Ιερός Προσκυνηματικός Ναός Αγίου Γεωργίου του έν Ιωαννίνοις

[marinam]

Επίσης και αυτή η Εικόνα του πρέπει να είναι απο τον Ναό του στην Ελευσίνα.

[marinam]

Με τον Γεώργιο Κόρδη. Από το ραδιόφωνο της Εκκλησίας της Ελλάδος.

πηγή

[marinam]

«Μὴ χωρίσεις μὲ τῆς δόξης τῶν μαρτύρων σου, γλυκύτατε Ἰησοῦ, ὅτι τέτρωμαι τῆς σῆς ἀγάπης ἐγώ, ἀλλὰ ἐνίσχυσον μὲ διὰ τὸ μέγα σου ἔλεος, Χριστέ»



Ο "ΑΓΙΟΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ο εξ Ιωαννίνων"
Η πρώτη φορητή εικόνα του Αγίου Γεωργίου του εξ Ιωαννίνων, η οποία έγινε στις 30 Ιανουαρίου 1838 - 13 ημέρες μετά το μαρτύριο του Αγίου - "δια χειρός Ζήκου Χιοναδίτου" και με έξοδα του ιερομόναχου Χρύσανθου Λαϊνά.

[marinam]

Την Παρασκευή 7 του μήνα Οκτώβρη εν έτει 2011 στον Ιερό Προσκυνηματικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στην Πλατεία Πάργης θα τελεστεί το Μυστήριο του Ευχελαίου μετά τον Εσπερινό. Ο Εσπερινός αρχίζει 18:00 (έκτη απογευματινή). Όσοι πιστοί προσέλθετε να προσευχηθούμε για την ιαση των ψυχών μας και των σωμάτων μας.

....ό Απόστολος Ιάκωβος, ό Άδελφόθεος, σε επιστολή του λέει χαρακτηριστικά: «Εάν κάποιος είναι άρρωστος, να προσκαλέσει τους πρεσβυτέρους της Εκκλησίας να προσευχηθούν γι' αυτόν και να τον αλείψουν με λάδι, επικαλούμενοι το όνομα του Κυρίου και ή προσευχή πού γίνεται με πίστη θα σώσει τον άρρωστο» ....

[marinam]

Από το Επιστημονικό Συνέδριο για τα 100 χρόνια από την ίδρυση της Σχολής Βελλάς
















Ο ομιλητής είναι ο Αρχιμανδρίτης πατήρ Δημήτριος Αργυρός, Πρόεδρος Δ.Ε. της Α.Ε.Α. Βελλάς Ιωαννίνων.





Στα πλαίσια των εκδηλώσεων για την εκατονταετηρίδα της Σχολής Βελλάς, ξεκίνησε από χθες επιστημονικό συνέδριο, το οποίο διεξάγεται στην Αίθουσα Τελετών Ακαδημίας Βελλάς και στην Αίθουσα Αρχιεπ. Σπυρίδωνα, στη Ζωσιμαία Παιδαγωγική Ακαδημία και θα διαρκέσει μέχρι την Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2011.
Τα στιγμιότυπα είναι από την Β΄ Συνεδρία που πραγματοποιήθηκε σήμερα το πρωί στην Αίθουσα Αρχιεπ. Σπυρίδωνα.



Η θεματική αυτή ενότητα που αφορά τον Άγιο Γεώργιο τον έν Ιωαννίνοις αθλήσαντος θα φιλοξενεί ότιδηποτε αφορά τα Εκκλησιαστικά δρώμενα της Πόλης μου, να μην ανοίγω πολλά θέματα. Ένα από αυτά είναι και το Συνέδριο για τα 100 χρόνια απο την ίδρυση της Σχολής μας, της Βελλάς. Για πρώτη φορά το όνομα αυτής εμφανίζεται σε σημειώσεις του Μιχαήλ Παλαιολόγου (1261-1828). Παραδόσεις για το όνομα της Βελλάς και την προέλευσή του υπάρχουν πολλές:
1) Βελλά σημαίνει λευκή, φωτεινή (πόλη), όνομα που παραπέμπει στην αρχαία Φωτική. Ο Πουκεβίλ μάλιστα ταύτιζε τις δύο πόλεις, αλλά απεδείχθη ότι η Φωτική βρίσκονταν στην τοποθεσία «Λιμπόνι», 4 χιλιόμετρα ΒΔ της Παραμυθιάς.
2) Βελλά είναι η αρχαία Έλλα με προσθήκη του δίγαμα (Fέλλα), επί της οποίας βρισκόταν το μαντείο της Δωδώνης.
3) Το όνομά της προέρχεται από το ιταλικό Bella (μετάφραση:Ωραία), που εξηγεί την ονομασία του φρουρίου της Βελλάς ως κάστρο της Ωρηάς (ωραίας).
4) Κτήτορας ή καλλοπιστής της υπήρξε ίσως σλάβος ηγεμόνας ονομαζόμενος Βελλάς, δίνοντας το όνομά του στην πόλη.

