Η έρημος του Αγίου Όρους

[Dimitris39]

Αγαπητέ εν Χριστώ αμαρτωλε αδελφέ Νικολαε
Τελικά ξέρεις να γράφεις
Σήκωνε κάπου κάπου το τηλέφωνο σου...
Νίκο Αύγουστο σχεδιάζουμε με τον Πέτρο ένα τετραήμερο προσκύνημα στην έρημο του όρους αν θες και δεν φοβάσαι το κουβάλημα πάρε τηλέφωνο κάποιο απόγευμα.... Να τα πούμε και λίγο

[petrosathonas]

Αγαπητέ εν Χριστώ αμαρτωλε αδελφέ Νικολαε
Τελικά ξέρεις να γράφεις
Σήκωνε κάπου κάπου το τηλέφωνο σου...
Νίκο Αύγουστο σχεδιάζουμε με τον Πέτρο ένα τετραήμερο προσκύνημα στην έρημο του όρους αν θες και δεν φοβάσαι το κουβάλημα πάρε τηλέφωνο κάποιο απόγευμα.... Να τα πούμε και λίγο

Άλλος ο Νικόλαος άλλος ο Νίκος.
Απ' ότι έχω καταλάβει Νίκο φωνάζουμε τον διαχειριστή μας.
Είσαι με τα καλά σου Δημήτρη;
Προτείνεις τον διαχειριστή μας για κουβαλητή;

ban ban ban ban ban

[Nickolas]

Αγαπητέ εν Χριστώ αμαρτωλε αδελφέ Νικολαε
Τελικά ξέρεις να γράφεις
Σήκωνε κάπου κάπου το τηλέφωνο σου...
Νίκο Αύγουστο σχεδιάζουμε με τον Πέτρο ένα τετραήμερο προσκύνημα στην έρημο του όρους αν θες και δεν φοβάσαι το κουβάλημα πάρε τηλέφωνο κάποιο απόγευμα.... Να τα πούμε και λίγο

Δημήτρη αδελφέ μου, με το κινητό μου τηλέφωνο - όπως διαπίστωσες - έχω άριστη σχέση.

Αύγουστο ε; χμμμμ, δεν είν' κακό. Να φιξάρουμε ημερομηνίες για να ξέρω, και να το φέρω στη σύζυγο και τα τέκνα λάου-λάου, με το μαλακό (βλέπεις οι καλοκαιρινές παντόφλες είναι πιο βαριές απ' τις χειμωνιάτικες ...).

Άλλος ο Νικόλαος άλλος ο Νίκος.
Απ' ότι έχω καταλάβει Νίκο φωνάζουμε τον διαχειριστή μας.
Είσαι με τα καλά σου Δημήτρη;
Προτείνεις τον διαχειριστή μας για κουβαλητή;

ban ban ban ban ban

Πέτρο, εδώ καταφέρνει και ανέχεται όλους εμάς, δυο τρία σακιδιάκια θα τον πτοήσουν;

[Dimitris39]

Από τον Μάρτιο περιμένω τον Πέτρο με τις ημερομηνίες...
Πέτρο κανόνισε ανακοίνωσε μας το πότε δίχως να πάρει χαμπάρι ο Απόστολος..
Πριν έρθει ο χειμώνας και δεν φοριούνται παντόφλες
... Άλλο Νίκος διαχειριστής άλλο Νικόλας κουβαλιτης
Ανυπομονώ Πέτρο να έρθει η ώρα της συνάντησης με τον Νίκο

[petrosathonas]

[Nickolas]

Πέτρο, αν δεν μας ανακοινώσεις σε ένα λεπτό τις ημερομηνίες, θα κουβαλάς εσύ την πραμάτεια. Μετράω ...

[Nickolas]

Τέλος χρόνου!

Πέτρο αδελφέ μου, έχασες! Σε ονομάζω επίσημο κουβαλητή της παρέας!

Την άλλη φορά να είσαι πιο γρήγορος ...

[Dimitris39]

ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΑ

Περνώντας την βραχονησίδα του Αγίου Χριστοφόρου, έχουμε μία πανοραμική άποψη των Καυσοκαλυβίων. Το τοπωνύμιο συνδέεται με τον ονομαστό ησυχαστή Όσιο Μάξιμο Καυσοκαλύβη, που επονομάστηκε έτσι γιατί έκαιγε τις κατά καιρού καλύβες του.

