Κλίσι μοναχική

Συζήτηση σχετικά με το Αγιο Όρος γενικότερα.

Συντονιστής: Συντονιστές

Άβαταρ μέλους
dimitriosk
Νέο Μέλος
Νέο Μέλος
Δημοσιεύσεις: 5
Εγγραφή: Σάβ Ιουν 11, 2016 4:25 pm
Τοποθεσία: Ευρυτανίας,Καρπενήσι

Κλίσι μοναχική

Δημοσίευση από dimitriosk »

Καλημέρα αδελφοι χαιρετε εν κυριω παντοτε και θυμιθητεμε στην προσευχη σας τον αμαρτωλό!λοιπον...το ερωτημα μου εχει ως εξης:ειμαι νεος σε αυτο το υπεροχο φορουμ(δεν εχω ξαναγραψει) και σχετικα μικρος(15 χρονων),ρωταω λοιπον πως σας φαινεται που σε αυτους τους εσχατους καιρους που ζουμε μερικοι δεχονται απο μικροι την κλισι την μοναχική(οχι οτι παλαιοτερα δεν συνεβαινε) με αποτελεσμα να βλεπουμε μοναχους στο αγιο ορος που πηγαινουν στα 18( γιατι τοτε επιτρεπεται).Εσεις το θεωρειτε πρεπον να αφηνει κανεις την οικογενεια του,τα εγκοσμια,τις απολαυσεις,τους φιλους,τους συγγενης και να πηγαινει να φτασει στην κατα χαριν θεωση υστερα απο σκληρο αγωνα που να αρχιζει απο τετοια ηλικία?διαφωνειτε?συμφωνειτε?που διαφωνειτε?που συμφωνειτε?να σας θυμισω οτι μερικοι γονεις δεν θελουν καν να το διανοηθουν αυτο το πραγμα και εμποδιζουν τα παιδια τους να γινοται μοναχοι μακρια τους με αποτελεσμα η ευλογια στην οικογενεια τους να γινεται καταρα....πως θα κρινατε ατην την συμπεριφορα? πως θα αντιδρουσατε σαν γονεις αν αυριο το παιδι σας σας ελεγε οτι στα 18 του παει στο περιβολι της παναγιας μας?εγω θα απαντηεσω μετα απο σας να δειτε πως σκεφτονται και οι μικροτεροι...σας παρακαλω αν δεν σας κανει κοπο..
''Αν πεθάνεις πριν πεθάνεις,δεν θα πεθάνεις,όταν πεθάνεις'' :mrgreen:
Άβαταρ μέλους
dimitriosk
Νέο Μέλος
Νέο Μέλος
Δημοσιεύσεις: 5
Εγγραφή: Σάβ Ιουν 11, 2016 4:25 pm
Τοποθεσία: Ευρυτανίας,Καρπενήσι

Re: Κλίσι μοναχική

Δημοσίευση από dimitriosk »

οι ερωτησεις μου αφωρουν μονο το Αγιον ορος...
''Αν πεθάνεις πριν πεθάνεις,δεν θα πεθάνεις,όταν πεθάνεις'' :mrgreen:
Άβαταρ μέλους
ntinos
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 510
Εγγραφή: Παρ Αύγ 31, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Αθήνα

Re: Κλίσι μοναχική

Δημοσίευση από ntinos »

Καλως ηρθες φίλε καλέ σε αυτή την παρέα.
Παλιά είχα κ εγώ τέτοια ερωτήματα αλλά στην πορεία κάπως ξεκαθάρισε το τοπίο.

Για να γίνει κάποιος μοναχός, είχε πει ένας γέροντας στο Σινά, πρέπει να υπάρχει κλΊση και κλΉση.
Μοναχός γίνεται κάποιος όχι γιατί 'μισεί' τον κόσμο, αλλά το 'κοσμικό φρόνημα'..δν τον 'χωράει ο τόπος' έξω στον κόσμο...η καρδιά του πρέπει να ξεχειλζει από Θείο έρωτα!!..πως όταν είσαι ερωτευμένος σφόδρα κ δν υπολογίζεις τπτ, κ ακολουθείς τον άλλο ακόμα κ την Αυστραλία??..εεε, κάπως έτσι.

