Ένα σπάνιο δώρο
Συντονιστής: Συντονιστές
Ένα σπάνιο δώρο
Πριν δύο χρόνια, ένας πολύ καλός μου φίλος, είχε πάει στο Άγιο Όρος για προσκήνυμα....
Μια μέρα, ενώ ήμουν σε μια έκθεση βιβλίου, με παίρνει ξαφνικά στο κινητό:
βρισκόταν σε μια σκήτη μαζί με έναν προορατικό γέροντα (δεν θυμάμαι το όνομά του ) και μου τον δίνει να μιλήσω :D !!!!
Βέβαια, τον "ψιλο κατσιάδασε " , οπότε ο φίλος βρήκε και λίγο το μπελά του για το καλό που έκανε
Τέλος πάντων, το αναφέρω ως υπόδειγμα στους απανταχού προσκηνυτές στον Άθωνα:
Θες να λέγεσαι ενάρετος;- Πάρε στο κινητό την φίλη σου να της μεταδώσεις λίγη από την αγιορείτικη ατμόσφαιρα .
Μάλιστα.
Μια μέρα, ενώ ήμουν σε μια έκθεση βιβλίου, με παίρνει ξαφνικά στο κινητό:
βρισκόταν σε μια σκήτη μαζί με έναν προορατικό γέροντα (δεν θυμάμαι το όνομά του ) και μου τον δίνει να μιλήσω :D !!!!
Βέβαια, τον "ψιλο κατσιάδασε " , οπότε ο φίλος βρήκε και λίγο το μπελά του για το καλό που έκανε
Τέλος πάντων, το αναφέρω ως υπόδειγμα στους απανταχού προσκηνυτές στον Άθωνα:
Θες να λέγεσαι ενάρετος;- Πάρε στο κινητό την φίλη σου να της μεταδώσεις λίγη από την αγιορείτικη ατμόσφαιρα .
Μάλιστα.
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 871
- Εγγραφή: Σάβ Ιαν 28, 2006 6:00 am
- Τοποθεσία: Κοζάνη
- Επικοινωνία:
Φίλε tiqris διαφωνώ με την άποψή σου παρ' όλο που ξέρω ότι είναι καλοπροαίρετη.
Θα θεωρούσα ασέβεια προς τους Γεροντάδες που ασκούνται εκεί.
Αν ήταν έτσι οι ίδιοι οι Γέροντες θα έβγαιναν έξω από το Άγιον Όρος να τους έχουμε μες στα πόδια μας.
Η επαφή με τους Γέροντες και η όλη διαδικασία να πας να τους συναντήσεις έχει κι αυτή το νόημά τους.
Η καθημερινή επαφή - μέσω τηλεφώνου ας πούμε - πιστεύω πως δεν είναι ότι καλύτερο. Κάθε επαφή μ' έναν τέτοιο Γέροντα είναι σημεία-σταθμός στην ζωή του καθενός που η μεταξύ τους απόσταση αφήνει σε εμάς το χρόνο να δουλέψουν μέσα μας και να μας αλλάξουν.
Όλα αυτά κατά την άποψή μου κι όλα αυτά που αποκόμισα πηγαίνοντας για χρόνια στο Όρος. :D
Φιλικά, Φίλιππος.
Θα θεωρούσα ασέβεια προς τους Γεροντάδες που ασκούνται εκεί.
Αν ήταν έτσι οι ίδιοι οι Γέροντες θα έβγαιναν έξω από το Άγιον Όρος να τους έχουμε μες στα πόδια μας.
Η επαφή με τους Γέροντες και η όλη διαδικασία να πας να τους συναντήσεις έχει κι αυτή το νόημά τους.
Η καθημερινή επαφή - μέσω τηλεφώνου ας πούμε - πιστεύω πως δεν είναι ότι καλύτερο. Κάθε επαφή μ' έναν τέτοιο Γέροντα είναι σημεία-σταθμός στην ζωή του καθενός που η μεταξύ τους απόσταση αφήνει σε εμάς το χρόνο να δουλέψουν μέσα μας και να μας αλλάξουν.
