"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

Κάποτε στο Άγιον Όρος ήταν ένας μοναχός που διέμενε στις Καρυές. Έπινε καθημερινά και μεθούσε και γινόταν αιτία να σκανδαλίζονται οι προσκυνητές.

Κάποια στιγμή πέθανε και ανακουφισμένοι κάποιοι πιστοί πήγαν στον γέροντα Παϊσιο να του πουν με ιδιαίτερη χαρά ότι επιτέλους λύθηκε αυτό το τεράστιο πρόβλημα. Ο π. Παϊσιος τους απάντησε ότι γνώριζε για το θάνατο του μοναχού, αφού είδε ολόκληρο τάγμα αγγέλων που ήρθαν να παραλάβουν την ψυχή
του.

Οι προσκυνητές απόρησαν και διαμαρτυρήθηκαν και κάποιοι προσπαθούσαν να εξηγήσουν στον γέροντα Παΐσιο για ποιον ακριβώς μιλούσαν, νομίζοντας ότι δεν κατάλαβε ο γέροντας.

Ο γέροντας Παΐσιος τους διηγήθηκε:
"Ο συγκεκριμένος μοναχός γεννήθηκε στη Μ. Ασία, λίγο πριν την καταστροφή όταν οι Τούρκοι μάζευαν όλα τα αγόρια. Για να μην το πάρουν από τους γονείς του, αυτοί το έπαιρναν μαζί τους στο θερισμό και για
να μην κλαίει, του έβαζαν λίγο ρακί στο γάλα για να κοιμάται. Ως εκ τούτου μεγαλώνοντας έγινε αλκοολικός.
Κάποια στιγμή και μετά από αποτρεπτικές απαντήσεις από διάφορους γιατρούς να μην κάνει οικογένεια, ανέβηκε στο Όρος και έγινε μοναχός. Εκεί βρήκε γέροντα και του είπε ότι είναι αλκοολικός. Του είπε ο
γέροντας να κάνει μετάνοιες και προσευχές κάθε βράδυ και να παρακαλεί την Παναγία να τον βοηθήσει να μειώσει κατά 1, τα ποτήρια που έπινε. Μετά ένα χρόνο κατάφερε με αγώνα και μετάνοια να κάνει τα 20 ποτήρια που έπινε, 19 ποτήρια. Ο αγώνας συνέχισε με την πάροδο των χρόνων και έφτασε τα 2-3 ποτήρια, με τα οποία όμως πάλι μεθούσε."

Ο κόσμος έβλεπε χρόνια ένα αλκοολικό μοναχό που σκανδάλιζε τους προσκυνητές, ο Θεός έβλεπε ένα αγωνιστή μαχητή που με μεγάλο αγώνα αγωνίστηκε να μειώσει το πάθος του.

Χωρίς να ξέρουμε γιατί ο κάθε ένας προσπαθεί να κάνει αυτό που θέλει να κάνει, με ποιο δικαίωμα να κρίνουμε την προσπάθεια του;

Αναδημοσίευση από:
http://1myblog.pblogs.gr/2009/12/o-mona ... likos.html

Γερό χαστούκι για τους κρίνοντες ων πρώτος εγώ ημίν.

Για αυτο ποτε δεν πρεπει να κρινουμε και να κατακρινουμε κανεναν..Πρεπει να προσευχομαστε και να παρακαλουμε τον Θεο για αυτους τους ανθρωπους οι οποιοι βιωνουν μαρτυρια εν ζωη να ειναι Επιεικης μαζι τους..

κ εμεις παντα εχουμε τη συνηθεια να κρινουμε τους αλλους,να προλαβουμε,να δουμε τα στραβα του αλλου(θεωροντας οτι εμεις ειμαστε οι τελειοι),δε βλεπουμε ομως τα καλα που εχει κανει,εμεις δεν κανουμε λαθη?αλλα τα δικα μας τα βλεπουμε σαν ασυμαντα,αλλα των αλλων θανασιμα.

εγω παλι θυμηοηκα παλι με αφορμη αυτη την ιστορια τα λογια ενος πατερα της εκκλησιας μας, νομιζω οτι ειναι του αγιου μαξιμου του ομολογητη που εγραψε στα συγραματα του,νομιζω αρχιζουν καπως ετσι.
η αμπελος οινον ποιει,ο οινος ποιει την μεθη,και η .......

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΟΠΟΙΟΣ ΤΑ ΞΕΡΕΙ ΑΣ ΤΟ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ!