Μπροστά βρίσκεται η βραχονησίδα Δασκαλειό, που συνδέεται με τον πατέρα Γαβριήλ, αναχωρητή που πέρασε όλη του την ζωή εκεί. Η κάρα του με την επιγραφή: πάτερ Γαβριήλ ο Δασκαλειώτης, βρίσκεται στο οστεοφυλάκιο της Σκήτης. Στο βράχο στα αριστερά, σε υψόμετρο 60 μέτρων από την θάλασσα, διακρίνεται το σπήλαιο όπου μόνασε ο Όσιος Νήφων, συνασκητής και πρώτος βιογράφος του Οσίου Μαξίμου. Η σκάλα των Καυσοκαλυβίων βρίσκεται πλάι σε μία σειρά θαλασσοσπηλιές που εντυπωσιάζουν με την ομοιόμορφη συμμετρία τους. Συχνά συναντά κανείς εκεί φώκιες που έρχονται από το θαλάσσιο πάρκο των Σποράδων επειδή η περιοχή είναι ψαρότοπος. Το 1872 χτίστηκε ή επισκευάστηκε ριζικά η προβλήτα και το αρσανόσπιτο για το πλοίο που είχαν αγοράσει από κοινού οι σκητιώτες μοναχοί. Την δαπάνη κάλυψε το κοινό ταμείο, και κάθε μοναχός συμμετείχε με 15 γρόσια και προσωπική εργασία.

Ένα ανηφορικό, δύσκολο μονοπάτι με πολλά σκαλοπάτια οδηγεί από την σκάλα στην Σκήτη, της οποίας οι Καλύβες απλώνονται στην αριστερή και δεξιά πλαγιά μιας ρεματιάς. Χαμηλά στην αριστερή πλαγιά, που φιλοξενεί το νεότερο τμήμα της Σκήτης, βρίσκεται σε ερειπιώδη κατάσταση η Καλύβη των Αγίων Πάντων, με το γαλάζιο αγιογραφημένο τρούλλο της που σώζεται μισός. Στο άνοιγμα της ρεματιάς της στην θάλασσα, βρίσκεται η προβλήτα της Καλύβης των Ιωασαφαίων οδηγεί στην ανατολική πλευρά της Σκήτης.

Η Σκήτη ιδρύθηκε τον 18ο αιώνα από τον ονομαστό ασκητή Όσιο Ακάκιο από το χωριό Γόλιτσα των Αγράφων, που αρχικά μόνασε στην Μονή Σουρβίας, στην Μακρινίτσα του Βόλου. Εγκαταστάθηκε στην περιοχή ζώντας ασκητικά σε σπήλαιο. Πολλές φορές έτριβε πέτρες και έτρωγε την σκόνη με ξερά χόρτα· όταν προσευχόταν, πολλοί ασκητές έβλεπαν φλόγες να βγαίνουν από το στόμα του. Οι ασκητές που συγκεντρώθηκαν γύρω του υπέφεραν από την έλλειψη νερού, ο Όσιος Ακάκιος όμως προσευχήθηκε και βρέθηκε πάνω από το σημερινό Κυριακό, πηγή, το Αγίασμα του Οσίου Ακακίου, όπου το νερό αναβλύζει από 3 σημεία, εις δόξαν της τρισυποστάτου Θεότητος. Από τότε η ανάπτυξη της Σκήτης υπήρξε αλματώδης. Το αρχικό Κυριακό της Σκήτης ήταν στην θέση που σήμερα βρίσκεται ο κοιμητηριακός ναός και ήταν κατάγραπτο. Εκεί εκάρη μοναχός ό Νέος Οσιομάρτυρας Ρωμανός από το Καρπενήσι που μαρτύρησε το 1694 στην Κωνσταντινούπολη, ο πρώτος μιας σειράς Νεομαρτύρων που εγκαταβίωσαν στα Καυσοκαλύβια. Θεωρείται συγκτήτωρ της Σκήτης γιατί στήριξε και βοήθησε τον Όσιο Ακάκιο να παραμείνει στο σκληρό και άγριο αυτόν τόπο.