πηγή

[marinam]

Αυτή την Κυριακή, ξεκινά η Ιερά Μητροπολή μου τις Κυριακάτικες απογευματινές ομιλίες, τα κηρύγματα. Δεν έχω ακόμα πληροφορηθεί ποίος θα μιλήσει που, γενικά το πρόγραμμα του μήνα δεν το ξέρω (η αλήθεια είναι ξέρω ποιός θα μιλήσει πρώτος και που αλλά δεν θέλω να αναφέρω μεμονωμένα την έναρξη των ομιλιών ή το τέλος τους όταν με το καλό γίνει αυτό) όταν μάθω όλο το πρόγραμμα που πέρυσι δημοσιευόταν ανα μήνα στους Ναούς μας, θα το αναρτήσω. Σίγουρα θα βγει ανακοίνωση στους Ιερούς Ναούς προς ενημέρωση των πιστών. Να έχετε μια καλή, όμορφη ημέρα του Θεού. Να προσέχετε.

[marinam]

Προτομές Ιεραρχών στη Σχολή Βελλάς









Στο προαύλιο της Σχολής Βελλάς, έχουν τοποθετηθεί οι προτομές τριών σπουδαίων Ιεραρχών, οι οποίοι σημάδεψαν με τις ενέργειές τους τόσο την ύπαρξη όσο και τη λειτουργία της Σχολής. Οι Ιεράρχες αυτοί είναι ο πρώην Μητροπολίτης Κονίτσης και Βελλάς, έπειτα Μητροπολίτης Ιωαννίνων και στη συνέχεια Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Σπυρίδων Βλάχος, ο οποίος ήταν ο ιδρυτής της Σχολής, ο πρώην Μητροπολίτης Άρτης, έπειτα Ιωαννίνων και στη συνέχεια Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Σεραφείμ Τίκας, ο οποίος διετέλεσε για χρόνια Πρόεδρος της Σχολικής Εφορείας του Ιεροδιδασκαλείου της Βελλάς και ο πρώην Μητροπολίτης Ιωαννίνων Δημήτριος Ευθ. Παππάς, ο οποίος διετέλεσε για αρκετά χρόνια Σχολάρχης της Σχολής Βελλάς στα πρώτα χρόνια της λειτουργίας της.

ΠΗΓΗ

[marinam]

Καιρός να αναρτήσω κάτι για τον Άγιο Γεώργιο, οι τελευταίες αναρτήσεις μόνο αυτόν δεν αφορούσαν. Αλλά πριν το κάνω αυτό, πρέπει να ευχαριστήσω τον Διαχειριστή μας, τον Νίκο, που μου επιτρέπει να έχω αυτό εδώ το θέμα και τούτον εδώ τον χώρο στην ιστοσελίδα του για τον Αγιό μου. Δυστυχώς ακόμα ο Ναός του Αγίου Γεωργίου δεν έχει κάποιο επίσημο site (να πω την αμαρτία μου, έχω 6 μήνες περίπου που το σκέφτομαι, μην πω και παραπάνω, να κάνω ένα, ήδη έχω μιλήσει με τον Αναστάση που είναι ο καθηγητης μας, που μου διορθώνει τα ορθογραφικά μου λάθη απο το άλλο "αδελφο" φόρουμ, να μάθω πως στήνεις μια ιστοσελίδα, είδα "δουλειά" του, αξιοθαύμαστη, έμαθα κάποια πράγματα αλλά... τέλος πάντων υποσχέθηκα ότι κατι θα κάνω επι του θέματος, και θα το κάμω, αλλά θα προσευχηθώ πρώτα και μετά θα πάω να ζητήσω την άδεια από τον Ιερέα, καποια στιγμή, ελπίζω να εισακουστώ ... ζήτα και θα λάβεις δεν λέει ο Χριστός;), ακόμα και η Μητρόπολή μου δεν έχει, που απο ότι έμαθα υπήρξε κάποια ενέργεια επί του θέματος, υπήρχαν και άρθρα στον τοπικό τύπο, ψηφιοποιούσαν κάποια σπάνια βιβλία. Και όλο αυτό σε συνεργασία της Ιεράς μου Μητρόπολης με το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων αλλά δυστυχώς δεν γνωρίζω αν ολοκληρώθηκε η όλη διαδικασία ή αν διακόπηκε χωρις να έχει εκπονηθεί το εργό. Αυτό δεν με αφορά τόσο, με αφορά όμως ο Αγιος Γεώργιος. Τέλος παντων, Νίκο σε ευχαριστώ, ειλικρινά σε ευχαριστώ. Όταν και αν, πρώτα ο Θεός, και φυσικά με την βοήθεια Του, γίνει το site του Αγίου μου θα σας ενημερώσω. Νίκο σε ευχαριστώ.