Τώρα, όσον αφορά για τους γονείς, συγγενείς, φίλους, κλπ, Ο ίδιος ο Κύριος μας έχει πει:
Γιατί όποιος θέλει να σώσει τη ζωή του, θα τη χάσει· όποιος, όμως, χάσει τη ζωή του για χάρη Μου και για χάρη του Ευαγγελίου, αυτός θα τη σώσει» (Μαρκ. 8:34-35.)
«Αν κάποιος έρχεται κοντά Μου και δεν απαρνιέται τον πατέρα του και τη μητέρα του, τη γυναίκα του και τα παιδιά του, τους αδελφούς και τις αδελφές του, ακόμα και την ίδια του τη ζωή, δεν μπορεί να είναι μαθητής Μου» (Λουκ. 14:26).
Άβαταρ μέλους
Captain Yiannis
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 3182
Εγγραφή: Τρί Νοέμ 18, 2008 9:34 pm

Re: Κλίσι μοναχική

Δημοσίευση από Captain Yiannis »

Θείος και ανθρώπινος έρως αυτό είναι η απάντηση.
Όποιος έχει Θείο έρωτα πάει και γίνετε μοναχός, όποιος έχει ανθρώπινο έρωτα κάθετε στον κόσμο. :smile:

Όσο για τους γονείς, ε.. αυτοί ανάλογα τι πιστεύουν.
......Άσε τους νεκρούς να θάψουν τους εαυτών νεκρούς
Κανείς δεν είναι τέλειος και κανείς δεν θα πρέπει να απαιτεί από τους άλλους τελειότητα.
Όλοι ως ατελείς πορευόμαστε και με ατέλειες συμπορευόμαστε.
Η τελειότητα δεν ανήκει στους ανθρώπους παρά μονάχα στον Θεό.
Άβαταρ μέλους
Μ.Δ.Κ.
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1312
Εγγραφή: Τετ Ιουν 16, 2010 8:55 am

Re: Κλίσι μοναχική

Δημοσίευση από Μ.Δ.Κ. »

Δημήτρη ΄καλό και συνετό είναι να πάει πρώτα κανείς στρατιώτης και μέχρι να απολυθεί να δοκιμάζει την πίστη και τον εαυτό του μέσα στον κόσμο, πριν κάνει τη βουτιά στα πιό δύσκολα, και εκτός των άλλων ΑΝ έχει κλίση μοναχική κατόπιν τούτων θα είναι πιό ώριμος να την ασκήσει. Αν κάποιοι σε βεβαιώνουν ότι σύντομα θα μπορούσες να ενταχθείς σε μοναχικό τάγμα μην τους εμπιστεύεσαι, όποιοι και αν είναι αυτοί, πολλοί φοράνε το ράσο, αλλά πάρα πολλοί ούτε το τιμούν αλλά ούτε καν το σέβονται, άσχετα αν φαίνονται σε εσένα έμπειροι και σεβάσμιοι.
Αληθές είναι το πραγματικό, και Αλήθεια ο ίδιος ο Κύριος, μόνο Αυτός μπορεί να μας ελευθερώσει.
Domna
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 6147
Εγγραφή: Τετ Μαρ 29, 2006 6:00 am
Τοποθεσία: Γερμανία
Επικοινωνία:

Re: Κλίσι μοναχική

Δημοσίευση από Domna »

Καλημέρα , Δημήτρη , λεβεντοπαλικάρι μου !!!!

Καταρχήν συγχαρητήρια που ασχολείσαι με τέτοια θέματα για την ηλικία σου !!!
:wav

Εαν ήμουν άντρας θα μπορούσα να σου έγραφα και εγώ την γνώμη μου
λλά δυστυχώς δεν κατέχω ως γυναίκα από αυτά .
Γι αυτό έψαξα στο διαδύκτιο σχετικά με αυτό που ρωτάς και βρήκα αυτό το κείμενο . Ισως να είναι ενδιαφέρον για σένα .



Θαύματα, πειρασμοί και επιθυμίες

Για να αγαπήσεις κάποιον πρέπει να γνωρίσεις την πραγματική αγάπη. Και μπορείς να την προσφέρεις απλόχερα ακόμα και σε ανθρώπους που σε πίκραναν».

Τον πατέρα Διονύσιο –φιγούρα μπρεσονική- τον πρωτοσυναντήσαμε στον «Χιτώνα», ήταν εκεί την ώρα που κάναμε τη συνέντευξη για τα άμφια και δέχτηκε μετά χαράς να τον φωτογραφήσουμε. Λίγο αργότερα μάθαμε ότι υπήρξε για λίγο μοντέλο, οι φήμες έλεγαν ότι ήταν κάποτε μοντέλο διάσημου Ιταλού σχεδιαστή και ότι παράτησε την καριέρα του για να γίνει καλόγερος. Του ζητήσαμε συνέντευξη επειδή η περίπτωσή του μας φάνηκε πολύ ενδιαφέρουσα και εκείνος δέχτηκε να μιλήσει. Η δεύτερη συνάντηση έγινε στο Σύνταγμα σε ένα καφέ και μετά, κατά τη διάρκεια της φωτογράφησης, τρώγοντας μπιφτέκια και πίνοντας ρακή, μας διηγήθηκε ιστορίες από τη ζωή του και μας συγκίνησε με την περιπέτεια της υγείας του. Δεν υπήρξε μοντέλο κανενός σχεδιαστή, έκανε απλά δύο εμφανίσεις σε διαφημιστικά της τηλεόρασης και τώρα ζει εκτός μονής, φτιάχνοντας κομποσχοίνια. Μας εντυπωσίασε με την ειλικρίνειά του και τις απόψεις του [ήταν Παρασκευή, μέρα νηστείας και έφαγε μπιφτέκια και όταν τον ρωτήσαμε γιατί, μάς είπε ότι «δεν έχουν σημασία τα εισερχόμενα, αλλά τα εξερχόμενα», κάτι που θυμάμαι να λέει και ο παππούς μου όταν τον ρώταγαν γιατί δεν νηστεύει].

