Μοναχισμός και Εκκοσμίκευση

Συζήτηση σχετικά με το Αγιο Όρος γενικότερα.

Συντονιστής: Συντονιστές

Απάντηση
Misha
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 3872
Εγγραφή: Δευ Δεκ 26, 2005 6:00 am
Τοποθεσία: http://clubs.pathfinder.gr/seraphim
Επικοινωνία:

Μοναχισμός και Εκκοσμίκευση

Δημοσίευση από Misha »

ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΣΗ

Μοναχού Μωϋσή Αγιορείτη



Το απόσπασμα είναι από το κείμενο του π. Μωϋσή “Μοναχισμός και εκκοσμίκευση” που δημοσιεύεται στο βιβλίο με γενικό τίτλο “Εκκλησία και εκκοσμίκευση”.



“...Όταν ο μοναχισμός παρασύρεται από νεόκοπες ιδέες αλλαγών, εν ονόματι μιας κάποιας ονομαζόμενης κι αμφίβολης “λειτουργικής αναγέννησης”, που θέλει να εξαλείψει παράδοση αιώνων και να μεταπηδήση αλόγιστα σε πρωτοχριστιανικών χρόνων παραδόσεις, ως το Άγιον Πνεύμα να λειτουργούσε πλουσιότερα κατά τη χριστιανική αρχαιότητα και να μη συνοδεύη την Εκκλησία πάντα, ως να μην οδηγήθηκε, εξ αιτίας σοβαρών λόγων, εν Αγίω Πνεύματι η Εκκλησία στις αποφάσεις της, έχουμε τότε το μοναχισμό άνευρο, ανίσχυρο, αδύναμο να δικαιολογήση την εν επιγνώσει εμμονή του στην ιερή παράδοση.

Ένας μοναχισμός που δεν καθυστερεί στην κατάνυξη του ναού, του κελλιού, της σιωπής, της μελέτης, της προσευχής, στην μνήμη του θανάτου, στην μνημόνευση της προσκομιδής ζώντων και κεκοιμημένων, και μετατρέπεται περισσότερο σε χώρους μουσείων, εκθέσεων, συλλογών, ανθοκήπων, με κουζίνες πλήρεις αυτοματισμών και πλουσίων εδεσμάτων, εργαστηρίων με πανάκριβα εργόχειρα, περίπτερα πωλήσεως ακριβών αναμνηστικών, χώρους ξεναγήσεων, φωτογραφήσεων, συζητήσεων πολλών και διαφόρων, μετά συχνών υψηλών προσκεκλημένων προσώπων της πολιτικής, της διανοήσεως, της τέχνης και του πλούτου, για πολύτιμες εκδόσεις και ευρωπαϊκές επιχορηγήσεις, έχει μάλλον κάπως λοξοδρομήσει. Μετατρεπόμενο ένα μοναστήρι ακόμη και σε φιλανθρωπικό κατάστημα και ιεραποστολικό κέντρο αιχμαλωτίζεται πονηρά και δύσκολα σε σκοπούς όχι του κύριου και πρώτιστου έργου του, αλλά στην απατηλή προβολή της ανάγκης των καιρών και των ανθρώπων περί σχετικής βοηθείας, εύκολης ωφελείας και δυνατής προσφοράς, με την επίκληση μάλιστα παραδειγμάτων από την επιλεγμένη εκκλησιαστική ιστορία. Η επιμελής μόνιμη εργασία της νήψεως και της νοεράς προσευχής θεάται ενίοτε ως υποδεέστερη, παραθεωρείται, υποβιβάζεται και συνεχώς διακόπτεται, αναβάλλεται, καθυστερείται από διάφορες “ποιμαντικές” περιστασιακές ανάγκες και δραστηριότητες, οι οποίες καταντούν παράχρηση. Ιερομόναχοι αφήνουν την εράσμια ησυχία των ιερών μονών, για νʼ ασχοληθούν με συνοικέσια, γάμους, διαζύγια, κληρονομιές, πολυπραγμοσύνες, φλυαρίες και σχολιασμούς της επικαιρότητος, που προσφέρουν άφθονη διάχυση, φθοροποιό μέριμνα, επικίνδυνη αναστολή, πνευματικό σημειωτόν ή οπισθοχώρηση στον παλαιό κοσμικό άνθρωπο, πού, φαίνεται, δεν πέθανε ακόμη και μάλλον κανακεύεται επιτήδεια.