Όλα αυτά κατά την άποψή μου κι όλα αυτά που αποκόμισα πηγαίνοντας για χρόνια στο Όρος. :D
Φιλικά, Φίλιππος.
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 3872
- Εγγραφή: Δευ Δεκ 26, 2005 6:00 am
- Τοποθεσία: http://clubs.pathfinder.gr/seraphim
- Επικοινωνία:
Από τα Μετέωρα χάθηκε ο αναχωρητισμός όταν τα μοναστήρια και οι σκήτες έγιναν προσεγγίσιμα από τον πολύ κόσμο,που κουβαλαέι μαζι του και τους θορύβους και το φρόνημα της πολύβουης καταναλωτικής εποχής μας.
Τότε οι λίγοι μοναχοί έγιναν ξεναγοί και ξενοδόχοι των τουριστών.
Η ίδια κακιά αρρώστια ταλαιπωρεί τον Άθωνα τα τελευταία χρονια,γεγονός που παρατήρησε πολλές φορές με θλίψη ο π.Παίσιος.
Γι αυτό ενώ παλιότερα έβρισκες συχνά πατέρες που είχαν 20,30,50 χρόνια να βγούν από το Άγιον Όρος τώρα ΄δύσκολα βρίσκεις κάποιον να μένει όλο το χρόνο στο κελλί του.
Τα τηλέφωνα,οι τηλεοράσεις,το ίντερνετ είναι μεγάλοι πειρασμοί για τους μοναχούς που μπορεί εύκολα να πάρουν τον κατήφορο,με πρόσχημα την ιεραποστολή .
Γι αυτό ας τους αφήσουμε στην ησυχία ,την υπακοή και την καλογερική τους άσκηση.
Να ξέρετε πως στον κόσμο αυτή τη στιγμή υπάρχουν πατέρες που στο Άγιον όρος δεν τους βρίσκεις.Αρκεί να ψάξει κανείς ζητώντας από τον καλό Θεό μας έναν καλό γιατρό της ψυχής.
ΥΓ.Το κελλακι της φωτογραφίας είναι το κελλακι όπου ασκήτεψε ο γερο Ιωσήφ ο ησυχαστής με τη συνοδεία του.Τα περισσότερα κελλιά και ασκηταριά αυτού του είδους στον άθωνα είναι πια ακατοίκητα,δυστυχώς.,,,
Τότε οι λίγοι μοναχοί έγιναν ξεναγοί και ξενοδόχοι των τουριστών.
Η ίδια κακιά αρρώστια ταλαιπωρεί τον Άθωνα τα τελευταία χρονια,γεγονός που παρατήρησε πολλές φορές με θλίψη ο π.Παίσιος.
Γι αυτό ενώ παλιότερα έβρισκες συχνά πατέρες που είχαν 20,30,50 χρόνια να βγούν από το Άγιον Όρος τώρα ΄δύσκολα βρίσκεις κάποιον να μένει όλο το χρόνο στο κελλί του.
Τα τηλέφωνα,οι τηλεοράσεις,το ίντερνετ είναι μεγάλοι πειρασμοί για τους μοναχούς που μπορεί εύκολα να πάρουν τον κατήφορο,με πρόσχημα την ιεραποστολή .
Γι αυτό ας τους αφήσουμε στην ησυχία ,την υπακοή και την καλογερική τους άσκηση.
Να ξέρετε πως στον κόσμο αυτή τη στιγμή υπάρχουν πατέρες που στο Άγιον όρος δεν τους βρίσκεις.Αρκεί να ψάξει κανείς ζητώντας από τον καλό Θεό μας έναν καλό γιατρό της ψυχής.
ΥΓ.Το κελλακι της φωτογραφίας είναι το κελλακι όπου ασκήτεψε ο γερο Ιωσήφ ο ησυχαστής με τη συνοδεία του.Τα περισσότερα κελλιά και ασκηταριά αυτού του είδους στον άθωνα είναι πια ακατοίκητα,δυστυχώς.,,,
<div><img width="158" height="171" border="0" src="whiteangelap0.jpg" /></div><br />
- ntinoula
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 1428
- Εγγραφή: Πέμ Μαρ 09, 2006 6:00 am
- Τοποθεσία: Θεσσαλῶν Νίκη
Όταν κάποιος βρίσκεται σε τέτοια μέρη, πνευματικής αναπλάσεως και αγαλλιάσεως, δεν ξέρω κατά πόσο έχει τι διάθεση να ασχολείται με το κινητό του, με μηνύματα και τηλέφωνα... η ψυχή τότε φτερουγίζει και ταξιδεύει σε άλλα μέρη...