Τώρα επί του θέματος μου, θα αναρτήσω μια δημοσιευσή για τον Βίο του Αγίου Γεωργίου, που βρήκα στο site απο την Μονή Βατοπαιδίου. Εσκεμμένα το κάνω αυτό γιατι δεν ήξερα πως γράφεται η λέξη "Βατοπαίδι". Την έγραψα κάπου και την έγραψα και με (ε) δηλαδή Βατοπέδι αλλά και με (αι) δηλαδή Βατοπαίδι. Την έχω δει την λέξη σε κείμενα και με τα δύο γράμματα αλλά το επίσημο site της Μονής είναι με (αι). Άρα το σωστό πρέπει να είναι Βατοπαίδι. Σε ότι αφορά τον Βίο του Αγίου μου υπάρχει και ένα βιβλίο με τίτλο "ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΝΔΟΞΟΥ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΟΥ ΕΝ ΙΩΑΝΝΙΝΟΙΣ του κ. Κ. Π. Βλάχου του 2010 που μπορεί κάποιος να το πάρει απο τον Ιερό Ναό. Είστε όμως μακριά και για αυτό τον λόγο θα δημοσιευω εγώ κατά καιρούς διάφορα σημεία και παραγράφους απο το Βιβλίο.


Ο Άγιος Νεομάρτυς Γεώργιος εξ Ιωαννίνων



Μαρτύρησε στις 17 Ιανουαρίου 1838 στα Ιωάννινα

Ο άγιος νεομάρτυς Γεώργιος, ο πολιούχος των Ιωαννίνων , καταγόταν από ένα χωριό των Γρεβενών, το οποίο ονομαζόταν Τζούρχλη, σήμερα Άγιος Γεώργιος.

Ήταν φτωχός και αγράμματος άνθρωπος . Σε ηλικία οκτώ ετών έμενε ορφανός. Και από τους δύο γονείς του. Όταν μεγάλωσε εργαζόταν ως ιπποκόμος σε κάποιον τούρκο αγά .Οι Τούρκοι ,όπως συνήθιζαν, δεν τον αποκαλούσαν με το όνομά του αλλά Γκιαούρ Χασάν.

Το έτος 1836 ο αγάς, τον οποίο υπηρετούσε ο άγιος, εγκαταστάθηκε για υπηρεσιακούς λόγους στα Ιωάννινα. Εκεί στα Ιωάννινα ο άγιος αρραβωνιάστηκε με μια νέα ονόματι Ελένη, ορφανή και αυτή από γονείς, πτωχή υλικά αλλά πλούσια ψυχικά. Κάποιος Χότζας , ο οποίος γνώριζε τον άγιο και άκουγε να τον φωνάζουν Γκιαούρ Χασάν παραξενεύτηκε που αρραβωνιάστηκε Χριστιανή και τον κατηγόρησε στο δικαστήριο πως ενώ είναι μουσουλμάνος παντρεύεται Χριστιανή. Μπροστά στο δικαστήριο ο άγιος ομολόγησε πως είναι Χριστιανός. Ο δικαστής δεν πείστηκε και τον έστειλε στον βεζύρη , όπου ανακρινόμενος ο άγιος ομολόγησε ξανά τη χριστιανική του πίστη. Ο βεζύρης μάλιστα κάλεσε και τον αφέντη του αγίου, ο οποίος επιβεβαίωσε την χριστιανική του ιδιότητα, πράγμα το οποίο καταγράφηκε στον κώδικα του δικαστή, πως είναι Χριστιανός. Μετά το γεγονός αυτό έκανε τον γάμο του με την Ελένη.