Φωτο: Christos Tzimas

Πού γεννηθήκατε;
Γεννήθηκα στην Κρήτη, στο χωριό Μέλαμπες, στην επαρχία Αγίου Βασιλείου, στο νομό Ρεθύμνου. Είμαι από πολυμελή οικογένεια, η μητέρα μου έχει 13 παιδιά, είμαι ο δέκατος τρίτος κατά σειρά, είμαστε 10 εν ζωή. Από μικρός, δηλαδή από τα 12 χρόνια μου κι έπειτα, ήθελα να γίνω μοναχός και να ασχοληθώ με τη μοναχική ζωή.

Τι κάνει ένα παιδί να θέλει να γίνει μοναχός από τα δώδεκα;
Είναι ανάλογα με την ανατροφή που παίρνεις από την οικογένεια. Η μητέρα μου ακόμα δεν θέλει να με βλέπει σαν μοναχό. Δεν το έχει συνειδητοποιήσει και με αποκαλεί με το κοσμικό μου όνομα. Δεν ήθελε ποτέ να γίνω μοναχός, ως μικρότερος που είμαι, με ήθελε μαζί της. Μετά το θάνατο του πατέρα μου μπήκα στο μοναστήρι κανονικά.

Πόσο χρονών ήσασταν όταν μπήκατε στο μοναστήρι;
Ήμουν δεκαεπτά ετών. Στα δεκαεπτάμιση πήγα στον στρατό, γιατί αυτή ήταν η ευχή του γέροντά μου: θα πας στρατιωτικό και μετά θα σε κάνουμε μοναχό. Υπηρέτησα ως πολύτεκνος ένα χρόνο και, αμέσως μόλις βγήκα, με κάνανε μοναχό, στα 19 μου χρόνια. Και μετά από 2 χρόνια μού έδωσαν και την ιεροσύνη και μπήκα κανονικά στο μοναστήρι. Στο μεταξύ δούλευα, ήμουν ζωέμπορας. Αυτή ήταν η πρώτη μου δουλειά, ασχολούμουν με άλογα. Τα πουλούσα.

Πού τα πουλούσατε;
Σε ζωαγορές με το θείο μου, για να βγάλω τα προς το ζην. Και στο χωριό -γι’αυτό τα ξαδέρφια μου ξαφνιαστήκαν με την απόφασή μου-, ήμουν ο πλουσιότερος από τους νέους. Και δούλευα και στου γαμπρού μου το γραφείο. Δεν είχα ανάγκη, παρ’ όλο που ήμουν από φτωχιά οικογένεια φρόντιζα να είχα χρήματα. Μου λεγε ο πατέρας μου θα δίνεις στο φτωχό για να χορτάσει για να ’χεις κι εσύ, κι έτσι κι εγώ δεν στερήθηκα ποτέ τίποτα. Αν κάνεις σωστό κουμάντο…



Άρα είχατε επαφή με τον έξω κόσμο. Δεν είχατε κάποια σχέση πριν μπείτε στο μοναστήρι;
Ερωτική εννοείς; Ναι, δεν είπα εγώ ότι δεν είχα σχέση. Αλλά ήταν πλατωνική.

Αυτό σημαίνει ότι δεν έχετε κάνει ποτέ σεξ;
Όχι, δεν είχα ποτέ σαρκική επαφή.

Είχατε ερωτευτεί όμως;
Ναι, όπως όλοι. Όλοι ερωτευόμαστε από το νηπιαγωγείο, να μη σου πω και πιο μικροί. Σε ρωτάει η μαμά σου αν είσαι ερωτευμένος με τη Μαρία και με τη Γιώτα. Αλλά αυτά είναι πλατωνικοί έρωτες και ο πλατωνικός έρωτας είναι πολύ πιο ισχυρός από τον κανονικό έρωτα, τον κατά σάρκα έρωτα.

