Μια προσευχή για τον αδικοχαμένο Σμηναγό Κώστα Ηλιάκη

[aposal]

Ο Θεός να αναπαύσει τη ψυχή σου Κώστα!
Σε ευχαριστούμε Κώστα που μας έδωσες ελπίδα! Σε έναν κόσμο που η κυριαρχούσα αντίληψη είναι "η τσέπη μου και το τομάρι μου να είναι καλά και όλοι οι άλλοι να πάνε να πνιγούνε" εσύ έκανες την υπέρβαση και έδειξες ότι υπάρχουνε και οι άλλοι Έλληνες, αυτοί που είναι πιστοί στα μεγάλα ιδανικά και δεν διστάζουνε να δώσουνε και την ίδια τους τη ζωή γι' αυτά!
Σ' ευχαριστούμε Κώστα!
Θα προσευχηθούμε ο Θεός να σε πάρει κοντά Του και να φροντίσει ο Ίδιος την οικογένειά σου. Και όταν έρθει και η δική τους ώρα, εσύ θα τους υποδεχθείς με αναμμένη λαμπάδα και θα τους οδηγήσεις στη θέση που πρέπει να βρίσκονται!
Αιωνία η μνήμη σου!

[ROMFAIA]

Ωδή στο χαμογελαστό ήρωα

"Στον ήρωα, που σαν αϊτός πέταξε ψηλά για ν' ανταμώσει τ' αδέρφια του. Τα υπόλοιπα λαβωμένα αετόπουλα της Π.Α....."


"...Όλη τη Κρήτη γύρισε, μέρα Μαγιού ο χάρος
μα γέρος δεν ευρέθηκε για να ποθάνει άλλος
κι' ο καβαλάρης του κακού στο Αιγαίο φτερουγίζει
εκιά να 'βρει το θύμα του, ζητά 'το και ελπίζει.

Περιδιαβαίνει τα νησιά, τσ' ακρίτες δε φοβίζει
ως που τ΄απομεσήμερο, τη τύχη του σα βρίζει
ένα αϊτός απ' τα Χανιά, ψηλά απ' τ' Ακρωτήρι
γι' εκιά κυνήγι έφταξε, στ' οχτρού μας το χατήρι.

Τρίτη απομεσήμερο, η μάχη αρχινάει
κ' η κρητική η λεβεντιά το Τούρκο πολεμάει.

Εδά το παραφύλαξε, ο χάρος το αϊτό μας
και φίλιωσε και σώθηκε ο άτιμος οχτρός μας
κείνη την ώρα τη κακή, ο αϊτός που γκρεμιζόταν
και στου Αιγαίου τα νερά για πάντα θα κοιμόταν.

Μέρα Μαγιού κουρσέψανε τη Πόλη οι οχτροί μας
Τρίτη και εικοσιεννιά σκλαβώθηκ' η φυλή μας
κ' η μοίρα Μάη θέλησε, το χάρο ν' ανταμώσει
Τρίτη και εικοσιτρείς, στα χείλη να παγώσει
'κείνο του το χαμόγελο, του ΣΜΗΝΑΓΟΥ ΗΛΙΑΚΗ
απού μονάχα το θωρείς σ' ένα κοπελουδάκι.

Αφιέρωμα μνήμης στον Πεσόντα Αεροπόρο Kώστα Ηλιάκη

[Sfakianos]

http://www.youtube.com/watch?v=5CUW33HVxtM

Καλή αντάμωσι αδερφέ

[Dirfys]

υπαρχει ενα τραγουδι που αρκετοι απο τους πιλοτους μας το
σιγο ψιθυριζουν....ακομα και οι "μυγες" ξερουν ορισμενοι ποιους λενε ετσι μεταξυ τους...
ειναι αυτο...
και εγω το αφιερωνω στον Κωστα Ηλιακη.......
ακου.....(γιατι μας ακους..)