Στο μεταξύ ο αφέντης του μετατέθηκε στην Προύσα της Μ. Ασίας, όπου αρχικά τον ακολούθησε, αργότερα όμως επέστρεψε στα Ιωάννινα. Προσκολλήθηκε σε κάποιον αγά πάλι ως ιπποκόμος. Όταν έφυγε και αυτός ο άγιος δεν τον ακολούθησε αλλά παρέμεινε με την οικογένειά του , διότι στο μεταξύ η σύζυγός του γέννησε γιό τον οποίο βάπτισαν με το όνομα Ιωάννη.

Κάποια μέρα ο άγιος πηγαίνοντας στην αγορά για αναζήτηση εργασίας συνάντησε εκείνον τον Χότζα που τον είχε κατηγορήσει. Μόλις τον είδε εκείνος αμέσως τον άρπαξε και του λέει :

Μέχρι πότε θα παίζεις με την πίστη ; Ή Τούρκος ή Χριστιανός ;

Ο άγιος του ζητούσε να τον αφήσει, έτυχε μάλιστα να περνά εκείνη την ώρα ο κουνιάδος του, ο οποίος προσπαθούσε να τον βγάλει από τα χέρια του χότζα.

Εξαιτίας της φασαρίας στο μεταξύ μαζεύτηκαν και άλλοι Τούρκοι και Ρωμιοί. Απέναντι ακριβώς ήταν το σπίτι του πασά , ο οποίος βλέποντας τη φασαρία έστειλε ανθρώπους του και τους έφεραν μπροστά του. Ο χότζας κατηγόρησε τον άγιο πως, ενώ ήταν τούρκος, τώρα έγινε Χριστιανός. Στη σχετική ερώτηση του πασά ο άγιος απάντησε με πολύ θάρρος, Χριστιανός γεννήθηκα και Χριστιανός θα πεθάνω. Ο πασάς τότε τον έστειλε στον δικαστή.

Ο δικαστής μολονότι γνώριζε την υπόθεση ρώτησε τον άγιο: Χριστιανός είσαι εσύ ;

Στην καταφατική απάντηση του αγίου του λέει πάλι : Κάποτε ήσουν Χριστιανός αλλά τώρα είσαι Τούρκος.

Όχι, όχι, του απάντησε ο άγιος, Χριστιανός είμαι καθώς κι εσύ το ξέρεις και είναι περασμένο και στα χαρτιά σου.

Ναι, του λέει ο δικαστής, αλλά τότε ήταν ένας ο μάρτυρας ,τώρα όμως μαρτυρούν πολλοί πως είσαι Τούρκος. Σύμφωνα με τη μαρτυρία τους, ένα από τα δύο πρέπει να κάμεις, ή να γίνεις Τούρκος ή να θανατωθείς.

Κάνε ό,τι θέλεις, ήταν η απάντηση του αγίου.

Τότε, αφού τον ήλεγξαν αν του είχαν κάνει περιτομή και δεν βρήκαν τίποτε , τον οδήγησαν στον ανθύπατο. Μετά από νέα ανάκριση και ομολογία τον έκλεισαν στη φυλακή. Εκεί βρίσκονταν δύο Χριστιανοί από τη Βούρμπιανη, οι οποίοι τον ρώτησαν για την υπόθεσή του και ,όταν έμαθαν πως ήταν για την πίστη, τον παρότρυναν να μείνει σταθερός και αν χρειαστεί να μαρτυρήσει ακόμη.

Την άλλη μέρα τον οδήγησαν πάλι στον δικαστή, ο οποίος με τους παρακαθημένους του τον προέτρεπε να εξισλαμισθεί. Ο άγιος έμενε σταθερός λέγοντας: Χριστιανός και Χριστιανός πεθαίνω.

Τον οδήγησαν τότε πάλι στη φυλακή, τον ξάπλωσαν, κάτω του έβαλαν τα πόδια στο τιμωρητικό ξύλο και πάνω του τοποθέτησαν μια πλάκα βάρους πενήντα οκάδων περίπου. Ο άγιος κοιμήθηκε σαν να ήταν σκεπασμένος με πάπλωμα. Το πρωί τον ρωτούσαν οι άλλοι φυλακισμένοι : πώς πέρασες τη νύχτα, αδελφέ ; εμείς φοβηθήκαμε μήπως πεθάνεις από το βάρος της πλάκας.