Και δεν ήταν δύσκολο να αφήσετε τόσα λεφτά και τη σχέση σας; Φαίνεται να είχατε μια χαρά ζωή, τι το θέλατε το μοναστήρι;
Άκου. Τα αδέρφια μου ήθελαν πραγματικά να παντρευτώ, γιατί ήμουν ο πιο μικρός, με είχαν μεγαλώσει και ήθελαν να κάνω οικογένεια. Κι εγώ τα αγαπώ τα παιδιά, τα αγαπώ πάρα πολύ. Πάω σε φίλους που έχουν παιδιά και μόλις πιάσω τα μωρά κοιμούνται στο χέρι μου. Μου είχαν φέρει μια κοπέλα τότε, που έβγαινε τάχα με τη μικρή μου αδερφή. Εγώ ήμουν φτωχός, αυτή ήταν πλούσια, βέβαια, από καλή οικογένεια. Και της λέω «αν τσακωθούμε αύριο-μεθαύριο σαν ζευγάρι, δεν θα μου πεις ότι με έκανες άνθρωπο με τα λεφτά σου;». Και μου λέει «ναι». Και λέω «άμε εσύ στο σπίτι σου κι εγώ εκεί που πρέπει». Κι έτσι μπήκα στο μοναστήρι. Είναι ανύπαντρη εκείνη ακόμα, ένα χρόνο μεγαλύτερή μου, αλλά δεν με πείραζε αυτό. Απλώς είχα το σκοπό μου. Δεν μου άρεσε να κοροϊδεύω, να ταλαντεύομαι στον εαυτό μου, ούτε έγγαμος κληρικός, ούτε τίποτα άλλο.

Τι χρειάζεται για να γίνει κάποιος μοναχός;
Δεν χρειάζεται πολλά πράγματα, αρκεί να χεις θέληση και να το κάνεις επειδή το αισθάνεσαι. Όχι επειδή στο επιβάλλει κάποιος άλλος, ή επειδή είδες έναν φίλο σου ή κάποιον γνωστό σου ότι έγινε μοναχός και λες «άντε να πάω κι εγώ επειδή δεν έχω βιοποριστικά να πορευτώ». Πρέπει να το θέλεις από μόνος σου. Γι’ αυτό και πολλά παιδιά που έρχονται σε μένα και μου λένε ότι «θέλουμε να γίνουμε μοναχοί», δεν τα δέχομαι. Γιατί ρωτώ το λόγο που θέλουνε να γίνουνε μοναχοί και μου λένε πάντα «με άφησε η κοπέλα μου» και «έχουμε προβλήματα στην οικογένεια». Αυτά τα προβλήματα ξεπερνιούνται. Και κοπέλα άλλη θα βρούνε, και τα προβλήματα τα οικογενειακά θα λυθούνε. Αλλά αν μπεις στο μοναστήρι και μετά από 2 χρόνια το μετανιώσεις ενώ είναι ρασοφόρος, μετά τα διέλυσες όλα.



Εσείς τι είδους ανησυχίες είχατε για τον Θεό;
Για να γίνεις μοναχός πρέπει να αγαπάς τον Θεό και να τον σέβεσαι, όχι να τον φοβάσαι. Πάντα, από μικρό παιδάκι, τον σεβόμουνα τον Θεό, και δεν ήμουνα κανένα παιδάκι ήσυχο, ήμουν αλητάκι. Τον είχα, όμως, μέσα μου το Θεό. Είχα τη συνείδηση ότι εγώ θα μπορεί να διαλέξω κάποιο δρόμο αύριο μεθαύριο, αλλά δεν πρέπει να τον αποβάλλω από μέσα μου. Δούλευα, δεν είναι ότι ήμουν ένα παιδί χωρίς δουλειά. Ήθελα να γίνω μοναχός και έγινα μοναχός.

Ποιο είναι πιο δύσκολο; Να ζεις ως κοσμικός ή ως μοναχός;
Ο κάθε δρόμος, είτε κοσμικός είσαι είτε κληρικός, έχει τις ανησυχίες του, έχει και τις δυσκολίες του. Ο κοσμικός έχει ανησυχίες του τύπου «είμαι κοσμικός, θα πάω στα μπουζούκια», έχει πιο ελεύθερη ζωή. Ο μοναχός έχει πιο περιορισμένη ζωή, αλλά πιο προσαρμοσμένη στον εαυτό του. Γιατί φροντίζει ο ίδιος να είναι έτσι. Αν θέλει ένας μοναχός να ασκητέψει, θα πάει σε ένα ασκητήριο. Αν θέλει ένας καλόγερος να καλογερέψει και να είναι και στον κόσμο, μπορεί να ζει και να κάνει παρέα με τους κοσμικούς και να ’ναι κοσμοκαλόγερος.

Ξέρετε από ποια άποψη λέω ότι είναι δύσκολο; Ο μοναχός έχει να αναμετρηθεί και με τις αισθήσεις του, ενώ ο κοσμικός δεν το έχει αυτό. Δεν είναι πιο δύσκολο να μην έχεις ερωτική ζωή;
Άκου. Ο γέροντάς μου μού έλεγε «κούραζε το σώμα και δάμαζε τη σάρκα». Τη σάρκα μπορείς να τη δαμάσεις, αν το θέλεις εσύ. Όχι από εγωισμό, από θέληση. Γιατί ο εγωισμός μπορεί να σε ρίξει και ’να ναι χειρότερο πράγμα από το να πεις τα παρατάω και επιστρέφω στον κόσμο. Η σάρκα είναι σάρκα. Αλλά προσπαθείς να την περιορίσεις και να μην την απελευθερώσεις σε κάποια θέματα.