Μες στου Αιγαίου πρόβαλε να δεις
Μες στου Αιγαίου,Αιγαίου τα νησιά
Μες στου Αιγαίου τα νησιά
άγγελοι φτερουγίζουν

Και μέσα στο φτε- πρόβαλ' άστρι μου
και μέσα στο φτε- στο φτερούγισμα
Α και μέσα στο φτερούγισμα
τριαντάφυλλα σκορπίζουν

Αιγαίο μου γα- βοήθα Παναγιά
Αιγαίο μου γαλήνεψε
Ε-ε αιγαίο μου γαλήνεψε
τα γαλανά νερά σου

Να 'ρθούνε τα ξε- πρόβαλε να δεις
να 'ρθούνε τα ξε- τα ξενάκια σου
Α, να ρθούνε τα ξενάκια σου
στα ποθητά νησιά σου

Ροδόσταμο να βοήθα Παναγιά
ροδόσταμο να γίνουνε
Α ροδόσταμο να γίνουνε
Αιγαίο τα νερά σου

[Yunan]

Καλή ανάπαυση και καλή αντάμωση, σμηναγέ, Κωνσταντίνε Ηλιάκη...

[katia]

Συγχαρητήρια Σφάκιανε που έκανες αναφορά στον ήρωα Κώστα Ηλιάκη!

Ήταν ένας ακόμη που έπεσε ηρωικώς, λίγο έξω από την Κάρπαθό μας, σε αερομαχία με τους "απέναντι" για την ελληνικότητα του Αιγαίου μας.

Ακόμη θυμάμαι που λίγες μέρες μετά, σχεδόν πάνω από τα σπίτια μας, τα ελικόπτερα έψαχναν, έστω και νύχτα, για να βρουν τη σωρό του.
Πολύ άσχημη αίσθηση!

Και δεν ήταν ο μόνος, αλλά εύχομαι να ήταν ο τελευταίος.
Ας θυμηθούμε τα Ίμια. Ήταν οι υποπλοίαρχοι Χριστόδουλος Καραθανάσης και Παναγιώτης Βλαχάκος και ο αρχικελευστής Έκτωρ Γιαλοψός!

Ο Θεός να τους αναπαύσει και να τους χαρίσει καλό Παράδεισο!

Ο Πανορμίτης να φυλάει την ελληνική αεροπορία!

==========
"Ανδρών επιφανών πάσα γη τάφος"

[fotios]

Ο Θεός να αναπαύσει το Κώστα και όλα τα αδικοχαμένα παληκάρια, να δίνει δύναμη στους Ικάρους μας που δίνουν τη ζωή τους καθημερινά!
Η Παναγία να παρηγορήσει τις οικογένειές τους!
Οι ήρωες ακόμη,όταν χρειάζεται, μάχονται σαν Έλληνες...

[billpatra]

Συγχαρητήρια Σφάκιανε που έκανες αναφορά στον ήρωα Κώστα Ηλιάκη!

Ήταν ένας ακόμη που έπεσε ηρωικώς, λίγο έξω από την Κάρπαθό μας, σε αερομαχία με τους "απέναντι" για την ελληνικότητα του Αιγαίου μας.

Ακόμη θυμάμαι που λίγες μέρες μετά, σχεδόν πάνω από τα σπίτια μας, τα ελικόπτερα έψαχναν, έστω και νύχτα, για να βρουν τη σωρό του.
Πολύ άσχημη αίσθηση!

Και δεν ήταν ο μόνος, αλλά εύχομαι να ήταν ο τελευταίος.
Ας θυμηθούμε τα Ίμια. Ήταν οι υποπλοίαρχοι Χριστόδουλος Καραθανάσης και Παναγιώτης Βλαχάκος και ο αρχικελευστής Έκτωρ Γιαλοψός!

Ο Θεός να τους αναπαύσει και να τους χαρίσει καλό Παράδεισο!

Ο Πανορμίτης να φυλάει την ελληνική αεροπορία!

==========
"Ανδρών επιφανών πάσα γη τάφος"

Ο «ιστοχώρος» της ντροπής (Γεώργιος Π. Μαλούχος)
alopsis


Στον ιστοχώρο της Πολεμικής Αεροπορίας, στις 14 Νοεμβρίου, η απουσία κάθε αναφοράς για τον σμηναγό Κώστα Ηλιάκη, ο οποίος στις 23 Μαϊου, έχασε την ζωή του για το καθήκον πάνω απ' το Αιγαίο, ήταν εκκωφαντική.