Ἡ ἄμπελος, οἶνον ποιεῖ· ὁ οἶνος, μέθην· ἡ μέθη, ἔκστασιν. Οὐκοῦν ὁ ἐνεργής λόγος, ὅπερ ἐστίν ἡ ἄμπελος, γεωργούμενος ταῖς ἀρεταῖς, γεννᾷ τήν γνῶσιν· ἡ δέ γνῶσις, γεννᾷ τήν καλήν ἔκστασιν, τήν τόν νοῦν τῆς κατ᾿ αἴσθησιν σχέσεως ἐξιστῶσαν.
΄Αγιος Μάξιμος ο Ομολογητής,

Κάποτε στο Άγιον Όρος ήταν ένας μοναχός που διέμενε στις Καρυές.

Έπινε καθημερινά και μεθούσε και γινόταν αιτία να σκανδαλίζονται οι προσκυνητές.
Κάποια στιγμή πέθανε και ανακουφισμένοι κάποιοι πιστοί πήγαν στον
γέροντα Παϊσιο να του πουν με ιδιαίτερη χαρά ότι επιτέλους λύθηκε αυτό το τεράστιο πρόβλημα.

Ο π. Παϊσιος τους απάντησε ότι γνώριζε για το θάνατο του μοναχού,

αφού είδε ολόκληρο τάγμα αγγέλων που ήρθαν να παραλάβουν την ψυχή
του.
Οι προσκυνητές απόρησαν και διαμαρτυρήθηκαν και κάποιοι προσπαθούσαν
να εξηγήσουν στον γέροντα Παΐσιο για ποιον ακριβώς μιλούσαν, νομίζοντας ότι δεν κατάλαβε ο γέροντας.
Ο γέροντας Παΐσιος τους διηγήθηκε:
"Ο συγκεκριμένος μοναχός γεννήθηκε στη Μ. Ασία, λίγο πριν την
καταστροφή όταν οι Τούρκοι μάζευαν όλα τα αγόρια. Για να μην το πάρουν
από τους γονείς του, αυτοί το έπαιρναν μαζί τους στο θερισμό και για
να μην κλαίει, του έβαζαν λίγο ρακί στο γάλα για να κοιμάται. Ως εκ τούτου μεγαλώνοντας έγινε αλκοολικός.
Κάποια στιγμή και μετά από αποτρεπτικές απαντήσεις από διάφορους
γιατρούς να μην κάνει οικογένεια, ανέβηκε στο Όρος και έγινε μοναχός.
Εκεί βρήκε γέροντα και του είπε ότι είναι αλκοολικός. Του είπε ο
γέροντας να κάνει μετάνοιες και προσευχές κάθε βράδυ και να παρακαλεί
την Παναγία να τον βοηθήσει να μειώσει κατά 1, τα ποτήρια που έπινε.
Μετά ένα χρόνο κατάφερε με αγώνα και μετάνοια να κάνει τα 20 ποτήρια
που έπινε, 19 ποτήρια. Ο αγώνας συνέχισε με την πάροδο των χρόνων και
έφτασε τα 2-3 ποτήρια, με τα οποία όμως πάλι μεθούσε."

Ο κόσμος έβλεπε χρόνια ένα αλκοολικό μοναχό που σκανδάλιζε τους
προσκυνητές, ο Θεός έβλεπε ένα αγωνιστή μαχητή που με μεγάλο αγώνα
αγωνίστηκε να μειώσει το πάθος του.

Χωρίς να ξέρουμε γιατί ο κάθε ένας προσπαθεί να κάνει αυτό που θέλει
να κάνει, με ποιο δικαίωμα να κρίνουμε την προσπάθεια του.

http://1myblog.pblogs.gr/tags/monachos-gr.html

Καλυτερα να εχεις ενα πάθος και να το πολεμάς παρά πολλά μικρα και ποτε να αφηνεις το ένα και ποτε το άλλο.

Και εδώ

Μμμμμ....
Διαπιστώνω κάποιες συμπάθειες ή μου φαίνεται;΄
Κατερίνη Θεσσαλονίκη σχετικά είναι κοντά.
Το τηγάνι της Σμαρούλας μας είναι βαρύ, ως γνωστόν.
Μάλλον η Κατερίνα μας φοβήθηκε να βάλει το θέμα ουρά στο δημοσιευμένο.


ΥΓ. Για να είμαι ειλικρινής και εγώ μάλλον το ίδιο θα έκανα.....................
Αλλά να μη πειράξω και λίγο την Teri μας;
Αν και το ίδιο έκανα με τον Απόστολο και είδατε τι έπαθα...
Από όταν τον γνώρισα από κοντά, πλακίτσα τέλος.
Γιατί άραγε;