Με το Θεό έχει ερωτική σχέση ο μοναχός;
Βέβαια. Η αγάπη που δείχνει προς το Θεό είναι έρωτας. Τον αγαπά, τον ερωτεύεται, γι’αυτό προστατεύεται κι από τον ίδιο το Θεό. Έχει μια άλλη άποψη. Δηλαδή αγκαλιάζει το Θεό, αγκαλιάζει την πίστη του. Θέλει να είναι μαζί με το Θεό, για να μπορέσει να βοηθήσει κάποιον άλλο άνθρωπο, ταλαιπωρημένο ή όχι. Είναι έρωτας αυτός. Γι’ αυτό γίνεσαι μοναχός. Γι’ αυτό μπαίνεις στο μαύρο ράσο και το υπηρετείς με ευλάβεια. Έτσι είναι ο έρωτας προς το Θεό.

Πόσο καιρό έχετε να φορέσετε κοσμικά ρούχα;
Έχω αρκετό καιρό. Όταν φεύγω στο εξωτερικό βάζω κοσμικά, βάζω κολάρο, δεν είναι κάτι.

Έχετε δηλαδή ντουλάπα και με κοσμικά ρούχα;
Όλοι έχουν κοσμικά. Το πουκάμισο και το παντελόνι, μέσα από τα ράσα, κοσμικά είναι. Ο καλόγερος κανονικά πρέπει να φορά μπλούζα, όχι πουκάμισο.

Υπήρξαν στιγμές στις οποίες να αμφισβητήσατε αυτή την επιλογή σας;
Δεν έχω μετανιώσει ποτέ που έγινα μοναχός, παρ’ όλο που έχω περάσει πίκρες, όχι στεναχώριες. Θα στεναχωρηθώ αν πάθει κάποιο παιδί δικό μου κάτι. Και το λέω αυτό μέσα από την καρδιά μου. Έχω πικραθεί. Δεν έχω μετανιώσει ποτέ που έχω βάλει το ράσο. Και παρ’ όλο που μου δόθηκαν αφορμές, δεν έχω μετανιώσει. Γιατί αγαπάω αυτό που υπηρετώ και το θέλω να το υπηρετήσω.

Έχει πει ο Ιερομόναχος Συμεών κάτι πολύ ωραίο «Αν ήξερα ν’ αγαπώ, θα δινόμουν απερίσπαστα στη ζωή - δεν θά ’χα λόγο να μονάσω»…
Σωστό αυτό. Ο άνθρωπος αγαπά και αγαπιέται στη ζωή. Για να αγαπήσεις κάποιον πρέπει να γνωρίσεις την πραγματική αγάπη. Και μπορείς να την προσφέρεις απλόχερα ακόμα και σε ανθρώπους που σε πίκραναν. Έτσι, λοιπόν, κι ένας κοσμικός μπορεί να αγαπήσει τον κόσμο, να αγαπά και να την δίνει τόσο απλόχερα την αγάπη του που να μην περιμένει αντάλλαγμα από την αγάπη που θα δώσει. Έτσι κι ο μοναχός. Πρέπει να αγαπά και να τη δίνει τόσο πολύ την αγάπη του και ας λιθοβολείται από αυτούς που αγαπά. Δηλαδή και το χαμόγελο ακόμα πρέπει να είναι αγάπης, όχι ειρωνικό. Είναι κάτι που το αισθάνεσαι, η αγάπη βγαίνει από την καρδιά, την ψυχή. Δεν θα την επιβάλλεις στον εαυτό σου, να δείξεις αγάπη σε κάποιον για εκμετάλλευση. Όχι. Να το αισθάνεσαι. Όταν πιάνεις τ’αλλουνού το χέρι θα το πιάνεις από αγάπη.

Εσείς, ως άνθρωπος τι περιμένετε από όλο αυτό;
Τίποτα, τίποτα δεν περιμένω εγώ. Γιατί το κάνω επειδή το θέλω. Την αγάπη μου την προσφέρω χωρίς αντάλλαγμα. Αν περίμενα κάτι, θα ήμουν εκμεταλλευτής της αγάπης μου. Δεν περιμένω τίποτα. Και δεν θέλω και τίποτα. Αρκεί ο άλλος να είναι καλά. Είναι αμαρτία να περιμένω αντάλλαγμα από την αγάπη μου.

Στην βασιλεία των Ουρανών πιστεύετε;
Πώς δεν πιστεύουμε στη βασιλεία των ουρανών! Πιστεύουμε στην ανάπαυση της ψυχής μας, εκεί είναι η βασιλεία των ουρανών μας. Αν αναπαυθεί η ψυχή μας φυσιολογικά είναι κι αυτό μια βασιλεία. Και το σταυρό που θα σηκώσουμε δεν θα τον κρίνουμε εμείς, θα τον κρίνουν άλλοι. Είναι εγωιστικό να πεις «εγώ σηκώνω σταυρό». Δεν θα τον κρίνεις εσύ τον εαυτό σου, δεν τον κρίνουμε ποτέ τον εαυτό μας.