Όλʼ αυτά φανερώνουν βασική αγνωσία των μοναχικών θεσμών, εκείνων που δε θέλουν να πεθάνουν πριν πεθάνουν, για να μην πεθάνουν όταν πεθάνουν κι αφήνουν το λόγιο καλλιγραμμένο στʼ αρχονταρίκια. Αποτελούν, δυστυχώς, τεκμηριωμένη μαρτυρία ότι απουσιάζει η θεολογική γνώση της μοναχικής παραδόσεως και η άρνηση των κατά την ακολουθία της κουράς μοναχικών υποσχέσεων. Ο μοναχισμός ακολουθήθηκε κι ασπάσθηκε φαίνεται δίχως ουσιαστική κατανόηση κι εμβάθυνση. Δε βιώθηκε ως κένωση και πλήρωμα αγάπης σʼ Εκείνον που μας αγάπησε πριν τον αγαπήσουμε, ως ολοσχερή αφιερωματική προσφορά, δίχως ξένες αγάπες στην καρδιά. Μήπως δεν ήταν εντελώς ελεύθερη, μελετημένη, γνήσια, η ολοκληρωτική αφιέρωση κι υπήρχε συναισθηματικός παρασυρμός, ψυχολογική βία, ωραιοποίηση υπερβολική της οδού, ανελεύθερη πράξη από μορφή κατάχρησης εξουσίας κι η αναχώρηση από τον κόσμο να ικανοποιή μορφές λεπτής κενοδοξίας και κρυφής ματαιοδοξίας;....

Ο μοναχισμός είναι κλήση και κλίση, οδος αγάπης, πορεία ασκήσεως για το θαύμα της θέας του Θεού κατά τον άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή. Είναι θεοδρόμος κλίμακα, ως άριστα περιγράφει ο μέγας ψυχοανατόμος της σιναϊτικής ερήμου όσιος Ιωάννης. Είναι κοινωνία των αζύγων κατά τον πολύσοφο της ισάγγελης μοναχικής πολιτείας Μέγα Βασίλειο, τον ασκητή επίσκοπο. Η μοναχική ζωή επισταμένα καλλιεργεί κι αναζητά την ένδοξη αδοξία κατά τον ερημίτη του Πόντου άγιο Γρηγόριο το Θεολόγο. Αν ο μοναχισμός παρασυρθή από τις δάφνες του ιερού παρελθόντος του κι ο λόγος του περιέχει στοιχεία υψωμένων φωνών που μιλούν για δικαιώματα, για απαιτήσεις, για απόδοση τιμής κι ευγνωμοσύνης, δημοσιότητος των κατορθωμάτων του και θριαμβολογίας των κατακτήσεών του, τότε χάνει τη νηφαλιότητα, τη νήψη, την ησυχία, την αυτογνωσία, τον αυτοέλεγχο κι αντί να νουθετή σκανδαλίζει.
CHRIS
Απλό Μέλος
Απλό Μέλος
Δημοσιεύσεις: 15
Εγγραφή: Πέμ Δεκ 01, 2005 6:00 am
Τοποθεσία: ΚΟΜΟΤΗΝΗ

Δημοσίευση από CHRIS »

Καλημέρα Misha!Θέλω να σε ρωτήσω αν γνωρίζεις κάποια στοιχεία για τον Μοναχό Μωϋση (π.χ. σε ποιά Μονή ανήκει) γιατί σήμερα το απόγευμα θα μιλήσει στην πόλη μας και σκέφτομαι να πάω να παρακολουθήσω την ομιλία του.Ευχαριστώ.
Misha
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 3872
Εγγραφή: Δευ Δεκ 26, 2005 6:00 am
Τοποθεσία: http://clubs.pathfinder.gr/seraphim
Επικοινωνία:

Δημοσίευση από Misha »

O π.Μωυσης ηταν στη Σιμωνοπετρα πριν αρκετα χρονια απο την οποια και αποχωρησε.
Σημερα το καταλυμα του στο Αγιον Ορος ειναι το κελλι του Αγ.Ιωαννου του Χρυσοστομου κοντα στις Καρυες.
loukas
Απλό Μέλος
Απλό Μέλος
Δημοσιεύσεις: 14
Εγγραφή: Πέμ Φεβ 16, 2006 6:00 am

Δημοσίευση από loukas »

Ισχύει αυτό που είπε ένας Άγιος όταν τον ερώτησαν :Έχω μια επιθυμία να έλθω να ζήσω στο Άγιο Όρος . Πρόσεξε τι θα σου πω. Είθε να έλθεις. Αλλά αφού ευρίσκεσαι τώρα στον κόσμο πήγαινε στο σπίτι σου, κλείσε την πόρτα σου, νήστευε, μελέτα, προσεύχου, και ιδού το Άγιο Όρος .
Απάντηση

Επιστροφή στο “Το Αγιο Όρος”