Το χαμόγελο είναι το φως του προσώπου μας που δείχνει πώς η καρδιά μας είναι μέσα.
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 1474
- Εγγραφή: Πέμ Φεβ 24, 2005 6:00 am
- Τοποθεσία: Άγγελος @ Αθήνα
- Επικοινωνία:
Θα συμφωνήσω με τον Misha.
Αυτό το σκέφτομαι συχνά, όταν επισκέπτομαι το Όρος. Βλέπω τους Μοναχούς σε μία ασταμάτητη διακονία, σε μια ασταμάτητη επαφή με τον κόσμο, και σκέφτομαι ότι η θέση τους δεν είναι καθόλου εύκολη. Γιατί από την μία πλευρά, παράτησαν όλα τα εγκόσμια, την οικογένειά τους, τους φίλους τους, τα αγαθά του "έξω κόσμου", για να έρθουν στην ησυχία και κοντά στον Θεό, αλλά νομίζω ότι εκεί τελικά βρήκαν περισσότερα εγκόσμια και περισσότερη φασαρία. Και λέω περισσότερα, γιατί αν σκεφτούμε πόσο μεγάλη είναι η αποξένωση στις πόλεις, που ίσως αν ζούσαν εκεί θα περνούσαν απαρατήρητοι, ενώ στο Όρος, όποιος φοράει μαύρα θέλουμε να του μιλήσουμε, μπας και ανακαλύψουμε κάποιον Πνευματικό....
Δεν θέλω να παρεξηγηθώ, με αυτά που γράφω, αλλά είναι σκέψεις που κυριαρχούν στο μυαλό μου όταν σκέφτομαι τους ανθρώπους αυτούς....
Αυτό το σκέφτομαι συχνά, όταν επισκέπτομαι το Όρος. Βλέπω τους Μοναχούς σε μία ασταμάτητη διακονία, σε μια ασταμάτητη επαφή με τον κόσμο, και σκέφτομαι ότι η θέση τους δεν είναι καθόλου εύκολη. Γιατί από την μία πλευρά, παράτησαν όλα τα εγκόσμια, την οικογένειά τους, τους φίλους τους, τα αγαθά του "έξω κόσμου", για να έρθουν στην ησυχία και κοντά στον Θεό, αλλά νομίζω ότι εκεί τελικά βρήκαν περισσότερα εγκόσμια και περισσότερη φασαρία. Και λέω περισσότερα, γιατί αν σκεφτούμε πόσο μεγάλη είναι η αποξένωση στις πόλεις, που ίσως αν ζούσαν εκεί θα περνούσαν απαρατήρητοι, ενώ στο Όρος, όποιος φοράει μαύρα θέλουμε να του μιλήσουμε, μπας και ανακαλύψουμε κάποιον Πνευματικό....
Δεν θέλω να παρεξηγηθώ, με αυτά που γράφω, αλλά είναι σκέψεις που κυριαρχούν στο μυαλό μου όταν σκέφτομαι τους ανθρώπους αυτούς....
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 3872
- Εγγραφή: Δευ Δεκ 26, 2005 6:00 am
- Τοποθεσία: http://clubs.pathfinder.gr/seraphim
- Επικοινωνία:
g_aggelos έγραψε: Γιατί από την μία πλευρά, παράτησαν όλα τα εγκόσμια, την οικογένειά τους, τους φίλους τους, τα αγαθά του "έξω κόσμου", για να έρθουν στην ησυχία και κοντά στον Θεό, αλλά νομίζω ότι εκεί τελικά βρήκαν περισσότερα εγκόσμια και περισσότερη φασαρία. Και λέω περισσότερα, γιατί αν σκεφτούμε πόσο μεγάλη είναι η αποξένωση στις πόλεις, που ίσως αν ζούσαν εκεί θα περνούσαν απαρατήρητοι,
είναι κρίμα να βλέπεις νέους μοναχούς που έγιναν καλόγεροι σπάζοντας τους δεσμούς με την οικογένεια τους και τους φίλους τους,πολλές φορές μέσα σε μεγάλη οδύνη και με άσχημα αποτελέσματα για τους ανθρώπους που εγκαταλείπουν,να γίνονται "δημοσιοσχεσίτες" υποχρεωμένοι ν ακούνε το "μακρύ και το κοντό" του καθε επισκέπτη ,επίσημου και μη.