Δεν κατάλαβα τίποτα, τους απάντησε ο άγιος, μάλιστα είδα και όνειρο, ένα νέο ασπροφορεμένο που μου είπε : μη φοβάσαι, Γεώργιε.

Τον οδήγησαν και πάλι στο δικαστήριο, όπου ο άγιος ομολόγησε για τρίτη φορά τον Χριστό.

Ήρθε η ώρα να βγάλω απόφαση, του λέει ο δικαστής, να καταδικαστείς.

Χωρίς να φοβηθεί ο άγιος, με πολύ θάρρος του απάντησε:

Κάνε ό,τι θέλεις, δεν φοβούμαι τίποτε, όχι μια απόφαση μα εκατό να βγάλεις.

Βλέποντας την γενναιότητά του ο δικαστής για μια στιγμή σκέφτηκε να τον ελευθερώσει ,όμως ο τουρκικός όχλος φώναζε να θανατωθεί ως υβριστής του Ισλάμ.

Έτσι εκδόθηκε καταδικαστική απόφαση. Την ώρα εκείνη ,λένε, μια μεγάλη αστραπή έσκισε τον ουρανό, συνοδευόμενη από ένα τρομερό κρότο ενώ συγχρόνως έγινε αναβρασμός στη λίμνη ώστε οι άνθρωποι φοβήθηκαν.

Οι Μητροπολίτες Ιωαννίνων , Άρτης και Γρεβενών προσπάθησαν με την παρέμβασή τους να τον ελευθερώσουν αλλά δεν κατάφεραν τίποτα.

Μέχρι να γίνει η εκτέλεση έκλεισαν τον Γεώργιο στη φυλακή, όπου δεν σταμάτησαν να τον ενοχλούν οι Τούρκοι με διαφόρους απεσταλμένους τους να αρνηθεί τον Χριστό. Από την άλλη μεριά οι Χριστιανοί φυλακισμένοι τον στήριζαν και τον παρακινούσαν να μείνει σταθερός στην πίστη, ώστε υπομένοντας λίγο πόνο να βρεθεί κοντά στον Χριστό.

Την άλλη μέρα, εορτή του Αγίου Αντωνίου, οι δήμιοι τον οδήγησαν στον τόπο της εκτέλεσης.

Ο άγιος δόξασε τον Θεό και χάρηκε που τον αξίωνε να μαρτυρήσει για το όνομά Του.

Ήταν θαυμαστό να τον βλέπει κανένας πως έτρεχε , με πόση χαρά και αγαλλίαση, σα να μην πατούσε στη γη, λες και πετούσε στον αέρα. Το πρόσωπό του κυριολεκτικά άστραφτε από χαρά.

Όταν έφθασαν στον τόπο της εκτέλεσης , στην πύλη του φρουρίου, ομολόγησε για τελευταία φορά : Χριστιανός είμαι, προσκυνώ τον Χριστό μου και την Δέσποινά μου Θεοτόκο.

Παρακάλεσε τους δημίους να του λύσουν τα χέρια, έκανε το σημείο του σταυρού και φώναξε προς τους Χριστιανούς : Συγχωρέστε με , αδελφοί και ο Θεός να σας συγχωρήσει. Κι όπως έλεγε αυτά ,τον απαγχόνισαν. Ήταν τριάντα ετών.

Το λείψανό του έμεινε τρία μερόνυχτα, κατά τη συνήθεια, κρεμασμένο. Κάθε νύχτα ερχόταν ουράνιο φως και τον περιέβαλε. Μετά τις τρεις ημέρες ,ύστερα από παράκληση του συλλόγου των ιπποκόμων , δόθηκε άδεια ταφής.

Μετέφεραν το άγιο λείψανο στον Μητροπολιτικό ναό του Αγίου Αθανασίου, όπου ήσαν συγκεντρωμένοι οι Μητροπολίτες, ο κλήρος και πλήθος Χριστιανών.

Αφού το ετοίμασαν για την ταφή στο παρεκκλήσιο της Αγίας Μαρίνης έψαλαν την ακολουθία με δάκρυα συγκίνησης και χαράς. Το ενταφίασαν στην αυλή, στην βόρεια πλευρά του ναού.