Μια πρώιμη μαρτυρία και περιγραφή της Σκήτης μας δίνει ο Ρώσος περιηγητής μοναχός Βασίλειος Γρηγορίεβιτς Μπάρσκι το 1725: Έφτασα στην περιοχή που λέγεται Καυσοκαλύβια. Ο τόπος είναι ξερός και γυμνός και το καλοκαίρι πολύ ζεστός. Εδώ οι μοναχοί ζουν ξεχωριστά. Καθένας έχει στο κελλί του ένα μικρό παρεκκλήσιο για τις καθημερινές προσευχές. Τις Κυριακές όμως και τις εορτές μαζεύονται όλοι σε έναν κοινό μεγάλο ναό και κάνουν αγρυπνία. Οι μοναχοί δεν έχουν ούτε κήπους ούτε οπωροφόρα δένδρα. Προτίμησαν να ζήσουν έτσι για τον Χριστό. Τα κελλιά τους είναι χτισμένα στην ξερή πετρώδη γη, μέσα σε γκρεμούς και χαράδρες, στα βράχια πάνω από την θάλασσα, σαν φωλιές φτιαγμένες από αγριοπούλια. Συντηρούνται από το εργόχειρό τους· άλλος κάνει σταυρούς, άλλος ξύλινα κουτάλια. Έμεινα εκεί σε έναν γέροντα μοναχό, τον πρώτο ανάμεσά τους, που λέγεται Ακάκιος. Είναι ονομαστός σε όλο το Άγιον Όρος για την θεάρεστη βιοτή του. Θεωρείται ο κορυφαίος των ασκητών. Άκουσα ότι έχει λάβει προορατικό χάρισμα.

Στα Καυσοκαλύβια εγκαταβίωσαν εκτός από τον Άγιο Ρωμανό, οι Νεομάρτυρες· Νικόδημος που μαρτύρησε το 1722 στο Ελπασάν, Παχώμιος που μαρτύρησε το 1730 στο Ουσάκ και Κωνσταντίνος ο εξ Αγαρηνών που μαρτύρησε το 1819 στην Κωνσταντινούπολη. Στην παρουσίαση του Αγίου Νεομάρτυρος Κωνσταντίνου στην λιτή του Κυριακού εικονίζεται πλάι στον Νεομάρτυρα ένας κληρικός, που μάλλον πρέπει να ταυτιστεί με τον Δικαίο Γαβριήλ που υπήρξε αλείπτης του νεομάρτυρος.

Τα Καυσοκαλύβια ανέδειξαν επιφανείς μορφές του μοναχισμού, όπως ο διάκονος Νεόφυτος ο Πελοποννήσιος ο εξ Εβραίων (1713-1784), ο οποίος διετέλεσε σχολάρχης της Αθωνιάδας και συνέταξε την Εκλογή του Ψαλτηρίου, του πρώτου βιβλίου που τυπώθηκε στο Άγιον Όρος το 1759 στο τυπογραφείο της Μεγίστης Λαύρας. Στην Σκήτη διέλαμψαν ονομαστοί και καλλίφωνοι ιεροψάλτες, όπως ο μοναχός Μάξιμος από την Προύσα της Μικράς Ασίας που εκοιμήθη το 1855. Περίφημοι επίσης ήταν οι ξυλογλύπτες μοναχοί της αδελφότητας των Νικοδημαίων με επικεφαλής τον γέροντα Αρσένιο που εκοιμήθη του 1956, του οποίου η Σταύρωση, που χρειάστηκε 10 έτη για να τελειώσει, βρίσκεται σήμερα στο συνοδικό της Μεγίστης Λαύρας.