Πού είναι πιο μεγάλος ο πειρασμός, έξω ή μέσα στο μοναστήρι;
Μέσα στο μοναστήρι είναι μεγαλύτερος, γιατί ο πειρασμός εκεί θα σε πειράξει πιο έντονα. Έξω τα βλέπεις, τα αντιλαμβάνεσαι. Στο μοναστήρι όμως σε πιέζει για να το κάνεις. Και ειδικά άμα είσαι και νέος, ένας τελειόφοιτος του λυκείου, είσαι στα ντουζένια σου.

Έχετε νοσταλγήσει ποτέ έρωτες κοσμικούς;
Όχι. Γιατί δεν τους επιδιώκω και ποτέ. Δεν είναι κάτι που θα πω «εντάξει ναι, ή όχι». Αν δεν τους θέλεις ο ίδιος, δεν θα σου ‘ρθουν.Πρέπει να τους καλλιεργήσεις τους πειρασμούς για να σου έρθουν.

Είστε νέος άνθρωπος πατέρα Διονύσιε, τα βράδυα που είστε μόνος σας δεν σας τρελαίνει η επιθυμία;
Φυσικά! Κάθε μέρα και κάθε στιγμή υπάρχει μέσα σου ο πειρασμός, το στοίχημα όμως με τον εαυτό σου είναι πώς να του αντισταθείς. Και μέχρι τώρα το καταφέρνω.

Εεσείς είστε μοναχός ή κοσμοκαλόγερος;
Ακούστε, εγώ εδώ και 8 χρόνια, επειδή πέρασα μια σοβαρή ασθένεια, έχω φύγει από το μοναστήρι, τώρα θα πάω σε μοναστήρι στην Πελοπόννησο. Είναι στην κρίση του δεσπότη το πού θα με πάει, για να πάρω και τα παιδιά μου μαζί να συμβιώσουμε μέσα σε κοινόβιο μοναστήρι. Τώρα ήρθαν τα χαρτιά μου για να επιστρέψω στο κελί μου και χαίρομαι γι’ αυτό. Μπορεί να ζω 7 χρόνια σε διαμέρισμα, αλλά νιώθω εγκλωβισμένος.

Γιατί το δωμάτιο λέγεται κελί;
Κελί λέγεται επειδή είναι μικρό, είναι σαν κλουβί. Είναι το κελί του μοναχού, η γυάλα του. Κι αν φύγει από το μοναστήρι, είναι ψάρι χωρίς νερό. Είμαι χαρούμενος που θα επιστρέψω στη γυάλα μου.

Έχετε υπολογιστή στο κελί σας;
Όχι, δεν έχω. Ασχολούμαι με την τεχνολογία, δεν είμαι και στραβός. Αλλά στο κελί μου όχι, ούτε εγώ ο ίδιος δεν το θέλω.

Έχετε επαφή με το Ίντερνετ;
Βεβαίως.

Η άποψή σας γι’αυτό;
Ενημέρωση. Δεν είναι κάτι που είναι αμαρτία το Ίντερνετ. Γιατί τώρα ένα έγγραφο να θέλεις, μια πληροφορία, θα κοιτάξεις στο Ίντερνετ. Μόνο με το facebook δεν ασχολούμαι, δεν μπαίνω. Εμένα με βολεύει πιο πολύ το skype. Μιλώ με την Αυστραλία, με τη Γερμανία, με το Μεξικό.

Εκτός από προσευχή, με ποιες άλλες ασχολίες περνά η ώρα σας;
Συζητάς με τους πατέρες, έχουνε ζώα τα μοναστήρια, ασχολείσαι με τα ζώα, ασχολείσαι με κάτι που εσύ παράγεις, το εργόχειρο το λεγόμενο. Με τις εργασίες του μοναστηριού, τα διακονήματα.

Όταν λέτε εργόχειρο, τι εννοείτε;
Μπορεί να φτιάχνεις κομποσχοίνια, μπορεί να φτιάχνεις κομπολόγια, μπορεί να φτιάχνεις σταυρουδάκια σκαλιστά, ανάλογα το τι πιάνει το χέρι σου.

Όταν προσεύχεστε, ζητάτε πράγματα για εσάς ή για τον κόσμο;
Για τον κόσμο πρώτα.

Για τον εαυτό σας δεν ζητάτε πράγματα;
Να τα ζητήσω για τον εαυτό μου θα ’ναι εγωιστικό. Το μόνο που ζητώ από το Θεό είναι να μου δίνει δύναμη και να μπορώ να προσφέρω αυτά που θα μου επιτρέψει ο ίδιος. Ο κόσμος θα προσεύχεται για μένα. Γι’ αυτό σας είπα ότι θα στεναχωρηθώ αν πάθει κανένα από τα παιδιά μου κάτι. Αυτή είναι η προσευχή μου, να μην πάθουν κάτι. Εγώ, ας πούμε, το βράδυ, διαβάζω το απόδειπνο, μετά το δείπνο.

