επιστροφή στο “Πνευματικά Ερωτήματα”