κι αυτό έχει τις αναπόφευκτες συνέπειες στην πνευματική τους ζωή,όπως εύκολα διαπιστώνει όποιος έρχεται σε επαφή μαζί τους,όπως σωστα παρατηρεί ο Άγγελος.
<div><img width="158" height="171" border="0" src="whiteangelap0.jpg" /></div><br />
Παιδιά, λυπάμαι, αλλά κανείς δεν κατάλαβε γιατί έκανα αυτή την δημοσίευση:
Γίνεται λόγος περί αβάτου, και συμφωνούμε βέβαια επ΄αυτού...
Οι χριστιανοί γένους θηλυκού τι θα πρέπει να κάνουν;
Ο φίλος μου, στην προκειμένη περίπτωση, έδρασε χριστιανικότατα, διότι μοιράστηκε μαζί μου αυτό που είχε εκείνη την στιγμή
Ο γέροντας χάρηκε πάρα πολύ που μίλησε μαζί μου (δεν ξέρω γιατί, μάλλον επειδή ήταν καλός άνθρωπος)
Τον "ψιλο κατσιάδασε" όπως είπα αλλά ΟΧΙ ΕΠΕΙΔΗ ΜΕ ΠΗΡΕ ΣΤΟ ΚΙΝΗΤΟ. Απλώς του έκανε κάποιες παρατηρήσεις σε θέματα προσωπικά του που έτυχε να τις ακούσω κι εγώ.
Αυτά
Γίνεται λόγος περί αβάτου, και συμφωνούμε βέβαια επ΄αυτού...
Οι χριστιανοί γένους θηλυκού τι θα πρέπει να κάνουν;
Ο φίλος μου, στην προκειμένη περίπτωση, έδρασε χριστιανικότατα, διότι μοιράστηκε μαζί μου αυτό που είχε εκείνη την στιγμή
Ο γέροντας χάρηκε πάρα πολύ που μίλησε μαζί μου (δεν ξέρω γιατί, μάλλον επειδή ήταν καλός άνθρωπος)
Τον "ψιλο κατσιάδασε" όπως είπα αλλά ΟΧΙ ΕΠΕΙΔΗ ΜΕ ΠΗΡΕ ΣΤΟ ΚΙΝΗΤΟ. Απλώς του έκανε κάποιες παρατηρήσεις σε θέματα προσωπικά του που έτυχε να τις ακούσω κι εγώ.
Αυτά
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 2629
- Εγγραφή: Τρί Μαρ 21, 2006 6:00 am
- Τοποθεσία: Γεωργία@Κόρινθος
Εμείς οι γυναίκες αγαπητή μου φίλη, μπορούμε να ανακαλύπτουμε και να επισκεπτόμαστε τους χαρισματικούς Γέροντες που βρίσκονται έξω στον κόσμο. Έχω ξαναγράψει για τον Γέροντα Νεκτάριο στον λόφο της Καμάριζας, στο Λαύριο. Αν τον γνωρίσεις, δε θα θες να φύγεις από εκεί... Όσοι τον έχουν επισκεφθεί μπορούν να σε πείσουν αν και το καλύτερο είναι να πας κι εσύ να διαπιστώσεις για τί αγιασμένη μορφή μιλάμε!Και αναφέρομαι σε αυτόν, επειδή τον έχω επισκεφθεί κι εγώ. Είναι τόσοι άλλοι...