Ψηλά στην δεξιά πλαγιά, βρίσκεται σε ερειπιώδη κατάσταση, η Καλύβη του Ακαθίστου Ύμνου. Λίγο πιο κάτω βρίσκεται η Καλύβη της Κοιμήσεως της Θεοτόκου ή του Αγίου Ακακίου· είναι χτισμένη πάνω από το σπήλαιο του Οσίου Μαξίμου του Καυσοκαλύβη, στο οποίο εγκαταβίωσε επίσης ο Όσιος Ακάκιος· στο υπέρθυρο του ναού βρίσκεται τοιχογραφία που εικονίζει την Βρεφοκρατούσα Θεοτόκο· ο ναός είναι κατάγραπτος· στον βόρειο τοίχο εικονίζεται ο Όσιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος και που πρόκειται για την πρωϊμότερη ίσως σωζόμενη απεικόνισή του. Σε λειψανοθήκη μπροστά στα βημόθυρα φυλάσσονται τμήματα του λειψάνου του Οσίου Ακακίου, ενώ η κάρα του φυλάσσεται στο Κυριακό της Σκήτης· τοιχογραφία μέσα στο ιερό βήμα εικονίζει τον Άγιο Μάρκο τον Ευγενικό να ποδοπατεί τον πάπα στην Σύνοδο της Φλωρεντίας, κατ’ αναλογία προς τον Άγιο Πέτρο Αλεξανδρείας που ποδοπατεί τον αιρεσιάρχη Άρειο. Στην ίδια πλαγιά της ρεματιάς δεσπόζει η Καλύβη του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου· χτίστηκε από τον ιερομόναχο Παΐσιο τον Λέσβιο, ο οποίος κατόπιν έγινε το 1784 ηγούμενος της Μονής Ξενοφώντος και εξωραΐστηκε από τον υποτακτικό του Θεόκλητο Καρατζά, γόνο της γνωστής οικογένειας Φαναριωτών, ο οποίος είχε διατελέσει Μέγας Διερμηνέας της Υψηλής Πύλης. Κατά την διάρκεια του Ρωσο-Τουρκικού πολέμου το 1767, ο Ρώσος ναύαρχος Ορλώφ τον πήρε δια της βίας μαζί του ως διερμηνέα καθώς γνώριζε 6 γλώσσες· οι τοιχογραφίες του ναού του 1776 είναι έργο του Χιώτη μοναχού Μητροφάνη· η Καλύβη υπήρξε αργότερα κέντρο ζηλωτών μοναχών. Ακριβώς πάνω από την Καλύβη του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου βρίσκεται η Καλύβη του Αγίου Παντελεήμονος· στην Καλύβη μόνασαν ο λόγιος και φιλόλογος μοναχός Φιλόθεος ο Σμυρναίος (1807-1865) και ο ασκητικότατος μοναχός Νικόδημος (1807-1867). Στην αριστερή πλαγιά, βρίσκεται η Καλύβη του Αγίου Μεθοδίου Κωνσταντινουπόλεως· εκεί μόνασε ο λόγιος μοναχός και συγγραφέας Μεθόδιος ο Βυζάντιος που εκοιμήθη το 1811, ο οποίος κινδύνευε να εκδιωχθεί από την Σκήτη ως αγένειος· ενώ προσευχόταν με δάκρυα μπροστά στην εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, θαυματουργικώς φύτρωσε στο πρόσωπό του γενειάδα τόσο μακριά, που σερνόταν στην γη. Λίγο χαμηλότερα βρίσκεται η Καλύβη του Αγίου Γεωργίου, των Ιωασαφαίων, που στέγαζε τον αγιογραφικό οίκο της αδελφότητας· ο περίφημος αυτός οίκος ξεκίνησε στην Κερασιά, κατόπιν μετεγκαταστάθηκε το 1882 στα Καυσοκαλύβια, ενώ κατά την δεκαετία του 1920 τμήμα του οίκου μετακόμισε στις Καρυές και εγκαταστάθηκε στο ομώνυμο Κελλί· ο ναός της Καλύβης χτίστηκε εκ βάθρων στην θέση του παλαιότερου ναού της Αναλήψεως και εγκαινιάστηκε το 1887 από τον πατριάρχη Ιωακείμ Γ΄· οι εικόνες των Ιωασαφαίων ακολουθούσαν την αναγεννησιακή τεχνοτροπία, που ήταν εκείνη την εποχή πολύ δημοφιλή στο Άγιον όρος λόγω της ρωσικής επιρροής· στην ανέγερση του ναού της Καλύβης κατά τα έτη 1880-86 εργάστηκε ως λιθοξόος ο νεαρός τότε ζωγράφος Νικηφόρος Λύτρας, ο οποίος φιλοτέχνησε σχέδιο του Αγίου Γεωργίου που είναι δυσδιάκριτο, σε ένα φυσικό κοίλωμα του βράχου κοντά στην προβλήτα της Καλύβης· ο οίκος των Ιωασαφαίων αποτέλεσε πόλο έλξης πολλών καλλιτεχνών και λογίων, ιδιαίτερα το α΄ μισό του 20ου αιώνος, που αντιμετώπιζαν την αδελφότητα πρωτίστως ως καλλιτέχνες· μεταξύ των επισκεπτών ήταν οι Μωραϊτίδης, Σικελιανός, Καζαντζάκης, Κόντογλου, Ρέγκος, Πεντζίκης, Ταχτσής, όπως αναφέρονται στο βιβλίο των επισκεπτών. Πάνω από την Καλύβη των Ιωασαφαίων, βρίσκεται η Καλύβη των Αναναίων, της οποίας ο ναός αρχικά αφιερωμένος στον Τίμιο Πρόδρομο, αφιερώθηκε κατόπιν στον Άγιο Ευστάθιο· ο ναός της Καλύβης (1767-68) οικοδομήθηκε από τον Χιώτη αρχιτέκτονα μοναχό Παχώμιο, ο οποίος έχτισε επίσης τον ναό του Αγίου Ανδρέα στις Καρυές, για λογαριασμό του πατριάρχη Σεραφείμ Β΄· όπως και εκείνος, ο ναός της Καλύβης είναι κατάφορτος με στοιχεία μπαρόκ και λόγιας αρχιτεκτονικής.