Είναι αλήθεια ότι είχατε δουλέψει ως μοντέλο;
Έχω. Βέβαια ήμουν τότε και πιο μικρός, ήμουν 20 χρονών. Έχω φωτογραφηθεί σαν μοναχός στη Vivident, τσίχλες τότε, και στα Nissan τα 4x4. Με ευλογία του επισκόπου βέβαια πάντα. Παρ’ όλο που μου δόθηκε μια ευκαιρία, ούτε καν το σκέφτηκα να τα παρατήσω.

Μπάνιο στη θάλασσα κάνετε;
Φυσικά

Με το ράσο;
Όχι καλέ!

Κάνετε και ηλιοθεραπεία;
Δεν μαυρίζω γιατί φοβούμαι τον ήλιο. Λόγω της χημειοθεραπείας δεν μπορώ να μείνω στον ήλιο. Γι’αυτό αποσύρθηκα και από το μοναστήρι.

Αρρωστήσατε;
Ναι, πέρασα μια δοκιμασία, αλλά τώρα είμαι καλά, θεραπεύτηκα.



Πιστεύετε στα θαύματα;
Ναι, πιστεύω. Ήταν να φύγω από τη ζωή κάποια στιγμή, με περίμεναν όλοι. Αυτό ήταν ένα θαύμα της ζωής το οποίο δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Πριν από 7 χρόνια υπηρετούσα στον Πανορμίτη και «άκουγα» έναν πόνο που όλο και μεγάλωνε, πήρα άδεια από τον επίσκοπό μου και πήγα για εξετάσεις. Σ’ όλες έδινα το καλογερικό μου όνομα. Όταν πήγα να πάρω την τελευταία εξέταση, λέω ήρθα να πάρω του αδερφού μου τις εξετάσεις. Μου λέει την ταυτότητά σας, λέω ευχαρίστως. Δίνω την ταυτότητά μου, το κοσμικό μου όνομα. Λέει ο αδερφός σας έχει μια εβδομάδα ζωής. Είναι σε προχωρημένο στάδιο ο καρκίνος στο στομάχι και έχει πειραχτεί το συκώτι. «Έχει νεκρωθεί ήδη το στομάχι», λέει, «δεν έχει πόνους;» Λέω «πόνους έχει, καμιά φορά όμως, όχι πάντα. Του χει κοπεί η όρεξη». Το μόνο που φρόντισα ήταν να τακτοποιήσω κάποια πράγματα, προσωπικά αντικείμενα, να πω της αδερφής μου πού να τα δώσει. Και πήγα να πεθάνω στο χωριό μου, να με κηδέψουν με τον πατέρα μου και τον αδερφό μου μαζί. Από εκεί και έπειτα δεν θυμάμαι πολλά, έπεσα σε κώμα για 20 μέρες και το μόνο που έβλεπα ήταν ένα καλόγερο να με κοιτά. Οι πιο δύσκολες ώρες της ζωής μου ήταν αυτές. Με πήγαν τα αδέρφια μου στο νοσοκομείο και όταν συνήλθα διέγνωσαν και λευχαιμία. Δεν μου έδιναν καμία ελπίδα, αλλά ένας γιατρός μου είπε ότι θα κάνουν χημειοθεραπεία κι ό,τι γίνει. Κι όταν ήταν να ξεκινήσω, έρχεται ο γιατρός μου και μου λέει «είσαι έτοιμος να μπεις στο βασανιστήριο;». Και λέω έτοιμος. Και παρουσιάστηκε ένας καλόγερος και σε όλη τη διάρκεια της χημειοθεραπείας μου κρατούσε το χέρι και ένιωθα μια δροσιά σε όλο μου το σώμα. Οι γιατροί δεν πίστευαν ότι από την πρώτη μου χημειοθεραπεία θα σηκωνόμουν από το κρεβάτι. Δεν έτρωγα τίποτα για πολύ καιρό. Όταν λοιπόν τελείωσε η χημειοθεραπεία, μετά από 11,5 ώρες -τελείωσε στις 12 το βράδυ- σηκώθηκα από το κρεβάτι μόλις βγάλαν τους ορούς. Ούτε εγώ είχα καταλάβει πώς σηκώθηκα. Περπατούσα στο διάδρομο προς το κυλικείο, μια απόσταση γύρω στα 200 μέτρα σε μια ευθεία και η προϊσταμένη τότε ξαφνιάστηκε και λέει σε μια νοσοκόμα «πήγαινε πίσω του, θα πέσει». Εγώ δεν κατάλαβα τίποτα κι έφαγα ένα λουκουμά, ήθελα γλυκό. 3 μήνες είχα να σηκωθώ από το κρεβάτι. Σε όλη τη διάρκεια της χημειοθεραπείας είχα τον καλόγερο απέναντί μου και με κρατούσε. Αυτό ήταν θαύμα στη ζωή μου. Και τώρα πάω μόνο για τα check up, και από το συκώτι μου εξαφανιστήκαν όλα και από το στομάχι. Δυόμισι χρόνια όμως έκανα χημειοθεραπείες.Σκέφτηκα θα το κάνω, μια δοκιμασία είναι. Αυτή η δοκιμασία όμως μου έδωσε τόση δύναμη ψυχής, που ζω αυτή τη στιγμή.