Αργότερα χτίστηκε παρεκκλήσιο που περιέβαλε τον τάφο.

Αμέσως ακολούθησαν άπειρα και καταπληκτικά θαύματα.

Το έτος 1975 έγινε η ανακομιδή των λειψάνων, τα οποία ευρίσκονται στον νεόδμητο ναό προς τιμήν του Αγίου Γεωργίου του Νεομάρτυρος.


ΠΗΓΗ

[marinam]

Ο ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, Ο ΕΝ ΙΩΑΝΝΙΝΟΙΣ ΜΑΡΤΥΡΗΣΑΣ, ΣΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Απο την πρώτη κιόλας στιγμή του μαρτυρίου του ο Nεομάρτυς Γεώργιος κέρδισε την τιμή του Mάρτυρος στη συνείδηση και την πίστη της Eκκλησίας. Αμέσως μετά το μαρτύριο οι πιστοί έτρεχαν στον τάφο του και έπαιρναν χώμα και λάδι απο το κανδήλι, τα οποία χρησιμοποιούσαν ως φάρμακα.


Όσοι πήραν κομμάτι από την τριχιά της αγχόνης και από το πανί του εσώβρακου, είδαν μεγάλες θεραπείες. Ήδη από τις 6 Απριλίου 1839, μόλις ένα έτος από το μαρτυρικό του θάνατο, έχουμε την πρώτη βιογραφία του Aγίου, την οποία υπέγραψαν δυο Eπίσκοποι, δεκατρείς Iερείς και Iερομόναχοι και οι δεκαεπτά σημαίνοντες πρόκριτοι των Ιωαννίνων. Σε επιστολή του Ζώτου-Μολοσσού στην εφημερίδα “Φωνή της Ηπείρου” διαβάζουμε: “Το επιόν έτος 1839 προ μηνός, ο λαός εβίασε τον Μητροπολίτην να συντάξη Aσματικήν Aκολουθίαν του Mάρτυρος, όπως πανηγυρίσωμεν ενδόξως την εορτήν του.

Ο Ιωακείμ στεναχωρηθείς μη δυνάμενος να συντάξη Aσματικήν Aκολουθίαν του, εκάλεσε τον Pρωτοψάλτη της Μητροπόλεως και ενετείλατο αυτώ ν’ αντιγράψη την Aκολουθίαν του Αγίου Γεωργίου, μετατρέπον το Μεγαλομάρτυς εις το Νεομάρτυς Γεώργιος και ούτω επανηγυρίσθη η πρώτη επέτειος εορτή. Ταύτα γνωρίζομεν εκ στόματος του ιδίου Ιωακείμ του Β’, ακούσαντες αυτόν το 1876 και 1877 εν Κωνσταντινουπόλει(πατριαρχεύοντος ήδη), ότε εθαυμάσεν το μνημονικόν του…μας εφιλοδώρισε και το χειρόγραφον της Ακολουθίας εκείνης με την εντολή να την τυπώσωμεν και ότι αυτή δέον να ψάλληται εις την μνήμην του Νεομάρτυρος”.
Η Ακολουθία του Χρυσάνθου Λαϊνά γράφτηκε πριν απο την επίσημη κατάταξη του Νεομάρτυρος Γεωργίου στο Αγιολόγιο της Εκκλησίας. Η αντιγραφή του χειρογράφου του Λαϊνά έγινε απο τον Αναστάσιο, γιο του Ιερέως Κων/νου, στις 25 Φεβρουαρίου 1838, δηλ. τριανταεννέα ημέρες απο το μαρτύριο του Γεωργίου.