Το σημερινό Κυριακό της Σκήτης, αφιερωμένο στην Αγία Τριάδα, χτίστηκε το 1745. Είναι κατάγραπτο και με εξαιρετικό ξυλόγλυπτο τέμπλο. Στο υπέρθυρο της εισόδου από την λιτή στον κυρίως ναό εικονίζεται η Αγία Τριάδα. Σε προσκυνητάρια αριστερά και δεξιά της εισόδου βρίσκονται οι εικόνες του Χριστού Παντοκράτορος και της Θεοτόκου Ελεούσης του 12ου αιώνος. Στον τρούλλο αντί του Παντοκράτορος εικονίζεται η Θεοτόκος ως Πλατυτέρα. Στις τοιχογραφίες του ναού εικονίζονται πολλοί Καυσοκαλυβίτες Άγιοι. Σπάνια είναι η φορητή εικόνα της Δευτέρας Παρουσίας, που φυλάσσεται στην λιτή. Το 1804 οι πρόσοδοι ενός εράνου επέτρεψαν την οικοδόμηση της λιτής. Οι τοιχογραφίες της του 1820 είναι έργο του ζωγράφου Μητροφάνη από την Βιζύη της Θράκης, που αγιογράφησε επίσης το καθολικό της Μονής Ζωγράφου. Εντυπωσιακή είναι η παράσταση της Δευτέρας Παρουσίας στον δυτικό τοίχο, ενώ στις άλλες πλευρές εικονίζονται πολλοί Νεομάρτυρες. Το καμπαναριό είναι αυτοτελές κτίσμα του 1897· ανεγέρθηκε με δαπάνη του πατριάρχη Ιωακείμ Γ΄, ο οποίος συχνά αποσυρόταν στα Καυσοκαλύβια την εποχή που εγκαταβίωνε στο Άγιον Όρος. Δίπλα στο Κυριακό είναι ο ξενώνας και ο κοιμητηριακός ναός του 1915. Στο κοιμητήριο ήταν μέχρι την ανακομιδή του λειψάνου του ο τάφος του Οσίου Πορφυρίου, που εκάρη μοναχός και μόνασε στην Καλύβη του Αγίου Γεωργίου και επί 33 χρόνια εκτελούσε καθήκοντα εφημερίου και πνευματικού στην Πολυκλινική Αθηνών.



Μονοπάτια:

Μονοπάτι Καυσοκαλύβια-Κερασιά-Αγία Άννα: 8 χλμ., 5 ώρες, διαδρομή πανέμορφη, ιδιαίτερα δύσκολη, όχι πάντα βατή.

Μονοπάτι Καυσοκαλύβια-Άγιος Νείλος-Μονή Μεγίστης Λαύρας: 10 χλμ., 5 ώρες και 30 λεπτά, διαδρομή πανέμορφη, ιδιαίτερα δύσκολη, όχι πάντα βατή

[Dimitris39]

Γέρων Πορφύριος: «Είναι να παίρνουμε τις σπηλιές και τα βουνά και να κλαίμε να σώσει ο Θεός τον κόσμο»

Ιερομονάχου Γεωργίου του Καυσοκαλυβίτου

«O πατήρ Πορφύριος δεν σταμάτησε να ζει. Μάλιστα τώρα είναι πιο κοντά μας. Όμως ο μόνος τρόπος επικοινωνίας μαζί του είναι η απλότητα και η προσευχή. Γιατί λίγο πριν την κόιμησή του όταν επληροφορήθηκε την κοίμηση του γέροντος Ιακώβου Τσαλίκη της Ι.Μ Οσίου Δαυίδ έκανε το σταυρό του και είπε: «Μεγάλος άγιος, και είναι μεγάλος γιατί ήταν απλός. Τώρα είναι πνεύμα , τώρα είναι παντού, τώρα είναι δικός μας». Θαυμαστό δε είναι ότι οι δύο γέροντες κοιμήθηκαν με 12 ημέρες διαφορά. Στα Εισόδια της Θεοτόκου ο πατήρ Ιάκωβος και ο γέροντας Πορφύριος 12 μέρες μετά που με το παλαιό ημερολόγιο που τηρείται στο Άγιον Όρος, ήτο εορτή των Εισοδίων. Όλοι απορούσαν με αυτό το σημάδι του Θεού, τι να συμβόλιζε. Όμως αν θέλουν απάντηση την είχε δώσει ο ίδιος ο πατήρ Πορφύριος με τα επόμενα που γράφουμε παρακάτω αναφερόμενος στον Προφήτη Ησαΐα (….Αφελώ τους προφήτας…..). Κάποτε μου είχε πει εμπιστευτικά, «Θόδωρε δεν ακούν πλέον οι άνθρωποι! Είναι να παίρνουμε τις σπηλιές και τα βουνά και να κλαίμε να σώσει ο Θεός τον κόσμο». Ο πατήρ Παΐσιος λίγο πριν φύγει από τη ζωή είπε: «Φεύγω από τη ζωή γιατί δεν με ακούει κανένας». Το ίδιο είχε πει λίγο πριν φύγει από τη ζωή και ο πατήρ Πορφύριος.