«Σας καλωσορίζουμε στον ιστοχώρο της Πολεμικής Αεροπορίας. Σκοπός της παρουσίας μας στο Διαδίκτυο είναι η παροχή ενός πλήθους πληροφοριών για την αποστολή, την οργάνωση, το αμυντικό έργο, καθώς και την προσφορά της Πολεμικής Αεροπορίας στο κοινωνικό σύνολο. Μπορείτε να μάθετε για τα τελευταία νέα που αφορούν την Π.Α., διαγωνισμούς, θέματα προσωπικού κ.ά.».


Aυτό το εισαγωγικό κειμενάκι περιμένει όποιον επισκέπτεται την ηλεκτρονική σελίδα www.haf.gr, το «σάιτ» της Πολεμικής Αεροπορίας στο Διαδίκτυο. Και αισθητικά και λειτουργικά, το σάιτ είναι πολύ φροντισμένο. Εχει ωραία χρώματα, έχει Παρθενώνες, έχει εντυπωσιακά αεροπλάνα και κάσκες, έχει ασκήσεις, επισκέψεις, εμβλήματα, έχει μπόλικη ιστορία και ακόμα περισσότερες δημόσιες σχέσεις. Εχει τα πάντα, αλλά δεν έχει ένα: δεν έχει ίχνος από τον σμηναγό Κώστα Ηλιάκη, ο οποίος, στις 23 Μαΐου, έδωσε τη ζωή του για το καθήκον πάνω απ’ το Αιγαίο. Για το υπέροχο σάιτ της Πολεμικής Αεροπορίας που μας καλωσορίζει στον διαδικτυακό της «ιστοχώρο», αυτός ο άνθρωπος δεν υπήρξε και δεν πέθανε ποτέ...


Θα πείτε, έχει σημασία; Τελικά, έχει. Εχει, γιατί δεν αφορά τους 500 ή τους 50.000, όσοι κι αν είναι, που θα επισκεφθούν αυτή τη σελίδα. Δεν αφορά καν εκείνους που θέλουν να πληροφορηθούν, να ερευνήσουν, να μάθουν για τον Ηλιάκη και τη μοιραία πτώση του. Αφορά κάτι πολύ ευρύτερο: Τον αληθινό σεβασμό στη μνήμη ανθρώπων που πέθαναν ήρωες.


Ομως, ακόμα κι αυτός ο σεβασμός να λείπει, ακόμα κι αυτό, μπορεί κανείς τελικά να το δεχθεί. Σε κάθε κοινωνία υπάρχουν διαφόρων ειδών άνθρωποι με διαφόρων ειδών απόψεις. Ανάμεσα σε αυτές δικαιούνται να υπάρχουν τόσο η αδιαφορία, όσο και η αντίρρηση για το ποιος είναι ήρωας και ποιος δεν είναι, το ποιος πρέπει να τιμάται και ποιος όχι. Αυτά είναι απολύτως θεμιτά. Εκείνο που δεν είναι θεμιτό, είναι τα δύο μέτρα και δύο σταθμά: Εκεί που υπάρχει μιντιακό ενδιαφέρον, όλοι να κόπτονται για τον ήρωα. Κι εκεί που δεν υπάρχει, αυτός να εξαφανίζεται.