Αλλά και οι αγιογράφοι δεν περίμεναν την επίσημη κατάταξη του Γεωργίου στο Αγιολόγιο για να τον αγιογραφήσουν με φωτοστέφανο του Αγίου. Ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων Ιωακείμ ο Χίος παρήγγειλε κατά την ώρα της κηδείας του Αγίου στον Πέτρο Γεωργιάδη, ζωγράφο και Πρωτοψάλτη του Μητροπολιτικού Ναου, να ιστορήσει τη μορφή του. Ο ίδιος αγιογράφος αγιογράφησε και άλλες εικόνες, που βρίσκονται σε ναους της πόλεως των Ιωαννίνων. Ο λαϊκός ζωγράφος Γεώργιος Ζήκος απο το χωριό Χιονάδες Κονίτσης, φιλοτέχνησε εικόνα του Αγίου δεκατρείς ημέρες μετά το μαρτύριο του. Η εικόνα αυτή σήμερα φυλάσσεται στο Παρεκκλήσι της οικίας του Αγίου στα Γιάννενα, ιστορήθηκε ύστερα απο παραγγελία του Ιερομόναχου Χρυσάνθου Λαϊνά. Παρόμοια εικόνα υπάρχει και στο ιδιωτικό Παρεκκλήσι του Χρύσανθου στην Κόνιτσα. Στο ίδιο Παρεκκλήσι βρίσκεται και η ιστόρηση της Κοιμήσεως του Νεομάρτυρος. Πρόκειται για μια χαριτωμένη εικόνα. Ο Άγιος εικονίζεται νεκρός στο ξυλοκρέββατο, ενώ διακρίνονται οι τέσσερις Αρχιερείς που κήδευσαν τον Γεώργιο και ο Χρύσανθος Λαϊνάς με σχήμα μοναχού.
Απο αυτό συμπεραίνουμε ότι ο Χρύσανθος υπήρξε αυτόπτης του μαρτυρίου του Νεομάρτυρος.

Το γεγονός άλλωστε ότι ο Γεώργιος εικονογραφείται δεκατρείς μέρες απο το μαρτύριο του απο ζωγράφο που πρέπει να γνώριζε, μας κάνει να υποθέσουμε ότι παρ’ όλη τη συμβατικότητα της μορφής, διασώζει και στοιχεία απο τα φυσιογνωμικά του χαρακτηριστικά. Ενδιάφερουσα είναι και η εικόνα του μαρτυρίου στο ναϊδριο, δίπλα απο το Μητροπολιτικό ναό, την οποία έκανε ο ζωγράφος Πέτρος Γου(Γεωργίου), Πρωτοψάλτης της Μητροπόλεως Ιωαννίνων, 1842 Ιουλίου 4. Δίπλα υπάρχει εικόνα, όπου διαβάζουμε: “Δέησις του δούλου του Θεού Παναγιώτου Σακελλαρίου 1836 Ιανουαρίου 5. Χειρ. Κ. Θεοδοσίου Ιωαννίτου”.

Λίγο χρονικό διάστημα μετά το μαρτύριο του Αγίου έχουμε στο χειρόγραφο του Χρυσάνθου Λαϊνά μια θαυμάσια τρίχρωμη χαλκογραφία με τίτλο “ο Αγιος Γεώργιος ο Νεος Μάρτυς ο εξ Ιωαννίνων”, όπου διαβάζουμε: “Εχαλκογραφήθη δια εξόδων του οσιοτάτου Χ. Παγκρατίου ΜΧ 1838. Χειρ. Δανιήλ εις Αγιον Ορος”. Η επιγραφή είναι γραμμένη στην Ελληνική και στην Παλαιοσλαβική γλώσσα.

Ιδιαίτερα ζωντανή είναι η μνήμη του Νεομάρτυρος στις Σλαβικές χώρες. Ενδιαφέρουσα εικόνα του συναντήσαμε στο μουσείο του ιερού ναού αγίου Κλήμεντος Αχρίδας. Ανάγλυφη παράσταση του σώζεται στην ανατολική πλευρά του ναού αγίας Παρασκευής Μηλόβιτσας, του σημερινού κρατικού μορφώματος των Σκοπίων. Επίσης εικόνες του Νεομάρτυρος Γεωργίου υπάρχουν και σε άλλους ναους της βόρειας Βαλκανικής, όπως στη Jacodina (Svetozatevo), στο Kratovo, στη Fosa της Βοσνίας, στο Rastak κοντά στα Σκόπια, στο Girabovo, στην Slepca κοντά στο Μοναστήρι, στο ναο του Αγίου Δημητρίου Μοναστηρίου και σε άλλους ναους. Τοιχογραφία των μέσων του ιθ’ αιώνα υπάρχει στην πόλη Sredska, κοντά στην πόλη Prizzen. Δυο φορητές εικόνες του Αγίου σώζονται στη Σόφια, στο εκεί Αρχαιολογικό Μουσείο. Εικόνα του Αγίου βρίσκεται επίσης στην Αρχιεπισκοπή Φιλιππουπόλεως. Στη Ρουμανία σώζονται τρεις εικόνες του Νεομάρτυρος, δυο στο Μουσείο Τέχνης του Βουκουρεστίου και άλλη μια στην Ελληνική Εκκλησία του Βουκουρεστίου, φιλοτεχνημένη απο Ρουμάνο ζωγράφο, το 1839.