Οι άγιοι ανήκουν κυρίως στους εναρέτους, στους δικαίους και στους αγίους, και μετά στους αμαρτωλούς. «Τα άγια τοις αγίοις». Θέλει δε προσοχή πολύ όταν ζούμε κοντά σε τέτοιους ανθρώπους να μην παρασυρόμαστε από την αγάπη τους και την μακροθυμία τους, γιατί μπορεί άλλοι μπορεί να είναι πιο άξιοι από εμάς για να είναι κοντά τους. Εδώ όσο ζουν έχουν πολλούς περιορισμούς. Ο Θεός το επιτρέπει αυτό για να τους ταπεινώνει, όσο ζουν ακόμα στη γη, από τις αδυναμίες μας. Μετά την κοίμησή τους είναι η σειρά μας να ταπεινωνόμαστε. Όταν φύγουν από εδώ ανήκουν απόλυτα στον Θεό και στη δικαιοσύνη Του και θα έχουν τους δικούς των όσοι το αξίζουν και όσοι πραγματικά αγαπούν. Έτσι λειτουργεί η δικαιοσύνη του Θεού. Γι’ αυτό είπε και ο γέροντας Πορφύριος για τον γέροντα Ιάκωβο ότι τώρα είναι δικός μας. Του Αγίου Γεωργίου του ίδιου έτους το κελλί μας επίσημα θα αναλάμβανε τη διακονία του Κυριακού. Ο γέροντάς μας θα είχε τον τίτλο του Δικαίου. Τότε ο γέροντας Νικάνωρ ο προηγούμενος Δικαίος, είπε κάτι που επαληθεύθηκε. «Άντε έχουμε ξανακηδεύσει και παλιότερα Δικαίο». Δηλαδή ο γέροντάς μας θα είχε την ευλογία να κοιμηθεί στα Καυσοκαλύβια ως Δικαίος. Όταν ο πατήρ Πορφύριος επληροφορήθηκε ότι ανέλαβε τη διακονία της Σκήτης το κελλί μας Άγιος Γεώργιος και αυτός θα ήταν ο Δικαίος τότε είπε: «Τώρα αλλάζει η δικαιοσύνη του Θεού» και συγκεκριμένα αναφέρθηκε σε αυτό που είπε ο γέροντας Νικάνωρ για το πώς θα λειτουργήσει η δικαιοσύνη του Θεού στο κελλί μας. «Οι έσχατοι θα γίνουν πρώτοι και οι πρώτοι έσχατοι». Κάποια άλλη στιγμή λίγο πριν κοιμηθεί ο π.Πορφύριος είπε σε κάποιον: «Τι νομίζεις βρε, ότι όποιον έχω κάνει καλόγερο θα πάρει και τη χάρη μου;». «Τον γέροντα Δημά τον Ρώσο δεν τον είχα γέροντα και όμως πήρα τη χάρη του».

Στις τελευταίες στιγμές της ζωής του αναφερόταν σε ένα κεφάλαιο του Προφήτη Ησαΐα που υπάρχει και η φράσις, «· ἱμάτιον ἔχεις, ἀρχηγὸς ἡμῶν γενοῦ». Ετόνιζε στο περιβάλλον του να βρούνε που αναφέρεται. Σε κάποια στιγμή τον άκουσα προσεκτικά να ξανατονίζει, αφού πλέον βρήκανε το συγκεκριμένο χωρίο «· ἱμάτιον ἔχεις, ἀρχηγὸς ἡμῶν γενοῦ».Και επεξηγώντας το να λέγει «Ζωστικό έχεις; Γίνε αρχηγός μας». Ετόνιζε δε ο π.Πορφύριος ότι αυτό το κεφάλαιο του Ησαΐα αναφερόταν σε μία περίοδο ηθικής κατάπτωσης του Ισραήλ, έλεγε όμως ότι αυτά ισχύουν και για σήμερα.