Ψάχνοντας λοιπόν, για άλλο λόγο, το σάιτ της Π.Α. στις 14 Νοεμβρίου, η απουσία κάθε αναφοράς για τον Ηλιάκη ήταν εκκωφαντική. Αν αναζητάς κάτι άλλο, στην αρχή, δεν μπορείς να το συνειδητοποιήσεις. Αλλά κάτι σε ενοχλεί. Το μυαλό αναζητά το κενό που το ένστικτο «φωνάζει» ότι υπάρχει. Κι όταν κάποιος ανακαλύπτει ότι για την Π.Α. ο Ηλιάκης δεν υπήρξε ποτέ, τότε δεν μπορεί παρά να θυμώσει. Στην πρώτη σελίδα τίποτα. Περισσεύουν τα εντυπωσιακά «χτυπήματα» για τις δημόσιες σχέσεις του «Αρχάγγελου», αλλά Ηλιάκης πουθενά. Ετσι, ανατρέχεις στην «Ιστορία», στο ειδικό κεφάλαιο για τον «21ο αιώνα». Αλλά ακόμα κι εκεί απόλυτο σκοτάδι. Μετά λες, δεν μπορεί, και πας με τη μηχανή αναζήτησης στις «λέξεις–κλειδιά». Ε, τότε, το κενό γίνεται ακόμα πιο εντυπωσιακό. Η μηχανή πληροφορεί πως Ηλιάκης «δεν βρέθηκε» ανάμεσα σε εκατοντάδες σελίδες αναφορών. Βάζεις πεσόντες, τίποτα. Οσο κι αν νιώθεις γραφικός, βάζεις ήρωες, αλλά πάλι τίποτα. Οταν όμως βάζεις, λ.χ., το όνομα του αρχηγού της Αεροπορίας, το σάιτ ξαφνικά γίνεται λαλίστατο. Τελικά, ο μόνος τρόπος για να δεις γραμμένο το όνομα του Ηλιάκη, είναι να ξέρεις την ημερομηνία του θανάτου του και να ανατρέξεις στις ανακοινώσεις Τύπου των ημερών που ακολούθησαν. Αυτές, τουλάχιστον, υπάρχουν, αν φυσικά μπορεί κανείς να τις εντοπίσει...


Αυτά συμβαίνουν στο σάιτ της Πολεμικής Αεροπορίας το απόγευμα της Τρίτης, 14 Νοεμβρίου 2006. Πολύ νωρίς για να παραδώσει κανείς ένα κείμενο για τα σχόλια της Κυριακής. Αλλά και πολύ αργά για να το αλλάξει. Γιατί, τι να είναι εκείνο που μπορεί να έχει περισσότερη σημασία; Μήπως το πώς πήγε το Πολυτεχνείο; Μα αυτή η υποκρισία, αυτή η κενότητα που όλο γενικεύεται, είναι που φτιάχνει κάθε χρονιά τα του Πολυτεχνείου.


Σ’ αυτή την ηθική και την πολιτική των δημοσίων σχέσεων, την αναγωγή στον βαθύτερο δυνατό μηδενισμό «χρωστάμε» το ότι μια κοινωνία ολόκληρη κοιτάζει, «καταδικάζει», αποδέχεται και συνεχίζει κάθε χρονιά. Εκεί, σε εκείνο το σάιτ βρίσκεται η μήτρα, η επιτομή, ο σκληρός πυρήνας της απαξίωσης.


Οταν σ’ αυτό ο Ηλιάκης είναι σαν να μην υπήρξε ποτέ, όταν διαβάζεις ότι «έγινε αναζήτηση για “Ηλιάκης” και δεν βρέθηκε περιεχόμενο» (πόσο συμβολική αυτή η διατύπωση της γλώσσας λανθάνουσας!), τότε, άραγε, για όλα τ’ άλλα του δημόσιου πράγματος, τι μπορείς να πεις που να ’χει αξία; Μάλλον, όχι πολλά.



Σχετικός σύνδεσμος: "Με τιμές ήρωα το τελευταίο αντίο στον σμηναγό Κώστα Ηλιάκη"




Σημείωση (Πηγή: "Καθημερινή" 19/11/2006)

[billpatra]

Νέα Πολεμικής Αεροπορίας
--------------------------------------------------------------------------------
Αποκαλυπτήρια Προτομής Σμηναγού (Ι) Κωνσταντίνου Ηλιάκη (22/5/2007)Την Κυριακή 20 Μαΐου 2007, ημέρα τέλεσης του ετήσιου μνημόσυνου του Σμηναγού (Ι) Κ. Ηλιάκη, πραγματοποιήθηκαν τα αποκαλυπτήρια της προτομής του στη θέση ''Μπαλκόνι'' Ακρωτηρίου Χανίων. Στη τελετή παραβρέθηκαν εκτός των άλλων, ο Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας Β. Μιχαλολιάκος, ο Αρχηγός του ΓΕΕΘΑ Ναύαρχος Π. Χηνοφώτης και ο Αρχηγός ΓΕΑ Αντιπτέραρχος (Ι) Ι. Γιάγκος.

http://www.haf.gr/el/news.asp?id=1297

[Teri]

Οι ήρωες δεν πεθαίνουνε ποτέ!
Όσα χρόνια κι αν περάσουν!