Αν δεν ήσασταν τώρα μοναχός τι θα κάνατε;
Θα προσπαθούσα να ’κανα ότι έκανα και λαϊκός, την αγροτική ζωή, την πνευματική ζωή, και να μπορούσα να βοηθώ όπως μπορώ κι όσο μπορώ τις φτωχές οικογένειες.


http://www.ough.gr/index.php?mod=articl ... ew&id=1558
Ο αληθινός χριστιανός έχει τρία γνωρίσματα:
1. Διαβάζει τον Λόγο του Θεού (Αγία Γραφή).
2. Τον εφαρμόζει στη ζωή του.
3. Φροντίζει να τον διαδίδει για να σώζονται και οι άλλοι και να γίνονται κοινωνοί του θαύματος που έζησε.
Άβαταρ μέλους
dimitriosk
Νέο Μέλος
Νέο Μέλος
Δημοσιεύσεις: 5
Εγγραφή: Σάβ Ιουν 11, 2016 4:25 pm
Τοποθεσία: Ευρυτανίας,Καρπενήσι

Re: Κλίσι μοναχική

Δημοσίευση από dimitriosk »

Καλησπερα,καταρχην να σας ευχαριστησω που κανατε τον κοπο να απαντησετε στο θεμα μου.Θελω να πω οτι ολα αυτα που γραψατε φυσικα τα δεχομαι οτι ειναι σωστα και συμφωνω μαζι σας, σκοπος του θεματος ηταν να θεσω προβληματισμους επειδη σε πιο παλια θεματα παρατηρησα οτι καποιοι διαφωνουν με τον μοναχισμο σε μικρη ηλικία...αυτη ηταν η πρωτη αφορμη και η δευτερη ειναι οτι πηγαινω στο αγιον ορος απο 10 χρονων και εχω εντυπωσιαστει και με το γεγονος οτι παρα πολυ μοναχοι ειναι νεοι...οι απαντησεις σας με συμπληρωσαν πληρως και τωρα νιωθω και πιο ανετα στο φορουμ σας(φιλοξενα μαλλον)και θα ηθελα να μου απαντησετε και στο τελευταιο μου ερωτημα : πως θα αντιδρουσατε σαν γονεις αν αυριο το παιδι σας σας ελεγε οτι στα 18 του παει στο περιβολι της παναγιας μας? αν φυσικα δεν σας κανει κοπο...και παλι συγνωμη που τρωω τσαπα τον χρονο σας.Καλη σας νυχτα.
''Αν πεθάνεις πριν πεθάνεις,δεν θα πεθάνεις,όταν πεθάνεις'' :mrgreen:
Άβαταρ μέλους
ntinos
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 510
Εγγραφή: Παρ Αύγ 31, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Αθήνα

Re: Κλίσι μοναχική

Δημοσίευση από ntinos »

Προσωπικά θα το σταύρωνα και με τα 2 μου χέρια!...ίσως όμως η απάντησή μου δν έχει κ τόση βαρύτητα γιατί απλά δεν έχω παιδιά :roll:
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Κλίσι μοναχική

Δημοσίευση από toula »

Έχω μια μοναχοκόρη 26 ετών η οποία είναι και μοναχοπαίδι. Επειδή είμαι παπαδοκόρη και μεγάλωσα μέσα στην Εκκλησία με πολύ αγάπη στον Κύριό μας και συναναστράφηκα με πολλούς άξιους και μη ιερείς, έγγαμους και ιερομονάχους, αν μου έλεγε ότι ήθελε να γίνει μοναχή στα 18 της, θα της πρότεινα να μεγαλώσει λίγο ακόμα και να το ξανασκεφτεί. Οπωσδήποτε όμως δεν θα ήμουν αρνητική.

Τώρα βέβαια που παντρεύτηκε και περιμένουμε σε 2 μήνες την εγγονή μας, είμαι απόλυτα ευτυχισμένη !!
Άβαταρ μέλους
nickzark
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 4403
Εγγραφή: Τετ Μαρ 02, 2011 10:19 am
Τοποθεσία: Νικόλαος@θεσσαλονίκη

Re: Κλίσι μοναχική

Δημοσίευση από nickzark »

Εγω να σου πω την αληθεια θα ηθελα να πηγαιναν στο Ορος .Καθενας το βλέπει αλλιως ομως
Απάντηση

Επιστροφή στο “Το Αγιο Όρος”