Αξίζει για να γίνουν και κατανοητά για όλους αυτά που έλεγε ο γέροντας Πορφύριος να αναφερθούμε στο σχετικό κεφάλαιο του Ησαΐου.

«ΙΔΟΥ δη ο δεσπότης Κύριος σαβαώθ αφελεί από της Ιουδαίας και από Ιερουσαλὴμ ισχύοντα και ισχύουσαν, ισχύν άρτου και ισχύν ύδατος, 2 γίγαντα και ισχύοντα και άνθρωπον πολεμιστήν και δικαστήν και προφήτην και στοχαστήν και πρεσβύτερον 3 και πεντηκόνταρχον και θαυμαστόν σύμβουλον και σοφόν αρχιτέκτονα και συνετόν ακροατήν· 4 και επιστήσω νεανίσκους άρχοντας αυτών, και εμπαίκται κυριεύσουσιν αυτών. 5 και συμπεσείται ο λαός, άνθρωπος προς άνθρωπον και άνθρωπος προς τον πλησίον αυτού· πρσκόψει το παιδίον προς τον πρεσβύτην, ο άτιμος προς τον έντιμον. 6 ότι επιλήψεται άνθρωπος του αδελφού αυτού η του οικείου του πατρός αυτού λέγων· ιμάτιον έχεις, αρχηγός ημών γενού, και το βρώμα το εμόν υπό σε έστω. 7 και αποκριθείς εν τη ημέρα εκείνη ερεί· ουκ έσομαί σου αρχηγός· ου γαρ έστιν εν τω οίκω μου άρτος, ουδέ ιμάτιον· ουκ έσομαι αρχηγός του λαού τούτου. 8 ότι αινείται Ιερουσαλήμ, και η Ιουδαία συμπέπτωκε, και αι γλώσσαι αυτών μετά ανομίας, τα προς Κύριον απειθούντες· διότι νυν εταπεινώθη η δόξα αυτών, 9 και η αισχύνη του προσώπου αυτών αντέστη αυτοίς· την δε αμαρτίαν αυτών ως Σοδόμων ανήγγειλαν και ενεφάνισαν. ουαί τη ψυχή αυτών, διότι βεβούλευνται βουλήν πονηράν καθ ἑαυτῶν 10 ειπόντες· δήσωμεν τον δίκαιον, ότι δύσχρηστος ημίν εστι· τοίνυν τα γεννήματα των έργων αυτών φάγονται….» (Προφ. Ησαΐα, ΚεφΓ’ 1-10)

ΑΠΟΔΟΣΗ

«Ιδού λοιπόν, ο δεσπότης, ο Κύριος των δυνάμεων θα επιτρέψει να λείψει από την χώραν της Ιουδαίας και από την πόλιν της Ιερουσαλήμ κάθε δύναμις ανδρός και γυναικός, δύναμις και στήριγμα άρτου και ύδατος και όλων των απαραιτήτων βιοτικών αγαθών. Θα αφαιρέση κάθε γίγαντα και γενικώς κάθε ισχυρόν άνδρα, άνδρα εμπειροπόλεμον και δικαστήν και προφήτην και συνετόν και έμπειρον πρεσβύτην. Θα αφαιρέση κάθε στρατιωτικόν αρχηγόν μέχρι και πεντηκόνταρχον, κάθε αξιόλογον σύμβουλον και σοφόν αρχιτέκτονα και άνθρωπον, ο οποίος μετά συνέσεως θα ακούει την αλήθειαν. Αντι δε αυτών θα επιτρέψη να καταλάβουν την αρχήν και να τεθούν επικεφαλής σας νεαροί άνδρες χωρίς πείραν, απατεώνες δε θα αναδειχθούν κύριοι και δυνάσται του λαού. Τότε θα λείψει ο αμοιβαίος σεβασμός, ο λαός θα περιέλθει σε κατάστασιν συγχύσεως και αναρχίας. Ο ένας άνθρωπος θα επιπέση εναντίων του άλλου και κάθε άνθρωπος εναντίον του πλησίον του. Με αυθάδειαν θα συγκρουσθή το παιδίον προν τον γέροντα, και ο ανέντιμος προς τον έντιμο και ευϋπόληπτον. Εξ’ αιτίας της αναρχίας αυτής και δια την έλλειψην συνετών αρχηγών και βιοτικών αγαθών, θα κρατή από το ένδυμα κάθε άνθρωπος τον πρώτο τυχόντα ομοεθνή του ή τον συγγενή του πατρός του, και θα λέγη «συ έχεις ένδυμα, δεν είσαι γυμνός όπως ημείς. Γίνε λοιπόν αρχηγός μας και η διατροφή μας ας είναι στα χέρια σου». Εκείνος κατά την φοβεράν αυτήν ημέραν θα απαντήση και θα ειπή: «δεν θα γίνω αρχηγός σας, διότι ούτε εις την ιδικήν μου οικίαν δεν υπάρχει άρτος ούτε άλλο ιμάτιον. Δεν θέλω και δεν ημπορώ να γίνω αρχηγός του λαού αυτού». Αυτά ασφαλώς θα γίνουν, διότι η Ιερουσαλήμ θα έχει εγκαταλειφθή από τον Κύριον και θα έχει περιπέσει εις καταστροφήν, διότι αι γλώσσαι των κατοίκων της χώρας αυτής ελάλουν παράνομα και οι άνθρωποι εδεικνύοντο απειθείς προς τον Θεόν. Και τώρα ήλθεν ο καιρός να ταπεινωθεί το ψευδές μεγαλείον αυτών. Η αναισχυντία του προσώπου των εγείρεται μάρτυς κατηγορίας εναντίον αυτών. Διεκήρυξαν και παρουσίασαν αναισχύντως την αμαρτίαν αυτών, όπως άλλοτε οι κάτοικοι των Σοδόμων. Αλλοίμονον εις αυτούς, διότι έχουν σκεφθή και λάβει αποφάσεις πονηράς και κακάς, αι οποίαι εις τελευταίαν ανάλυσην θα εκσπάσουν εναντίον των. Αυτοί είπαν:» Ας δέσωμεν και ας απομονώσωμεν έγκλειστον τον ενάρετον, διότι μας είναι δυσμεταχείριστος και εμπόδιον εις τον δρόμον μας». Δι’ αυτάς τας παρανομίας των θα γευθούν τα επίχειρα των κακών έργων των»