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 1474
- Εγγραφή: Πέμ Φεβ 24, 2005 6:00 am
- Τοποθεσία: Άγγελος @ Αθήνα
- Επικοινωνία:
Καλή μου φίλη tigris, το δικό μου μήνυμα δεν αφορούσε το αρχικό δικό σου μήνυμα αλλά την εξέλιξη της κουβέντας.tigris έγραψε:Παιδιά, λυπάμαι, αλλά κανείς δεν κατάλαβε γιατί έκανα αυτή την δημοσίευση:
Γίνεται λόγος περί αβάτου, και συμφωνούμε βέβαια επ΄αυτού...
Οι χριστιανοί γένους θηλυκού τι θα πρέπει να κάνουν;
Ο φίλος μου, στην προκειμένη περίπτωση, έδρασε χριστιανικότατα, διότι μοιράστηκε μαζί μου αυτό που είχε εκείνη την στιγμή
Ο γέροντας χάρηκε πάρα πολύ που μίλησε μαζί μου (δεν ξέρω γιατί, μάλλον επειδή ήταν καλός άνθρωπος)
Τον "ψιλο κατσιάδασε" όπως είπα αλλά ΟΧΙ ΕΠΕΙΔΗ ΜΕ ΠΗΡΕ ΣΤΟ ΚΙΝΗΤΟ. Απλώς του έκανε κάποιες παρατηρήσεις σε θέματα προσωπικά του που έτυχε να τις ακούσω κι εγώ.
Αυτά
Και βέβαια καλά έκανε ο φίλος σου που σε πήρε να μιλήσεις με τον γέροντα. Άλλωστε, πιθανότατα και ο γέρονας αυτός να είχε κινητό, οπότε σίγουρα δεν τον "κατσάδιασε" γι' αυτό...
Και εγώ "ενοχλώ" τον γέροντα που γνώρισα στο Όρος, με τηλέφωνα. Βέβαια πιστεύω ότι είναι χαρά του που με βοηθάει Πνευματικά, αλλά σίγουρα η δική μου χαρά και τιμή είναι μεγαλύτερη.
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 3872
- Εγγραφή: Δευ Δεκ 26, 2005 6:00 am
- Τοποθεσία: http://clubs.pathfinder.gr/seraphim
- Επικοινωνία:
Φίλη Τίγρη,ο μοναχός δίνει τις υποσχέσεις της παρθενίας,υπακοής και ακτημοσύνης.
Το άβατο (που ισχύει και σε γυναικεία μοναστήρια) τους βοηθά στην τήρηση της παρθενίας των λογισμών.
Αν διαβάσει κανείς τη ζωή του π.Ιωσήφ του ησυχαστή θα καταλάβει για τι πόλεμο μιλάμε,που εμείς οι λαικοί ούτε να φανταστούμε μπορούμε.
Για να υπάρξουν ησυχαστές πρέπει να υπάρξει πρώτα ησυχία,τουλάχιστον των εξωτερικών ερεθισμάτων των αισθήσεων.
όπως γράφει και η φίλη Γκου και είπα κι εγώ νωρίτερα,στον κόσμο ανάμεσα μας υπάρχουν παππούληδες που στο Όρος τη συγκεκριμένη εποχή δεν τους βρίσκεις όσο κι αν ψάχνεις
Το άβατο (που ισχύει και σε γυναικεία μοναστήρια) τους βοηθά στην τήρηση της παρθενίας των λογισμών.
Αν διαβάσει κανείς τη ζωή του π.Ιωσήφ του ησυχαστή θα καταλάβει για τι πόλεμο μιλάμε,που εμείς οι λαικοί ούτε να φανταστούμε μπορούμε.
Για να υπάρξουν ησυχαστές πρέπει να υπάρξει πρώτα ησυχία,τουλάχιστον των εξωτερικών ερεθισμάτων των αισθήσεων.
όπως γράφει και η φίλη Γκου και είπα κι εγώ νωρίτερα,στον κόσμο ανάμεσα μας υπάρχουν παππούληδες που στο Όρος τη συγκεκριμένη εποχή δεν τους βρίσκεις όσο κι αν ψάχνεις
<div><img width="158" height="171" border="0" src="whiteangelap0.jpg" /></div><br />