Στις αρχές του 1839, "επι τη βάσει εκθέσεως του απο Ρεθύμνης Μητροπολίτου Ιωαννίνων Ιωαννικίου, υπογεγραμμένης και υπο του πρώην Βελλάς Λεοντίου, του Περιστεράς Σεραφείμ και άλλων πολλών κληρικών και λαϊκών, βεβαιωσάντων την τέλεσιν θαυμάτων εν τω τάφω του Νεομάρτυρος", ο Οικουμενικός Πατριάρχης Γρηγόριος ο Στ’ απεφάσισε με Πατριαρχική και Συνοδική Πράξη, που εκδόθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 1839, όπως "ο υπερ Χριστού πανδήμως το μαρτύριον αναδεξάμενος Γεώργιος ο Νεομάρτυς, γνωρίζεται τουντεύθεν παρά πάσης της Ορθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας, αληθής Μάρτυς του Χριστού, συναριθμούμενος τη τη χορεία των πιστών, τελουμένης κανονικώς της μνήμης αυτού κατά την 17η Ιανουαρίου". Ο Πατριάρχης Γρηγόριος στέλνοντας την Πατριαρχική και Συνοδική Πράξη στον Μητροπολίτη Ιωαννίνων, τον παρακάλεσε να μη τη δημοσιεύσει για να μην προκαλέσει τους Τούρκους. Παράλληλα πρόσθεσε ότι ορίστηκε η γιορτή του Νεομάρτυρος την 17ην Ιανουαρίου, ημέρα γιορτής του αγίου Αντωνίου, για να μη φανεί ότι για τον Νεομάρτυρα έγινε νεα γιορτή. Η φήμη όμως των θαυμάτων του Αγίου σε Χριστιανούς και Μουσουλμάνους παραμέρισε τους φόβους και έτσι η γιορτή του Αγίου Γεωργίου τελούνταν πανηγυρικά.

Η ανακομιδή των λειψάνων του Αγίου έγινε στις 26 Οκτωβρίου 1971 επι Αρχιερατείας Σεραφείμ, του μετέπειτα Αθηνών και πάσης Ελλάδος. Σήμερα είναι αποθησαυρισμένα στον φερώνυμο Ιερό Ναο της πλατείας Πάργης Ιωαννίνων.

Ο Άγιος γιορτάζεται πανηγυρικά στα Γιάννινα, στο χωριό του Τσουρχλι (Αγιος Γεώργιος) Γρεβενών, όπου έχει ανεγερθεί λαμπρός ναός, στον Ιερό Ναό Χρυσοσπηλαιώτισσης Αθηνών και οπουδήποτε γης διαμένουν Ηπειρώτες και Τσουρχλιώτες.

Ο Νεομάρτυς Γεώργιος με τη μαρτυρική θυσία της ζωής του έγινε σύμβολο αντιστάσεως του λαου, στέργιωσε την πίστη των ραγιάδων και έδωσε ελπίδες καινούργιας ζωής. Το αξιοθαύμαστο παράδειγμα του απέβη καινούρια πηγή ενδυναμώσεως των Χριστιανών στον αγώνα τους για τη διατήρηση της θρησκευτικής και εθνικής ελευθερίας. Δικαιολογημένα τιμάται με λαμπρότητα η μνήμη του, στην οποία ψέλνουμε:
«Χαίροις ο νεομάρτυς Χριστού, Ιωαννίνων ο πολιούχος και έφορος, και λύχνος ο φωτοφόρος, ο καταυγάζων αει την Ηπειρον πάσαν εν τοις θαύμασι, τυφλών η ανάβλεψις, παρειμένων ανόρθωσις, ο τοις ποικίλως, ασθενούσι την ίασιν, χαριζόμενος συμπαθεί επισκέψει σου, ρύστης ο ετοιμότατος, και φύλαξ σωτήριος, των ετησίως τελούντων, την παναοίδιμον μνήμη σου, Γεώργιε, μάκαρ, Εκκλησίας νεα βάσις, και αγαλλίαμα».


κ. Μιχαήλ Τρίτου, Καθηγητοῦ τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

[marinam]

Απο τον Ναό του Αγίου. Η Παναγία μας και ο Αγιος Γεώργιος ο Φουστανελάς.