Εδώ σταματούμε αλλά θα άξιζε με πολύ ενδιαφέρον να κοιτάξουμε τη συνέχεια του κειμένου στο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης ότι συμβαίνουν ακριβώς όπως σήμερα. Οι ημέρες που έρχονται και ήδη τις ζούμε είναι τρομακτικά δύσκολες. Αλλά όπως έλεγε και ο γέροντας Παΐσιος «Τώρα ζούμε την μπόρα την δαιμονική, όμως αργότερα θα έρθει η θεϊκή λιακάδα». Έλεγε επίσης ότι και ο Ιούδας ήταν μαθητής του Χριστού αλλά όμως τον επρόδωσε. Δεν το ανέφερε τυχαίως, μιλούσε πάντα για το περιβάλλον του με πολύ πόνο. Δυστυχώς ο άνθρωπος είναι κτητικός ακόμα και κοντά σε τέτοιους ανθρώπους. Αυτό δε τους γέροντες τους λυπεί πολύ, γιατί αυτοί ζουν ελεύθερα με τον Θεό. Έτσι θέλουν και εμάς ελεύθερους, αλλά μέσα στο νόμο του Θεού και στην αγάπη Του. Τον οποίο νόμο τον ορίζουν και τον γνωρίζουν αυτοί που ζούνε στην αγάπη του Θεού.

Ο γέροντας Πορφύριος ετακτοποίησε με τη σοφία του την διαθήκη του. Φυσικά μη νομίσετε ότι έγραψε κάτι όσο αφορά για τα πνευματικά του παιδιά, παρά μόνο τα της ταφής του. Ποιοι πατέρες όταν φεύγουν από αυτή τη ζωή αφήνουν ατακτοποίητα τα παιδιά τους; Πόσο μάλλον ο γέροντας Πορφύριος. Και ποια δεν γνωρίζουν τι τους άφησε ο πατέρας τους. Και όποιος τολμήσει να πάρει κάτι που δεν του ανήκει , δεν θα το χαρεί πολύ. Ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρεται. Η κληρονομιά των Αγίων φυλάγεται από τον ίδιο τον Χριστό και όχι από ανθρώπινους νόμους. Και όπως μου εμπιστεύτηκε κάποιο πρόσωπο που τον εγνώριζε πενήντα χρόνια «Οίς δέδοται…». Δηλαδή σε όποιον έχει δοθεί από τον Θεό. Όχι ότι επιθυμούμε εμείς….»

πηγή:Ιερά Καλύβη Ζωοδόχου Πηγής

Ιεράς Σκήτης Αγίας Τριάδος Καυσοκαλυβίων Αγίου Όρους

Απόσπασμα από το βιβλίο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ (Εκδ.2004)